W parafialnej kancelarii Rafał Przewoźniak załatwia ostatnie formalności związane ze ślubem. Ma się żenić z Ewą, wnuczką Józefiny. Ceremonia odbędzie się za dwa dni. Na plebanii trwają gorączkowe przygotowania do uroczystości. Przyszła panna młoda przymierza suknię. Zbigniew niezbyt trzeźwy wraca po załatwieniu spraw związanych z przyjęciem weselnym i umówieniu muzykantów. Tymczasem do Tulczyna, od strony Hrubielowa, wjeżdża na motorze młody mężczyzna w skórzanym kombinezonie. Wstępuje do restauracji, by napić się kawy. Przybysz rozmawia chwilę z obsługującą go kobietą. To Angelika, żona Janusza Tracza, miejscowego biznesmena i właściciela restauracji. Ten właśnie wszedł do lokalu i niezadowolony, że żona stoi za barem, nakazuje jego zamknięcie. Pijący piwo posłusznie wychodzą. Mężczyzna w skórzanym kombinezonie, zdumiony takim obrotem sprawy, na odchodnym rzuca Traczowi kilka słów. Ten wszczyna bójkę, ale to obcy, z podbitym okiem, ląduje na komisariacie.
Chociaż Wikary zesłany do Tulczyna z Warszawy, nie zachował się jak na sługę Bożego przystało, ksiądz Antoni jakoś załagodził sprawę i dał wikariuszowi szansę pozostania w nowej parafii. Na Rafała, po rozmowie z przybyszką, która oświadczyła, że spodziewa się z nim dziecka, spojrzał jednak bez pobłażania. Uświadamia mu, że powinien poinformować narzeczoną o zdradzie. Ewa jest wstrząśnięta, zrywa zaręczyny. Tymczasem ksiądz Antoni przekazuje nowemu wikariuszowi prowadzenie kancelarii. Do kancelarii wchodzi Angelika i prosi ks. Adama, by ją wyspowiadał. W konfesjonale zwierza mu się ze swych lęków. Mówi, że jej mąż od dawna chce zdobyć ziemię, na której samotnie mieszka Marcelina i zrobi wszystko, by to osiągnąć. Wyznaje, że Janusz gotów jest spalić dom staruszki. Księdza jednak obowiązuje tajemnica spowiedzi. Ewa zawiadamia matkę, że zerwała zaręczyny z Rafałem. Józefina i Zbigniew są zszokowani: wszyscy wiedzą o ślubie, tyle przygotowań pójdzie na marne.
Ksiądz Adam, zaniepokojony tym, co usłyszał w konfesjonale od Angeliki, szuka pomocy u proboszcza. Ewa postanawia rzucić pracę w banku. Halina jest zrozpaczona decyzją córki. Rozmowa z proboszczem nie uspokaja księdza Adama. Tymczasem Angelika przygotowuje stół na przyjęcie Igora Borunia, który ma złożyć wizytę jej mężowi. Komendanta, który podejrzewa Tracza o brudne interesy i powiązania mafijne, ale oficjalnie nic nie może zarzucić trzęsącemu całą okolicą biznesmenowi. Wikary odwozi weselny tort Ewy do domu drugiej córki Józefiny, Barbary. Przy tej okazji poznaje najmłodszą wnuczkę gospodyni proboszcza, Karolinę. W tym czasie goszczący u Tracza Boruń wyraża zdziwienie, że dojazd do domu największego biznesmena w okolicy jest tak niewygodny. Tracz zapewnia go, że w najbliższym czasie pozbędzie się przeszkody uniemożliwiającej mu budowę wygodnej drogi. Wieczorem do domu komendanta Wojciechowskiego przybiega aspirant z wiadomością, że w gospodarstwie Marceliny wybuchł pożar.
W gospodarstwie Marceliny spłonęła tylko szopa. Kobieta zwierza się opatrującej ją Barbarze, że Tracz od dawna chce kupić jej ziemię, by zbudować wygodny dojazd do swojego domu. Barbara przypuszcza więc, że to on chciał ogniem zmusić Prokopiukową do wyniesienia się z jego sąsiedztwa. Informuje o tym męża, lecz jednocześnie zobowiązuje go do dyskrecji. Córka Haliny szuka rad u księdza Antoniego. Dowiaduje się, że to on nakłonił Rafała, by wyznał Ewie prawdę. Do gabinetu Barbary wchodzi Romek, umysłowo upośledzony syn Borosiukowej. Chłopak ma na sobie nową kurtkę. Skarży się na bliżej nieokreślone dolegliwości, ale w końcu i on pyta o Marcelinę. Na wieść o tym, że kobieta ma poparzone ręce, wybucha płaczem i wybiega z przychodni. Wkrótce wściekły Tracz zjawia się na plebani. Wręcza proboszczowi 8 tysięcy zł, kolejną ratę na odnowienie fresku w jednym z kościołów parafii. Ich rozmowę przerywa nagłe przyjście wzburzonego Romka.
Wikary Adam wchodzi do kancelarii i widząc księdza Antoniego przeliczającego pieniądze otrzymane od Tracza. Otwarcie stwierdza, że podejrzany biznesmen płaci również za to, by proboszcz trzymał wikarego z dala od niego. Zirytowany ksiądz pyta, czy Adam zdaje sobie sprawę z zarzutów, jakie stawia Januszowi. To jeszcze bardziej utwierdza wikarego w przekonaniu, że musi udowodnić winę Tracza. Tymczasem na posterunku komendant Wojciechowski przesłuchuje Romka. Chłopak wyznaje wreszcie, że od jakiegoś nieznajomego dostał skórzaną kurtkę w zamian za podpalenie domu Marceliny. Na plebanię przybiega Irena Borosiukowa, matka Romka. Załamana kobieta błaga proboszcza, by pomógł jej wydostać syna z aresztu. Ewa informuje matkę i babcię, że do pracy w banku nie wróci, pojedzie natomiast do Hrubielowa, gdzie wcześniej mieszkali, i tam poszuka sobie zajęcia. Angelika, przekonana o winie męża, szuka wsparcia u proboszcza. Na plebanię niespodziewanie przybywa siostra proboszcza - Krystyna z cóką
Krystyna, która od kilku lat nie kontaktowała się z bratem, zwierza mu się, że nie ma gdzie się podziać i nie wie, co robić. Ksiądz Antoni pociesza ją, lecz jest zaniepokojony jej zachowaniem, zwłaszcza że nie odpowiada na pytania o męża. Zrozpaczona Borosiukowa szuka pomocy u Barbary. Prosi ją, by wstawiła się u męża za jej synem. Lekarka jest bezradna. Krystyna w popłochu wpada do kuchni i widząc na stole wędliny zaczyna krzyczeć, że córka mogłaby się otruć mięsem. Do parafialnej kancelarii przychodzi Marcelina spytać księdza, co ma zrobić z pieniędzmi znalezionymi rano na progu domu. Nigdy nie widziała tak dużej sumy: to osiem tysięcy. Na plebanię przyjeżdża Jan Cieplak, mąż Krystyny. Ksiądz Antoni jest wstrząśnięty tym, co od niego słyszy.
Halina wyraża swoje niezadowolenie, że Krystyna, która uciekła ze szpitala psychiatrycznego, pozostaje na plebanii, co może być w Tulczynie źródłem plotek. Wikariusz Adam ma wygłosić swoją pierwszą mowę pogrzebową. Jest tym trochę skrępowany, ponieważ nie znał zmarłego. Po przyjeździe do Tulczyna Jan Cieplak zatrzymał się u Wojciechowskich. Podając mu zostawioną w łazience kosmetyczkę, Barbara dostrzga buteleczkę z lekarstwem. Lek jest bardzo silnym środkiem psychotropowym, podawanym pacjentom wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarza. Wkrótce proboszcz wzywa Blumentala na plebanię, bo Krystyna podczas rozmowy z mężem bardzo źle się poczuła. Lekarz uspokaja ją, lecz wyjaśnia, że musi wrócić do szpitala psychiatrycznego, skoro wyraziła zgodę na leczenie. Zrezygnowana Krystyna opuszcza z córeczką plebanię. Już mają wsiadać do samochodu Cieplaka, kiedy Kasia wyrywa się ojcu i biegnie do wujka Antoniego. Proboszcz podejmuje stanowczą decyzję.
Proboszcz poucza zadowolonego ze swej mowy pogrzebowej wikarego, że cmentarz nie jest odpowiednim miejscem na popisy artystyczne. Ich rozmowę przerywa wejście Stefana Wojtyłły. Malarz stanowczo domaga się drugiej raty za fresk. Ksiądz Adam informuje go, że nie ma na to pieniędzy, bo obaj z proboszczem nie chcą ich przyjąć od jedynego sponsora w parafii. Kasia, którą serdecznie zajęła się Karolina, bardzo dobrze czuje się w Tulczynie. Krystyna natomiast marzy o jakimś zajęciu. Okazuje się jednak, że wszystkie zajęcia są dokładnie podzielone między domowników plebanii i nikt nie potrzebuje jej pomocy. Wikary znajduje rozwiązanie problemu. Uszczęśliwiona Krystyna przystępuje do przepisywania ksiąg kościelnych. Tymczasem Wojtyłło idzie do Tracza. Domaga się od niego pieniędzy za fresk. Janusz jest zdziwiony, przekazał przecież proboszczowi 8 tysięcy na ten cel. Chce w tej sprawie dzwonić na plebanię. Wówczas Angelika wyznaje mu, co zrobiła z pieniędzmi, które oddał jej ksiądz Antoni.
Janusz Tracz przypomina żonie, że jest mu winna 8 tysięcy. Andżelika zapewnia, że zwróci mu pieniądze, które oddała Marcelinie. Janusz do tego pomysłu odnosi się pogardliwie i stanowczo przeciwstawia się temu, by jego żona pracowała w Tulczynie. Znajduje jednak upokarzające żonę rozwiązanie: Andżelika ma zastąpić w pracy ich służącą Marylkę, a ta ma zmienić panią w pokorną niewolnicę, przekazać jej swoje obowiązki i dopilnować, by zawsze miała zajęcie. Piotr Wojciechowski jedzie do prokuratora w sprawie Romka. Po jego wyjściu Barbarę odwiedza doktor Blumental i zapewnia, że sprawę chłopaka już pomyślnie załatwił. Tymczasem Janina Borosiukowa, przerażona o los syna, który od wypadku w dzieciństwie nigdy się z nią nie rozstawał, szuka pomocy dla Romusia w komisariacie policji, u Barbary, u księdza Antoniego. Wieczorem Piotr wraca z powiatu. Przywozi zwolnionego z aresztu chłopaka.
Grzybowa w gabinecie Barbary wyraża powszechne przekonanie, że w Tulczynie po powrocie Romusia już nikt nie będzie czuł się bezpiecznie. Ksiądz Adam wybiera się do Hrubielowa. Józefina i Halina korzystają z tej okazji, by przekazać Ewie mnóstwo wiktuałów. Wikary znajduje dziewczynę w nie najlepszym stanie. Czuje się osamotniona, nie ma pracy i pieniędzy, by zapłacić za wynajęcie pokoju. Romek przychodzi do księdza Antoniego, by odebrać swoją kolekcję kapsli, powierzoną proboszczowi na przechowanie. Chłopak jest wstrząśnięty pobytem w areszcie. Nie wie też, jak ma przeprosić Marcelinę, do czego nakłania go matka, Barbara Wojciechowska i proboszcz. W końcu znajduje sposób: na jej wotywnym drzewku zawiesza swoje kapsle. Staruszka, nie rozumiejąc intencji Romka, jest zrozpaczona zniszczeniem drzewka. Ewę odwiedza Sławek Mrugała, jej kolega z banku. Wie, że dziewczyna jest w dramatycznym położeniu. Proponuje jej zamieszkanie ze swoją siostrą, mieszkającą samotnie w rodzinnym domu Mrugałów.
Ewa wprowadza się do domu Anny. Tam przekonuje się, że wbrew zapewnieniom Sławka Mrugały jego siostrze wcale nie dokucza brak towarzystwa. Nie skarży się na też na brak pieniędzy, jej firma handlu nieruchomościami prosperuje bowiem zupełnie dobrze. Zakochany w Ewie chłopak próbuje ratować sytuację, w końcu zmusza nawet Annę do zatrudnienia dziewczyny. Andżelika nadal wykonuje obowiązki służącej, która zresztą staje się coraz bardziej zuchwała. Janusz chciałby już zmienić tak trudną dla żony umowę, ona jednak upiera się, że odpracuje cały dług. Większość mieszkańców Tulczyna ma za złe Wojciechowskiemu, że przywiózł Romka z aresztu i wypuścił na wolność. Ludzie są przekonani, że "głupek" nie poprzestanie na podpaleniu szopy Marceliny. W niedzielę wszyscy demonstrują swoją postawę. Chłopcy wyrzucają Romka z kościoła, a podczas mszy nikt z dorosłych nie chce usiąść koło Borosiukowej. Wieczorem kobieta przybiega z płaczem na plebanię: ktoś obrzucił jej dom kamieniami i wybił wszystkie szyby
Piotr przesłuchuje Borosiukową i Romka, a potem wysyła Józka, by na miejscu zdarzenia zabezpieczył ślady. Policjant w domu Borosiukowej znajduje cztery spore kamienie, a pod oknem wyraźny odcisk podeszwy. Piotr przypomina sobie, jak Mateusz chwalił tych, którzy pokazali Romkowi, co o nim myślą i gdzie jego miejsce, i zaczyna podejrzewać, że syn był jednym z napastników. Tymczasem sfustrowany Adam zwierza się księdzu Antoniemu, że w tulczyńskiej parafii czuje się zupełnie niepotrzebny. Dochodzi do wiosku, iż jego zadaniem jest tu jedynie świadczenie usług dla ludności i z żalem wspomina swoich podopiecznych z domu poprawczego, którym starał się pomóc naprawić życiowe błędy. Krystyna róbuje pomagać Zbyszkowi. Dla obojga możliwość wstawienia szyb Janinie Borosiukowej jest powodem do radości. Po dobrze wykonanej pracy oboje idą na piwo do restauracji. Tam właściel lokalu proponuje Krystynie pracę u siebie. Ksiądz Antoni stanowczo się temu przeciwstawia.
Ksiądz Antoni stanowczo nie zgadza się na to, by Krystyna podjęła pracę w restauracji Tracza. Tymczasem Krystyna dowiaduje się przypadkiem, że brat by zasilić parafialną kasę wynajmuje pokoje na plebanii. Oświadcza mu więc, że zacznie pracować i płacić za swój pobyt na plebanii, bo nie może dłużej korzystać z gościnności brata. Ksiądz nie zmienia zdania, mimo to Krystyna spotyka się z Traczem, by omówić warunki zatrudnienia. Ksiądz Adam, który nadal czuje się nikomu niepotrzebny, zachodzi na pogawędkę do Barbary Wojciechowskiej. Rozmowę przerywa wejście niezbyt trzeźwego Tośka, rannego w głowę. Po opatrunku wikary odwozi go na motorze do czworaków. Poznaje tam jego żonę Zofię, młodszego brata Jerzego i ciężarną córkę Hannę. Dowiaduje się, jak nędznie żyją oni i ich sąsiedzi pozbawieni pracy, perspektyw i możliwości zadbania o skromne mieszkania, które kupili przed zlikwidowaniem gospodarstwa. Halina wraca z Hrubielowa, dokąd pojechała, by dowiedzieć się, jak radzi sobie Ewa.
Zbigniew, zaniepokojony zniknięciem córki, jedzie do Hrubielowa. Tymczasem Józek Piecuch kontynuuje śledztwo w sprawie napaści na dom Borosiuków. Dysponuje jedynym dowodem rzeczowym: gipsowym odlewem odcisku podeszwy buta jednego z napastników, na której widnieje rysunek ośmiorniczki. Aspirant wprawdzie dowiedział się już wszystkiego o ośmiornicach, lecz w śledztwie nie posunął się nawet o krok. Karolina Wojciechowska natomiast, która wpada do komisariatu, by przynieść ojcu zapomniane śniadanie. Zbigniew przyjeżdża ze Sławkiem do domu Anny. Ewa, uradowana widokiem ojca, wyjaśnia, dlaczego zmieniła adres i bez przekonania opowiada o nowej pracy. Ich spotkanie przerywa Anna. Poleca Ewie, by zastąpiła ją w rozmowie z klientami, których od dłuższego czasu bezskutecznie namawia do kupna domu. Krystyna nadal upiera się przy swoim. Chce być barmanką w restauracji Tracza. Komendant Wojciechowski przesłuchuje Heńka Grzyba, którego Józek Piecuch zatrzymał i skutego doprowadził na posterunek.
Borosiukowa jest przerażona wynikiem śledztwa. Będzie przecież musiała chodzić do sklepu Grzybów po zakupy. Rzeczywiście, Grzybowa wpada we wściekłość, kiedy komendant Wojciechowski oświadcza jej, że jeśli zapłaci za stłuczone szyby i przeprosi Borosiuków, nie skieruje sprawy Heńka na kolegium. Kobieta idzie na plebanię, by zapłacić Zbigniewowi za naprawienie okien krawcowej, ale na myśl o przeproszeniu jej złości się jeszcze bardziej. Anna jest także wyprowadzona z równowagi. Ewa, zamiast zachwalać klientom dom, pokazała im wszystkie jego wady. Mateusz Wojciechowski, Heniek Grzyb i Bartek Kurpiel świętują przy piwie bezbolesne zakończenie przesłuchania Heńka, który okazał się twardym facetem i nie zdradził kolegów. Odgrażają się, że nie skończą na tym zaprowadzania swoich porządków w Tulczynie. Janusz Tracz wraca wieczorem do domu. Widzi żonę stojącą do niego tyłem przy oknie. Chce się już z nią pogodzić. Kiedy podchodzi, by ją pocałować, spostrzega, że to Marylka.
Janusz wyrzuca Marylkę z pracy. Zrozpaczona dziewczyna, która dzięki zajęciu u Traczy utrzymuje liczną rodzinę, błaga Andżelikę, by wstawiła się za nią u męża. Podejmuje jednak rozmowę z Januszem. Wymiana zdań zamienia się w kłótnię. Mąż wypomina Andżelice jej nieciekawą przeszłość i biedę, z jakiej ją wyciągnął. Wzburzona kobieta postanawia odejść. W chwilę po wyjściu, wciągają ją z powrotem do domu dwaj zamaskowani i uzbrojeni mężczyźni. Krystyna wybiera się do pracy. Kasia upiera się, że pójdzie z matką. Zbigniew wymyśla więc pretekst, by dziewczynka wybrała raczej spacer z nim nad rzekę. Tymczasem Zbigniew z Kasią spotykają nad rzeką Walencika. Mężczyzna przyszedł utopić trzy szczeniaki. Dziewczynka na ich widok wpada w zachwyt. Sroka, by oszczędzić dziecku widoku okrucieństwa dorosłych, odkupuje pieski od sąsiada. Uszczęśliwiona Kasia przynosi je na plebanię. Józefina nie jest z tego zadowolona. Bandyci demolują mieszkanie Traczy. Jeden z nich przypadkiem trafia na sejf.
Tracz sprawdza, co podczas napadu zrabowali bandyci. Dwóm swoim pracownikom nakazuje więc, by odtąd nieustannie pilnowali jego, żony i domu. Na plebanii Kasia ciągle nie może zdecydować, którego szczeniaka zatrzymać. Józefina rozumie dziewczynkę i pomaga jej sprzątać po pieskach. Jeden z mężczyzn przesiadujących w restauracji zaczepia Krystynę. Z pomocą przychodzi jej barmanka, a siostra proboszcza uświadamia sobie, że nie wie, jak poradzić sobie z podpitymi gośćmi. W domu Traczów niespodziewanie zjawia się Igor Boruń. Dziwi go obecność ochroniarzy i zachowanie Janusza. Już po chwili okazuje się, że przybysz wie o napaści. Co więcej, oddaje Traczowi skradzioną teczkę. Zdradza się, że przejrzał jej zawartość, bo wyraża zdziwienie, że wspólnik ukrył przed nim zamiar otworzenia w Tulczynie szwalni.
Tymczasem na plebanię przychodzi Walencik. Zwierza się księdzu Antoniemu, że po raz pierwszy w życiu zakochał się, od pierwszego wejrzenia, i to w siostrze proboszcza, prosi go więc o pomoc, bo nie wie co robić. Na plebanii zjawia się też Maryla, by porozmawiać z wikariuszem. Opowiada mu, w jak trudnej sytuacji znalazła się po stracie pracy u Traczów i błaga go, by wstawił się za nią u Andżeliki. Po jej wyjściu wikary dzwoni do Andżeliki. Podczas spaceru w lesie relacjonuje jej rozmowę z Marylą i mówi o szantażu, do którego posunęła się dziewczyna. Andżelika jest pewna, że mąż nie zmieni zdania w sprawie byłej służącej, a jej groźby bagatelizuje. Zbigniew przegląda koperty z ofiarami wiernych na potrzeby parafii. Są to małe kwoty, w jednej jednak znajduje dwa tysiące złotych. Biegnie z pieniędzmi do proboszcza. Ksiądz również jest zaskoczony i cieszy się, że wreszcie będzie można poddać ołtarz renowacji, czego od dawna domaga się konserwator.
Okazuje się, że Maryla, którą jakoby wikariusz potrącił motorem, nie odniosła poważniejszych obrażeń. Wychodzi ze szpitala na własną prośbę i domaga się, by komendant Wojciechowski aresztował sprawcę jej nieszczęścia. Janusz Tracz jest wyraźnie zadowolony z takiego obrotu rzeczy. Z przekąsem komentuje wydarzenie, o którym zaskoczona Andżelika dowiaduje się dopiero od męża. Ksiądz Antoni uświadamia Adamowi, że będzie musiał opuścić parafię, bo nawet jeśli sprawa przycichnie, ludzie ciągle będą o niej szeptać. Wikary zapewnia go, że jest niewinny, ale nie chce powiedzieć, w jakich okolicznościach stracił motor. Tymczasem zgnębiony Adam wędruje wzdłuż rzeki. Na jego widok brat Maryli, Jarek, zrywa się spod drzewa i zaczyna uciekać. Wikary spostrzega, że mężczyzna coś zostawił na ziemi. Poznaje swoje rękawice, które zostawił na motorze, i rzuca się za uciekającym.
Ksiądz Antoni decyduje, że skoro wikary został oczyszczony z zarzutów, może zostać w jego parafii. Uradowany Adam zabiera się do pakowania darów dla Tośków z byłego pegeeru. Na plebanię niespodziewanie przyjeżdża Ewa. Jest pełna entuzjazmu, świetnie wygląda i obdarowuje bliskich prezentami. Nagle orientuje się, że podarek dla ojca zostawiła w Hrubielowie. Jest niepocieszona, lecz nagle zjawia się Sławek z zapomnianym upominkiem. Ewa jest zirytowana jego przyjazdem. Chłopak chce natychmiast wracać do miasta, lecz Józefina zatrzymuje go na obiedzie, a potem Zbyszek zaprasza na piwo. Piwo jest "z wkładką" i obaj wracają na plebanie niezbyt trzeźwi. Wikary z radością jedzie do ubogich podopiecznych. Ci jednak niemile go zaskakują, informując, że większość darów - nawet cytryny przysłane od ofiarodawczyni z Włoch, która od lat wspiera tulczyńską parafię - zaraz sprzedadzą na targu, bo bardziej niż rzeczy są im potrzebne pieniądze na jedzenie dla dzieci.
Wikariusz opowiada księdzu Antoniemu o wzburzeniu ciężarnej Hanki i jej przekonaniu, że będą musieli zająć się dzieckiem, skoro proboszcz nakłonił ją do utrzymania niechcianej ciąży. Przypomina sobie podobną sprawę sprzed lat, którą zbieg okoliczności pomógł pomyślnie załatwić, ma więc nadzieję, że i tym razem opatrzność przyjdzie mu z pomocą. Na plebanię przychodzi krawcowa Borosiukowa z prośbą o radę. Nie wie, czy ma przyjąć pracę służącej, którą zaproponowała jej Andżelika Traczowa. Proboszcz nie widzi w tym nic złego. Tracz także akceptuje wybór żony i pani Janina przystępuje do pracy. Sławek, potwornie skacowany po biesiadowaniu ze Zbyszkiem, przesypia autobus do Hrubielowa. Kościelny, w poczuciu winy, usiłuje mu pomóc. Prowadzi go najpierw do Barbary, lecz ta odmawia wystawienia zwolnienia lekarskiego. Zbyszek próbuje więc przekonać doktora Blumentala. Lekarz bada Sławka i spostrzega na jego plecach znamię.
Ewa robi Sławkowi wymówki, że prześladuje ją ciągłą obecnością. Anna, która wchodząc do domu słyszy jej podniesiony głos, nie jest zadowolona ze stosunku współpracowniczki do brata. Sławek natomiast jest przygnębiony sytuacją. Opowiada siostrze o wizycie u lekarza i odkrywa, że zgubił skierowanie od doktora Blumentala. Proboszcz decyduje, że w najbliższą niedzielę ksiądz Adam będzie odprawiał mszę w Tulczynie. Wikariusz, który do tej pory nie pełnił jeszcze posługi w tulczyńskim kościele, jest tym przejęty. Doktor Blumental nadal niepokoi się o Sławka. Nie zastaje dziewczyny, lecz poznaje Annę i uświadamia jej niebezpieczeństwo grożące bratu. Uroda i wdzięk kobiety robi na nim ogromne wrażenie. Przesiadujący w restauracji Walencik ciągle spogląda ku stojącej za barem Krystynie. Teresa uświadamia jej, że to dobra partia, kiedy do lokalu wchodzi listonoszka z urzędowym listem do siostry proboszcza.
Na plebanii Krystyna zwierza się Zbigniewowi, że dostała wezwanie do sądu, ale boi się spotkania z mężem. Ewa wraca do domu zadowolona, bo udało jej się załatwić odlesienie działki, na którą firma ma kupca. Anna nie przejawia zainteresowania tą sprawą. Martwi się o brata, który pojechał do Lublina na badania. Tymczasem Borosiukowa robi porządki u Traczów. Nagle zjawia się tam Romek z okularami, których nie zabrała z domu. Jeden z ochroniarzy rozpoznaje w nim chłopaka, którego namówił do podpalenia domu Marceliny. Zaniepokojony, że Romek też go rozpozna, ma zamiar zapobiec ujawnieniu, jaką rolę we wzniecieniu pożaru odegrali on i chlebodawca. Informuje drugiego ochroniarza, "Osę", że musi chłopaka unieszkodliwić. Młody Borosiuk jest uszczęśliwiony, dostał bowiem od Angeliki koszulkę hrubielowskiej drużyny piłkarskiej. Natychmiast ją wkłada. Ochroniarz psuje jego radość pytając bez ogródek, czy chłopak go poznaje. Przerażony Romek ucieka.
Romek nie wrócił do domu na noc. Zaniepokojona Borosiukowa już wczesnym rankiem przybiega do mieszkania Wojciechowskich, by prosić komendanta o pomoc. Ten czuje się trochę bezradny. Tymczasem Romka, który noc spędził w piwnicy domu Tracza, budzi ochroniarz, by dowiedzieć się, czy chłopak pamięta wydarzenie z kurtką. Okazuje się, ze Borosiuk pamięta wszystko. W tej sytuacji ochroniarz nabiera pewności, że musi go uciszyć na zawsze i informuje o tym pracodawcę. Tracz szybko podejmuje decyzję. Na plebanii ksiądz Antoni usiłuje załatwić korespondencję. Najwięcej kłopotów ma ze spełnieniem listownej prośby niejakiego Bagiela o znalezienie w parafialnych księgach jego przodków sprzed 1830 roku. Mateusz w drodze do domu spostrzega Romka witającego się z matką pod komisariatem. Teraz zaczyna się bać, że ten opowie jego ojcu, kto go pobił. Jakiś czas potem Romek puka do drzwi mieszkania Wojciechowskich. Mateusz wpada w popłoch, ale Borosiuk zapewnia go, że nikomu nic nie powie.
Ksiądz Antoni rozmawia z wikariuszem o Mateuszu. Nie może zrozumieć, jak to możliwe, że syn Piotra i Barbary brał udział w pobiciu Romka. Ksiądz Adam jest zdania, że to ich sprawa, lecz proboszcz przypomina mu, że dla niego Wojciechowscy i ich dzieci są niemal rodziną. Tymczasem Borosiukowa modli się w kościele dziękując Bogu za szczęśliwy powrót syna. Chłopak postanawia pomóc matce. W tym momencie do kuchni wchodzi zaniepokojona Kasia. Jest przekonana, że jej piesek jest chory. Romek natychmiast zajmuje się pieskiem. Dziewczynka chciałaby, żeby i w przyszłości pomógł jej opiekować się ukochanym czwowronogiem. Ksiądz Antoni idzie do gabinetu Barbary. Zastaje tam Piotra. Opowiada więc obojgu o udziale Mateusza w pobiciu Borosiuka. Wojciechowski wpada we wściekłość. Oświadcza żonie, że jest policjantem i musi bronić prawa, które Mateusz właśnie pogwałcił. Tymczasem Sławek przychodzi do siostry, zastaje jednak tylko Ewę. Ta wypytuje go o wyniki, lecz on bagatelizuje sprawę.
Piotr uważa, że jedynym sposobem na utemperowanie Mateusza jest ostra rozmowa. Oświadcza synowi, że nie będzie dostawał kieszonkowego, a po lekcjach ma się meldować w komisariacie. Chłopak jest wściekły. Opowiada Heńkowi w jakiej sytuacji znalazł się przez głupka Romusia. Heniek uważa, że Borosiukiem powinni się zająć skini z Hrubielowa. Mateusz ma wątpliwości, młody Grzyb jest przekonany, że kapusia trzeba surowo ukarać. Anna niecierpliwie czeka na Sławka. Na plebanię przychodzi Romuś. Przynosi prezenty dla Kasi i jej psa, a potem uczy dziewczynkę naśladować odgłosy różnych zwierząt. Mała jest zachwycona. Mówi nawet Romkowi, że jest fajny. W tym czasie na plebanii zjawia się Walencik z dość dziwną sprawą. Chce mianowicie wiedzieć, spod jakiego znaku zodiaku jest Krystyna. Józefina mówi mu, kiedy urodziła się siostra proboszcza. Walencink natychmiast sprawdza horoskop Krystyny i jest bardzo zadowolony. Mina mu nieco rzednie, kiedy do kuchni wpada rozbawiona Kasia.
Po akcji w magazynie i zamknięciu skinów w areszcie, Piotr jest dumny z syna, a Mateusz z ojca. Wszystko wskazuje na to, że wreszcie doszli do porozumienia i znaleźli wspólny język. Wikariusz wybiera się do Brzezin na zebranie rady parafialnej. W drzwiach wpada na wystrojonego Jakuba Blumental, który wybiera się do Anny i przyszedł spytać proboszcza, czy wygląda wystarczająco elegancko. Wkrótce na plebanii zjawia się biskup ordynariusz, który po wizytacji w Odolanach zajechał do Tulczyna. Komendant Wojciechowski próbuje przesłuchać skinów. Tymczasem Adam po powrocie z Brzezin dziękuje biskupowi za propozycję zmiany pracy, woli jednak zostać w Tulczynie, gdzie ma wielu podopiecznych parafian. Ksiądz Adam jedzie odprawić mszę w Honiatyczach. Hrubielowscy skini na skraju Tulczyna dworują sobie z Wojciechowskiego, kiedy odnajduje ich tam Tracz ze swoimi ludźmi, by dać im nauczkę za zdemolowanie należącej do niego restauracji. Wikariusz wraca z Honiatycz wstrząśnięty.
Wikariusz Adam nie może się pogodzić z tym, że wierni z Honiatycz nie chcieli go wpuścić do kościoła. Wieść o wydarzeniu przed kościołem w Honiatyczach roznosi się lotem błyskawicy. Krystyna jest przekonana, że tylko jej pracodawca może pomóc w rozwiązaniu tego trudnego problemu. Idzie więc do Tracza z zamiarem przekonana go, iż sponsorowanie kultury podnosi prestiż darczyńcy. Przyjmuje ją Andżelika. Jakub Blumental jedzie do Hrubielowa. Przed drzwiami Anny staje z dwoma bukietami kwiatów dla niej i dla Ewy. Anny nie zastaje. Kiedy Anna wraca do domu, oddaje rękawiczki, lecz szuka sposobu, by przedłużyć wizytę. Oświadcza, że chciałby kupić działkę i domek. Anna zabiera go ze sobą, by przy okazji pokazać mu, co ma w ofertach firmy. Podczas długiego spaceru Blumental odkrywa przed nią bardzo romantyczny aspekt zajęcia, które wykonuje, a którego nie dostrzegała zajęta, nieustanną pogonią za zyskiem.
Adam, przejęty sprawą w Honiatyczach i oświadczeniem Horyniuka, że to właśnie młody ksiądz musi znaleźć rozwiązanie problemu, postanawia sprzedać motor i pieniądze przekazać na fresk. Na plebanię przychodzi Andżelika. Nie mówi jednak wikariuszowi, że jej mąż da niezbędną sumę, jeśli Adam ukorzy się przed nim na kolanach. Przekonuje go tylko, że powinien porozmawiać z Januszem o tym, jak uratować niszczejące malowidło. Wieść o wydarzeniu w Hrubielowie dotarła już także do Wojdyłły. Proboszcz uświadamia mu jednak, że na tulczyńskiej plebanii pieniędzy nie znajdzie. Artysta pędzi więc do Tracza. Roztacza przed nim wizję ukończonej "Ostatniej Wieczerzy", domaga się ponad 9 tysięcy i oświadcza, że za pieniądze jest w stanie namalować wszystko. Jakub Blumental odwiedza proboszcza i z zachwytem opowiada mu o Annie. Ksiądz Adam, choć niechętnie, idzie do Tracza. Biznesmen wita go serdecznie i przeprasza. Andżelika jest zaskoczona. Nie spodziewała się tego po mężu.
Wszyscy na plebanii są przejęci losem porzuconego chłopczyka, Piotr bowiem już zdecydował o jego przyszłości. Ksiądz Adam jest pewien, że to Hanka podrzuciła chłopczyka. Już wcześniej przecież zapowiadała, że księża będą musieli się zająć jej dzieckiem. Ma nadzieję, że uda mu się przekonać matkę chłopca, żeby zabrała go do domu. Tymczasem Halinka niezwykle troskliwie opiekuje się maleństwem, na co Józefina - oburzona i postawą wyrodnej matki. Wikariusz jedzie do Tośków. Ci przyjmują go niechętnie. Tosiek usiłuje ukryć prawdę o córce, jednak ksiądz Adam ostatecznie przekonuje się, że to Hanka podrzuciła dziecko na plebanię i uciekła. Na hrubielowskim dworcu, dokąd pojechał, by od kierownika pociągu z Kijowa odebrać przesyłkę od zaprzyjaźnionego z proboszczem księdza z Żytomierza, spotyka Hankę. Chce z nią porozmawiać, jednak policja uniemożliwia mu to.
Ksiądz Adam nie może się pogodzić z porażką. Ludzie pomstują na Hankę, że porzuciła dziecko na pewną śmierć. Tosiek bez powodzenia próbuje się przeciwstawić kpiącym z niego i córki. Tylko Grzybowa myśli o czym innym. Bardzo krytycznie ogląda tulczyński kościół i wytyka Zbyszkowi, że klęczniki są niewygodne, nie ma witraży, chorągiew św. Barbary się pruje, obraz św. Stanisława Kostki jest okropny, a inne - stare i wyblakłe. Halinka ze łzami w oczach mówi o oddaniu podrzuconego chłopczyka do domu dziecka, gdzie czeka go poniewierka. Tymczasem Wojdyłło przychodzi do Tracza po pieniądze. Biznesmen proponuje malarzowi o wiele większą sumę za zrealizowanie specjalnego zlecenia. Zszokowany artysta początkowo odmawia spełnienia kaprysu Janusza, ale okrągła sumka rozwiewa jego watpliwości. Pracę ma jednak wykonać w całkowitej tajemnicy. Halinka biegnie na posterunek. Przekonuje szwagra, że nie może skazać dziecka na życie w sierocińcu. W tym czasie pod parafię podjeżdża karetka pogotowia.
Ksiądz Antoni nie wierzy, że sąd bez wiedzy Krystyny wydał wyrok nakazujący jej powrót do szpitala psychiatrycznego. Jest przekonana, że przed Cieplakiem uratuje tylko ucieczka, bo nigdy nie wygra z człowiekiem, który w Lublinie zna wszystkich wpływowych ludzi, może więc wszystko. Ksiądz Adam wybiera się na poszukiwanie Hanki. Najpierw chce zajechać do Tośków, Halinka prosi go więc, by powiedział im, że wnuka trzeba ochrzcić i tylko oni mogą się o to zwrócić do proboszcza. Tośkowie w pierwszej chwili o niczym nie chcą słyszeć. Miejsca pobytu Hanki jednak nie znają. Odjeżdżającego wikariusza zatrzymuje brat Tośka. Krystyna, mimo obaw, idzie do restauracji. Jak przewidywała, Cieplak już tam jest. Po powrocie na plebanię Krystyna znajduje Kasię niemal chorą z przerażenia. Okazuje się, że Zbigniew przekazał dziewczynce opatrzone jej imieniem pudełko, które znalazł przed drzwiami.
Józefina i Zbyszek dziwią się, że widok lalki tak Kasią wstrząsnął. Adam, czego proboszcz nie pochwala, przeczytał list do Hanki. Napisała go kobieta, z którą dziewczyna najwyraźniej była w dość dużej zażyłości. Przed podróżą udaje się do Honiatycz, by spotkać się z Horyniukiem z rady parafialnej i porozmawiać z Wojdyłłą o fresku, o co poprosił sam malarz. Jeszcze lepszy portret wikariusza Wojdyłło pokazuje Traczowi na dowód, że już zaczął realizować jego tajne zlecenie. Zbyszek z Kasią bez skutku uczą Szurę aportować. Nagle zjawia się Cieplak. Kościelny nie pozwala mu się zbliżyć do córki. Ten odwołuje się do Zbyszka uczuć ojcowskich, a potem proponuje łyczek trunku z piersiówki. Sroka daje się skusić. Do restauracji wpada wzburzony Walencik. Pędzące z wielką prędkością volvo o mało go nie przejechało. Krystyna oddycha z ulgą. Ma już pewność, że Cieplak - właściciel samochodu - opuścił Tulczyn. Po powrocie na plebanię dowiaduje się jednak, że nie ma ani Kasi, ani Zbyszka.
Okazuje się, że Cieplak poczęstował Zbyszka mieszaniną alkoholu i środków uspokajających, która go powaliła, a potem porwał córkę. Krystyna natomiast jest w szoku: od wielu godzin siedzi jak skamieniała. Na plebanię przychodzą Tośkowie ze świadectwem urodzenia wnuka. Odchodząc Tosiek chce dać chłopczykowi zabawkę. Nagle Krystyna spostrzega misia, którym mężczyzna macha, i rozpoznaje w nim maskotkę z samochodu Cieplaka. Zaczyna krzyczeć, by dowiedzieć się skąd Tosiek ją ma. Okazuje się, że znalazł misia w pobliżu leżącego w rowie rozbitego samochodu. Zbyszek dzwoni do komendanta Wojciechowskiego. Ten samochodu już nie znajduje, lecz ustala, w którym warsztacie w Hrubielowie jest naprawiany. Wieść natychmiast roznosi się po Tulczynie. Walencik, Grzyb i Marciniak, nie całkiem trzeźwi, postanawiają uwolnić dziewczynkę. Tymczasem ksiądz Adam w Krakowie idzie pod adres widniejący na liście. Pod plebanię z potwornym warkotem podjeżdża traktor. Walencik i Marciniak triumfalnie odwożą Kasię.
Zbyszek jedzie do Hrubielowa po księdza Adama wracającego z Krakowa. Przy okazji wstępuje do Ewy, by przekazać jej torbę wiktuałów od babci. Po wyjściu dziewczyny z ojcem, zjawia się Sławek z bukietem białych róż. Wkrótce potem do drzwi puka Rafał z kwiatami dla Ewy. Między mężczyznami dochodzi do starcia. Tymczasem na plebanii ksiądz Antoni przekonuje Krystynę, że odebranie Kasi Cieplakowi nie załatwia sprawy. Siostra postanawia wystąpić o rozwód. Ksiądz Adam po powrocie opowiada o wynikach swojej wyprawy do Krakowa. Kasia bardzo tęskni za Szurą, która zniknęła gdzieś w zamieszaniu spowodowanym porwaniem dziewczynki. Krystyna nie idzie więc do pracy, lecz rusza z córką szukać czworonoga. Spotykają na drodze Romusia z Szurą, którą przypadkiem znalazł w lesie i uwolnił z sideł. Dziewczynka jest uszczęśliwiona.
Cytując "Małego księcia" Anna uświadamia Ewie, jaką odpowiedzialność wzięła na siebie całując się ze Sławkiem. Oświadcza też wspólniczce, że nie chce, by brat cierpiał. Ewa próbuje bagatelizować te uwagi, a kiedy przychodzi Sławek, by zabrać ją na festyn z okazji rocznicy odzyskania przez Hrubielów praw miejskich, znów całuje się z nim, jakby nie wątpiła w stan swoich uczuć. Rafał, wyproszony przez Sławka z domu Anny, bezskutecznie usiłuje zobaczyć się z Ewą. Na tulczyńskiej plebanii trwają przygotowania do chrztu. Proboszcz próbuje uświadomić Halince, że sakrament nie wpłynie na zmianę sytuacji chłopczyka i jego sprawę trzeba będzie jednak załatwić. Rozbawiona Ewa i szczęśliwy Sławek wracają z festynu. Tuż przed domem Anny zatrzymuje ich Rafał. Mówi Ewie, że nadal ją kocha. W Tulczynie trwa ceremonia chrztu.
Ksiądz wikariusz martwi się, że wprawdzie Hanka wróciła, wybrała dla synka imię Adam, zabrała go do domu, lecz trudne warunki u Tośków mogą ją zniechęcić i znów zechce uciec. Tymczasem Halinka nie może pogodzić się ze stratą dziecka, które już zdążyła pokochać. Sławek zjawia się na tulczyńskiej plebanii, by prosić rodziców Ewy o pomoc. Mówi, co zrobił Rafał i jak jego informacja, że nie ma żadnego dziecka, wpłynęła na Ewę. Halinka jest oburzona, Zbyszek zaś opowiada Sławkowi, jak zdobył swoją żonę, o której rękę starał się nie tylko on. Wojdyłło przychodzi do Tracza po ostatnią ratę za fresk w Honiatyczach. Janusz nie chce zapłacić za nie skończoną jeszcze pracę, lecz malarz zapewnia go, że wszystko zrobi tak, jak sobie życzył zleceniodawca, woli jednak opuścić okolicę, zanim wierni zobaczą jego "Ostatnią Wieczerzę". Halinka i Zbyszek zawożą Tośkom rzeczy dla Adasia. Hanka zwierza się Halince, że wcale nie jest pewna słuszności swojej decyzji.
Ewa próbuje przekonać Annę, że źle interpretuje sytuację, którą zastała w domu. Na plebanię przyjeżdża ksiądz Edmund, który w przeszłości był w Tulczynie wikariuszem. Skarży się proboszczowi na biedę w swojej parafii. Doktor Blumental odwiedza Annę. Przez chwilę rozmawiają o Rafale i Ewie, której zachowaniem Anna jest oburzona. Ksiądz Mundek opowiada proboszczowi o śmierci ks. Jaworskiego. Zwierza się Antoniemu, że bardzo chciałby ją objąć i prosi go o wstawiennictwo w tej sprawie u biskupa. Do Tulczyna przyjeżdża Ewa. Zwraca się do proboszcza z prośbą o radę. Rozmowę proboszcza z Ewą przerywa Blumental. Zwierza się przyjacielowi, że prawie się oświadczył Annie. Ta wkrótce przyjeżdża na plebanię w poszukiwaniu lekarza, który zostawił u niej lampę. Ksiądz Antoni jest głęboko poruszony jej widokiem. Ewa dokonuje wyboru.
Boruń uspokaja Andżelikę. Na razie ustalili, że przekroczył granicę i teraz jest gdzieś na rozległych terenach Ukrainy. Ewa wraca ze Sławkiem do Hrubielowa. Nie jest pewna, jak przyjmie ją Anna. Sprowokowana przez Annę Ewa wdziera się na naradę w banku i publicznie wyznaje Sławkowi miłość. Pełna obaw Andżelika opowiada księdzu Adamowi o zaginięciu Janusza i prosi, by się za niego modlił. Tymczasem na plebanii Kasia upiera się, by ksiądz Antoni ochrzcił jej Szurę. Proboszcz próbuje wytłumaczyć, że to niemożliwe, ale dziewczynka obstaje przy swoim. Z trudnej sytucji pomaga mu wybrnąć przyjazd księdza Edmunda. Były tulczyński wikariusz jest szczęśliwy, biskup bowiem przyznał mu wymarzoną parafię po zmarłym księdzu Jaworskim. Kiedy wszyscy siadają do kolacji, na plebanię przybiega do Edmunda zapłakany kościelny z wiadomością, że drewniany, zabytkowy kościół doszczętnie spłonął.
Borosiukowa zastaje Andżelikę przeglądającą fotografie. Przyjeżdża też Igor. Przekonuje Andżelikę, że teraz po śmierci Janusza ma już tylko jego i on dobrze zadba o nią i interesy. Zbyszek, zawsze skory do żartów, dowcipkuje na temat spalonego kościoła. Józefina jest oburzona lekkomyślnością zięcia. Tymczasem ksiądz Antoni i wikariusz jadą na pogorzelisko. Ludzie Borunia przywożą do domu Traczów jego bagaże. Gospodyni na plebanii Edmunda bierze księdza Antoniego za następcę swojego proboszcza. Antoni wyjaśnia nieporozumienie i właśnie wtedy wraca ksiądz Edmund. Oświadcza, że bardzo pragnął wygodnego i dostatniego życia, co zapewniłaby mu nowa parafia, ale nie chce opuścić wiernych w tak trudnej sytuacji i właśnie poinformował biskupa, że zostaje tam, gdzie był dotąd. Boruń włamuje się do sejfu Tracza. Zrozpaczona Adżelika chce zawiadomić policję o zaginięciu męża, Igor jednak zabrania jej opuszczać dom.
Andżelika usiłuje wydostać się z domu. Boruń robi kobiecie wyrzuty, wówczas ta oskarża go o zamordowanie Janusza. Blumental opowiada proboszczowi o ostatnim spotkaniu z Anną. Pyta, czy chciałby zobaczyć Eleonorę. Na plebanię przyjeżdża ksiądz Edmund. Proboszcz ofiarowuje mu szaty i naczynia liturgiczne. Policja znalazła podpalaczy. Są to dwaj bezrobotni, którzy po wypiciu butelki wina postanowili coś zrobić i akurat stanął im na drodze zabytkowy kościół. Boruń pozwala Andżelice iść na plebanię, lecz w asyście ochroniarza. Zaniepokojonemu wikaremu kobieta mówi, kim jest Ukrainiec i co robi w jej domu. Prosi, by ksiądz wskazał jej inne wyjście z plebanii. Anna opowiada Jakubowi, co dotąd zrobiła, by odnaleźć matkę. Ich rozmowę przerywa powrót Ewy i Sławka, promieniejących szczęściem. Andżelika ucieka ochroniarzowi i dociera na posterunek policji. Opowiada komendantowi o zaginięciu męża.
Marcelina jednak żyje. Barbara uważa, że kontuzja nogi, której kobieta doznała po upadku, wygląda na tyle groźnie, że niezbędne są: prześwietlenie i pobyt w szpitalu. Marcelina nawet nie chce o tym słyszeć. Ksiądz Adam próbuje przekonać Marcelinę, by zechciała pojechać do szpitala. Staruszka nie chce. Tosiek pije. Najpierw z bratem, wspominając dawne czasy w pegeerze, potem z sąsiadami, w restauracji. Coraz bardziej pijany zapowiada nową rewolucję, która zapewni wszystkim sprawiedliwość. Przekonuje kompanów, że muszą trzymać się razem, bo w jedności siła. W myśl tego hasła razem wyrzucają z restauracji ochroniarza Borunia. W konsekwencji Ukrainiec, ku rozpaczy Zofii i Hanki, zamyka szwalnię. Wikariusz oświadcza Barbarze, że rozumie dlaczego Marcelina nie chce jechać do szpitala. Zapewnia, że zaopiekuje się staruszką. Wojciechowska uświadamia mu, że nie będzie mógł wykonać wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Do domu Marceliny przychodzi Andżelika.
Tośkowa z Hanką przychodzą na plebanię. Proszą proboszcza, by jednak nie wygłaszał kazania w sprawie szwalni, a raczej pomógł ją ponownie uruchomić. Ksiądz nic nie może poradzić, idą więc do Andżeliki. W rozmowie z Traczową wprawdzie grzecznie proszą, by spowodowała otwarcie szwalni. Boruń informuje Andżelikę, że otworzył już inną szwalnię i zatrudnił nowych ludzi. Zofia i Hanka wracają do domu. Przyznają się Tośkowi, że były u Andżeliki prosić o pracę. Mężczyzna jest wściekły. Tosiek idzie na teren byłego pegeeru. Na gruby konar zarzuca pętlę, pod nim stawia skrzynkę. Po powrocie do domu Andżelika zastaje nakryty stół. Boruń prosi, by zjadła z nim kolację. Robi jej wyrzuty, że go odtrąca, choć on tak zabiega o jej względy. Kobieta nie chce słuchać jego wynurzeń. Igor siłą bierze ją w ramiona. Kobieta usiłuje się wyrwać. Szarpiącą się parę spostrzega Tosiek, który jednak zrezygnował z samobójstwa i przyszedł do Traczów.
Tosiek nie zabił Igora. Na plebanii Grzybowa pyta proboszcza, czy rzeczywiście w ramach pokuty musi przeprosić Borosiukową za to, że jej syn wytłukł szyby w domu krawcowej i pobił Romusia. Ksiądz, który taką pokutę zadał po wielkopostnej spowiedzi, nie zmienia zdania. Kobieta jest niepocieszona. Andżelika idzie do Tośka. W dowód wdzięczności za uratowanie z trudnej sytuacji, kładzie przed Tośkiem banknoty. Zofia, która wraca do domu tuż po wyjściu Andżeliki, jest przerażona widokiem pieniędzy, zwłaszcza że mąż wkłada je do kieszeni i znika. Zbyszek, z pomocą Romusia, sprząta kościół po wielkopostnej spowiedzi. Zagaduje Grzybową, która przyszła się pomodlić. Kobieta zwierza się, że szuka sposobu, jak przeprosić, żeby nie przepraszać. Grzybowa, zaskoczona przed domem Borosiuków przez Romusia, składa jednak wizytę krawcowej. Tosiek wraca do domu o dziwo trzeźwy i z Mućką. Jakub Blumental opowiada Annie, że był w Janowie Podlaskim, gdzie jakiś czas mieszkała jej matka.
Do gabinetu Jakuba wchodzi starsza kobieta. Mówi, że jest matką Anny. Lekarz nie ma wątpliwości: podobieństwo jest uderzające. Komendant Wojciechowski z Józkiem składają wizytę Andżelice. Usiłują dowiedzieć się czegoś o nielegalnej szwalni Tracza. Byli w niej, lecz zastali puste budynki. Jedynym dowodem na istnienie zakładu jest znaleziony w kącie kawałek bawełny. Tymczasem Eleonora zwierza się Blumentalowi, że od trzech miesięcy obserwuje Annę z daleka. Wie o córce wszystko, ale jeszcze nie chce z nią rozmawiać. Igor nie chce wypuścić Andżeliki z domu. Kobieta jednak wyrywa się i idzie do Marceliny. Do gabinetu Barbary jakiś mężczyzna wprowadza ranną dziewczynę. Kiedy nieznajomi zbierają się do wyjścia, w drzwiach staje komendant. Mężczyźnie udaje się uciec. Dziewczyna błaga o pomoc. Ma na imię Wiera. Oszukano ją i zmuszono do pracy w szwalni. Nie wie jednak, gdzie znajduje się zakład. Wojciechowski informuje ją, że zostanie deportowana za wschodnią granicę.
Józefina już przed piątą krząta się w kuchni. Przychodzi zaspany proboszcz, za nim Zbyszek. W domu Marceliny tymczasem zjawia się Romuś z dziwnym pojazdem własnej konstrukcji. Chce staruszkę zabrać na rezurekcję i procesję. Zaniepokojona Borosiukowa szuka Romusia, który miał pomóc Zbyszkowi w świątyni. W zastępstwie chłopaka do pomocy ofiaruje się Walencik, który zajechał przed kościół własnym samochodem. Marcelina nie jest w stanie skorzystać z wehikułu Romusia. W kościele zaczyna się liturgia. W kuchni na plebanii wszyscy zasiadają przy świątecznym stole. Janusz z Andżeliką natomiast siedzą przy prawie pustym. Tracz opowiada żonie, co przeżył na Ukrainie więziony przez kłusowników, kiedy wpadł w zastawione przez nich sidła, i jak udało mu się uciec. Z kolei Andżelika mówi, co pod jego nieobecność wyprawiał Boruń. Janusz wpada we wściekłość.
Wiki, siostra wikariusza, nie jest mile widziana na plebanii. Józefina uważa, że siostra księdza nie powinna ani tak wyglądać, ani zachowywać się jak ona. Wiera z radością przyjmuje propozycję zaopiekowania się Marceliną w zamian za mieszkanie, staruszka jednak początkowo nie bardzo chce wpuścić pod swój dach prawosławną. Rodzina Tośka też jest oburzona, że przyjął do pracy obcą, co zmniejszy ich dochody. Wściekły Jerzy idzie interweniować do proboszcza.
Na plebanii wszyscy martwią się zniknięciem Krystyny. Proboszcz obawia się, że być może jej odejście to wynik gwałtownego nawrotu choroby. Ona tymczasem budzi się w szpitalu psychiatrycznym. Jest skrępowana i odurzona środkami uspokajającymi. Ksiądz Adam odprowadza siostrę na przystanek autobusowy. Nie jest w stanie je j pomóc, radzi więc, by opowiedziała matce o swoich kłopotach, Wiki jednak nawet nie chce o tym słyszeć. Z tego, co mówi lekarz, Krystyna domyśla się, że to mąż spowodował jej przymusowe umieszczenie w szpitalu.
Blumental przegląda dokumentację choroby Krystyny. Jest zaskoczony zwłaszcza dokumentem, który ks. Antoni "pożyczył". Tymczasem Krystyna błaga lekarza, by ją wypuścił na rozprawę sądową. Ten udaje życzliwość, lecz kiedy pacjentka opowiada mu o mężu, traktuje jej słowa jako objaw manii i stwierdza, że tym bardziej trzeba ją leczyć. Każe pielęgniarzowi wstrzyknąć jej podwójną dawkę leku. Rozprawa o odebranie Krystynie prawa do opieki nad dzieckiem i powierzenie córki Cieplakowi już się odbywa.
Krystyna jest już w Tulczynie. Kasia opowiada jej, jak z Romusiem chcieli ją odbić ze szpitala. Tymczasem proboszcz prosi mieszkańców plebanii, by nie rozmawiali z nikim o dramatycznych przejściach jego siostry, zwłaszcza z nią. Ksiądz Adam wybiera się poświęcić kiosk Tośków, radzi jednak Jerzykowi, by modlili się, jakby wszystko zależało od Boga, lecz pracowali, jakby wszystko zależało od nich. Tośkowa jest wzruszona, a Hanka wściekła. Nie podoba jej się szyld, a najbardziej to, co robi Wiera.
Tośkowie omawiają pierwszy dzień pracy kiosku. Hanka nadal jest zła z powodu zatrudnienia Wiery, ale nie chce stanąć za ladą. Tymczasem Rysiek znów przyjeżdża do Tulczyna. Jest z nim Bierka. Dziewczyna strofuje go, jak ma się zachować wobec narzeczonej. Krystyna martwi się stratą pracy. Zbyszek zastanawia się, czy gdyby wszyscy zaczęli omijać gospodę, Tracz przyjąłby ją z powrotem.
Krystyna nie chce przyjąć gospody, którą Walencik ofiarował jej w pijackim geście. Prosi proboszcza, by zapobiegł ryzyku, jakie ma zamiar podjąć jej wielbiciel. Ksiądz jednak twierdzi, że Zenek ma prawo robić, co zechce i przestrzega siostrę, by nie zraniła jego uczuć. Józefina uspokaja Krystynę, że obietnic pijanego nie należy traktować serio. Tymczasem Walencik, ku wzburzeniu barmanki Teresy, ogląda restaurację. Właśnie ma się spotkać z Januszem Traczem, by podjąć ostateczną decyzję i podpisać umowę kupna lokalu.
Tosiek mówi żonie i Hance, że policjanci chcą go zmusić do sprzedania kiosku. Kobiety są przerażone, Tosiek jednak nie ma zamiaru dogadywać się z nachodzącymi go mężczyznami. Józefina opowiada wikariuszowi, jak jej dziadek ocalił małą Ryfkę. Jest zadowolona, że kobieta nie przyjechała z synem do Tulczyna. Wstyd jej, że żydowski cmentarz jest zniszczony i zapomniany. Rysiek zachwala Tośkowi i Zofii doskonały interes, jakim jest komis samochodowy.
Józefina piecze szarlotkę. Krystyna ma ją zabrać do gospody, planuje bowiem zmiany w lokalu. Zbigniew jest przeciwny tym pomysłom. Uważa, że gospoda jest od tego, by w niej pić piwo. Józefina ulega namowom Krystyny i idzie z nią do gospody, by zobaczyć, co w niej można zmienić. Hanka droczy się z Jerzym, żartując z sympatią z jego uczucia do Wiery. Przedstawia mu walory Józka, który także zabiega o względy Ukrainki. Walencik prosi Krystynę, by pojechała z nim kupić ekspres do kawy.
Hanka informuje matkę, że Rysiek powiedział przy księdzu, że chce się z nią żenić. Tośkowa jest szczęśliwa. Jerzyk, słysząc to, opowiada, jak widział Ryśka całującego inną dziewczynę. Wstrząśnięta Hanka ma zamiar przepędzić chłopaka. Józefina, obserwując Halinkę robiącą tort, zdradza mieszkańcom plebanii, jak nakłoniła robotników do zjedzenia szarlotki. Zbigniew obawia się, że teściowa przerobi gospodę na cukiernię. Józefina przekonuje go, że należy pomóc Krystynie stworzyć w gospodzie coś nowego i wychodzi z Halinką i tortem.
Józefina troskliwie zajmując się malcem, próbuje się czegoś o nim dowiedzieć. Dziecko jest zalęknione i zaniedbane. Mieszkańcy plebanii są wzburzeni jego sprawą, a Barbara zaniepokojona stanem psychicznym chłopca. Jacuś, bardzo nieufny, nawet nie potrafi bawić się z Kasią. Hania, uwierzywszy Ryśkowi, że kocha tylko ją, informuje ojca o swoich planach matrymonialnych. Tosiek nie kryje radości i wzruszenia. Kiedy proboszcz w księdze chrztów szuka śladu Jacusia, w drzwiach kancelarii staje Bogucka i domaga się zwrotu dziecka.
Wiera obwinia się, że przez nią Tośkowie stracili kiosk, biorąc od jakiegoś mężczyzny kilka butelek wódki na przechowanie. Policja znalazła alkohol. Tosiek i Jerzy zostali zatrzymani. Zofia jest zrozpaczona, Hanka wściekła na Ukrainkę. Rysiek, na wieść o tym, co się stało, wybucha złością. Na plebanii trwają przygotowania do procesji.
Poruszona Ewa przekonuje wspólniczkę, że nie powinna spotykać się z księdzem Andrzejem. Anna nie widzi w tym nic niestosownego. Romuś przybiega do Marceliny. Opowiada staruszce o grzybach, które zebrał i sprzedał przy drodze. Na wieść, że i ona lubi zbierać borowiki, postanawia zabrać ją do lasu, ale Marcelina nie chce się podnieść i usiąść na wózku, który chłopak zrobił dla niej przed Wielkanocą. Spotkanej na ulicy Wierze Józek oferuje pomoc w znalezieniu pracy i proponuje pójście na koncert.
Wzruszona Marcelina wspomina, jak wiele lat temu Robert, wychowanek pobliskiego domu dziecka, pomagał jej w gospodarstwie. Namawia go, by odwiedził swego dawnego wychowawcę, lecz on, rozżalony na swój los, nie chce o tym słyszeć. Tymczasem na plebanię przychodzi Stasiakowa w sprawie pogrzebu stryja. Zbyszek cieszy się, że będą z tego pieniądze. Ma zamiar załatwić sprawę tak jak obrotny ksiądz Stefan.
Józefina strofuje Wiki, by na plebanii zachowywała się jak należy. Ta, skruszona, zwierza się, że naprawdę chce się zmienić, musi bowiem odpokutować winy, bo była niegrzeczną dziewczynką. Rzeczywiście, w Grudziądzu, gdzie jej matka jest burmistrzem, handlowała narkotykami. Adam oświadcza matce, że Wiki nie może zostać w Tulczynie. Maria nie daje za wygraną. Musi ratować córkę i jednocześnie zatuszować aferę, której była uczestniczką. Apeluje do proboszcza, by pomógł Wiktorii tak, jak kiedyś pomógł swojej siostrze.
Tracz nie rozumie, dlaczego ktoś wrzucił mu przez okno wycinek z artykułem o zamordowaniu kolekcjonera numizmatów. Nakazuje ochroniarzowi Osie, by udał się do czytelni, przejrzał całą prasę z ostatnich kilku lat i znalazł więcej informacji o tej dziwnej sprawie. Wiki ma już dość obierania ziemniaków, Józefina nakazuje jej więc posprzątanie stryszku. W tym czasie na plebanię przyjeżdża Ewa ze Sławkiem i Anną. Przyszli małżonkowie skompletowali już dokumenty potrzebne do ślubu, na którego szybki termin biskup wyraził zgodę.
Sławek przypomina Annie, by poszła do spowiedzi, skoro ma być świadkiem na jego ślubie. Siostra oświadcza mu, że to niemożliwe. Wzburzony Sławek jedzie do Tulczyna. Krystyna informuje proboszcza, że chce się wyprowadzić do pomieszczeń nad restauracją, ze względu na Kasię, a przede wszystkim dlatego, że ma zamiar wreszcie się rozwieść, przed czym powstrzymywał ją pobyt na plebanii. Tymczasem Józefina i Halina przygotowują uroczysty obiad, który ma zastąpić huczne wesele. Radosną atmosferę psuje przybycie Sławka z wiadomością, że nie ma świadka.
Na plebanię wpada pijany mężczyzna. Wrzeszczy, że ksiądz zbuntował mu babę. Mieszkańcy plebanii rozpoznają w nim człowieka, który wcześniej pobił Jacusia. Wikary ze Zbyszkiem wyrzucają go za drzwi. Ten jednak nie rezygnuje. Obrzuca ich kamieniami i wybija szybę w samochodzie proboszcza. Trafia na komisariat. Tymczasem Jacuś próbuje przez telefon znaleźć pomoc dla matki, leżącej na podłodze bez przytomności. Barbara nie lekceważy tego, co mówi chłopczyk, choć jego słowa brzmią dziwnie.
Taktyka przyjęta przez Walencika pod wpływem sugestii doktora Blumentala nieco pomogła. Krystyna nie tylko gotowa jest pomóc mu w przygotowaniu restauracji do spotkania rady parafialnej, lecz jest też przejęta jego sytuacją materialną. Czuje się odpowiedzialna za to, że Zenon straci ojcowiznę. Zbyszek ciągle szuka sposobu uratowania sklepu Tośków przed zakusami Grzybowej.
Andżelika wyjawia mężowi, że przed laty pracowała u staruszka, który zwolnił ją bez zapłaty. Wpuściła wówczas do jego mieszkania Roberta, by zabrał, co jej się należało. Ten - przez przypadek - zabił gospodarza i zabrał jego kolekcję monet. Ksiądz Antoni jest wzburzony zachowaniem Zbyszka, który zniknął gdzieś i nie przygotował kościoła do wieczornej mszy. Zaniepokojona Halinka próbuje usprawiedliwiać męża, proboszcz jednak nie wierzy, że coś mu się stało.
Otworzenie restauracji przy pobliskiej stacji benzynowej jeszcze bardziej pogorszyło sytuację finansową Walencika. Krystyna nalega, by poszedł porozmawiać z Traczem, czy zgodzi się zmienić umowę. Na plebanii Jarek Andruszczak, który z kwiatami przyszedł przeprosić Józefinę i Halinkę, opowiada o tym, co robił po wyjeździe z Polski.
Wszyscy na plebanii sa zaintrygowani wizytą księdza Andrzeja, zwłaszcza że duchowni od rana nie wychodzą z kancelarii. Andrzej opowiada przyjacielowi, jak po mszy zrzucił sutannę i oświadczył wiernym, iż już nie może być ich proboszczem. Ksiądz Antoni ma wątpliwości, czy Andrzej dobrze zrobił. Ten jest dobrej myśli. Anna ma sprzedać dom i firmę, by wyjechać z przyszłym mężem na Pomorze. Proboszcz jednak nie jest pewien, czy były ksiądz poradzi sobie w świeckim życiu.
Wikariusz opowiada przełożonemu o wynikach rozmowy z Waldkiem Marciniakiem. Halinka jest niepocieszona. Sukienka, którą wybrała w hrubielowskim butiku, była naprawdę ładna, bardziej jednak boleje z powodu wstydu i wzgardliwego spojrzenia ekspedientki. Tymczasem Krystyna zwierza się bratu z obaw przed czekającą ją rozprawą rozwodową. Prosi księdza, by podczas jej wyjazdu do Lublina, Kasia znalazła opiekę na plebanii.
Proboszcz zastaje w kościele Krystynę. Siostra informuje go, że jej mąż nie żyje. Halinka ze Zbyszkiem wybierają się do Nałęczowa, a Romuś stawia się do pracy. Podczas gdy wikary odwozi Sroków na dworzec, Borosiuk udaje się do kościoła i natychmiast wdaje się w sprzeczkę z Grzybową, pouczając ją, jak należy się żegnać. Mimo niezadowolenia brata Wiki spotyka się z Markiem, jednym z osiłków, którym załatwiła pracę u Tracza.
Romuś ma kłopoty z wymyśleniem koncepcji szopki, nie może też spośród kilkunastu lalek - blondynek i brunetek - wybrać tej, która miałaby odegrać rolę Matki Boskiej. Proboszcz jednak sugeruje, że kościelny musi sobie sam z tym poradzić. Z niezręcznej sytuacji wybawia go nadejście Machejki, domagającego się zwrotu kozy Zazuli. Do gabinetu, w którym Barbara opatruje zranionego Grzyba, wchodzi doktor Piotrowski.
