Réalisé en extérieur, le long des berges du Pô, le premier documentaire de Michelangelo Antonioni a pour objet la vie des habitants de Porto Tolle. "C'est mon unique présomption : avoir emprunté seul la voie du néoréalisme. Nous étions en 1943. Visconti filmait "Ossessione" sur les rives du Pô, et toujours sur le Pô, à quelques kilomètres de là, je tournais mon documentaire." Un chef-d'œuvre.
A documentary short detailing the life of Italians living on the Po River in the 1940s.
Po Nehri üzerinde balıkçılık ve kayıkçılık yapan insanların yoksul hayatları, doğaya karşı verdikleri mücadele… Antonioni bu filmini şöyle tanımlar: “Po’nun çocukları, her şeye rağmen, Po’dan kurtulamadılar. Mücadele ettiler, acı çektiler, daha da mücadele edecekler, acı çekecekler. Oysa, hiç kuşkusuz, acının itici karakterini, mücadeleye iten yönünü kaldırıp, onu olayların doğal düzenine sokabilirler.” John Berger, Antonioni'nin bu ilk filmindeki çerçeveleme tarzının, yönetmenin sonraki filmlerindeki stilinin habercisi olduğunu öne sürer: "Sanki ilgisi, her zaman için olayın arkasına yöneliktir. Kahraman hiçbir zaman merkezde değildir; çünkü merkez ne olduğunu tam anlayamadığımız, hatları belirsiz bir hedeftir."
italiano
español
Português - Brasil
français
język polski
русский язык
English
Türkçe
