Czarek rozpoczyna dzień od aresztowania studenta, który dłubał w nosie nie swoim palcem, ale... jego. Później zjawia się zmartwiona Agnieszka, bowiem nauczycielka historii chce ją usunąć ze szkoły jeszcze przed maturą. Jednak nawet jeśli tego nie zrobi, ma ona niewielkie szanse dobrze napisać egzamin, który odbędzie się za trzy dni. Ale Czarek wpada na pomysł obrazowego przedstawienia Agnieszce historii świata tak, by szybko opanowała całą wiedzę. Swą pomoc oferują także Kasia, Andżela, Arnie i Rysio. Policjanci rozpoczynają od greckich filozofów i mędrców, następnie przedstawiają ważne sceny z historii Cesarstwa Rzymskiego, takie jak zamordowanie Cezara. Wreszcie dochodzą do początków państwa polskiego i inscenizują legendę o Lechu, Czechu i Rusie, nawiązują także do Popiela. Ważną część zajmuje chrzest Polski i przyjęcie chrześcijaństwa od Czech. Natomiast następne kilkaset lat -- od Bolesława Chrobrego przez rozbicie dzielnicowe aż do Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego -- Czarek omawia skrótowo. Agnieszka jest zmęczona nawet oglądaniem "obrazków" z historii i zasypia. Czarek złości się na nią, a kiedy czyta jej zeszyt, jest już całkiem wściekły. Kontynuuje jednak przedstawianie dziejów swego kraju i wciela się w rolę Jagiełły, Rysio natomiast -- Juranda ze Spychowa, który twierdzi, że został oślepiony przez Krzyżaków. Jagiełło mu nie wierzy, zwłaszcza kiedy widzi przyjaźnie nastawionych rycerzy zakonu (Arniego i Andżelę), przynoszących pod Grunwald dwa nagie miecze. Do pogromu Krzyżaków jednak dochodzi, bowiem ślepy Jurand przypadkiem zabija Ulrich'a von Jungingen'a (Arniego), a kolejnemu rycerzowi ucina rękę (Andżeli). Na przedstawieniu w jaki sposób padł kwiat rycerstwa zakonu, kończy się pierwsza część inscenizacji.