Piotrowski wzywa do siebie siostrę Renatę. Usiłuje jakoś zatuszować sprawę sprzedania pacjentce witamin jako leku, który z powodzeniem zastąpi zbyt dla niej drogie lekarstwo. Przekonuje pielęgniarkę, że to istota jego terapii, której przyświeca zasada, iż wiara czyni cuda. Renata przyjmuje wyjaśnienia z powątpiewaniem, lecz kiedy lekarz podsuwa jej pieniądze za zachowanie dyskrecji, bierze je, czując, że nie ma innego wyjścia.
Walencik wchodzi do gospody z piękną choinką. Krystyna przypuszcza, iż sam wyciął ją w lesie, Zenon zapewnia jednak, że drzewko kupił od leśnika, który przyłapał jakiegoś chłopa na kradzieży. Z rozmarzeniem opowiada, jak będzie pięknie, kiedy wszystko przygotują i położą prezenty pod choinką. Krystyna oznajmia jednak, że prezenty będą leżały pod drzewkiem na plebanii, bo tam pójdą na wigilię. Barmanka Irenka współczuje pracodawcy, że sam spędzi tak uroczysty wieczór, skoro Krystyna i Kasia zasiądą do wieczerzy z rodziną.
Marcelina podlewa w kościele swoje drzewko wotywne i zachwyca się szopką. Romuś chwali się, jaki porządek zaprowadził w zakrystii i kancelarii, i ubolewa, że już jest niepotrzebny. Marcelina głęboko mu współczuje. Tymczasem Zbyszek informuje księdza o cudownym zniknięciu prawie tysiąca egzemplarzy prasy katolickiej. Proboszcz jest zachwycony postawą parafian, którzy wreszcie się nią zainteresowali.
Wiki pakuje walizkę Marii, która wraca do Grudziądza. Adam chwilę rozmawia z nią o matce, a potem informuje siostrę, że słyszał, co Osa mówił Markowi w siłowni. Dziewczyna nadal wierzy w niewinność Tracza. Wikariusz nie ustępuje, robi jej wyrzuty, że spędziła noc z Markiem. Dziewczyna zapewnia, że z nim nie spała. Mamcia jest bardzo niezadowolona z Józka, który zamiast tańczyć z Wierą w czasie balu sylwestrowego, stał pod ścianą i skręcał się z zazdrości, widząc żonę szalejącą na parkiecie z innymi.
Zenon, przygotowując śniadanie, śpiewa. Jest odmieniony - w garniturze, z podciętymi wąsami. Wygląda na szczęśliwego. Andżela wyrzuca Januszowi, że tak ostro potraktował wikariusza. Tracz dziwi się, że żona nie rozumie, iż on nie może pozwolić, by ktokolwiek w jego własnym domu oskarżał go i straszył piekłem. Andżela przypomina mu, że sam się oskarżył. Tracz wyjaśnia spokojnie, że wybrał mniejsze zło. Doprowadził do uwięzienia ludzi, którzy marzyli o tym, by mieć broń. Wylicza zamordowanych z zimną krwią dla pieniędzy, także kilku złotych.
Po porównaniu charakterów pisma, Sisi ma już pewność, że to nie Zenon jest jej ukochanym. Dziękuje Walencikowi i Krystynie, że ją przygarnęli i rezygnuje z dalszych poszukiwań, w obawie przed tym, kogo ostatecznie znajdzie. Bufetowa Irka przekonuje, że jednak nie powinna dać za wygraną, bo być może korespondencyjny kochanek oszukuje także inne kobiety. Zenon idzie do kościoła podziękować Bogu za tak dla niego pomyślne zakończenie sprawy.
Na plebanię zagląda Grzybowa. Jest spragniona plotek, choć zapewnia, że sprowadza ją troska o parafian i obowiązek. Wytyka księdzu, że Józek z Wierą żyją bez ślubu kościelnego, Hanka dziecku ojca odmawia, choć się znalazł, i własnej siostry nie umie z grzechu wyrwać. Proboszcz z satysfakcją oznajmia wścibskiej kobiecie, że Krystyna z Zenkiem dali na zapowiedzi i dodaje, że nie ma nic przeciw temu, by tę plotkę rozniosła po całym Tulczynie.
Proboszcz odwiedza Blumentala w jego domu. Doktor opowiada Antoniemu o swojej rozmowie z Janem, który postanowił zniszczyć cały jego dotychczasowy dorobek. Tłumaczy, że Piotrowski postanowił odegrać się na nim za to, że Jakub pomógł uwolnić Krystynę ze szpitala psychiatrycznego. Oburzony ksiądz stwierdza, że Blumental powinien pokonać Jana jego własną bronią. Na plebanii pojawia się Grzyb, reklamując nowo otwartą kolekturę Lotto, która znajduje się w jego sklepie. Jest przekonany, że dzięki tej nowej atrakcji, nikt już nie będzie kupował u Tośków.
Jakub i Barbara odwiedzają proboszcza. Żona Piotra przyznaje, że w przeciwieństwie do Blumentala, próbowała dowiedzieć się, czemu kierownikiem ośrodka zdrowia został Piotrowski. Okazuje się, że Jan ma opinię młodego, dynamicznego menedżera, zaś jego interwencja w sprawie Mulaków uważana jest za sukces, ponieważ ktoś zaopiekował się wreszcie zaniedbywaną przez lata rodziną. W tajemnicy przed żoną Mulak przeszukuje swój dom w poszukiwaniu wódki. Mimo starań męża Jadwiga zauważa jego poszukiwania i stwierdza, że Kazik musi przestać pić, jeśli chce jeszcze kiedykolwiek zobaczyć swoją najmłodszą córkę.
Na plebanii pojawia się Mulakowa, błagając proboszcza, aby ten wspomógł jej męża. Antoni stwierdza, że nikt nie będzie w stanie pomóc Kazikowi, jeśli on sam nie zechce zmienić czegoś w swoim życiu. Słysząc to Jadwiga, prosi księdza, aby wymodlił cud, który uzdrowi jej męża, lecz Antoni stwierdza, że na szczęście można czasami liczyć nie tylko na pomoc Boga, lecz także przyjaciół. Na posterunku Piotr po raz kolejny namawia Mulaka w sprawie awantury w gospodzie. Komendant pokazuje Kazikowi potłuczone przez niego szkło, kiedy nagle mąż Jadwigi sięga po jedną z butelek, przykłada ją sobie do szyi i stwierdza, że nie może już dłużej wytrzymać.
W domu Blumentala Barbara opowiada Jakubowi o przymusowym urlopie, na który wysłał ją Piotrowski. Lekarka wyznaje, że nie wie, czy w ogóle wróci do pracy. Słysząc to Blumental stwierdza, że żona Piotra powinna potraktować Jana jako kolejną przeszkodę i nadal opiekować się pacjentami. W willi Tracza Borosiukowa sprząta naczynia po śniadaniu. Nagle słabnie i jedno z naczyń wypada jej z ręki. Zmieszana i przestraszona opowiada Angelice o wizycie u Piotrowskiego, który wykrył u niej inne schorzenie. Słysząc to żona Janusza zwalnia Janinę do domu.
Komendant znów wzywa pielęgniarkę do siebie. Ta nie chce podpisać złożonych wcześniej zeznań. Jest przerażona perspektywą zemsty Piotrowskiego. Wojciechowski znajduje jednak sposób, by zdemaskować nieuczciwego lekarza. Powodzenie tego przedsięwzięcia zależy od współpracy Renaty. Proboszcz jest dobrej myśli, choć Jakub przedstawia mu wszystkie przeszkody, uniemożliwiające szybkie załatwienie sprawy. Jedynie Borosiukowa mogłaby powiedzieć, kto przepisał jej lekarstwo, lecz kobieta ciągle jest nieprzytomna.
Zniknął polonez i sutanna księdza Adama. To Wiki zabrała Wiktora do notariusza w Hrubielowie. Przebrała go za księdza, by zmylić ludzi Tracza. Irenka cieszy się licznymi gośćmi w tulczyńskiej gospodzie, może uda się wybrnąć z długów. Krystyna również widzi szansę zarobku i dyktuje Walencikowi spis produktów, które ma kupić w sklepie Tośków. Tymczasem Wiki z Wiktorem starają się nakłonić notariusza, by szybko załatwił sprawę pałacyku. Notariusz, który uczestniczył w wielu dziwnych interesach Tracza, ma jednak wątpliwości.
Wiki próbuje pozbyć się nieruchomości obciążonej długami, której stała się właścicielką. Niestety, nikt nie jest w stanie jej pomóc. W końcu, Józefina, której wyznała prawdę, radzi jej, by udała się do Anny, która doskonale zna się na handlu nieruchomościami. Załamana swą kulinarną porażką Krystyna jedzie z Blumentalem do hrubielowskiej prokuratury. W drodze powrotnej opowiada mu o problemach w gospodzie. Doktor znajduje rozwiązanie.
Sprawa Wiki powoli się wyjaśnia. Dziewczyna podarowała pałacyk wspólnocie bezdomnych. Roman Szydłowski, prezes fundacji Nasza Sprawa, która jest nowym właścicielem nieruchomości, wystąpił do banków o umorzenie wierzytelności i dodatkowe środki na remont. Wikariusz namawia siostrę, by teraz nareszcie zajęła się swymi egzaminami. W ośrodku zdrowia Grzybowa wypytuje Barbarę o doktora Michała Lenarczyka. Nie tylko jej nowy dyrektor wydaje się podejrzany.
Barbara ma pretensje do męża o to, że sprawdzał nowego lekarza metodami policyjnymi. Wyjaśnia mu, że Lenarczyk został oczyszczony z zarzutów spowodowania śmierci pacjenta. Piotr tłumaczy się, że chciał uniknąć powtórzenia sytuacji z Piotrowskim. Kościelny znajduje na tacy kopertę z 5 tysiącami złotych. Jej ofiarodawcą jest Tracz. Tylko Wiki nie jest zdziwiona jej zawartością. Doktor Michał zwierza się Barbarze z pasma zawodowych niepowodzeń.
Aleks próbuje wyjechac, lecz Marcelina za wszelką cenę chce go zatrzymać. Horyniuk proponuje mu wyprawę do lasu, na którą Lubieniecki w końcu się zgadza. W jej trakcie dawny zaufany jego ojca opowiada mu o świetności jego rodu, o browarze i o śmierci ojca. Tymczasem Krystyna z Zenkiem załatwiają u proboszcza formalności przed rychłym ślubem. Zdumiony proboszcz dowiaduje się od Kasi, że ogłosił konkurs na najładniejszą palmę wielkanocną.
Na plebanii trwają gorączkowe przygotowania do świąt. Mimo nawału obowiązków proboszcz dostrzega, że kobiety przyrządziły wyjątkowo dużo potraw. Józefina wyjaśnia, że to na weselne przyjęcie Krystyny, które zgodnie ze zwyczajem powinna przygotować rodzina panny młodej. Halinka, Krystyna i Kasia malują pisanki. Józefina wyjaśnia dziewczynce, jak różne są sposoby zdobienia jajek i zdecydowanie wyrzuca z kuchni zgłodniałego Zbyszka.
W tulczyńskim kościele gromadzą się wierni z koszyczkami pełnymi potraw. Grzybowa krytykuje wystrój grobu Jezusa. Pojawia się Tosiek, z którym Grzybowa natymiast popada w konflikt. Zbyszek próbuje ich uciszyć, więc kontynuują kłótnię na zewnątrz świątyni. Michał z Renatą mają dyżur w ośrodku zdrowia. Lekarz odsyła jednak pielęgniarkę do domu. Renata się waha, ponieważ gmina zapłaciła dodatkowo za ten dyżur, spodziewając się wypadków, które co roku zdarzają się podczas próbowania petard przed rezurekcją. W końcu ulega namowom i wychodzi.
Lenarczyk nie pamięta, co zaszło między nim a Renatą. Pielęgniarka trochę się z nim o to droczy. Ich rozmowę słyszy Barbara, która dowiaduje się, że mówią sobie po imieniu. Grzybowa przyprowadza na plebanię Heńka. Ma za złe księdzu, że wziął jej syna na pielgrzymkę do Częstochowy, gdyż ten poczuł powołanie. Proboszcz ma ochotę szczerze porozmawiać z chłopakiem, on jednak nic nie chce mówić przy matce.
Wiki, która postanowiła wypełnić prośbę Bednarka, wybiera się na spotkanie z Markiem. Brat martwi się, że dziewczyna znów pakuje się w kłopoty. Renata wyjawia matce, jak naprawdę wygląda sprawa z jej ciążą. Bednarkowa nakłania córkę, by nie wyprowadzała lekarza z błędu. Marek i Wiki spotykają się w gospodzie. Chłopak w końcu szczerze wyznaje jej, skąd bierze pieniądze, i wręcza prezent, który, jak mówi, kupił, a nie ukradł. Sytuacja między nimi staje się coraz bardziej napięta.
W parafii księdza Antoniego odbywa się wizytacja. Wiki rozmawia z bratem o problemach z Markiem. Mimo jego karygodnego zachowania dziewczyna postanawia jeszcze z nim porozmawiać. Walencik przygląda się wędrownemu szulerowi, który wygrywa z kierowcami w trzy kubki. Kiedy ci, zniechęceni przegranymi, wychodzą z lokalu, mężczyzna zagaduje kobietę wyglądającą na urzędniczkę w delegacji. Twierdzi, że jest jasnowidzem.
Wiki chce wiedzieć, jakie znaczenie ma święto Bożego Ciała. Proboszcz wyjaśnia jej to cierpliwie, w czym pomagają mu pozostali mieszkańcy plebanii. Dziewczyna robi wrażenie, jakby jej naiwne, a nawet bluźniercze pytania były prowokacją. Renata wzywa Lenarczyka do ośrodka. Czeka na niego Aneta. Jej stan jest niepokojący. Michał decyduje, że należy ją przewieźć do szpitala w Hrubielowie. Nie czekając na karetkę, zabiera dziewczynę do samochodu.
Ksiądz Adam rozmawia z Heńkiem o jego decyzji w sprawie wstąpienia do seminarium. Tośkowa spaceruje z wózkiem, przy okazji odprowadzając Hankę do pracy. Rozmawiają o planach ojca. Zajęte rozmową kobiety nie widzą, że z daleka obserwuje je Rysiek, ojciec Adasia. Tymczasem Heniek w gospodzie prosi Mateusza, by pomógł mu wymierzyć sprawiedliwość. Młody Wojciechowski przekonuje przyjaciela, że to, co przytrafiło się Anecie, jest sprawą rodzinną.
Heniek i Aneta rozmawiają o jej problemach z ojcem. Tosiek zabiera wnuka na spacer. Z przebiegu jego rozmowy z córką Tośkowa orientuje się, że Hanka chce ukryć przed ojcem, iż Rysiek znów do niej wrócił. Tymczasem na plebanii Kurowski oskarża Heńka o uwiedzenie jego córki. Proboszcz wypytuje go, dlaczego pobił Anetę. Andżelika jest nieco zdziwiona, że Borosiukowa nie reaguje na jej słowa. Po chwili odkrywa, że mówi nie do służącej, lecz Romusia, który włożył ubranie matki.
Heniek zyskuje pewność co do swego powołania i rozmawia o tym z proboszczem. Informuje o tym również Anetę. Józek kończy lekcje z maestro, który oświadcza, że już nic więcej nie może dla niego zrobić. Radzi, by przed przystąpieniem do zdobywania Wiery wypróbował nabytą wiedzę na którejś z tulczyńskich dam. Wikariusz szuka Wiki zaniepokojony, czy rzeczywiście, jak zapewnia Józefina, pilnie przygotowuje się do egzaminów na studia.
Wracając na rowerze do domu, Józefina spostrzega w lesie leżącego na ścieżce mężczyznę. Ten podrywa się, krzyczy, że to napad, i żąda, by oddała mu rower. Wiki przygotowuje się do wyjazdu na egzaminy. Będzie zdawała i na zarządzanie, i na filozofię, pragnie jednak osiągnąć sukces tylko na jedynym kierunku. Do skacowanego Aleksa, który tęgo popił po rozstaniu się z Franoise, zgłasza się Romuś. Przedstawia ofertę domów na sprzedaż, uzupełnioną własnoręcznie wykonanymi rysunkami budynków i mapą.
W tulczyńskim kościele wkrótce odbędą się chrzciny córeczki Ewy. Józefina z Haliną przygotowują przyjęcie. W kancelarii zjawia się Tosiek, załamany ciężką chorobą żony. Proboszcz przekonuje go, że powinien mieć nadzieję, lecz Tosiek odrzuca jego pocieszenia. Tymczasem Hanka czuwa przy matce w hrubielowskim szpitalu. Tośkowa niepokoi się o dzieci. Nalega też, by córka wróciła do Tulczyna i otworzyła sklep. Hanka przed sklepem zastaje Józka. Posterunkowy opowiada, że wymyślił kolejny fortel.
Lubiniecki odwiedza proboszcza. Skarży się, że jego interesy nie wyglądają najlepiej. Sprzedaż piwa idzie kiepsko, a bardzo mu zależy, by piwo z hrubielowskiego browaru odzyskało markę. O browarze rozmawiają też Tracz i Karol. Józek w sklepie domaga się skrzynki piwa. Opowiada o swoim cierpieniu po odejściu Wiery. Tracz namawia Sanieckiego do startowania w wyborach wójta. Janusz daje mu do zrozumienia, że jeśli nie posłucha, może zniknąć na zawsze. W tulczyńskim kościele trwa podniosła uroczystość.
Zenek, dumny z roli ojca chrzestnego, zwierza się Krystynie, że chciałby mieć własne dziecko. Do Tulczyna wraca Wiki. Wszyscy na plebanii oczekują jej niecierpliwie, dumni, że została studentką Wydziału Zarządzania KUL - u. Ona jednak nie spieszy się do domu. Proponuje Romusiowi wspólną wyprawę do gospody. Okazuje się, że stać go jedynie na wodę mineralną. Nie godzi się jednak, by dziewczyna zafundowała mu piwo. Wiki pije więc sama. Interweniuje Krystyna. Wiki przyznaje się jej, że skłamała: nie dostała się ani na filozofię, ani na zarządzanie.
Wikariusz martwi się o siostrę, która miała przyjechać poprzedniego dnia, lecz dotąd się nie zjawiła. Krystyna dziwi się, że Wiki nie przyznała się, że oblała egzaminy. By ukryć porażkę, zapisała się na zaoczne, płatne studia, ale nie znalazła pracy, by za nie zapłacić. Krystyna namawia ją, by poszła na plebanię i powiedziała prawdę. Tymczasem na plebanię przychodzi doktor Blumental. Kiedy dowiaduje się, że Anna jest jeszcze w Tulczynie, chce uciekać, ale ta właśnie wchodzi do kuchni. Oboje są bardzo skrępowani, lecz idą razem na spacer.
Doktor Blumental odwiedza proboszcza. Opowiada przyjacielowi o spotkaniu z Anną i zwierza się, że nie może o niej zapomnieć. Tosiek, zorientowawszy się, że posterunkowy jest zainteresowany jego córką, prosi, by ten zaniósł jej sól. Tymczasem Tośkowa martwi się, że wszystkie obowiązki spadły na barki Hanki. Ta zaś niezbyt przychylnie przyjmuje Józka i dziwi się, że ojciec przysłał jej sól, której wcale w domu nie brakuje. Podczas wizyty na plebanii Krystyna orientuje się, że Wiki jednak nie przyznała się do oblania egzaminów.
Hanka wybiera się do sklepu z Adasiem. Matka ma nadzieję, że córka spotka się z Józkiem i pójdą na spacer. Pod szkołę przychodzi pani Wiesia. Okazuje się, że Paweł opuścił lekcję religii. Zrozpaczona kobieta informuje wikariusza, że jej syn znów ukradł pieniądze. Paweł rozkłada zakupione wiktuały w domu przed zdumionym i głodnym rodzeństwem. Twierdzi, że pieniądze, które matka uskładała, by kupił sobie buty, były jego i mógł zrobić z nimi, co chce. Postanawia, że nie weźmie udziału w olimpiadzie matematycznej.
Na plebanię przychodzi Paweł. Ksiądz Adam daje chłopcu pióro i nowe buty. Paweł bierze je tylko dlatego, by sprawić radość mamie. Zapowiada też, że wygra. Kiedy wraca rozpromieniony do domu, matka oświadcza, że nie pojedzie na olimpiadę, bo dostała bardzo pilną pracę i chłopiec musi jej pomóc. Blumental, dowiedziawszy się o kłopotach Wiki, radzi jej, by powiedziała wszystkim prawdę i znalazła sobie cel równie ważny jak studia. Dziewczyna prosi, by wstawił się za nią u jej matki. Jakub zaprasza Wiki do siebie i dzwoni do Marii.
Córka Barbary nie potrafi zrozumieć, dlaczego ojciec nie przyjeżdża z Lublina na weekendy. Na wieść o tym, że na obiad przyjdzie Lenarczyk, dziewczyna robi matce wyrzuty i oburzona opuszcza mieszkanie. O rozstaniu małżonków dowiaduje się również Józefina. Postanawia porozmawiać z córką. Tymczasem Hanka złości się, że ciotka ciągle nie wyjeżdża i wprowadza w domu swoje porządki. Tośkowi jest to obojętne. Ciągle myśli o zmarłej żonie i o tym, co razem przeżyli.
Ksiądz Adam przy śniadaniu przypomina Wiki o umowie z matką. Dziewczyna pokazuje plik wycinków z gazet, na dowód że szuka pracy, lecz jej nie może znaleźć, a potem oświadcza, że wyprowadza się z plebanii do Marceliny. Adam początkowo nie chce o tym słyszeć, ostatecznie jednak się zgadza. Zbyszek usiłuje zatrzymać Józefinę maszerującą drogą od strony plebanii, ale ta zabiera mu rower i wzburzona pędzi przed siebie.
Zbyszek, nie mogąc patrzeć na rozpacz Józefiny, jedzie do Lublina, by porozmawiać z Piotrem. Pragnie przekonać szwagra, by pogodził się z żoną. Wiki znajduje ogłoszenie o pracy, czym prędzej udaje się na spotkanie z potencjalnym pracodawcą, którym okazuje się Waldemar Śleboda. Proboszcz nie chce wtrącać się w małżeńskie sprawy Piotra i Barbary, o co prosi go Józefina, twierdząc, że na pewno poradzą sobie sami.
Grzybowa przed kościołem spotyka podpitego Tośka. Proboszcz wie o stanie zrozpaczonego mężczyzny, ma jednak nadzieję, że miłość rodziny pomoże mu odzyskać wiarę i równowagę ducha. Tosiek wraca do domu. Hanka jest oburzona, że ojciec pił, ciotka Gosia jednak zajmuje się nim troskliwie. W kancelarii zjawia się stary Śleboda. Opowiada proboszczowi o Waldku, który się uparł, by zdobyć Wiki, i jego planie, jak złamać dziewczynę i skłonić do małżeństwa.
Zaniepokojona Krystyna opowiada Zenkowi o niespodziewanej wizycie Cieplaka. Walencik zapewnia ją, że jej były mąż nie żyje. Zaczyna podejrzewać, że żona ma omamy, a potem dochodzi do wniosku, że wymyśliła tę historyjkę, by odwrócić jego uwagę od kwestii dziecka. Krystyna zapewnia, że nie zwariowała. Pilnującą gospody Kasię odwiedza Romuś. Opowiada o duchach, które zawsze przychodzą w Święto Zmarłych.
Romuś przekonuje Kasię, że poprzedniego dnia nie mogła zobaczyć ducha swojego ojca, bo jeszcze było za wcześnie. Walencik zarzuca Krystynie, że wymyśliła sprawę Cieplaka, by przestał mówić o dziecku. Proboszcz prosi doktora Blumentala, który wybiera się na hrubielowski cmentarz odwiedzić grób żony, by zapalił lampki także na grobie Leny. Jakub i tak miał zamiar to zrobić. Ksiądz Antoni domyśla się, że przyjaciel ma nadzieję spotkać tam Annę. Rzeczywiście, Anna z Andrzejem przyjechali do Hrubielowa.
Zbyszek, który nie wrócił na noc do domu, wciąż usiłuje skołonić Piotra do powrotu do żony. Tymczasem ku niezadowoleniu Karoliny, Barbara wybiera się z Michałem na wycieczkę. Wyjaśnia, że ma mu tylko doradzić w sprawie kupna domu. Romuś opowiada matce, że od obcego mężczyzny dostał zabawkę dla Kasi. Rozhisteryzowana Krystyna usiłuje dowiedzieć się od Irki, skąd wzięła misia, którego podrzuciła jej córce.
Na posterunku Wojciechowski budzi skacowanego Józka. Spieszy się do Lublina, dokąd posłał podanie z rezygnacją ze stanowiska w komendzie wojewódzkiej. Halina, Zbyszek i Józefina rozmawiają o dziwnym zachowaniu Krystyny. Milkną na widok Zenona, który przyszedł powiadomić proboszcza, że żona zachowuje się jak dawniej, nie mówi o Cieplaku i pozwoliła Kasi iść do szkoły. Tymczasem Borosiuk nie chce zaświadczyć, że Cieplak żyje.
Proboszcz opowiada wikariuszowi o żądaniu i groźbie Tośka. Ksiądz Adam postanawia zapobiec nieszczęściu i porozmawiać ze zrozpaczonym mężczyzną. Lenarczyk przygotowuje śniadanie. Barbara odkrywa, że wszystko z góry ukartował, on zaś nie kryje szczęścia. Opowiada, że przez ostatnie 20 lat ciągle był sam. Barbara przypomina mu, że ma syna. Michał odpowiada, że syn już od dawna nie jest jego. Tymczasem Jacek Lenarczyk niespodziewanie zjawia się w ośrodku zdrowia.
Lenarczyk pragnie ratować syna przed odpowiedzialnością. Tymczasem chłopak siedzi w piwnicy Kurkiewiczów. Synowie mężczyzny, którego potrącił, grożą mu śmiercią, jeśli tylko zdobędą dowód jego winy. Idą na posterunek. Józek otrzymuje faks z wynikiem laboratoryjnego badania lakieru, który zdjął z roweru i uszkodzonego samochodu młodego Lenarczyka: lakier jest identyczny. Hanka prosi proboszcza o odprawienie mszy za spokój duszy matki za ojca.
Lenarczyk prosi Józka, by wypuścił Jacka z aresztu. Posterunkowy spokojnie odpowiada, że teraz zajmie się nim sąd, a za to, co zrobił, grozi mu 12 lat więzienia. Darek Kurkiewicz z matką przynoszą proboszczowi pieniądze otrzymane od Lenarczyka. Ksiądz nie chce ich przyjąć, pochodzą bowiem z przestępstwa. Ostatecznie proboszcz godzi się oddać pieniądze doktorowi, a Darkowi proponuje pracę po ojcu, w tartaku.
Zbyszek tłumaczy Halince, dlaczego ksiądz dał pracę właśnie Mulakowi. Piecuchowa znajduje naszyjnik, jest pewna, że to mikołajkowy prezent od syna. Na plebanię przybiega Kasia. Ma pretensję, że wszyscy ją oszukali, twierdząc, że św. Mikołaj istnieje. Dzieci śmiały się z niej, że jeszcze w niego wierzy. Ksiądz Antoni cierpliwie wyjaśnia, kto to był święty Mikołaj i istotę wiary w niego. Dziewczynka nie jest do końca przekonana.
Kasia przynosi do sali restauracyjnej obraz Matki Boskiej Mlecznej, ponieważ wujek powiedział jej, że każdy dom jest kościołem. Józek odwiedza Tośków, Gosia wypytuje go, jakie ma zamiary wobec Hanki. W rozmowie z bratem Krystyna upiera się, że nie ma przywidzeń. Jest przekonana, że jej były mąż żyje. Tymczasem Elżbieta, siostra Cieplaka, u której zamieszkał, prosi Jana, by nie wplątywał jej w swoje sprawy. Boi się, że ktoś go rozpozna.
Mateusz przekonuje siostrę, że w życiu zdarza się, iż ludzie się rozchodzą. Bardziej interesuje go spotkanie z kolegami ze szkoły, którzy także przyjechali do Tulczyna na święta. Borosiukowa przychodzi do księdza z Romusiem, który po dwóch dniach wreszcie wrócił, lecz nie chce powiedzieć, gdzie był. Chłopak, zgodnie z obietnicą daną Cieplakowi, zapewnia tylko, że miał bardzo ważne sprawy do załatwienia. Teraz jako wielki cieśla musi zająć się zrobieniem szopki.
Ksiądz Antoni radzi Heńkowi, by jeszcze raz zastanowił się nad powołaniem. Tosiek żąda od Gosi, by poszła do sklepu. Kobieta przekonuje, że się nie nadaje, bo jest pielęgniarką, a nie sklepikarką. Tosiek każe jej wybierać - albo pójdzie do sklepu, albo wyniesie się z jego domu. Andżelika naciska Janusza, by zaczął działać, bo czas płynie, a dziecka ciągle z nimi nie ma. Do Blumentala rozmawiającego z Marią przychodzi Tosiek. Prosi lekarza, by pomógł Hani, która już zna diagnozę.
Jakub i Maria rozmawiają o Hance. Tosiek, który wyszedł z pokoju córki, spotyka mężczyznę po amputacji nogi. Rozmowa z nim niespodziewanie robi wyłom w jego niewzruszonym przekonaniu, iż Boga nie ma. Grzybowa jest zawiedziona. Liczyła, że syn zostanie w Tulczynie, on jednak pojechał do seminarium. Heniek natomiast postanowił przed wyjazdem porozmawiać z Anetą. Tracz przekonuje wójta, że jego syn powinien mieszkać z nim.
Tosiek nie ma odwagi wejść do kościoła, w którym odprawiana jest msza w intencji Hanki. Józek wybiera się po kwiaty dla chorej, Piecuchowa kolejny raz próbuje go zniechęcić do dziewczyny. On jednak nie ma zamiaru jej słuchać. Przygotowuje się do oświadczyn. Kasia nie pozwala Zenkowi rozebrać choinki stojącej w gospodzie. Przekomarzania przerywa wejście Borosiuka. Krystyna, która czeka na niego od trzech dni, pyta dlaczego nie dotrzymał umowy.
Borosiukowie kolejny raz sprzeczają się na temat Romka, powrotu Norberta do rodziny oraz jego współpracy z Cieplakiem. Tymczasem Romuś, w podziękowaniu za opiekę nad chorym, zawozi doktorowi Blumentalowi namalowany przez siebie obraz wotywny. Pytany nie chce wyjawić, kim był tajemniczy pacjent. W Hrubielowie ma wystąpić zespół Arka Noego. Kasia bardzo by chciała pojechać na ich koncert. Zenek uzależnia swoją zgodę od decyzji Krystyny.
Małgosia wypomina Jerzemu butne zachowanie podczas wizyty proboszcza, który chodził po kolędzie. Borosiuk spotyka się z Cieplakiem, żądając zaliczki za pomoc w porwaniu Kasi. Oświadcza, że jeśli Cieplak zechce go oszukać, cała sprawa się wyda, bo opowiedział o wszystkim swojej żonie, a ta z kolei - księdzu na spowiedzi. Jerzy odwiedza Hanię w szpitalu. Dowiaduje się, że bywa tam również Józek, który się jej oświadczył. Tymczasem Józek spotyka się z Wierą.
Krystyna została porwana. Mimo intensywnie prowadzonego śledztwa nadal nie ma o niej żadnych wieści. Ksiądz Antoni coraz bardziej niepokoi się o siostrę. Wszyscy na plebanii zastanawiają się, co naprawdę knuje porywacz. Norbert Borosiuk, chcąc ratować własną skórę, pomaga policjantom w zbieraniu dowodów przeciwko Cieplakowi. Z mikrofonem umocowanym pod ubraniem udaje się na spotkanie z Elżbietą, siostrą Cieplaka.
Piotrowski próbuje doprowadzić Krystynę do obłędu, by w ten sposób umożliwić Cieplakowi odzyskanie córki. Krystyna na próżno usiłuje przekonać byłego męża, żeby zrezygnował ze współpracy z szaleńcem. Cieplak sugeruje, że ma swoje sposoby na uciszenie Piotrowskiego, jeśli ten zacznie mu przeszkadzać. Zenek jest coraz bardziej załamany brakiem wieści o Krystynie. Chce zacząć poszukiwania na własną rękę.
Krystyna wraca wreszcie do domu. Kasia, przerażona tym, co usłyszała z rozmów dorosłych, nie odstępuje matki na krok. Boi się, że Krystyna znowu zniknie. Chcąc ją uspokoić, że ze strony ojca już nic im nie grozi, Krystyna pokazuje Zenkowi sporządzony przez Cieplaka pozew rozwodowy. Piecuchowa udaje się do adwokata w Hrubielowie. Chce z jego pomocą nie dopuścić do rozwodu Józka z Wierą. Norbert Borosiuk wyznaje Romusiowi, że jest jego ojcem.
Jerzy, chcąc wrócić do Warszawy, pożycza pieniądze od Tośka. Ksiądz Adam, który odwiedził rodzinę Hanki, usiłuje go przekonać, żeby zrezygnował z dotychczasowego życia utrzymanka. Proboszcz przedstawia Romusiowi dowód na to, że to Norbert Borosiuk jest jego ojcem: metrykę chrztu chłopaka z podpisami rodziców. Janina Borosiukowa odwiedza męża w areszcie, przynosi mu ciasto własnej roboty. Tego samego dnia zjawia się tam również Romuś.
Pomysł księdza Antoniego okazuje się bardzo skuteczny. Przekonany jego argumentami Romuś akceptuje Norberta jako ojca. W takiej sytuacji również Janina decyduje się wybaczyć mężowi dawne winy i zgadza się na jego powrót do domu. Ale Borosiuka czekają jeszcze przesłuchania w Lublinie i rozprawa sądowa. Ksiądz dziekan odwiedza tulczyńskiego proboszcza. Jego 5 - letnia kadencja w dekanacie już się kończy, biskup chętnie widziałby księdza Antoniego jako jego zastępcę. Proboszcz jednak się waha.
Proboszcz rozmawia z wikarym o sytuacji, w którą wplątał się Jurek. Tymczasem Ala odwiedza Tośków. Wyznaje im, że bardzo zależy jej na Jurku. Ale kiedy Tosiek dowiaduje się, że jego brat bierze od Ali pieniądze za sypianie z nią, wpada we wściekłość. Blumental usiłuje wpłynąć na Marię, by poszukała sobie lepszego miejsca zamieszkania. Kobieta pod wpływem rozmowy z doktorem odwiedza Traczów. Wizyta u nich, choć początkowo niezbyt przyjemna, przynosi jej jednak nadzieję.
Doktor Blumental próbuje nawiązać kontakt z ojcem Angeliki. W tym celu kupuje zestaw do nadawania alfabetem Morse'a. Proboszcz rozmawia z wikarym o Jurku. Opowiada mu, że chłopak zerwał z Alicją. Tymczasem Jurek zjawia się w gospodzie wysłany tam przez Gosię, która liczy, że chłopak spotka się z Irką. Obecni w gospodzie chłopi szydzą z Jurka. Sytuację ratuje Irka, prosząc go, aby odprowadził ją do domu.
Doktor Blumental próbuje nawiązać kontakt z ojcem Angeliki. W tym celu kupuje zestaw do nadawania alfabetem Morse'a. Proboszcz rozmawia z wikarym o Jurku. Opowiada mu, że chłopak zerwał z Alicją. Tymczasem Jurek zjawia się w gospodzie wysłany tam przez Gosię, która liczy, że chłopak spotka się z Irką. Obecni w gospodzie chłopi szydzą z Jurka. Sytuację ratuje Irka, prosząc go, aby odprowadził ją do domu
Gosia opowiada Tośkowi o wydarzeniach w gospodzie. Mateusz, wypytywany przez babcię o sytuację w domu, stwierdza, że rodzice tylko udają zgodną rodzinę. Według niego, ich małżeństwo się rozpadło. Jurek zaprasza Irkę na obiad. Michał próbuje namówić Barbarę na wyjazd do Lublina, do którego on przenosi się na stałe. Mateusz wypytuje Anetę, dlaczego nie wróciła na uczelnię. Angelika próbuje nawiązać z ojcem kontakt za pomocą alfabetu Morse'a.
Piotr ma pretensje do syna, że opowiedział babci o kryzysie małżeństwa rodziców. Po rozmowie z ojcem Anety, który twierdzi, że nie ma pieniędzy na dalsze opłacanie studiów córki, ksiądz Antoni pożycza mu potrzebną sumę. W Tulczynie zjawia się proboszcz ze Starej Wiosny. Mateusz mówi rodzicom o problemach finansowych ojca Anety. Irka je obiad u Tośków. Narzeka, że już do końca życia będzie stała za barem i nie ma szans na lepsze życie. Gosia próbuje zeswatać młodą barmankę z Jurkiem.
Księża rozmawiają na plebanii o tym, co na temat planów Janusza powiedział Jan. Wiera opowiada Hance o związku z Józkiem. Narzeka, że jest maminsynkiem i zachowuje się jak rozkapryszony dzieciak. Dziewczyna broni go jednak żarliwie. Proboszcz udaje się do Tracza. Oznajmia, że zna jego zamiary. Do Hrubielowa przyjeżdża Rysiek. Nachodzi Hankę, żądając pieniędzy w zamian za zrzeczenie się praw do dziecka.
Wikary i proboszcz rozmawiają o Ukraince i jej synu, którzy wyjechali do Żytomierza. Z listów kobiet wyrażających zainteresowanie Józkiem Piecuchowa wybiera trzy kandydatki i postanawia się z nimi spotkać. Tymczasem Hanka opowiada o powrocie Ryśka i jego groźbach. Barbara zjawia się na plebanii. Wyznaje, że boi się zostać kierowniczką ośrodka zdrowia. Janusz zapowiada żonie, że ukarze jej ojca, który zawiódł jego zaufanie i zemści się na proboszczu.
Tracz stawia żonie ultimatum. W ciągu 40 dni ma podjąć decyzję, czy zostaje z nim, czy wyprowadza się razem z ojcem. Hanka zwierza się ciotce ze swych obaw, które w niej budzą groźby Ryśka. Ta uspokaja, że Józek wszystkim się zajmie. Wójt podsuwa Traczowi pomysł na dokonanie zemsty na proboszczu. Razem jadą do Starej Wiosny. Na komisariacie młody policjant uświadamia byłemu chłopakowi Hanki, co się stanie, jeśli ten wystąpi o przyznanie mu opieki nad Adasiem.
Tracz nakazuje wójtowi, aby dowiedział się wszystkiego o tartaku należącym do księdza Antoniego. Odgraża się, że zniszczy reputację proboszcza. Maryla sugeruje proboszczowi ze Starej Wiosny, że Adam ma romans z Angeliką. Do Tulczyna przyjeżdża ksiądz Mundek. Opowiada o trudnościach, których nastręcza odbudowa kościoła. Ksiądz Antoni odwzajemnia mu się opowieściami o kłopotach z przygotowaniem planu utworzenia rozgłośni diecezjalnej.
Wikary zarzuca proboszczowi, że nie jest szczery wobec księdza Mundka. W czasie patrolu Józek znajduje pobitą dziewczynę, Jolantę Bednarek i prowadzi ją do ośrodka zdrowia. Proboszcz oferuje jej gościnę na plebanii. Kiedy Józek dzwoni do rodziców Joli, jej ojciec oświadcza, że córka umarła ponad dwa lata temu. Tracz każe wójtowi doprowadzić do zamknięcia tartaku. Irka wyznaje Jurkowi, że i ich związek jest z góry skazany na porażkę.
Adam wyjaśnia proboszczowi, że zatrzymał Jolę w Tulczynie, żeby miała czas na przemyślenie dotychczasowego życia. Piecuchowa postanawia porozmawiać z dziewczynami, które odpowiedziały na anons towarzyski Józka. Aranżuje spotkanie z jedną z nich. Obecna przy rozmowie Gienia zaczyna ośmieszać dziewczynę, która ucieka z płaczem. Później w tajemnicy dzwoni do swojej siostrzenicy i uradowana opowiada, że udało się jej przepędzić pierwszą z kandydatek na żonę Józka. Jola opowiada wikaremu, jak została prostytutką. Wyznaje, że sutener uwiódł ją, a później zmusił do nierządu.
Mulakowa próbuje powstrzymać męża przed spotkaniem z Martyniukiem. Kazik zarzuca Jadzi, że nie wierzy w niego. Obiecuje żonie, że dzięki niemu rodzina nareszcie będzie miała pieniądze. Piecuchowa przekonuje syna, że dzięki Asi stał się bardziej męski. Chłopak oznajmia, że wciąż kocha tylko Hankę. Piecuchowa jest niepocieszona. Andżelika rozmawia z Borosiukową podczas drogi krzyżowej. Kobieta wyznaje, że nie wie, czy starczy jej sił, by opiekować się sparaliżowanym ojcem. Adam dostrzega cierpienie Andżeliki. Chce z nią porozmawiać. W ostatniej chwili powstrzymuje go Borosiukowa. Przekonuje księdza, że Andżelika musi teraz sama radzić sobie z problemami. Asia opowiada Piecuchowej, że pocałowała Józka. Wyznaje, że dopiero teraz pokochała chłopaka i zrobi wszystko, by zdobyć go dla siebie. Mulak spotyka się z Martyniukiem i Maliszewskim. Chłopi proponują Kazikowi kilka łyków wódki na uspokojenie. Mulak zaczyna pić. Maliszewski dostrzega nadjeżdżający samochód Tracza. Pijany Kazik nie jest
Mulak spowiada się proboszczowi. Kazik wyznaje, że już niedługo popełni straszliwy grzech. Antoni próbuje porozmawiać z Mulakiem, ten jednak ucieka. Jadzia zarzuca Martyniukowi, że rozpija Kazika. Mężczyzna tłumaczy, że Mulak postanowił poświęcić się dla innych i przeciwstawić Traczowi. Jadzia jest zaniepokojona jego słowami. Asia postanawia spotkać się z Hanką. Piecuchowa jest temu przeciwna. Asia zapowiada, że Hanka przestanie wkrótce ufać Józkowi. Mulakowa zwierza się Antoniemu ze swoich obaw. Proboszcz wyznaje, że jej mąż postanowił oddać życie za rodzinę. Mulakowa jest przerażona. Hania opowiada Jurkowi o Asi. Wyznaje, że nie wie, co ma robić. Pojawia się Asia. Przyznaje, że kocha Józka, ale nie ma szans, by go zdobyć. Mulakowa z Tereską przychodzą do przydrożnej kapliczki. Kobieta próbuje powstrzymać męża przed samobójstwem. Kazik tłumaczy, że musi poświęcić się dla rodziny. Mulakowa zostawia mu córkę i odchodzi. Kazik dostrzega nadjeżdżający samochód Tracza. Wychodzi na szosę.
Andżelika informuje męża, że postanowiła wyprowadzić się z domu. Tracz jest wściekły na żonę. Ich rozmowę podsłuchuje Osa, jeden z ochroniarzy Janusza. Wkrótce Osa zjawia się w kościele. W jednej z salek spotyka Romusia, który czyści posąg Chrystusa. Ochroniarz postanawia ukraść rzeźbę. Asia wyznaje Piecuchowej, że powiedziała Hance o swojej miłości do Józka. Zapewnia, że teraz Józek dowie się o jej uczuciach i zwróci na nią uwagę. Proboszcz zasiada z domownikami do uroczystej kolacji. Nieoczekiwanie wpada Romuś. Z przerażeniem opowiada, że figura Jezusa zniknęła z kościoła. Hanka wyznaje ojcu, że przestała ufać Józkowi. Tosiek przekonuje córkę, że chłopak nadal kocha tylko ją. W rozmowie z Józkiem Hanka każe mu pozbyć się lokatorki z domu. Kiedy aspirant stwierdza, że nie może tego zrobić, wzburzona Hanka wyrzuca go za drzwi. Osa chwali się Traczowi, że na własną rękę ukarał proboszcza i pokazuje Januszowi skradzioną figurę Chrystusa. Tracz jest wstrząśnięty jego "wyczynem".
Na plebanii Józefina rozmawia z Haliną o zniknięciu figury Chrystusa. Niespodziewanie dzwoni telefon. Tajemniczy głos informuje, że w zamian za okup proboszcz odzyska rzeźbę. Tosiek odwiedza Hanię w szpitalu. Córka prosi go, aby zabrał ją ze szpitala. Kiedy ojciec odmawia, dziewczyna o własnych siłach podnosi się z łóżka i rusza do drzwi. Wzruszony Tosiek zmienia decyzję. Ksiądz Antoni informuje wikarego, że księża z Hrubielowa wypożyczą im figurę Chrystusa niezbędną podczas wielkopiątkowej uroczystości. Do Tulczyna przybywa Norbert Borosiuk. W czasie rozmowy z Krystyną wyznaje, że nie może wrócić do rodziny. Przeszedł operację oczu, jest osłabiony. Krystyna przekonuje go, że żona na pewno mu wybaczyła i przyjmie go z powrotem.
Tosiek wiezie do Tulczyna wypożyczoną z Hrubielowa figurę Chrystusa. Na drodze zatrzymuje go patrol policji. Kiedy funkcjonariusze poznają niecodzienną zawartość bagażnika, eskortują kierowcę pod sam kościół. Tosiek dociera na czas. Józek opowiada Gosi o kłótni z Hanką. Jurek namawia chłopaka, żeby zerwał wszelkie kontakty z Asią, ale Józek odmawia. Oburzony Jurek nakazuje mu się wynosić. Romuś wyznaje matce, że wciąż czeka na powrót ojca. Borosiukowa mówi mu, że ojciec już dawno wyszedł z więzienia i skoro do tej pory się nie pojawił, to pewnie w ogóle nie przyjedzie do Tulczyna. Hania wraca do domu. Jurek opowiada jej, że przepędził aspiranta. Dziewczyna jest wściekła na brata. Postanawia sama porozmawiać z Józkiem. Stawia mu ultimatum: albo pójdą razem do kościoła na święcenie pokarmów, albo dziewczyna go zostawi. Krystyna spotyka w kościele Borosiukową. Mówi jej, że Norbert wrócił właśnie do Tulczyna.
Piecuchowa przygotowuje z Asią święconkę. Józek oświadcza matce, że postanowił pójść do kościoła z Hanką. Piecuchowa jest oburzona. Kazik Mulak natrafia w kościele na Tośka. Opowiada mu, że wkrótce zostanie bez pracy i na pewno znowu zacznie pić. W kościele zjawia się grupa uczniów, jest wśród nich córka Mulaka. Dziewczynka modli się w intencji ojca. Gosia zarzuca Hance, że postawiła Józka w niezręcznej sytuacji. Dziewczyna broni się twierdząc, że Józek musi w końcu udowodnić, że kocha tylko ją. Zdesperowany Józek opowiada tymczasem proboszczowi o konflikcie z matką i ultimatum Hanki. Ksiądz Antoni namawia go, żeby spróbował pogodzić matkę z rodziną Tośków. Nobert opowiada Jance o skomplikowanej operacji oczu, którą niedawno przeszedł. Jest osłabiony i nie da rady pomagać w domu. Wyjawia, że został bez środków do życia i teraz może liczyć tylko na rodzinę. Piecuchowa z Asią spotykają w kościele Hankę. Zjawia się również Józek.
Józefina zarzuca córce, że nie próbuje ratować swojego małżeństwa. Barbara oświadcza, że jej związek z Piotrem to wyłącznie jej sprawa. Andżelika prosi wikarego, aby przechował jej dziesięć tysięcy dolarów. Wyjaśnia, że Janusz zabierze jej te pieniądze, jeśli tylko się o nich dowie. Józek prosi matkę, żeby poszła z nim na wielkanocne śniadanie do Tośków. Kiedy kobieta odmawia, Józek oświadcza zdumionej matce, że ma dosyć ciągłych nacisków z jej strony. Barbara namawia męża, żeby niedzielne śniadanie zjedli razem na plebanii. Piotr odrzuca ten pomysł. Ma już dosyć udawania przed innymi, że są zgodnym małżeństwem. Mateusz będący świadkiem kłótni rodziców ma do nich żal, że zepsuli mu święta i wzburzony wybiega z domu. Józek wyznaje Hance, że ją kocha, nie chce jednak krzywdzić matki. Dziewczyna postanawia pogodzić się z Piecuchową. Przeprasza ją za swoje zachowanie. Zaprasza ją i Asię na świąteczne śniadanie do ich domu. Po chwili wahania matka Józka przyjmuje zaproszenie.
Jurek opowiada wikaremu, że Andżelika wyprowadziła się z domu. Jest załamany, uważa, że bez jej pomocy nie będzie w stanie otworzyć własnego interesu. Adam wyjawia, że Andżelika dała mu na przechowanie dziesięć tysięcy dolarów. Jurek błaga wikarego, żeby dał mu te pieniądze, ale wikary odmawia. Janusz wyśledził przez swoich ludzi, że Andżelika wynajęła wraz z ojcem pokój w hotelu w Hrubielowie. Jurek prosi Tracza, żeby zdradził mu miejsce jej pobytu. W zamian Janusz żąda informacji o planach żony. Dowiaduje się, że Andżelika dysponuje dziesięcioma tysiącami dolarów, które zamierza zainwestować. Na plebanii zjawia się Aneta. Proboszcz informuje ją, że otrzymała stypendium z Caritasu. Dziewczyna nie posiada się ze szczęścia: będzie mogła kontynuować studia. Kiedy spotyka się z Heńkiem, chce się podzielić z nim tą radosną nowiną. Chłopak wyznaje jej jednak, że w seminarium odnalazł powołanie i nie myśli już o kobietach. Aneta odchodzi z płaczem. Jurek przyjeżdża do Hrubielowa.
Tracz wyjaśnia Osie, dlaczego nie odebrał żonie pieniędzy. Jego zdaniem Andżelika nie zna się na interesach i na pewno straci wszystkie zainwestowane dolary, a wówczas - nie mając innego wyjścia - wróci do niego. Ksiądz Antoni postanawia pojednać się z proboszczem ze Starej Wiosny i poprosić go o pomoc dla Andżeliki. Adamowi oznajmia, że chce wreszcie zakończyć spór z następcą Andrzeja. Proboszcz ze Starej Wiosny zgadza się, żeby Jan zamieszkał w prowadzonym przez niego domu starców. Andżelika może być cały czas przy ojcu, pracując jako wolontariuszka. Kiedy Maryla dowiaduje się o tym, postanawia zemścić się na żonie Janusza. Aneta przeprasza Heńka za swoje zachowanie. Wyznaje, że nadal go kocha. Chłopak zapewnia, że nigdy jej nie zapomni, ale ich rozstanie jest konieczne. Jurek opowiada wikaremu o spotkaniu z Andżeliką. Twierdzi, że już niedługo utworzą spółkę i wspólnie zainwestują pieniądze. Inaczej na tę sprawę zapatruje się sama Andżelika.
Borosiukowa informuje Andżelikę, że Janusz dowiedział się o miejscu jej pobytu. Żona Tracza jest przerażona, chce jak najszybciej opuścić Hrubielów. Borosiukowa zapewnia ją jednak, że mąż nie będzie jej nachodził. Chce zaczekać, aż Andżelika straci wszystkie pieniądze. Kobieta postanawia walczyć i wejść w spółkę z Jurkiem. Przegląda przyniesione przez niego oferty. Decyduje się kupić kwiaciarnię. Adam wyznaje proboszczowi, że oszukał Andżelikę, która chciała wyjechać z Hrubielowa. Twierdzi jednak, że jeśli Andżelika straci przez niego swoje pieniądze, sprzeda motocykl i zwróci jej dolary. Tymczasem żona Tracza spotyka się z panią Zytą, właścicielką kwiaciarni. Przekonuje ją, że będzie umiała poprowadzić interes. Zyta decyduje się sprzedać jej kwiaciarnię. Blumental wręcza Barbarze nominację na kierowniczkę ośrodka zdrowia. Jednocześnie informuje, że postanowił wrócić do pracy. Barbara z radością zgadza się zatrudnić go w przychodni.
Jurek wyznaje Adamowi, że trochę obawia się spółki z Andżeliką. Nigdy wcześniej nie zajmował się interesami i nie bardzo wie, jak to robić. Adam podtrzymuje go na duchu i przekonuje, że nareszcie ma szasnę odmienić swoje życie. Ze swoich obaw Jurek zwierza się również Irce. Dziewczyna jest pełna złych przeczuć, co nie dodaje chłopakowi otuchy. Tracz odwiedza żonę w jej nowej kwiaciarni. Jest przekonany, że Andżelika wkrótce splajtuje. Ta zapewnia go jednak, że z pomocą Jurka wszystko będzie szło doskonale. Ale w rozmowie ze swoim wspólnikiem przyznaje, że nie czuje się pewnie w roli bizneswoman. Grzybowa dowiaduje się o planach ogrodzenia cmentarza żydowskiego w Brzezinach. Zarzuca proboszczowi, że samowolnie i niezbyt rozsądnie wydaje pieniądze parafian. Wkrótce Mulak opowiada księdzu Antoniemu, że chłopi z Brzezin przegonili go z cmentarza, nie pozwalając nic tam zrobić.
Zbyszek zarzuca Grzybowej, że to ona zbuntowała chłopów z Brzezin przeciwko Mulakowi. Proboszcz uspokaja go tłumacząc, że ludzie z Brzezin sami nie mają pracy i dlatego nie chcieli na swoim terenie obcego, który odbierałby im zajęcie. Mulakowa namawia męża, aby walczył o swoje interesy. Przekonuje Kazika, że ma w sobie dosyć sił, aby znaleźć pracę i żyć bez wódki. Józek jedzie do Hrubielowa na rozprawę rozwodową. Asia prosi go, żeby po skończonej rozprawie odebrał ją z kursu fryzjerskiego. Józek obiecuje, że po nią wstąpi. Na plebanii zjawiaja się chłopi z Brzezin. Zarzucają księdzu, że traktuje nierówno swoich parafian, skoro pracę przy cmentarzu żydowskim dostał ktoś z Tulczyna. Nie przekonują ich tłumaczenia proboszcza, że dał Mulakowi pracę jako pokutę. Do zgromadzonych dołącza sam Mulak. Mówi o swoim alkoholizmie, wyjaśniając, że bez pracy znów zacznie pić. W rozmowie z wikarym Jurek mówi mu o obawach i wątpliwościach Andżeliki.
Asia zarzuca Józkowi, że zachował się bardzo niepoważnie, zapominając o ich spotkaniu. Oświadcza, że poprzedniego dnia poznała wspaniałego chłopaka, który na pewno jej nie zawiedzie. W rozmowie z Piecuchową dziewczyna przyznaje jednak, że nikogo nowego nie poznała. Chciała tylko, żeby Józek był o nią zazdrosny. Jest przekonana, że dzięki temu łatwiej go zdobędzie. Wójt skarży się Januszowi, że ziemia, którą od niego kupił, stała się bezwartościowa, gdyż inwestor wycofał się z umowy z gminą. Janusz radzi wójtowi, aby odsprzedał część gruntów. Ponieważ kilka jej hektarów należało niegdyś do Walencika, Zenek najpewniej skorzysta z okazji, aby odzyskać ojcowiznę. Idąc za radą Tracza, wójt proponuje Walencikowi odkupienie gruntu. Zenek naradza się z Krystyną, usiłuje namówić ją, żeby sprzedała swoje mieszkanie w Lublinie i zapłaciła za ziemię, ale Krystyna odmawia. Asia czeka na autobus do Hrubielowa.
Józek oznajmia matce, że już wkrótce weźmie ślub z Hanką. Zaniepokojona Piecuchowa przekonuje Asię, że nie można do tego dopuścić, ale dziewczyna pokazuje jej wizytówkę Tracza, informując, że poznała już innego mężczyznę, atrakcyjniejszego niż jej syn. Osa opowiada Borosiukowej o spotkaniu z Asią i wyznaje, że okłamał dziewczynę, podszywając się pod swojego chlebodawcę. Prosi Janinę, żeby przez kilka godzin udawała jego gospodynię. W zamian obiecuje jej pomoc przy sprzątaniu willi Tracza. Walencik marzy o odkupieniu ojcowizny i skarży się proboszczowi, że żona nie przyjmuje jego argumentów. O swoim sporze z Krystyną na temat odkupienia ziemi opowiada także Machejce. Kiedy Asia zjawia się w willi Tracza, ochroniarz popisuje się przed nią, udając wpływowego biznesmena i światowca. Borosiukową traktuje z góry. Dziewczyna jest zachwycona. Czar pryska, kiedy zjawia się Janusz. Asia opuszcza jego dom wściekła i upokorzona.
Borosiukowa odkrywa w willi Tracza rzeźbę Chrystusa, którą Osa wykradł z kościoła. Oświadcza, że nie wyda Janusza i jego ochroniarza, jeśli figura wróci na swoje miejsce. Zirytowany Tracz zwalnia gospodynię, a Osie nakazuje zwrócić rzeźbę proboszczowi. Poleca także ochroniarzowi, żeby posprzątał dom i przygotował obiad. Osa prosi Janusza, żeby dał mu jeszcze jedną szansę. W odpowiedzi Tracz każe mu znaleźć nową gospodynię. Zenek prosi księdza Antoniego o pożyczkę. Wyznaje, że Kasia powierzyła mu swoje oszczędności, a on wydał je na piwo. Proboszcz wręcza kościelnemu pieniądze, zabraniając jednocześnie picia alkoholu przez kilka tygodni. Krystyna tłumaczy Zenkowi, dlaczego nie zamierza sprzedać swojego mieszkania w Lublinie. Nie chce, żeby Kasia spędziła całe życie w Tulczynie. Jej zdaniem, córka zasługuje na lepszą przyszłość. Między małżonkami dochodzi do kłótni. Nieoczekiwanie zjawia się Kasia. Wręcza Zenkowi swoje oszczędności z wyjaśnieniem, że chce mu pomóc w odzyskaniu ojcowizny.
Gienia zarzuca Asi, że nie udało się jej zdobyć Józka. Dziewczyna miała już jednak dosyć ciągłej walki o jego względy. Oświadcza, że została zatrudniona przez Tracza i teraz interesuje ją tylko to. Borosiukowa informuje męża, że Tracz wymówił jej pracę i teraz bedą musieli oszczędzać na wszystkim, żeby się jakoś utrzymać. Norbert w tajemnicy przed żoną postanawia trochę zarobić grając w karty. Romuś prosi ojca, żeby nauczył go grać. Józek zwierza się proboszczowi, że chce wziąć z Hanką ślub kościelny. Małżeństwo z Wierą było tylko formalnością, teraz chce ożenić się z miłości. Ksiądz Antoni obiecuje, że poprosi biskupa o zgodę na ślub Józka z Hanką. Proboszcz ze Starej Wiosny opowiada Antoniemu, że jako młody kleryk wysługiwał się komunistom. Ksiądz Antoni zapewnia go, że mimo niechlubnej przeszłości, jest dobrym duchownym i porządnym człowiekiem. Asia wyprowadza się od Piecuchowej. Jako gospodyni Tracza ma teraz mieszkać w jego willi.
Tracz przegląda dokumenty otrzymane od Maryli. Jego zdaniem wystarczą one, by doprowadzić do odwołania księdza Antoniego. Proboszcz opowiada wikaremu, że ksiądz ze Starej Wiosny współpracował w młodości z władzami komunistycznymi i do tej pory mu tego nie wybaczono. Tymczasem duchowny ze Starej Wiosny postanawia zniszczyć materiały przeciwko Antoniemu, które zbierał tak skrupulatnie. Maryla nie wyjawia mu jednak, co z nimi zrobiła. Hanka prosi proboszcza o pomoc. Nie chce budować swojego szczęścia wbrew woli innych, a wie, że matka Józka nie zgadza się na ich ślub. Proboszcz obiecuje wstawić się za nią u przyszłej teściowej. Asia wyjaśnia ciotce, że przyjęła pracę u Janusza, aby zdobyć jego serce i zostać nową panią domu. Tracz wydaje Asi instrukcje co do jej obowiązków. Dziewczyna zapewnia, że będzie wykonywać wszystkie jego polecenia. Piecuchowa jest załamana odejściem Asi. Miała nadzieję, że Józek ją pokocha.
Zenek ma żal do Krystyny, że nie chce mu pomóc w odzyskaniu ojcowizny. Kobieta jest urażona jego ciągłymi uwagami. Postanawia porozmawiać na ten temat z bratem. Asia próbuje przypodobać się Januszowi, zaskoczonemu jej usłużnym zachowaniem. Ochroniarzowi Osie, który zarzuca jej, że próbuje matkować swemu pracodawcy, wyjaśnia, że chce zająć miejsce Andżeliki. Piecuchowa oznajmia Gieni, że nie dopuści do ślubu Józka z Hanką. Jej zdaniem, Tośkowie muszą znać swoje miejsce. Zaczyna realizację swego postanowienia od rozmowy z Tośkiem. Usiłuje go przekonać, że nie zgadza się na ten związek ze względu na dobro Hanki. Kiedy jej argumenty nie trafiają mężczyźnie do przekonania, wymawia mu lokal, w którym prowadził sklep. Tosiek zanosi rodzinie tę hiobową wieść. Hanka naśmiewa się z pracy Jurka, który jej zdaniem udaje biznesmena, a przecież "tylko handluje kwiatami". Jurek nie widzi w tym nic złego.
Józek zarzuca matce, że usiłuje zniszczyć jego związek z Hanką. Stwierdza, że postąpiła podle, wymawiając Tośkowi lokal na sklep. Nie chce słuchać jej zapewnień, że to dla jego dobra. Oznajmia, że będzie sam decydował o swoim życiu i poślubi Hankę nawet bez matczynej zgody. Wzburzona Piecuchowa każe mu wybierać między miłością do niej i uczuciem do dziewczyny. Proboszcz spotyka pijanego Zbyszka. Przypomina kościelnemu, że po tym, jak Zbyszek oszukał Kasię, zakazał mu pić alkohol. Kościelny butnie oświadcza, że już odpokutował swoją winę i znów może robić, co zechce. Tosiek opowiada proboszczowi o postępowaniu Piecuchowej. Ksiądz Antoni pociesza go, że jedna z parafianek przenosi się do Lublina, więc Tośkowie będą mogli wynająć od niej dom i przenieść tam sklep. Mówi też Tośkowi o dylematach Józka, który kocha Hankę, ale nie chce ranić matki.
Piotr zastaje na posterunku śpiącego Józka. Chłopak wyjaśnia, że wyprowadził się z domu. Komendant pociesza aspiranta, przypominając mu o kryzysie we własnym małżeństwie, który udało się w końcu zażegnać. Jest przekonany, że i Józek zdoła przekonać matkę do swojego wyboru i będzie mógł wrócić do domu. W rozmowie z Piecuchową Tosiek zarzuca jej, że krzywdzi syna. Urażona kobieta oświadcza, że nie pozwoli, by Józek ożenił się z ladacznicą, czym doprowadza Tośka do wściekłości. Proboszcz rozmawia z domownikami o problemach Kazika Mulaka. Uważa, że tylko mając pracę mężczyzna przestanie pić. Zamierza załatwić Mulakowi dyżury w poradni przeciwalkoholowej, żeby Kazik mógł pomagać również innym uzależnionym. Hanka odwiedza Józka, chłopak zwierza się jej ze swoich obaw co do wspólnej przyszłości budowanej wbrew woli matki. Hanka obiecuje, że porozmawia z przyszłą teściową. Barbara przygotowuje romantyczną kolację dla siebie i męża.
Piotr i Barbara wypytują córkę, dlaczego upiła się poprzedniego dnia, ale Karolina uparcie milczy. Dopiero kiedy ojciec oświadcza, że w takiej sytuacji będzie ją odtąd odwoził do szkoły, dziewczyna zarzuca rodzicom, że nie mają do niej zaufania. Borosiukowa zwierza się Józefinie, że straciwszy pracę u Tracza, z trudem wiąże koniec z końcem i nie starcza jej na życie. Tymczasem Norbert pokazuje Romusiowi pieniądze, które wygrał w pokera. Chłopak prosi, aby jemu także ojciec pozwolił grać w karty na pieniądze. Gdy Norbert odmawia, Romuś postanawia spróbować hazardu w tajemnicy przed ojcem. Gra w pokera z kilkoma chłopakami. Wygrywa kilka razy z rzędu. Ośmielony powodzeniem, stawia wszystko na jedną kartę i przegrywa. Rozżalony opowiada ojcu o swojej porażce. Ku oburzeniu chłopaka Norbert tłumaczy mu, że grając w pokera trzeba oszukiwać. Dyrektor szkoły wzywa Piotra do siebie. Informuje go, że Karolina nie zda do następnej klasy.
Piotr zarzuca córce, że zmarnowała rok nauki. Karolina odpiera zarzuty, twierdząc, że to rodzice są wszystkiemu winni. Zajęci swoimi problemami małżeńskimi nie interesowali się nią. Małżonkowie wzajemnie oskarżają się o brak troski o córkę: Barbara przypomina mężowi, że to on wyprowadził się z domu, aby podjąć nową pracę. Piotr uważa zaś, że to matka powinna przede wszystkim pilnować dzieci. W końcu oboje dochodzą do wniosku, że dalsza sprzeczka nie ma sensu: teraz oboje muszą zająć się Karoliną. Piotr zakazuje córce wychodzić z domu. Dziewczyna oświadcza, że czuje się w domu jak w więzieniu i na znak protestu ścina włosy. Norbert przekonuje Romusia, że chcąc wygrać w karty, musi oszukiwać. Chłopak nie przyjmuje takiej argumentacji: jego zdaniem grzech jest zawsze grzechem. Każe ojcu przysiąc, że nie będzie więcej siadać do kart. Asia odwiedza Andżelikę. Oznajmia jej, że teraz ona mieszka w willi Janusza i niedługo zostanie nową panią domu. Andżelikę ogarnia niepokój.
Karolina zarzuca ojcu, że traktuje ją jak więźnia. Piotr zapewnia ją, że może się w każdej chwili wyprowadzić, jeśli nie akceptuje panujących w domu zasad. Kiedy jedna z koleżanek odwiedza Karolinę i namawia ją, żeby na jeden dzień "urwała" się z domu, dziewczyna jednak odmawia. W słuszności takiej decyzji utrzymuje ją babcia Józefina, która ze spokojem i głębokim przekonaniem mówi wnuczce, że ta na pewno zda egzaminy poprawkowe. Piecuchowa odwiedza Barbarę. Twierdzi, że jest ciężko chora i musi dostać skierowanie do szpitala. Zdaniem lekarki kobieta kłamie. Zdemaskowana Piecuchowa wyznaje, że chciała symulować chorobę, aby zwrócić na siebie uwagę syna. Prosi lekarkę o pomoc, ale Barbara nie wyraża zgody. Załamana Hanka opowiada Józkowi o spotkaniu z jego matką i doznanym upokorzeniu. Jest przekonana, że Piecuchowa nigdy nie dopuści do ich ślubu. Tymczasem matka Józka nieoczekiwanie zjawia się w sklepie Tośków. Słabym głosem prosi o szklankę wody i nieoczekiwanie mdleje przy ladzie.
