Kiedy w trakcie używania przez wszystkich policjantów urządzeń elektrycznych gaśnie nagle światło, wszyscy sądzą, że wyleciały korki. Okazuje się, że to elektrownia wyłączyła prąd za niepłacenie rachunków, a w ślad za nią idą wodociągi, gazownia i elektrociepłownia. Ponieważ policyjny budżet został zmarnotrawiony m.in. na drogie zakupy dla Pershinga oraz sex-telefony, komendant widzi rozwiązanie problemu w odciąganiu swym podwładnym odpowiednich sum od wynagrodzeń. Pod jego nieobecność policjanci wpadają więc na pomysł obrabowania banku. Arnie, Czarek i Andżela zakładają na głowy czarne worki na śmieci, a na posterunku zostaje Kasia i Rysio. Wkrótce na posterunku zjawia się świadek napadu, ale Kasi udaje się go szybko spławić. Przybywają także trzej przestępcy, którzy również napadli na bank, ale ponieważ są zamaskowani w ten sam sposób, co Arnie, Czarek i Andżela i również jest wśród nich kobieta, Kasia bierze ich za swych kolegów i kieruje do gabinetu komendanta. Niedługo później wracają prawdziwi koledzy Kasi (wciąż w przebraniu) i są niezadowoleni, gdyż okazało się, że napadli na pusty bank. Problem zaczyna się jednak, gdy z gabinetu komendanta wychodzą przestępcy i oczom Kasi, Rysia oraz przybyłego również komendanta, ukazuje się sześć osób z czarnymi workami na głowach. Na dodatek nikt już nie wie, kto jest kim i mimo że wszyscy są uzbrojeni, nie wiedzą do kogo strzelać. Na posterunku zjawiają się także, wezwani przez świadka napadu, antyterroryści gotowi strzelać do wszystkich. Komendant i Kasia zasłaniają całą szóstkę. Czarek i Arnie postanawiają "na wyczucie" obezwładnić przestępców. I rzeczywiście mimo masek udaje im się unieszkodliwić dwoje mężczyzn. Niestety Andżelę Czarek myli z przestępczynią, podczas gdy ta bierze Kasię za zakładniczkę. Czarek jednak nie traci zimnej krwi i strzela w kolano kobiety, ratując ukochaną. Za bohaterski cz