Erich Jedrejak is samen met zijn zoon Joey eigenaar van deze Ierse pub en ze worden bijgestaan door moeder Martine, die achter de schermen helpt en dochter Jill die achter de bar staat. De eerste lockdown zagen ze in eerste instantie als een gedwongen rustmoment, waardoor ze het even verplicht rustiger moesten doen. Echter kreeg Erich als één van de eerste Nederlanders het coronavirus. Binnen enkele dagen lag hij aan het zuurstof op de IC. Erich nam de tijd om te herstellen en ondertussen draaide Joey de zaak. De zaak liep net weer redelijk toen de tweede horeca lockdown kwam. Door overheidssteun kunnen ze het nog wel een paar maanden uitzingen, maar maken zich vreselijke zorgen. Erich en Martine moeten namelijk bij een faillissement hun koopwoning uit. Herman en Annemarie bedenken een nieuw concept voor deze pub, ze moeten namelijk pubfood gaan maken en verkopen. Herman geeft Joey een snelcursus in het maken van Ierse pies en zorgt voor een afhaal loket.
Remco Slijkhuis is eigenaar van de in september 2019 geopende brasserie Catcher in Ede. Remco is al negentien jaar als kok aan het werk, maar besloot zijn droom waar te maken en een eigen zaak te starten. Catcher heeft voor een beginnende zaak goed gedraaid, met een stijgende lijn in de omzet, maar door de korte openingstijd hebben ze nog geen buffer op kunnen bouwen. Sabine, de vrouw van Remco, is gastvrouw van Catcher, maar werkt inmiddels weer twee dagen in de zorg zodat er toch nog wat inkomsten zijn. De spanningen zorgen voor veel onrust thuis en Sabine zit er inmiddels helemaal doorheen. Herman den Blijker bedenkt een plan waarbij Remco naar buiten moet. Hij moet gegrilde kip gaan verkopen vanuit een foodtruck. Op deze manier kan hij hopelijk snel en veel omzet genereren. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want een standplaats-vergunning krijgen is een moeizaam en zeer langdurig ambtelijk proces.
Willem Govers (52) is initiatiefnemer van Brasserie Up. Brasserie Up biedt ex-verslaafden een tweede kans en geeft ze weer een toekomst. Willem is zelf dertig jaar lang verslaafd geweest aan drank, maar is nu elf jaar clean. In oktober 2019 opende Willem een tweede vestiging, omdat de zaken goed gingen. Net voor de komst van corona begon de tweede brasserie eindelijk bekender te worden; Een klap in het gezicht voor Willem en zijn leerlingen. Na twee weken thuis te hebben gezeten besloten ze broodjes te gaan verkopen en te bezorgen. Flyers werden door de buurt verspreid ter promoten en leverde uiteindelijk een klein beetje geld op, maar het was niet genoeg. De zaak van Willem gaat gebukt onder zeer grote schulden en betalingsachterstanden, aangezien Willem geen goede zakenman is. Herman en Annemarie geven de zaak een grote make-over en schakelen daarvoor de hulp van oud leerlingen van Willem in.
Gaycafé De Lollipop is een icoon in het centrum van Tilburg, en het bruisende middelpunt van de Roze Maandag. Het café wordt met veel liefde gerund door het echtpaar Jeroen en Fransjan. De zaak heeft een grote groep vaste trouwe klanten, en richt zich zowel op een gay- als heteropubliek; iedereen is hier welkom. Naast de horecasluiting loopt de Lollipop ook heel veel inkomsten mis door het wegvallen van grote evenementen zoals carnaval, festival van het levenslied en natuurlijk de Tilburgse kermis. Omdat ze geen keuken hebben kunnen ze niets doen met afhalen of bezorgen en komt er al maanden geen geld binnen. De hulp van Herman en Annemarie is heel hard nodig want ze staan op het punt om van omvallen, alleen valt er zonder keuken niet zo veel te doen. Ze gooien het daarom over een heel andere boeg: ze besluiten om een corona-testlocatie op te zetten voor Fransjan en Jeroen: De Lollpop-up! Een moeizaam proces, want de gemeente en huurbaas werken aanvankelijk niet mee.
Restaurant MIRO in Houten wordt gerund door Miriam (40) en Ron (54). Het is een fine dining restaurant, maar sinds de lockdown zijn ze noodgedwongen overgestapt op de Indonesische keuken, omdat het lastig is om fine dining in een afhaalbakje te stoppen. Met Indonesische gerechten gaat dat makkelijker, maar Ron is hier niet zo blij mee omdat de geuren van de Indonesische keuken nare herinneringen aan zijn jeugd naar boven brengen. Om de positieve vibe er in te houden 'reinigt' Mirjam daarom de zaak wekelijks met brandende salie. Financieel staat de zaak er slecht voor, dus bedenkt Herman een plan waarbij klanten een abonnement op de maaltijden van MIRO kunnen nemen. Met Annemarie houdt hij een wedstrijd wie de meeste leden kan werven.