Zbyszek zastaje w kościele śpiącą Ulę. Dziewczyna okłamuje go, że ojciec wyrzucił ją z domu i nie miała gdzie się podziać. Kościelny przyprowadza Ulę na plebanię, gdzie dziewczyna po raz kolejny oświadcza, że jej prawdziwym ojcem jest ksiądz Antoni. Proboszcz stanowczo temu zaprzecza, domownicy stają za nim murem. Ula z płaczem opuszcza plebanię. Tosiek zjawia się na posterunku i opowiada Józkowi, że Piecuchowa zemdlała w jego sklepie. Aspirant jest przerażony. W domu matka oświadcza mu, że cierpi na nieznaną chorobę. Józek zapewnia, że nie zostawi jej w potrzebie. Razem z Hanką udaje się do ośrodka zdrowia. Rozmawia z Barbarą, która wyjawia, że kobieta symuluje chorobę, by odciągnąć syna od narzeczonej. Wzburzony Józek postanawia odegrać się na matce. Oświadcza jej, że musi pracować i nie może spędzać z nią za dużo czasu. Chorą ma się opiekować Hanka. Gienia zachodzi do willi Tracza. Asia zapewnia ciotkę, że już niedługo zdobędzie Janusza i zostanie jego żoną.
Janusz instruuje Ulę, jak ma postępować, aby skompromitować proboszcza. Każe dziewczynie rozgłaszać, że ksiądz Antoni miał romans z jej matką. Wikary odwiedza Andżelikę, która opowiada mu o wizycie Asi. Jest zaniepokojona, że w otoczeniu Janusza pojawiła się młoda, atrakcyjna i przebojowa dziewczyna. Józek opowiada proboszczowi o mistyfikacji matki, która symulując chorobę, chciała pokrzyżować jego życiowe plany. Jest przekonany, że gdy Hanka zajmie się rzekomo chorą przyszłą teściową, matka wreszcie ją zaakceptuje. Hanka troskliwie zajmuje się Piecuchową. Twierdzi, że robi to, ponieważ kocha Józka. "Chora" usiłuje ją ośmieszyć, ale dziewczyna nie daje się sprowokować. Tracz wysyła swoich ludzi do kościoła na wieczorną mszę. Zapowiada, że w czasie nabożeństwa wydarzy się coś niezwykłego. W domu Asia podaje Januszowi kolację. Mężczyzna zauważa, że dziewczyna ma na sobie strój Andżeliki. Zaczyna ją całować. Na wieczornej mszy zjawia się również Ula.
Tracz chwali Ulę, że doskonale odegrała rolę skrzywdzonej córki proboszcza. Twierdzi, że o całej sprawie dowie się biskup, a wtedy ksiądz Antoni będzie musiał opuścić parafię. Podczas porannej mszy proboszcz publicznie zaprzecza oskarżeniom Uli. Zapewnia wiernych, że jest niewinny. W czasie wspólnego śniadania Asia zaleca się do Tracza, próbuje go pocałować, ale Janusz powstrzymuje ją. Świadkiem całej sceny jest ochroniarz Osa. W rozmowie z nim Asia oznajmia jednak, że już niedługo zajmie miejsce Andżeliki. Osa wypytuje szefa o dziewczynę. Janusz wyjaśnia, że Asia nic dla niego nie znaczy, dostarcza mu tylko trochę rozrywki. Grzybowa wypytuje Józefinę o związki Uli z proboszczem. Proponuje, żeby utworzyć specjalną komisję parafialną, która oczyściłaby Antoniego z zarzutów. Józefina oświadcza, że to niepotrzebne: proboszcz oficjalnie zaprzeczył plotkom i jest niewinny. Ale rzekomym skandalem żyje już cała wieś: dyskutują o tym nawet chłopi w gospodzie.
Po rozmowie z Traczem Osa oznajmia Asi, że Janusz jej nie kocha, traktuje ją jak zabawkę. Dziewczyna jest załamana. Na plebanii pojawia się dziennikarz, który rozmawiał z Ulą. Prosi proboszcza o skomentowanie tych rewelacji. Proboszcz odmawia i prosi reportera, by opuścił plebanię. Kościelny towarzyszy dziennikarzowi, każe mu zostawić księdza w spokoju. Przybysz zaczyna prowokować Zbyszka, który nie wytrzymuje i uderza reportera w twarz. Zaintrygowana Asia wypytuje ochroniarza o Ulę. Osa wyjawia, że dziewczyna oczernia proboszcza na polecenie Tracza i pokazuje jej teczkę ze sfałszowanymi dokumentami. Kiedy wraca Janusz, Asia zarzuca mu, że przez cały czas bawił się jej uczuciami. Tracz przypomina dziewczynie, że jest u niego tylko służącą. Asia w złości zaczyna go obrażać. Zirytowany Tracz zwalnia ją z pracy i każe natychmiast wynosić się z willi. Dziewczyna wypełnia polecenie. Po jej odejściu Janusz odkrywa, że zabrała ze sobą wszystkie teczki z dokumentami przeciwko proboszczowi.
Ludzie Tracza przetrząsają mieszkanie Piecuchowej w poszukiwaniu Asi i zabranych przez nią dokumentów. Hanka odciąga uwagę ochroniarzy, zapewniając ich, że wie, gdzie znaleźć dziewczynę. W ostatniej chwili potajemnie przekazuje Piecuchowej wiadomość dla Józka. Krystyna zapewnia brata, że jest całym sercem po jego stronie. Proboszcz przyznaje, że czuje także wsparcie ze strony parafian. Wójt przypomina Traczowi sprawę ziemi, którą kupił w imieniu gminy. Janusz stwierdza, że ma teraz poważniejsze problemy. Osa przynosi mu wiadomość, że ochroniarze są już na tropie Asi. Tymczasem Hanka wyprowadza ludzi Tracza do lasu. W umówionym miejscu czeka już na nią Józek, zjawia się także Piotr. Policjanci aresztują ochroniarzy. Po powrocie Hani Piecuchowa dziękuje jej za pomoc w pozbyciu się intruzów. Szczęśliwy Józek stwierdza, że jego narzeczona to prawdziwy skarb. Matka po raz pierwszy nie oponuje. Asia przynosi na plebanię zabrane z willi Tracza teczki ze sfałszowanymi dokumentami.
Janusz oznajmia Osie, że dokumenty zabrane przez Asię trafiły w ręce proboszcza. Obawia się kłopotów, jeśli ksiądz zechce ujawnić ich treść. Tymczasem Adam niszczy zawartość teczek. Przekonuje proboszcza, że to był jedyny sensowny sposób rozwiązania tego problemu. Andżelika wybiera się z kwiatami do kościoła. Zapewnia Jurka, że chce je zanieść do świątyni na intencję pomyślności w interesach. Zdaniem Jurka kobieta szuka jednak tylko pretekstu, by spotkać się z wikarym. Krystyna rozmawia z mężem na temat jego ojcowizny. Jest gotowa sprzedać mieszkanie w Lublinie, jeśli tylko odzyskane gospodarstwo będzie przynosić zyski. Józek zwierza się komendantowi ze swojego kłopotu: nie wie, w jaki sposób oświadczyć się Hance. Irka zagląda do kwiaciarni. Jurek zapewnia ją, że teraz stać go już na utrzymanie ich obojga. Prosi, żeby dziewczyna zechciała z nim być. Urażona Irka oświadcza, że wspólne życie to nie tylko kwestia pieniędzy. Andżelika spotyka się z Adamem, wyznaje mu, że nadal go kocha.
Andżelika opowiada Jurkowi o spotkaniu z Adamem. Wyznaje, że kiedyś łączyła ją z wikarym przyjaźń, ona jednak oczekiwała czegoś więcej. Jurek przyznaje, że on również nie chce być samotny i bardzo zależy mu na Irce. Tymczasem Irka zwierza się Krystynie ze swoich problemów. Jurek bardzo się jej podoba, ale nie mogą być razem, bo - jak twierdzi barmanka - ona chce o własnych siłach wydźwignąć się z biedy. Na plebanii domownicy świętują imieniny proboszcza. Do gości dołącza Karolina, która informuje, że zaliczyła ostatnią poprawkę i tym samym zdała do następnej klasy. Nareszcie może zacząć wakacje. Jej znajomi już na nią czekają niedaleko plebanii. Na imieniny proboszcza przychodzą też Krystyna i Zenek. Ksiądz Antoni wypytuje Walencika o jego ojcowiznę. Zenek, który po zliczeniu kosztów odkupienia ziemi i odnowienia gospodarstwa doszedł do wniosku, że jest to nieopłacalna inwestycja, oświadcza zebranym, że zrezygnował z odzyskania rodzinnych gruntów.
Widząc, jak bardzo Zenek martwi się, że nie może odkupić ojcowizny, Krystyna prosi brata o pomoc. Przypomina Antoniemu, że mąż poświęcił ojcowiznę właśnie dla niej. Proboszcz przekonuje ją, że sama musi zadecydować, co robić w takiej sytuacji. Piecuchowa ostatni raz próbuje odwieść syna od małżeństwa z Hanką. Chłopak oświadcza jednak, że już za późno na zmianę postanowień: wręczył pierścionek, oświadczył się i został przyjęty. Walencik ze smutkiem ogląda gruzy swojego gospodarstwa. Znajduje go tam Krystyna, prowadzi nad rzekę, gdzie Zenek się jej oświadczył. Zapewnia męża, że pomoże mu odzyskać ojcowiznę. W domu Tośków odbywają się oficjalne zaręczyny Józka i Hanki. Piecuchowa jest zdegustowana uroczystością. Janusz Tracz przychodzi do kościoła na mszę. Na oczach zdumionego proboszcza wrzuca pieniądze do kościelnej skarbony. Wyjaśnia, że musi wspomagać parafię Antoniego, gdyż on i proboszcz są jak dobro i zło - nie mogą istnieć jeden bez drugiego.
W Tulczynie zjawia się Konstancja, nieco egzaltowana artystka, która przywozi ze sobą własnoręcznie wykonany, okazały krzyż. Namawia proboszcza Antoniego do jego kupienia. Prosi też, by mogła przez dwa tygodnie zostać na plebanii. Wyjawia, że mąż ją zdradza i tylko ksiądz może jej teraz pomóc. Janusz Tracz wyrzuca z pracy kolejną służącą. Osa jest zaniepokojony gwałtownym zachowaniem szefa, uważa, że od czasu odejścia żony Janusz stał się bardzo nerwowy. Tracz oświadcza mu, że jeśli jest niezadowolony, może w każdej chwili zrezygnować z pracy. Ale jeśli chce zostać, niech się postara o nową gosposię. Osa odwiedza Andżelikę. Prosi ją, by wróciła do domu. Kobieta odmawia. W kwiaciarni pojawia się Jurek i oświadcza ochroniarzowi, że jest nie tylko wspólnikiem Andżeliki, ale i jej partnerem w życiu prywatnym. Andżelika jest przerażona jego słowami. Po odjeździe Osy tłumaczy Jurkowi, że naraził się na gniew Tracza, który teraz będzie próbował zemścić się na nim.
Andżelika postanawia porozmawiać z mężem. Przekonuje Jurka, że tylko w ten sposób może uchronić go przed gniewem Tracza. Tymczasem Osa relacjonuje szefowi przebieg spotkania z Andżeliką. Twierdzi, że kobieta nie zamierza wracać do Tulczyna i, co więcej, została kochanką Jurka. Janusz zapewnia, że Andżelika może robić, co chce, on nie pozwoli jednak, by związała się z innym mężczyzną. Na plebanię przybywa Horyniuk. Konstancja pokazuje mu wykonany przez siebie krzyż. Staruszek jest pod wrażeniem. Opowiada artystce o świątyni w Honiatyczach i proponuje Konstancji, by odnowiła apsydę kościoła. Andżelika spotyka się z Januszem. Tracz namawia żonę, żeby zlikwidowała kwiaciarnię i wróciła do niego. Zgadza się też, by sprowadziła ojca ze sobą. Andżelika odmawia. Spróbowała samodzielności, uwierzyła w siebie i nie ma zamiaru stać się z powrotem zabawką w rękach Janusza. Tracz jest załamany jej słowami, choć stara się robić dobrą minę. Heniek spotyka się z Anetą.
Po powrocie do Hrubielowa Andżelika opowiada Jurkowi o spotkaniu z mężem. Zapewnia, że Tracz nie będzie już ich niepokoił. W drodze do miasta Osa spotyka Irkę. Twierdzi, że Jurek związał się z Andżeliką także prywatnie. Ujrzawszy Jurka, wzburzona dziewczyna zarzuca mu, że przez cały czas ją oszukiwał. Aneta rozstaje się z Kostkiem. Nie chce z nim być. Szuka kogoś podobnego do Heńka. Podczas kolejnego spotkania z klerykiem wyjawia mu, że postanowiła zostać wolontariuszką. Dzięki niemu zrozumiała bowiem, że można być szczęśliwą, pomagając innym. W rozmowie z bratem Krystyna zwierza się ze swoich problemów. Od kiedy Zenek odkupił ojcowiznę, zajmuje się wyłącznie gospodarstwem, a ona musi sama radzić sobie w gospodzie. Tymczasem Zenek oznajmia żonie, że nie podoła wszystkim obowiązkom i oczekuje od Krystyny pomocy. Wójt odwiedza gospodarstwo Walencików, informując, że jest zainteresowany kupnem mleka dla dzieci z okolicznych szkół.
Na plebanii pojawia się hrabia Aleksander Lubiniecki. Horyniuk wyjaśnia mu, że odsłonięty w kościele napis to wskazówka, gdzie szukać kroniki oddziału partyzanckiego, w którym służył ojciec hrabiego. Wedle relacji staruszka w księdze są ukryte listy od kobiety, która opiekowała się małym Aleksandrem, a później została jego przybraną matką. Kiedy proboszcz odnajduje w księgach parafialnych nazwisko Mykołajczuk, Horyniuk oznajmia hrabiemu, że grób owej rodziny znajduje się w Honiatyczach. Na miejscu znajduje zakopaną za grobem Mykołajczuków książkę i plik listów. Krystyna zarzuca mężowi, że przestał dbać o gospodę, ale ten wymawia się, że ktoś musi również zajmować się gospodarstwem, bo inaczej zbankrutują. Przypomina też Krysi, że sama nalegała, żeby odkupił ojcowiznę. Andżelika radzi Jurkowi, żeby porozmawiał z Irką i wyjaśnił jej całe nieporozumienie. Musi o nią walczyć, zamiast stale się obrażać, bo straci dziewczynę.
Proboszcz opowiada domownikom o odnalezieniu kroniki. Dzięki niej Lubiniecki nareszcie pozna historię swojej rodziny. Hrabia uważnie przeczytał znalezione listy. Ich autorka, która opiekowała się nim, gdy był dzieckiem, często wspomina w listach o swojej siostrze, Zdzisławie Stefaniuk. Na prośbę hrabiego proboszcz odnajduje w księgach parafialnych taką osobę. Okazuje się, że kobieta zmieniła nazwisko. Teraz nazywa się Piętak i mieszka ze swoim synem, Franciszkiem. Tracz nakazuje Osie znaleźć nową gospodynię. Ochroniarz obawia się, że nie zdoła znaleźć właściwej, bo jego szef ciągle tęskni za Andżeliką. Kiedy Osa spotyka Konstancję, proponuje jej posadę u Tracza. Kobieta jest oburzona, stwierdza, że jest artystką, nie kuchtą. Zdaniem Osy, właśnie tego trzeba Januszowi. Jurek prosi Blumentala, żeby pomógł mu odzyskać Irkę. Doktor wspomina, jak adorował swoją przyszłą żonę. Radzi chłopakowi, jak zmienić nastawienie Irki do niego.
Konstancja opowiada domownikom o propozycji pracy u Tracza. Adam ostrzega ją, że Janusz jest złym człowiekiem. Kobieta ignoruje jednak jego ostrzeżenia. Rozmawiała już z Traczem i wydał się jej bardzo interesujący. Janusz nie jest natomiast zachwycony wyborem, jakiego dokonał Osa: chciał gospodyni, a nie artystki w domu. Ochroniarz przekonuje go jednak, że właśnie taka kobieta pomoże mu zapomnieć o żonie. Franciszek Piętak przyjeżdża na plebanię. Wręcza proboszczowi ofiarę na kościół, a jednocześnie prosi, żeby już więcej nie przychodził z Lubinieckim do ich domu. Twierdzi, że chce ochronić matkę przed przykrymi wspomnieniami. Ale na widok hrabiego pośpiesznie opuszcza plebanię. Zdaniem księdza Antoniego, Franciszek próbuje coś ukryć przed Aleksandrem. Konstancja spotyka się z Traczem. Pragnie namalować jego portret, bo - jak mówi - zło jest bardzo interesującym tematem. Janusz chce jednak przemyśleć jej propozycję zanim podejmie decyzję.
Horyniuk przekonuje Aleksandra, że powinien zabiegać o odzyskanie rodowych pamiątek. Lubiniecki odmawia. Dla niego najważniejsza jest teraz odbudowa rodzinnego browaru. W Tulczynie trwają przygotowania do ślubu Hanki i Józka. Tosiek i Piecuchowa rozdzielają pracę między siebie. W trakcie rozmowy dochodzi do kłótni. Wzburzona kobieta ostrzega Tośka, że będzie musiał jeszcze popracować nad wychowaniem Hanki. Franciszek Piętak zarzuca matce, że niepotrzebnie opowiedziała hrabiemu o zagarniętych rodowych pamiątkach. Piętakowa zapewnia syna, że zostały już tylko nic niewarte drobiazgi. Mężczyzna ma nadzieję, że nawet na nich da się zarobić - na pewno Lubiniecki zechce je odkupić. Borosiukowa zjawia się u Tośków z gotową już suknią ślubną dla Hanki. Przejęta dziewczyna przymierza strój. Jurek zachodzi do gospody. Prosi Irkę, aby w jego imieniu oddała doktorowi Blumentalowi książki, które od niego pożyczył. Dziewczyna ze zdziwieniem stwierdza, że Jurek zaczął czytać o miłości.
Horyniuk opowiada Lubinieckiemu, że Piętak chce odsprzedać pamiątki po rodzicach hrabiego. Aleksander jest gotów je odkupić. Zdaniem Horyniuka nie powinien jednak ulegać żądaniom Franciszka - ich odzyskanie to kwestia honoru, nie pieniędzy. Do Tulczyna przyjeżdża mąż Konstancji. Oznajmia jej, że postanowił zamieszkać z nową partnerką. Między małżonkami dochodzi do kłótni. Kiedy pojawia się Tracz, Konstancja prosi go o pomoc. Janusz i jego ochroniarz obezwładniają mężczyznę i Konstancja z satysfakcją wyładowuje na mężu swoją złość. Następnie Janusz każe Osie rozwiązać mężczyznę, który ma natychmiast wynosić się z Tulczyna. Konstancja dziękuje Traczowi za pomoc. Opowiada o swojej trudnej sytuacji, wyznaje, że nie ma gdzie mieszkać. Janusz proponuje jej, żeby zamieszkała na jakiś czas u niego. Konstancja z radością przyjmuje zaproszenie. Piętakowa przekonuje syna, żeby oddał Aleksandrowi rodowe pamiątki. Franciszek jest jednak nieugięty.
Aleksander przegląda z proboszczem odzyskane pamiątki po rodzicach. Opowiada, że za namową Horyniuka postanowił też walczyć o utracony majątek. Na plebanii pojawia się ksiądz Adam w towarzystwie Piętakowej, która wyznaje, że syn wyrzucił ją z domu. Kobieta opowiada hrabiemu o jego prawdziwej matce, która zmarła podczas porodu, i o tym, jak po jej śmierci niemowlęciem zaopiekowała się siostra Piętakowej, która później wyjechała do Francji. W tulczyńskim kościele odbywa się ślub Józka i Hanki. Świadkami państwa młodych są Piotr i Gosia. Z kościoła państwo młodzi przyjeżdżają do gospody Walencika. Tosiek i Mamcia witają ich na progu chlebem i solą. Konstancja opowiada Januszowi o swoim nieudanym małżeństwie i o zdradzie męża. Nie zamierza walczyć o niego z inną kobietą. Tracz proponuje, żeby zamieszkała u niego, a w zamian urządzi mu na nowo dom. Konstancja z radością przyjmuje ofertę, zapewnia, że Janusz nie będzie żałował, że ją zatrudnił.
Piętakowa prosi księdza Antoniego, aby odprawił mszę w intencji jej siostry. Jednocześnie opowiada proboszczowi, że syn ciągle ją upokarza. Kobieta niewiele może na to poradzić, jest bowiem zdana na łaskę dorosłych dzieci. Podczas rodzinnego śniadania dochodzi do kłótni między Piecuchową i Hanką. Mamcia oświadcza, że ona najlepiej wie, co jest dobre dla jej syna. Ku jej zaskoczeniu, Józek staje po stronie żony: oświadcza, że teraz Hanka będzie o niego dbać. Adaś zwierza się matce, że nie lubi Piecuchowej. Hanka stara się wytłumaczyć synowi, że to jest teraz jego babcia i nie powinien tak o niej mówić. Chłopiec wyznaje, że wolałby mieszkać u dziadka Tośka. Krystyna wypytuje Irkę o Jurka. Dziewczyna opowiada z gniewem, że Jurek zabrał welon, który ona złapała na weselu Hanki, i od tamtej pory nie odezwał się do niej. Tymczasem Irka, która głęboko wierzy w ludowe przesądy, uważa, że powinna teraz szybko znaleźć sobie męża.
przekonuje Jurka, że powinien porozmawiać z dziewczyną na ten temat, ale Jurek oświadcza, że wcale jej nie kocha. Ale zdaniem Gosi, po prostu boi się rywala. Na te słowa Jurek ujmuje się honorem i decyduje się pójść do gospody. Tymczasem Irka zwierza się Krystynie ze swoich problemów: do Tulczyna powrócił Wiktor, mężczyzna, który wraz z Wiki oszukał kiedyś Tracza. Irka polubiła go wówczas, on jednak wyjechał bez słowa. Teraz nieoczekiwanie znów pojawił się w miasteczku. Wiktor wyznaje Marcelinie, że przez ostatnie dwa lata myślał tylko o Irce i dzięki uczuciu do niej zdołał odbić się od dna. Krystyna zarzuca mężowi, że nie zajmuje się gospodą. Zenek zgadza się pomóc Krystynie pod warunkiem, że ona zajmie się gospodarstwem. Wiktor odwiedza Irkę.
Irka opowiada doktorowi Blumentalowi o Wiktorze, prosi o radę, co robić. Lubi Jurka, ale Wiktor właśnie się jej oświadczył. Blumental radzi dziewczynie, żeby dobrze się zastanowiła, zanim podejmie ostateczną decyzję. Zenek zarzuca żonie, że o mało nie doprowadziła do upadku gospodarstwa. Stwierdza, że do niczego się nie nadaje, skoro nie potrafi nawet zaopiekować się zwierzętami. Krystyna wpada w złość. Przypomina mężowi, że nie chowała się na wsi i nie wie, jak prowadzić gospodarstwo. Wypomina Zenkowi, że ten oczekuje od niej pracy ponad siły. W końcu oświadcza, że żałuje, iż pomogła mu odzyskać ojcowiznę. Irka spotyka się z Wiktorem, opowiada mu, że przez ostatnie dwa lata dużo się w jej życiu zmieniło. Nie wierzyła w powrót Wiktora, który zapewnia ją, że przyjechał do Tulczyna specjalnie dla niej. Dziewczyna myśli jednak ciągle o Jurku i nie chciałaby go zranić. Krystyna zwierza się bratu ze swoich problemów.
Wiktor opowiada Marcelinie o spotkaniu z Irką. Martwi się, że dziewczyna ciągle myśli o Jurku, ale nie ma zamiaru się poddawać i postanawia za wszelką cenę ją zdobyć. Tymczasem Gosia namawia Jurka, żeby walczył o Irkę. Przypomina, że to dla niej zmienił tryb życia i otworzył własny biznes. Jurek oświadcza jednak, że nie zamierza błagać dziewczyny o miłość. U Tośków zjawia się Wiktor. Żąda, żeby Jurek odczepił się od Irki, uważa, że to przez niego dziewczyna nie przyjęła zaręczynowego pierścionka. Jurek dochodzi do wniosku, że nie wszystko stracone, i że Irka nadal coś do niego czuje. Usiłuje wypytać o to Wiktora, ale ten wychodzi zdenerwowany. On również nie ma zamiaru się poddawać. Wraca do gospody i zapewnia Irkę, że tylko on naprawdę ją kocha i będzie się nadal starał o jej rękę. Krystyna zwierza się bratu, że dzięki niemu zaczęła wreszcie zastanawiać się nad swoim życiem, ale wnioski nie są zbyt pomyślne. Niczego nie osiągnęła i do niczego się nie nadaje.
Walencik zarzuca żonie, że poprzedniego dnia zapomniała o swoich obowiązkach i upiła się ze Zbyszkiem. Wiktor zjawia się w kwiaciarni Andżeliki. Spotyka tam Jurka. Chłopak nie chce go obsłużyć, każe mu wyjść. Całe zajście obserwuje Osa, ochroniarz Tracza. Irka zwierza się Krystynie, że Wiktor odprowadził ją wieczorem do domu. Nie wie, jak dalej postępować, którego z adoratorów wybrać. Prosi o radę, ale Krystyna przekonuje ją, że w takich sprawach musi decydować sama. Osa wypytuje Andżelikę, gdzie może znaleźć Wiktora. Obecny przy rozmowie Jurek sugeruje, że najlepiej szukać go w gospodzie. Po wyjściu ochroniarza Andżelika zarzuca Jurkowi, że przez niego Wiktor może teraz mieć kłopoty. Tymczasem Osa informuje Tracza, że udało mu się odnaleźć Wiktora. Janusz chce się na nim zemścić. Zbyszek przekonuje Krystynę, że zbliżający się jubileusz pontyfikatu papieża stanowi znakomitą okazję do zorganizowania jakiegoś dużego przedsięwzięcia w "centrum kulturalnym".
Osa informuje Janusza, że Wiktor mieszka u Marceliny. Tracz obmyśla szczegóły zemsty. Irka ostrzega tymczasem Wiktora, że znalazł się w niebezpieczeństwie. Wzruszony jej troską o niego Wiktor oświadcza, że dla niej gotów jest wszystko poświęcić. Andżelika opowiada Jurkowi, że przed dwoma laty Wiktor oszukał jej męża. Na pewno teraz Janusz zechce wyrównać rachunki. Przeczucie jej nie myli. Tracz nakazuje Wiktorowi, żeby ten przepisał na niego swoje mieszkanie i samochód, a następnie wynosił się z Tulczyna i zerwał wszelkie kontakty z Irką. Jeśli Wiktor nie wypełni jego żądań, dziewczynę dosięgnie zemsta. Krystyna dzieli się z bratem swoimi pomysłami na obchody rocznicy pontyfikatu. Proboszcz nie jest zachwycony. Przypomina siostrze, że to podniosłe święto i nie należy mu nadawać rozrywkowego charakteru. Zapowiada, że odtąd Krystyna musi konsultować wszystkie projekty z Adamem. Wiktor spotyka Jurka przed gospodą. Prosi, aby w jego imieniu pożegnał Irkę.
Jurek oznajmia Irce, że postanowił wyjechać z Tulczyna, ale dziewczyna mu nie wierzy. Tymczasem Marcelina przychodzi z wiadomością, że Wiktor zniknął. Zostawił jednak u niej wszystkie woje rzeczy. Staruszka podejrzewa, że został porwany przez Tracza. Jurek przyznaje, że to od niego Janusz dowiedział się, gdzie szukać Wiktora. Irka jest przekonana, że chłopak umyślnie wydał rywala. Marcelina chce ratować Wiktora i prosi Jurka o pomoc. Chłopak po chwili wahania wyraża zgodę. Wiktor zjawia się w willi Tracza. Zrezygnowany przepisuje na Janusza swoje mieszkanie i samochód, po czym Tracz każe swoim ludziom odwieźć go na dworzec. Wkrótce do willi przychodzą także Marcelina i Jurek. Janusz oznajmia im triumfalnie, że zemścił się na Wiktorze i przepędził go z miasta. Między nim i Jurkiem dochodzi do awantury. Chłopak uważa, że Tracz odgrywa się na innych, bo sam czuje się nieszczęśliwy. Rozwścieczony Janusz wyrzuca ich z domu.
Irka odwiedza Jurka w szpitalu. Wyznaje, że zaimponował jej swoim poświęceniem, chociaż nie udało mu się uratować Wiktora. Dla dziewczyny liczą się jednak jego intencje. W trakcie ich rozmowy pielęgniarka nieoczekiwanie wprowadza do sali rannego Osę. Między mężczyznami dochodzi do kłótni: każdy z nich twierdzi, że pokonał drugiego w bójce. Spór przerywa pojawienie się Tracza, który naśmiewa się z Jurka i upokarza Irkę. Oburzona dziewczyna wychodzi. W drzwiach mija Andżelikę. Adam skarży się Józefinie, że Karolina od dłuższego czasu nie przychodzi do kółka różańcowego. Józefina postanawia porozmawiać z wnuczką. Dziewczyna odpowiada wymijająco, zasłania się brakiem czasu z powodu nawału nauki. Kiedy te argumenty nie trafiają do babci, Karolina oświadcza wprost, że nie ma zamiaru się modlić. Andżelika zarzuca mężowi, że złamał obietnicę, iż nie będzie szkodzić Jurkowi. Chłopak opowiada wspólniczce o wizycie w domu Tracza, przekonuje ją.
Józefina zwierza się proboszczowi z kłopotów z wnuczką. Nie rozumie jej zachowania. Antoni tłumaczy, że dziewczyna jest w trudnym wieku i buntuje się przeciw całemu światu. Piotr i Barbara zarzucają córce, że obraziła babcię. Nastolatka broni się, zapewniając, że woli modlić się w samotności, a nie w zatłoczonym kościele. Rodzice są jednak zaniepokojeni jej słowami. Tymczasem Karolina spotyka się potajemnie z Filipem. Opowiada mu o swoich domowych problemach, narzeka na rodziców, którzy ją irytują. Mężczyzna przekonuje, że powinna być dobra dla wszystkich i wręcza jej talizman, który ma w tym pomóc. Udziela jej też swojego błogosławieństwa. Osa namawia Andżelikę, żeby wróciła do męża, który po jej odejściu bardzo cierpi. Kobieta nie chce jednak o tym słyszeć. W domu Konstancja zarzuca Januszowi, że nie szanuje jej pracy. Tracz oświadcza chmurnie, że na niczym mu nie zależy. Artystka nie daje jednak za wygraną. Janusz nagle traci zimną krew.
Barbara znajduje talizman, który Karolina dostała od Filipa. Wypytuje córkę, skąd go wzięła, ale dziewczyna w odpowiedzi zarzuca matce, że ją szpieguje i wybiega z domu. Zirytowany Piotr nie zamierza dłużej tolerować takiego zachowania córki. Żona próbuje go uspokoić, przekonuje, że Karolina dorasta i wymaga teraz szczególnej troski. Tymczasem dziewczyna spotyka się z Filipem, opowiada mu o konflikcie z rodzicami. Ten stara się dodać jej otuchy. Proboszcz ze Starej Wiosny odwiedza Jadwigę, kierowniczkę miejscowego domu starców. Kobieta próbuje wyperswadować księdzu pomysł organizowania tam uroczystości ku czci papieża obchodzącego 25 rocznicę pontyfikatu. Proboszcz podjął już jednak decyzję i nie zamierza jej zmieniać. Świadkiem rozmowy kierowniczki z proboszczem jest Maryla, która zarzuca Jadwidze, że nie dba o podopiecznych i defrauduje pieniądze. Krystyna ze Zbyszkiem zjawiają się w domu starców. Rozpoczyna się przedstawienie.
Pani Stefania przekonuje proboszcza, że pensjonariusze w domu starców są nieludzko traktowani i okradani z pieniędzy. Prosi księdza, żeby pojechał z nią do Starej Wiosny. Kiedy zjawia się kierowniczka placówki, staruszka oskarża ją, że za pieniądze swoich podopiecznych kupiła kilkadziesiąt protez, choć była potrzebna tylko jedna. Jadwiga zapewnia jednak, że nie ma nic do ukrycia, a na dowód swojej niewinności zaprasza proboszcza na wizytację domu starców. Ksiądz Antoni udaje się w towarzystwie Stefanii i Jadwigi do domu starców, gdzie staruszka przedstawia mu Jana. To on widział w magazynie protezy zakupione przez kierowniczkę. Wypytywany przez proboszcza mężczyzna jednak wszystkiemu zaprzecza. Nie mając żadnych dowodów przeciw kierowniczce, proboszcz opuszcza placówkę i wraca do Tulczyna. Karolina prosi matkę, aby w zamian za talizman oddała jej jeden ze swoich naszyjników. Gdy Barbara odmawia, Karolina szybko ucina rozmowę.
Krystyna opowiada mężowi o kłopotach Irki: dziewczyna straciła mieszkanie i nie ma gdzie się podziać. Zenek proponuje, żeby Irka wprowadziła się do mieszkania nad gospodą. Oni sami mogliby przenieść się do odremontowanego domu przy ich gospodarstwie. Krystyna waha ię jednak: nie jest pewna, czy chciałaby mieszkać w wiejskiej chałupie. Zirytowany jej niezdecydowaniem Zenek pośpiesznie wychodzi. Gosia zarzuca Jurkowi, że to przez niego Irka straciła dach nad głową. Chłopak broni się, zapewniając, że szuka mieszkania dla nich obojga. Chciałby pomieszkać trochę z ukochaną, zanim poprosi ją o rękę. Walencik spotyka Machejkę. Żali się mu, że Krystyna nie chce zamieszkać w domu, który dla niej wyszykował na wsi. Machejko przekonuje, że nie powinien stale ulegać żonie i choć raz postawić na swoim. Po powrocie do domu Zenek oświadcza Krystynie, że podjął męską decyzję: przeprowadzi się do odremontowanego domu, choćby miał tam mieszkać sam.
Jurek zwierza się proboszczowi, że przez niego Irka straciła wynajmowany pokój. Chciałby jej pomóc i zamieszkać razem z nią. Proboszcz zauważa, że dziewczyna może być urażona taką propozycją, ale chłopak ignoruje jego słowa. Barbara odkrywa, że zniknęła część jej biżuterii. Piotr przypomina sobie, że widział jedną z bransoletek w ręku Karoliny. Kasia odwiedza Zenka w jego nowym domu. Prosi go, żeby wrócił do niej i do mamy. Walencik zapewnia, że nigdy jej nie zostawi. Po powrocie do domu dziewczynka prosi matkę, żeby zamieszkały z Zenkiem. Ku rozpaczy Kasi Krystyna oświadcza córce, że nie ma zamiaru nigdzie się przenosić. Karolina przynosi Filipowi biżuterię matki. Ma jednak wątpliwości, czy słusznie postąpiła, czuje się jak złodziejka. Filip zapewnia ją, że nie ma nic złego w dzieleniu się z innymi swoimi dobrami. Kiedy po spotkaniu z Filipem Karolina wraca do domu, matka żąda zwrotu bransoletki.
Piotr i Barbara dyskutują o Karolinie. Oboje czują się bezradni, nie wiedzą, jak postępować z córką. Piotr zakazuje jej wychodzić z domu, dopóki nie zwróci matce biżuterii. Jurek relacjonuje Gosi przebieg kłótni z Irką: dziewczyna obraziła się, gdy zaproponował jej, żeby razem zamieszkali. Gosia przekonuje chłopaka, że powinien przeprosić Irkę i zrobić wszystko, żeby jej nie stracić. Tymczasem Irka rozmawia z Krystyną o Jurku. Obawia się, że go uraziła: chłopak chciał jej pomóc, a ona go obraziła. Krystyna zapewnia jednak barmankę, że postąpiła słusznie: dziewczyna powinna się szanować. Mimo to Irka odwiedza Jurka w kwiaciarni. Chce wiedzieć, czy naprawdę ją kocha. Ponieważ chłopak unika odpowiedzi, zawiedziona dziewczyna wychodzi. Jurek dogania ją na ulicy i wyznaje miłość. Zaczynają się całować. Konstancja informuje proboszcza, że postanowiła zostać w Tulczynie i zamieszkać u Tracza.
Zdenerwowana Barbara prosi męża, aby zarządził poszukiwania Karoliny. Piotr jednak odmawia, tłumacząc, że jako policjant, w dodatku komendant posterunku, nie może obchodzić ustalonych procedur. Tymczasem Karolina spotyka się z Filipem. Wyjaśnia mu przyczyny swojej ucieczki z domu. Mężczyzna prosi ją jednak, żeby wróciła. Barbara zwierza się doktorowi Blumentalowi ze swoich obaw o córkę. Nie może znieść myśli, że mogłoby się jej przydarzyć coś złego. Krystyna dowiaduje się, że Irka i Jurek spali razem w mieszkaniu nad gospodą. Wypytuje chłopaka o zamiary wobec barmanki. Jurek zapewnia ją, że wszystko będzie dobrze, ale nie chce rozwijać tematu i pośpiesznie wychodzi. Irce nie podoba się, że szefowa wtrąca się w jej prywatne sprawy. Uważa, że Jurek przepytywany na tak osobiste tematy mógł poczuć się niezręcznie i pewnie już jej nie zechce. Zdaniem barmanki, byłoby lepiej, gdyby Krystyna zajęła się raczej własnym małżeństwem.
Irka wyjawia Krystynie, że Jurek zaczął już szukać dla nich wspólnego domu, ona jednak nie jest pewna, czy chce się z nim związać na stałe. Barbara opowiada mężowi, że Karolina spotyka się ze starszym od siebie mężczyzną. Piotr postanawia dowiedzieć się, kto to jest. Barbara uważa jednak, że to delikatna sprawa, woli sama wypytać córkę. Mąż zapewnia, że nie będzie śledził nieznajomego. W gospodzie zjawia się wójt z kwiatami dla Krystyny. Prosi o chwilę rozmowy na osobności. Kiedy zaczyna wyraźnie zalecać się do niej, Krystyna wyprasza go za drzwi. Karolina spotyka się z Filipem, zapewnia go, że rozmawiała z rodzicami i wszystko im wyjaśniła. Tymczasem Piotr, niespokojny o córkę, prosi Józka, aby śledził Filipa. Chce wiedzieć, z kim dziewczyna się spotyka. Józek obiecuje, że pomoże komendantowi. Józefina opowiada Halinie o swojej dawnej przyjaźni z matką Arama, Żyda, który ma przyjechać do Tulczyna.
Aram przychodzi na plebanię, gdzie wspólnie z Adamem ustala szczegóły uroczystości, która ma się odbyć na cmentarzu żydowskim. Mężczyzna nadal nie może się pogodzić ze śmiercią matki. Krystyna odwiedza męża w jego rodzinnym domu. Postanowiła zamieszkać z nim na jakiś czas na wsi. Zapewnia, że nie chce się z nim rozstawać, ale jednocześnie potrzebuje swobody. Józefina wyjawia córce, że Ryfka zapisała na nią cały swój odzyskany majątek. Halina jest podekscytowana tą wiadomością: rodzina Ryfki należała do najbogatszych w okolicy. Józefina oświadcza jednak Aramowi, że nie zamierza przyjmować prezentu. Mężczyzna prosi ją, aby jeszcze raz przemyślała swoją decyzję. Tośkowie przychodzą całą rodziną na grób Zofii. Towarzyszy im Irka. Opowiada Jurkowi, że do tej pory zapalała świeczki tylko na obcych grobach, nie miała bliskich ani wśród żywych, ani wśród zmarłych. Po raz pierwszy jest otoczona życzliwymi jej ludźmi.
Halinę denerwują obiekcje matki, która nie może się zdecydować, czy przyjąć spadek. Ona sama nie miałaby wątpliwości: taki spadek to szansa na nowe, dostatnie życie. Tymczasem Józefina postanawia spełnić ostatnią wolę Ryfki i przyjąć spadek po Herszweldach. Z takiego obrotu sprawy najbardziej cieszy się Halina. Dla uczczenia pomyślnej nowiny chce upiec pyszny placek i udaje się do sklepu Grzybów po drożdże. Czekając w kolejce, zaczyna rozglądać się po wnętrzu. Dochodzi do wniosku, że skoro sklep mieści się w domu odziedziczonym przez matkę, to i sklep prawie już do niej należy. W trakcie sprzeczki z Grzybową Halina daje jej do zrozumienia, że może już wkrótce nie będzie się tu pojawiać jako klientka, ale właścicielka. Irka nadal ma dylemat, czy wybrać przyszłość u boku Jurka, czy też pracę w gospodzie. Nie chciałaby rezygnować ani z chłopaka, ani z pracy.
Na plebanii Józefina opowiada o dziwnym zachowaniu Grzybów podczas niedzielnej mszy: wyglądali na wyraźnie obrażonych. Zmieszana Halina przyznaje się do sprzeczki w sklepie i swoich gróźb, że wkrótce obie z matką odbiorą Grzybom ich lokal. Kiedy sklepikarze pojawiają się w towarzystwie proboszcza na plebanii, wita ich głuche milczenie domowników. Ksiądz Antoni próbuje dociec przyczyn tej nagłej wrogości. Obie strony wykładają swoje racje. Coraz gorętszą dyskusję ucina Józefina - nie zamierza nikomu niczego odbierać. Zbyszek oznajmia jej jednak, że w takim razie nie będzie mogła wejść w posiadanie nawet części spadku. Halina wybucha płaczem - wygląda na to, że wszystkie jej plany i marzenia legną w gruzach. Barbara zadręcza się myślami o córce i jej przyszłości. Próbuje załagodzić konflikt, zabierając Karolinę na wspólne zakupy. Zbuntowana dziewczyna nie chce jednak przyjąć od matki ani żadnego nowego ubrania ani pieniędzy.
Karolina nie chce rozmawiać z rodzicami, którzy - jej zdaniem - w ogóle jej nie rozumieją. Pod jej nieobecność Piotr informuje żonę, że Józek dyskretnie obserwuje poczynania Karoliny i donosi mu o wszystkim. Barbara jest oburzona takim działaniem, ale Piotr nie ustępuje. Chce wyjaśnić całą sytuację. Jedzie do parku, gdzie - wedle informacji Józka - dziewczyna miała się spotkać z Filipem. Młodzi są zaskoczeni widokiem Piotra. Między mężczyznami dochodzi do ostrej wymiany zdań. Okazuje się, że Filip nie jest nowym chłopakiem Karoliny, ale przewodnikiem duchowym pewnej sekty. Zaskoczony Piotr, nie zważając na protesty córki, siłą zabiera ją do domu. Wikariusz odbywa długą rozmowę z jedną z parafianek, Danutą. Jej mąż jest bezpłodny. Jeszcze o tym nie wie, nie zna wyników badań, ale kobieta nie chce mu powiedzieć prawdy, świadoma, że byłby to dla niego wielki cios. Aby ratować swoje małżeństwo i urodzić upragnionego potomka, postanowiła poprosić księdza Adama o radę.
Adam przegląda w kancelarii księgę chrztów. Sprawa kobiety, która złożyła mu zaskakującą propozycję, nie daje mu spokoju. Chce być pewien słuszności swej decyzji. Proboszcz obserwuje go z niepokojem. Problemy z Karoliną narastają, między nią i rodzicami coraz częściej dochodzi do sprzeczek. Dziewczyna nie widzi niczego złego w przynależności do sekty. Twierdzi, że kocha boga Shirmę, a jej jedynym pragnieniem jest, żeby wszyscy byli szczęśliwi. Do Piotra nie trafiają jednak argumenty córki, postanawia ją ratować. Józek zdobywa dla niego informacje o sekcie i jej przywódcy. Związek Jurka i Irki nadal przechodzi kryzys. Młodzi nie mogą się porozumieć w sprawie wspólnej przyszłości. Jurek chce, żeby dziewczyna rzuciła pracę w gospodzie i zamieszkała z nim. Irka stanowczo się na to nie zgadza. Chce nadal pracować u Walencików, a to wiąże się z koniecznością pozostania w mieszkaniu nad gospodą. Zdesperowanej barmance z pomocą pzychodzi Krystyna.
Adam nadal poszukuje tajemniczej kobiety, która złożyła mu niecodzienną propozycję. Chce jej pomóc, świadom, jak bardzo jest zdesperowana. Nieoczekiwanie spotyka ją w domu jednej ze swoich uczennic. Okazuje się, że nieznajoma to ciotka dziewczynki, Danuta. Adam wyjaśnia, że - choć rozumie jej sytuację - nie może jej pomóc w taki sposób, jaki sobie obmyśliła. Sugeruje jej adopcję, ale Danuta stanowczo odrzuca taką możliwość. Uważa, że mąż również się na to nie zgodzi. Kiedy ponawia prośbę, Adam pośpiesznie wychodzi. Piotr postanawia ostatecznie rozprawić się z sektą i jej przywódcą, Filipem. Przyjeżdża do siedziby sekty, gdzie zastaje Filipa. Pewny siebie chłopak udowadnia Piotrowi, że działalność sekty jest zgodna z polskim i międzynarodowym prawem. Upokarza policjanta i każe mu się wynosić. Krystyna niepokoi się stanem zdrowia Machejki, który od dłuższego czasu ostro kaszle. Nakazuje mu odwiedzić lekarza, gdyż w przeciwnym razie nie dopuści go do pracy.
Po wizycie Piotra w siedzibie sekty Karolina robi ojcu wyrzuty. Odgraża się, że jeśli będzie nachodził Filipa, bezpowrotnie ją straci. Załamana Barbara postanawia szukać pomocy na plebanii. Opowiada proboszczowi i wikaremu o problemach z córką. Adam, który przez jakiś czas pracował już z trudną młodzieżą, wyjaśnia jej mechanizmy działania sekt, uprzedza, że najtrudniejsze chwile jeszcze przed nimi. Barbara prosi go, by w takiej sytuacji wsparł ją w walce o córkę. Machejko podstępem zdobywa "zaświadczenie", że był u doktora Blumentala. Wierzy, że w ten sposób przekona Krystynę, że jego uporczywy kaszel to nic groźnego. Stan zdrowia Machejki jest jednak na tyle kiepski, że lekarz wzywa do gabinetu jego żonę, Kaśkę. Wyjaśnia jej, że rozpoczęcie leczenia zależy od tego, czy mąż rzuci palenie. Inaczej nie ma sensu rozpoczynać kuracji. Kaśka postanawia wpłynąć na męża swoimi sposobami. Krystyna z pomocą Irki próbuje nakłonić Jurka, żeby wprowadził się do mieszkania nad gospodą.
Barbara opowiada mężowi o wizycie na plebanii. Wikary, który jeszcze w Warszawie pracował przez jakiś czas z trudną młodzieżą, dał jej wiele nadziei na wyrwanie córki spod wpływów sekty. Proboszcz ostrożnie informuje Józefinę o problemach, jakich przysparza jej wnuczka. Gospodyni trudno uwierzyć, że Karolina zaczęła wyznawać innego Boga. Dopiero gdy odwiedza dziewczynę w domu, przekonuje się, że wszystko, co wcześniej usłyszała, jest prawdą. Karolina oddaje babci "niepotrzebny jej już" - jak mówi - różaniec, który dostała od niej w prezencie. Kaśka z uporem walczy o zdrowie i życie męża, strasząc go rychłą śmiercią i pouczając na temat szkodliwości palenia. Ale Machejko jest uparty: nie chce przyjąć do wiadomości niewygodnych dla niego faktów. Zdesperowana i rozgniewana kobieta stawia mu ultimatum: albo ona, albo papierosy.
Żądania Kaśki zburzyły spokój Machejki: skarży się proboszczowi, że żona "z byle powodu" chce rozbić ich małżeństwo. Proboszcz staje jednak po stronie Kaśki. Zrezygnowany Kazik próbuje więc dogadać się z żoną: przekonuje ją, że skoro palił przez trzydzieści lat, to na "odwyk" potrzebuje kolejnych trzydziestu. Ale Machejkowa jest twarda: zgadza się tylko na trzydzieści dni. Szczęśliwa Irka opowiada Krystynie o wspaniałym życiu, jakie wiodą z Jurkiem: kolacjach przy świecach, długich rozmowach. Krystyna przypomina jej, że poza przyjemnościami jest także proza życia, której dziewczyna jeszcze nie zaznała. Jakby na potwierdzenie jej słów Gosia przynosi do gospody rzeczy Jurka do prania i prasowania. Karolina ma pretensje do matki, że niepotrzebnie wyjawiła babci prawdę o jej przejściu na inną wiarę. Staruszka teraz bardzo się martwi. Tymczasem Adam szuka na plebanii książki, którą przywiózł z Warszawy i która byłaby mu pomocna w postępowaniu z Karoliną.
Halina jest coraz bardziej zniecierpliwiona biernością Zbyszka, który nic nie robi w sprawie odzyskania spadku po Herszweldach. Kościelny, wypychany przez żonę na rozmowę z Traczem, nieporadnie się wymawia koniecznością przemyślenia wszystkiego bardzo dokładnie. Na plebanii zjawia się wojowniczo nastawiona Karolina. Chce się widzieć z wikarym. Uważa, że ksiądz bierze udział w spisku, jaki rodzice uknuli za jej plecami. Adam na próżno stara się ją uspokoić. Wieczorem dziewczyna przychodzi na wieczorną mszę. Udaje, że chce przystąpić do komunii, ale przed ołtarzem rzuca kilka obrazoburczych zdań i wybiega z kościoła, wywołując powszechną konsternację i oburzenie. Pod wpływem nacisków Haliny Zbyszek udaje się w końcu do Tracza na rozmowę w sprawie spadku. Chodzi o ziemię i dom, które kiedyś należały do Herszweldów, a teraz są w rękach Tracza. Kościelny chce go uprzedzić, że jest gotów walczyć o te dobra nawet przed sądem. Ku jego zaskoczeniu Janusz zachowuje się bardzo przyjaźnie.
Józefina bardzo przeżywa bluźniercze zachowanie wnuczki w kościele. Nie pociesza jej nawet informacja, że Tracz gotów jest pozytywnie załatwić sprawę spadku po Herszweldach. Halina wprost nie może uwierzyć, że mężowi udało się dojść do porozumienia z aroganckim bogaczem. Dopiero widok ochroniarza Osy zapraszającego Zbyszka na spotkanie z Traczem przywraca jej nadzieję, że wszystko pójdzie po ich myśli. Karolina wyjaśnia rodzicom powody swego skandalicznego zachowania. Chce, aby wszyscy zrozumieli, że dokonała ostatecznego wyboru i odczepili się od niej. Dziewczyna nie przewidziała jednak skutków bluźnierczego gestu. Obecna na mszy Grzybowa, przewodnicząca Rady Parafialnej, uważa, że Karolina obraziła jej uczucia religijne i domaga się ukarania winowajczyni. Gdy nie znajduje posłuchu u księży, których zdaniem nastolatka potrzebuje zrozumienia, a nie kary, udaje się na policję. Tam szuka w Kodeksie karnym odpowiedniego paragrafu, na którym mogłaby oprzeć swoją skargę.
Piotr opowiada żonie, że Karolina może zostać oskarżona przez Grzybową o obrazę uczuć religijnych. Barbara próbuje zbagatelizować zagrożenie, ale Piotr nie podziela jej optymizmu. Uważa zresztą, że córka powinna ponieść karę za swoje zachowanie i nie zamierza jej bronić. Adam bardzo martwi się o Karolinę. Podczas spotkania z Grzybową próbuje przekonać ją, by odstąpiła od wniesienia oskarżenia. Zgadza się, że kara musi być, ale niekoniecznie nałożona przez sąd. Lepiej, żeby sklepikarka sama coś wymyśliła. Grzybowa proponuje, aby Karolina odpokutowała winę, pracując w domu starców. Zadowolony wikary przekazuje wiadomość dziewczynie, ale Karolina odmawia poddania się karze. Woli "cierpieć za wiarę" choćby w więzieniu. Janusz przyjmuje Zbyszka w swojej willi. Przedstawia mu ofertę. Chce, żeby za odstąpienie ziemi i domu kościelny podpisał z nim fikcyjną umowę kupna opiewającą na milion złotych. Suma ta wielokrotnie przewyższa wartość zwracanych dóbr, ale Zbyszek nie musiałby za nie płacić.
Halina ekscytuje się wizytą męża u Janusza Tracza. Zbyszek nie ma jednak zbyt wesołej miny. Nagabywany przez żonę potwierdza wprawdzie, że Tracz chce oddać ziemię i dom, ale jednocześnie oświadcza, że on musi się jeszcze zastanowić nad całą sprawą. Halina zupełnie nie rozumie jego wahań. Adam opowiada proboszczowi o rozmowie z Karoliną, która stanowczo odrzuciła możliwość "odpokutowania" za swoje przewinienie pracą w domu starców. Nieoczekiwanie dziewczyna zmienia decyzję pod wpływem Filipa, który przekonuje ją, że zamiast walczyć w sądzie z miejscową społecznością, powinna nieść innym pokój i miłość. Nastolatka wraca więc na plebanię i oświadcza, że zastosuje się do życzenia wikarego. Zbliżają się święta Bożego Narodzenia i Romuś, jak co roku, ma przygotować szopkę. Marzy mu się jednak coś zupełnie nowego - prawdziwe jasełka. Proboszcz odsyła go do Krystyny, która zawsze chciała zajmować się działalnością kulturalną.
Jurek śpieszy się do kwiaciarni, bo tego dnia Andżelika miała jechać do szpitala. Jej ojciec jest chory, lekarze niepokoją się jego stanem. Romuś chce przećwiczyć z Irką jej rolę w jasełkach, ale dziewczyna krytykuje napisany przez niego rymowany tekst i odmawia występu. Romuś jest urażony jej uwagami. Oczekuje, że Krystyna poprze jego koncepcje artystyczne, ale Walencikowa odmawia. Nie chce się też zgodzić, żeby przedstawienie z udziałem żywych zwierząt odbyło się w gospodzie. Adam przywozi Karolinę do domu starców. Dziewczyna zostaje przydzielona do opieki nad jedną z pensjonariuszek. Jej bunt i niechęć stopniowo mijają, gdy widzi radość, jaką jej obecność sprawia chorej. Z własnej woli zostaje tam kilka godzin dłużej. Andżelika wraca ze szpitala z wiadomością, że jej ojciec jest umierający. Może go uratować tylko kosztowna kuracja nowym, niezarejestrowanym jeszcze w Polsce lekiem.
Halina nie może się doczekać, kiedy Zbyszek sfinalizuje wreszcie transakcję z Traczem. Na wspomnienie Tracza kościelny robi niewyraźną minę i zaczyna się wykręcać od wizyty u niego. Halina jednak nie ustępuje. Irka informuje Krystynę, że ojciec Andżeliki jest śmiertelnie chory i że w tej sytuacji Jurek może stracić kwiaciarnię. Chłopak próbuje przekonać wspólniczkę, aby w inny sposób zdobyła pieniądze na leczenie ojca, lecz Andżelika jest zdecydowana sprzedać kwiaciarnię. Jurek nie ustępuje i w efekcie dochodzi między nimi do ostrej scysji. Zbyszek wstępuje do gospody, żeby poradzić się Krystyny, jak postąpić w sprawie spadku. Oboje próbują dociec, jakie są faktyczne motywy działania Janusza. Dochodzą do wniosku, że za dziwną propozycją musi się kryć oszustwo. Zbyszek nie chce popełniać przestępstwa, ale nie chce też zawieść żony, która wiąże z obiecanym majątkiem wielkie nadzieje.
Odświętnie ubrany Zbyszek wybiera się do Tracza, aby podpisać umowę. Janusz uświadamia mu, że popełnia przestępstwo. Mimo to kościelny, choć wyraźnie przygnębiony, składa swój podpis na dokumencie. Obecna przy tym Konstancja usiłuje dowiedzieć się, dlaczego to zrobił. Zbyszek wyjawia jej, że za bardzo kocha Halinę, aby mógł ją zawieść, pogrzebać jej wieloletnie marzenia o własnym domu, choćby za cenę swojego czystego sumienia. Konstancja jest wzruszona jego wyznaniem. Chciałaby, żeby Janusz z miłości do niej unieważnił fałszywą transakcję, ale Tracz kilkoma cynicznymi uwagami rozwiewa jej nadzieje i na uczucie, i na załatwienie sprawy Zbyszka. Konstancja nie poddaje się jednak łatwo. Poproszony przez Andżelikę o pomoc Adam próbuje nakłonić Jurka do zmiany decyzji w sprawie kwiaciarni. Irka podsuwa pomysł, żeby o pieniądze na leczenie poprosić Tracza. Wikary postanawia z nim porozmawiać.
Pierwszego dnia świąt na plebanii zbierają się domownicy i bliscy. Uradowana Halina zapowiada, że kolejne święta będą już obchodzone w ich nowym domu. Dziwi się tylko, że Ewa nie przyjechała z mężem. Córka próbuje jej tłumaczyć, dlaczego tak się stało, ale Halina nie przyjmuje jej argumentów. Winą za nieobecność Sławka obciąża córkę. Rozżaloną Ewę próbuje podtrzymać na duchu proboszcz. Kobieta opowiada mu o zdradzie męża, wyjaśnia, że nie potrafi mu wybaczyć. Przy świątecznym stole brakuje również Karoliny, która wolała być w tym czasie w domu starców ze swoją podopieczną, panią Kazią. Staruszka bardzo przeżywa fakt, że krewni nie zabrali jej na święta do domu, chociaż wcześniej obiecali. Dziewczyna próbuje ją pocieszyć. Pani Kazia chce się podzielić z nią opłatkiem. Karolina wymawia się, ale w końcu przyjmuje życzenia i skrawek opłatka. Jurek i Irka obchodzą pierwsze święta we dwoje. Wspólne śniadanie przerywa wejście kolędników: trojga wygłodzonych i zmarzniętych dzieci.
Irka i Jurek zastanawiają się, jak pomóc osieroconym dzieciom, które twierdzą, że nie zamierzają wracać do domów dziecka. Chcą pozostać razem. Irka idzie po radę do proboszcza. Na plebanii spotyka Krystynę, która po wysłuchaniu całej historii proponuje, żeby Staś, Maciek i Zuzia spędzili resztę świąt u niej. Na widok Irki Ewa reaguje złością i łzami. Dopytuje się, co w Tulczynie robi dziewczyna, która uwiodła jej męża. Wszyscy są zaskoczeni jej słowami, uważają, że zaszła pomyłka. Irka zastanawia się, czy to możliwe, żeby miała sobowtóra. Ksiądz Adam odwiedza Tracza i prosi go o pieniądze na leczenie ojca Andżeliki. Tracz traktuje wikarego z lekceważeniem. Oświadcza, że żona musi osobiście błagać go o pomoc.
Andżelika przyjeżdża do willi Janusza. W obecności Konstancji prosi go o pieniądze na leczenie ojca. Na Traczu jej słowa nie robią jednak wrażenia. Upokarza Andżelikę, nie mogąc jej wciąż wybaczyć, że od niego odeszła. Zrozpaczona kobieta wraca do kwiaciarni, opowiada Jurkowi o całym zajściu. Rozmowę przerywa wejście Osy. Ochroniarz przedstawia obojgu propozycję swego szefa: za 10 tysięcy dolarów Janusz odkupi udziały Andżeliki w kwiaciarni, ale wspólnikiem Jurka będzie od tej pory nie on, lecz Osa. Do wychodzącej z kościoła Ewy podchodzi młoda blondynka. Ewa jest przekonana, że to poznana wcześniej na plebanii Irka. Okazuje się jednak, że to łudząco do niej podobna Aleksandra, stażystka, która pracowała w tym samym banku co Sławek i Ewa. Przyznaje się Ewie, że miała romans z jej mężem, prosi o wybaczenie. Później udaje się do gospody, prosi o kawę. Kiedy chwilę później zjawia się tam również Irka, obie dziewczyny nie wierzą własnym oczom.
Zbyszek i Halinka spędzili sylwestrową noc w nowym domu. Są szczęśliwi i przejęci. Martwią się tylko córką, do której Sławek nawet nie zadzwonił z życzeniami. Proboszcz próbuje ponownie porozmawiać z dziewczyną, przekonać ją, żeby wybaczyła mężowi zdradę i uratowała małżeństwo. Ewa jest jednak nieugięta. Jurek i Irka w smętnych nastrojach jedzą razem noworoczne śniadanie. Jurek martwi się o Andżelikę, nie jest też pewien, jak ułoży mu się praca z nowym wspólnikiem, Traczem. Na domiar złego, w gospodzie zjawia się nieznana kobieta, Grażyna. Dopytuje się o Irkę. Chce wyjaśnić sprawę identycznych danych w dowodach swojej córki, Aleksandry, oraz Irki. Między przybyłą i barmanką dochodzi do ostrej wymiany zdań. Grażyna nie życzy sobie, żeby Irka przekonywała Olę, że jest jej siostrą bliźniaczką. Twierdzi, że to nieprawda. Ale przyciskana do muru przyznaje w końcu, że przed laty ona i jej mąż adoptowali tylko jedną z dziewczynek, nie było ich bowiem stać na wychowanie dwójki dzieci.
Dzięki pomocy proboszcza Staś, Maciek i Zuzia - trójka dzieci, które spędziły święta u Krystyny - mają być umieszczone w jednym domu dziecka. Na plebanii zjawia się Irka, prosi księdza Antoniego o radę. Chciałaby bliżej poznać swoją odnalezioną siostrę bliźniaczkę, ale jednocześnie obawia się zniszczyć jej dotychczasową rodzinę, sprawić jej ból. Ola nie wie bowiem, że wychowali ją przybrani rodzice. Korzystając z obecności Ewy, Irka próbuje się dowiedzieć od niej czegoś bliższego na temat siostry. Ewa ocenia Olę bardzo surowo, nie ukrywa, że dziewczyna rozbiła jej małżeństwo. Irka nie chce jej słuchać, nie wierzy, żeby siostra była do tego zdolna. Po rozmowie z barmanką Ewa postanawia zadzwonić do Oli. Chce jej wyjawnić wszystko, czego się dowiedziała od Irki. Do Tośków przychodzi z kolędą ksiądz Adam. Hania zwierza mu się, że życie pod jednym dachem z teściową, która do wszystkiego się wtrąca i stale ją krytykuje, staje się dla niej nie do zniesienia.
Krystyna opowiada bratu, jak mocno przeżyła rozstanie z dziećmi, a zwłaszcza z najmłodszą, Zuzią. Prosi Antoniego o radę, jak ma dalej postąpić. W kwiaciarni zjawia się Osa. Bardzo niegrzecznie traktuje klientkę, zniechęcając ją tym samym do zakupu kwiatów. Jurek jest oburzony jego zachowaniem: w ten sposób wspólnik przepłoszy wszystkich klientów. Osa zapewnia go jednak, że Tracz umie zarobić i na kwiatach. Oświadcza też, że nowym wspólnikiem Jurka będzie nie on, ale niejaki pan Władek, który przywozi ze sobą na początek pudło kaktusów. W jeszcze większe osłupienie wprawiają Jurka dwaj mężczyźni, którzy niebawem zjawiają się w kwiaciarni i wykupują cały zapas kaktusów, płacąc za nie bardzo wysoką sumę. Jurek podejrzewa, że kryje się za tym jakieś szwindel. Na plebanię przyjeżdża wreszcie długo oczekiwany przez wszystkich Sławek. Rodzina wita go serdecznie. Ewa też udaje radość, ale gdy zostają tylko we dwoje, oświadcza mężowi, że nie chce jego przeprosin, bo nie potrafi mu wybaczyć.
Jurek szykuje się do wyjścia do pracy. Przygnębiony i zaniepokojony opowiada Irce o dziwnych interesach, jakie prowadzi jego nowy wspólnik, pan Władek. Na miejscu okazuje się, że kwiaciarnia jest od rana obstawiona pudłami z kaktusami. Władek ze spokojną miną zapewnia Jurka, że wszystkie "kwiatki" sprzeda bez trudu. Kiedy niebawem kolejni, podejrzanie wyglądający mężczyźni przychodzą do kaktusy, płacąc za nie grube tysiące, Jurek nie ma już wątpliwości, że to następny przekręt Tracza. Po wieczornej rozmowie Ewa utwierdza się w przekonaniu, że dalsze życie ze Sławkiem nie ma sensu. Jego zdrada zbyt boleśnie ją zraniła, nie potrafi mu wybaczyć. Podczas rodzinnego śniadania w dość natarczywy, niezrozumiały dla innych sposób nakłania męża do natychmiastowego wyjazdu. Sławek na próżno usiłuje przekonać ją, żeby zmieniła zdanie. Kiedy ubrany do wyjścia przychodzi pożegnać się z rodziną, mała Małgosia wybucha płaczem. Wzburzona Ewa wybiega do ogrodu.
Po publicznym przyznaniu się Sławka do winy, Ewa decyduje się wrócić z nim i dzieckiem do domu. Halina nie kryje oburzenia na zięcia, Zbyszek próbuje go bronić i zakazuje żonie wtrącać się do spraw dorosłych już dzieci. Przed wyjazdem Ewa rozmawia jeszcze z proboszczem, który stara się dodać jej otuchy i przekonuje, że powinna dać mężowi jeszcze jedną szansę. Zdesperowany Jurek postanawia porozmawiać z Traczem i dowiedzieć się, co naprawdę kryje się za rzekomym handlem kaktusami. Nie chce stracić kwiaciarni i iść do więzienia za cudze machlojki. Po zjedzeniu dwóch obiadów Józek źle się czuje. Hania i mamcia wzajemnie oskarżają się o doprowadzenie go do takiego stanu. Józek grozi im strajkiem głodowym, jeśli się w końcu nie pogodzą. Ola, która dowiedziała się od Ewy, że ma siostrę bliźniaczkę, niespodziewanie przyjeżdża do Tulczyna i zatrzymuje się w gospodzie. Jest obrażona na przybranych rodziców za to, że przez tyle lat ją okłamywali.
Jurek jest bardzo wzburzony po rozmowie z Traczem, nie wie, jak ma dalej postępować. Tymczasem Janusz daje mu pierwsze ostrzeżenie. Adam wybiera się do Starej Wiosny, żeby porozmawiać z Karoliną, która bardzo sumiennie pracuje w domu starców. Spędza tam dużo czasu, okazuje staruszkom wiele ciepła. Ale podczas spotkania z wikarym znów staje się zbuntowaną nastolatką. Z chmurną miną przyjmuje jego słowa, że w istocie oboje wierzą w tego samego Boga, chociaż inaczej go nazywają. Irka niepokoi się o Olę, która nazajutrz po przyjeździe znika na cały dzień. Barmanka nie rozumie jej postępowania, podejścia do życia. Uświadamia sobie, że chociaż Ola jest jej siostrą bliźniaczką, to całkowicie różnią się od siebie charakterami. W kwiaciarni zjawia się Osa z umową sprzedaży i teczką pieniędzy. Chce, żeby Jurek odsprzedał panu Władkowi swoje udziały za 5 tys. dolarów. Ostrzega, że oferty nie ponowi. Przyparty do muru Jurek podpisuje dokument.
