Teun komt erachter dat de ouderwetse fabriekspijp, die smerig spul in het water loost, nog steeds bestaat. Chemelot, de trots van Sittard-Geleen, kreeg onlangs nog nieuwe toestemming om duizenden liters chemicaliën te lozen in de Ur, een beek die uiteindelijk uitkomt op de Maas. Waarom mag dat en wie bepaalt dat eigenlijk? En dan zijn er nog de 'opkomende stoffen'. Elke twee seconden wordt er een nieuwe chemische stof uitgevonden, waarvan vaak niet bekend is wat het effect op het milieu is. En toch komen ze in ons oppervlaktewater terecht. Onderzoek daarnaar kost járen, maar ondertussen gaat het lozen door.