Do kancelarii parafialnej przychodzą Machejkowie. Kaśka szuka u księży duchowego wsparcia dla męża, którzy obiecał jej, że rzuci palenie, ale trudno mu wytrwać w tym postanowieniu. W końcu kobiecie udaje się uprosić Kazika, żeby złożył uroczystą przysięgę w kościele, że nigdy więcej nie sięgnie po papierosa. To ma mu pomóc wytrwać w walce z nałogiem. Adam chodzi po kolędzie. Odwiedza także dom Bożeny - kobiety, która samotnie wychowuje trójkę dzieci od czasu, gdy jej mąż wyjechał w poszukiwaniu pracy do Niemiec i ślad po nim zaginął. Zostawszy sam na sam z wikarym, Bożena zaczyna płakać. Skarży się, że nie ma pracy ani pieniędzy na utrzymanie dzieci, że nawet nie wie, czy jej mąż jeszcze żyje. Narzeka też na żonatego sąsiada, Wojtka, który ją nachodzi, obiecując pomoc w zamian za "uległość". Poruszony jej opowieścią ksiądz Adam wręcza jej 300 złotych z pieniędzy, które uzbierał od parafian. Po jego wyjściu zjawia się Wojtek.
Adam opowiada proboszczowi o trudnej sytuacji, w jakiej znalazła się jedna z parafianek, Bożena. Wyjawia, że dał jej 300 złotych na jedzenie dla dzieci. Na te słowa Bożena staje w drzwiach kancelarii. Dziękuje za wsparcie finansowe, prosi też księdza Adama, żeby porozmawiał z jej niechcianym adoratorem, Wojtkiem. Czuje się zagubiona, nie wie nawet, czy jest mężatką czy wdową. Ale na sugestię wikarego, żeby złożyła wniosek o uznanie męża za zmarłego, reaguje oburzeniem. Wkrótce po Bożenie do kancelarii zagląda Karolina. Chce, żeby Adam pomógł jej załatwić zgodę na pracę w czasie ferii w domu starców. Będzie wtedy miała znacznie więcej czasu na opiekę nad staruszkami. Lubi to zajęcie, czuje się tam naprawdę potrzebna. W gospodzie Irka rozmawia z Olą o Jurku, który pojechał do Poznania. Barmanka martwi się o niego, jej siostrze natomiast w głowie tylko randki i zabawy. Kiedy Ola wychodzi z kolejnym chłopakiem, Irka z naganą komentuje jej zachowanie.
Karolina z zapałem opowiada Filipowi o swojej pracy w domu starców. Chce w tę działalność zaangażować także inne osoby z bractwa. Filip słucha jej jednak z rezerwą i odmawia pomocy, podając niejasne powody. Namawia dziewczynę do medytacji. Kiedy Karolina po pewnym czasie znów wraca do swojego pomysłu, chłopak zbywa ją zniecierpliwiony. Po wyjściu Karoliny rozmawia na jej temat z Ivą. Oboje dochodzą do wniosku, że pomoc staruszkom z domu opieki nie ma dla nich najmniejszego sensu - nic na tym nie zyskają finansowo. W domu opieki Adam rozmawia z proboszczem o Karolinie. Przekonuje, że jej praca przy staruszkach to część jego planu wyciągnięcia dziewczyny z sekty. Adam wierzy, że odniesie sukces. Kiedy jego wizyta dobiega końca, proboszcz nagle słabnie. Gospodyni proboszcza, Maryla, obwinia wikarego za niedyspozycję swego chlebodawcy. Szczerze zaniepokojona, chce wezwać pogotowie, ale proboszcz nie pozwala. Pragnie się najpierw wyspowiadać, ale tylko księdzu Antoniemu.
Proboszcz ze Starej Wiosny czuje się po przebytym zawale lepiej na tyle, że lekarze zezwolili na przeniesienie go z oddziału intensywnej terapii do normalnej sali. Maryla, która odwiedza go w szpitalu, niepokoi się jednak o jego zdrowie i swoją przyszłość. Proboszcz uspokaja swoją gospodynię, że nawet w razie jego śmierci przyjaciele z Tulczyna na pewno jej pomogą. Ksiądz Antoni odwiedza chorego, który opowiada mu o swoich szpitalnych doświadczeniach i nadziejach na rychły powrót do domu. Niestety, nie nastąpi to szybko. Proboszcza czeka długa rehabilitacja. Najważniejsze jednak, że pojednał się z Bogiem. Na plebanii w Starej Wiośnie ksiądz Adam chce coś uzupełnić w księgach parafialnych. Klucze do szaf na Maryla, ale odmawia wydania klucza. Odgraża się też, że zrobi wszystko, żeby doprowadzić do wyrugowania wikarego z parafii. Ola po raz kolejny chce pożyczyć od Irki pieniądze, ale nie wyjaśnia na co.
Na plebanię w Tulczynie przyjeżdża ksiądz dziekan zaproszony tam, gdyż pojawił się problem z objęciem zastępstwa w parafii w Starej Wiośnie przez księdza Adama. Maryla, gospodyni chorego proboszcza, robi wszystko, by uniemożliwić zastępcy normalną pracę. Maryla oczernia Adama przed kościelnym i przedstawicielami rady parafialnej. Podsuwa im pomysł zasięgnięcia opinii na temat wikarego u pewnego wzorowego - jak twierdzi - tulczyńskiego parafianina, Janusza Tracza. Kiedy zostaje sama, uprzedza Tracza o czekającej go wizycie. W ostatniej chwili jeden z członków rady przekonuje jednak pozostałych, że lepiej zasięgnąć opinii u sklepikarki Grzybowej, przewodniczącej tulczyńskiej rady. Ku niezadowoleniu Maryli Grzybowa - kobieta bezpośrednia i otwarta - wydaje bardzo pozytywną opinię o wikarym. W gospodzie Irka rozmawia z Olą, która szczerze niepokoi się o ojca i postanawia wrócić do Poznania.
Na plebanii w Starej Wiośnie Maryla oddaje księdzu Adamowi wszystkie klucze, ale nie potrafi i nie chce zapomnieć o przeszłości. Kiedy postanawia odejść, wikary próbuje ją zatrzymać. Przekonuje, że powinni jeszcze raz spróbować się porozumieć. Członkowie rady parafialnej są zdziwieni, że gospodyni, która uknuła tak perfidną intrygę, nadal jeszcze jest na plebanii. Adam usiłuje przekonać do niej ludzi, ale bez skutku. Maryla odrzuca też jego pomoc w znalezieniu innej pracy. Nie potrzebuje - jak twierdzi - niczyjej łaski. Irka wyjeżdża do Poznania, żeby wyjaśnić sprawę aresztowania Jurka. Podczas jej nieobecności Krystynie pomagają w gospodzie Aga i Kasia. W lokalu pojawia się skacowany klient, Czarek. Kiedy Aga potrąca go przez nieuwagę, mężczyzna wdaje się z nią w rozmowę. Dziewczynka opowiada mu, że jej tata jest budowlańcem, podobnie jak Czarek, który zna się na tynkarstwie i układaniu glazury. Czarek odprowadza Agę do domu. Drzwi otwiera im Bożena.
Adam wybiera się do parafii w Starej Wiośnie. Wychodząc, mija Czarka, który szuka na plebanii jakiejś pracy dla siebie. Niestety, proboszcz nie może mu nic zaoferować. Zachwalającemu swoje zalety i umiejętności Czarkowi chce natomiast dać jakieś pieniądze, ale mężczyzna oburza się na taką propozycję. Jeśli ksiądz naprawdę chce mu pomóc, niech mu lepiej da trochę drewna na opał. Czarek zamierza je zanieść Bożenie. Ujęty szczerością jego intencji proboszcz spełnia prośbę Czarka. Bożena wyprawia córkę do szkoły, kiedy w jej domu zjawia się podchmielony Wojtek. Po wyjściu dziewczynki zaczyna nachalnie zalecać się do Bożeny. Roztrzęsiona kobieta wyrzuca go z domu. Wkrótce po nim zjawia się Czarek z drewnem na opał. Bożena, przekonana, że będzie się w zamian domagał "wdzięczności", również jego wypycha za drzwi. Janusz Tracz zamierza ochrzcić swego ochroniarza. Konstancja nie może uwierzyć, że rodzina Osy nie zadbała o to wcześniej.
Irka wraca z Poznania. Nie widziała się z Jurkiem. Chłopak przebywa w areszcie, w którym nie ma możliwości widzeń. Dziewczyna opowiada Tośkowi, że skontaktowała się jedynie z Jackiem, znajomym Oli, z którym Jurek chciał zrobić interes. Jacek zrzuca na Jurka całą winę za niepowodzenie sprawy. Tracz po raz pierwszy, odkąd mieszka w Tulczynie, chce przyjąć księdza chodzącego po kolędzie. Konstancja jest przeciwna tej wizycie, chociaż Tracz zapewnia ją, że chodzi mu tylko o chrzest Osy. Sam ochroniarz ma pewne obawy co do tej ceremonii. Janusz obiecuje, że zmieni mu imię, aby nie było żadnych trudności. Podczas wizyty duszpasterskiej ksiądz nie udziela domownikom błogosławieństwa, ogranicza się do rozmowy. Na odchodnym Tracz wręcza mu kopertę z datkiem i informuje o zamiarze ochrzczenia Osy. Ksiądz traktuje to początkowo jako żart.
Bożena nie jest pewna, czy przyjmując Czarka pod swój dach, podjęła właściwą decyzję. Rozmawia z proboszczem na temat swojej sytuacji: jej mąż zaginął w Niemczech, nie wiadomo nawet, czy żyje. Ksiądz Antoni nie chce oceniać jej postępowania, zostawia to jej własnemu osądowi. Michał, syn Bożeny, jest bardzo nieufny w stosunku do gościa. Cały czas opowiada Czarkowi o ojcu. Mężczyzna nie chce być ciężarem dla Bożeny, stara się być użyteczny i zaraz po śniadaniu bierze się do naprawiania rynny. Próbując zaprzyjaźnić się z nieufnym Michałem, zagaduje chłopca, prosi go o różne narzędzia. Kiedy w domu zjawia się Wojtek, natarczywy adorator Bożeny, między nim i Michałem dochodzi do utarczki. Czarek staje w obronie chłopca. Rozwścieczony Wojtek rzuca kilka obraźliwych uwag pod adresem Bożeny, na co Czarek reaguje uderzając Wojtka w twarz. Gdy Bożena wraca z plebanii do domu, podejmuje temat pobytu Czarka pod jej dachem, sugerując, że powinien się wynieść.
Walencik wraca do domu po porannym obrządku. Krystyna jest już gotowa do wyjścia. Musi być punktualnie w gospodzie, bo Irka znowu pojechała do Poznania. Zenek nie jest zachwycony tą sytuacją. Wolałby, żeby żona spędzała więcej czasu w domu. Machejko, który zagląda do Walencików, deklaruje swoją pomoc w gospodzie, ale gospodarze dziękują za dobre chęci: gospoda nie jest najlepszym miejscem dla Kazika. Ostatecznie zamiast niego Krystynie ma pomagać jego żona, Kaśka. Tosiek niepokoi się o Irkę i Jurka. Nie rozumie też poirytowania Gosi, która ma do niego dziwne pretensje. Tymczasem Gosia obawia się zbliżającego się klimakterium. Chciałaby jeszcze przedłużyć sobie trochę młodość. Od doktora Blumentala dostaje skierowanie na badania hormonalne. W gabinecie zjawia się również Krystyna, która przyprowadza ze sobą malutką Zosię. Dziewczynka jest bosa, cała przemarznięta i wycieńczona. Gosia, dyplomowana pielęgniarka, pomaga lekarzowi podłączyć małej kroplówkę.
Gosia jest cały czas podenerwowana. Ma pretensje do Tośka, że traktuje ją jak służącą, która tylko ma w domu prać, sprzątać i gotować. W mieszkaniu Krystyny Gosia spotyka się z doktorem Blumentalem, ktory wypytuje ją o doświadczenie zawodowe. Wieczorem kobieta wraca do domu z nowiną: jako pielęgniarka dostała propozycję pracy w szpitalu. Oznajmia więc zaskoczonemu Tośkowi, że nie zamierza dłużej mu usługiwać. Tymczasem w gospodzie zaczyna pracę żona Machejki, Kaśka. Czuje, że będzie tu mogła wypełnić swoją misję. Skoro pomogła mężowi rzucić palenie, to innym mężczyznom z Tulczyna pomoże odzwyczaić się od alkoholu. Na posterunku policji zjawia się zapłakana Iza, twierdząc, że ukradziono jej dziecko. Okazuje się, że to matka małej Zosi. W towarzystwie komendanta odbiera dziecko z domu Krystyny, która nie szczędzi jej cierpkich uwag. Oskarża Izę, że jest złą matką. Jej wywody ucina Zosia, która przytula się do Izy. Kocha swoją mamę, nawet jeśli ta niezupełnie na to zasługuje.
Krystyna, zbulwersowana zachowaniem Izy, matki małej Zosi, chce się dowiedzieć, kim jest ta kobieta. Nieco zakłopotany proboszcz wyjaśnia jej, że Iza mieszka w popegeerowskich czworakach i zadaje się ze wszystkimi mężczyznami w okolicy, którzy tylko reflektują na jej wdzięki. O dziecko zupełnie nie dba. Krystyna postanawia zająć się Izą i udaje się do czworaków na rozmowę z nią. Iza przyjmuje ją bardzo niechętnie. Między kobietami dochodzi do ostrej wymiany zdań. Iza ze złośliwą satysfakcją sugeruje, że mała Zosia może być córką Walencika. Zaskoczona tą wiadomością Krystyna pośpiesznie wychodzi. Wieczorem Krystyna odbiera w gospodzie całodniowy utarg od Kaśki Machejkowej. Ku jej zaskoczeniu, suma jest wyjątkowo mała. Kaśka, robiąc dziwne miny, zrzuca to na boską opatrzność. Kiedy w gospodzie zjawia się Zenek, Krystyna pyta go o znajomość z Izą. Mężczyzna reaguje niespokojnie. Gosia, jak co rano, podaje Tośkowi śniadanie.
Krystyna szykuje córkę do szkoły. Dziewczynka jest w złym humorze, wybrzydza i stroi fochy. Zirytowana matka przypomina jej, że inne dzieci mogą tylko pomarzyć o takich warunkach, w jakich ona żyje. Po wyjściu córki Krystyna pyta wprost męża, co go łączyło z Izą. Zenek próbuje się wykręcać, w końcu przyznaje się do znajomości z Izą. Krystyna chce jeszcze wiedzieć, czy mała Zosia jest jego dzieckiem. Mężczyzna stanowczo zaprzecza: gdyby był ojcem Zosi, Iza na pewno by to wykorzystała. Krystyna podejrzewa, że zatrudniona przez Walencika Kaśka Machejkowa zniechęca gości w gospodzie do picia piwa. Kaśka zaprzecza, stwierdza tylko, że każdy może pić, ile chce pod warunkiem, że robi to świadom konsekwencji. Rozmowę kobiet przerywa Tosiek. Przyszedł za namową proboszcza. Chce, żeby Krystyna nauczyła go, jak postępować z kobietami i doprowadzić do tego, żeby Gosia przyjęła jego oświadczyny.
Na plebanii Krystyna wspomina z bratem małą Zuzię i jej braci - dzieci z domu dziecka, które Walencikowie przygarnęli na święta. Krystyna jest zatroskana losem dziewczynki, nie wie, jak mała radzi sobie w sierocińcu. Wyjawia też Antoniemu, że Zosia może być dzieckiem Walencika. Tak przynajmniej twierdzi Iza. Zenek przyznał się do kontaktów z Izą, ale zaprzecza, jakoby był ojcem Zosi. Sam jednak nie jest tego do końca pewien. W tajemnicy przed żoną prosi doktora Blumentala o wyjaśnienie, w jaki sposób można ustalić ojcostwo. Kiedy odwiedza Zosię i jej matkę, kobieta nakazuje mu się wynosić. Odmawia też rozwiania wątpliwości Zenka. Osa, który szykuje się do spóźnionego chrztu, przeżywa męki, próbując zrozumieć katechizm. Janusz stara się pomóc mu w tym, objaśniając zagadnienia wiary, ale w końcu traci cierpliwość i odsyła ochroniarza do proboszcza. Osa okazuje się wyjątkowo opornym uczniem. Nawet proboszcz traci do niego cierpliwość. Dopiero panna Lila postanawia pokierować jego nauką.
Zdesperowany Walencik przynosi do doktora Blumentala próbki materiału genetycznego - kilka włosów Zosi. Prosi o wykonanie badań, chce koniecznie wiedzieć, czy jest jej ojcem. Krystyna, pytana przez brata, czy rozmawiała z mężem na temat jego domniemanego ojcostwa Zosi, wyjaśnia, że w domu nie poruszają tego tematu. Nieoczekiwanie na plebanii zjawia się ksiądz Mundek z ważną wiadomością dla proboszcza i wikarego. Okazuje się, że biskup postanowił powierzyć Adamowi kierowanie parafią w Starej Wiośnie. Wikary z niedowierzaniem przyjmuje tę informację, nie kryje obaw, czy poradzi sobie z nowym zadaniem. Prosi o trochę czasu na ostateczną decyzję, ale w końcu zgadza się przyjąć nominację. Ksiądz Antoni zdaje sobie sprawę, że to dla młodego kapłana wyróżnienie i awans, ale martwi się, jak on sam poradzi sobie teraz ze wszystkimi obowiązkami w Tulczynie. Ksiądz Mundek pociesza go, że niebawem do Tulczyna przyjedzie na miejsce Adama nowy wikary.
W domu opieki w Starej Wiośnie ksiądz Adam rozmawia z jedną z pensjonariuszek. W trakcie rozmowy kobieta wspomina Karolinę. Jej wizyty są dla staruszki bardzo ważne. Już nie czuje się taka samotna. Wychodząc z domu, Karolina zapowiada rodzicom, że wróci później, gdyż wybiera się do Starej Wiosny. Rodzice wiedzą, że córka już odpracowała swoją karę, ale w opiece nad starszymi ludźmi znalazła spełnienie. Cieszą się jej postępowaniem. W drodze do Starej Wiosny Karolina wstępuje do siedziby sekty, aby oddać Filipowi książkę. Chłopak nie jest zadowolony z jej działalności charytatywnej. Podstępem zatrzymuje ją w siedzibie sekty, mówiąc, że już osiągnęła wyższy poziom rozwoju i może zostać tam, aby pomagać siostrze Iwie. Karolina waha się, ale ostatecznie zostaje. Kaśka Machejkowa zwraca doktorowi Blumentalowi materiały dotyczące walki z alkoholizmem. Jej misja zakończyła się, ponieważ Krystyna wyrzuciła ją z pracy w gospodzie.
Na plebanii w Tulczynie trwa wielkie pakowanie - ksiądz Adam przeprowadza się do Starej Wiosny. Stale przychodzą nowe osoby, które pragną pożegnać się z wikarym. Zjawia się też Karolina. Chce usprawiedliwić swoją nieobecność poprzedniego dnia w domu opieki. Adam nie czyni jej wyrzutów, uważa, że to sprawa jej sumienia. Serdeczną atmosferę zakłóca wejście panny Lili, która zgodziła się wcześniej przygotować Osę do przyjęcia sakramentu chrztu. Po pierwszej lekcji jednak panna Lila rezygnuje. Osa opatrznie pojmuje jej nauki, więc ona nie chce dłużej uczyć heretyka. Proboszcz musi szukać innego nauczyciela. Z kłopotu wybawia go Romuś, który zgłasza się na ochotnika.
Adam odwiedza w szpitalu byłego proboszcza ze Starej Wiosny. Staruszek nie jest w dobrej formie, nie wie też, co się z nim stanie po wyjściu ze szpitala. Adam zapewnia go, że w każdej chwili może wrócić do parafii. On sam chce być tylko jej administratorem. Rozmowę obu kapłanów słyszy ksiądz Mundek. W obecności księdza dziekana stary proboszcz przekazuje stułę swojemu następcy. Jeśli stan zdrowia pozwoli mu jeszcze wrócić do Starej Wiosny, to już tylko w charakterze rezydenta. Walencik wychodzi z gospody, zostawiając tam niezadowoloną z tego Krystynę. Ma ważną sprawę do załatwienia, a Krysi mogą pomóc Irka i Jurek, którzy nieoczekiwanie wrócili z Poznania. Młodzi opowiadają Krystynie o perypetiach związanych z pobytem Jurka w areszcie. Nikt nie chciał uwierzyć w jego wersję wydarzeń, potwierdziło ją dopiero śledztwo. Na nieudanym interesie Jurek stracił jednak wszystkie pieniądze.
Na plebanii domownicy ciepło wspominają Adama, który objął parafię w Starej Wiośnie. Rozmowę przerywa wejście Izy, która opowiada proboszczowi o swojej ciężkiej sytuacji samotnej matki. Nie domyśla się, że ksiądz już wie od Walencika o sprawie jego dawnego romansu z Izą. Po krótkiej rozmowie proboszcz zaczyna się orientować, że kobiecie chodzi tylko o pieniądze. Kiedy wypomina to Izie, ta domaga się od proboszcza, aby zmusił Walencika do płacenia alimentów, gdyż w przeciwnym razie ona poda go do sądu. Ksiądz kategorycznie odmawia interwencji. Uważa, że oboje muszą to załatwić między sobą. Jurek zwierza się Tośkowi, że znalazł się w beznadziejnej sytuacji. Stracił wszystkie pieniądze ze sprzedaży kwiaciarni. Tosiek uspokaja go, proponuje pracę u siebie w charakterze opiekuna do dzieci. Jurek czuje się upokorzony taką ofertą. Wychodząc, mija w drzwiach Gosię. Tosiek ponownie próbuje wyjaśnić kobiecie, co do niej czuje, ale robi to tak niezręcznie.
Nowa sytuacja, w jakiej znaleźli się Krystyna i Zenek, przerasta ich. Między małżonkami dochodzi do kłótni o nieślubne dziecko Zenka. Burzliwą rozmowę przerywa wejście proboszcza, który próbuje nieco ostudzić emocje. Krystyna zwierza się bratu, że obawia się o przyszłość swojego małżeństwa. Iza jest ładna i młoda, kiedyś łączyła ją z Zenkiem bardzo bliska znajomość, która może zostać odnowiona. Krystyna gotowa jest walczyć o swoją rodzinę, ma nawet pomysł, jak to zrobić. Romuś z zapałem przygotowuje się do roli katechety. Konsultuje ze Zbyszkiem sposób przekazywania Osie prawd wiary, a następnie udaje się do posiadłości Tracza, gdzie ma się odbywać nauka. Przedstawia się Traczowi i Osie jako doświadczony katecheta, ale Janusz patrzy na niego jak na dziwadło. Bardzo go to jednak cieszy: wszystko układa się po jego myśli.
Iza oskarża Krystynę przed proboszczem, że pod pozorem adopcji chciała jej ukraść dziecko. Wychodząc z plebanii, Iza mija przystojnego, młodego mężczyznę. Okazuje się, że to długo oczekiwany nowy wikary, ksiądz Artur. Wikary wylewnie wita się z proboszczem, ale chłodno traktuje Zbyszka. Wszystkich ujmuje swoją młodością i elokwencją. Podczas obiadu krytykuje jedzenie, ale robi to z uśmiechem. Przed rozpoczęciem mszy proboszcz przedstawia wiernym nowego wikarego, który wywiera ogromne wrażenie na zebranych wygłaszając płomienne kazanie. Wieczorem młody ksiądz ogląda swój pokój. Jest rozczarowany zastanymi warunkami i głośno wyraża swoje niezadowolenie. Oświadcza, że wyjeżdża, ale wróci, gdy pokój zostanie odnowiony. Walencik jest zdumiony pomysłem adoptowania Zosi. Nie przyjmuje wyjaśnień żony, że w ten sposób chciała ratować ich rodzinę. On musi ten problem rozwiązać sam. Na zmartwienia postanawia napić się szampana. Irka jest tym zdziwiona, gdyż szef nigdy nie pił.
Początkowy zachwyt nad nowym wikariuszem znacznie ostygł, wszyscy na plebanii są zdziwieni jego wymaganiami. Tymczasem Artur spotyka się z Adamem w Starej Wiośnie. Chce się dowiedzieć czegoś bliższego o zwyczajach panujących w Tulczynie. Współczuje Adamowi, że trafił do takiej biednej parafii. Ksiądz Adam opowiada Arturowi, co można zrobić dla wiernych w Tulczynie, lecz Artura bardziej interesują warunki jego przyszłej pracy i życia niż problemy innych. Rozmowę przerywa wejście księdza dziekana. Kiedy młody wikary wychodzi, obaj księża wymieniają krytyczne uwagi na jego temat. Ksiądz dziekan ma nadzieję, że tulczyński proboszcz poradzi sobie z kłopotliwym podwładnym. Rozmowa schodzi na sprawy parafialne. Ksiądz Adam opowiada o stwierdzonych brakach w inwentarzu kościelnym. Brakuje kilku zabytkowych przedmiotów: drewnianych rzeźb i obrazu z XVII w. Ze względu na swego schorowanego poprzednika w parafii Adam nie chce jednak zawiadamiać policji. Postanawia sam wyjaśnić tę sprawę.
Ksiądz dziekan opowiada tulczyńskiemu proboszczowi o zaginionych rzeźbach i obrazie w parafii w Starej Wiośnie. Ksiądz Antoni uważa, że Adam postąpił słusznie, nie informując policji o przestępstwie. Tymczasem ksiądz Adam na własną rękę prowadzi śledztwo w tej sprawie. Od kościelnego dowiaduje się, że sprawczynią kłopotów jest była gospodyni poprzedniego proboszcza, Maryla, która sprzedała zabytkowe przedmioty Konstancji. W domu Tracza panuje napięta atmosfera. Konstancja poprzedniego dnia dostała rozwód, ale na Januszu ten fakt nie robi żadnego wrażenia. Każde pytanie kochanki dotyczące przyszłości ich związku zbywa lekceważeniem lub śmiechem. Coraz bardziej zdenerwowana Kotka z trudem nad sobą panuje. W odruchu bezsilności zwierza się Osie z uczuciowej obojętności Janusza. Ochroniarz próbuje bronić szefa, ale robi to niezbyt przekonująco. Ich rozmowę przerywa przyjazd Adama, który chce odzyskać sprzedane bezprawnie dzieła sztuki.
Konflikt między Konstancją i Januszem narasta. Kobieta próbuje obudzić w Januszu żywsze uczucia, woli nawet jego gniew od obojętności i cynizmu. Osa jest zdziwiony postępowaniem szefa. Tracz wyjaśnia mu, na czym polega jego taktyka: łamanie uporu Kotki ekscytuje go, kochanka interesuje go tak długo, jak długo nie ulegnie mu całkowicie. Zbyszek zdąża na czas odnowić pokój wikarego. Kiedy Artur wraca na plebanię, wszystko jest już gotowe. Podczas obiadu wikary robi uwagi na temat jedzenia, jakie przygotowuje Józefina - jego zdaniem, nie jest zbyt zdrowe. Po obiedzie proboszcz chce omówić z wikarym warunki współpracy. Artur jest zaskoczony zakresem czekających go obowiązków, odmawia wykonywania wszystkich przewidzianych dla niego zadań, godząc się tylko na ich skromną część. Krystyna i Zenek próbują przeprowadzić rzeczową rozmowę na temat zaistniałej sytuacji rodzinnej, kiedy nieoczekiwanie w ich domu pojawia się Iza z żądaniem alimentów na Zosię.
Proboszcz i Józefina rozmawiają o nowym księdzu. Szczególne zainteresowanie budzi jego specyficzne podejście do obowiązków kapłańskich. Rozmowę przerywa wejście wikarego, który później, podczas śniadania, robi ironiczne uwagi na temat gotowania Józefiny. W kancelarii proboszcz próbuje nakłonić wikarego do współpracy. Ten jednak sprytnie się wymiguje, powtarzając swoją zasadę, że "lepiej robić mniej a dobrze". Proboszcz nie daje za wygraną. Próbuje jeszcze porozmawiać z młodym księdzem, jednak bezskutecznie. Wikary nie ma czasu na dyskusje, śpieszy się. Musi jeszcze spowiadać wiernych. Po spowiedzi Artura zaczepia w kościele zapłakana kobieta. Poprzedniego dnia zmarła jej matka. Słowa pocieszenia przyjmuje z wdzięcznością. Ujęta współczuciem i piękną mową księdza prosi, by uczestniczył w pogrzebie i odprawił mszę żałobną. Gosia jest zaniepokojona zachowaniem Tośka. Zastanawia się, z kim umawia się na tajemnicze spotkania. Zaczyna podejrzewać, że ma romans z inną kobietą.
W bibliotece na plebanii ksiądz Artur przegląda książki, dziwiąc się, że większość z nich to lektura dziecięca. Proboszcz tłumaczy, że znalazły tu miejsce po likwidacji gminnej biblioteki. Potem rozmowa schodzi na bardziej drażliwy temat. Chodzi o pozostanie Artura na plebanii w Tulczynie. Proboszcz uzależnia swoją decyzję od dalszej postawy wikarego wobec swoich obowiązków. W zakrystii Romuś uczy Osę katechizmu. Ksiądz Artur, który nie ma pojęcia o planowanym chrzcie Osy i przygotowaniach do tego wydarzenia, zachowuje się wielce niestosownie. Po prostu bezceremonialnie wyrzuca obu mężczyzn z zakrystii. Jurek nie chce rozmawiać z Irką. Wścieka się, że stracił wszystkie pieniądze na trefnym interesie, a na dodatek nie może znaleźć pracy. Rozdrażnienie i nerwy źle wpływają na ich sprawy intymne. Jurek uważa, że jest niezdolny do niczego. Irka próbuje zbagatelizować sprawę, ale odnosi to raczej odwrotny skutek.
Na plebanii zjawia się Tosiek odziany w nowy garnitur. Jego wygląd wywołuje liczne komentarze Józefiny i Haliny. Tymczasem Tosiek chce dać na zapowiedzi: pragnie ożenić się z Gosią. Uświadomił sobie, jak bardzo ją kocha dopiero wtedy, gdy o mało jej nie stracił. Wkrótce do narzeczonego dołącza Gosia, która postanowiła zrezygnować z pracy pielęgniarki, aby jak najlepiej zająć się w przyszłości mężem i domem. Ksiądz Artur udaje się w towarzystwie Zbyszka do Hrubielowa. Kościelny chce tam założyć sobie konto w banku, a wikary dokonać paru niezbędnych zakupów w sklepie Ars Christiana. Ksiądz Artur wybiera kilka najdroższych akcesoriów i oznajmia sprzedawcy, że parafia zapłaci za nie później przelewem. Czekający przed sklepem Zbyszek nieoczekiwanie spotyka Karolinę. Dziewczyna opowiada, że prowadzi w Domu Kultury zajęcia terapeutyczne z "odnajdywania siebie" i w ten sposób pomaga ludziom wrażliwym, zagubionym w rzeczywistości. W czasie zajęć dziewczyna jest asystentką Ivy.
Ksiądz Artur odprawia niedzielną mszę i jak zwykle zachwyca wiernych swoim kazaniem. Po mszy do zakrystii zagląda ochroniarz Osa, przynosi wikaremu zaproszenie do domu Janusza Tracza. Artur początkowo lekceważy zaproszenie, zaczyna się nim interesować dopiero wtedy, gdy dowiaduje się, że Tracz to miejscowy bogacz. Wkrótce składa Januszowi wizytę, jest zachwycony wystrojem domu, poznaje również Konstancję. Nie widzi niczego gorszącego w fakcie, że artystka żyje z Januszem bez ślubu. W trakcie wizyty gospodarz proponuje wikaremu poprowadzenie katechezy dla Osy, oczywiście, za odpowiednią opłatą. Ksiądz Artur przyjmuje propozycję. Karolina informuje matkę, że awansowała w hierarchii bractwa. Barbara nie jest zachwycona tą wiadomością. Również Piotr jest zaniepokojony nowymi obowiązkami córki. Oboje martwią się, że sekta już całkowicie nią zawładnęła. Karolina udaje się na spotkanie z nowym uczniem, Marcinem. Dziewczyna nie wie, że sekta bardzo interesuje się chłopakiem.
Jurek jest bardzo przygnębiony brakiem pracy i pomysłu na dalsze życie. Irka bezskutecznie próbuje wyrwać go z marazmu i apatii. Krystyna złości się, widząc, jak dziewczyna nadskakuje ukochanemu. Zirytowana faktem, że chłopak pół dnia wyleguje się w łóżku, urządza mu w końcu awanturę. Nieoczekiwanie dla wszystkich Jurek postanawia wyjechać do Warszawy. Proponuje Irce, by mu towarzyszyła. Mimo przekonujących argumentów, barmanka odmawia. Zdeterminowany Jurek gotów jest wyjechać choćby sam. Artur wygłasza kazanie dla dzieci. Wśród maluchów siedzi Osa. Po mszy spotyka się z wikarym w zakrystii i płaci za lekcje katechezy. Rozmawiają o chrzcie ochroniarza i o "sponsorze" całego przedsięwzięcia, Januszu Traczu. W gospodzie Romuś tłumaczy Osie, co to znaczy "być dobrym". Osa wydaje się nie rozumieć słów chłopaka. Kiedy wychodzą z lokalu, spotykają zapłakaną dziewczynkę, która zgubiła pieniądze na zakupy.
Zgodnie z zapowiedzią Jurek wyjeżdża do Warszawy. Po jego wyjeździe Irka zaczyna płakać, obawia się, że to koniec ich związku. Pod wpływem nauk Romusia Osa zaczyna się zachowywać zupełnie inaczej niż dotąd. Opowiada Traczowi dziwne historie o czynieniu dobrych uczynków. Tracz jest wyraźnie zaniepokojony słowami ochroniarza: nie tego się spodziewał, postanawiając go ochrzcić. Filip i jego współpracowniczka obmyślają strategię postępowania z Marcinem. Filip wierzy, że Karolina zdoła swoją szczerością nakłonić chłopaka, by wstąpił do sekty, a kiedy to nastąpi, przejęcie jego mieszkania będzie już tylko formalnością. Tymczasem Karolina rozmawia z Marcinem o samotności i chęci niesienia pomocy innym. Chłopak odwozi ją do Starej Wiosny, gdzie oboje uczestniczą w przyjęciu urodzinowym jednej z pensjonariuszek domu starców. Po uroczystości Marcin odwozi Karolinę do domu. W gospodzie Krystyna próbuje rozmawiać z Irką zrozpaczoną po wyjeździe Jurka. Przekonuje ją, że na nim świat się nie kończy.
Z myślą o Irce i ich wspólnej przyszłości Jurek postanawia rozkręcić nowy interes. W kancelarii parafialnej zjawia się Bogdan, który szuka wikarego. Oskarża go o cudzołożenie z jego żoną, Danutą. Artur jest przerażony zarzutami, nie przyznaje się do winy. Między mężczyznami dochodzi do sprzeczki i powoli okazuje się, że winowajcą może być tylko ksiądz Adam. Artur pośpiesznie podaje aktualny adres swego poprzednika. Po wyjściu Bogdana na plebanię przybiega Danuta. Nie chce, by jej mąż dowiedział się o propozycji, jaką złożyła księdzu Adamowi. Józek zagląda do sklepu Tośka. Kupując batoniki, zięć wdaje się z teściem w rozmowę o urokach małżeńskiego życia, ale i wynikających z tego obowiązkach. Pogawędkę przerywa wejście Jurka, który chce pożyczyć od Tośka samochód dostawczy, zamierza bowiem zająć się sprzedażą warzyw w mieście. Tosiek obiecuje pomoc, podpowiada nawet, który z gospodarzy mógłby mu dać towar na kredyt.
Podczas śniadania Artur i Adam zaczynają rozmowę na temat Danuty. Artur docieka, dlaczego parafianka zwróciła się z tak szczególną prośbą właśnie do Adama. Snuje złośliwe domysły, którymi wyprowadza Adama z równowagi. Zdenerwowany wikary szuka moralnego wsparcia u proboszcza. Niepokoi się przyszłością związku Danuty i Bogdana, zwłaszcza że Danuta jest w ciąży z innym mężczyzną. Adam obawia, że zdesperowana kobieta zdecyduje się na jakiś nierozważny krok, którego później może bardzo żałować. Postanawia zapobiec ewentualnej tragedii. Odnajduje Danutę u jej siostry, ale żona Bogdana nie szczędzi mu przykrych słów, czyniąc go współwinnym swoich problemów. Kasia chce zrobić ojczymowi primaaprilisowy żart i oznajmia mu, że mama będzie miała kolejne dziecko. Jest zadowolona ze swojego pomysłu, ale dorośli przyjmują jej dowcipy z kwaśnymi minami. Kiedy Zenek szykuje się do wyjścia, aby zanieść Izie alimenty, Krystyna wszczyna sprzeczkę.
Na plebanię w Tulczynie przyjeżdża ksiądz Adam, chce się pilnie spotkać z proboszczem. Rozmawiają o Danucie i jej decyzji usunięcia ciąży. Zastanawiają się, jak temu zapobiec. Danuta szykuje się tymczasem do wizyty u lekarza. Bożena, jej siostra, przekonuje, że jeszcze może zmienić zdanie, ale Danka nie chce jej słuchać. Nieoczekiwanie zjawia się Adam, próbuje nakłonić Danutę do zmiany decyzji, zaczynają się szarpać. Kobieta wybiega z domu, zamykając drzwi na klucz, wyciąga kluczyki ze stacyjki w motocyklu księdza i wsiada do czekającej na nią taksówki. Pośpiesznie odjeżdża. Zenek i Krystyna ciągle rozmawiają o sytuacji, w jakiej się znaleźli. Krystynie trudno zaakceptować fakt, że mąż musi dzielić swój czas i uczucia między dwie rodziny. Wieczorem do domu Walencików przychodzi Zosia. Zenek czule z nią rozmawia. Dziewczynka oświadcza mu, że chce mieć tatusia dla siebie. Walencik odprowadza córkę do matki. Jest przekonany, że Iza manipuluje dzieckiem.
Danuta postanawia wrócić do domu, ale nie wie, jak mąż zareaguje na wieść, że jest ona w ciąży z innym mężczyzną. U Walencików trwają przygotowania do świąt wielkanocnych, cała rodzina robi palmy. Kasia ma nadzieję, że ich palma wygra konkurs ogłoszony przez Romusia. Nieoczekiwanie w domu zjawia się Iza. Prosi, żeby Zenek zostawił ją i Zosię w spokoju. Zdezorientowany mężczyzna nie rozumie, o co Izie chodzi. Machejko znowu kupuje w gospodzie piwo na kredyt. Proponuje Irce, że zostanie wspólnikiem Jurka. Dziewczyna przypomina mu jednak, że Jurek ma już wspólnika - Waldka Ślebodę. Jest jednak zdziwiona, kiedy okazuje się, że Waldek został w Tulczynie, zamiast pojechać z Jurkiem do Lublina. Młody Śleboda zaczyna podrywać Izę, ale ta odrzuca jego zaloty, oświadczając, że Waldek nie ma u niej szans. Do gospody wraca Jurek zły na niesolidnego wspólnika. Irka próbuje go uspokoić. Waldek obserwuje ich ukradkiem.
Między Zbigniewem a księdzem Arturem dochodzi w kuchni do słownej potyczki. Ciągle wybrzydzający Artur i tym razem jest ze wszystkiego niezadowolony. Narzeka, że kołatka nie działa dobrze, a przygotowany przez Zbigniewa paschał jest do niczego. Nieprzyjemną wymianę zdań przerywa wejście proboszcza. Barbara wraz z Piotrem wybiera się do kościoła. Piotr chciałby, aby towarzyszyła im Karolina, ale dziewczyna odmawia. Kłótnia wisi na włosku. Na szczęście w porę interweniuje Barbara i nie dochodzi do konfrontacji. Kiedy rodzice wychodzą, pojawia się Mateusz. Nie chciał się z nimi spotkać. Przyznaje się zaskoczonej Karolinie, że przyjechał do domu przede wszystkim dla Anety. Opowiada jej o tym, jak uprosił dziewczynę, żeby odwiodła Heńka od decyzji wstąpienia do seminarium. Zachęcał, by użyła do perswazji swych kobiecych wdzięków. Kłopot w tym, że obydwoje zakochali się w sobie. Ale Aneta jest niepocieszona, bo Heniek i tak wstąpił do seminarium.
W Wielki Piątek wikary zdaje proboszczowi sprawozdanie ze zleconych mu przedświątecznych zadań. Ku zaskoczeniu księdza wszystko wykonał jak należy. Proboszcz cieszy się także, że wikary podjął się katechezy Osy. Nie wie, że Artur dostaje za to pieniądze od Tracza. Niepokoi go natomiast, że to właśnie Janusz ma być ojcem chrzestnym ochroniarza, chociaż formalnie spełnia wszystkie wymagania. Tymczasem Tracz nie może się już doczekać dnia chrztu Osy, a tym samym dnia swojej zemsty na proboszczu i instytucji Kościoła. Zemsta okazała się, co prawda, kosztowna, gdyż wikary przykładał się do uczenia Osy, inkasując za każdą godzinę 20 euro. Gdy Janusz po raz kolejny uświadamia ochroniarzowi, że uroczystość w kościele jest tylko pretekstem do realizacji planu zemsty, Osa nie wykazuje zrozumienia: naprawdę cieszy się z przystąpienia do chrztu. Na plebanii trwają gorączkowe przygotowania do świąt. Proboszcz wezwał do pomocy nawet seminarzystę Heńka.
Józefina bardzo się martwi, że nawet w święta przy stole nie zbierze się cała rodzina. Karolina woli spędzić te dni z "przyjaciółmi" z sekty, a Sławek i Ewa pojechali na wycieczkę do Egiptu. Karolina obserwuje ludzi wracających z uroczystości Drogi Krzyżowej. Podchodzi do niej Aneta, zaczynają rozmowę o Mateuszu, kościele i świętach. Karolina dość zaczepnie odpowiada na pytania Anety, drwi z niej, że chce ją nawracać. Zniecierpliwiona Aneta wręcza jej ulotkę na temat zlotu młodzieży katolickiej w Lednicy, rozmowa schodzi na temat wolności wyboru, miłości i rodziny. Romuś zastaje w kościele modlącego się Osę, który ze łzami wyjawia mu, że jego chrzest to tylko realizacja podstępnego planu Tracza, który zmusza go do popełnienia profanacji na oczach wszystkich wiernych. Ochroniarz nie chce tego zrobić, ale słowo szefa to dla niego rozkaz. Piotr i Barbara wybierają się do kościoła. Proponują Karolinie i Mateuszowi, żeby im towarzyszyli, ale oboje odmawiają.
Romuś opowiada proboszczowi o spisku Tracza, martwi się również o Osę, który gdzieś przepadł. Okazuje się, że ochroniarz spędził całą noc w kościele. Romuś odnajduje go tam i zaprasza do domu na śniadanie. Piotr, Barbara i Mateusz wybierają się do kościoła ze święconką. Mają nadzieję, że Karolina pójdzie z nimi, córka uważa jednak, że to nie jej święto. Ale zostawszy sama, nie wygląda na zadowoloną. Niemal wszyscy mieszkańcy Tulczyna spotykają się w kościele. Wychodząc z kościoła, Zosia mocno trzyma Zenka za rękę. Iza patrzy na to niechętnym wzrokiem. Krystyna znajduje jednak sposób na wybrnięcie z niezręcznej sytuacji: zaprasza Izę i Zosię na święta. Iza jest zaskoczona jej propozycją. Na wieczornej mszy, w tłumie wiernych, ksiądz Antoni zauważa Osę, który postanowił jednak przyjąć chrzest. Tymczasem Tracz bardzo przeżywa swoją klęskę w walce z proboszczem. Kilka godzin później wyrzucony z domu Osa, teraz już noszący imię Franciszek, ponownie zjawia się u Tracza.
Na plebanii, przy śniadaniu, domownicy rozmawiają o niezwykłym wydarzeniu, jakim był chrzest Osy. Artur wykazuje się wyjątkową wiedzą na temat ochrzczonego mężczyzny. Wszyscy są zaskoczeni, że tak dobrze poznał życie parafian. Zdziwienie budzi też fakt, że Tracz ponownie przyjął Osę do pracy. Rozmawiając z Osą, Tracz proponuje, by zapomnieli o dawnych urazach i zdradzie. Osa próbuje wytłumaczyć swoje postępowanie. Dla Tracza nie ma to już większego znaczenia. Wymaga jedynie, by Osa, był wobec niego lojalny. Borosiukowa krząta się w kuchni, romawiając z Romusiem. Niespodziewanie do domu wchodzi dwóch barczystych mężczyn. Szukają męża kobiety. Żądają zwrotu pieniędzy, które Norbert jest im winien. Jako dowód pokazują podpisane przez niego weksle. Mężczyźni wypuszczają Romusia, który ma poszukać ojca. Chłopak biegnie natychmiast do Osy, prosząc o pomoc. Obydwaj wbiegają do domu, akurat w momencie, gdy mężczyźni usiłują zerwać stary zegarek z ręki Borosiukowej.
Rozżalona Borosiukowa szuka rady u proboszcza. Nie może się pogodzić z faktem, że przez tyle lat Norbert ją oszukiwał. Nic nie wiedziała o jego skłonnościach do hazardu i grze w karty na pieniądze. Nie chce jednak wyrzucać męża z domu, bo w ten sposób skrzywdziłaby syna. Romuś tak długo czekał na odnalezienie ojca. Romuś i Osa siedzą w kuchni. Czekają na Norberta, który nie wrócił na noc do domu. Chłopak podejrzewa, że znowu wpadł w sidła hazardu. Osa zachęca go, by spalił karty. Tymczasem Norbert wraca do domu. Zaskakuje Romusia szukającego na półkach kart do gry. Opowiada, że pojechał do Hrubielowa. Chciał się odegrać, ale karta mu nie szła i znowu stracił pieniądze. Załamany Norbert postanawia odejść z domu, porzucajac żonę i syna. Wierzy, że gdy nie zazna rodzinnego szczęścia, zła passa się odwróci. Jest już spakowany, chce wyjść, ale Romuś usiłuje mu w tym przeszkodzić. Stara się przekonać ojca, że jego miejsce jest przy rodzinie.
Borosiukowa bierze pierwszą miarę na komunijną sukienkę Agnieszki. Dziewczynka marzy o długiej i strojnej kreacji. Matka i Borosiukowa starają się przekonać ją, że powinna wybrać coś bardziej prostego i skromnego. Mimo że Bożena ma problemy finansowe, od razu płaci krawcowej zaliczkę. Artur urządza awanturę Zbigniewowi. Zarzuca mu, że nie wywiązuje się należycie z pracy kościelnego. Grozi mu nawet wyrzucenien z pracy, jeżeli ten się nie poprawi. Zbigniew nie pozostaje mu dłużny. Na plebanii, w kuchni, czeka Czarek. Ma nadzieję, że znajdzie jakąś pracę w Tulczynie lub okolicy. Bardzo chciałby pracować przy remoncie domu Zbigniewa i Haliny. Opowiada o swoich umiejętnościach budowlanych. Zbyszek słucha go z coraz większym zainteresowaniem. Postanawia go zatrudnić, mimo oporów Haliny. Zadowolony Czarek dzieli się tą nowiną z Bożeną. Nie spodziewał się jednak takiej reakcji. Zachwycona Bożena nie potrafi ukryć radości i chwyta go za ramiona.
Dla Zenka Walencika nadchodzi szczególny dzień: po raz pierwszy wyprowadza krowy na pastwisko po zimowej przerwie. Krystyna życzliwie z niego żartuje, ale widzi, że mąż naprawdę jest przejęty. Tymczasem Kasia stale przemyśliwa, jak doprowadzić Jurka i Irkę do ołtarza. Jurek szykuje się do wyjazdu na targ do Lublina. Jest zły, że jego wspólnik, Waldek Śleboda, się spóźnia. Irka przygotowuje ukochanemu kanapki i termos z gorącą herbatą. Zbyszek wybiera się do swego domu na Wygodzie. Artur przypomina mu, że znowu zaniedbuje swoje obowiązki w kościele. Zwaśnionych mężczyzn godzi proboszcz. Niespodziewanie na plebanii zjawia się Danuta. Wyznaje księdzu Antoniemu, że jest w ciąży z obcym mężczyzną. Boi się powiedzieć o tym mężowi, prosi, żeby proboszcz pomógł jej zdobyć miejsce w Domu Samotnej Matki, gdyż Bogdan z pewnością nie zaakceptuje cudzego dziecka. Jej obawy potwierdzają się: Bogdan reaguje na jej widok wielkim wzburzeniem. Do gospody zagląda Waldek.
Doktor Blumental wzywa księdza Adama do ofiary wypadku. Poszkodowanym okazuje się Bogdan, mąż Danuty, który spadł samochodem do rzeki i doznał poważnych obrażeń. Półprzytomny wzywał jednak właśnie Adama. Teraz opowiada mu o swojej tragedii: stracił dom i żonę, która jest w ciąży z innym. On nie potrafi się z tym pogodzić, życie straciło dla niego sens. Nie pamięta nawet okoliczności, w jakich doszło do wypadku. Adam z przerażeniem słucha jego opowieści, jest przekonany, że Bogdan chciał popełnić samobójstwo. Hania i Józek przychodzą do proboszcza po radę: uważają, że Mamcia wtrąca się w ich życie, ponieważ nie ma swojego. Postanowili więc poszukać dla niej partnera życiowego - dobrze wychowanego, szarmanckiego, ale nie potrafią ocenić, kto najbardziej pasowałby do wygórowanych oczekiwań kandydatki. Proboszcz jest zaskoczony pomysłem młodych, początkowo podchodzi do niego dość sceptycznie, lecz w końcu zgadza się pomóc.
Adam rozmawia z proboszczem o skomplikowanej sytuacji rodzinnej Danuty i Bogdana. Zdaniem Adama, niedoszłemu samobójcy może teraz pomóc tylko żona, która nadal bardzo go kocha. Danuta siedzi tymczasem przy łóżku na wpół śpiącego Bogdana. Kobieta próbuje zagadywać męża, ale ten nie reaguje, a w końcu odwraca się od niej. Gdy Danuta nie odchodzi, dzwoni po pielęgniarkę i prosi, aby wyrzuciła ją z pokoju. Dla niego to obca osoba. Józek ciągle myśli o towarzyszu życia dla Mamci. Hanka zapewnia go, że doktor Blumental to najlepszy kandydat. Trzeba go tylko sprytnie zwabić do domu. W tym celu któreś z nich powinno "zachorować". Po namyśle dochodzą do wniosku, że "chorą" powinna być Mamcia. Waldek odwiedza doktora w gabinecie. Prosi o receptę na środek pobudzający seksualnie dla kobiet. Wyjaśnia, że chciałby podać specyfik koleżance, ale tak, żeby ona o tym nie wiedziała. Blumental wyjaśnia mu, że nie wolno zdobywać kobiet podstępem.
Karolina prosi rodziców o zgodę na wyrobienie paszportu. Ale gdy Piotr dowiaduje się, że sekta chce ją wysłać na całe wakacje do Francji, nie wyraża zgody. Dziewczyna wybiega z domu wzburzona decyzją ojca. Pomysł wysłania do Francji właśnie Karoliny nie podoba się także Idze, ale Filip wyjaśnia jej, że chce w ten sposób odseparować Karolinę od Marcina, który bardzo zaangażował się w tę znajomość. Kiedy zostanie w Polsce sam, łatwiej będzie na niego wpłynąć i przejąć jego mieszkanie. Józek i Hanka przygotowują uroczystą kolację, którą chcą podjąć doktora Blumentala. Mamci wyjaśniają niezbyt składnie, że kolacja stanowi wyraz wdzięczności za wyleczenie Józka z nerwicowego bólu brzucha. Przy stole młodzi z zadowoleniem patrzą na radosną Mamcię i doktora. Zostawiają lekarza i "pacjentkę" samych. Wywiad lekarski nie potwierdza jednak obaw Hanki i Józka co do stanu zdrowia Mamci. Za to Blumental wyznaje, że często czuje się smutny i samotny.
Józefina postanawia znaleźć gospodynię dla księdza Adama, poszukiwania postanawia zacząć już następnego dnia. Mamcia chce wyleczyć doktora Blumentala z melancholii. Odwiedza go w przychodni, przynosząc mu w prezencie lampę do jego kolekcji. Proponuje też, żeby zadzwonił do niej, jeśli tylko następnym razem znów dopadnie go chandra. Ona ma w sobie tyle radości życia i energii, że starczy dla dwojga. Blumental jest zaskoczony jej słowami. Danuta odwiedza męża w szpitalu, mimo że Bogdan ignoruje jej obecność i cały czas milczy. Doprowadzona do ostateczności Danuta zaczyna na niego krzyczeć, ale i to nie wpływa na zmianę zachowania mężczyzny. Gdy pielęgniarka zaczyna siłą wyciągać ją z pokoju, zdesperowana Danuta oświadcza Bogdanowi, że "zdradziła" go z miłości, bo to przecież on tak bardzo pragnął dziecka. Małżonkowie postanawiają dać sobie jeszcze jedną szansę. Waldek zjawia się w gospodzie spryskany nowym dezodorantem z feromonami.
Proboszcz jest zaniepokojony nieobecnością Józefiny, zajętej załatwianiem jakichś tajemniczych spraw. Tymczasem Józefina jedzie do Starej Wiosny i wręcza księdzu Adamowi napisane przez siebie ogłoszenie o poszukiwaniu dla niego gospodyni na plebanię. Radzi odczytać je z ambony, jednak Adam wymawia się od tego obowiązku. Józefina nie daje za wygraną, mobilizuje kościelnego do pomocy. Podaje mu numer telefonu do Tulczyna, gdzie chce osobiście przeegzaminować kandydatki. Kasia namawia Irkę do zalegalizowania związku z Jurkiem. W gospodzie zjawia się Waldek i przeprasza za swoje wczorajsze zachowanie. Obecna przy rozmowie Kasia zauważa, że dziewczyna wyraźnie podoba się Waldkowi. Oskarża Irkę, że swoim "niemoralnym" prowadzeniem prowokuje Waldka. Tymczasem młody Śleboda, zawiedziony brakiem efektów po zastosowaniu dezodorantu z feromonami, składa u doktora Blumentala reklamację. Doktor wyjaśnia mu, że feromony nie wystarczą, żeby zdobyć kobietę.
Aga idzie do szkoły, ale - za zgodą matki - ma opuścić lekcję religii. Czarek jest gotów interweniować u katechetki w sprawie przystąpienia dziewczynki do I Komunii, ale Bożena woli sama iść z tym do proboszcza. Na plebanii zastaje tylko księdza Artura, który postanawia porozmawiać na ten temat z panną Lilą. Gdy jednak Bożena z dezaprobatą wyraża się o jego pomyśle jednoczesnego przystępowania do komunii dzieci i rodziców, urażony wikary nagle zmienia decyzję. Oświadcza, że trzeba walczyć z patologiami w rodzinach, a za taką uchodzi znajomość Bożeny z Czarkiem. Uważa, że w takich sytuacjach dobro dzieci jest sprawą drugorzędną. Waldek Śleboda zjawia się w ośrodku zdrowia. Prosi Renatę o pomoc w zdobyciu Irki. Namawia ją, żeby uwiodła Jurka, a wtedy zdradzona Irka zerwie z ukochanym. Obiecuje nawet Renacie, że jej za to zapłaci. Pielęgniarka odmawia, radzi, żeby Waldek zmyślił historyjkę o rzekomej zdradzie Jurka. To na pewno wystarczy, żeby skłonić Irkę do odwetu.
Kasia przeczesuje dom w poszukiwaniu swojego prezentu komunijnego. Przyłapana na gorącym uczynku przez Krystynę i Zenka wstydzi się swojej ciekawości. Gdy Krystyna zostaje sama z mężem, wypytuje go o szczegóły dokonanych zakupów. Walencik opowiada o zdarzeniu ze sprzedawcami i zaskoczeniu Irki. Karol i Poldek rozmawiają tymczasem o Irce. Karol z rozrzewnieniem wspomina chwile spędzone z nią w knajpie "Meduza". Poldek nie rozumie tylko, dlaczego dziewczyna wypierała się znajomości z Karolem. Czarek jest zdziwiony, że Aga znów nie idzie do szkoły. Bożena niechętnie opowiada o rozmowie z wikarym i o tym, że Aga jako jedyne dziecko przystąpiłaby do I Komunii bez rodziców. Ksiądz Artur kazał jej wybierać: albo udział w uroczystości, albo "grzeszne" życie z Czarkiem. Wzburzony mężczyzna chce porozmawiać z wikarym, ale Bożena powstrzymuje go, bo swoim nieprzemyślanym zachowaniem Czarek może tylko zaszkodzić. Mężczyzna decyduje się na wyjazd.
Karolina i Marcin przywożą do Starej Wiosny rzeczy zebrane od parafian: artykuły spożywcze, ubrania, lekarstwa oraz telefon na kartę, który Karolina dzięki Irce dostała od Karola. Kasia, wiedziona ciekawością, szuka - tym razem w gospodzie - prezentu, który ma dostać na I Komunię. Jurek i Irka zastają ją tam i przekomarzają się z nią. Dziewczynka w odwecie zaczyna rozmowę na temat ich życia bez ślubu. Radzi Jurkowi, żeby jak najszybciej ożenił się z Irką, bo może wyprzedzić go jakiś rywal. Jurek wypytuje o ewentualnych konkurentów. Rozmowę przerywa wejście Waldka. Pod nieobecność Jurka Waldek sugeruje Irce, że jej ukochany wcale nie jest taki "święty", jak się wydaje. Poldek jest zdziwiony postępowaniem Karola, który pod wpływem Irki podarował telefon pensjonariuszom domu opieki. Karol uważa jednak, że to nie strata, a opłacalna inwestycja. Filip obserwuje przez okno czułe pożegnanie Karoliny z Marcinem. Jest tym zaniepokojony.
Bożena rezygnuje z pójścia z Agatą do kościoła na próbę przed uroczystością I Komunii św. Czarek domyśla się, że powodem jest obawa przed spotkaniem z wikarym. Bożenę coraz bardziej dręczy poczucie winy, że nadmiernie angażuje się w związek z Czarkiem. Sprawa Bożeny staje się też powodem nieporozumień między wikarym i proboszczem. Karolina odwiedza Marcina pod pretekstem pożyczenia od niego książki. Marcin opowiada jej o prowokującym zachowaniu Ivy, w bardzo specyficzny sposób namawiającej go do medytacji. Marcin zapewnia jednak Karolinę, że jest zakochany i nigdy nie dałby się sprowokować. Nie reaguje też na złośliwe docinki zmieszanej Karoliny. Iva, wyraźnie wzburzona, opowiada Filipowi o wizycie u Marcina. Widząc ją nagą, zawstydzony Marcin wymknął się z pokoju, ale po cichu zakradł się tam jego ojczym. Naga dziewczyna w pokoju pasierba bardzo go zainteresowała i zaczął się do niej w chamski sposób zalecać.
Na plebanię dzwonią pierwsze kandydatki ubiegające się o posadę gospodyni księdza Adama. Po ostrej selekcji przeprowadzonej przez Józefinę na placu boju pozostają trzy kobiety, które mają teraz przejść test praktyczny. Ku zaskoczeniu księdza Antoniego, egzamin ma się odbywać na plebanii w Tulczynie. W zamian za to proboszcz zastrzega sobie prawo do udziału w głosowaniu. Filip jest zły na Ivę, że nie wywiązała się z powierzonego jej zadania. Dziewczyna reaguje niepokojem, gdy słyszy, że Shirma już jej nie potrzebuje. Filip postanawia sam wpłynąć na dalsze losy związku Karoliny i Marcina. W obecności Karoliny odsyła Ivę do siedziby Bractwa nad morzem, aby tam wróciła na właściwą drogę po tym, jak nierozważnie zakochała się w Marcinie. Zaskoczona Karolina wyznaje Filipowi, że ona też "coś czuje" do Marcina. Filip przekonuje ją, że musi wybrać między Shirmą i Marcinem. Poldek naśmiewa się z Karola, który kupił Irce ogromny bukiet kwiatów. Uważa, że takie zachowania są już niemodne.
W tulczyńskiej gospodzie Karol czeka na klienta. Irka podejrzewa, że rzekome spotkanie to tylko pretekst, tymczasem Karol jest coraz bardziej zły na spóźniającego się Grzyba. W końcu idzie po niego do sklepu. Z rozmowy Grzyb wywnioskowuje, że Karol jest zainteresowany Irką. Uświadamia mu, że barmanka jest dziewczyną z zasadami i Karol nie ma u niej żadnych szans. "W imię moralności" Karol postanawia więc nie sprzedawać Grzybowi telefonu. Do gospody przychodzi Jurek, przytula Irkę, wyznaje jej miłość. Dziewczyna zauważa ślad szminki na jego kołnierzyku i nastrój chwili pryska. Oboje zaczynają się kłócić. Karol wyjaśnia Irce, dlaczego nie sprzedał Grzybowi telefonu. Ponieważ dziewczyna jest wciąż zła na Jurka, bez większych oporów przyjmuje zaproszenie Karola na dancing w "Meduzie". Barbara znajduje w pokoju córki książkę - prezent od Marcina. Karolina jest niezadowolona, że matka grzebie w jej rzeczach. Nie chce rozmawiać na temat Marcina.
Piotr robi wymówki Karolinie z powodu zbyt późnego powrotu do domu. Barbara próbuje załagodzić sytuację. Po wyjściu ojca Karolina wyjaśnia matce, dlaczego później wróciła. Musiała pomóc Marcinowi, którego ojczym wyrzucił z domu. Dziewczyna wyjawia, że Marcin jest dla niej kimś więcej niż tylko bratem z sekty. Marcin zwierza się tymczasem Filipowi ze swoich domowych kłopotów. Obwinia siebie o słabość charakteru. Filip pociesza go, że bractwo i Shirma go nie opuszczą i nakazuje chłopakowi powrót do domu. Irka cały czas myśli o czekającej ją randce z Karolem. Nie jest pewna, czy słusznie postąpiła umawiając się z nim. Krystyna proponuje jej rozsądne wyjście z sytuacji. Nieoczekiwanie zjawia się Jurek, który przynosi dziewczynie na zgodę 10 czerwonych róż. Po jego wyjściu Irka odwołuje spotkanie z Karolem. Ale niedługo cieszy się spokojem. Do gospody zagląda Waldek, który przynosi rachunek dla Jurka za 50 róż.
Barbara i Piotr są zaskoczeni zmianą w zachowaniu Mateusza. Są przekonani, że chłopak zakochał się w Anecie. Karolina odwiedza Marcina przed pójściem do szkoły. Rozmowę przerywa im ojczym, który szuka papierosów. Marcin pociesza Karolinę, że jego domowe kłopoty wkrótce się skończą. Po wyjściu dziewczyny uprzedza Edka, że niebawem w mieszkaniu powstanie świątynia Shirmy. Ojczym nie wierzy własnym uszom. Mateusz zastaje na plebanii obcą kobietę, która sprząta kuchnię. Okazuje się, że to kolejna kandydatka na gospodynię księdza Adama, energiczna i konkretna. W rozmowie z proboszczem Mateusz prosi go o radę, jak najlepiej przygotować się do zjazdu młodzieży katolickiej w Lednicy, chce poznać nowe modlitwy. Ksiądz Antoni daje mu materiały, które na plebanii zostawiła Aneta. Waldek przynosi Renacie bukiet kwiatów, żeby w ten sposób podziękować jej za dobry pomysł na wzbudzenie zazdrości Irki i zniszczenie jej miłości do Jurka.
Karolina zastaje Mateusza w trakcie nauki nowej modlitwy. Kpi z niego, ostrzegając, że Aneta zorientuje się, iż jego modlitwy nie są szczere. Mateusz postanawia ponownie zwrócić się do proboszcza o radę. Jego rozmowę z księdzem Antonim przerywa wejście Anety. Proboszcz zostawia ich samych. Skacowany Edek nie bardzo rozumie, co się dzieje w jego domu przekształconym w świątynię Shirmy. Członkowie bractwa przypominają mu o zakazie palenia i picia w "świętym miejscu". Edek wpada w furię, usiłuje wyrzucić intruzów, ale Marcin powstrzymuje go. W trakcie awantury zjawia się Karolina, jest zaskoczona zachowaniem Marcina. W gospodzie Irka i Jurek kłócą się o randkę dziewczyny z Karolem. Rozżalona Irka obwinia Jurka o nielojalność, pokazując mu na dowód otrzymany od Waldka rachunek za kwiaty. Jurek zaczyna się domyślać, że to jego wspólnik jest sprawcą całego zamieszania. Emocje i urażone ambicje nie pozwalają jednak zakochanym dojść do porozumienia.
Krystyna jest zaskoczona poranną obecnością Irki w gospodzie. Dziewczyna przyznaje się, że nie mogła spać, gdyż Jurek nie wrócił na noc do domu. Jest przekonana, że spotyka się z inną. Jedząc śniadanie z Tośkiem, Jurek opowiada mu o Waldku, który skutecznie skłócił go z Irką. Tosiek namawia brata, żeby pogodził się z ukochaną. Do rozmowy włącza się Gosia, która gorąco popiera ten pomysł. Przekonuje, że w miłości nie należy się kierować wyłącznie honorem i ambicją. Mateusz szykuje się do wyjazdu do Lednicy. Karolina kpi z jego nagłej fascynacji religią. Uważa, że to nie wiara pcha go do Lednicy, ale chęć poderwania Anety. Mateusz tłumaczy Karolinie, że taki wyjazd pomoże im się lepiej poznać. Karolina wyjawia bratu, że jest zakochana w Marcinie. Po raz pierwszy rodzeństwo rozmawia ze sobą szczerze i otwarcie, jak dorośli. Do gospody przychodzi Karol. Widzi Irkę, która wciąż martwi się pogmatwanymi relacjami z Jurkiem. Karol próbuje rozchmurzyć ją, opowiadając śmieszne historie.
Józefina jest już zmęczona egzaminowaniem kandydatek na gospodynię księdza Adama. Z tego powodu ma tylko ogromny bałagan w kuchni, bo każda z kobiet wprowadza swoje porządki. Barbara zwierza się Józefinie, że w Karolinie zaszła ogromna zmiana na lepsze, być może pod wpływem Marcina. Rozmowę obu kobiet przerywa wejście kolejnej kandydatki, ale ta jest zainteresowana bardziej swoim zdrowiem niż pracą i udaje się z Barbarą na badania do ośrodka zdrowia. Tymczasem w Starej Wiośnie Karolina spotyka się z księdzem Adamem i panią Kazią. Wspólnie pocieszają panią Marię, która nie mogła skontaktować się z wnuczkiem, gdyż z domu opieki nie ma możliwości dzwonienia na numery telefonów komórkowych. Karolina decyduje się podarować jej telefon otrzymany od Karola. Uczy staruszkę, jak korzystać z aparatu. Do gospody zagląda dumna Kasia, wystrojona w komunijną sukienkę. Po raz kolejny namawia Irkę na małżeństwo z Jurkiem. Urażona Irka oświadcza jej, że już nie będzie żyła w grzechu.
W kościele w Tulczynie trwają próby do uroczystości I Komunii Świętej. W zakrystii proboszcz rozmawia z wikarym. Jest zaskoczony, że ksiądz Artur bez porozumienia z nim zamówił nowy ornat, narażając najuboższą parafię w Brzezinach na duży wydatek. Bożena wybiera się do kościoła, żeby pomóc przy dekorowaniu ołtarza. Zostawia córkę pod opieką Czarka. Aga dzieli się z nim swoimi obawami dotyczącymi spowiedzi. Uważa, że ksiądz Artur nie da jej rozgrzeszenia, gdyż widział, że mama całowała się z Czarkiem. Mężczyzna zapewnia ją, że ten grzech weźmie na siebie. W gospodzie trwają przygotowania do uroczystego śniadania dla najuboższych parafian. Irka ma wolny dzień, ale widząc rozgardiasz panujący w gospodzie ma wyrzuty sumienia, że właśnie w takim dniu wychodzi. Umówiła się z Karolem na szachowy rewanż. Karol prowadzi ją do parku, gdzie na placyku stoi kilka stolików do gry. Od szachowych partnerów Karola dziewczyna dowiaduje się, że jest on prawdziwym mistrzem.
Irka po raz pierwszy zaspała i spóźniła się do pracy. Zaskoczonej Krystynie wyjaśnia, że to z powodu szachowego spotkania z Karolem, które znacznie się przeciągnęło. Jak twierdzi, obecność Karola pozwala jej zapomnieć o kłopotach z Jurkiem. Krystyna namawia Irkę gorąco, żeby zamiast próbować zapomnieć wreszcie się z nim pogodziła. Karolina odwiedza Marcina. Niespodziewanie w mieszkaniu zjawia się również Edek. Użala się pasierbowi, że wyrzuciła go narzeczona i nie ma gdzie się podziać. Karolina wstawia się za nim i Marcin zgadza się, żeby ojczym pozostał w mieszkaniu. Stawia tylko jeden warunek: Edek ma skończyć z piciem. Kiedy mężczyzna zostaje sam, zjawia się Filip z dwoma członkami sekty. Filip próbuje zbratać się z Edkiem, częstuje go wódką. Mężczyzna nie potrafi odmówić. Kiedy wraca Marcin, zastaje ojczyma pijanego. Edek próbuje się tłumaczyć, zrzucając winę na Filipa, ale ten wszystkiemu zaprzecza. Marcin wyrzuca Edka z domu.
Pani Hela, kolejna kandydatka na gospodynię księdza Adama, okazuje się pracowita, schludna i gospodarna. Józefina nie może wyjść z podziwu - jej poszukiwania zakończyły się sukcesem. Na plebanię przychodzą Gosia i Tosiek, żeby ustalić szczegóły dotyczące ślubu. Informują obecnych, że Irka i Jurek będą świadkami na uroczystości. Mają nadzieję, że uda się im pogodzić młodych. Iga opowiada Filipowi o wizycie Stefana w dawnej siedzibie sekty. Dziewczyna wyjawiła mu również obecny adres. Filip jest na nią zły, obawia się, że spotkanie Stefana z Marcinem i Karoliną może pokrzyżować jego plany odebrania Marcinowi mieszkania. Marcin, Karolina i Vera medytują razem w "świątyni" mieszczącej się teraz w mieszkaniu Marcina. Chłopak nie może się jednak skoncentrować, cały czas myśli o Karolinie. Później młodzi zaczynają rozmawiać o Edku. Marcina zastanowiły słowa ojczyma, który twierdził, że Filip namawiał go do picia.
Piotr niepokoi się o Karolinę, która nie wróciła na noc do domu. Barbara uspokaja go, wierzy w rozsądek córki. Karolina spędziła noc u Marcina. Nadal nie może uwierzyć, że Filip jest oszustem. Do mieszkania przychodzi Stefan, chce odkupić swoje znaczki, które Filip podstępem zagarnął. Marcin obiecuje zwrócić mu klasery, prosi tylko, żeby Stefan opowiedział mu o swoich kontaktach z sektą. Gdy Marcin i Karolina zostają sami, chłopak próbuje ją przekonać, że Filip to kłamca i złodziej. Podsuwa Karolinie pomysł, jak może się o tym przekonać. Dziewczyna zgadza się go wypróbować. Informuje Filipa, że Marcin dogadał się z Edkiem i postanowili zamienić duże mieszkanie na dwa mniejsze. Filip wpada we wściekłość. Pod wpływem emocji traci kontrolę nad sobą i opowiada Karolinie, jak mogą temu zapobiec. Dziewczyna jest wstrząśnięta jego reakcją. Nadchodzi dzień ślubu Gosi i Tośka. Podczas ceremonii świadkowie - Irka i Jurek - mają ponure miny.
Zbyszek i Halinka z dumą oglądają swój nowy dom na Wygodzie. Wierzą, że ten dom to ich szansa na szczęśliwe, nowe życie. Niestety, na plebanii czeka oboje niemiła niespodzianka - wezwanie do urzędu skarbowego. Tosiek i Jurek odwiedzają proboszcza, chcą, żeby ksiądz pobłogosławił ich nowy interes. Zaciekawionemu duchownemu wyjaśniają, że ma to być płatna toaleta. Proboszcz ma opory przed święceniem takiego "obiektu", proponuje natomiast odprawienie mszy za pomyślną działalność. Po wyjściu z plebanii Tosiek proponuje opicie interesu w gospodzie. Jurek nie chce tam iść ze względu na Irkę, ale w końcu ulega namowom. Osa, ochroniarz Tracza, przekazuje księdzu Arturowi zaproszenie od swego szefa. Podczas spotkania Tracz opowiada wikaremu o zamówionym przez proboszcza obrazie do kościoła w Brzezinach. Ksiądz wpłacił zaliczkę, wziął obraz, ale po tygodniu go zwrócił, gdyż nie podobał się parafianom. Tracz chce jednak, żeby obraz zawisł w kościele.
W urzędzie skarbowym Zbyszek jest wypytywany, skąd wziął milion złotych na kupno domu na Wygodzie. Nie ma żadnego dokumentu, który wyjaśniałby pochodzenie takiej kwoty. Anastazja złości się na Janusza, że ją poniżył jako artystkę. Jeśli parafianie nie chcą jej obrazu, nie zamierza się im narzucać. Tracz jest jednak innego zdania. Wikary próbuje przekonać proboszcza, że zamówiony obraz powinien jednak zawisnąć w kościele w Brzezinach, choćby wbrew woli parafian. Ksiądz Antoni uważa jednak, że sprawa jest przesądzona i nie chce wracać do tematu. Zrezygnowany Artur przekazuje taką informację Traczowi, który jednak nie zamierza się poddawać. Uważa nawet, że zbuntowana społeczność wiernych może się okazać pomocna w jego walce z proboszczem, trzeba tylko umiejętnie nią pokierować. Gosia namawia Irkę do pogodzenia się z Jurkiem. Dziewczyna odwzajemnia się jej opowieścią o Karolu, wyjaśnia, co ją w nim ujęło. Uważa, że sytuacja tak się skomplikowała, że do Jurka nie ma już powrotu.
Zbyszek nie chce wyjawić Halinie i Józefinie powodu wezwania do urzędu skarbowego. Tymczasem proboszcz nie może znaleźć pisma od parafian w Brzezinach. Wszystko wskazuje na to, że ktoś je zabrał. Podejrzenie pada na wikarego, bo tylko on wchodził do kancelarii. Ksiądz Artur pokazuje pismo od parafian Traczowi. Janusz namawia go, żeby poprowadził zbuntowanych wiernych przeciwko proboszczowi. Zachęcony przez Tracza wikary proponuje księdzu Antoniemu pomoc w rozwiązaniu sprawy brzezińskich parafian. Zaskoczony proboszcz przyjmuje propozycję. Krystyna robi mężowi wymówki, że coraz więcej czasu spędza z małą Zosią i Izą, zaniedbując ją samą i Kasię. Nerwową rozmowę przerywa przybycie Zbyszka, który zwierza się Krystynie z kłopotów, jakie ściągnął na siebie, wdając się w interesy z Traczem. Krystyna jest zaskoczona naiwnością kościelnego, który bezwiednie pomógł Januszowi "wyprać" milion złotych, a teraz pewnie poniesie tego konsekwencje.
Zosia po raz pierwszy spędza noc w domu Walencików. Kasia jest zachwycona "siostrzyczką". Krystyna prosi natomiast męża, żeby po męsku załatwił sprawę nieślubnej córki. Jej zdaniem, Iza powinna zostać ukarana za swoje postępowanie wobec dziecka. Tymczasem Iza chce odebrać córkę i nie ma ochoty rozmawiać o swojej postawie. Zenek ze spokojem znosi jej arogancję. Radzi, żeby znalazła sobie mężczyznę na całe życie, przy którym mogłaby stworzyć córce prawdziwy dom. Zbyszek usiłuje spotkać się z Traczem i wyjaśnić z nim sprawę kupna domu na Wygodzie. Chce, żeby Janusz złożył stosowne wyjaśnienia w urzędzie skarbowym. Tracz wyśmiewa go: on ma dokumenty w porządku. Zbyszek swoje problemy musi rozwiązywać sam. Ksiądz Artur ma odprawić mszę w intencji pomyślności w interesach Tośka i Jurka. Wikary nigdzie nie może znaleźć kościelnego, na domiar złego siostra Klara słabnie podczas mszy i karetka odwozi ją do szpitala.
Halina i Józefina niepokoją się o Zbyszka, który przepadł bez śladu. Krystyna rozmawia na ten temat z proboszczem, sugeruje, że zniknięcie kościelnego może mieć związek z jego mimowolnym oszustwem, jakiego dokonał, podpisując fikcyjną umowę. Zbyszek budzi się w lesie, obok niego siedzi Siwy - bezdomny, który oferuje kościelnemu swoją pomoc. Ale załamany Zbyszek pragnie już tylko umrzeć. Zenek rozmawia w gospodzie z Irką o jej związku z Karolem. Rozmowę przerywa wejście gościa, który prosi zaskoczoną barmankę o autograf. Okazuje się, że zdjęcie dziewczyny jest na okładce "Nowego rolnika". Wkrótce liczba łowców autografów rośnie. Karol robi Irce zdjęcie w tłumie "fanów". Na plebanii zjawia się Siwy. Za 30 złotych zgadza się doprowadzić proboszcza do miejsca, w którym przebywa Zbyszek. Pijany kościelny pragnie się bowiem wyspowiadać.
Zbyszek wraca do domu, Halina obwinia go jednak o pijaństwo i nie chce słuchać jego wyjaśnień. W gospodzie Krystyna i Irka oglądają numer "Nowego rolnika" ze zdjęciem Irki na okładce. Krystyna próbuje wybadać plany dziewczyny wobec Karola, ale barmanka sama jeszcze nie wie, co powinna zrobić. Jurek wybiera się do Hrubielowa. Przed Gosią, która pokazuje mu egzemplarz pisma ze zdjęciem Irki na okładce, udaje ostentacyjną obojętność. Ale po drodze zatrzymuje się jednak koło gospody. Między nim i Irką po raz pierwszy od długiego czasu dochodzi do szczerej rozmowy. Niestety, przerywa ją nadejście Karola. Proboszcz wzywa Zbyszka na rozmowę. Kościelny wyznaje, że nie miał odwagi powiedzieć żonie prawdy o kłopotach z fikcyjną umową i urzędem skarbowym. Ksiądz Antoni uważa jednak, że to nieuniknione. Halina reaguje histerią na wieść, że stracą dom i ziemię.
Halina nie może się pogodzić z myślą o utracie wymarzonego domu. Ma żal do męża, że odebrał jej marzenia i nadzieje. Karol gra z Danielem w parku w szachy i niespodziewanie przegrywa. Magda przynosi nowe zdjęcie Irki. Daniel wyraźnie widzi, że Karol jest zakochany w ślicznej barmance. Doradza mu, jak powinien postępować, by ją zdobyć. Ksiądz Artur robi złośliwe uwagi kościelnemu, Zbyszek nie wytrzymuje. Dochodzi między nimi do bardzo ostrej wymiany zdań. W rozmowie z Irką Krystyna znów porusza temat Karola i Jurka, ale dziewczyna nadal nie wie, co ma zrobić w zaistniałej sytuacji. W gospodzie zjawia się elegancko ubrany Jurek, ale - ku zaskoczeniu Irki - podchodzi do stolika, przy którym siedzi Jagoda. Barmanka ze smętną miną obserwuje ukradkiem roześmianą parę. Halina zastaje Zbyszka w kościele w trakcie wykonywania drobnych napraw. Proponuje, że pójdzie z nim do urzędu skarbowego. Zbyszek nie kryje wzruszenia.
Zbyszek wybiera się do urzędu skarbowego, jest pełen najgorszych przeczuć. Żona pociesza go, jak umie. Proboszcz radzi kościelnemu, by powiedział całą prawdę, tylko to może go uratować. W urzędzie Zbyszek opowiada, w jaki sposób stał się właścicielem domu na Wygodzie. Urzędniczka jest zszokowana jego słowami, uprzedza, że przez swoją łatwowierność Zbyszek może trafić do więzienia. Każe mu złożyć wyjaśnienie na piśmie. Irka jest zupełnie rozbita po tym, jak zobaczyła Jurka z nową dziewczyną. Tymczasem w gospodzie zjawia się Karol. Ma doskonały pomysł, jak przekonać do siebie barmankę. Zaprasza ją na pokaz przeźroczy z widokami Roztocza. Dziewczyna jest zachwycona pięknem oglądanych krajobrazów. Jurek odchorowuje pijaństwo z poprzedniego dnia. Wyjaśnia bratowej, że spędził wieczór z Jagodą w nocnym klubie, a upił się, żeby nie pójść z nią do łóżka. Sparaliżowana po wylewie siostra Klara nie będzie już w stanie grać na organach w kościele.
Zbyszek cały czas myśli o swojej wizycie w urzędzie skarbowym poprzedniego dnia. Z przejęcia nie może jeść ani spać. Tymczasem Grzybowie przyprowadzają na plebanię kandydata na nowego organistę, Tadeusza. Po zaprezentowaniu w kościele swoich umiejętności, zostaje on przyjęty na trzymiesięczny okres próbny. Wikary wybiera się do Brzezin, zapowiadając, że poskromi zbuntowaną parafię. W drodze do Brzezin kontaktuje się z Traczem, chcąc ustalić kwotę, za jaką może kupić "przychylność" parafian. Na zebraniu wierni początkowo traktują księdza Artura dość podejrzliwie, ale stają się serdeczniejsi, gdy obiecuje im, że w ciągu miesiąca dostaną obrazy stacji Drogi Krzyżowej. Po zebraniu wikary zdaje Traczowi sprawozdanie z przebiegu spotkania. Będąc pod wrażeniem slajdów z Roztocza, a także na złość Jurkowi, Irka decyduje się pojechać z Karolem na wycieczkę. W gospodzie Grzyb gawędzi z Tadeuszem przy piwku. Obiecuje, że wyswata go z jakąś tulczynianką.
Grzybowa wypomina mężowi i Tadeuszowi wczorajsze pijaństwo. Przypomina, że to dzięki niej bezrobotny Tadek dostał wreszcie pracę. Tadeusz współczuje bratu, nie mogąc się nadziwić, jak też on wytrzymuje z taką swarliwą żoną. Obaj wdają się w dyskusję na temat małżeńskiej niewoli i zalet bycia rozwodnikiem. Tadeusz wspomina swoją jedyną prawdziwą miłość sprzed lat - nauczycielkę muzyki. Proboszcz rozmawia z wikarym o jego spotkaniu z parafianami z Brzezin. Niepokoi się obietnicą, jaką ksiądz Artur złożył wiernym. Próbuje dociec, skąd wikary weźmie pieniądze na wykonanie obrazów stacji Drogi Krzyżowej. Artur przechwala się swoimi talentami organizacyjnymi. Tymczasem Tracz rozmawia z Konstancją na temat wykonania w ciągu miesiąca wszystkich obrazów. Malarka obawia się, że to niewykonalne, ale nie zgadza się, by zlecenie przejął znany chałturnik, Woydyłło. Decyduje się podjąć wyzwanie pod warunkiem, że najpierw przedstawi parafianom projekty prac.
Tadek szykuje się do wyjazdu do Starej Wiosny. Chce się spotkać z Niną. Opowiada Grzybowi, że między nim i synem Niny doszło do bójki. Hania i Józek nadal chcą wyswatać Mamcię. Kolejnym kandydatem ma być właśnie Tadeusz. Wpadają na pomysł wezwania go do komisariatu. Józek pokazuje mu zdjęcia kilku kobiet, wypytując, która z nich mu się podoba. Tadeusz wybiera fotografię Mamci. Dwoje swatów nie kryje zadowolenia z dokonanego przez niego wyboru. Tadeusz zaczyna się w końcu orientować, jaki był faktyczny powód wezwania go na policję. Wanda przyprowadza na plebanię troje swoich dzieci i zostawia je tam pod pretekstem wyjścia do pracy. Z rzeczy pozostawionych przez nią przy dzieciach Józefina wnioskuje jednak, że kobieta porzuciła potomstwo na zawsze. Przeczuwając nieszczęście, proboszcz pośpiesznie udaje się do jej domu, wdziera się do środka. Okazuje się, że Wanda podjęła próbę samobójczą.
Słuchając opowieści o Wandzie, Halina nie może uwierzyć, że matka trojga dzieci była gotowa popełnić samobójstwo, zostawiając je na pastwę losu. Grzybowie dowiadują się, w jaki sposób Józek szukał dla matki kandydata na męża. Oburzona sklepikarka chce złożyć na Józka zażalenie o nadużywanie władzy. Również komendant nie pochwala metod stosowanych przez swojego podwładnego. Grzyb podsuwa rozsądniejsze rozwiązanie: proponuje skorzystanie z usług biura matrymonialnego, które prowadzi jego znajoma. W szpitalu Romuś dyżuruje przy łóżku Wandy, swojej ulubionej sąsiadki. Doktor Blumental informuje go, że kobieta zostanie przewieziona do szpitala psychiatrycznego. Chłopak oponuje, twierdzi, że rozłąka z dziećmi jeszcze pogorszy jej stan psychiczny. Gdy Wanda budzi się, chce koniecznie zobaczyć się z dziećmi. Romuś potajemnie wywozi ją ze szpitala. Tadek dostaje pozwolenie na spotkanie z Niną. Okazuje się jednak, że jego dawna nauczycielka muzyki zupełnie go nie pamięta.
Grzyb wysłuchuje relacji Tadeusza z przebiegu wizyty u pani Niny. Sklepikarz dochodzi do wniosku, że Tadeusz nadal kocha swoją dawną nauczycielkę. Kiedy zjawia się Józek, Grzyb wyrusza z nim do agencji matrymonialnej, aby poszukać kandydata na męża dla Mamci. Dzieci Wandy nadal przebywają na plebanii. Najstarszy, Tomek, wciąż ma żal do matki, że ich zostawiła. Halina zapewnia go, że matka musiała tak postąpić, bo jest w szpitalu. Doktor Blumental nie potwierdza tej informacji: Wanda zniknęła. Lekarz podejrzewa, że Romuś pomógł jej opuścić szpital. Tymczasem osłabiona jeszcze Wanda dochodzi do siebie w domu Romusia, pod opieką Borosiukowej. Kobieta obiecuje Wandzie, że niedługo zobaczy się z dziećmi, Romuś już poszedł do niej po jakąś sukienkę. W domu Wandy Romuś zastaje obcą kobietę, która przygotowuje rzeczy do wyniesienia, twierdząc, że Wandzie nie będą już potrzebne. Rozgniewany Romuś przepędza złodziejkę. Grzyb i Józek zjawiają się w agencji matrymonialnej.
Doktor Blumental przyznaje się proboszczowi, jak bezdusznie potraktował Wandę, chcąc ją odesłać do szpitala psychiatrycznego. Obaj zastanawiają się, jak zaradzić jej trudnej sytuacji. Rozmowę słyszy ukryty pod biurkiem Tomek. Blumental udaje się do domu Wandy. Po drodze spotyka Siwego, który oferuje mu uzbierane przez siebie grzyby. Lekarz kupuje grzyby, a jednocześnie wpada na pewien pomysł. Wykorzystując nieobecność Józefiny, Tomek namawia siostry do ucieczki z plebanii. Dzieci przybywają do domu Borosiukowej. Tomek pociesza matkę, że wszystko się ułoży i namawia ją do powrotu do domu. Wzruszona Wanda obiecuje dzieciom, że już nigdy ich nie zostawi. Nadchodzi Blumental z koszem grzybów. Namawia Wandę, żeby wspólnie zaczęli hodować pieczarki w jej oborze. Kobieta wydaje się akceptować ten pomysł, ale po wyjściu lekarza znów zaczyna płakać. Józek i Hanka nie tracą nadziei na wyswatanie Mamci. Skoro zawiodło biuro matrymonialne, postanawiają dać ogłoszenie do prasy.
W kancelarii spotykają się Blumental i proboszcz. Blumental jest wdzięczny Bogu za natchnienie. Teraz najważniejszym celem w jego życiu stała się pomoc Wandzie. Planuje założyć razem z nią hodowlę kurek. Kiedy interes się rozkręci, Wanda wraz z dziećmi nareszcie będzie mogła żyć godnie. Po wyjściu Blumentala u proboscza zjawia się Grzybowa. Próbuje negocjować pensję dla nowego organisty. Niby przypadkowo Grzybowa opowiada proboszczowi o starej miłości do pani od muzyki. Podczas posiłku Tomek namawia Wandę, aby zgodziła się na prowadzenie wspólnego interesu z doktorem Blumentalem. Współpraca pomoże nareszcie poprawić ich byt i przynieść stabilizację. Wanda wciąż się jednak waha. Nie jest do końca przekonana czy to dobry pomysł. Tadeusz odwiedza panią Ninę. Grają razem na pianinie. Hanka i Józek znów pracują nad ogłoszeniem matrymonialnym dla Mamci. Skupieni nad redakcją tekstu zupełnie nie zauważają, że Mamcia przysłuchuje się ich rozmowie.
W czasie rozmowy proboszcza z Blumentalem do kancelarii wchodzi Tadek. Oświadcza, że zamierza wprowadzić pewne zmiany w chórze kościelnym. Jest bardzo przejęty swoimi planami. Jego marzeniem jest stworzenie profesjonalnego chóru dziecięcego. Proboszcz jest oszołomiony ambicjami Tadka. Na próbie chóru Tadek kolejno przesłuchuje wszystkie dzieci. Zależy mu na wyłonieniu tych najbardziej uzdolnionych. Lucynka Tośkówna i Ewelinka nie spełniają jego oczekiwań. Po zakończeniu eliminacji oświadcza dziewczynkom, że Bóg nie chce słuchać ich śpiewu i nie muszą już przychodzić na próby. Grzyb i Grzybowa rozmawiają na temat poczynań Tadzia. Grzyb wierzy, że jego chór wygra konkurs. Liczy na puchar dla parafii. Mamcia już od trzech dni pisze anons matrymonialny w sprawie rzekomej cioci Hanki. Okazuje się, że stworzyła pięciostronicowy, poetycki tekst. W tajemnicy przed nią Hanka i Józek skracają anons do kilku słów. Irka opowiada Krystynie o planowanym wyjeździe z Karolem.
Krystyna spieszy się do pracy. Wychodząc z domu prosi Zenka, żeby pojechał do hurtowni. Jest zaskoczona jego odmową. Złości się. Zenek obiecał Izie, że naprawi ogrzewanie. Tłumaczy się, że przecież robi to dla dziecka. Wysiłek Walencika nie idzie na marne. Udaje mu się naprawić piec. W rewanżu Iza zaprasza go na obiad. Początkowo Zenek się waha, ale w końcu przyjmuje zaproszenie. Przy obiedzie niespodziewanie zaczynają rozmawiać o poważnych sprawach. Zenek orientuje się, że Iza oczekuje od niego czegoś więcej. Wyznaje mu, że wyrzuciła Leszka z domu. Zaskoczony i speszony Walencik wychodzi. Kiedy Zosia wraca do domu i pyta o tatę, Iza zapewnia ją, że ojciec wróci. Tosiek i Jurek rozmawiają o interesach. Planują rozszerzyć działalność. Gosia wcale nie jest tym zachwycona. Jurek chce pochwalić się przed Izą. W gospodzie dowiaduje się, że Irka wyjechała z Karolem. Lucynka opowiada Gosi o próbie chóru i poczynaniach Tadzia.
Tadek odwiedza Ninę w Starej Wiośnie, oboje długo rozmawiają na temat konkursu. Dzięki Ninie Tadeusz zaczyna rozumieć, na czym polegał jego błąd. Zjawia się u proboszcza i przeprasza go za swoje zachowanie. Podejmuje decyzję powrotu do chóru i postanawia ponownie przyjąć do niego pokrzywdzone dziewczynki. Zenek przychodzi do Krystyny. Chce porozmawiać, ale żona nie wierzy w jego miłosne zapewnienia. Kiedy po krótkiej i nerwowej rozmowie Zenek wychodzi, natyka się w drzwiach gospody na Leszka. Dochodzi między nimi do sprzeczki. Wieczorem Zenek odwiedza Izę, która skarży mu się, że Leszek ją uderzył. Prosi Walencika o pomoc. Tymczasem Krystyna w samotności topi smutki w alkoholu. Kasia jest tym bardzo zaniepokojona.
Zenek jest zaniepokojony nieobecnością Krystyny i Kasi. Zdenerwowany zjawia się u proboszcza, prosząc o radę. Krystyna po samotnym piciu ma ogromnego kaca. Razem z córką spędziła noc w gospodzie. Walencik przynosi żonie kwiaty, chce naprawić stosunki między nimi. Krystyna nie jest jednak pewna, czy to się uda. Wieczorem cała trójka je razem kolację, wszyscy są dla siebie wyjątkowo mili. Rodzinny nastrój pryska, gdy Krystyna zaczyna się orientować, że Zenek nie nocował w domu. Każe mu się wynosić. Kasia jest załamana kolejną domową awanturą. Do komisariatu przychodzi wiadomość, że wobec Zyszka wszczęto postępowanie sądowe. Piotr zabiera Zbyszka do komisariatu, kościelny opowiada mu o feralnej umowie z Traczem. Zbyszek żałuje, że wdał się z nim w interesy, ma nadzieję, że milioner także poniesie karę. Piotr ostrzega Zbyszka przed Januszem. Właśnie od Tracza o machinacjach finansowych Zbyszka dowiaduje się także ksiądz Artur.
Dowiedziawszy się, że Zenek spędził noc u Izy, Krystyna oskarża męża o zdradę i wyrzuca go z domu. Kasia bardzo przeżywa domowy konflikt. Zarzuca Izie rozbijanie jej rodziny. Po wizycie Kasi Iza zjawia się w gospodzie, żeby podziękować Zenkowi. Proponuje mu, żeby - skoro nie ma się gdzie podziać - nocował u niej. Zenek waha się, ale w końcu wychodzą razem. Irka wraca z urlopu. Oboje z Karolem są wyraźnie zadowoleni z wyjazdu. Wikary obraża Zbyszka i nazywa go przestępcą. Niezadowolony proboszcz karci go za to, lecz wikary nie poczuwa się do winy. Na posterunku okazuje się, że sytuacja prawna Zbyszka nie przedstawia się najlepiej. Piotr i Józek chcą mu pomóc. Piotr udaje się do Tracza. Cyniczny bogacz prowokuje go, opowiadając o swoich nielegalnych interesach, wiedząc, że komendant nie może mu niczego udowodnić.
Zgodnie z procedurą wymagającą przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, Piotr i Zbyszek wystawiają Zbyszkowi bardzo dobrą opinię. Niestety, za sprawą Grzybowej sprawa kościelnego staje się głośna w całym Tulczynie. Przewodnicząca rady parafialnej domaga się usunięcia go "z urzędu" i z plebanii. Gdy proboszcz stanowczo się temu sprzeciwia, sklepikarka postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Zenek spędził noc u Izy. Mała Zosia usilnie doprasza się, żeby tatuś zamieszkał z nimi na stałe. Iza również robi, co może, żeby zatrzymać Zenka przy sobie. On jest coraz bardziej zdesperowany, nie wie, jak wybrnąć z tej sytuacji. Irka z entuzjazmem opowiada Krystynie o pobycie z Karolem na Roztoczu. Niepokoi się jednak, że chłopak traktował ją po przyjacielsku, nawet nie próbował jej pocałować. Tymczasem ona jest w nim zakochana. Jej słowa słyszy Karol, który nieoczekiwanie zjawił się w gospodzie.
Halina martwi się o Zbyszka, który po incydencie w kościele nie nocował w domu. Obawia się, że mąż na zawsze od niej uciekł. Na plebanii zjawia się delegacja parafian. Przepraszają za swoje zachowanie podczas mszy, ale nadal upierają się, żeby proboszcz zwolnił Zbyszka z funkcji kościelnego. Miłość Irki i Karola rozkwita, oboje spędzają ze sobą noc. W czułej rozmowie Karol wspomina nawet o ślubie. Kiedy rano Irka otwiera gospodę, w drzwiach staje brudny, wyczerpany Zbyszek. Dziewczyna podaje mu śniadanie i wódkę. Zbyszek opowiada o zajściu w kościele. Nieoczekiwanie w gospodzie pojawia się Halina. Odczuwa ulgę, że mąż się odnalazł, ale jednocześnie nie kryje złości, że pije od rana. Prosi męża, aby wrócił z nią do domu, ale on nie chce. Uważa, że wszystko robi źle i najlepiej będzie, jeśli się rozstaną. Halina nie chce słuchać takich słów, w geście solidarności przyłącza się do pijącego męża. Zapewnia go, że przystanie na wszystko, byle tylko być z nim.
Halina ma kaca, tłumaczy jednak matce, że to cena za sprowadzenie Zbyszka z powrotem do domu. Tymczasem Zbyszek pracuje w kościele. Grzybowa, widząc go, ostrzega proboszcza, że jeśli zachowa on funkcję kościelnego, parafianie przestaną dawać datki na tacę. Oburzony proboszcz daje jej wykład o miłosierdziu. Ale przed mszą Zbyszek w obecności wojowniczej sklepikarki oświadcza, że rezygnuje z pracy. Artur otwarcie krytykuje księdza Antoniego, który zgadzał się, aby Zbyszek nadal pełnił funkcję kościelnego. Boleje, że przez niego parafia poniosła straty w postaci niezebranych datków. Janusz omawia z Kotką projekty Drogi Krzyżowej dla kościoła w Brzezinach. W samym kościele trwa tymczasem burzliwa dyskusja, ale parafianie nie mogą dojść do porozumienia. W końcu proszą, żeby ksiądz Artur ustalił w ich imieniu wszystkie szczegóły.
Zbyszek odchodzi z domu. Jest przekonany, że tak będzie lepiej dla jego rodziny i dla całej parafii. Kiedy Halina dowiaduje się o zniknięciu męża, jest załamana. Prosi proboszcza o pomoc. Ten przekonuje ją, że Zbyszek wróci, a jego żona musi nadal normalnie żyć, żeby miał dokąd wrócić. Zrozpaczona Halina nie wyobraża sobie jednak życia bez niego. W kancelarii parafialnej zjawia się Romuś. Ksiądz Antoni proponuje mu, żeby do czasu powrotu Zbyszka pełnił funkcję kościelnego. Artur nie pochwala tej decyzji - dziwi się, że proboszcz powierzył Romusiowi takie zadanie. Zbyszek przyjeżdża do prokuratury, domagając się, aby go natychmiast aresztowano. Pani prokurator zbywa go jednak, przekonując, że to niezgodne z procedurą. Zbyszek nie daje za wygraną. W końcu zirytowana kobieta nakazuje ochronie wyprowadzić go z budynku.
Halina niepokoi się o męża. Piotr, poproszony o pomoc w poszukiwaniach szwagra, niewiele może jej pomóc. Tymczasem Zbyszek spędził noc na plebanii w Starej Wiośnie, u księdza Adama. Chciałby, żeby sprawa w prokuraturze już się rozstrzygnęła, oczekiwanie i niepewność najbardziej go męczą. Adam namawia go, żeby wrócił do domu, ale Zbyszek odmawia. Wróci, gdy już wszystko załatwi. Na razie zamierza nocować w schronisku. W tulczyńskiej gospodzie zjawia się przybyszka z Warszawy, Wiola. Wypytuje o dom Marceliny, swojej krewnej. Zachowuje się arogancko wobec Irki. Jeden z gości zauważa, że z portfela Wioli wystają grube banknoty. Proponuje jej, że wskaże drogę do domu staruszki. Na leśnej drodze kradnie jej samochód i torebkę, odjeżdża pośpiesznie. Ale w aucie uruchamia się blokada i pojazd staje. Rozwścieczony złodziej zaczyna szarpać się z Wiolą, zabiera jej biżuterię. Przepłasza go Piotr, który nadjeżdża radiowozem. Zawozi Wiolę do Marceliny, ale nie zastają staruszki.
Marcin prosi Karolinę o spotkanie, chce z nią poważnie porozmawiać. Informuje ją, że idzie na rok do wojska, prosi, by dziewczyna zaopiekowała się jego mieszkaniem. Mogłaby nawet tam zamieszkać. Nie jest jednak pewien, czy Karolina zechce tak długo na niego czekać. Na posterunku Józek spotyka Wiolę, która przebrana w policyjny mundur udaje podkomisarza przeprowadzającego kontrolę. Sprawdza mundur i broń. Przy okazji wyłudza od niego śniadanie. Przejęty Józek nie ma odwagi zaprotestować. Sytuacja wyjaśnia się, gdy nadchodzi Piotr. Ksiądz Adam przekazuje wieści od Zbyszka: zapewnia, że ma się on dobrze, ale na razie nie może wrócić do domu. Nie chce też podać miejsca jego pobytu. Piotr ponownie zawozi Wiolę pod dom Marceliny. Wdzięczna za pomoc kobieta na pożegnanie całuje go w policzek. Postanawia zaczekać w samochodzie na powrót staruszki.
Marcelina zamawia mszę za zmarłą siostrę, Stasię, której nie widziała ponad 50 lat. Pod nieobecność ciotecznej babci Wiola znajduje w szafie strój ludowy, przymierza go. Do domu Marceliny zagląda Osa, który przejeżdżał w pobliżu. Wiola podaje się za dziewczynę ze wsi, która szuka pracy. Prostoduszny Osa proponuje jej pracę gospodyni w domu Tracza. Wiola przyjmuje ofertę. Do Tulczyna przyjeżdża Nina, chce posłuchać występu dziewczynek z chóru prowadzonego przez Tadeusza. Nie pochwala jednak jego metod nauczania. Romuś jako kościelny musi rozstrzygnąć problem dwóch parafianek spierających się o miejsce w kościelnej ławce. Romuś organizuje dla nich test z wiedzy biblijnej, obiecując zwyciężczyni sporne miejsce. Mimo próśb Marceliny, która chce, żeby wnuczka została u niej jak najdłużej, Wiola postanawia wracać do Warszawy. Musi zabiegać o nowe role, o które jest bardzo trudno. Na pożegnanie wręcza Marcelinie pierścionek, który dostała od babci Stasi.
Ksiądz Artur próbuje pokazać proboszczowi projekty Drogi Krzyżowej przygotowane dla kościoła w Brzezinach. Proboszcz, zirytowany postępowaniem wikarego, zatwierdza projekty, nie oglądając ich. Wiola wybiera się z wizytą do Tracza, gdzie zamierza szukać pracy jako gospodyni. W przebraniu wygląda jak prawdziwa wiejska dziewczyna. Marcelina nie pochwala tego pomysłu, ale pożycza jej chustkę na szczęście. Dziewczyna nie wywiera jednak na Traczu dobrego wrażenia. Janusz podejrzewa, że kandydatka na gospodynię nie jest tym, za kogo się podaje, uważa, że ktoś ją nasłał i na wszelki wypadek nakazuje Osie zamknąć ją w piwnicy. Kasia chce pójść z rodzicami do kościoła, ale po ostatnich wydarzeniach Krystyna nie ma ochoty na rodzinne wyjścia. Kasia bardzo to przeżywa. Zenek odwiedza Izę. Ich rozmowę przerywa nadejście pijanego Leszka, który zaczyna się awanturować, ubliża Izie. Zdenerwowana kobieta uderza go w twarz, Zenek każe mu się wynosić. Leszek poprzysięga zemstę.
Po pożarze domu Izy Walencik przyjmuje ją i Zosię pod swój dach. Wszyscy w domu czują się z tego powodu nieswojo. Zenek rozmawia na ten temat z Krystyną, która ostatecznie zgadza się, żeby Iza została u nich z córką przez miesiąc. W czasie nieobecności Zenka i Krystyny do domu Walencików przychodzi proboszcz. Oferuje Izie miejsce w Domu Samotnej Matki i pomoc finansową z datków parafian na tacę. Iza odrzuca propozycję, zachowuje się, jakby była u siebie. Przypuszcza, że proboszcza nasłała Krystyna, żeby pozbyć się jej z domu. Marcelina zgłasza na policji zaginięcie Wioli, która nie wróciła na noc. Tymczasem Tracz rozmawia z Wiolą, która wyjaśnia mu, kim naprawdę jest. Janusz najpierw jej nie wierzy, a ostatecznie postanawia wykorzystać do swoich celów. Domaga się, żeby dziewczyna namówiła Marcelinę na sprzedaż ziemi. Kiedy Wiola odmawia, telefonuje na policję, oskarżając dziewczynę o oszustwo i próbę kradzieży.
Wiola zostaje zatrzymana, na posterunku komendant spisuje jej zeznania i pobiera odciski palców. Na plebanii zjawia się Irena Rozicka, jedna z pensjonariuszek domu opieki w Starej Wiośnie. Chce zamówić mszę w intencji swojej rychłej śmierci, ale Romuś odmawia przyjęcia takiego zlecenia. Tymczasem proboszcz odwiedza Izę, która po pożarze znalazła wraz z córką schronienie w domu Walencików. Oferuje jej miejsce w Domu Samotnej Matki, ale Iza odrzuca propozycję. Ma inne plany. Zenek jedzie z Izą po zakupy do Hrubielowa, żeby kupić jej i Zosi najpotrzebniejsze rzeczy. Tracz odwiedza Marcelinę. Namawia ją na sprzedaż ziemi, obiecując w zamian wycofanie oskarżenia przeciwko jej wnuczce. Zdesperowana Marcelina wyraża wreszcie zgodę, ale bardzo przeżywa tę decyzję. Wyjaśnia Wioli, dlaczego ten kawałek gruntu ma dla niej aż taką wartość.
Borosiukowa przychodzi na plebanię porozmawiać z proboszczem na temat Romusia. Syn jest smutny, praca go nie cieszy. Również proboszcz zauważył, że Romuś się zmienił, stał się urzędnikiem, który na wszystko patrzy przez pryzmat przepisów. Tymczasem Romuś odwiedza księdza Adama w Starej Wiośnie. Żałuje, że tak obcesowo potraktował staruszkę, która chciała zamówić mszę w intencji swojej rychłej śmierci. Z pomocą księdza udaje mu się naprawić błąd: obaj odwiedzają panią Rogińską w domu opieki, Romuś przeprasza ją, a staruszka wyjaśnia, dlaczego straciła chęć do życia. Wiola chce wyjaśnić w komisariacie sprawę niesłusznego oskarżenia, jakie Tracz wniósł przeciw niej. Marcelina gotowa jest przyjąć jego ofertę, byleby ratować wnuczkę. Tymczasem Tracz, pewny sukcesu, zjawia się w domu Marceliny, aby dobić interesu. Rozmawia z Wiolą, podczas gdy staruszka modli się w kącie przed obrazem. Wiola w jej imieniu stanowczo odmawia podpisania umowy. Prowokuje Tracza.
Karolina chce dać swoje zdjęcie Marcinowi wyjeżdżającemu do wojska. Wyznaje matce, że chyba go kocha. U fotografa spotyka Marcina, który wpadł na taki sam pomysł. Chłopak proponuje jej, aby przenocowała u niego w przeddzień jego wyjazdu do jednostki. Piotr przesłuchuje Tracza, na którym groźba aresztu nie robi żadnego wrażenia. Ma zostać przewieziony radiowozem do Hrubielowa. Przy samochodzie zbiera się grupka gapiów. Romuś opowiada proboszczowi o swoich zamiarach przywrócenia pani Rogińskiej radości życia. Proboszcz zapatruje się dość sceptycznie na jego pomysł. Na wiadomość o aresztowaniu Tracza ksiądz Artur pośpiesznie udaje się do jego domu. Obawia się, że wyjdą na jaw ich interesy. Zastaje Konstancję i Osę. Zjawia się również prawnik Tracza, który przyjechał po pieniądze na opłacenie kogo trzeba, żeby sprawę morzono. Konstancja domaga się wyjaśnień, chce wiedzieć, czy Janusz naprawdę jest przestępcą.
Karolina próbuje namówić mamę, aby pozwoliła jej przenocować u Marcina. Barbara stanowczo odmawia. Karolina jest zawiedziona takim brakiem zaufania. Po kryjomu wychodzi z domu, zabierając ze sobą szczoteczkę do zębów. Rodzice czekają do późna w nadziei, że Karolina wróci na noc. Oboje jednak w to nie wierzą. Tymczasem Karolina z Marcinem słuchają płyt przy herbacie. Są trochę skrępowani sytuacją. Ksiądz Artur boi się, że zawiedzie parafian z Brzezin, którzy czekają na nowe stacje Drogi Krzyżowej. Tracz, który miał je opłacić, został przecież aresztowany. Wiola dowiaduje się od Krystyny, że wszyscy w okolicy boją się Tracza. Do tej pory tylko ona miała odwagę mu się przeciwstawić. Dumna z siebie Wiola rozmawia o tym z Marceliną. Rozmowę przerywa wejście Tracza. Mężczyzna grozi Wioli. Marcelina jest tym przerażona.
Wiola z Marceliną idą po mszy porozmawiać z proboszczem. Opowiadają mu o historii z Traczem i jego pogróżkach. Ksiądz uspokaja je, że teraz, gdy sprawa stała się głośna, Tracz nie odważy się nic im zrobić, gdyż byłby pierwszym podejrzanym. Tymczasem Tracz, wściekły na Wiolę, chce się na niej zemścić. Osa odradza mu to, nie chce też uczestniczyć w działaniach przeciwko Wioli i Marcelinie. Zniecierpliwiony Janusz jest zdecydowany wykorzystać do swoich celów innych ludzi. Piotr ma do córki pretensje o noc spędzoną u Marcina, jest przekonany, że Karolina poszła z nim do łóżka. Barbara staje w jej obronie. Józek z Hanką "testują" w kawiarni kandydatów do serca Mamci. Żaden nie odpowiada jednak ich oczekiwaniom. W końcu do stołu podchodzi schludny 60-latek. Przypadkiem usłyszał rozmowę młodych, chce spróbować swoich sił. Mężczyzna wywiera bardzo dobre wrażenie na Hance, która daje mu adres Mamci. Józek ma jednak wątpliwości, czy to słuszna decyzja.
Romuś prosi proboszcza o dzień wolny, chce zabrać panią Irenę do słynącej z cudów kapliczki na wzgórzu. Nie zważając na protesty pani Ireny, pcha wózek z nią pod górę. Kiedy docierają na miejsce, jest ledwo żywy z wysiłku. Po powrocie z aresztu do domu Janusz pił całą noc. Osie tłumaczy, że zdenerwował się na Konstancję. Jest jednak przekonany, że dziewczyna, chociaż już zna prawdę o nim, nie opuści go. Tymczasem Konstancja oświadcza, że w nocy spakowała walizki z zamiarem odejścia. W ostatniej chwili zmieniła zdanie. Czuje, że serce Tracza wreszcie drgnęło. Chce mu dać szansę. W domu Mamci zjawia się Waldi, kandydat na męża. Zastaje również Hankę i Józka. Przedstawia się jako wujek Hanki i twierdzi, że Józek zaprosił go na kilka dni. Zaskoczonemu Józkowi i Hance wyjaśnia pod nieobecność Mamci, że kłamał w dobrej wierze.
Borosiukowa niepokoi się nieobecnością syna. Od księdza Adama dowiaduje się, że chłopak jest w szpitalu. Zemdlał podczas wyprawy z panią Ireną na wzgórze. Pani Irena, a za nią matka Romusia, odwiedzają go w szpitalu. Okazuje się, że chłopak ma poważne kłopoty z sercem. Waldi czuje się w domu Mamci bardzo swobodnie. Józkowi coraz mniej podobają się jego ciągłe kłamstwa. Mężczyzna tłumaczy, że tylko w ten sposób może zdobyć serce pani Piecuchowej. Wygląda zresztą na to, że ma u Mamci duże szanse. Hanka wyjaśnia ojcu, skąd się wziął ich rzekomy kuzyn. Wtajemniczony w sprawę Tosiek zaprasza "kuzyna" na rozmowę, a całą rodzinę na przyjęcie. Hanka zaczyna podzielać obawy i nieufność Józka w stosunku do Waldiego. Dziewczynki z chóru kościelnego skarżą się Ninie na sposób, w jaki Tadeusz prowadzi zajęcia. Chcą, żeby to ona przejęła kierowanie scholą.
Dziewczynki z chóru nie chcą ćwiczyć pod okiem Tadeusza. Wyjaśniają księdzu Arturowi, że nauczyciel ich nie lubi. Ku zaskoczeniu wikarego Tadeusz potwierdza słowa dzieci. Mimo to jest urażony przekazaną mu przez Ninę informacją, że dziewczynki poprosiły ją, by zastąpiła Tadeusza. Janusz przygotowuje się do konfrontacji ze Zbyszkiem w prokuraturze. Ma zamiar go zniszczyć swoimi zeznaniami. Rozmawia na ten temat z Anastazją, która podejrzewa, że Janusz również z nią prowadzi grę. Kobieta jest jednak świadoma, że stoi na straconej pozycji, ponieważ go kocha, choć sama nie wie, dlaczego. Nie ma siły od niego odejść. W prokuraturze Zbyszek nie wie, jak się zachować. Obaj oskarżeni podtrzymują swoje zeznania. Doprowadzony do ostateczności Zbyszek wykrzykuje Januszowi w twarz, że obaj są winni i obaj powinni ponieść karę. Tymczasem prokurator potwierdza jego przypuszczenia, że sprawa zostanie umorzona z braku dowodów. Rozluźniony Janusz proponuje Zbyszkowi kolejne złote interesy.
Romuś wychodzi ze szpitala i pierwsze kroki kieruje do kościoła. Pomny obowiązków zakrystiana, natychmiast zabiera się do pracy. Nie słucha matki przekonującej go, że powinien się oszczędzać. Tadeusz zachodzi na plebanię. Ksiądz Antoni rozmawia z nim na temat buntu dziewczynek ze scholi i metod pracy z nimi stosowanych przez nauczyciela. Próbuje mu wytłumaczyć, że powinien okazywać dzieciom więcej serca i cierpliwości, w przeciwnym razie dziewczynki będą się bały śpiewać i niczego nie osiągną. Tadeusz wiąże sprawę scholi z pracą organisty. Uważa, że odebranie mu scholi będzie oznaczało również pozbawienie go tamtego zajęcia. Zbyszek cały czas przeżywa wydarzenia z prokuratury. Spodziewa się, że - zgodnie z zapowiedzią pani prokurator - śledztwo zostanie umorzone. Trudno mu to zaakceptować, bo czuje się winny i jest gotów ponieść karę. Waldek szykuje się na "rodzinne" przyjęcie wydawane przez Tośka. Z tej okazji chce sprawić sobie garnitur.
Z okazji imienin Barbara dostaje od męża kwiaty i śniadanie do łóżka. Wieczorem natomiast ma się odbyć przyjęcie dla bliskich. Na plebanii zjawia się Grzybowa. Chce rozmawiać z proboszczem w sprawie dalszej pracy szwagra w scholi. Wyjawia, że pokłóciła się na ten temat z Niną. Mamcia, Waldek, Józek i Hanka wybierają się na przyjęcie do Tośków. W ostatniej chwili Waldka opuszcza odwaga, ale już nie może się wycofać. Tosiek wita go bardzo serdecznie i od razu częstuje wódką. Domownicy z plebanii przybywają tymczasem na imieniny Barbary. Nie ma tylko Haliny, która wolała samotnie pomodlić się w kościele o powrót Zbyszka do domu. W pustym kościele słyszy podejrzane odgłosy. Wystraszona biegnie po księdza i komendanta. We trójkę znajdują w kościele małą, brudną dziewczynkę. W szczerej rozmowie z Tadeuszem Nina wyjaśnia rzeczywiste intencje dziewczynek ze scholi. Udaje się jej załagodzić konflikt z przyjacielem. Przyjęcie u Tośków przebiega w dość nerwowej atmosferze.
Nela, mała dziewczynka znaleziona przez Grzybową w kościele, śpi na plebanii. Piotr usiłuje dowiedzieć się o niej czegoś bliższego. Wkrótce dziewczynka znika. Piotr, Halina, Józefina i proboszcz znajdują tylko szklaną kulę, którą mała trzymała w rączce. Proboszcz informuje przewodniczącą rady parafialnej, że nowy organista nie przybył na poranną mszę. Zaniepokojona Grzybowa obiecuje wyjaśnić, co się dzieje z Tadeuszem. Piecuchowa jest urażona postępowaniem Hanki i Józka. Twierdzi, że nie powinni się wtrącać w cudze życie. Zirytowani jej słowami młodzi małżonkowie taki sam zarzut stawiają jej. Mamcia nie kryje zaskoczenia. Tymczasem Mamcię odwiedza Waldi, chcąc ją przeprosić. Kobieta skarży się mu, że Hanka i Józek chcą się jej pozbyć. Postanawia więc sama odejść i zamieszkać w domu starców. Waldi jest jednak przekonany, że młodzi robili wszystko z miłości do niej. On mieszka w domu starców, nie ma rodziny i czuje się z tego powodu bardzo nieszczęśliwy.
Proboszcz i Piotr odwiedzają księdza Mundka, wypytują go o Nelę. W kościelnych księgach ksiądz znajduje zagadkowy zapis - jest w nim wzmianka o dziewczynce, być może właśnie Neli, choć ksiądz Mundek był przekonany, że rodzina, której zapis dotyczy, ma tylko syna. We trzech jadą do domu Jaskułów, którzy najpierw wypierają się, jakoby mieli córkę, w końcu oświadczają, że oddali małą ciotce na wychowanie. Komendant sugeruje, że dziewczynka mogła zostać zamordowana. Wystraszona Jaskułowa w końcu pozwala zobaczyć dziecko. Widok jest wstrząsający. Iza dowiaduje się, że Zenek obiecał żonie, iż lokatorki zostaną w ich domu tylko miesiąc. Urażona wychodzi, trzaskając drzwiami. Po jej wyjściu Krystyna robi mężowi wyrzuty, czuje się oszukiwana i upokorzona. Tadek, przemyślawszy słowa Niny, zaczyna inaczej prowadzić zajęcia chóru, jest znacznie łagodniejszy dla swych podopiecznych niż dotychczas. Grzybowa nie kryje zadowolenia z tej zmiany.
Krystyna denerwuje się, że Zenek wciąż jeszcze nie znalazł mieszkania dla Izy, która sugeruje, że mogłaby zająć mieszkanie nad gospodą. Zenek wątpi, by było to możliwe, gdyż gospoda należy do rystyny. Grzybowa rozmawia z mężem o sytuacji Izy. Uważa, że zamożni Walencikowie powinni podzielić się z samotną matką swoim majątkiem. Na plebanii zjawiają się Jaskułowie w towarzystwie księdza Mundka. Chcą odzyskać córkę. Nie czują się winni wyrządzonej dziecku krzywdy, uważają, że robili to dla dobra małej, gdyż dziewczynka stale uciekała z domu. Tymczasem Nela przebywa w szpitalu. Komendant zamierza doprowadzić do odebrania Jaskułom prawa opieki nad dzieckiem. Opiekujący się dziewczynką doktor Blumental uważa jednak, że pomysł umieszczenia dziewczynki w domu dziecka nie jest najlepszym rozwiązaniem. Grzyb proponuje Izie, że wynajmie dla niej mieszkanie. W zamian za tę przysługę miałaby jednak okazać mu "trochę serca".
Ksiądz Artur opowiada Józefinie, że chce sam przyjąć wykonaną przez Anastazję Drogę Krzyżową. Nie zamierza zapraszać proboszcza, gdyż uważa, że kościół w Brzezinach to już nie jego sprawa. Janusz ogląda gotowe dzieło Kotki. Cieszy się, że praca została wykonana w terminie, bo to przybliża go do osiągnięcia jego własnych celów. Nie jest jedynie pewien lojalności księdza Artura. Aby go zmusić do posłuszeństwa, stawia pewien warunek. Wikary, początkowo oburzony jego słowami, w końcu przystaje na proponowany układ. Proboszcz rozmawia z Krystyną o jej trudnej sytuacji domowej. Nakłania siostrę, żeby zgodziła się na zajęcie przez Izę mieszkania nad gospodą. Krystyna nie chce jednak oddawać swojej własności dawnej kochance męża. Woli sama przenieść się tam do czasu, aż Iza wyprowadzi się z ich domu. Tymczasem Iza opowiada Zenkowi o wizycie Grzyba i jego propozycji. Oburzony Walencik idzie rozmówić się ze sklepikarzem.
Grzybowa przychodzi na plebanię porozmawiać na temat Krystyny i Zbyszka. Uważa, że powinni podzielić się z Izą swoim majątkiem. Ale proboszcz nie chce się do tego mieszać. Artur próbuje wpłynąć na Grzybową i innych parafian, żeby dawali większe datki na kościół. Chodzi mu o sfinansowanie Drogi Krzyżowej dla kościoła w Brzezinach. Liczy, że wszelkie zasługi z tego tytułu zostaną przypisane jemu. Grzybowa rozwiewa jego nadzieje. Tadeusz zmienia swój stosunek do dziewczynek ze scholi i dzięki temu osiąga coraz lepsze wyniki w pracy z nimi. Irka jest załamana: jej nagie zdjęcia zrobione przez Karola trafiły na łamy kolorowego pisma. Dziewczyna czuje się oszukana i poniżona, zwłaszcza że całkowicie ufała chłopakowi. Zdjęcia widział już Grzyb, Irka obawia się, że wkrótce będzie o nich mówił cały Tulczyn. Krystyna podejmuje się porozmawiać ze sklepikarzem w tej sprawie. Z Karolem Irka musi już sama załatwić sprawę.
Zenek martwi się, widząc, że jego rodzina zaczyna się rozpadać. Postanawia wynająć Izie mieszkanie w Hrubielowie. Ale dziewczyna nie chce wynajmowanego lokum, marzy o własnym domu. Ma już nawet jeden upatrzony, choć wymaga on gruntownego remontu. Liczy jednak, że Zenek jej w tym pomoże. Krystyna zwierza się bratu, że nie może już znieść domowego trójkąta. Kocha Zenka, ale nie potrafi dłużej czekać. Karol wykupuje cały nakład pisma i przynosi Irce z przeprosinami, ale dziewczyna nie chce z nim rozmawiać i każe mu wynosić się. Gdy chłopak odmawia, proponuje mu, żeby sam rozebrał się przed gośćmi, to może wtedy zrozumie, w jakiej sytuacji ją postawił. Krystyna nie wyobraża sobie świąt Bożego Narodzenia z Izą. Proponuje Kasi świąteczny wyjazd w góry. Córka z radością na to przystaje. Gdy informują o tym Zenka, ten jest bardzo zaskoczony.
Halina martwi się, bo czekają ją pierwsze święta Bożego Narodzenia spędzone z dala od męża. Kiedy sąd listem poleconym informuje Zbyszka o umorzeniu sprawy, Halina postanawia sprowadzić męża na Wigilię do domu. Zenek szuka u proboszcza rady na swoje domowe problemy: nie chce stracić żony, ale nie może również wyrzucić Izy i Zosi z domu. Wszyscy myślą o gwiazdkowych prezentach: Grzyb chce podarować żonie płytę z muzyką z czasów ich młodości. Tadeusz zastanawia się, czy może Ninie ofiarować perfumy, bo ich stosunki nie układają się tak, jak tego oczekiwał. Do Tulczyna przyjeżdża Heniek. Zastaje w gospodzie Irkę, która skarży mu się, że święta spędzi samotnie. Tymczasem w gospodzie zjawia się Karol. Zwraca jej wszystkie zrobione zdjęcia i klisze i po raz kolejny usiłuje przeprosić dziewczynę. Zaprasza ją też na święta, ale Irka odmawia. Tęskni za Jurkiem. Ku zaskoczeniu Zenka Iza z pomocą Zosi przygotowuje wieczerzę wigilijną.
Romuś pokazuje matce kościelną szopkę. Nie jest z niej jednak w pełni zadowolony. Ksiądz Artur oświadcza Józefinie, że nie spędzi Wigilii na plebanii. Na pasterce ma go zastąpić młody kleryk, Heniek. Halina przyjeżdża do Starej Wiosny w poszukiwaniu Zbyszka. Od księdza Adama dowiaduje się, że Zbyszek mieszka w noclegowni. Samo umorzenie sprawy nie wystarczy mu, on chce odpokutować za swoje przewinienie. Choć jest wzruszony widokiem żony, odmawia powrotu do domu. Wala i Jura wędrują pieszo do Tulczyna, obładowani bagażami. Po drodze zatrzymują samochód, prosząc o podwiezienie. Gdy ich tobołki są już w ciężarówce, kierowca nagle odjeżdża, zostawiając ich zdesperowanych na środku drogi. Na szczęście, odnajdują kierowcę w miasteczku. Józek, który kontrolował feralny samochód, proponuje im gościnę w swoim domu. Ale przybysze dziękują i ruszają na plebanię. Tosiek zaprasza Irkę na święta do swojego domu. Dziewczyna odmawia, obawiając się spotkania z Jurkiem.
Zbyszek nie chce wracać na święta do domu. Uważa, że nie powinien zostawiać w Wigilię ludzi, z którymi spędził tyle czasu. Halina postanawia więc spędzić z nim Wigilię w schronisku. Józefina jest wzruszona przyjazdem krewnych z Rosji, ale podczas wizyty dochodzi do drobnych zadrażnień. U Tośków przy stole zasiada cała rodzina. Gosia życzy Jurkowi, żeby odzyskał Irkę. Kiedy przy rozdawaniu prezentów zostaje jeden niepodpisany, wszyscy domyślają się, że był przeznaczony właśnie dla Irki. Za namową Tośka rodzina wyrusza kolędować, po drodze spotykają Halinę i Zbyszka, który w końcu wraca do domu. Tymczasem w gospodzie samotna Irka tańczy przy głośnej muzyce, próbując w ten sposób zagłuszyć swój smutek. Zenek tęskni za Krysią i Kasią. Iza wymusza na nim stwierdzenie, że cieszy się, mogąc spędzić święta z Zosią, ale kiedy proponuje wspólne pójście na pasterkę, Zenek odmawia.
Rodzina Jurka ma nadzieję, że chłopak pogodzi się z Irką. Przy śniadaniu Tosiek porusza temat Waldiego, dziwiąc się, że nie został zaproszony. Mamcia szybko ucina rozmowę. Irka zwierza się Heńkowi, że nadal kocha Jurka, nie bardzo jednak wierzy, że znów będą razem. Heniek zapewnia ją, że prawdziwa miłość pokona wszelkie przeszkody. Do domu opieki przyjeżdża syn Niny w poszukiwaniu córki, Sylwii, która uciekła z domu. Ninie trudno jest porozumieć się z synem, oboje mają do siebie żal. Gdy okazuje się, że dziewczynka się odnalazła, mężczyzna proponuje matce, żeby resztę świąt spędziła z rodziną. Jura ma za złe Wali, że za bardzo koloryzuje swoje opowieści, tymczasem ona stara się przypodobać Józefinie. Chciałaby zostać w Tulczynie na dłużej. Iza zarzuca Zenkowi, że wstydzi się jej i Zosi. Do kościoła idą oddzielnie, ale w czasie mszy Zenek siada koło Zosi. We troje wyglądają jak prawdziwa rodzina, co wzbudza komentarze parafian.
Zbyszek nie zamierza wracać na stanowisko kościelnego. Nie chce sprawiać przykrości Romusiowi, boi się też reakcji parafian. Halina bardzo by jednak chciała, żeby mąż miał pracę, i usiłuje na niego wpłynąć. Ponieważ Zbyszek upiera się przy swojej decyzji, rozżalona Halina skarży się na niego proboszczowi. Ksiądz Antoni wzywa Zbyszka na poważną rozmowę. Wala nieopatrznie wyznaje Józefinie, że przed przyjazdem do Polski sprzedali z Jurą cały swój dobytek. Na plebanii zjawia się siostra Klara. Pragnie wrócić do Tulczyna i znów grać na organach w tamtejszym kościele. Dowiaduje się jednak, że jej dawne stanowisko jest już obsadzone. W kościele poznaje Tadeusza, który proponuje jej, żeby grali na cztery ręce. Iza dziękuje Zenkowi za wspólnie spędzone święta. W zamian pokazuje mu zaproszenie na bal sylwestrowy w najlepszym hotelu w Hrubielowie. Zenek nie chce iść na bal ze względu na Krystynę. Iza próbuje go nakłonić do zmiany decyzji.
Tadeusz przyjmuje propozycję grania na dancingu w noc sylwestrową. Grzybowa, która tak była dumna ze szwagra-organisty, jest oburzona jego decyzją. Irka ma sama spędzać sylwestra. Heniek namawia ją i Jurka, aby się pogodzili, ale żadne z nich nie ma odwagi uczynić pierwszego kroku. Iza namawia Zenka, żeby poszedł z nią na bal sylwestrowy. Zenek ma obiekcje, czy słusznie postępuje, ale Iza rozwiewa jego wątpliwości zapewnieniami, że na pewno Krystyna będzie się równie dobrze bawić na balu w górach. Specjalnie na tę okazję Iza zakłada elegancką, seksowną suknię. Tymczasem Krystyna i Kasia, chcąc zrobić Zenkowi niespodziankę, postanawiają wcześniej wrócić z wczasów. Dochodząc do domu, widzą Zenka i Izę w szampańskich humorach wsiadających do taksówki. W takiej sytuacji Krystyna decyduje się spędzić tę noc z córką w gospodzie, gdzie zastaje smętną Irkę.
W Nowy Rok na porannej mszy kościół jest niemal pusty - prawie wszyscy odsypiają sylwestrową zabawę. Krystyna budzi się z postanowieniem, że rozstanie się z mężem. Nie może mu darować, że podczas jej nieobecności tak łatwo i szybko znalazł pocieszenie u boku Izy. Tadeusz odwiedza Ninę i wyznaje jej, że od lat ją kocha i tylko dla niej przyjechał do Tulczyna. Nina nie odwzajemnia jednak jego uczuć i delikatnie studzi jego zapały. Tadeusz postanawia wyjechać z miasteczka. Jurek spotyka się z Irką w gospodzie, po raz pierwszy od dawna zamienia z nią parę zdań, ale oboje są tą rozmową bardzo onieśmieleni. Krystyna czeka w domu na Zenka i Izę wracających rankiem z balu sylwestrowego. Na jej widok oboje stają osłupiali. Zenek próbuje się tłumaczyć, ale Krystyna jest chłodna i stanowcza.
Proboszcz rozmawia z siostrą. Mówi jej, że zdaniem ludzi wyjechała z kochankiem, zostawiając Zenka samego na święta. Krystyna informuje księdza, że to Zenek zdradził ją podczas jej nieobecności. Walencik żałuje nocy spędzonej z Izą. Zmuszony przez nią do zadecydowania, z którą z kobiet chce zostać, wybiera Krystynę. Odwiedza żonę z kwiatami, chcąc ją przeprosić. Zdenerwowana Krystyna nie chce go słuchać, w emocjach uderza go w twarz, zwłaszcza że Zenek uważa, iż oboje ponoszą winę za zaistniałą sytuację. Krystyna żałuje, że w ogóle zdecydowała się na związek z nim. Podczas obiadu na plebanii Jura otwarcie okazuje swoje niezadowolenie. Proboszcz przeprowadza z nim w końcu poważną rozmowę. Zapewnia, że rozumie Jurę i jego tęsknotę za ojczyzną. Zauważył również, że Jura nie chciał uczestniczyć w katolickich świętach. Informuje go więc o mszy odprawianej w cerkwi w Hrubielowie, tłumaczy, że nie musi ukrywać swojej wiary.
Krystyna prosi Tośka o pomoc w przeprowadzce. Jurek zamierza wyjechać do Niemiec. Gosia usiłuje go namówić, aby porozmawiał z Irką, ale Jurek nie jest pewien, czy nadal ją kocha. Ma do dziewczyny żal o jej związek z Karolem. Wala wypytuje Irkę o możliwość podjęcia pracy w gospodzie. Ich rozmowę słyszy jeden z rolników. Proponuje Wali posadę gospodyni i zabiera ją do swojego domu, żeby obejrzała przyszłe miejsce pracy. Ale nadzieje Wali szybko obracają się w gorzkie i przykre rozczarowanie. Ksiądz Artur niepokoi się, że nie zdoła uzbierać na czas funduszy na zapłacenie za obrazy Drogi Krzyżowej dla kościoła w Brzezinach. Nieoczekiwanie jeden z wiernych przynosi w imieniu swojego brata darowiznę na rzecz kościoła - 4 tys. euro. Zadowolony, że rozwiązał swój problem, ksiądz Artur postanawia ukryć przed proboszczem fakt darowizny. Dzwoni do Tracza z informacją, że ma pieniądze na wykupienie obrazów. Zdaniem Konstancji, oznacza to, że Artur działa za plecami Tracza.
Krystyna przychodzi do swojego byłego domu po rzeczy swoje i Kasi. Zenek ponownie próbuje z nią porozmawiać, ale Krystyna nie chce go słuchać. Pragnie jak najszybciej opuścić dom, którego już nie uważa za własny, i jak najszybciej zapomnieć o przeszłości. Wala i Jura szukają pracy. Zajęcia poszukuje również Zbyszek, który nie chce być na łasce proboszcza. Proboszcz z wójtem proponują mu, aby w domu na Wygodzie urządził świetlicę dla dzieci z okolicy. Mógłby tam mieszkać z Haliną, a jednocześnie pracować. Ksiądz Artur przychodzi do Tracza po obrazy stacji Drogi Krzyżowej. Janusz wyjaśnia wikaremu, że tajemniczy darczyńca to jego człowiek. Mając podpisane przez księdza Artura pokwitowanie przyjęcia pieniędzy, o którym wikary nie poinformował proboszcza, Tracz może teraz szantażować Artura.
Zbyszek obawia się, że nie poradzi sobie z prowadzeniem świetlicy. Prosi o pomoc Krystynę, ale ona nie podchodzi zbyt entuzjastycznie do tego pomysłu. Do gospody przychodzi Wiola. Kiedy Zbyszek dowiaduje się, że jest aktorką, proponuje jej współpracę. Wiola informuje go, że może śpiewać i daje próbkę swoich talentów. Zdesperowana Wala jest gotowa sprzedać przywiezioną ze sobą ikonę, żeby zdobyć pieniądze na życie, ale Jura nie wyraża na to zgody. Grzybowa jest pełna podziwu dla księdza Artura, że tak szybko zdobył pieniądze na nową Drogę Krzyżową dla kościoła w Brzezinach. Chciałaby, żeby równie przedsiębiorczy był proboszcz - marzą się jej bowiem nowe witraże w tulczyńskim kościele. Pod pozorem odprawiania kolędy wikary udaje się do domu Tracza. Prosi go o sponsorowanie kolejnych przedsięwzięć w kościele w Brzezinach. Do domu Janusza trafia również poszukująca pracy Wala. Ku wściekłości Tracza Konstancja decyduje się zatrudnić Rosjankę jako gospodynię.
Wiadomość, że Wala ma pracować u Tracza, wywołuje na plebanii zaniepokojenie. Wszyscy ostrzegają ją przed nowym pracodawcą. Tymczasem Janusz nakazuje Konstancji wyrzucić Rosjankę. Kotka nie daje jednak za wygraną: ogłasza strajk i sama przestaje zajmować się domem. Janusz nie ma wyboru, musi się zgodzić, ale przez cały czas ignoruje Walę, która staje przed trudnym egzaminem. Od jego wyników zależy, czy zostanie w domu Tracza na dłużej. Ma przygotować wystawną kolację dla bogatych rosyjskich gości Janusza. Wala podaje zaproszonym bliny z kawiorem. Goście są zaskoczeni, ale - jak się okazuje - bardzo pozytywnie. Są nawet gotowi odkupić służącą. Wiola zamierza wracać wkrótce do Warszawy. Marcelina próbuje zatrzymać wnuczkę na dłużej. Nieoczekiwanie w domu Marceliny zjawia się stary Śleboda z kwiatami i czekoladkami dla Wioli. Proponuje jej spotkanie. Ku oburzeniu Marceliny, Wiola przyjmuje zaproszenie na kolację, uważając, że to jej do niczego nie zobowiązuje.
Wala pracuje jako gospodyni u Tracza. Bardzo się stara, aby przejść pomyślnie okres próbny, ale Janusz nadal ją ignoruje. Konstancja wypróbowuje uczciwość Wali, proponując jej zabawę, w której stawką jest sto dolarów znalezione przez gosposię na podłodze. Wala nie daje się w to wciągnąć. Proboszcz i wikary rozmawiają na plebanii na temat sensu i znaczenia chodzenia po kolędzie. Jak zwykle, mają różne zdania na ten temat. Konstancja prosi Janusza, żeby pozwolił jej spróbować sił w biznesie lub negocjacjach z partnerami. Na początek oferuje się, że zdobędzie dla niego ziemię Marceliny. Jeśli się jej uda, Janusz w nagrodę miałby się z nią ożenić. Tracz przyjmuje ofertę. Śleboda, umówiony z Wiolą, przyjeżdża po nią z kwiatami. Jego syn, Waldek, patrzy krzywym okiem na zaloty ojca. Obawia się, że ewentualny ożenek ojca może go pozbawić należnego mu majątku. Tymczasem ojciec popisuje się przed Wiolą pieniędzmi, chwali swoją pracowitością.
Jura z przejęciem opowiada o obchodach prawosławnego Bożego Narodzenia. Wala wypomina mu jednak, że do tej pory nie znalazł pracy. Zdesperowany Jura jest gotów wrócić do Rosji, ale Wala uświadamia mu, że nie ma już dokąd, gdyż przed wyjazdem do Polski sprzedali cały dobytek. Krystyna z Kasią wprowadziły się do mieszkania nad gospodą, które dzielą teraz z Irką, ale we trójkę jest im trochę ciasno. Krystyna wpada na pomysł zagospodarowania również strychu. Musi tylko znaleźć solidnego i taniego fachowca, który wykona remont. Postanawia rozejrzeć się wśród Rosjan gromadzących się na hrubielowskim rynku. Wiola szykuje się na kolejne spotkanie ze Ślebodą - swoim nowym wspólnikiem. Marcelina jest pełna obaw co do przyszłości dyniowego interesu, ale Wiola nie traci dobrego humoru. Waldek Śleboda oferuje się z pomocą. Na dobry początek zaprasza Wiolę do gospody na szampana. Krystyna zauważa Jurę w grupie Rosjan na rynku. Proponuje mu pracę przy remoncie strychu.
W Dniu Babci Karolina odwiedza na plebanii babcię Józefinę, przynosi jej w prezencie kwiaty i perfumy. Następnie jedzie do domu opieki w Starej Wiośnie odwiedzić znajome staruszki i złożyć im życzenia. Wala czuje się nie w porządku, że on i Jura tak długo korzystają z gościny na plebanii. Wypytuje proboszcza, czy nie słyszał o tanim mieszkaniu do wynajęcia. Jest przekonana, że z tego, co ona zarobi u Tracza, a Jura u Krystyny, będą w stanie się utrzymać. Krystyna przedstawia Jurze plan rozbudowy strychu. Mężczyzna jest zaskoczony skalą prac, spodziewa się, że Krystyna wynajmie do tego całą ekipę. Tymczasem ona liczy, że Jura sam wykona wszystkie roboty, z jej niewielką pomocą. W obawie, że nie podoła przedsięwzięciu, Jura jest gotów się wycofać, ale Wala przekonuje go, że musi spróbować i że na pewno sobie poradzi. Zbyszek przegląda gazety, szukając w nich pomysłu na rozkręcenie interesu. Józefina zauważa ogłoszenie o kursie tańca organizowanym w hrubielowskim domu kultury.
Zbyszek i Halina jadą do Hrubielowa na spotkanie z dyrektorem domu kultury, od którego chcą uzyskać wskazówki dotyczące prowadzenia świetlicy dla dzieci. Osa zgłasza się do księdza Artura, prosząc go o pomoc w rozwiązaniu dylematu moralnego: jak pogodzić lojalność wobec szefa z głosem sumienia mówiącym mu, że nie wszystko, co robi, jest uczciwe. Wikary zbywa go, za to swoją pomoc oferuje mu Romuś. Namawia Osę, aby potajemnie robili dobre uczynki. Proboszcz zdradza Halinie, że Józefina marzy, aby nauczyć się tańczyć, ale Halina wyśmiewa ten pomysł. Jura, wciąż pełen wątpliwości, czy podoła zadaniu, którego się podjął, przystępuje do pracy. Krystyna dzielnie mu pomaga. Dołączają do nich także Osa i Romuś. Proboszcz zauważa w kościele dziewczynę, która w trakcie spowiedzi nagle wstaje od konfesjonału i wybiega z kościoła. Po zakończonej spowiedzi ksiądz Antoni wypytuje wikarego o przyczyny takiej reakcji parafianki. Artur wykręca się od odpowiedzi, cynicznie odpiera zarzuty.
Józefina, która zapisała się na kurs tańca, ćwiczy nowe kroki nawet podczas sprzątania. Trochę się tego wstydzi, ale po latach poświęconych wyłącznie rodzinie i pracy chce wreszcie zrobić coś tylko dla siebie. Halina i Zbyszek przeprowadzają się do domu na Wygodzie, gdzie mają prowadzić świetlicę i bibliotekę. Halina obawia się, czy sobie poradzą, ale Zbyszek jest pełen optymizmu. Krystyna udaje się z Jurą do swojego dawnego domu, aby pożyczyć od Zenka samochód. Trudno jej opanować zdenerwowanie i łzy. Jura doskonale ją rozumie: on też musiał porzucić dotychczasowe życie i teraz zaczyna wszystko od początku. Spotkanie przebiega w niezbyt miłej atmosferze. Romuś i Osa przedstawiają proboszczowi swój plan: mają zamiar spełniać dobre uczynki pod szyldem organizacji "Niewidzialne serca". Osa marzy nawet, by zostać świętym. Wkrótce nadarza mu się doskonała okazja wyświadczenia pomocy bliźniemu. Iza ma do Zenka pretensje.
Proboszcz odwiedza siostrę, mówi jej o wizycie Zenka i jego planach rozwodowych. Krystyna jest zaskoczona i zdenerwowana. Obwinia siebie o rozpad małżeństwa. Ksiądz namawia ją, by spróbowała ratować swój związek. Jura pociesza pracodawczynię, przekonując ją, że to nie ona ponosi winę za powstałą sytuację. Również Iza nie kryje zaskoczenia decyzją Zenka. Jest jednak gotowa za niego wyjść, twierdząc, że jest dobrym, porządnym człowiekiem. Walencik podejrzewa jednak, że kieruje nią chęć poprawienia swej nadszarpniętej reputacji. Romuś pomaga Zbyszkowi w przeprowadzce. Wśród książek znajduje powieść o Robin Hoodzie. Wyjawia Zbyszkowi swój plan. Wraz z Osą udaje się do domu Eli i Mariana. Kobieta uciekła wraz z dziećmi z domu przed agresją pijanego męża. Osa i Romuś ostrzegają Mariana, że jeśli jeszcze raz podniesie rękę na żonę, będzie miał kłopoty. Do proboszcza przyjeżdża z wizytą ksiądz Mundek i informuje go o spodziewanej wizycie biskupa.
Na plebanii poruszenie, wszyscy czekają w napięciu na wizytę biskupa. Proboszcz podejrzewa, że to wikary jest pomysłodawcą oddzielenia się kościoła w Brzezinach od parafii w Tulczynie. Ksiądz Artur wszystkiego się jednak wypiera. Gdy dowiaduje się, że to Tracz puścił taką plotkę, chce się wycofać ze współpracy z nim, ale Janusz uświadamia mu, że już na to za późno. Jurek wraca z Niemiec z pierścionkiem dla Irki. Nie wie jednak, czy powinien go jej dać, obawia się odrzucenia. Gosia przekonuje go, że powinien spróbować. Jurek spotyka się więc z Irką w gospodzie. Kiedy dziewczyna wychodzi, zatrzymuje ją i całuje. Chce, żeby Irka zdecydowała, czy zamierza z nim być. Wiola jedzie ze Ślebodą do Hrubielowa, wiozą transport marmolady z dyni, którą zrobiła Marcelina. Wiola sprzedaje marmoladę przed dworcem PKP, ale chociaż klienci chwalą produkt, mało kto kupuje. Wiola nie kryje rozczarowania.
Tracz obmyśla plan zdobycia ziemi Marceliny. Konstancja próbuje załatwić tę sprawę na własną rękę. Odwiedza Marcelinę, proponując jej przeniesienie jej domu w inne miejsce. W gospodzie zjawiają się dwaj nieznajomi: Mat i Ken, szukają wąwozu, obok którego stoi dom Marceliny. Mają ze sobą sprzęt do wykrywania metali. Klienci gospody biorą ich za poszukiwaczy skarbów. Rozmowę Konstancji z Marceliną przerywa pojawienie się Mata i Kena, którzy chcą rozkuć fundamenty domu, sądząc, że są tam ukryte skarby. Zirytowana Kotka, przeświadczona, że to Janusz nasłał kopaczy, dzwoni do niego z pretensjami. Ku zaskoczeniu wszystkich Tracz w odpowiedzi wzywa przeciwko kopaczom policję. Elżbieta opowiada proboszczowi o swojej trudnej sytuacji domowej. Ma dość pijaństwa i brutalności męża, ale nie chce składać na niego doniesienia. Jedyną nadzieją jest dla niej organizacja "Niewidzialne serca".
Marcelina opowiada proboszczowi o interwencji Tracza. Jest mu wdzięczna za pomoc i twierdzi, że to w sumie dobry człowiek. Konstancja przypomina Januszowi o ich zakładzie. W odpowiedzi słyszy, że i tak nie mogliby wziąć ślubu, bo on formalnie nadal jest żonaty. Ksiądz Mundek chce zorganizować w Tulczynie spotkanie biskupów na znak, że ma pełne zaufanie do proboszcza Antoniego. Romuś spotyka się z Osą. Pomny słów proboszcza, uważa, że nie mogą poprzestać na jednorazowej pomocy rodzinie Elżbiety. Muszą nad nią stale czuwać. Tymczasem pijany Marian wraca do domu. Gdy zasypia, żona zabiera mu z portfela wszystkie pieniądze. Spłaca długi w sklepie Grzybów i jeszcze robi spore zakupy na zapas. Romuś i Osa służą jej za tragarzy. Jurek, który umówił się z Irką, zamiast do dyskoteki prowadzi ją na puste pole. Pokazuje miejsce, w którym stanie jego przyszły dom. Proponuje, aby dziewczyna pomogła mu go urządzić.
Irka spóźnia się do pracy. Po wieczorze spędzonym z Jurkiem jest w doskonałym nastroju. Jurek informuje tymczasem Gosię i Tośka, że postanowił oświadczyć się Irce. Gosia daje mu wskazówki, jak powinien to przeprowadzić. Irka jest zła na Jurka, który znów się spóźnia. Kiedy się wreszcie zjawia, zaczynają się kłócić. Jurek powściąga jednak emocje i zaprasza ukochaną na kolację do restauracji. Horyniuk radzi proboszczowi, aby napisał list do biskupa, w przeciwnym razie zrobią to parafianie z Brzezin, którzy nie wiedzą, co się dzieje z pieniędzmi dawanymi przez nich na tacę. Proponuje też odwołać księdza Artura. Słysząc to, wikary nie kryje wściekłości. Po rozmowie z Traczem Konstancja wychodzi z domu. Wraca z adwokatem, który miałby przeprowadzić korzystny dla Janusza rozwód z Andżeliką.
Ksiądz Artur udaje się do domu Marty. Ma wyrzuty sumienia, że źle ją potraktował podczas spowiedzi. Drzwi otwiera mu Olek, jej brat. Dziewczyna wyjaśnia księdzu, że Olek nie potrafił się pogodzić z tragiczną śmiercią rodziców. Wyobraża sobie, że nadal żyją i opowiada o nich zmyślone historie. Marta nie chce wracać do sprawy spowiedzi. Musi nadal sypiać z szefem, podobnie jak jej koleżanki. W przeciwnym razie straci pracę. Kotka chce, żeby Janusz podpisał pozew rozwodowy. Tracz wzbrania się, twierdząc, że nie wie, gdzie przebywa Andżelika. Osa niechcący zdradza, że kobieta mieszka w Lublinie. Kotka udaje obojętność. Zaskoczony Tracz podpisuje dokument. Jurek jedzie do restauracji "Meduza", żeby zarezerwować stolik na kolację zaręczynową. Jest przekonany, że w odpowiedniej, romantycznej oprawie Irka musi przyjąć jego oświadczyny. Tymczasem przejęta dziewczyna nie może się doczekać spotkania. Niespodziewanie dostaje wysokiej gorączki.
Ksiądz Artur jest zbulwersowany tym, co usłyszał od Marty. Wyjawia tajemnicę dziewczyny proboszczowi. Chce spotkać się z rozpustnym kierownikiem sklepu, stanąć w obronie molestowanych dziewczyn. Proboszcz jest zaskoczony jego postawą. Jurek wybiera się na zaręczynową kolację. Obmyślił wszystko do najdrobniejszych szczegółów, jest pewny, że wieczór przebiegnie wspaniale. Tymczasem Irka czuje się coraz gorzej, jej gorączka rośnie. Zaniepokojona Krysia wzywa doktora Blumentala, który stwierdza u dziewczyny anginę. Waldek Śleboda jedzie do Wioli. Niespokojny o ojcowski majątek, który kandydatka na macochę mogłaby mu odebrać, postanawia skłócić ją z ojcem. Jurek jest zawiedziony, że z wymarzonej kolacji nic nie będzie. Nie zamierza jednak rezygnować z oświadczyn. Irka jest wzruszona jego słowami. Wikary jedzie do sklepu, w którym pracuje Marta. Ale jego rozmowa z kierownikiem przebiega zupełnie inaczej niż oczekiwał.
Elżbieta przychodzi na mszę z posiniaczoną twarzą. Romuś dowiaduje się, że mąż zabrał jej wszystkie zakupy i pobił jeszcze brutalniej niż zwykle. Waldek oświadcza ojcu, że w jego imieniu zerwał kontakty z Wiolą, zarzucając jej, że chyha na majątek Ślebodów. Zbulwersowany ojciec jedzie do domu Marceliny, chce rozmawiać z jej wnuczką. Wiola wyjaśnia mu, że nic do niego nie czuje i nie wyobraża sobie życia na wsi. Marian odnosi do sklepu produkty spożywcze kupione przez żonę, ale Grzybowa odmawia ich przyjęcia i wyrzuca go za drzwi. Urażony Marian sprzedaje wszystko za pół ceny wśród napotykanych ludzi, a za odzyskane pieniądze nabywa kilka flaszek wódki. Irka jest bardzo przejęta oświadczynami Jurka, nie może się doczekać jego kolejnej wizyty. Tymczasem chłopak zaraził się od niej anginą i próbuje kurować się w domu z pomocą Gosi. Romuś i Osa, przejęci losem Eli i jej dzieci, zjawiają się u niej w domu. Pijany Marian prowokuje ich do bójki.
Ksiądz Artur bardzo przejmuje się losem Marty. Proboszcz jest zaskoczony zmianą w jego postępowaniu. Osa i Romuś zgłaszają się do proboszcza. Po scysji z Marianem są gotowi zrezygnować ze swojej misji czynienia dobra. Proboszcz pociesza jednak Osę, że wystarczy, jeśli wyspowiada się z bójki i obieca, że to się nie powtórzy. Marian wypytuje doktora Blumentala o lek, który pomoże mu zerwać z nałogiem. Nie chce już więcej pić i bić żony. W drodze powrotnej kupuje dla dzieci jedzenie w sklepie Tośków. W domu Ela informuje go, że proboszcz załatwił jej i dzieciom miejsce w domu samotnej matki. Marian próbuje zatrzymać żonę. Przysięga, że się zmieni, ale Ela już mu nie wierzy. Horyniuk zbiera podpisy pod petycją o nierozdzielanie tylczyńskiej parafii. Swój podpis składa także Marcelina. Po rozmowie z Wiolą załamany Śleboda topi smutki w wódce.
Marian prosi proboszcza, żeby pomógł mu wpłynąć na Elę i zatrzymać ją. Ksiądz przekonuje go, że teraz może odzyskać żonę tylko poprzez zmianę swojego postępowania. Tymczasem Elżbieta, korzystając z nieobecności męża, pakuje rzeczy i opuszcza dom. Kiedy Marian wraca, nikogo już nie zastaje. Koledzy na pocieszenie zapraszają go do gospody, pocieszają, że znajdzie sobie lepszą towarzyszkę życia. Marian nie chce jednak innej. Dopiero teraz zrozumiał, że stracił to, co najważniejsze - rodzinę. Józek i Hanka mają dość wtrącania się Mamci w ich życie. Chcą się wyprowadzić. Mamcia jest przygnębiona ich decyzją, czuje się niepotrzebna. Piotr proponuje Józkowi, żeby na kilka lat wprowadził się do domu należącego do rodziców pewnego więźnia. Przez ten czas wybuduje sobie własny dom. Musi się spieszyć: Hania jest w ciąży.
Marta przychodzi do wikarego. Ma do niego żal o interwencję u kierownika sklepu. Straciła przez to pracę. Uważa, że teraz może zarabiać na życie już tylko jako prostytutka. Ksiądz Artur prosi ją, by nie popełniała takich błędów. Obiecuje znaleźć jej pracę. Marian jest zdecydowany zrobić wszystko, byle odzyskać rodzinę. Chce oddawać proboszczowi wszystkie swoje zarobki. Połowę pieniędzy ksiądz Antoni miałby przekazywać Eli, połowę będzie udostępniał Marianowi w miarę potrzeb. Mamcia i Józek przesadnie troszczą się o ciężarną Hanię. Józek rezygnuje w takiej sytuacji z przeprowadzki. Mamcia wzywa znajomą panią ginekolog, żeby zbadała Hanię. Artur prosi Tracza o pomoc dla Marty. Janusz nie odmawia, ale stawia bardzo twardy warunek. Wikary nie wie, jak ma dalej postąpić.
Tracz niepokoi się, że w księdzu Arturze obudziło się sumienie i że pomaga Marcie z dobroci serca. Tymczasem Artur proponuje załamanej Marcie pracę w biurze nieruchomości, którą zgodził się dać dziewczynie Tracz. Marta, przekonana, że zawdzięcza to wyłącznie wikaremu, nie kryje zaskoczenia. Po rozmowie z przyszłą szefową dziewczyna jest tak szczęśliwa, że daje księdzu Arturowi całusa, co zarówno ją, jak i jego wprawia w zakłopotanie. Tosiek zamawia mszę świętą w intencji swego przyszłego wnuka - dziecka Hani i Józka. Z kolei Mamcia bardzo troszczy się o Hanię. O jej ciąży informuje klientki sklepu. Każda z kobiet ma pełno dobrych rad dla ciężarnej. Hanię bardzo męczy ten nadmiar zainteresowania. Irka i Jurek chcą ustalić z proboszczem datę swojego ślubu. Wcześniej czekają ich jeszcze nauki przedmałżeńskie, sporo różnych formalności i przygotowań. Jurka bardzo to niecierpliwi. Irka prosi natomiast Krystynę, żeby została jej świadkiem na ślubie.
Krystyna nie może ochłonąć po otrzymaniu pozwu rozwodowego. Irka chce jej pomóc, ale nie wie jak. Zenek przychodzi do proboszcza wytłumaczyć się z decyzji o rozwodzie. Ksiądz oświadcza mu jednak, że w świetle prawa kanonicznego małżeństwo jest związkiem nierozerwalnym. Chcąc je unieważnić, Walencik musiałby narazić Krystynę na wiele upokorzeń i stresów. Na plebanii wszyscy szykują się do kongregacji dekanalnej. Krystyna spotyka Zenka na plebanii. Mąż usiłuje z nią porozmawiać. Przełamując urazy i pretensje, oboje wspominają dawne, dobre czasy. Irka i Jurek rozpoczynają przedmałżeńskie nauki pod okiem siostry Klary, która okazuje się bardzo surową nauczycielką. Artur zjawia się u Tracza na jego wezwanie. Janusz żąda od niego, aby podczas kongregacji oskarżył proboszcza o przywłaszczenie sobie 4 tys. euro. W przeciwnym razie straci dobre imię, a Marta - pracę. Artur próbuje się sprzeciwiać, ale Tracz nie daje mu wyboru.
Pobyt Wioli na wsi przedłuża się. Dziewczyna nie ma jednak dobrych wieści od swojego agenta, który nie zdołał zdobyć dla niej żadnej nowej roli. Tymczasem stary Śleboda, zakochany w niej po uszy, znów ją nachodzi, zapewniając o swoim uczuciu. W dniu rozpoczęcia kongregacji Janusz przypomina wikaremu o jego zobowiązaniu. W przeciwnym razie go zniszczy. Śleboda uparcie adoruje Wiolę, która zaczyna tracić cierpliwość. W końcu składa na niego skargę w komisariacie. Uciekając się do podstępu, oświadcza wytrwałemu wielbicielowi, że kocha komendanta posterunku. Na dowód namiętnie całuje Piotra na oczach Ślebody. Osiąga zamierzony efekt: zrezygnowany mężczyzna odchodzi. W obecności księży przybyłych na kongregację Artur sugeruje, że proboszcz Antoni przywłaszczył sobie 4 tys. euro.
Proboszcz bardzo się denerwuje wysuniętym pod jego adresem oskarżeniem o kradzież pieniędzy. Nikt na plebanii nie wierzy jednak w jego winę, za to wszyscy ignorują wikarego, dając mu odczuć, że potępiają jego zachowanie. Proboszcz wzywa księdza Artura do kancelarii, chce wiedzieć, dlaczego potwierdził oskarżenia Kuca. Artur nie umie odpowiedzieć. Wolałby zniknąć na jakiś czas, wziąć urlop. Ksiądz Antoni nie wyraża jednak zgody, chce najpierw wyjaśnić całą sprawę. Zakochany Śleboda prosi Piotra, by zostawił Wiolę w spokoju. Komendant zapewnia, że Wiola go nie interesuje. Józek obawia się tymczasem, że Śleboda rozpowie, że Piotr całował się z Wiolą i że plotka dotrze do Basi. Piotr lekceważy jego obawy, uważa, że żona est pewna jego uczuć. Józek uświadamia mu, że kobiety potrzebują od czasu do czasu dowodów miłości. Wiola przychodzi do gabinetu Barbary po receptę. Wychodząc, mija się z Piotrem niosącym bukiet kwiatów.
Jurek nie ma ochoty chodzić na nauki przedmałżeńskie. Gosia i Tosiek przekonują go, że może się tam wiele nauczyć. Jurek ostatecznie zgadza się, wiedząc, że Irce bardzo na tym zależy. Ula ma za złe siostrze Klarze, że podjęła się prowadzenia nauk przedmałżeńskich. Traktuje to jako wchodzenie na swój teren. Między nią i siostrą Klarą dochodzi do różnicy zdań. Sytuację pogarsza jeszcze Jurek, który wtrąca swoje uwagi. Atmosfera na plebanii staje się coraz bardziej napięta. Ksiądz Artur wie, że wszyscy najchętniej pozbyliby się go. Tymczasem Olek, brat Marty, zwraca się do niego z prośbą o pomoc w napisaniu listu do rodziców. Pod nieobecność wikarego na plebanii zjawia się Marta. Pochlebnie wypowiada się o Arturze, uważając, że jest bardzo dobrym człowiekiem.
Proboszcz Antoni bardzo przeżywa bezpodstawne oskarżenie. Ksiądz Mundek informuje go, że Kuc żąda interwencji biskupa w tej sprawie, grożąc, że w przeciwnym razie poinformuje o wszystkim prasę. Co gorsza, na koncie proboszcza dziwnym trafem znalazło się prawie 5 tys. euro. Kotka daje Wali w prezencie serwis, który należał do byłej żony Janusza. Wala oświadcza jej, że niedługo musi wracać do Rosji, ponieważ kończy się jej wiza. Konstancja radzi, żeby wyszła za Polaka i postarała się o polskie obywatelstwo. Jest gotowa służyć Wali pomocą. Tymczasem Janusz już cieszy się na myśl o pozbyciu się księdza Antoniego z tulczyńskiej parafii. Ksiądz Adam żąda od Artura wyjaśnień, dlaczego bezpodstawnie oczernia proboszcza. Artur udawaną pewnością siebie maskuje obawy. W poczuciu winy wyznaje Marcie, jak podle postąpił. Dziewczyna nie może uwierzyć, że był do tego zdolny. Radzi mu, aby wyjaśnił wszystko proboszczowi. Wikary wyjaśnia, że wtedy sam zostanie uznany za złodzieja, a ona straci pracę.
Ksiądz Antoni wybiera się na spotkanie z biskupem. Rozmowa ma dotyczyć pomówienia o przywłaszczenie darowizny. Józefina bardzo się denerwuje, obawia się, że biskup może uwierzyć oskarżycielowi. Tracz wyjaśnia Kotce kulisy swojej intrygi. Cieszy się z dokonanej zemsty, żałuje jedynie, że nie będzie świadkiem upokorzenia proboszcza. Po mszy Marta zjawia się w zakrystii, chce rozmawiać z wikarym. Próbuje go przekonać, że może jeszcze wycofać fałszywe świadectwo przeciwko proboszczowi. Wyjawia też, że odeszła z pracy w agencji należącej do Tracza. Artur jest załamany tą wiadomością. Nie ma już żadnego usprawiedliwienia dla swojego postępku. Irka i Jurek czekają na przedślubną spowiedź. Ale ksiądz Artur pośpiesznie wybiega z kościoła, nie zwracając uwagi na wiernych. Biskup nie chce uwierzyć w winę księdza Antoniego, ale fakty świadczą przeciwko niemu. Sugeruje, że powinien opuścić swoją parafię. Ich rozmowę przerywa nagłe wtargnięcie wikarego.
Proboszcz jest zaskoczony przemianą, jaka dokonała się w wikarym. Nie ma za złe Arturowi jego czynu, chce nadal z nim pracować. W rozmowie z Martą ksiądz Artur wyjawia dziewczynie, że zmienił się pod jej wpływem. Jest jej wdzięczny. Mimo wszystko odczuwa ulgę, że wyrwał się z zaklętego kręgu intryg i kłamstw. Przewiduje, że zostanie wysłany do innej parafii na głębokiej prowincji. Marta jest gotowa jechać razem z nim. Sugeruje, że Artur nie musi być księdzem do końca życia. Wala wyjaśnia Józefinie, że Jura nie jest jej mężem, ale szwagrem. Mąż Wali nie żyje. W takiej sytuacji Józefina zarządza przeniesienie rzeczy Jury do osobnego pokoju. Jura jest oburzony przeprowadzką. Uważa, że Wala już go nie chce. Artur odwiedza Tracza, chce się z nim ostatecznie rozmówić. Janusz nie zamierza pogodzić się z porażką. Postanawia odegrać się na wikarym, ale ten niczego się już nie obawia.
Artur postanawia sprzedać swój samochód i zwrócić pieniądze, które wziął od Tracza. Wala odwiedza Krystynę, prosząc ją, żeby wpłynęła na zachowanie Jury i przydała mu trochę ogłady. Wyjawia Krystynie, że Jura nie jest jej mężem. Może w Polsce mógłby znaleźć sobie żonę. Krystyna zabiera Jurę na zakupy. Kupuje mu kilka ubrań i prowadzi do fryzjera, choć Jura nie widzi takiej potrzeby. Mężczyzna wraca do domu zupełnie odmieniony. Jurek tęskni za Irką, która do czasu ślubu nie pozwala się nawet pocałować. Chłopak jest niepocieszony. U proboszcza zjawia się delegacja parafian z Brzezin, wypytują o księdza Artura, gotowi stanąć w jego obronie.
Artur wręcza proboszczowi 4 tys. euro jako zadośćuczynienie za wyrządzone mu krzywdy. Resztę pieniędzy ze sprzedaży samochodu zamierza podarować Marcie. Dziewczyna nie chce jednak pieniędzy. Chce natomiast mieć w wikarym prawdziwego przyjaciela. Janusz jest rozwścieczony postępowaniem księdza Artura. Postanawia odegrać się na nim, kierując ostrze zemsty przeciwko Marcie. Jurek z trudem znosi niekończący się okres wstrzemięźliwości narzucony mu przez Irkę. Odlicza dni do chwili, gdy znów będzie mógł wziąć ją w ramiona. Irka radzi tymczasem Krystynie, by związała się z Jurą, który - jej zdaniem - jest zainteresowany szefową. Krystyna uważa jednak, że powinny ich łączyć wyłącznie stosunki służbowe.
W Tulczynie trwają ostatnie przygotowania do wizyty biskupa. Grzybowa, która długo przygotowywała przemówienie powitalne, z wrażenia nie może wydusić z siebie słowa. Wyręcza ją Grzyb, wywołując tym wściekłość małżonki. W kościele zjawia się Andrzej, prosi o audiencję u biskupa. Na wieść, że były ksiądz chce wrócić na łono Kościoła, biskup obiecuje osobiście zająć się tą sprawą. Brzezinianie domagają się, by ksiądz Artur został ich proboszczem. Wikary wyznaje im prawdę o swoim niegodnym postępku i zawstydza stwierdzeniem, że powinni sami bardziej zadbać o kościół, a nie tylko oglądać się na pieniądze z zewnątrz. Sprawę dalszego losu księdza Artura biskup powierza proboszczowi. Krystyna obcesowo traktuje Jurę, by mu dać w ten sposób do zrozumienia, że nie może liczyć na żadne względy. Anna zagląda do gospody w poszukiwaniu Andrzeja. Na wieść, że mąż chciał rozmawiać z biskupem, ogarniają ją obawy, że Andrzej pragnie wrócić do stanu duchownego.
Biskup długo rozmawia z Andrzejem, rozumie jego dylematy. Obiecuje pomóc mu w powrocie na łono Kościoła. Proboszcz oferuje mu natomiast nocleg do czasu rozwiązania sprawy. Krystyna opowiada zaskoczonej Irce historię Andrzeja i Anny. Tymczasem Gosia przyłapuje Jurka na cięciu jej centymetra krawieckiego. Speszony chłopak wyjawia, że nie może się już doczekać dnia ślubu, a przede wszystkim nocy poślubnej. Irce daje w prezencie białe róże - symbol czystości. Artur wyjaśnia Marcie, że pozwolono mu zostać w parafii. Wikary obawia się jednak, że będzie musiał odejść ze względu na Martę. Boi się myśleć o tym, co mogłoby się wydarzyć. Artur wypytuje Andrzeja o powód zrzucenia przez niego sutanny. Andrzej oświadcza, że wikary tego nie zrozumie, gdyż nie wie, co znaczy miłość do kobiety.
Andrzej rozmawia w kancelarii z księdzem Arturem. Opowiada mu o swoim związku z Anną i porzuceniu dla niej kapłaństwa, ale także o późniejszym rozczarowaniu, gdy miłość się wypaliła, a on nie mógł już wrócić do stanu duchownego. Odwróciła się od niego rodzina i przyjaciele. Ostrzega Artura, by nie popełnił tego samego błędu. Domyśla się bowiem, że Artur też kocha jakąś kobietę, chociaż nie chce się do tego przyznać. Olek nie może się doczekać wizyty wikarego u nich w domu w Wielki Czwartek. Marta oznajmia mu jednak, że Artur już więcej do nich nie przyjdzie. Piotr oburza się, widząc córkę z makijażem na twarzy. Po jego wyjściu Barbara wypytuje Karolinę o powód, dla którego tak się wyszykowała. Okazuje się, że Marcin przyjeżdża do domu na trzydniową przepustkę. Dziewczyna zamierza go podjąć romantyczną kolacją przy świecach. Marta przychodzi do spowiedzi do księdza Artura. Wyznaje mu, że go kocha, ale jest świadoma, że to uczucie bez przyszłości.
W Wielki Piątek Halina wpada na chwilę na plebanię, oznajmia, że w tym roku po raz pierwszy sama organizuje święta w swoim nowym domu. Józefina przyjmuje jej słowa ze smutkiem - dla niej to pierwsze święta wielkanocne bez córki i zięcia. Wikary chce porozmawiać z proboszczem na temat Olka, wyjaśnić jego dziwne zachowanie poprzedniego dnia. Tłumaczy, że już nie będzie mógł odwiedzać Marty i jej brata. Ksiądz Antoni domyśla się przyczyn takiej decyzji. Z plebanii znikają wszystkie klucze do kościoła, znika również Romuś. Proboszcz jest gotów skorzystać z pomocy strażaków, żeby dostać się do wnętrza przez okno. Sytuacja wkrótce się wyjaśnia: Romuś i Osa zamknęli się w środku, aby zrobić wszystkim niespodziankę: przygotować imponujący i oryginalny grób Jezusa. Karolina wyznaje matce, że zawiodła się na Marcinie, który bardzo się zmienił na niekorzyść podczas pobytu w wojsku. Dziewczyna uważa, że to już koniec ich związku. Tymczasem Marcin przyjeżdża do Karoliny, przeprasza ją.
Tomek pije piwo w gospodzie i próbuje podrywać Irkę. Niebawem dołącza do niego przygnębiony Marcin. Wręcza koledze klucze do mieszkania - Tomek może skorzystać z "wolnej chaty". Marcin idzie natomiast do kościoła. Tam przypadkowo spotyka go Karolina. Po skończonej mszy podchodzi do chłopaka, patrzy na niego już życzliwszym okiem. Marian ma świąteczny prezent dla rodziny - chce przekazać go przez proboszcza. Bardzo tęskni za bliskimi, dopiero teraz zrozumiał, jak wiele dla niego znaczą. Spotyka ich w kościele, chce spędzić z nimi święta. Elżbieta nie wierzy w jego poprawę, jednak zgadza się wrócić na parę dni do domu. Piotr przyprowadza do gabinetu doktora Blumentala rannego chłopaka, który uległ wypadkowi na drodze.
Karolina i Marcin spędzają noc w kościele. Podczas śniadania w domu Karoliny chłopak opowiada o swoich planach na przyszłość. Chce zostać kierowcą tira. Karolina nie uważa, że to najlepszy pomysł. Wolałaby, żeby Marcin poszedł na studia. Kiedy oboje zostają sami, zasypiają w fotelach zmęczeni. Budzi ich Tomek - pora wracać do jednostki. Marian przygotowuje rano śniadanie dla rodziny, ale idzie mu to niezbyt sprawnie. Elżbieta nadal traktuje go chłodno, nie wierzy, że na dobre przestał pić. Dopiero gdy całą rodziną idą ze święconką do kościoła i Marian powtarza w obecności proboszcza zapewnienia, że się zmienił, postanawia wybaczyć mężowi. Piotr przesłuchuje chłopaka, którego wcześniej aresztował, ale ten uparcie milczy. Zdenerwowany Piotr zaczyna mu grozić pałką. Dopiero Mirek Nowak, który zjawia się komisariacie, wyjaśnia komendantowi, że chłopak jest Niemcem i nazywa się Max. Został przysłany na resocjalizację. Piotr wypuszcza Maksa z aresztu.
Ksiądz Artur żegna się z mieszkańcami plebanii. Wraz z proboszczem jedzie do biskupa. Wikary prosi biskupa o zgodę na kilkumiesięczny pobyt w klasztorze. Chce dojść do siebie i uporządkować swoje życie. Biskup proponuje mu roczny pobyt w domu rodzinnym. Proboszcz obawia się, że to nie najlepszy pomysł. Olek nie może darować Arturowi, że ich opuścił. Marta próbuje udobruchać brata. Jest jej bardzo smutno z powodu wyjazdu wikarego, ale wie, że tak musi być. Po świętach Ela zamierza wrócić z dziećmi do schroniska. Marian usiłuje ją nakłonić do pozostania w domu. Zaczynają się kłócić. Kobieta prowokuje męża, spodziewając się, że ten znów użyje pięści jako argumentu. Tymczasem Marian zaczyna płakać. To przekonuje Elę, że powinna mu dać jeszcze jedną szansę.
Karolina niecierpliwie czeka na telefon od Marcina. Barbara bezskutecznie próbuje ją uspokajać i pocieszać. Mirek prowadzi Maksa do komisariatu. Chłopak zwraca uwagę na Karolinę wychodzącą z koleżanką z gospody. Idzie za nimi. Julce bardzo się podoba. Max zagaduje dziewczyny. Wyjaśnia im, że przyjechał do wujka, żeby poznać kraj swojej matki. Mimo chłodnego zachowania Karoliny umawiają się ostatecznie na zwiedzanie we trójkę okolic. Mirek ostrzega Maksa, by nie robił żadnych głupstw. Chłopak obiecuje, że nic się nie stanie. Proboszcz jest zmęczony nawałem obowiązków, których teraz nie może już dzielić z wikarym. Prosi Romusia, by uporządkował dokumenty w kancelarii. Na plebanii zjawia się Maciek i przedstawia się jako nowy wikary. Wygłasza dość kontrowersyjne poglądy na temat Kościoła, a na koniec oznajmia, że ma dziewczynę.
Romuś jest oburzony zachowaniem nowego "księdza" i składa rezygnację ze stanowiska zakrystiana. Proboszcz i Józefina tłumaczą mu, że to był tylko żart Wiki i Maćka. Wiki zamierza otworzyć z Maćkiem ośrodek wypoczynkowy. Podobne plany ma również Jurek, który chce zapewnić przyszłość sobie i Irce. Niestety, ani on, ani jego narzeczona nie mają pieniędzy na zakup ziemi. Maciek, który dysponuje gotówką, może od razu nabyć grunt. Aldona przyjeżdża do Tulczyna załatwić formalności związane z pogrzebem matki. Wyznaje proboszczowi, że ojciec wyklął ją z powodu nieplanowanej ciąży. Proboszcz chce jej pomóc, lecz Aldona dziwnie się zachowuje. W końcu oznajmia, że dziecko nie jest jej.
Jurek sporządza biznesplan nowego przedsięwzięcia. Tosiek jest zaniepokojony jego pomysłami, zwłaszcza gdy dowiaduje się, że brat chce sprzedać firmę, którą do tej pory prowadził z Tośkiem, gdyż potrzebuje pieniędzy na nowy interes. Józefina wypytuje proboszcza o nowego wikarego, który ma wkrótce przyjechać do Tulczyna. Na plebanii zjawia się Zygmunt, ojciec Aldony, z wieścią, że jego córka urodziła dziecko. Teraz trzeba je ochrzcić. Stary Skiba nie może jednak uwierzyć, że Aldona zdecydowała się je sprzedać. Tymczasem Aldonę odwiedzają w szpitalu Monika i Łukasz. Są bardzo serdeczni, lecz Łukasz prosi dziewczynę, żeby podpisała zrzeczenie się praw do dziecka. Kiedy do Aldony przychodzi w odwiedziny ojciec, namawia córkę, żeby zażądała jak największej sumy od rodziców dziecka. Dziewczyna jednak nie chce gotówki: nie zamierza handlować swoimi uczuciami. W gospodzie spotykają się nowi wspólnicy: Maciek i Jurek. Razem z Irką i Wiki omawiają szczegóły biznesplanu.
Zbyszek przygotowuje pokój dla nowego wikarego, Antoniego Króla. Młody ksiądz jest pełen energii, pomysłów i zapału do pracy. Chce założyć w Tulczynie telewizję parafialną lub rozgłośnię radiową. Piotr rozmawia z proboszczem o Maksie, który przebywa w gospodarstwie Mirka Sobockiego w ramach programu resocjalizacji niemieckiej młodzieży. Rozmowę przerywa wejście zdenerwowanego Zygmunta Skiby. Mężczyzna twierdzi, że jego córka została wynajęta do urodzenia dziecka obcym ludziom, którzy teraz nie chcą jej zapłacić. Tymczasem Aldona przebywająca jeszcze w szpitalu podpisuje zrzeczenie się praw do dziecka. Zbyszek reperuje na poboczu drogi swój stary samochód. Zatrzymuje się przy nim jeden z kierowców i pomaga mu w naprawie. Robi to niezbyt fachowo, w efekcie jego działań samochód zaczyna się palić. Zygmunt odwiedza córkę w szpitalu. Uważa, że zbyt łatwo wyrzekła się praw do dziecka i że teraz rodzice maleństwa nie zechcą jej zapłacić. Do Tulczyna dociera w końcu nowy wikary.
Grzybowa wypytuje Zbyszka o nowego wikarego. Ten opowiada jej o "pomocy" młodego księdza przy naprawie samochodu. Tymczasem proboszcz z wikarym przeglądają księgi parafialne. Wikary proponuje, by odtąd prowadzić parafialną ewidencję przy pomocy komputera. Nowy wikary chce uczestniczyć w ceremonii ślubnej Czarka i Bożeny. W końcu proponuje, że będzie filmował uroczystość. Max zagaduje Karolinę stojącą na przystanku PKS. Nie mogąc się doczekać na autobus, dziewczyna decyduje się jechać autostopem. Z zatrzymanego przez nią samochodu wysiadają rozbawieni młodzieńcy i próbują siłą wciągnąć ją do środka. Max rzuca się Karolinie na pomoc. Dochodzi do bójki. Napastnicy uciekają na widok radiowozu. Pobity, ale hardy Max zostaje aresztowany przez Piotra. Przed komisariatem na radiowóz czeka Józek w towarzystwie Karoliny. Komendant ze zdziwieniem dowiaduje się, że Max stanął w obronie jego córki.
Józefina namawia Walę, żeby poszła na sobotnią potańcówkę. Może w ten sposób kogoś pozna. Na plebanię przychodzi Aldona, nadal w widocznej ciąży. Kobiety są zdziwione, że jeszcze nie nadszedł termin porodu. Aldona przyznaje się proboszczowi w tajemnicy, że już urodziła dziecko, ale zrzekła się do niego praw. Wstydzi się swojego czynu i dlatego udaje, że jeszcze nie nastąpiło rozwiązanie. Zamierza jednak wyjechać z Tulczyna i rozpocząć nowe życie. Nowy wikary prezentuje Czarkowi i Bożenie film z ich ślubu. Wszyscy są zdiwieni autorskim, oryginalnym ujęciem tematu. W domu na Bożenę i Czarka czeka miła niespodzianka: dzieci przygotowały odświętny obiad. Miłą atmosferę zakłóca wiadomość, że następnego dnia Czarek musi wyjechać do pracy. Józek i Piotr rozmawiają o incydencie, który przydarzył się Maksowi i Karolinie. Piotr jest zaniepokojony, że jego córką interesuje się chłopak z poprawczaka. Tymczasem Karolina odprowadza Maksa, którego już opatrzył lekarz.
Nowy wikary ma duży zapał do pracy, ale wiele rzeczy robi nie tak jak trzeba i zajmuje się innymi sprawami, niż powinien. W efekcie spóźnia się na mszę. Kotka cieszy się, że Janusz dostał rozwód. Chce pomóc Wali zdobyć polskie obywatelstwo. Sugeruje, że mogłaby wyjść za Osę, by zdobyć odpowiednie papiery. Kobiecie nie podoba się jednak pomysł fikcyjnego ślubu. Również Osa nie jest tym zachwycony. Kłamie, że nie może ożenić się z Walą, gdyż ma dziewczynę. Janusz chce ją poznać. Ochroniarz ma dwa tygodnie na znalezienie ukochanej. Ze względu na Bożenę Czarek waha się z podjęciem decyzji o wyjeździe do pracy. Musi jednak jakoś utrzymać rodzinę.
Wala nie ma ochoty iść z Józefiną na tańce. Jozefina pokazuje jej kilka kroków tanecznych. Przyłącza się do nich Antek, ale proboszcz zagania go do kancelarii. Na tańcach Wala jest rozchwytywana przez mężczyzn. Tańczy z nią również pan Edward. Prosi ją o rozmowę, chcąc się dowiedzieć, czy ma szanse u Józefiny. Wala zaprasza go na plebanię. Józefina uważa, że to dla Wali zbyt dojrzały mężczyzna. Wala nie wyprowadza jej z błędu, że to nie o nią chodzi panu Edwardowi. Proboszcz martwi się, że Antek nie wywiązuje się należycie ze swoich obowiązków. Antek stwierdza, że wynika to z braku komputera na plebanii. Wieczorem okazuje się, że wikary wypożyczył komputer ze szkoły i z pomocą dzieci sporządza dokumenty dla biskupa. Proboszcz jest zaskoczony jego działaniem. Jura zakończył remont strychu u Krystyny. Zachwycona kobieta daje mu premię. W przeciwieństwie do szefowej Jura nie jest jednak zadowolony ze swojej pracy. W każdym razie wolałby podziękowanie w innej formie niż pieniądze.
Jura jest zirytowany z powodu wizyty Edwarda. Jest mu przykro, że Wala ma adoratora, a jemu nie udało się zaprzyjaźnić z Krystyną. Wala pociesza go i namawia, żeby się nie poddawał. Wierzy, że teraz Krystyna odczuje jego brak. Tłumaczy mu, że wizyta Edwarda jest związana z Józefiną. Jura nie jest zachwycony, że Wala bawi się w swatkę. Józefina jest podekscytowana wizytą Edwarda. Edward przynosi dla obu pań róże. Dla Józefiny czerwoną, dla Wali herbacianą. W czasie rozmowy okazuje się, że Edward uczy się gotować. Dzięki temu znajdują z Józefiną wspólny temat, wymieniają się nawet przepisami kulinarnymi. Edward żyje pełnią życia i namawia babcię Józię do tego samego. Spotkanie przebiega pomyślnie. Edward proponuje rewizytę. Osa proponuje Wioli, żeby zagrała jego narzeczoną. Wiola przyjmuje propozycję.
Jura kłóci się z Walą o sprawy religijne. Wala twierdzi, że Jura chodzi do kościoła, żeby uciec przez rzeczywistością i przed brakiem pracy. Jura nie zgadza się z nią. Obiecuje jej, że znajdzie zajęcie. Komputer, który kupił Antek, okazał się droższy niż planowali z proboszczem. Proboszcz boi się, że parafianom nie spodoba się nowy nabytek. Antek wierzy, że proboszcz przekona się do komputera. Jeśli nie, to wikary sam zapłaci za ten nowy sprzęt. Wikary uczy Józefinę obsługi komputera. Józefina jest zadowolona ze swoich postępów. Proboszczowi nie podoba się pomysł swatania Józefiny. Prosi Walę, żeby powiedziała ciotce prawdę. Wala sugeruje, że ksiądz jest zazdrosny o gospodynię. Osa wyznaje Kotce, że oszukała Tracza twierdząc, że ma dziewczynę. Wiola zmusza Osę do zgody na stworzenie "scenariusza miłości". Marcelina uważa, że wnuczka dopuszcza się oszustwa.
Wikary chce nauczyć proboszcza obsługi komputera, ale ksiądz Antoni nie wykazuje wielkiego zapału. Do parafialnej kancelarii zagląda doktor Blumental, który bardzo pochwala korzystanie z nowoczesnych rozwiązań technicznych. Sam również ma komputer. Przy okazji prosi proboszcza o wsparcie z ambony akcji "400 miast", której celem jest profilaktyka chorób układu krążenia. Antek z zapałem opowiada o planowanej zbiórce pieniędzy na kolonie dla dzieci. Ma zamiar przeprowadzić licytację staroci. Blumental podsuwa też pomysł zorganizowania loterii fantowej. Wikary prosi Tracza o fanty na loterie. Tracz podaje mu numer telefonu, pod którym - jak twierdzi - uzyska pomoc. Wikary dziękuje mu, nie wiedząc, że to numer do "Casablanki". Józefina jest początkowo podekscytowana spotkaniem z panem Edwardem. Wiadomość, że to ona jest obiektem jego zainteresowania, wprawia ją w nerwowy nastrój. Udaje, że boli ją ząb.
Wiola szykuje się od odegrania roli ukochanej ochroniarza Osy. Instruuje go, jak ma się zachowywać, ale Osa jest fatalnym aktorem. Wiola postanawia zadziałać na jego zmysły, ale zaskoczony i zawstydzony Osa pośpiesznie wybiega z domu. Wraca do rezydencji Tracza, gdzie wyjawia Kotce, że zupełnie nie wie, jak postępować z kobietą, ponieważ jeszcze nigdy nie był zakochany. Krystyna chce zatrudnić Zbyszka jako kierowcę i dostawcę, ale Zbyszek jest ostatnio bardzo zajęty. Wala podpowiada Krysi, że Jura mógłby dla niej pracować. Jura jest gotów pomóc, ale nieodpłatnie, po przyjacielsku. Antek, zajęty zbieraniem fantów na loterię, zaniedbuje swoje obowiązki w kancelarii, co wywołuje niezadowolenie proboszcza. Bożena opowiada wikaremu o zmarłym mężu, Staszku, i nowym życiu u boku Czarka. W trakcie ich rozmowy w drzwiach domu staje... Staszek.
Wikary opowiada na plebanii o nieoczekiwanym powrocie Staszka do domu. Józefina i Halina współczują Bożenie, która w świetle prawa ma teraz dwóch mężów. Zdesperowana kobieta radzi się proboszcza, co powinna robić w takiej sytuacji. Ksiądz Antoni pociesza ją, ale wyjaśnia, że tylko ona sama może podjąć decyzję. Okazuje się, że Staszek miał wypadek, stracił pamięć, przez długi czas nie wiedział, kim jest. Bożena kocha i jego i Czarka, trudno jej dokonać wyboru. Osa obawia się konfrontacji ze swoim szefem, nie umie udawać zakochanego we Wioli. Tymczasem ona zjawia się w domu Tracza, gdzie ma wystąpić jako dziewczyna jego ochroniarza. W ostatniej chwili wpada na pomysł, jak rozegrać tę scenę. Dowiedziawszy się, że Bożena wyszła za Czarka, Staszek w pierwszym odruchu pakuje swoje rzeczy i postanawia się wyprowadzić. Po namyśle zmienia jednak zdanie i decyduje się zostać. Jest przecież u siebie, a Bożena nie przestała być jego żoną.
Bożena mówi księdzu Antoniemu, że Staszek postanowił zostać w domu. Ona sama nie potrafi wybrać między nim i Czarkiem, gdyż kocha obu. Postanawia zostawić tę ważną decyzję dzieciom. Wikary jest cały czas zajęty zbieraniem fantów na loterię, z której dochód ma być przeznaczony na sfinansowanie kolonii letnich dla dzieci wiejskich. Przypomina sobie o wizytówce otrzymanej od Tracza i dzwoni do klubu "Casablanca", nie wiedząc co się naprawdę kryje pod tą nazwą. Rozmawia z jedną z zatrudnionych tam dziewczyn, która zgadza się wpłacić pewną sumę na tak szlachetny cel. Dzieci Bożeny wracają z kilkudniowego pobytu u krewnych. Matka postanawia przeprowadzić z nimi poważną rozmowę, nie wie jednak, jak wyjaśnić dzieciom sytuację, która ją samą przerasta. W końcu oświadcza maluchom, że ich ojciec po czterech latach wrócił do domu. Paweł przywozi Marcie i Olkowi zapłatę za kolejną partię długopisów. Jednocześnie prosi Martę o przysługę.
Józefina nie chce iść na tańce, postanawia w tym czasie przygotować pierogi na odpust. Proboszcz i Wala przekonują ją, żeby jednak wybrała się z Edwardem. Ksiądz Antek umawia się w gospodzie z dziewczyną z klubu "Casablanca". Chociaż Samanta jest skromnie ubrana, podpici klienci bez trudu rozpoznają w niej prostytutkę. Są zdumieni, że wikary zadaje się z taką osobą. Zirytowana dziewczyna oświadcza w końcu głośno, że powinni milczeć, bo wcześniej wszyscy korzystali z jej usług. Antek nie zamierza jednak oceniać jej ani jej zajęcia. Stwierdza, że widocznie ma dobre serce, skoro zdecydowała się wspomóc finansowo szlachetny cel. Zaprasza ją na plebanię. Czarek dostaje dwa dni wolne i postanawia zrobić żonie niespodziankę. Bez zapowiedzi pojawia się w domu. Zastaje Bożenę samą. Załamana kobieta mówi mu o powrocie Staszka.
Staszek, jeszcze pijany po nocnej imprezie, zachowuje się niestosownie w kościele. Wyznaje proboszczowi, że bardzo go zabolał ponowny ślub Bożeny. Ksiądz Antoni wyjaśnia mu, że sam doradzał Bożenie taki krok. Stach dochodzi do wniosku, że lepiej byłoby więc, gdyby naprawdę umarł. Wybiega z kościoła. Zaniepokojony proboszcz organizuje poszukiwania desperata, który tymczasem położył się na torach, chcąc popełnić samobójstwo. Tam znajduje go Machejko i przekonuje, że powinien walczyć o swoją rodzinę. Czarek każe Bożenie wybierać między nim i Staszkiem. Kobieta nie potrafi jednak podjąć decyzji. W takiej sytuacji Czarek wyprowadza się z domu. Jurek obawia się, że po ślubie nie będzie miał gdzie mieszkać z Irką. W zamian za darowiznę pieniężną na fundusz kolonijny wikary oferuje się wskazać młodym tani dom do wynajęcia.
W kościele Samanta jest wytykana palcami przez inne parafianki zgorszone, że dziewczyna z nocnego klubu ośmiela się modlić z innymi. Proboszcz zapewnia jednak Samantę, że kościół jest otwarty dla wszystkich. Maciek nie jest pewien, czy robienie interesów z Jurkiem to dobry pomysł. Tymczasem Adam wypytuje Wiki o jej relacje z Maćkiem. Nie podoba mu się zbyt swobodne podejście siostry do życia. Tymczasem Wiki ma być świadkiem na ślubie Irki. Postanawia też zająć się organizacją jej wieczoru panieńskiego i pomóc w przygotowaniach do uroczystości ślubnej. Bożena zjawia się na plebanii, chce rozmawiać z proboszczem. Czekając na niego, zwierza się Józefinie ze swoich zmartwień. Józefina przekonuje ją, że nie jest niczemu winna. Pokrzepiona na duchu Bożena rezygnuje ze spotkania z księdzem. Ale w domu atmosfera jest nadal bardzo napięta. Staszek wierzy, że stosunki między nimi mogą się jeszcze ułożyć jak dawniej. Bożena nie jest tego pewna i bardzo cierpi.
Irka wybiera z Wiki suknię ślubną. Wśród wielu kreacji znajdują jedną, która bardzo im odpowiada, ale jej cena przyprawia o zawrót głowy. Zamiast sukni ślubnej postanawiają więc kupić na razie koszulkę poślubną. Machejkowa jest zła na męża, że nie poszedł na zalecone badania lekarskie. Siłą wyciąga męża z gospody i sprowadza do gabinetu Barbary. Lekarka nie zgadza się jednak na badanie nietrzeźwego pacjenta. Prosi Kaśkę, żeby nie pozwoliła mężowi pić przez 24 godziny. Gwarancję na to dawałoby tylko zamknięcie Heńka w areszcie, a na to z kolei nie chce się zgodzić komendant. Kaśka ukradkiem zabiera więc tylko z komisariatu kajdanki. Po powrocie do domu przykuwa nimi do łóżka śpiącego pijackim snem męża. Na odpuście nikt nie chce kupować losów na loterię. Maciek, podpuszczony przez Jurka, kupuje wszystkie losy, żeby zrobić wrażenie na Wiki.
Wyniki badań lekarskich proboszcza nie są najlepsze. Józefina postanawia zadbać o jego zdrowie. W tajemnicy przed matką na badania udaje się także Romuś. Doktor Blumental stwierdza u niego pewne niepokojące objawy, ale Romuś nie zjawia się już ponownie na szczegółowsze analizy. Piotr zauważa zniknięcie kajdanek. O ich kradzież podejrzewa Machejkową, która przyprowadza męża do gabinetu wciąż przykutego do łóżka. Dopiero po wizycie uczciwie zwraca kajdanki. Marta boi się pomagać Pawłowi, obawia się, że łamie prawo. Chłopak zapewnia ją jednak, że nie robi nic złego. Tymczasem Tracz donosi policji, że w domu Marty są składowane przedmioty pochodzące z przestępstwa. Po rewizji Piotr postanawia aresztować dziewczynę. Jurek chce obejrzeć suknię ślubną Irki, żeby dopasować do niej garnitur. Dziewczyna nie chce jej pokazać, uważa, że to przynosi pecha. Wiki, która uczestniczyła w zakupie kreacji, oferuje teraz swoją pomoc w wyborze garnituru.
Proboszcz żałuje, że poddał się badaniom. Teraz Józefina, zaniepokojona jego wynikami, całkowicie odmawia mu kawy. Tym zakazom przyklaskuje doktor Blumental, doradzając wizytę u specjalisty. Namawia proboszcza, żeby zabrał ze sobą również Romusia. Ale Romuś uparcie trwa przy swoim zdaniu, zapewniając, że nic mu tak nie pomaga na dolegliwości jak praca. Piotr przesłuchuje roztrzęsioną Martę. Nie przekonuje go jej wersja wydarzeń. Tymczasem Józek odkrywa, że firma Pawła w rzeczywistości nie istnieje. Załamana Marta prosi proboszcza o telefon do księdza Artura, którego uważa za swojego jedynego przyjaciela. Wiki pomaga Jurkowi wybrać garnitur ślubny.
Marcin przyjeżdża na przepustkę do Tulczyna. Spotyka się z Karoliną. Dziewczyna zachowuje się niespokojnie. Kiedy Marcin bierze prysznic, ona wychodzi do gospody, gdzie umówiła się z Maksem - miała mu przetłumaczyć list. Karolina chce przełożyć spotkanie na inny termin, ale do lokalu niespodziewanie wkracza Marcin. Zarzuca dziewczynie zdradę. Maks, zdenerwowany obelgami pod jej adresem, uderza Marcina. Karolina bierze stronę swojego chłopaka, zapewnia go, że nic jej nie łączy z Maksem. Przed uroczystościami Bożego Ciała Samanta dekoruje kościół kwiatami. Grzybowa, oburzona obecnością prostytutki w kościele, załatwia sprawę po swojemu i oświadcza proboszczowi, że dziewczyna została przepędzona ze świątyni. W drodze z kościoła Samanta rozmawia z siostrą Klarą, po procesji natomiast zwierza się wikaremu, że chciałaby zmienić swoje życie. Bożena jest zaniepokojona zachowaniem Staszka. Uważa, że mąż bardzo się zmienił, ale na niekorzyść. Tymczasem Stach ciągle wypomina żonie Czarka.
Proboszcz prosi siostrę Klarę o pomoc w sprowadzeniu prostytutek z klubu "Casablanca" na dobrą drogę. Marcin chce dokończyć walkę z Maksem. Mirek próbuje ich powstrzymać, ale chłopcy i tak umawiają się na wieczorny pojedynek. W czasie bójki Marcin używa gazu i zyskuje przewagę. Maks zostaje odwieziony do szpitala z podejrzeniem wstrząsu mózgu i zatrucia gazem. Na wieść o tym Karolina wyrzuca Marcina z domu. Na wieczorze kawalerskim Jurka pojawia się Jowita, dziewczyna zamówiona przez Maćka w "Casablance". Jurek nie chce skorzystać z "prezentu". Zaniepokojony tym, co w wieczór panieński może robić jego narzeczona, usiłuje dostać się na imprezę. Przed gospodą, gdzie odbywa się wieczór panieński, spotyka striptizera w przebraniu Zorro. Pożycza od niego strój i tak wkracza do środka. Irka nie rozpoznaje go.
Nazajutrz po wieczorze panieńskim Irki Jurek budzi się w jej łóżku. Irka jest zmartwiona faktem, że nie wytrzymali "w celibacie" do dnia ślubu. Uważa, że powinni się wyspowiadać. Pech chce, że ksiądz spowiadający narzeczonych to kolega Jurka. Chłopak wstydzi się wyznawać przed nim swoje grzechy. Wreszcie nadchodzi dzień tak długo wyczekiwanej uroczystości ślubnej. Karolina bardzo się martwi bójką Marcina i Maksa. Wychodząc z domu, spotyka Marcina, który pragnie się z nią pożegnać przed powrotem do jednostki. Dziewczyna nie chce jednak z nim rozmawiać. Mirek niepokoi się o Maksa. Chłopak chciałby chodzić z Karoliną, żeby w ten sposób odegrać się na Marcinie. Kiedy Karolina odwiedza Maksa i przynosi mu książkę do nauki polskiego, chłopak nabiera przekonania, że nie jest jej obojętny.
Jurek i Irka nie mogą przeprowadzić się do nowego lokum wynajętego przez Jurka, gdyż jego właściciel otrzymał właśnie miesięczną przepustkę z więzienia i w tym czasie zamierza mieszkać w swoim domu. Młodzi muszą więc zająć tymczasowo jeden z domków kempingowych w ośrodku wypoczynkowym. Irka jest przerażona stanem tego lokum, ale uważa, że razem dadzą sobie radę. Ksiądz Mundek opowiada o zakończeniu sprawy sądowej dotyczącej Neli, dziewczynki, którą rodzice więzili na łańcuchu w komórce. Informuje też, że do parafii w Starej Wiośnie wraca jej dawny proboszcz. Nie wiadomo, co w takiej sytuacji stanie się z Adamem, który pełnił jego funkcję. Księdza Adama razi fakt, że Wiki i Maciek mieszkają na plebanii jak małżeństwo, choć nie brali ślubu. Na wieść, że Irka i Jurek zamieszkali w ośrodku, oni też postanawiają się tam przenieść, by dotrzymać towarzystwa młodej parze. Okazuje się, że nie starczy pieniędzy na kolonie dla biednych dzieci.
Ksiądz Antek wraz z grupką dzieci odwiedzają Tracza, prosząc go o pomoc w sfinansowaniu kolonii. Tracz opowiada dzieciom okrutną bajkę, której morał głosi, że złodzieje są lepsi od żebraków. Gdy goście opuszczają rezydencję Janusza, jedno z dzieci niepostrzeżenie wyciąga pieniądze z kieszeni gospodarza. Nieświadom niczego wikary obiecuje dzieciom, że pomimo niepowodzenia pertraktacji zdobędzie fundusze na wakacyjny wyjazd. Proboszcz nie pochwala odwiedzin u Tracza. Jego zaskoczenie rośnie, gdy Romuś przynosi mu do kancelarii zwitek banknotów, które ktoś wrzucił do kościelnej puszki. Na wieść o powrocie księdza Michalskiego do parafii w Starej Wiośnie proboszcz proponuje Adamowi, by znów zamieszkał na plebanii w Tulczynie. Adam waha się jednak z podjęciem decyzji. Chociaż warunki panujące w ośrodku wypoczynkowym są bardzo ciężkie, Wiki i Maciek opuszczają plebanię i przenoszą się tam. Jurek uczy Maćka łowić ryby. Obie pary starają się dzielić obowiązkami.
Józefina szykuje się na wieczorek taneczny, jest bardzo elegancka. Na plebanii zjawia się Grzybowa z wiadomością, że do Tulczyna przyjechał ksiądz Artur. Tymczasem on zagląda do domu Marty, ale zastaje jedynie Olka. Osa informuje Tracza o pojawieniu się księdza Artura. Janusz cieszy się na myśl, że Artur będzie cierpiał z powodu kłopotów Marty, która jest przesłuchiwana w prokuraturze. Prokurator radzi jej, żeby znalazła sobie dobrego adwokata. Józek i Hanka zwracają się do proboszcza o pomoc w wyborze imienia dla ich przyszłego dziecka. W trakcie gorącej dyskusji Hanka dostaje bólów porodowych. W domu kultury Józefina tańczy z Edwardem. Depcze mu po palcach, zrzucając winę na przyciasne buty, które w końcu zdejmuje. Edward oświadcza się Józefinie, która wybiega przejęta, zapominając o butach. Marta wraca zapłakana do domu. Artur pociesza ją nieporadnie, obiecując, że nie opuści jej w potrzebie. W szpitalu Hanka rodzi syna.
Hanka nie może opiekować się nowo narodzonym dzieckiem. Jest chora i bardzo cierpi. Józek ją uspokaja. Hania myśli, że rozłąka z dzieckiem jest karą za to, że oddała swoje pierwsze dziecko - Adasia - zaraz po jego urodzeniu. Hanka boi się, że Adaś dowie się, co kiedyś zrobiła i jej nie wybaczy. Tosiek przekonuje córkę, że jest dobrą matką, a Adaś jest szczęśliwy. Mamcia opiekuje się małym Antosiem. Jak zwykle jest przesadnie troskliwa i nie zgadza się z radami wychowawczymi Józka i lekarza. W dodatku do wnuczka mówi "Józiu". Tracz chce ponownie porozmawiać z ks. Antkiem o pieniądzach na kolonie dla dzieci. Józefina odradza wikaremu to spotkanie. Antek ma nadzieję, że Tracz zmienił się i chce im pomóc. Janusz oświadcza, że pieniądze znalezione w kościelnej skarbonce przez Romusia zostały mu ukradzione przez jedno z dzieci. Jest zadowolony, że miał rację twierdząc, że dobrze być złodziejem. Ksiądz Antek postanawia zatrzymać pieniądze i ogłosić na mszy, że ofiarował je Tracz.
Ksiądz Antek informuje proboszcza, skąd wzięły się pieniądze w skarbonce. Postanawia, że wikary musi od razu porozmawiać z Grzesiem. Chłopiec postanawia oddać skradzione pieniądze. Dzwoni do Tracza do kancelarii i umawia się z nim na spotkanie następnego dnia. Do proboszcza przychodzi Bożena z Michałkiem. Chłopak niechce wyjechać nad morze. Tłumaczy wszystkim, że nie zostawi matki samej ze Stachem. Opowiada księdzu, że rodzice cały czas się kłócą. Stach nie może wybaczyć Bożenie ślubu z Czarkiem. Bożena przyznaje, że boi się Stacha i nie widzi wyjścia z tej beznadziejnej sytuacji. Po powrocie do domu znowu dochodzi do poważnej kłótni. Józek ma dosyć wtrącania się mamci w wychowanie jego dziecka. Mamcia nie poddaje się. Nie chce, żeby dziecko nosiło imię Antoni. W tajemnicy prosi proboszcza o cichy chrzest i nazwanie dziecka Józef. Proboszcz nie zgadza się i przekonuje mamcię, że powinno zostać imię, które wybrali rodzice.
Proboszcz niepokoi się o wynik spotkania Grzesia z Traczem. Ufa jednak, że chłopiec potrafi odróżnić dobro od zła i nie da się sprowadzić na złą drogę. Proboszcz nie wie, jakie ma zająć stanowisko w sprawie Bożeny. Jej szczęście kłóci się z prawem kościelnym. Stach wysyła dzieci do wesołego miasteczka w Hrubielowie. Po ich wyjściu wdaje się w sprzeczkę z Bożeną. W końcu mówi, że jej wybaczył i prosi o drugą szansę. Wspomina, jak im kiedyś było razem dobrze. Przynosi szampana i truskawki. Próbuje pocałować Bożenę, ale ona jednak stawia zdecydowany opór. Józefina nie chce iść na tańce ze względu na obecność Edwarda. Tłumaczy, że w zeszłym tygodniu prawie jej się oświadczył, a ona uciekła, gubiąc po drodze buty. W tym momencie przyjeżdża Edward z kwiatami i butami babci Józi. Przeprasza ją, że go poniosło i obiecuje poprawę. Józefina ucieka przed nim do kościoła. Edward idzie za nią. Grześ przychodzi do Tracza z propozycją odpracowania tej kwoty, którą zabrał.
W Tulczynie zjawia się Czarek. Przed sklepem zauważa Bożenę i Marysię, lecz chowa się przed nimi. Zbyszek, który widzi ich z daleka, domyśla się, że Czarkowi nadal zależy na żonie. Namawia Czarka, który prosi go o przekazanie Bożenie pieniędzy, żeby walczył o nią i swoje szczęście. Bożena ma pretensje do Stacha, że ją skrzywdził. Stach zrzuca całą winę na nią. Znów chce wyegzekwować swoje "małżeńskie prawa". Tymczasem na podwórku zjawia się Czarek. Wchodzi do domu, zastaje Bożenę i Stacha w dwuznacznej sytuacji. Nie wiedząc, co się naprawdę wydarzyło, gwałtownie wychodzi. Stach triumfuje. Grześ odwiedza Tracza, ale ten nie ma dla niego czasu. Każe Konstancji wymyślić dla niego jakieś zajęcie. Gdy później wraca do domu, dowiaduje się, że chłopiec odpracował ukradzioną kwotę pozując Kotce do obrazu.
Kotka przychodzi na plebanię, przynosząc ze sobą portret Grzesia. Prosi księdza Antka o przekazanie chłopcu obrazu. Wikary namawia Kotkę, żeby namalowała także portret św. Alberta - patrona bezdomnych. Zbyszek opowiada proboszczowi o spotkaniu Czarka i Bożeny. Tymczasem Czarek, po nocy spędzonej w jednym z domków letniskowych nad Bystrawą, żali się Jurkowi na swój los. Utraciwszy Bożenę, stracił wszystko, co było dla niego cenne. Bożena tęskni za Czarkiem. Zazdrosny o niego Stach zachowuje się brutalnie, później przeprasza Bożenę. Kiedy kobieta wychodzi z domu, spotyka Czarka, ale ten odjeżdża bez słowa. Maciek i Wiki kupują łódkę. Kiedy z Jurkiem i Irką opijają szampanem ten zakup, ktoś zrzuca łódkę z samochodowego bagażnika i zostawia na burcie wulgarny napis.
Jura postanawia podjąć pracę na budowie pod Lublinem. Wala pomaga mu spakować rzeczy. Ale kiedy na plebanii zjawia się Krystyna i namawia go na poprowadzenie kolejnego remontu, Jura rezygnuje z wyjazdu. Stach wraca wściekły do domu. Oskarża Bożenę o zdradę i bije ją. Kobieta przez łzy oświadcza mu, że ani ona, ani dzieci już go nie kochają. Po jego wyjściu postanawia jednak spalić wszystkie listy od Czarka i spróbować zapomnieć o jego istnieniu - może wtedy będzie jej łatwiej żyć? Stach próbuje rozmawiać z dziećmi, ale one traktują go z rezerwą, zapominają też o Dniu Ojca. Wkrótce okazuje się, że Marysia uciekła z domu. Bożena dochodzi do wniosku, że córka mogła pojechać do Czarka do Lublina. Kobieta nie pamięta jednak dokładnie jego adresu. Był zapisany na kopertach listów, które wcześniej spaliła. Wandale palą łódkę kupioną przez Maćka i Wiki. Jurek nie zamierza im tego darować. Nie wie jednak dokładnie, kto był sprawcą zniszczeń.
Proboszcz ma żal do wikarego, że nie uprzedził go, iż na spotkanie ministrantów zaprosił także dziewczęta - kandydatki na ministrantki. Ministranci też nie są zadowoleni z obecności dziewczyn i na znak protestu postanawiają zastrajkować. Ksiądz Antoni jest bardzo zaskoczony ich zachowaniem. Wystrojony Jura idzie do gospody. Wala ma nadzieję, że zrobi dobre wrażenie na Krystynie. Przygotowując pomieszczenia do malowania, Jura i Krystyna znajdują obraz Matki Boskiej Mlecznej - prezent, który Zenek dostał kiedyś od Józefiny. Na widok obrazu Krysia zaczyna płakać, przypominając sobie swoje nieudane małżeństwo. Jura całuje ją, usiłując pocieszyć. Bożena obwinia Stacha o ucieczkę Marysi. Kłótnię przerywa wejście Czarka, który odwiózł dziewczynkę z powrotem. Stach każe mu się wynosić. Bożena uderza Staszka w twarz. Czarek domaga się od niej wyjaśnień. Bożena wybiega z domu, oświadcza mu, że już nie kocha dawnego męża. Ich rozmowę przerywa uzbrojony w siekierę, rozwścieczony Stach.
Stach przychodzi na plebanię po poradę. Wyznaje proboszczowi, że chciał zabić Czarka. Żałuje, że wrócił do Tulczyna, uważa, że byłoby lepiej, gdyby umarł. Proboszcz nie umie mu pomóc. Bożena boi się powrotu męża. Czarek po nocy spędzonej w dawnym domu próbuje ją pocieszać. Kobieta nie chce jednak zgłaszać policji wczorajszego incydentu, woli poradzić się proboszcza. W pobliżu plebanii spotyka Stacha, na jego widok reaguje przerażeniem, ale mężczyzna zapewnia, że nic jej nie zrobi. Krysia zjawia się na plebanii. Zmieszana oświadcza Jurze, że nie chce się angażować w kolejny związek. Uważa, że popełniła błąd pozwalając się pocałować. Jura jest przeciwnego zdania, nie chce być tylko przyjacielem. Czując się odrzucony, postanawia wyjechać. Antek namawia zbuntowanych ministrantów, żeby jednak uczyli dziewczynki służenia do mszy. Po długiej dyskusji chłopcy wyrażają zgodę, ale nie mają szczerych intencji. Zamierzają pokazać dziewczynom, gdzie ich miejsce.
Do kancelarii parafialnej przychodzi licealista Paweł. Prosi wikarego Antka o pomoc w znalezieniu pracy. Pieniędzy, które zarabia jego matka, nie starcza na utrzymanie rodziny. Antek proponuje mu pracę na plebanii. Kilka razy w tygodniu chłopak będzie wpisywać dane do komputera. Dzięki temu uda mu się pogodzić pracę z nauką. Borosiukowa opłakuje śmierć syna. Razem z nim straciła wolę życia. Proboszcz chce jej pomóc i proponuje jej pracę. Marcelina opowiada Osie, że Romuś uratował jej życie, dzięki niemu odzyskała nadzieję i siłę. Osa postanawia pomóc Borosiukowej, wzorując się na pomysłach Romusia.
Wikary uczy proboszcza obsługi komputera. Do kancelarii wchodzi Wiesia, matka Pawła. Dziękuje proboszczowi, że dał pracę jej synowi. Ksiądz jest zły na wikarego, że podjął taką decyzję bez konsultacji z nim. Nie ma bowiem pieniędzy, żeby zapłacić chłopakowi za pracę. W takiej Antek postanawia znaleźć chłopakowi sponsora. Barbara informuje matkę o swoim planowanym rocznym wyjeździe do pracy w Anglii. Józefinie nie podoba się ten pomysł. Kiedy dowiaduje się, że Barbara zamierza wyjechać już za tydzień, wychodzi z kuchni. Prosi proboszcza, żeby przekonał Basię do zmiany decyzji. Józek powiadamia komendanta o spodziewanej inspekcji. Szykuje się redukcja posterunków policji na prowincji. W ich okręgu "niestety" nie zdarzają się poważne przestępstwa. Józek postanawia to zmienić, aby zrobić dobre wrażenie na komisji. Wypytuje tulczynian, czy nie zdarzają się jakieś przestępstwa w najbliższej okolicy. W końcu aresztuje Mulaka i Piętaka bijących się o ziemię.
Józefina nie może się pogodzić z wyjazdem córki. Proboszcz zapewnia ją, że Barbara podjęła trudną, ale przemyślaną decyzję. Piotr jest zaskoczony aresztowaniem Mulaka i Piętaka. Nie było przecież ku temu podstaw. Mimo to postanawia sporządzić raport. Nie stwierdziwszy jednak znamion przestępstwa, wypuszcza aresztantów. Piętak postanawia złożyć skargę na policję za bezpodstawne zatrzymanie. Proboszcz bezskutecznie próbuje pogodzić chłopów. Mulak jest załamany utratą ziemi. Po dwóch latach abstynencji ponownie zaczyna pić. Do gabinetu Barbary przychodzi Gosia. Twierdzi, że się zatruła. Adam przyjeżdża do Tulczyna, żeby ochrzcić synka Hanki i Józka. Gosia, matka chrzestna małego Antosia, spóźnia się na tę uroczystość. Potem oświadcza mężowi, że jest w ciąży.
Karolina przekonuje babcię Józię, że wyjazd Barbary do Anglii to dobry pomysł. Halina zgadza się z siostrzenicą. Józefina chce poważnie porozmawiać z Basią i Piotrem. Piotr uważa, że nic złego się nie stanie, jeśli żona popracuje przez rok za granicą. Osa usiłuje pocieszyć rozpaczającą Borosiukową. Wręcza jej kapsle, które Romuś kiedyś ofiarował Marcelinie. Borosiukowa nie wytrzymuje napięcia i przez łzy prosi Osę, żeby zabrał ją do Romusia. Nie widzi sensu życia po stracie dziecka. Osa obiecuje, że będzie ją odwiedzał. Józek boi się, że w wyniku redukcji liczby posterunków straci pracę. Chce się czymś wyróżnić. Hani bardzo podoba się taka zmiana. Tosiek cieszy się, że żona jest w ciąży. Gosia obawia się, czy dziecko będzie zdrowe. Śniło jej się, że urodziła piłkę. Tosiek uspokaja ją mówiąc, że urodzi piłkarza.
Józefina pakuje Basi ostatnie przysmaki. Wszyscy żegnają wyjeżdżającą do Anglii Basię ze łzami w oczach. Babcia Józia obawia się, że niedługo wszyscy młodzi opuszczą kraj. Proboszcz ma nadzieję, że tak się jednak nie stanie. Antek informuje proboszcza, ze znalazł sponsora dla Pawła. Nie chce zdradzić kto to, żeby nie zapeszać. Osa opowiada Konstancji, że bardzo chce pomóc matce swojego przyjaciela, ale nie wie jak. Kotka sugeruje, że Borosiukowej mogłoby pomóc spełnienie marzenia Romusia. Osa przedstawia Borosiukowej projekt szopki na Boże Narodzenie, której Romuś już nie zdążył zbudować. Kobieta nie okazuje jednak entuzjazmu. Widząc jej obojętność, Osa czuje się bezradny, zwraca się więc do Romka, żeby zesłał mu z nieba jakąś pomoc. W gabinecie Blumentala zjawia się nowa lekarka, Beata Zakrzewska. Zanim zdecyduje się, czy pozostanie w Tulczynie, chce mieć rozeznanie w finansach placówki.
Antek informuje proboszcza o spotkaniu ze sponsorem. W zamian za sfinansowanie pracy Pawła firma telefonii komórkowej miałaby zamontować na kościele swój nadajnik. Proboszcz jest oburzony pomysłem wikarego. Pracownik firmy stwierdza jednak, że kościół nie spełnia wymagań technicznych, ponieważ nie ma wieży. Nieco uspokojony proboszcz prosi wikarego, aby jednak konsultował z nim kolejne decyzje. Piotr i Karolina z trudem oswajają się z nieobecnością Barbary. Józek za wszelką cenę szuka na swoim terenie poważnych przestępstw, aby polepszyć statystyki. Cieszy się, kiedy na posterunek dociera faks z listem gończym - poszukiwany jest młodym chłopak z Brzezin. Ksiądz Antek odkrywa, że poszukiwany przez policję Witek ukrywa się w dzwonnicy. Chłopakowi towarzyszy jego dziewczyna, Ewa. Ksiądz Antek postanawia im pomóc. Osa pod nieobecność Borosiukowej chce ukraść rysunek szopki. Borosiukowa oddaje mu wszystkie rzeczy Romusia. Nie ma siły nic robić.
Osa opowiada Konstancji, że podstępem skłonił Borosiukową do udziału w budowie szopki. Wala przychodzi na spotkanie anonimowych alkoholików. Chce wśród nich znaleźć kandydata na męża, żeby móc zostać w Polsce. Na spotkaniu AA udaje, że sama ma problemy alkoholowe, mimo że jest całkowitą abstynentką. Przyłapana na kłamstwie ucieka ze spotkania. Wybiega za nią Leszek, jeden z uczestników. Namawia Walę na powrót. Ksiądz Antek zostaje przyłapany na wynoszeniu jedzenia z kuchni. Wyjawia proboszczowi miejsce, w którym ukryli się zbiegli przed policją Witek i Ewa. Proboszcz nie jest pewien, czy wikary słusznie postępuje. Postanawia jednak powiedzieć Józefinie o niespodziewanych gościach. W kuchni zastaje Piotra, który prosi o powieszenie listu gończego również w kościele. Nieopatrznie proboszcz wyjawia mu miejsce pobytu młodych uciekinierów. W kościele okazuje się, że wikary Antek wywiózł gdzieś poszukiwana parę. Po powrocie tłumaczy policjantowi, że nie wie, gdzie teraz są.
Piotr przesłuchuje księdza Antka. Wikary jest oskarżony o pomoc przestępcy w ucieczce. Nie wie, że Witek i Ewka ukryli się w ośrodku wypoczynkowym. Irka i Wiki odkrywają obecność Witka i Ewy w ośrodku. Dają im jeść. Witek opowiada dziewczynom dlaczego się ukrywają, lecz nie jest do końca szczery. Dopiero kiedy Irka rozpoznaje jego twarz, chłopak wyjawia całą prawdę. Tymczasem do ośrodka przyjeżdża Jurek z Józkiem wezwanym w sprawie spalonej łódki. Na widok policjanta Witek rzuca się do ucieczki. Józek biegnie za nim. Ewa próbuje go powstrzymać. Witek poddaje się. Józefina martwi się o Walę. Pan Edward doniósł jej, że widział Walę na spotkaniu AA. Wala tłumaczy Józefinie, że wcale nie pije, tylko szuka w klubie miłości. Józefina radzi jej, aby skorzystała z pomocy biura matrymonialnego. Do Tulczyna przybywa nowa zakrystianka - siostra Tekla. Jest bardzo zasadnicza i rzeczowa.
Tekla wprowadza nowe porządki w kościele i ustala grafik sprzątania. Nie wszyscy są z tego zadowoleni. Jurek na prośbę Józka ma zawieźć Ewę do szpitala. Postanawia jednak przenocować ją w ośrodku wypoczynkowym. Dziewczyna ucieka. W kościele błaga księdza Antka o pomoc w odnalezieniu Witka. Idą razem na posterunek, skąd Witek właśnie jest wyprowadzany. Dziewczyna rzuca mu się na szyję. Po namowach wikarego Piotr zgadza się, aby młodzi pożegnali się przed rozstaniem. Witek odjeżdża. Ewa, zapłakana i roztrzęsiona, dostaje od doktora zastrzyk na uspokojenie. Lekarstwo zupełnie ją otępia. Do Tulczyna przyjeżdża ks. Adam. Upewnia się, czy będzie mógł prowadzić katechezy w Tulczynie. Po powrocie do Starej Wiosny Adam zastaje proboszcza pogrążonego w smutku. Biskup zasugerował proboszczowi przejście na emeryturę. Ksiądz Adam proponuje, że go zastąpi w pracy, a proboszcz Macharski zostanie jego rezydentem, gościem i nauczycielem.
Krystyna prosi brata o pomoc w przyspieszeniu unieważnienia małżeństwa z Zenkiem. Proboszcz nic nie może zrobić w tej sprawie. Siostra sugeruje mu, że mogliby przekupić sąd biskupi. Pod nieobecność Walencika Izę odwiedza Darek, jej dawny kochanek. Po chwili namiętnie się całują. Iza nie pozwala na nic więcej, ale umawia się z Darkiem na wieczór. Spotkają się jak zwykle u niego. Zenkowi mówi, że idzie na imprezę wyprawianą na cześć koleżanki. Jednak Zenek podejrzewa, że Iza nie jest wobec niego szczera. Do Tulczyna przyjeżdża ks. Artur. Po przymusowym urlopie postanawia wrócić do duszpasterstwa w innej parafii. Zanim wyjedzie, chce się pożegnać z Martą. Dziewczyna, dowiedziawszy się o planach ukochanego, próbuje go zatrzymać. Kiedy natrafia na mur obojętności, prosi Artura, żeby przynajmniej przyznał się do uczucia. Artur wychodzi, nie odpowiadając na jej prośbę.
Po upojnej nocy Darek odwozi Izę do domu. Walencik robi jej wyrzuty, ale Iza zarzuca mu brak zrozumienia dla jej potrzeb. Zenek przeszukuje torebkę Izy, ale zostaje przyłapany przez Zosię. Udaje mu się jednak wybrnąć z trudnej sytuacji. Olek modli się o powrót księdza Artura. Proboszcz tłumaczy mu, że prośby do Boga nic nie dadzą, ponieważ Artur już wybrał swoją drogę i chce służyć Bogu i ludziom. Ksiądz Antek bezskutecznie próbuje rozśmieszyć siostrę Teklę. Po nieudanych próbach podejrzewa, że siostra go nie lubi. Tekla zauważa brak naczyń, które widnieją w spisie inwentarza. Zostały pożyczone księdzu Mundkowi po pożarze jego kościoła. Tekla żąda natychmiastowego odzyskania własności kościoła. Kiedy proboszcz wymawia się brakiem samochodu, siostra informuje go o dyżurach samochodowych pełnionych przez parafian. Proboszcz nie jest zadowolony z takiego wykorzystywania parafian. Deszcz cieknący przez dach w kościele w Honiatyczach zniszczył część fresków.
Wala opowiada Konstancji, dlaczego kościół w Honiatyczach jest zamknięty. Kiedy Kotka dowiaduje się, że Tracz miał w tym swój udział, postanawia uwiecznić odkryty fresk na zdjęciu. Wojdyłło za rekonstrukcję zniszczonego fresku chce piętnaście tysięcy złotych. Grzybowa jest oburzona jego propozycją. Proboszcz negocjuje wynagrodzenie. Do kancelarii wchodzi Konstancja. Podważa uczciwość Wojdyłły. Mówi też proboszczowi o swoim odkryciu. Pod zniszczonym freskiem znajduje się inny, prawdopodobnie sprzed 200 lat. Walencik jest nadal zły na Izę. Postanawia dać jej nauczkę i sam idzie zabawić się do gospody. Tam Marciniak śmieje się, że Walencik nie ma, jak dawniej, darmowego piwa. Sytuację ratuje Krysia, uspokajając obu panów. Krystyna postanawia wynajmować pokoje nad restauracją i tym samym stworzyć prawdziwy zajazd.
Do Tulczyna przyjeżdża Łukasz Regulski, konserwator zabytków z urzędu wojewódzkiego. Jego zadaniem jest zabezpieczenie odkrytego fresku. Jednak nic więcej nie może zrobić z powodu braku funduszy na renowację zabytku. Kiedy razem z księdzem Antkiem przyjeżdżają do Honiatycz, zastają tam Konstancję. Okazuje się, że Kotka i Łukasz dobrze się znają. Dawniej byli parą. Rozmawiając o sztuce, wspominają mimochodem dawne czasy. Łukasz postanawia mimo braku funduszy zająć się renowacją zabytku. Mulak jest zły na Piętaka, że kupił od gminy ziemię, którą Mulak od lat dzierżawił. Planuje zemstę. Proboszcz próbuje go powstrzymać. Wysyła za Mulakiem ministrantów do gospody. Zastają oni tam Mulaka pijącego z Martyniukiem. Wójt proponuje Krystynie założenie gospodarstwa agroturystycznego. Twierdzi, że w ten sposób będzie jej łatwiej uzyskać dotacje z Unii Europejskiej. Krystyna uważa jego pomysł za nieco naciągany. Wójt obiecuje jej pomoc i przyspieszenie procedur.
Proboszcz informuje komendanta o planowanej przez Mulaka zemście. Policjant robi księdzu wyrzuty za późne powiadomienie go o tej sprawie. Proboszcz uspokaja go, twierdząc, że Mulak był zbyt pijany, żeby zrobić coś złego. Prosi Piotra, żeby z nim porozmawiał. Nazajutrz Mulakowa każe mężowi umyć się i założyć garnitur. Po wczorajszym pijaństwie Mulak ma wyrzuty sumienia. Zgadza się na wszystko. Przy odświętnie nakrytym stole Mulakowa nakazuje dzieciom pożegnać się z ojcem. Tłumaczy mężowi, że nie chce, żeby widziały go, jak ponownie stacza się z powodu pijaństwa. Gdy dowiaduje się, dlaczego mąż poprzedniego dnia pił, złość jej mija. Kiedy odwiedza ich komendant, Mulak obiecuje, że nie spali gospodarstwa Piętaka, chociaż tak się odgrażał. Postanawia jednak odzyskać utraconą ziemię. Łukasz chce jak najszybciej rozpocząć prace renowacyjne. Zamierza sprowadzić do pomocy kilku swoich studentów. Przed odjazdem pragnie spotkać się z Konstancją.
Mulak chce pokonać Piętaka jego bronią, tak aby nie zaszkodzić żonie i swojej rodzinie. Łukasz wypytuje Józefinę o Konstancję i jej związek z Traczem. Tracz stara się nie dać po sobie poznać, że jest zazdrosny o dawnego chłopaka Kotki. Ona zauważa to jednak i wykorzystuje. Prosi Łukasza o pomoc w renowacji starej ikony, którą niedawno kupiła. Łukasz zamierza zostać na dłużej w Tulczynie. Kotka proponuje mu, żeby zamieszkał w jej domu. Proboszcz dowiaduje się, że samochodowe dyżury parafian, które ustaliła siostra Tekla, nie są dobrowolne. Proboszcz nie chce, żeby "dyżurni" zaniedbywali przez niego swoje obowiązki. Tekla postanawia znaleźć inne rozwiązanie. Jurek żąda od policji pomocy w ujęciu wandali demolujących jego ośrodek. Józek wpada na pomysł urządzenia zasadzki. Piotr uważa, że lepszym pomysłem byłoby zatrudnić podejrzanych jako stróżów nocnych. Jurek proponuje posadę jednemu z nich, Mietkowi. Ten nie docenia jego gestu i wulgarnie odmawia.
Iza szykuje się do wyjścia. Podejrzliwemu Walencikowi tłumaczy, że idzie ufarbować koleżance włosy. Zenek namawia ją, żeby została. Iza uspokaja go, mówiąc, że wszystko między nimi jest w porządku. Po jej wyjściu Walencika odwiedza Machejko. Informuje przyjaciela, że Izę widziano z jakimś mężczyzną. Walencik sprawdza, czy Iza faktycznie jest u koleżanki. Przyparta przez Walencika Iza przyznaje się do zdrady. Zenek chce ją wyrzucić z domu. Iza grozi, że zabierze ze sobą Zosię. Ośrodek wczasowy funkcjonuje mimo utrudnień ze strony PGR-owców. Trzech z nich proponuje Jurkowi spółkę. Stawiają przy tym warunek: albo spółka, albo wojna. Jurek wybiera wojnę. Wiki proponuje im udziały w firmie w zamian za pracę przy remoncie ośrodka. Mężczyźni nie są jednak skorzy do pracy. Maciek przywozi do ośrodka swojego ojca, Roberta. Mężczyzna chce zobaczyć miejsce, w które zainwestował sporą sumę. Siostra Tekla pokazuje proboszczowi jego nowy samochód. Auto jest nieco dziwaczne.
Iza z Walencikiem kłócą się. Zenek zarzuca jej, że sama z siebie robi dziwkę. Zosia jest świadkiem tej wymiany zdań. Jest obrażona na mamę za jej zachowanie. Dziewczynka nie daje się matce udobruchać. Krystyna próbuje nakłonić Zenka do szczerej rozmowy z Izą. On jednak czuje się zdradzony i oszukany. Krysia przekonuje go, że ucierpi na tym tylko dziecko. Do Izy przychodzi Darek, ale kobieta nie ma ochoty na zabawę. Czuje się winna wobec Zenka. Kiedy Darek próbuje ją na siłę pocałować, w obronie mamy staje Zosia. Iza każe Darkowi wynosić się. Kiedy Walencik wraca do domu, Zosia wybiega mu na spotkanie. Opowiada, że razem z mamą wygoniły Darka. Zenek jest wzruszony. Wszyscy namawiają proboszcza na naukę jazdy samochodem. Ksiądz nie ma ochoty robić prawa jazdy. Siostra Tekla informuje go, że już zapisała go na kurs. Widząc niepewność proboszcza, Józefina postanawia dać mu przykład i sama nauczyć się jeździć.
Robert swoją pewnością siebie robi duże wrażenie zarówno na Irce jak i Wiki. Jurek przyprowadza do ośrodka Radka, chłopaka z PGRu, który próbował ukraść łódkę. Robert umawia się z przywódcą PGR-owców - Mietkiem. Proponuje jemu i jego kolegom złote karty klubu, dzięki którym będą mogli korzystać za darmo ze wszystkich rozrywek ośrodka. W zamian mieliby zaprzestać chuligańskich wybryków. Walencik stawia Izie ultimatum, albo będzie żyła tylko z nim, albo tak jak kiedyś, ale wtedy będzie musiała się wyprowadzić z dzieckiem. Iza postanawia zostać z Walencikiem. Na zgodę przygotowuje jego ulubione danie - gołąbki. Machejkowa ma za złe proboszczowi, że parafia nie uczciła papieża we właściwy sposób. Proboszcz przekonuje ją, że papież bardziej cieszyłby się, gdyby pieniądze wydać na pomoc dzieciom, a nie na kolejną jego podobiznę w marmurze.
Kobiety kłócą się o miejsce w kółku różańcowym po zmarłej parafiance. Proboszcz nie chce podejmować decyzji i odsyła je do Grzybowej. Babcia Józia tłumaczy im, że to nieważne, gdzie i z kim się modli, lecz jak. Babcia Józia zapisuje się na kurs prawa jazdy. Edward proponuje Józefinie wspaniałą podróż. Na loterii wygrał bilety do Rzymu. Twierdzi, że to Józefina przyniosła mu szczęście. Ksiądz Antoni namawia swoją gospodynię na wyjazd. Robert opowiada Irce i Jurkowi o tym, jak rozpoczęła się jego kariera w handlu. Irka dostaje na imieniny buty od męża. Nie daje po sobie poznać, że są za małe. Wiki i Maciek zapomnieli o jej święcie. Chcąc wybrnąć z niezręcznej sytuacji Wiki i Robert idą do szklarni po kwiaty. Na drodze spotykają chłopa, który prowadzi swojego starego konia na ubój. Postanawiają uratować nieszczęsne zwierzę. Koń będzie imieninowym prezentem dla Irki.
Irka obawia się o zdrowie konia, którego dostała w prezencie imieninowym. W ośrodku nie ma dobrych warunków. Robert proponuje, że sfinansuje leczenie zwierzęcia. Wiki z radości rzuca mu się w ramiona. Widzi to Irka. Robert z Wiki prowadzą konia do Mulaka. Mulak przyjmuje propozycję opieki nad koniem. Pod wpływem alkoholu narasta jednak w nim wściekłość na Piętaka. Mulak wyrzuca z domu Wiki i Roberta. Mimo to Robert postanawia mu pomóc odzyskać ziemię. Borosiukowa nie przyjmuje zaproszenia proboszcza na herbatę. Jest jej ciężko po śmierci Romusia. Razem z z Osą budują szopkę. Do Borosiukowej przychodzi bibliotekarka, aby odebrać pożyczoną książkę. Osa jest zauroczony widokiem Zuzy. Dziewczyna myśli, że jest on artystą. Osa nie wyprowadza jej z błędu. Chce zaimponować jej wiedzą zdobytą dzięki Kotce. Zamierza wypożyczyć "Pana Wołodyjowskiego", aby znów spotkać uroczą bibliotekarkę. Edward przyznaje się proboszczowi do kłamstwa. Wycieczka do Włoch ma trwać nie tydzień lecz dwa.
Zachwycony Osa opowiada Kotce o Zuzi. Postanawia przekazać jakieś książki na rzecz biblioteki i w ten sposób poznać bliżej dziewczynę. Pomimo rad Kotki, Osa nie zamierza jednak czytać "Pana Wołodyjowskiego". Przed Zuzą udaje, że już to zrobił. Gdy dochodzi do spotkania w gospodzie, wszystko mu się myli. Budzi to lęk u Zuzy. Dziewczyna ucieka z gospody przez okno w toalecie. Maciek jest przekonany, że ojciec popisuje się przed jego dziewczyną. Uważa, że nigdy nie dorówna ojcu. Ojciec zawsze musi być od niego lepszy. W czasie rozmowy Wiki tłumaczy Robertowi, że między nimi nie mogłoby do niczego dojść. Pomimo to oboje są zmieszani zaistniała sytuacją. Po wizycie u Piętaka Robert już wie, że chłop jest pazerny. Odkrył jego słaby punkt. To może pomóc Mulakowi w odzyskaniu ziemi. Proboszcz prosi Zbyszka, Halinę i Walę o pomoc. Nie chce brać udziału w spisku i oszukiwać gospodyni, uważa jednak, że powinna pojechać z Edwardem na wakacje.
Proboszcz ma wyrzuty sumienia, że okłamuje Józefinę. Cała rodzina próbuje ją namówić, aby wzięła więcej ubrań i pieniędzy. Józefina uważa jednak, że na tydzień pobytu wystarczy to, co już spakowała. Edward nie chce przyjąć pieniędzy od Zbyszka. Uważa, że powinien sam "zainwestować" w Józefinę. Proboszcz prosi Edwarda, by zrobił wszystko, żeby Józefina wróciła zadowolona z wyjazdu. W przeciwnym razie może wszystkim urządzić piekło. Gosia odczuwa niepokój związany z ciążą w tak dojrzałym wieku. Wie, że istnieje duże ryzyko, że dziecko będzie niedorozwinięte. Radzi się księdza Antoniego, czy zrobić badania prenatalne. Ksiądz nie widzi w tym większego sensu. Obawia się, że Gosia pomyśli o usunięciu ciąży. Konflikt między Maćkiem a Robertem narasta. Maciek czuje, że wszystko idzie nie tak. Dotyczy to interesów i jego związku z Wiki. Tymczasem Robert wymyśla przynętę na Piętaka. Proponuje Martyniukowi ogromne pieniądze za ziemię sąsiadującą z ziemią Piętaka.
Robert skrupulatnie przygotowuje się do wykonania planu. Zaopatruje siebie i Wiki w nowe ubrania oraz w mapy obejmujące okoliczne pola. Tak przygotowani oboje odwiedzają Piętaka. Robert chce kupić jego ziemię, twierdząc że ma dla niego wartość sentymentalną. Piętak chce podwojenia ceny. W końcu okazuje się, że biznesmenowi chodzi nie o działkę Piętaka, lecz sąsiednią, należącą do Martyniuka. Udając zdenerwowanie, Robert wymawia swojej asystentce, Wiki, pracę. Wiki informuje jeszcze Piętaka, że działka jest warta znacznie więcej z powodu projektu badawczego, który ma być tam prowadzony. Chciwy Piętak widzi w tym szansę wzbogacenia się. Osa odwiedza Borosiukową. Jest załamany ucieczką Zuzy. Borosiukowa radzi mu wyznać prawdę i być sobą. Osa kupuje bombonierkę i idzie po Zuzę do szkoły. Tam zauważa ją rozmawiającą z nauczycielem. Załamany tym widokiem Osa zjada wszystkie czekoladki z likierem. Po tym obżarstwie choruje. Gosia jest pełna niepokoju.
Proboszcz ma problemy z opanowaniem kodeksu drogowego. Martwi się też, że Wala nie poradzi sobie na dwóch etatach. Zbyszek podziela jego niepokój. Wie, że wuj Bohdana - Henryk - nie jest człowiekiem łatwym w pożyciu. Bohdan poznaje Walę z wujem Henrykiem. Wuj nie przyjmuje jej serdecznie. Gdy dowiaduje się o wyjeździe Bohdana, wyrzuca oboje za drzwi. Kiedy Wala wraca po zapomnianą parasolkę, zauważa, że Henryk szlocha. Postanawia zaopiekować się nim. Piętak "złapał przynętę". Chce kupić ziemię Martyniuka. To samo chce zrobić Wiki. Martyniuk, wtajemniczony przez Roberta, wpuszcza ich do domu. Wiki i Piętak zaczynają się licytować. W czasie nieobecności Martyniuka w pokoju, Wiki proponuje Piętakowi spółkę. Jedno z nich kupi ziemię, a potem się nią podzielą. Umowę podpisuje Piętak. Przysięga na swoje dzieci, że gdy podpisze umowę z Martyniukiem, to podpisze ją również z Wiki. Tyle że Piętak nie ma dzieci.
Martyniuk namawia Piętaka, żeby przed spisaniem umowy u notariusza załatwić sprawy finansowe. Wiki żąda od Piętaka podziału ziemi tak, jak umawiali się wcześniej. Piętak woli jednak zatrzymać całość dla siebie. Halina w rozmowie z Walą podważa uczciwość Henryka, którym Wala ma się opiekować. Wala uważa, że Henryk jest po prostu trudny w pożyciu. Proboszcz tłumaczy Wali, że Henryk może być zły, ponieważ wstydzi się swojej sytuacji. Kiedyś był ważnym człowiekiem, teraz jest kaleką na wózku. Tymczasem Henryk ma za złe Bohdanowi, że wyjeżdża i zostawia go samego. Łagodnieje, gdy dociera do niego, że Bohdan jedzie po lepszą przyszłość. Zgadza się, aby Wala opiekowała się nim przez dwa miesiące. Po długich pertraktacjach dochodzą do pewnego porozumienia. Do Tulczyna wraca z Warszawy Wiola. Koleżanki Marceliny są zachwycone widokiem "dr Ewy" z serialu. Wiola rozdaje im autografy. Gdy Wiola zostaje sama z Marceliną, przyznaje się babci, że straciła pracę w serialu.
Wiola jest załamana utratą roli w serialu. Marcelina radzi jej szukać wsparcia w modlitwie. Wiola nie jest przekonana, czy to jej pomoże. Czuje się zagubiona. W końcu przyznaje się, że w kościele bywa tylko wtedy, gdy jest w Tulczynie. Ma za to inny sposób na ukojenie nerwów. Idzie do gospody, gdzie upija się winem. Po wyjściu z gospody ma zamiar wsiąść do samochodu. Powstrzymuje ją Piotr. Wiola próbuje postawić na swoim. Józek proponuje aresztować ją, aby poprawić statystykę ich komisariatu. Piotr występuje w obronie Wioli, a rozczulona jego postawą kobieta osuwa mu się w ramiona. Antek zamierza uczyć proboszcza jeździć samochodem. Pierwsze próby przeprowadzają na symulatorze komputerowym. Nie wychodzą one najlepiej. Robert umawia się z Piętakiem, który cały czas zastanawia się, jak postąpić, żeby jak najwięcej zarobić. Ku jego zdziwieniu, Robert pojawia się w towarzystwie Wiki i Mulaka. Wyjawiają mu prawdę.
Tosiek, poruszony złymi snami żony dotyczącymi dziecka, modli się codziennie, by dziecko urodziło się zdrowe. Gosia w tajemnicy przed nim jedzie wykonać badania prenatalne. Hania jest oburzona jej potajemnymi działaniami. Odradza Gosi badania ze względu na dobro dziecka. Uważa, że powinna powiedzieć o tym Tośkowi. Ten zastaje je obie w trakcie sprzeczki. Gosia wyjawia mu prawdziwy powód swej podróży. Marcelina ma za złe Wioli, że wróciła pijana. Jest jej wstyd za wnuczkę. Wiola nic nie pamięta z niedawnych wydarzeń. Przeprasza komendanta za swoje zachowanie. Mulakowie obawiają się, że plan odzyskania ziemi nie powiedzie się. Mulakowa wierzy, że mąż przestanie pić, nawet jeśli nie odzyskają ziemi od Piętaka. Tymczasem Piętak zgłasza oszustwo na policji. Problem w tym, że wszystko zostało załatwione legalnie. Kiedy przychodzi do Mulaka odzyskać pieniądze, ten przekonuje go, że najmniej straci, jeśli odda ziemię. Piętak boi się, że znów zostanie oszukany.
Mulak dopytuje się Martyniuka, kiedy mogą sfinalizować sprawę zakupu ziemi. Martyniuk go zbywa. Kłócących się przed kościołem mężczyzn słyszy proboszcz. Jest oburzony podstępem wobec Piętaka. Martyniuk proponuje Mulakowi, że podzieli się z nim pieniędzmi, za które ten będzie mógł sobie kupić dużo ziemi. Mulak nie chce być nieuczciwy. Chce odzyskać tylko swoją, w jego mniemaniu, własność i oddać Piętakowi jego pieniądze. Martyniuk jest zdenerwowany tymi wywodami. Przyzwyczaił się do pieniędzy. Z trudem przyznaje rację przyjacielowi. Wala chce zabrać Henryka do kościoła. On jednak odmawia. Gdy kobieta próbuje go przekonać, Henryk kpi z niej i z jej wiary. Opowiada z żalem, że cierpi z powodu choroby nóg. Ale zdaniem Wali bardziej chora jest jego dusza i serce. Wikary Antek planuje zbudować przy wejściu do kościoła podjazd dla inwalidów. Osa dogania Zuzę wychodzącą z kościoła. Przeprasza dziewczynę za swoje zachowanie. Tłumaczy, że udawał przed nią kogoś lepszego niż jest w rzeczywistości
Maciek i Robert chcą przywieźć mamę Maćka. Do ośrodka przyjeżdża Mulak, aby zaprosić Wiki i Roberta na ognisko z okazji pomyślnie zakończonej sprawy z Piętakiem. Maciek, zły na ojca, sam rusza w drogę. Wieczorem Robert i Wiki przychodzą na miejsce, gdzie ma się odbyć ognisko. Oprócz nich nikogo nie ma. Wznoszą toast i piją bruderszaft. Tradycyjny całus zamienia się w namiętny pocałunek. Przerywa im Mulak. Wikary projektuje podjazd dla inwalidów. Niestety, nie ma środków na jego wykonanie. Wala niepokoi się o Henryka. Henryk odtrąca jakąkolwiek pomoc z jej strony. Wala znajduje pudełko z kasetami magnetofonowymi. W przesłuchaniu jednej z nich chce jej przeszkodzić Henryk. Ale gdy wstaje, nogi odmawiają mu posłuszeństwa. Elegancko ubrany Osa idzie na randkę z Zuzą. W czasie rozmowy o literaturze Osa kompromituje się w oczach dziewczyny. Zuza poleca mu do przeczytania poezje Leśmiana. Osa nie rozumie tej poezji, ale książka ma dla niego jeden walor - jest cienka.
Proboszcz rozmawia z Leonem. Staruszek opowiada księdzu, że cały majątek przepisał na dzieci. Teraz, gdy nie ma już nic, mieszka w piwnicy. Zjawiają się dzieci Leona, chcąc zabrać ojca do domu. Twierdzą, że mężczyzna bredzi z powodu podeszłego wieku. Leon omdlewa, gdy ksiądz dopytuje się, gdzie będzie spał. Półprzytomnego staruszka zabiera syn ze swoją żoną. Irka i Jurek przeprowadzają się na zimę do domu Włodarskich. Wiki i Robert przy kawie rozmawiają o tym, co wydarzyło się poprzedniego wieczoru. Robert ma wyrzuty sumienia z powodu syna. Odjeżdża, zostawiając dziewczynę ze łzami w oczach. Osa próbuje zrozumieć wiersze Leśmiana, ale rezultat tych starań jest mizerny. Konstancja szykuje się na spotkanie z Łukaszem - przyjacielem sprzed lat. Łukasz ma zamieszkać w domu Tracza. Osa uważa, że to nie jest dobry pomysł. Obawia się reakcji swojego szefa. Kotka ma nadzieje, że Janusz będzie o nią zazdrosny.
Osa boi się, jak Janusz zareaguje na wieść, że w jego domu mieszka dawny chłopak Kotki, zwłaszcza że Łukasz jest zainteresowany swoją byłą dziewczyną. Janusz uspokaja przerażonego Osę, ale nakazuje Konstancji wyprosić gościa. Kotka zgadza się, ale pod warunkiem, że Janusz przyzna się, iże jest o nią zazdrosny. Janusz zaprzecza. W rezultacie postanawia powitać Łukasza szklaneczką whisky. Łukasz wyczuwa fałsz sytuacji. Ksiądz Antoni odwiedza rodzinę Wiśniaków. Pyta synową Leona o teścia. Kobieta daje księdzu do zrozumienia, że nie chce jego wizyt. Ryszard, syn Leona, ma pretensje do żony, że źle postąpiła. Dręczą go wyrzuty sumienia. Jurek denerwuje się, że sam musi pracować w ośrodku. Uważa, że Maciek i Robert uciekli przed ciężką pracą. Rozmawiając z Irką, Wiki przyznaje, że Robert jej imponuje. Irka podejrzewa, że Wiki zakochała się w ojcu swojego chłopaka.
Wala i Halina obawiają się powrotu babci Józi i jej komentarzy na temat ich pracy na plebani. Okazuje się jednak, że Józefina wraca bardzo zadowolona z wjazdu. Za to Edward nie wygląda na szczęśliwego. Ryszard chce się wyspowiadać. Przeprasza księdza za zachowanie żony. Zanim zdąża cokolwiek powiedzieć, rozmowę przerywają dzwony kościelne. Proboszcz musi na chwilę wyjść. Pojawia się Helena. Ma do męża pretensje, że przyszedł do księdza. Okazuje się, że Ryszard chce wyjawić proboszczowi prawdę o śmierci ojca. Helena zamierza jednak utrzymać ten fakt w tajemnicy ze względu na rentę staruszka. Błaga męża, żeby nie mówił o tym księdzu. Kiedy proboszcz wraca, w kancelarii nikogo nie ma. Tymczasem Ryszard modli się za duszę swojego ojca. Targają nim wyrzuty sumienia i rozpacz po stracie bliskiej osoby. Okazuje się, że kościelne dzwony wprawiła w ruch Ewa - dziewczyna opóźniona w rozwoju. Szuka ona księdza Antka, który jako jedyny może pomóc jej i Witkowi. Witek ma być sądzony.
W odróżnieniu od Edwarda Józefina jest zadowolona z wycieczki do Rzymu. Do oświadczyn jednak nie doszło, bo Józefina swoim zachowaniem zniechęciła kandydata. Edward chce oddać pierścionek zaręczynowy na tacę. Gosia jest w Radomiu na badaniach prenatalnych. Tosiek obawia się o wynik badania. Boi się, że Gosia mogła usunąć ciążę. Tymczasem Gosia pojawia się w Tulczynie. Nie miała odwagi sprawdzić wyników badania. Janusz, jak nigdy dotąd, okazuje Konstancji wiele uczucia. Całuje ją namiętnie, nie zważając na obecność Łukasza. Osa przeczytał tom wierszy Leśmiana. Sam też napisał wiersz dedykowany pannie Zuzi. Konstancję bawi nieudolność początkującego poety. Zauważa, że Osa jest zakochany. Zuza wybiera się na groby bliskich w Warszawie. Osa proponuje, że ją tam zawiezie. Widząc, że Zuzę krępuje ta propozycja, zaczyna recytować wiersz. Bibliotekarka zgadza się i prosi go, aby przestał recytować swój wiersz. Po chwili Osa uzmysławia sobie, że w Święto Zmarłych powinien być z matką Romusia.
Tekla złości się na Józefinę opowiadającą o gusłach i przesądach dotyczących zmarłych i duchów. Zasadnicza i zapracowana Tekla łagodnieje, gdy babcia Józia częstuje ją makowcem. Józefina przekonuje Teklę, że poza godnym i uczciwym życiem ważna jest także pogoda ducha. Helena prosi Ryszarda, by poszedł z nią na cmentarzu. Ryszard wolałby zostać ze zmarłym ojcem. Helena wierzy, że ukrywając przed światem jego śmierć, ratuje swoją rodzinę przed nędzą. W trakcie nabożeństwa do Ryszarda dociera, że musi ojca pochować. Gosia i Tosiek boją się otworzyć kopertę z wynikami badań. Hanka, nie mogąc patrzeć, jak się męczą, niszczy kopertę. Gosia oddycha z ulgą. Osa myśli, że Zuza nie będzie chciała się z nim spotykać, ponieważ odwołał propozycję podwiezienia jej do Warszawy. Konstancja jest innego zdania. Zuza na pewno spojrzy na niego inaczej. Borosiukowa jest wdzięczna Osie za pomoc. Zamiast iść na cmentarz woli zostać z nim w domu.
Proboszcz żałuje, że w Dzień Zaduszny nie może odwiedzić swoich bliskich. Henryk prosi Walę o zapalenie zniczy na grobach jego rodziców. Wala słyszy na cmentarzu komentarze dotyczące zaniedbanego grobu. Mówi Henrykowi, że sam powinien dbać o grób rodziców. Henryk boi się reakcji ludzi na jego kalectwo. Ryszard robi trumnę dla zmarłego ojca. Wraz z Heleną zakopuje go na skraju lasu. Nie pozwala żonie modlić się nad grobem. Uważa, że i tak ojciec jest potępiony, podobnie jak i oni. Osa obawia się, że gdy skończą budować szopkę, Borosiukowa znów zacznie mieć złe myśli. Konstancja radzi mu, co ma zrobić, by czuła się potrzebna. Łukasz zabiera Konstancję na stary cmentarz prawosławny. Zapalają tam znicze na wszystkich zapomnianych grobach. Łukasz próbuje pocałować Kotkę. Twierdzi, że ona na pewno też tego chce. Kotka zaprzecza, ale nie jest pewna swoich słów. Na podjęcie decyzji daje sobie czas do zakończenia prac nad freskiem.
Proboszcz prosi Józka o pomoc w nauce przepisów drogowych. W zamian policjant prosi o przekazanie datków z tacy na rzecz komisariatu. Proboszcz nie wie, jak wybrnąć z tej sytuacji, gdyż nie wolno mu dowolnie dysponować pieniędzmi parafian. Radę znajduje wikary. Proponuje Józkowi zrobienie remontu komisariatu we własnym zakresie. Będzie taniej. Kiedy Piotr przychodzi na posterunek, remont już trwa. Łukasz oświadcza Konstancji, że będzie o nią walczył i nie podda się tak łatwo. Wytyka przyjaciółce, że kiedyś chciała dużo więcej od życia. Łukasz wątpi, że Kotka kocha Janusza i jest z nim szczęśliwa. Kotka próbuje mu udowodnić, że jest inaczej niż on myśli. Demonstracyjnie całuje Tracza na przywitanie. Kiedy zostaje z nim sama, dociera do niej, że Łukasz może mieć rację. Postanawia zagrać o wszystko. Albo będzie z Januszem naprawdę albo od niego odejdzie.
Józefina chce zrobić prawo jazdy. Przy okazji zamierza odwiedzić Edwarda, którego ostatnio nie było na kursie tańca. Halina cieszy się, obserwując postępowanie Józefinę. Znając opinię Edwarda o Józefinie, proboszcz nie widzi przyszłości dla tego związku. Prosi Halinkę o pomoc. Oboje obawiają się jej reakcji. Edward przywozi Józefinę na plebanię. Józefina przypomina mu, że obiecał nauczyć ją jeździć samochodem. Zuza odwiedza Osę. Przynosi mu przysmak - "pańską skórkę". Borosiukowa, widząc ich nieporadne próby nawiązania kontaktu, zostawia ich samych w domu. Prosi, aby razem zrobili obiad. Kiedy wraca, Osa i Zuza są nadal na etapie czytania książki kucharskiej. Od jakiegoś czasu stałym gościem w gospodzie jest Marek. Codziennie zamawia to samo. Do gospody wchodzi kobieta z synem. Zamawia herbatę, ale nie chce usiąść przy stoliku, ani zdjąć płaszcza. Marek każe jej wyjść. Przerażona jego agresywnym zachowaniem kobieta wychodzi. Spod jej płaszcza wypada karton papierosów.
Jurek postanawia, że ośrodek wypoczynkowy będzie działał również zimą. Planuje otworzyć lodowisko i prowadzić kuligi. Prosi wikarego o pomoc w rozpowszechnieniu tej wiadomości. Ksiądz Antek zgadza się pod warunkiem, że Jurek przygotuje również program dla biednych dzieci. Jurek czuje się wykorzystywany przez wikarego. Natomiast Irka jest zachwycona pomysłem. Irka próbuje złożyć szafkę kupioną do nowego domu. Wiki postanawia jej pomóc. W gospodzie Irka spotyka Tomka. Tomek twierdzi, że jest przyjacielem księdza Adama. Wiki częstuje go drinkiem. Chłopak źle się czuje i po chwili obie znajdują go nieprzytomnego w toalecie. Wiki twierdzi, że Tomek jest narkomanem. Do gospody znowu przychodzi Marek. Okazuje się, że jest celnikiem. Krystyna jest dla niego bardzo niemiła. Pamięta jego agresywne zachowanie poprzedniego dnia wobec nieznajomej kobiety. Marek odwozi Krystynę do Hrubielowa. W drodze spotykają wietnamską rodzinę emigrantów. Marek zawiadamia straż graniczną.
Konstancja nie przyjmuje zaproszenia Łukasza na udział w plenerze malarskim. Osa chce zaprosić Zuzę na randkę, ale nie wie jak to zrobić. Konstancja doradza mu wspólne pójście na występy karaoke. Zuza z chęcią przystaje na propozycję. Kotka dochodzi do wniosku, że umie rozwiązywać tylko cudze problemy. Nadal nie jest pewna uczuć Janusza. Chce, żeby Tracz zdecydował o ich przyszłości. Janusz nie wydaje się zainteresowany. Twierdzi, że to jest jej życie. Jego obojętność doprowadza Kotkę do płaczu. Tomek, już ocucony i przebadany przez Blumentala, cieszy się na widok swojego przyjaciela Adama. Po śniadaniu idzie do toalety - prawdopodobnie wziąć narkotyki. Wiki jest zaskoczona, że Adam pozwala na to chłopakowi. Adam uważa, że żadne zakazy nie pomogą, a tylko pogorszą sytuację Tomka. Adam pozwala Tomkowi zostać pod warunkiem, że chłopak odda mu narkotyki. Tomek uważa, że w ten sposób przyjaciel skazuje go na śmierć. Prosi Adama, aby go ukrył przed mafią narkotykową.
Edward uczy Józefinę jeździć samochodem. Po zakończonej lekcji jest wykończony psychicznie. Jeden z proboszczy skarży się księdzu Antoniemu na nowego gościa Adama. Obawia się negatywnej reakcji parafian. Nie wierzy też, że Adam może pomóc narkomanowi. Proboszcz jest innego zdania. Wie, że Adam zrobi wszystko aby pomóc chłopakowi. Rankiem Adam informuje Tomka, że wyrzucił jego narkotyki. Tomek jest wściekły. Adam wychodzi. Chce dać chłopakowi czas na podjęcie decyzji, czy woli wracać do Warszawy, gdzie czeka na niego mafia, czy zostać w Tulczynie bez narkotyków. Wykorzystując chwilę samotności, Tomek pakuje naczynia liturgiczne i pieniądze parafialne. Adam chce powstrzymać chłopaka przed ucieczka i kradzieżą. Zdeterminowany Tomek przykłada nóż do gardła Heli - gospodyni. Adam poddaje się. Tomek odjeżdża na motorze księdza. Osa przygotowuje się do występu karaoke. Na randce jemu i Zuzie lepiej idzie śpiewanie niż rozmowa. Osa, jak zwykle, nie wie jak się zachować i co powiedzieć.
Józek namawia ks. Adama do złożenia zeznań pogrążających Tomka. Tymczasem Tomek i Giga są w ośrodku nad Bystrawą. Zażywają poranną dawkę narkotyku. Tomek ma wyrzuty sumienia, że okradł przyjaciela. Znajduje ich Jurek i wzywa policję. Józek przyjeżdża z księdzem Adamem. Kiedy Tomek przytomnieje, prosi księdza o wycofanie skargi. Jednak Adam uważa, że areszt to dla niego jedyna szansa na ocalenie życia. Osa opowiada Konstancji o pocałunku panny Zuzy. Kotka mu zazdrości. Osa czeka na Zuzę w gospodzie, ale dziewczyna nie nadchodzi. Załamany długim, bezowocnym oczekiwaniem Osa zaczyna pić z Machejkiem. Tymczasem chora Zuza prosi swoją gospodynię, aby przeprosiła Osę za jej nieobecność. Gospodyni zbulwersowana stanem Osy mówi mu, że Zuza nie chce znać takiego pijaka. Konstancja wyjawia Wali swoje zamiary wyjazdu z Łukaszem. Wala odradza jej wyjazd z innym mężczyzną w tajemnicy przed Januszem.
Halina zwierza się Józefinie, że ona i Zbyszek mają problemy finansowe. Kobieta chciałaby znaleźć jakąś pracę. Na plebanię przychodzi pani Loda, urzędniczka z gminy, która zamierza odejść na emeryturę. Halina widzi w tym swoją szansę. Prosi proboszcza o pomoc w uzyskaniu tej pracy. Ksiądz Antoni dobrze zna wójta. Zgadza się wspomnieć o niej wójtowi. Gospodyni ostrzega Zuzę przed Osą. Mówi jej, że to hultaj i pijak. Zuza nie może w to uwierzyć. Chorą bibliotekarkę odwiedza Rafał, nauczyciel historii. Przynosi jej kwiaty i zbiór wierszy Herberta, ale na dziewczynie nie robi to większego wrażenia. Natomiast gospodyni jest urzeczona nauczycielem. Zuza przyznaje się Rafałowi, że cierpi z miłości. Rafał doradza jej wykorzystanie tego uczucia do napisania własnej książki. Żegnają się przyjaźnie. Wychodząc, Rafał spotyka Osę idącego do Zuzy. Po powrocie z podróży Janusz dowiaduje się, że Kotka wyjechała z Łukaszem. Wpada w furię. Wala przypomina mu, że to on chciał wolności.
Proboszcza odwiedza wójt. Halinka wyraźnie mu nadskakuje. Ma nadzieję, że to jej przyszły pracodawca. Wójt prosi księdza o pomoc w polubownym załatwieniu sprawy z siostrami. Zajmują się one przedszkolem. Proboszcz pyta o pracę dla Halinki. Na miejsce pani Lody są dwie kandydatki z ramienia dwóch skłóconych ze sobą polityków. Przyjęcie Haliny byłoby dyplomatycznym rozwiązaniem. Ma się ona stawić na spotkanie w gminie. Józek boi się, że w Tulczynie zostanie zamknięta komenda. Wizytacja z powiatu ma być lada dzień. Prosi księdza Antka o mszę w intencji posterunku. Antek proponuje innego rodzaju pomoc. Wala przez telefon namawia Kotkę do powrotu. Rozmowę słyszy Tracz. Oznajmia Wali, że Kotka już nie musi wracać. Pijany Osa płacze przez Zuzę. Z rzeczy Kotki, które Janusz każe mu wyrzucić, wyjmuje starą pluszową małpę. Janusz wygrał ją w lunaparku. Na krótko wracają wspomnienia. Gdy przyjeżdża kierowca, Janusz jest już kompletnie pijany. Proponuje, żeby zamiast niego pojechała małpa.
Ksiądz Antek całą noc zbierał podpisy parafian pod petycją za utrzymaniem posterunku policji w Tulczynie. Chce przekazać ją inspektorom z województwa. Niestety, zasypia. Posterunek odwiedza inspekcja. Piotr i Józek denerwują się. Starają się przedstawić w jak najlepszym świetle. Inspektorzy wytykają im jednak wiele niedociągnięć. Liczba przestępstw w tym rejonie jest za wysoka. Zdenerwowany Józek wybiega z posterunku. Piotr wychodzi za nim. Kontrolerzy nie chcą likwidacji posterunku, ale jego wzmocnienia. Nadbiega spóźniony ksiądz Antek. Nie chce aby głosy ludzi, którzy podpisali się pod petycją, poszły na marne. Sugeruje policjantom, aby skłamali, że solidarność ludzi ocaliła posterunek. Halina prosi Wiki o pomoc w napisaniu życiorysu. Dochodzi do wniosku, że z jej skromnym doświadczeniem nie poradzi sobie na stanowisku w gminie. Wójt nie patrzy na życiorys. Przekręca imię Haliny. Przyjmuje ją do pracy. Halina zamierza udowodnić swoją wartość.
Grzybowa, wzruszona kazaniem księdza Antka, proponuje, żeby wszyscy w Tulczynie złożyli się na prezenty świąteczne dla dzieci. Prezentami miałyby być bony towarowe realizowane w jej sklepie. Proboszcz proponuje włączyć w akcję również sklep Tośków. W takiej sytuacji Grzybowa postanawia dopracować swój plan. Halina wydała pieniądze przeznaczone na remont. Kupiła sobie za nie nowy strój do nowej pracy. Upomniana przez Zbyszka - obraża się. Podczas rozmowy ze swoją nową przełożoną dowiaduje się, że będzie pracowała tylko trzy miesiące, gdyż jest protegowana przez księdza. W Tulczynie pojawia się nowa policjantka Joanna Skiba. Zamierza zrobić we wsi porządek. W gospodzie aresztuje Machejkę za próbę prowadzenia roweru po wypiciu jednego piwa i pracę na czarno. Gdy komendant wypuszcza Machejkę, Joanna jest zawiedziona. Wala na prośbę Konstancji ma upiec tort imieninowy dla Tracza. Janusz postanawia obchodzić swoje święto hucznie, ale bez Kotki.
Halinka obawia się, że nie poradzi sobie w pracy. Prosi księdza Antka o pomoc w opanowaniu komputera. Proboszcz wierzy, że Halina da sobie radę. Osa wciąż tęskni za Zuzą. Pijacka noc nie pomogła mu zapomnieć o ukochanej. Tymczasem Janusz zagania Samantę do kuchni. Józek postanawia pilnować Joanny podczas patrolu. Woli uniknąć kolejnych aresztowań. Obok nich przejeżdża z nadmierna prędkością Tracz. Ochlapuje ich błotem. Joanna postanawia zrobić z nim porządek. Józkowi nie podoba się ten pomysł. Rozjuszona Joanna wpada do domu Tracza . Myli go z jego ochroniarzem. Ostrzega, że będzie miała Janusza na oku. Irka spóźnia się do gospody. Wyznaje Krystynie, że była rano w szkole w Hrubielowie. Chce zdać maturę. Do gospody po długiej przerwie przychodzi Marek - celnik. Tym razem pije nie z powodu pracy, lecz z powodu rodziny.
Wala namawia Osę, aby walczył o Zuzę, zamiast czytać smutne wiersze. Osa podwozi Samantę do sklepu. Zuza widzi, jak Samanta wysiada z jego samochodu. Od gospodyni dowiaduje się, że to prostytutka. Tracz jest wściekły na Osę, że wpuścił policję do jego domu. Komendant strofuje policjantkę Joannę za wejście do domu Tracza. Obawia się jego reakcji. Tracz grozi pociągnięciem funkcjonariuszy do odpowiedzialności. Joanna przeprasza Janusza. Wydaje się, ze urok policjantki podziałał na niego. Irka nie powiedziała Jurkowi, że zamierza zdawać maturę. Boi się, że urazi jego męskie ego, ponieważ on również nie zdał egzaminów. Wiki namawia ją, by szczerze porozmawiała z mężem. Niestety, rozmowa przeradza się w kłótnię. Irka ma żal, że Jurek ją ignoruje, on z kolei uważa, że Irka zwaliła w ten sposób na niego całą pracę w ośrodku.
Zuza jest przekonana, że Osa zdradził ją z Samantą. Wypłakuje się Rafałowi. Do biblioteki wchodzi Osa. Rafał staje mu na drodze i mówi, że teraz on spotyka się z Zuzą. Pogrążona w rozpaczy dziewczyna nie zaprzecza. Osa wychodzi. Jurek przeprasza Irkę za swoje zachowania. Kupuje jej nawet maturalne pióro. Ma jednak wątpliwości związane z prowadzeniem ośrodka. Sam nie daje sobie rady. Uważa, że wspólnik go zostawił. Młodsza aspirant Joanna Skiba wlepia Jurkowi mandat. Nic nie pomaga mu powoływanie się na fakt, że policjant Józek jest jego szwagrem. Wiki jedzie do Maćka do Lublina. Chłopak nie przyjmuje jej zbyt serdecznie. Wiki chce wiedzieć, dlaczego wyjechał. Okazuje się, że Robert powiedział synowi coś o nich obojgu. Wiki przyznaje, że gdyby nie była związana z Maćkiem, jej znajomość z Robertem mogłaby nabrać innego charakteru. Ona i Maciek rozstają się w zgodzie.
Ksiądz Antek myśli, że ludzie celebrują adwent z przyzwyczajenia, a nie z duchowej potrzeby. Postanawia wydawać gazetkę parafialną. Halina wciąż nie wierzy w siebie. Sądzi, że zawsze była głupszym dzieckiem Józefiny. Babcia Józia zaprzecza, że Basia była lepsza od Haliny. Osa radzi się ks. Antka w sprawach miłosnych. Po odrzuceniu go przez Zuzę chce pójść do klasztoru. Wikary odradza mu takie wyjście. Twierdzi, że zdarzają się gorsze rzeczy w życiu, jak np. strata dziecka. Osa nagle przypomina sobie, że przez swoje rozterki miłosne zaniedbał Borosiukową. Kiedy do niej przychodzi, nie wytrzymuje napięcia i zaczyna płakać. Listonoszka mówi Józefinie, że Leon Wiśniak jest chory. Zaniepokojony tą wiadomością ksiądz Antoni postanawia sprawdzić, w jakim stanie jest Wiśniak. Helena i Ryszard przyjmują Proboszcza, ale nie pozwalają na spotkanie z Leonem. Proboszcz postanawia go odnaleźć. Ryszard prosi o mszę w intencji ojca - za dobrą śmierć.
Proboszcz podejrzewa, że coś złego dzieje się z Leonem Wiśniakem. Dziwi go, że jego dzieci nie chcą ujawnić miejsca pobytu ojca. Poproszony o pomoc Blumental nic nie zdziałał. W żadnym szpitalu nie ma Wiśniaka. Helena postanawia zamknąć usta podejrzliwemu księdzu Antoniemu. Podczas spowiedzi wyjawia mu swoją tajemnicę. Wie, że obowiązuje go tajemnica spowiedzi, więc nikomu nie może powiedzieć o śmierci Leona. Konstancja wraca do domu. Ma nadzieję, że Tracz w końcu coś zrozumiał. Ale kiedy przekracza próg domu, napotyka Samantę ubrana w jej szlafroku. Janusz tłumaczy Kotce, że Samanta jest prostytutką zupełnie tak jak ona. Twierdzi, że była tylko jego utrzymanką, a teraz została zwolniona. Po jej wyjściu mówi Samancie, że nie dorasta Kotce do pięt.
Konstancja po rozstaniu z Januszem nocuje w gospodzie. Całą noc rozmawia z Krystyną na temat mężczyzn. Prosi Osę, aby przyniósł jej rzeczy z domu Tracza. Sama nie chce pokazywać się w miejscu, gdzie spotkało ją takie upokorzenie. Krystyna namawia Konstancję, żeby jeszcze nie wyjeżdżała, tylko zatrzymała się u niej na jakiś czas. Blumental podziela niepokój proboszcza w sprawie Wiśniaków. Jednak gdy przychodzi na plebanię, proboszcz unika tego tematu. Lekarz rozumie, że ksiądz nie może złamać tajemnicy spowiedzi, ale czuje się w obowiązku wyjaśnić tę sprawę. Jedyne, co proboszcz może uczynić, to wyspowiadać Ryszarda - syna Leona. Wiki wraca z Lublina. Czuje się zagubiona po rozstaniu z Maćkiem. Obawia się, że jest z nią coś nie w porządku, skoro jej kolejne związki okazują się nieudane. Jurek reaguje wściekłością na wieść o rozstaniu Wiki z Maćkiem.
Halina modli się w kościele przed pójściem do pracy. Jurek jest zły. Boi się, że z powodu rozstania Wiki z Maćkiem jego wspólnik sprzeda udziały w spółce. Chce z nim poważnie porozmawiać w Lublinie, nie zastaje go jednak. Halina dostaje pierwszą uwagę od swojej przełożonej, Wandy. Spóźniła się o dwie minuty. Halina dopytuje się, dlaczego Wanda tak jej nie lubi. Na plebanii proboszcz rozmawia z Blumentalem o starym Wiśniaku. Proboszcz nie może ujawnić prawdy. Obowiązuje go tajemnica spowiedzi. Blumental jest zdecydowany zawiadomić policję o zaginięciu staruszka. Ryszard ma wyrzuty sumienia, że ojciec jest pochowany w niepoświęconej ziemi. Chce wyznać prawdę. Jego żona sprzeciwia się. Uważa, że pozbawieni emerytury staruszka nie będą mieli z czego żyć. Halina robi ewidencję dokumentów. Jagoda wyjaśnia jej, że taka ewidencja istnieje. Wszystko, co robi jest zbędne. Ryszard pokazuje Józkowi miejsce, w którym pochowany jest stary Wiśniak.
Sąsiedzi potępiają Arletę za ukrywanie śmierci starego Wiśniaka. Arleta żąda od proboszcza, aby na mszy ogłosił wiernym, że ona nie jest niczemu winna. Twierdzi, że nic nie wiedziała o poczynaniach rodziców. Po chwili wpada w histerię i mdleje. Proboszcz wraz z wikarym prowadzą ją do lekarza. Gdy dziewczyna dochodzi do siebie, wikary odprowadza ją do domu. Tam widzi, jak źle mąż Arlety ją traktuje. Niewiele go obchodzi, że żona jest w ciąży. W zamian za gościnę Konstancja proponuje Krystynie, że zaprojektuje jej nowy wystrój wnętrza gospody. W lokalu zjawia się Machejko i chce zapłacić za koniak znalezioną złotą bransoletką. Okazuje się, że bransoletkę wyrzuciła Kotka po rozstaniu z Januszem. Krystyna proponuje Kotce, żeby zamiast wyrzucać kosztowności, spieniężyła je. Jurek bardzo przeżywa nieobecność wspólnika. Na terenie ośrodka spotyka mężczyznę, który chce kupić udziały w spółce. W ten sposób Jurek dowiaduje się, że Maciek zamieścił w gazecie ogłoszenie o sprzedaży swoich udziałów
Wikary rozdaje biednym prezenty mikołajkowe. Jeden z mieszkańców Tulczyna zjawia się na plebanii, chce wymienić prezent córki na pieniądze. Zostaje odesłany z kwitkiem. Proboszcz i wikary nie mają wątpliwości, że pieniądze zostałyby przeznaczone na alkohol. Mariusz i Arleta dostają od wikarego rózgę. Mają się poważnie zastanowić nad swoim dalszym życiem. Wala daje Henrykowi prezent. Henryk udaje, że nie sprawiło mu to przyjemności. Józefina martwi się, że Wala musi wrócić do Irkucka, by przedłużyć wizę. Odkąd Halina zaczęła pracować, Zbyszek zajmuje się pracami domowymi. Nie idzie mu to najlepiej. Halina chce udowodnić, że nadaje się do pracy w urzędzie. Kierowniczka, pani Wanda, zleca jej wykonanie niepotrzebnej pracy, której nowa pracownica poświęca mnóstwo czasu. Dr Beata zmienia sposób leczenia pacjentów Blumentala. Ten nie jest przekonany o słuszności jej decyzji. Pod nieobecność Blumentala Beata telefonicznie proponuje komuś z rodziny pracę w ośrodku.
Wala jest przekonana, że Henryk wyrzucił prezent mikołajkowy, który dostał od niej. Kiedy go odwiedza, okazuje się jednak, że i Henryk ma prezent dla niej. Jest to naszyjnik, który kiedyś kupił dla żony. Opowiada Wali, że gdy zachorował, żona odeszła z jego najlepszym przyjacielem. Od tej pory nie wierzy ludziom. Nie jest zadowolony z wyjazdu Wali do Irkucka. W złości stwierdza, że Wala za dużo mówi zamiast pracować. Arleta jest wdzięczna wikaremu za jego interwencję. Uświadamia sobie, że nie mogą dłużej z Mariuszem liczyć tylko na innych. Muszą sami zatroszczyć się o siebie. Mariusz jest innego zdania. Nie przejmuje się tym, że niedługo zostanie ojcem. Zdesperowana Arleta prosi Hankę o zatrudnienie jej w sklepie Tośków. Hania jest zaniepokojona nagłą pracowitością Józka. Jest zazdrosna o nową aspirantkę Joannę, która niedawno zaczęła pracę na posterunku. W sklepie Tośków dochodzi do sprzeczki między Joanną i Hanką. Hanka wychodzi z niej zwycięsko.
Tosiek nie jest zadowolony z pomysłu zatrudnienia Arlety. Uważa, że Hania niepotrzebnie pomaga dziewczynie. Tymczasem Hania chce w ten sposób odwdzięczyć się losowi za daną jej niegdyś szansę. Arleta uświadamia sobie, że może liczyć na pomoc obcych ludzi bardziej niż na męża. Kiedy Mariusz przychodzi do sklepu i chce wyłudzić od niej dwa piwa, stanowczo odmawia. Bezskutecznie namawia męża, żeby wziął się do jakiejś pracy. Obrażona Wala postanawia nie odzywać się do Henryka, tylko skupić się na pracy. Mężczyzna jest zaskoczony jej zachowaniem. W końcu Wala ulega jego perswazjom i zaczyna rozmawiać jak dawniej. Uspokojony Henryk zaprasza ją na kawę. Renata pakuje rzeczy pozostawione w ośrodku zdrowia przez Barbarę. Uważa, że byłoby lepiej, gdyby to Blumental był kierownikiem przychodni zamiast niemiłej doktor Beaty. Doktor sądzi, że Beata nie czuje się pewnie w nowym miejscu i jej wyniosłe zachowanie pokrywa zakłopotanie. Beata słyszy tę rozmowę.
Po długiej nieobecności Maciek przyjeżdża do Tulczyna. Ku zaskoczeniu Jurka zjawia się wraz z klientami zainteresowanymi kupnem ośrodka. Maciek przekonuje Jurka, że są to poważni inwestorzy, którzy marzą o tym samym, co Jerzyk. Jurek dziękuje mu za troskę ciosem w brzuch. Po męskim załatwieniu sprawy obaj dochodzą do porozumienia. Nie na długo jednak. W gospodzie Irka dowiaduje się o prawdziwych planach klientów Maćka - zamierzają oni podzielić teren ośrodka na małe działki i sprzedać je z korzyścią. Jurek i Wiki wyrzucają Maćka, oskarżając go o oszustwo. Policja przyprowadza Ryszarda na plebanię. Ryszard chce pochować swojego ojca. Widząc go, Grzybowa we wzburzeniu nazywa Ryszarda ojcobójcą. Ten jednak nie boi się ani ludzkich opinii ani kary. Chce tylko, aby Bóg i ojciec wybaczyli mu, to co zrobił. Na pogrzebie Leona ludzie oczerniają zmarłego i jego rodzinę. Wykrzykują pełne nienawiści hasła. Zdenerwowana Arleta mdleje, ale Mariusz nie śmie iść po pomoc.
Irka namawia Wiki do przeprowadzenia negocjacji z Maćkiem. Zastanawia się, czy Maciek mógł nie wiedzieć o planach inwestorów. Wiki nie wierzy w taką możliwość. Mimo to zgadza się na rozmowę z byłym chłopakiem. Maciek utrzymuje, że nic nie wiedział o oszustwie, ale i tak chce sprzedać ziemię. Uważa, że w ten sposób udowodni ojcu swoją wartość i zwróci mu pożyczone pieniądze. Wiki liczy jednak na to, że Maciek się opamięta i zmieni zdanie. Klienci sklepu Tośków obraźliwie traktują nową ekspedientkę, Arletę. Tosiek obawia się, że będą bojkotować jego sklep, dopóki dziewczyna będzie tam pracować. Widząc, że jej obecność stała się problemem, Arleta postanawia sama się zwolnić. Odrzucona przez męża, w rozpaczy biegnie do kościoła. Mdleje na oczach księdza Antka i wiernych. Zabiera ją karetka.
Arleta przebywa w szpitalu na obserwacji. Czuje się już lepiej, ale dokucza jej samotność. Mariusz ani razu jej nie odwiedził. Gdy w końcu przyjeżdża, nie ma zamiaru przepraszać żony za swoje zachowanie. Nie rozumie, że Arleta cierpi. Do gospody przychodzi Łukasz. Czuje się winny sytuacji, w której znalazła się Konstancja. Proponuje jej swoją pomoc. Konstancja jest jednak podejrzliwa. Nie chce nic od niego. Nie chce również, aby Łukasz próbował ją adorować. Po rozmowie z Wiki Maciek postanawia jednak nie sprzedawać udziałów. Zostanie ze swoimi przyjaciółmi i zajmie się ośrodkiem. Nie chce być taki jak jego ojciec, który dla pieniędzy jest w stanie wszystko poświęcić. Wiki nie wie jednak, jak dalej ułożą się stosunki między nią i Maćkiem.
Henryk opowiada Wali o ptakach, których niegdyś słuchał i nagrywał ich głosy na magnetofon. Proponuje Wali, aby wybrała się z nim do lasu posłuchać ich śpiewu. Jest to jednak niemożliwe, gdyż Wala już za dwa dni ma wyjechać do Irkucka. Musi przedłużyć wizę. Na czas swojej nieobecności załatwiła Henrykowi pomoc - Kaśkę Machejkową. Henryk jednak wyrzuca ją z domu. W zdenerwowaniu wyrzuca też Walę. Mariusz przynosi na plebanię żywą kurę. Chce ją sprzedać Józefinie. Józefina próbuje wygonić go razem z kurą. Okazuje się, że Mariusz nie ma już pieniędzy na chleb i powoli wyprzedaje cały dobytek. Wiki zaczyna się nudzić. Poza tym nie ma się z czego utrzymać. Zamierza znaleźć sobie jakieś zajęcie. Po pomoc zwraca się do proboszcza. Ksiądz może jej zaproponować jedynie sprzedawanie świec Caritasu. Jest to praca za darmo. Wiki chętnie zgadza się na jakiekolwiek zajęcie. Arleta czuje się już znacznie silniejsza. Wierzy, że da sobie sama radę, bez Mariusza. Przyznaje się wikaremu.
Wiki angażuje się bardzo w sprzedaż świec Caritasu. Podchodzi do tego w sposób bardzo marketingowy. Proboszcz obawia się, żeby dziewczyna nie zapomniała, że jej działalność ma przede wszystkim na celu pomoc biednym dzieciom. Wiki wykorzystuje swój spryt i namawia Grzybową do współpracy. Odwiedza też Wiesię, ubogą kobietę z dwójką dzieci. Daje jej 150 złotych. Ponieważ zbliża się termin wyjazdu Wali, kobieta martwi się o dalsze losy Henryka. Jest na niego zła, że wyrzucił Kaśkę Machejkową z pracy. Kaśka miała mu pomagać podczas nieobecności Wali w Polsce. Wala przychodzi do Henryka po ostatnią wypłatę, głośno wyraża swoje żale i pretensje. Pod jej wpływem Henryk powtórnie przyjmuje Machejkową do pracy. Henryk i Wala rozstają się pogodzeni. Arleta wraca ze szpitala do domu. Przywozi ją ksiądz Antek. Mąż Arlety jest zajęty - ogląda mecz. Arleta zauważa w domu brak różnych rzeczy. Gdy widzi, że nie ma również pamiątkowego zegarka po dziadku, załamuje się. Chcąc zmusić męża do działania.
Akcja Caritasu kończy się niespodziewanym sukcesem. Proboszcz jest dumny z działań Wiki. Gdy plebania pustoszeje, dwaj mężczyźni - Mirek i Wiesiek włamują się do kancelarii. Chcą ukraść pieniądze, które proboszcz przechowuje w metalowej kasetce. Nieoczekiwanie na plebanii pojawia się Zbyszek. Złodzieje obezwładniają go, ale Zbyszek rozpoznaje ich. Mirek ogarnięty wyrzutami sumienia rezygnuje z pieniędzy, Wiesiek nie ustępuje. Chce chociaż parę dni pożyć dostatnio. Osa przychodzi do przychodni. Od kiedy stracił Zuzę, nie może spać. Z pomocą przychodzi mu dr Beata - nowa lekarka. Namawia, żeby zapomniał o dziewczynie, wymazał ją z pamięci. Osa, chcąc się odkochać, wygarnia Zuzie wszystkie swoje żale. Bibliotekarka nie pozostaje mu dłużna. Niestety, Osa nadal jest tak samo zakochany jak przedtem. W ośrodku zdrowia zjawia się Dorota - siostra cioteczna Beaty. Lekarka wyjawia jej, że zamierza zamienić publiczny ośrodek w prywatną klinikę. Powstanie w ten sposób rodzinna firma.
Wiesiek ukradł na plebanii nie tylko pieniądze Caritasu, ale również te należące do Wali. Kobieta ma w związku z tym problem z kupieniem biletu powrotnego z Irkucka. Opowiada o tym Henrykowi. Z braku pieniędzy jej powrót do Polski może się opóźnić, a może nawet nigdy nie dojdzie do skutku? Przesłuchiwany w komisariacie Mirek zapewnia, że nie wie, gdzie znajduje się Wiesiek. Tłumaczy, że jego wspólnik na pewno wróci, jak wyda wszystkie pieniądze. Tymczasem Wiesiek kupuje na dworcu w Hrubielowie najdroższy bilet kolejowy do Warszawy. Zuza dostaje kwiaty od Rafała. Powoli zaczyna rozumieć, że chce być z Osą. Bezsensem jest udawanie przed nim obojętności. Zuza i Osa spotykają się u Borosiukowej. Spokojnie wyjaśniają sobie wszystkie wątpliwości. Kolega Rafała namawia go jednak, by nie rezygnował z walki o Zuzę.
Zbyszek proponuje, aby Wala sprzedała naszyjnik, który dostała w prezencie od Henryka. W ten sposób zdobyłaby pieniądze na bilet powrotny do Polski. Wala zdecydowanie odmawia. Henryk, przygnębiony wyjazdem Wali i jej kłopotami finansowymi, postanawia pojechać z Kaśką do Hrubielowa. Zjawia się na dworcu, żeby pożegnać się z Walą i wręczyć jej prezent świąteczny. Prosi jednak, by go otworzyła dopiero w święta. Rozstają się wzruszeni. Mariusz nie może przeboleć utraty telewizora. Tymczasem Arleta rozpoczyna przygotowania do świąt, próbuje stworzyć w domu wyjątkowy nastrój. Mariusz nie ma zamiaru jej w tym pomóc. Z aresztu wracają rodzice Arlety. Dziewczyna ma nadzieję, że razem spędzą święta. Rodzice chcą jednak na stałe wyjechać z Tulczyna. Boją się, że ludzie będą wytykali ich palcami za to, co zrobili. Pragną zabrać córkę ze sobą. Nie wierzą, że Arleta poradzi sobie sama. Na przyjęciu wigilijnym w urzędzie gminy Halina jest oburzona pijackimi zabawami pracowników. Wanda próbuje wmówić.
Osa i Borosiukowa zakończyli budowę szopki. Oboje żałują, że już nie będą mieli wspólnego zajęcia. Do Tulczyna przyjeżdża Jura. Przy śniadaniu Piotr wypytuje go o wizę. Jura twierdzi, że jego majster załatwił tę sprawę. Komendant tłumaczy mu, że wizę można przedłużyć jedynie osobiście w polskim konsulacie w Irkucku. Majster go oszukał. Jurze grozi deportacja. Załamany Jura przychodzi do Krystyny, aby się pożegnać. Wyznaje jej miłość. Wala dojechała szczęśliwie do Irkucka. Wita ją jej koleżanka, Luba. Razem otwierają prezent od Henryka. Ku zaskoczeniu obu kobiet, w środku znajdują pieniądze - 600 dolarów na powrót do Polski. Kaśka wyśmiewa Henryka za jego słabość do Wali. Arleta jest zawiedziona, że mąż nie bronił jej przed atakami jego rodziców. Mariusz uważa, że powinna być mu wdzięczna, że nie zostawił jej, kiedy zaszła w ciążę. Arleta każe mu się wynosić.
Mariusz skarży się Proboszczowi, że Arleta wyrzuciła go z domu. Proboszcz radzi mu, żeby wreszcie zaczął zarabiać na utrzymanie rodzinę. Mariusz szuka wymówki, aby nic nie robić. Od wzburzonego jego zachowaniem proboszcza dostaje 10 zł na kupno rękawic roboczych. Chłopak chce je kupić od Krystyny. Ona jednak proponuje mu sprzedaż piwa. Mariusz kupuje za podarowane pieniądze piwo. Przysiada się do niego Wojtek i przy wódce daje mu rady jak postępować z babami. Arleta żali się Hance na Mariusza. Zazdrości jej takiego męża jak Józek. Nie wierzy słowom Hanki, że Mariusz zmieni swoje postępowanie. Mamcia dostaje tajemniczy list. Autor listu, Karol, dawna miłość Mamci, zaprasza ją do Szwecji. Józefina zmusza Edwarda, żeby przyszedł na obiad. Mężczyzna czuje się skrępowany w towarzystwie Józefiny. Nie chce jej dalej uczyć jazdy samochodem. Józefina postanawia iść z panem Edwardem na Sylwestra.
Mamcia postanawia pojechać do Szwecji, do Karola, który był najważniejszym mężczyzną w jej życiu. Rozstała się z nim trzydzieści lat temu, gdy zdradziła go z ojcem Józka. Edward nie chce się już spotykać z Józefiną. Zmuszony przez proboszcza mówi Józefinie prawdę. Uważa, że dzieli ich oboje zbyt wiele różnic. Już od dawna tak myśli. Wzburzona Józefina nazywa go tchórzem i zrywa z nim znajomość. Gdy zostaje sama, zaczyna rozmyślać nad swoim charakterem. Arleta chce wziąć rozwód z Mariuszem. Prosi Józka o pomoc w znalezieniu adwokata. Mówi Józkowi, że Mariusz ukradł piwo ze sklepu i policjant powinien go aresztować. Urażony słowami Arlety, która nazwała go złodziejem, Mariusz wychodzi. Józek nie chce go aresztować. Grzybowa donosi księdzu Antoniemu, że Martyniuk pali w piecu zbożem.
Mariusz jest zły na Arletę, że kazała Józkowi go aresztować. Arleta tłumaczy mu, że Józek przyszedł do sklepu, by pomóc jej w znalezieniu adwokata. Arleta chce rozwodu i znowu wyrzuca Mariusza z domu. Józefina twierdzi, że rzuciła pana Edwarda dlatego, że był tchórzem. Na plebanię przychodzi Martyniuk, który w piecu pali żytem, którego nie sprzedał. Twierdzi, że to mu się bardziej opłaca. Proboszcz uważa jednak, że to niemoralne. Osa prosi Tracza o zaproszenie na bal sylwestrowy. Chce spędzić ten wieczór z Zuzą. Okazuje się jednak, że już wcześniej zaprosił ją Rafał. Osa i Rafał przechwalają się, kto jest lepszym partnerem dla Zuzy. Tymczasem dziewczyna postanawia sama spędzić ten wieczór. Joanna jest zaskoczona, że ciągle brakuje dowodów, aby zamknąć Tracza. Zamierza sama tego dokonać. Do proboszcza przychodzi Mietek. Wyznaje, że przepuścił wszystkie pieniądze, ale dzięki nim na krótko poczuł się "jak człowiek". W trakcie aresztowania stwierdza, że nie żałuje tego co zrobił.
Po Sylwestrze Krystyna i Konstancja sprzątają w gospodzie. Konstancja nagle źle się czuje. Krystyna radzi jej, by poszła do doktora Blumentala. Wikary układa plan kolędowania po domach: na każde domostwo przeznacza w grafiku po 20 minut. Proboszcz nie pochwala takiego mechanicznego podejścia do wiernych. Osa przychodzi do proboszcza po radę. Jest załamany, bo Zuza nie chciała iść z nim na Sylwestra. Obawia się, że dziewczyna nie potrafi ostatecznie wybrać między nim i Rafałem. W imię miłości jest gotów zrezygnować z rywalizacji o ukochaną. Ksiądz Antoni przekonuje go, że musi walczyć o miłość. Wiki prosi doktora Blumentala o tabletki na depresję. Lekarz przekonuje ją, że zamiast tabletek lepiej zrobi jej znalezienie sobie jakiejś pracy lub hobby. Pokazuje jednocześnie piękną lampę, którą kupił na aukcji internetowej. To podsuwa dziewczynie pomysł na samodzielną działalność. Rafał postanawia rozprawić się z Osą na gruncie "intelektualnym".
Konstancja jest załamana, nie spała całą noc. Nie wie, co ma dalej robić. Postanawia spotkać się z Januszem i poinformować go o ciąży, chociaż Krystyna nie jest pewna, czy powinna to zrobić. W domu Tracza zjawia się Zuza, chce rozmawiać z Osą. Przeprasza go za swoje zachowanie w bibliotece. Namawia go na spacer, sugeruje, że bardzo urósł w jej oczach. Zbyszek zwierza się Józefinie, że od kiedy Halina pracuje w urzędzie gminnym, on musiał przejąć jej domowe obowiązki. Wiki opowiada na plebanii o swoim nowym interesie: sprzedaży internetowej. Józefina początkowo powątpiewa w sensowność takiego zajęcia, ale potem sama wręcza Wiki piękny stary młynek na sprzedaż. Konstancja odwiedza Tracza, mówi mu, że spodziewa się dziecka. Janusz jest gotów opiekować się nią do czasu porodu, ale powątpiewa, czy faktycznie on jest ojcem. Domaga się przeprowadzenia badań genetycznych. Konstancja wychodzi oburzona. Nie chce go więcej znać.
Proboszcz chodzi po kolędzie. Odwiedza także osamotnioną i przygnębioną Arletę. Dziewczyna wyjaśnia księdzu, że wyrzuciła Mariusza z domu. Chce się z nim rozwieść. Tymczasem Mariusz skarży się wikaremu, że rodzice nie zgadzają się, by ponownie z nimi zamieszkał, wypominają mu, że nic nie robi. Ten radzi mu, by trochę usilniej szukał zajęcia. Mariusz udaje się więc do Henryka Leszczyńskiego, ale sparaliżowany mężczyzna ani myśli go zatrudnić. Gdy Henryka odwiedza ksiądz chodzący po kolędzie, mężczyzna prosi o rozmowę w cztery oczy. Tracz nieoczekiwanie zjawia się w gospodzie, chce się spotkać z Konstancją. Ponawia swoją propozycję przyjęcia jej pod swój dach, ale nadal domaga się przeprowadzenia badań genetycznych. Jeśli dziecko okaże się jego, jest nawet gotów ożenić się z nią. Ale Konstancja już nie chce go słuchać. Każe mu się wynosić. Janusz oświadcza jej, że nigdy się od niego nie uwolni. Mariusz przynosi do domu pierwsze zarobione pieniądze: z triumfalną miną wręcza Arlecie.
Rankiem Konstancja jest bardzo roztrzęsiona, nadal przeżywa nocną "wizytę" Janusza. Chce wyjechać z Tulczyna, wrócić do swojego lubelskiego mieszkania. Krystyna przekonuje ją, że powinna zostać. Jeśli zacznie uciekać, tylko rozzuchwali swojego prześladowcę. Krystyna składa w imieniu przyjaciółki wizytę Traczowi. Żąda, by przestał prześladować Konstancję, bo w przeciwnym razie tamta opuści Tulczyn. Osa ma dosyć bycia ochroniarzem, chciałby awansować. Tracz daje mu jasno do zrozumienia, że uważa, iż Osa jest na to za głupi. Przygnębiony ochroniarz odwiedza Borosiukową, żali się na złe traktowanie ze strony Tracza. Kobieta przekonuje go, że musi sobie wyznaczyć jasny cel w życiu i dążyć do jego realizacji, tylko w ten sposób coś osiągnie. Halina dostaje od swojej kierowniczki Wandy polecenie zajęcia się petentem, który przyszedł prosić o zasiłek. Przejęta Halina stara się jak najlepiej wywiązać z tego zadania, prowadzi nawet mężczyznę do gabinetu wójta.
Konstancja wciąż jest straszona przez Tracza. Ktoś przebija opony w jej samochodzie. Kotka prosi księdza Antoniego o pomoc w znalezieniu bezpiecznego schronienia. Jedzie ze Zbyszkiem na plebanię do Starej Wiosny. Podczas podróży zauważają, że są śledzeni. Zbyszek sprytnie gubi w lesie tajemniczego obserwatora prawdopodobnie nasłanego przez Tracza. Ale Janusz już wie, gdzie Kotka chciała się ukryć. Halina prosi proboszcza o wsparcie w walce z Wandą. Ksiądz nie chce się w to mieszać, więc Halina musi sobie poradzić sama. Gdy po raz kolejny Wanda czepia się jej, Halina postanawia się zemścić. Pod nieobecność przełożonej robi jej psikusa. Wanda musi przez to jeszcze raz zrobić raport, w który włożyła wiele wysiłku. Maciek nie wierzy w sukces Wiki na aukcjach internetowych. Dziewczyna zakłada się z nim, że da sobie radę. Machejko chce sprzedać za jej pośrednictwem jakieś starocie. Daje jej na szczęście złotówkę z czasów PRL - u. Okazuje się, że moneta jest dużo warta.
Tracz już wie, gdzie ukrywa się ciężarna Konstancja. Ksiądz Adam radzi jej zgłosić sprawę na policję. Konstancja nie ma jednak o co oskarżyć Janusza. On przecież chce się nią opiekować. Tracz przyjeżdża na plebanię w Starej Wiośnie. Żąda powrotu Konstancji do domu. Tam zapewni jej porządną opiekę. Konstancja zgadza się i odjeżdża z Januszem. Janusz ostrzega Adama. Przez niego stracił już jedno dziecko. Na plebanii Halina opowiada, jak poradziła sobie ze swoją przełożoną. Proboszcz nie pochwala jej poczynań. Halina też nie jest dumna, że skasowała dokumenty w komputerze Wandy. Ale był to jedyny sposób na opanowanie sytuacji w pracy. Marek pije wódkę w gospodzie. Do lokalu wchodzi Majka, jego córka. Uciekła z domu z powodu kochanka matki. Marek nie może w to uwierzyć. Przytula córkę.
Konstancja mieszka z Januszem. Może wychodzić z domu kiedy i gdzie chce, ale zawsze ma jej towarzyszyć opiekunka. Janusz przedstawia Kotce Marysię - mistrzynię w zapasach. Zadaniem Marysi jest ochrona nienarodzonego dziecka. Marek z córką nocowali w gospodzie. Rano po córkę przyjeżdża Ula, żona Marka. Majka nie może znieść kolejnej kłótni rodziców. Nie chce wracać z matką do domu. Chce zostać z ojcem. Kiedy rodzice znów zaczynają się kłócić, dziewczynka krzyczy, że ich nienawidzi i wbiega po schodach na górę. Wkrótce okazuje się, że ponownie uciekła. Arleta prosi Mariusza, żeby znalazł sobie normalną pracę zamiast zbierać złom. Mariusz chce udowodnić żonie, że wbrew pozorom jest to opłacalne zajęcie. Aspirant Joanna przyłapuje go na kradzieży kratek ściekowych i przyprowadza na posterunek. Piotr rozumie jego sytuację, ale jest zmuszony oddać sprawę do sądu grodzkiego.
Ula i Marek bardzo przeżywają ucieczkę córki. Nie wiedzą, że Majka spędziła noc u Borosiukowej, która zaopiekowała się znalezioną w nocy dziewczynką. Majka nie chce wrócić do rodziców. Woli zostać u nowej babci. Bez mrugnięcia okiem zmyśla dziwne historie o swoich rodzicach. Borosiukowa prowadzi ją na posterunek. Majka próbuje stamtąd uciec, więc Joanna zamyka ją w celi. Rodzice dziewczynki postanawiają, że na czas ferii zimowych Majka może zostać w Tulczynie. Ula ma nadzieję, że przez ten czas dziewczynka zmądrzeje. Majka liczy natomiast, że matka pozbędzie się kochanka. Do gospody przychodzi Konstancja z Marysią. Krystyna jest zaskoczona obecnością ochroniarki. Kotka tłumaczy Krystynie, dlaczego wróciła do Janusza. Wie, że nie ucieknie od niego, a jeśli Janusz przekona się, że dziecko jest jego, to aby je zatrzymać, będzie musiała za niego wyjść. Krystyna sugeruje, że Konstancja może pozbyć się Janusza. Zdesperowany Zbyszek postanawia sam nauczyć się gotować.
Proboszcz przychodzi z kolędą do Krystyny. Spotyka tam Majkę, córkę Marka. Majka opowiada mu, że do jej domu nie przychodził ksiądz, ponieważ "jest to rodzina patologiczna". Proboszcza niepokoi takie stwierdzenie dziewczynki. Dziwi się też Krystynie, że jest tak obojętna wobec decyzji Kotki o powrocie do Tracza. Krystyna jest jednak przekonana, że to przemyślana decyzja. Po wyjściu księdza do gospody zagląda Marek. Zamawia wódkę. Krystyna ze względu na Majkę nie podaje mu alkoholu. Marek znika, ale niebawem wraca już pijany. Majka nie chce się z nim przywitać. Konstancja stara się żyć normalnie w domu Janusza. Chce, aby oboje byli dla siebie życzliwsi. Wypytuje Osę o interesy Tracza, ale ochroniarz nic nie wie na ten temat. Tracz nie wtajemnicza go w swoje sprawy. Konstancja chce pomóc Osie znaleźć cel w życiu. Do Tulczyna wraca Wala. Halina jest ciekawa, dlaczego Henryk dał jej tyle pieniędzy. Walę również to nurtuje. Henryk oświadcza, że to była pożyczka.
Krystyna załatwia dla Majki zaproszenie na bal przebierańców. Majka nie jest z tego zadowolona. Gdy Marek chce jej kupić strój na bal, Majka wykrzykuje mu w twarz, że nie można jej przekupić. Krystyna radzi Markowi, aby porozmawiał z córką. Marek opowiada Majce o swoich problemach. Dziewczynka prosi go o pomoc w wymyśleniu stroju na bal. Ona myśli tylko o stroju córki pijaka i ofiary przemocy. Machejko wycofuje się z aukcji internetowej. Musi oddać żonie jej moździerz. Dowiaduje się, że moneta, którą podarował Wiki, jest dużo warta. Gdy chce ją odzyskać, Maciek kupuje ją od niego za niższą kwotę. Po powrocie Wali Henryk zwalnia Kaśkę z pracę. Wściekła Kaśka spluwa Wali pod nogi. Twierdzi, że ruska żmija chce tylko zdobyć obywatelstwo. Wala słysząc te słowa, wybiega do kuchni. Henryk prosi ją, żeby została z nim. Kaśka urażona utratą pracy prosi męża o rozmowę z Henrykiem. Uważa, że w Polsce pierwszeństwo w pracy powinna mieć Polka, nie Rosjanka.
Grzybowa szuka sensacji. Widziała Krystynę z Markiem i dziewczynkami. Uważa, że Krystyna szuka sobie kolejnego męża. Józefina ją zbywa. Kasia i Majka wybierają w Hrubielowie stroje na bal przebierańców. W tajemnicy przed rodzicami wybierają sobie wyjątkowo drogie kreacje. Marek i Krystyna w kawiarni rozmawiają o dzieciach i życiu. Marek obawia się, co będzie z nim i córką, gdy skończy się jego urlop. Nie chce jednak słuchać rad samotnej matki. Marek sugeruje, że Krystyna nie ułoży sobie nigdy życia. Krystyna ostentacyjnie umawia się z wójtem na rozmowę. Do wikarego przyjeżdża ksiądz Jacek - kolega z seminarium. Księża proszą proboszcza o nocleg dla Jacka. Karolina zwierza się Józefinie z problemów w szkole, o których nie chce powiedzieć ojcu. Prosi babcię o dochowanie tajemnicy i pójście zamiast ojca na wywiadówkę. Powodem jej problemów jest miłość. Karolina zakochała się w chłopaku poznanym przez internet.
Krystyna żałuje, że umówiła się z wójtem. Zrobiła to na złość Markowi. Wójt przynosi kwiaty i oczekuje od niej więcej niż tylko spotkania biznesowego. Krystyna próbuje się wymigać. Zmienia jednak zdanie, gdy widzi wchodzącego do gospody Marka. Wójt przyznaje, że Krystyna mu się podoba. W drodze powrotnej zatrzymuje samochód na leśnym parkingu. Chce pocałować Krystynę. Kobieta w panice ucieka. Po wywiadówce Józefina zmusza Karolinę do wyznania ojcu prawdy. Istnieje realne zagrożenie, że nie zostanie dopuszczona do matury. Wściekły Piotr zabiera córce komputer. Okazuje się, że proboszcz parafii w Strzelnicach, do której należy ksiądz Jacek, jest kolegą księdza Antoniego z seminarium. Parafia w Strzelnicach jest uważana za jedną z najlepszych. Powodem jest gospodarność tamtejszego proboszcza. Ksiądz Jacek tłumaczy jednak, że ma dość kościoła i swojego proboszcza, który z parafii zrobił sobie firmę. Ksiądz Jacek myśli o zrzuceniu sutanny. Proboszcz umawia go na spotkanie z biskupem.
Ksiądz Jacek denerwuje się przed wizytą u biskupa. Biskup po wysłuchaniu racji ks. Jacka stwierdza, że powinien on być posłuszny swojemu proboszczowi. Biskup jest kolegą proboszcza Kuca i staje po jego stronie. Dlatego postanawia przenieść wikarego do innej parafii. Karolina ma za złe ojcu, że traktuje ją jak dziecko. Uważa, że skoro jest pełnoletnia, nie musi się już nikomu tłumaczyć. Piotr prosi córkę o oddanie kluczy do mieszkania. Karolina przychodzi na plebanię, aby skorzystać z Internetu. Umawia się ze swoim ukochanym z czatu. Jej przyjaciółka Julka jest temu przeciwna. Uważa, że Internecie można natknąć się na wielu szaleńców. Wójt przeprasza Krystynę za swoje zachowanie podczas spotkania. Kobieta każe mu się wynosić z gospody. Gdy wójt staje się zbyt natarczywy, do akcji wkracza Marek. Dochodzi między nimi do bójki. Marek wyprowadza wójta z gospody. Krystyna jest zła na niego, że wtrąca się w jej sprawy.
Karolina buntuje się przeciwko ojcu. Rano przychodzi do niej Julka. Chce poznać nowego chłopaka Karoliny. Ta nie zgadza się jednak na obstawę. Nie przemawiają do niej argumenty, że nie wiadomo, kim jest znajomy z czatu. Uważa, że bardzo dobrze go zna. Julka może więc jedynie być w pogotowiu "pod komórką". W kawiarni podchodzi do Karoliny chłopak. Przedstawia się jako Paweł i od razu rzuca niedwuznaczne propozycje. Dziewczyna urażona jego zachowaniem wybiega z kawiarni. W drzwiach wpada na prawdziwego Pawła, z którym się umówiła. Na szczęście, ten chłopak jest w porządku. Rozmawiają, on radzi jej podejść do matury. W pewnym momencie Paweł w pośpiechu wychodzi. Karolina nie zatrzymuje go. Do Tulczyna przyjeżdża matka ks. Jacka. Jest zrozpaczona wiadomością o przeniesieniu syna do biedniejszej parafii. Namawia go, aby błagał proboszcza o wybaczenie. Pragnie, by syn wrócił do bogatej parafii. Jacek woli zrezygnować z kapłaństwa, niż to zrobić.
Grzybowa jest oburzona, że w gospodzie mieszka samotny ojciec z dzieckiem. Informuje o tym proboszcza. Uważa, że zachowanie Krystyny pozostawia wiele do życzenia. Przy okazji wraca sprawa pobicia wójta przez Marka. Krystyna tłumaczy, że Marek pobił się z wójtem, bo tamten na to zasłużył. Proboszcz przyznaje, że też by tak postąpił. Krystyna obawia się jednak o swoją reputację. Nie chce, żeby ludzie o niej plotkowali. Gdy Majka dowiaduje się, że jej ojciec bił się o Krystynę, zaczyna być na nią zła. Wójt opowiada w urzędzie gminnym, że jego siniaki na twarzy to efekt bójki o dziewczynę. Zmyśla historię, jakoby obronił piękną dziewczynę przed dwoma łobuzami. Wszyscy jednak wiedzą, że prawda jest inna. Karolina jest załamana zniknięciem Pawła w trakcie randki. Paweł nie odpowiada też na jej maile. Karolina prosi Józka o pomoc w ustaleniu miejsca zamieszkania chłopaka. Józek zasłania się przepisami. Karolinie pomaga w końcu Joanna. Piotr już wie, że Karoliny nie było w szkole.
Krystynę martwi zachowanie Majki. Tłumaczy jej, żeby nie wierzyła w plotki o związku z jej tatą. Powinna z nim porozmawiać na ten temat. W trakcie przygotowań dziewczynek do balu Krystyna proponuje Markowi, aby był opiekunem na zabawie. Karolina znika z domu. Piotr chce wiedzieć, gdzie przebywa jego córka. Aspirant Joanna podsuwa mu trop - adres chłopaka, którego szukała poprzedniego dnia. Tymczasem Karolina przyjeżdża do Warszawy w poszukiwaniu Pawła. W mieszkaniu zastaje jego siostrę Darię. Dziewczyna obiecuje, że zaraz po śniadaniu zawiezie ją do niego. Paweł pracuje w szpitalu. Karolina jest zdumiona, widząc chłopaka w sutannie. Do proboszcza przychodzi Martyna. Zamierza wziąć ślub z grekokatolikiem i nie wie, czy to jest możliwe. Proboszcz nie widzi przeszkód. Ksiądz Antoni jest wręcz zachwycony tym przykładem ekumenizmu. Zaskakuje go natomiast wizyta ojca Martyny. Mężczyzna nie zgadza się na ślub córki z Ukraińcem. Pan Bolek ma od dawna żal do Ukraińców za to, że zabili mu ojca.
Karolina jest załamana, że jej internetowy znajomy okazał się księdzem. Nie może jeść ani spać. Julka próbuje przekonać Karolinę, że przypadkowe znajomości przynoszą różne niespodzianki. Karolina uważa, że Paweł zawiódł jej zaufanie. Piotr opowiada ks. Antoniemu o kłopotach sercowych Karoliny. Proboszcz nie może mu pomóc, może go tylko wysłuchać. Na posterunku komendant zastaje Pawła. Chłopak tłumaczy Piotrowi, że nie miał złych intencji - czuł się samotny i znalazł w Karolinie przyjaciela. Karoliny nie interesuje jednak fakt, że ojciec widział się z Pawłem. Marek zabiera Kasię i Majkę na łyżwy. Irka zastanawia się, czy Krystyna nie obawia się plotek. Do gospody przychodzi Konstancja w towarzystwie Marysi. Konstancja żali się Krystynie, że Janusz jej nie ufa i nie dopuszcza do swoich interesów. Nie może tym samym znaleźć dowodów przeciwko niemu. Krystyna chce przekazać Irce list od Kotki do Łukasza. Marysia go przechwytuje i zamierza oddać Januszowi.
Karolina zmienia zachowanie w stosunku do ojca. Piotr przekonuje ją, żeby umówiła się z Pawłem. Podczas spotkania w gospodzie Karolina zarzuca księdzu oszustwo. Paweł twierdzi, że dzięki temu, że zataił informację o swoim kapłaństwie, mógł szczerze z nią porozmawiać. Nikt bowiem nie jest szczery, jego zdaniem, w rozmowie z księdzem. Karolina nie może tego pojąć. Urażona wychodzi z gospody. Martyna przybiega na posterunek. Dwaj mężczyźni biją jej narzeczonego. Daniel nie chce powiedzieć, od kogo oberwał. Mówi jedynie, że to "za miłość". Marysia oddaje Konstancji list. Kotka nie wie, że to podstęp Tracza, który poznał treść listu. Janusz nakazuje Marysi założyć Kotce podsłuch i monitorować jej wszystkie rozmowy. Konstancja umawia się z Łukaszem w gospodzie. Oznajmia mu, że jest w ciąży i prosi, aby powiedział Traczowi, że to on jest ojcem. Łukasz nie zgadza się na to. Całą rozmowę Marysia nagrywa na sprzęt, który dostała od Tracza. Janusz słucha nagrania. Łagodnieje wobec Konstancji.
Na posterunek w Tulczynie przychodzi Bolek - ojciec Martyny. Jest zaniepokojony nieobecnością córki. Dowiaduje się, że Martyna była na posterunku z Danielem. Jest przekonany, że to on porwał dziewczynę. Nie wierzy w miłość między nimi. Wkrótce w komendzie zjawia się Kostia - ojciec Daniela. W tym czasie Martyna opatruje rany ukochanego. Młodzi proszą proboszcza o udzielenie ślubu nawet wbrew woli rodziców. Konstancja i Osa przychodzą razem do gospody. Tracz zaczął ufać Kotce i dał ochroniarce Marysi wolne. Kotka w rozmowie z Krystyną przyznaje, że chciałaby, aby Janusz ją pokochał. Wtedy stanie się słaby. To sposób, aby się od niego uwolnić i ochronić dziecko przed złym wpływem ojca. Po powrocie do domu Kotka zastaje tam niespodziankę. Tracz kupił jej samochód. Konstancja wyznaje Januszowi, że chciałaby wiedzieć więcej o ojcu swojego dziecka. Tracz przytula ją i obiecuje, że jutro się dowie. Osa chce rozmawiać z Jurkiem. Pragnie zostać biznesmenem.
Martyna i Daniel chcą wziąć ślub. Proboszcz musi na to dostać zgodę biskupa. Martyna przy śniadaniu stanowczo oświadcza ojcu, że wyjdzie za Daniela za mąż. Bolek uważa, że dziewczyna bezcześci pamięć swojego dziadka zabitego przez Ukraińców. Nie rozumie, że ukochany Martyny nie odpowiada za czyny swoich przodków. Gdy córka upiera się przy ślubie, Bolek każe jej wynosić się z domu. Matka próbuje ją zatrzymać. Wikary chce dokończyć dzieło proboszcza - wmurować tablicę upamiętniającą ofiary wojny. Osa sugeruje, że skoro Tracz jest już pewien ojcostwa, powinien poprosić Konstancję o rękę. Konstancja twierdzi, że za mało go jeszcze zna. Tracz zaprasza ją na biznesowe spotkanie w charakterze obserwatorki. Na jej oczach upokarza swojego kontrahenta, a później próbuje go zastraszyć. Kotka jest ciekawa dalszego rozwoju wydarzeń.
Emilia prosi o pomoc proboszcza. Martwi ją, że Martyna odeszła z domu i żyje na kocią łapę z Ukraińcem. Martyna po nocy spędzonej w gospodzie idzie do pracy. Chce znaleźć pokój do wynajęcia. Daniel musi poszukać nowej pracy. W restauracji zastaje dwóch braci Martyny. Proponują mu wspólne picie wódki. Po powrocie Martyna zastaje pijanego Daniela, który w dodatku ma na twarzy ślady szminki. Wikary jest wezwany do sądu w sprawie Witka i Ewy. Grzybowa jest oburzona, że Antek zamierza bronić tych młodych. Uważa, że Witek uwiódł opóźnioną w rozwoju dziewczynę. Jerzyk i Maciek śmieją się z zajęcia Wiki. Przestają, gdy dowiadują się o zyskach. Jurek odradza Osie zamianę posady u Tracza na niepewny własny biznes. Zbyszek przypomina księżom, że jutro są urodziny babci Józi. Wpadają na pomysł napisania piosenki.
Kończą się ferie. Majka musi wracać do matki. Martyna zmazuje z twarzy Daniela szminkę. On zupełnie nie pamięta, jak zakończyła się wczorajsza eskapada. Wie jedynie z kim spędził wieczór. Martyna nie wierzy, że Daniel mógł ją zdradzić. Mimo że jej bracia są temu przeciwni, pragnie zamieszkać z Danielem. Józefina nie chce obchodzić swoich urodzin. Cieszy się, że wszyscy o nich zapomnieli. Gdy księża i Zbyszek prezentują jej swoją piosenkę, jest wzruszona. Do babci przychodzi Karolina. Dziewczyna żali się, że nie ma szczęścia w miłości . Józefina twierdzi, że na miłość jest jeszcze czas. Osa już nie musi szukać celu w życiu. Jest zafascynowany Zuzą. Dla niej chce być prawdziwym mężczyzną. Wyznaje jej swoje uczucie. Zuza mówi mu jednak, że wyjeżdża do rodziców pod Warszawę. Nie jedzie jednak sama. Okazuje się, że Zuza przyjęła oświadczyny Rafała. Osa jest załamany. Do Tracza przychodzi Wójcik. Nie ma pieniędzy na spłacenie długu zaciągniętego u Janusza. Tymczasem Janusz straszy go.
Odbywa się rozprawa w sprawie Witka. Wikary ma przygotowaną mowę. Jednak adwokat nie chce go powołać na świadka. Ewa wierzy, że ksiądz Antek połączy ją z ukochanym. Antek jej to obiecuje. Ewa ma jednak żal do księdza, że jej nie odwiedzał. Powodem był zakaz dyrektorki zakładu. Robiła to z troski o dziewczynę. Ewa bardzo przeżywała wizyty księdza. Ewa zeznaje, że kocha Witka. Prokurator nie bierze jej słów poważnie. Twierdzi, że według biegłego dziewczyna jest niepoczytalna. Obrońca chce udowodnić niepoczytalność obojga zakochanych. Witek widzi w tym swoją szansę na wolność, ale ksiądz Antek uświadamia mu, że nie jest to dobre wyjście. Witek zostaje skazany na pół roku więzienia za uwiedzenie Ewy. Antek obiecuje roztrzęsionej Ewie, że połączy ich węzłem małżeńskim albo zrzuci sutannę. Osa cierpi po stracie Zuzy. Konstancja pociesza go, twierdząc, że są inne dziewczyny na świecie. Przygnębiony ochroniarz postanawia przyjąć decyzję dziewczyny po męsku - idzie upić się do gospody.
Janusz jest wściekły z powodu nieobecności Osy. Tymczasem ten spędził noc w areszcie. Rankiem aspirantka Joanna chce spisać jego zeznanie. Osa twierdzi jednak, że nic nie pamięta. W końcu zdenerwowany wychodzi, bo czuje się upokorzony przez kolejną kobietę. Joanna obiecuje, że nie puści mu tego płazem. Wikary nie godzi się z wyrokiem, jaki zapadł w sprawie Ewy i Witka. Ma do siebie żal, że nie pomógł zakochanej parze. Proboszcz tłumaczy mu, że polskie prawo w takich sytuacjach jest bezwzględne. Antek wpada na pomysł wizyty u biskupa z zaproszoną ekipą telewizyjną. Biskup przyjmuje wikarego na audiencji. Antek prosi o zgodę na udzielenie młodym ślubu kościelnego wbrew opinii biegłego. Biskup podsuwa księdzu pomysł powołania innego specjalisty. Marek przypomina córce, że będzie musiała wrócić do matki do Bolesławca. Majka woli jednak zostać z ojcem. Marek próbuje ją przekonać, tłumacząc, że nie ma warunków do wspólnego mieszkania. Wtedy córka prosi, aby ojciec pogodził się z mamą.
Wikary chce nakłonić dyrektorkę zakładu, aby zgodziła się przenieść Ewę do domu sióstr serafinek. Informuje ją, że zaprosił ekipę telewizyjną. Przerażona dyrektorka zgadza się na przeniesienie dziewczyny pod warunkiem, że nie powstanie na ten temat reportaż. Dziennikarka Magda nie daje się jednak odprawić. Chce pomóc parze zakochanych, głównie jednak chodzi jej o rozgłos. Antek w końcu zgadza się na spotkanie Ewy z dziennikarką. Ma nadzieję, że Magda dojrzy w historii Ewy nie tylko sensacyjny materiał, ale również losy i uczucia konkretnego człowieka. Magdę interesuje również historia Wali - Rosjanki, która w poszukiwaniu swoich polskich korzeni dociera do Polski. Marek pojechał z Majką do Bolesławca. Krystyna udaje, że nie robi to na niej wrażenia. Jest jednak zła. Do gospody przychodzi Zbyszek. Jest załamany. Ma dość prania, sprzątania i gotowania. Chce zająć się swoimi sprawami. Zamawia pierogi, piwo i wódkę. Nagle do gospody wchodzi Halina z koleżankami z pracy.
Antek przekonuje dyrektorkę, aby dopuściła do spotkania Ewy i dziennikarki. Sugeruje, że w przeciwnym razie reporterka przedstawi dyrektorkę w złym świetle. Spotkanie odbywa się w gospodzie. Ekipa potajemnie montuje mikroport tak, aby Ewa nie wiedziała, że jest filmowana. Dziewczyna opowiada dziennikarce o uczuciu, jakim darzy Witka, o swojej tęsknocie za nim. Wierzy, że jej ukochany wróci dzięki Magdzie i ks. Antkowi. Uważa Magdę za przyjaciółkę i zaprasza ją na swój ślub. Ta jest wzruszona tym wyznaniem i oddaje dziewczynie nagraną kasetę. Kaśka zawiadomiła urząd skarbowy, że Wala jest zatrudniona na czarno. Machejko ostrzega Henryka. Henryk proponuje Wali, aby zaczęli udawać parę narzeczonych. Zbyszek żali się Józefinie, ze Halina wstydzi się go przed koleżankami. Halina jest obrażona na męża. Zwierza się Jagodzie, że Zbyszek niczego nie oczekuje od życia. Jagoda doradza jej, by zapomniała o kłopotach i poszła np. do kina z kolegą z pracy.
Osa w gospodzie chce uregulować zaległy rachunek. Wpada Jurek wściekły z powodu kolejnego mandatu wystawionego przez Joannę. Jerzyk z Osą postanawiają sprowokować Joannę do wystawienia jeszcze jednego mandatu. Następnie kompromitują ją w oczach przełożonego. Ku jej zdumieniu okazuje się, że Osa jest trzeźwy, a samochód sprawny. Irka wypytuje Krystynę o Marka. Krystyna nie ma żadnych wiadomości od niego. Jest zdenerwowana, bardzo ją irytują nieustanne pytania Irki. Józefina prosi proboszcza o interwencję w sprawie donosu Machejkowej na Walę. Proboszcz jest bezradny. Tymczasem Wala zaskakuje wszystkich. Uważa, że jedynym wyjściem jest ślub z Henrykiem. Razem wymyślają historię łączącego ich uczucia. Po chwili uznają jednak, że lepsza jest prawda. Zaczynają wspominać początki swojej znajomości.
Dyrektorka domu opieki rozmawia z proboszczem o Ewie. Józefina sugeruje Wali, że nie musi nic wymyślać na temat swojego związku z Henrykiem. Przecież naprawdę czują do siebie sympatię. Wala uzgadnia szczegóły z Henrykiem. Okazuje się, że Wala wie o nim wiele. On o niej prawie nic. Henryk proponuje Wali, aby przyniosła do niego swoje rzeczy. Wala nie chce przynieść wstydu proboszczowi, że śpi pod jednym dachem z obcym mężczyzną. Postanawiają jednak ustalić oficjalną datę ślubu. Wala nie chce białego małżeństwa. Joanna jest przekonana, że padła ofiarą podstępu. Zamierza udowodnić komendantowi, że miała rację w sprawie Osy i Jurka. Znajduje fiolkę jodyny, która Jurek zgubił, podkładając apteczkę do samochodu Osy. Halina chce wymigać się od pójścia na kawę z panem Czesiem. Jagoda przekonuje ją, że w ten sposób nie zdradza Zbyszka. Razem z Jagodą idą do gospody. Okazuje się, że pan Czesio jest pasjonatem opery. Halina jest pod wrażeniem. Daje się namówić na pójście do teatru.
Halina zbiera na plebanii informacje na temat przedstawienia, na które zaprosił ją pan Czesio. Dla Zbyszka jest oschła, ale proponuje mu wyjście do teatru. Zbyszek odmawia. Wanda uważa, że "Dybuk" nie jest sztuką dla kury domowej. Rozpala tym stwierdzeniem ciekawość Haliny. Wanda z zazdrości próbuje utrudnić im wypad. Pan Czesław zaprasza więc do teatru wójta i Jagodę. Do Tulczyna przyjeżdża Marek. Wyjechał z Bolesławca, nie pożegnawszy się z córką. Opowiada Krystynie, że już nie chcą z żoną ratować na siłę swojego małżeństwa . Wala poprzez ogłoszenie w gazecie poszukuje pracy. Szuka również nowej pomocy domowej dla Henryka. Henryk przyjeżdża na plebanię. Jest wściekły na Walę, ponieważ dzwonią do niego jakieś kobiety. On jednak nie chce żadnej innej. Oświadcza się Wali. Wala potrzebuje czasu na przemyślenie jego propozycji.
Zbyszek wymienia przepisy kulinarne z Hanką. W sklepie spotyka Wandę, która donosi mu o planowanej wycieczce Haliny z Czesiem do Warszawy. Zbyszek odwiedza żonę w urzędzie. Nie chce, żeby Halina wyjeżdżała, ale ona upiera się przy swoim. Później ogarniają ją jednak wątpliwości, czy powinna sprzeciwiać się mężowi. Jagoda szybko je rozwiewa. Wala waha się, czy przyjąć oświadczyny Henryka. Nie wie, czy przyjaźń wystarczy do stworzenia małżeństwa. Miłość jest najważniejsza. Boi się, że jest za stara na prawdziwe uczucie. Józefina przekonuje ją, że jeśli odrzuci Henryka, to straci go na zawsze. Wala przychodzi do niego odświętnie ubrana, ale nie zastaje go w domu. Czeka na niego zdenerwowana. Kiedy Henryk wreszcie się zjawia, Wala ma do niego pretensje, że nie zostawił wiadomości i nie założył czapki. Henryk wręcza daje jej pierścionek i kwiaty i ponownie pyta, czy za niego wyjdzie. Arleta przyjmuje wezwanie z sądu dla Mariusza. Jest oskarżony o kradzież kratki ściekowej.
Janek przynosi na plebanię buty własnej roboty w darze dla biednych. Janek produkuje buty z tanich materiałów, zatrudniając na czarno pracowników z Ukrainy. Proboszcz ma wątpliwości, czy Janek jest w porządku, działając poza prawem. Przyjmuje od niego dary, ale nie daje mu rozgrzeszenia z powodu braku postanowienia poprawy. Marysia stwierdza, że miłość osłabia ciało i wolę. Zamiast kochać, woli iść na siłownię. Na przykładzie Kotki udowadnia, że bycie kobietą nie opłaca się. Do Tracza przybywa delegacja pracowników szwalni. Domagają się wypłacenia zaległych pensji. Tracz notuje ich nazwiska. Kobiety myślą, że robi to w dobrej wierze, a on chce je po prostu zwolnić. Na skutek błagań delegatek postanawia zwolnić tylko jedną z nich. Same mają wybrać którą. W końcu Tracz prosi Konstancję, aby wybrała "ofiarę". Kotka robi to pod pewnym przymusem. Osa oddaje książki do biblioteki. Zamiast Zuzy pracuje tam już nowa bibliotekarka. Oddaje mu jego zdjęcie z Zuzą, które jego ukochana zostawiła.
Konstancja przeżywa fakt, że Janusz zmusił ją do wytypowania szwaczki do zwolnienia. Krystyna radzi jej, aby przestała grać przed Traczem. Kotka nie widzi jednak innego wyjścia, żeby uratować siebie i swoje dziecko. Marysia zastępuje Krystynę za barem. Machejko prawi Marysi komplementy na temat jej urody. Ale Marysia w zamian uderza go tak, że mężczyzna traci przytomność. Ochroniarka zwierza się później Konstancji, że kiedy była młodsza, koleżanki śmiały się z jej wyglądu. Jest przekonana, że była i jest brzydka. Kotka doradza jej zrobienie makijażu. Zbyszek jest rozdrażniony faktem, że Halina pojechała do teatru do Warszawy . Boi się, że ich małżeństwo może ucierpieć przez jej pracę. Ma nadzieję, że po okresie próbnym Halina wróci do domu. Po spektaklu wójt zaprasza wszystkich do restauracji. Halinka początkowo opiera się. Później jednak daje się namówić na przedłużenie wieczoru. Gdy wójt przynosi klucze do pokoi hotelowych, Halina chce wrócić do domu do męża.
Halina nie nocowała w domu. Zbyszek jest przekonany, że Halina go zdradziła z panem Czesiem. Mimo że Halina zaprzecza, to nikt jej nie wierzy. Pojechała do teatru, ponieważ Zbyszek przestał się o nią starać. Wanda informuje Halinę, że po skończeniu stażu Halina nie będzie już dłużej pracować w urzędzie. Wójt wypytuje Czesława, jak spędził wieczór z Haliną. Czesław zarzeka się, że do niczego nie doszło. Tracz i Konstancja odwiedzają proboszcza. Janusz prosi o pomoc w znalezieniu pracowników do nowej szwalni. W zamian daje proboszczowi pieniądze dla ubogich. Z pewnymi oporami proboszcz przyjmuje ofiarę. Na prośbę Tracza zgadza się też poświęcić szwalnię. Nie wie, że Tracz ma złe intencje. Mariusz staje przed sądem. Jest oskarżony o kradzież kratek kanalizacyjnych. Uważa, że do kradzieży zmusił go system i nie wierzy, że zostanie skazany. Otrzymuje karę - 40 godzin pracy na cele społeczne. Po powrocie z sądu czeka go niespodzianka: rodzice Arlety postanowili sprzedać cały majątek.
Halina obawia się, że idzie do pracy po raz ostatni. Józefina radzi jej, aby zadbała w końcu o rodzinę. Gdy Halina zjawia się przygnębiona w pracy, Jagoda zapewnia ją, że nie ma się czym przejmować. Wójt lubi Halinę, więc opinia Wandy nie jest istotna. Wójt upomina Wandę, że jest zbyt surowa wobec pracownicy. Halina podoba się panu Czesiowi, więc ma dalej pracować w urzędzie. Halina dowiaduje się, co jest powodem przedłużenia umowy i wpada w rozpacz. Nie przyjmuje zaproszenia pana Czesia na lampkę wina. Mariusz prosi księdza Antka o radę. Nie chce pracować za pół darmo w piekarni. Woli zbierać złom. Ksiądz przekonuje go, że praca jest potrzebna, aby godnie żyć i utrzymywać swoją rodzinę. Irka odkrywa obecność Kacpra w domu. Przestraszona grozi mu nożem, ale on ją obezwładnia. Zmusza dziewczynę do zrobienia mu jajecznicy i nakarmienia go. Irce udaje się zawołać na pomoc Jerzyka i Maćka. Mężczyźni obezwładniają Kacpra. Gdy chcą wezwać policję, Kacper przyznaje się, że to jego dom.
Kacper nie chce mieszkać z rodzicami i spać na łóżku polowym. Ma przecież własny dom. Irce i pozostałym lokatorom jego obecność trochę przeszkadza. Chłopak wychodzi załatwiać swoje sprawy i zabiera kwiaty, które Irka dostała od Jurka. Spotyka się ze swoją dziewczyną - Patrycją. Patrycja informuje go, że gdy siedział w więzieniu, zaczęła spotykać się z Waldkiem. Kacper zabiera jej pierścionek i przekazuje go Wiki, która ma go sprzedać na aukcji internetowej. Zbyszek martwi się o żonę. Mimo przedłużenia umowy o pracę, Halina nie wygląda na szczęśliwą. W sklepie Zbyszka zaczepia Tosiek. Opowiada, jakie plotki o Halinie roznosi Wanda. A ta twierdzi, że Halina zdobyła awans, romansując z księgowym z gminy. Przed wyjazdem z Tulczyna rodzice Arlety żegnają się z proboszczem. Arleta pakuje rzeczy Mariusza. Chłopak ma na jakiś czas przeprowadzić się do rodziców. Mariusz dziwi się, że Arleta nie ma do niego zaufania. Dziewczyna twierdzi, ze na zaufanie trzeba sobie zasłużyć.
Zbyszek budzi się skacowany po nocy spędzonej w gospodzie. Wyjaśnia Krystynie powód swojego pijaństwa. Krystyna radzi mu szczerze porozmawiać z żoną. Nie całkiem jeszcze trzeźwy Zbyszek przychodzi do urzędu i pyta żonę, czy go jeszcze kocha. Halina jest wściekła. Oświadcza mężowi, że przynosi jej wstyd, odwiedzając ją w takim stanie w pracy. Po wyjściu Zbyszka Jagoda pociesza Halinę. Namawia ją, aby wspólnie uczcić przedłużenie umowy o pracę. Kacper nie chce wybaczyć dziewczynie zdrady. Zamierza bronić swego honoru bez względu na wszystko. Wiki bezskutecznie próbuje go powstrzymać. Wieczorem Kacper wraca ranny, okazuje się, że ktoś zadał mu cios nożem. Wiki chce wezwać pogotowie, ale Kacper się na to nie zgadza z obawy przed policją. Po chwili traci przytomność. Do gospody przychodzi Marek. Zamawia kawę, a nie jak zwykle wódkę. Krystyna jest dla niego chłodna. Dochodzi między nimi do kłótni, po której Marek zamawia jak dawniej cztery wódki.
Józefina i proboszcz podchodzą do egzaminu na prawo jazdy. Józefina bez problemu zdaje za pierwszym razem. Księdzu Antoniemu nie poszło tak dobrze. Po paru błędach na egzaminie praktycznym egzaminator oczekuje od niego łapówki. Józefina, chcąc pochwalić się swoimi umiejętnościami, podwozi Walę do Henryka. Po drodze zatrzymuje ją Joanna, a ponieważ Józefina nie ma prawa jazdy, rekwiruje samochód. Po kuligu zorganizowanym przez Jerzyka Krystyna nocuje wraz z córką i Markiem w domku nad Bystrawą. Irce tłumaczy, że do niczego między nimi nie doszło poza pocałunkiem na dobranoc. Marek oświadcza, że musi wyjechać do Bolesławca, ponieważ Majka jest poważnie chora. Zapewnia Krystynę, że jedzie do córki, a nie do żony. Wiki zaopiekowała się Kacprem, który został zraniony nożem. Doktor Blumental pomógł jej, potajemnie lecząc chłopaka. Jurek obawia się, że Wiki nadmiernie angażuje się w sprawy Kacpra. Po wyjściu Jerzyka Kacper oświadcza, że musi dokończyć swoje sprawy.
Piotr oddaje Józefinie samochód. Upomina ją i proboszcza, aby jeździli dopiero gdy otrzymają prawo jazdy. Ksiądz Antoni wątpi, czy kiedykolwiek je dostanie. Gdy komendant dowiaduje się o próbie wymuszenia przez egzaminatora łapówki, chce do końca załatwić tę sprawę. Proboszcz zamierza zgłosić przestępstwo. Zbyszek donosi komendantowi, że wójt i księgowy z urzędu gminnego defraudują publiczne pieniądze. Twierdzi, że wciągają w to Halinę. Piotr radzi mu zdobyć dowody, zanim kogoś oskarży. Sugeruje też szczerą rozmowę z żoną. Zbyszek postanawia załatwić sprawę po męsku. Wpada do gospody, gdzie akurat Halina oblewa swój sukces i pije brudzia z panem Czesławem. Zbyszek publicznie oskarża wójta o nieczyste zagrania, a księgowego - o kradzież żony. Halina wyprowadza męża z restauracji. Zbyszek zamierza spróbować swoich sił w wyborach samorządowych. Chce udowodnić, że jest lepszy od obecnego wójta. Halina nie bardzo jednak wierzy w zapewnienia męża o zwycięstwie. Jerzyk znajduje w domu szmatę.
Wala jedzie z Henrykiem załatwiać w Hrubielowie formalności związane ze ślubem. Jest zdenerwowana, czym wzbudza podejrzenia urzędniczki co do intencji zawarcia związku małżeńskiego. Pod ostrzałem pytań urzędniczki Henryk wybucha gniewem. Nie podoba mu się to przesłuchanie. W końcu urzędniczka przyjmuje od nich dokumenty. Po ich wyjściu prosi koleżankę o dokładne sprawdzenie ich sprawy. Irka i Jurek obawiają się Kacpra. Sądzą, że jest niebezpieczny. Wiki informuje przyjaciół, że oddał jej broń i dzięki matce dał sobie spokój z walką o swój honor. Kiedy zostają sami z Kacprem, do domu wchodzi Patrycja. Dziewczyna radzi mu, żeby o niej zapomniał. Kacper udaje, że już zapomniał w ramionach Wiki, która zaraz przyłącza się do gry. W końcu Kacper, zmęczony przedstawieniem, zostawia dziewczyny same. Gdy wraca, Patrycji już nie ma. Kacper zaprasza Wiki na piwo do gospody. Zbyszek chce zostać wójtem. Proboszcz, widząc jego determinację, oferuje mu swoją pomoc.
Wala próbuje coś zmienić w wystroju mieszkania Henryka. Ten denerwuje się, że Wala zwraca się do niego per pan. Proponuje jej, aby mówili do siebie po imieniu. Przy likierze zaczynają rozmawiać o prywatnych sprawach. Henrykowi trudno mówić o swojej chorobie. Daje więc Wali do przeczytania swoją kartę chorobową. Ksiądz Adam odwiedza Wiki. Jest zaniepokojony wieściami, że jego siostra spotyka się z przestępcą. Wiki tłumaczy mu, że chce Kacprowi pomóc wyjść na prostą i zaprzyjaźnić się z nim. Irka dziwi się, że jej koleżanka spędza czas z Kacprem. Wiki uważa natomiast, że on jest nawet "niczego sobie". Do gospody przychodzi Grzyb. Twierdzi, że został okradziony. Podejrzenie pada na Kacpra. Ksiądz Adam jest zaskoczony, że proboszcz pomaga Traczowi w sprawie szwalni. Nie wierzy, że Tracz zmienił się na lepsze i chce pomagać ludziom. Gdy ksiądz Antoni wraca z poświęcenia szwalni na plebanię, zjawiają się tam dwie kobiety. Mają proboszczowi za złe, że współpracuje z Januszem-szatanem.
Grzybowa odmawia Machejkowej dalszych zakupów "na zeszyt". Rozzłoszczona Kaśka w odwecie wypomina Grzybom handlowanie wódką i nie kryje radości, że ktoś ukradł im samochód z kolejnym transportem alkoholu. Na posterunku Józek przesłuchuje Kacpra, którego podejrzewa o kradzież samochodu Grzybów. W tym samym czasie aspirant Joanna Skiba przesłuchuje Wiki. Na szczęście dla Kacpra, ich zeznania się pokrywają. Wiki przekonuje Joannę, że Kacper to inteligentny, wrażliwy i dowcipny chłopak. Skradziona wódka odnajduje się u Nowackiego, który od czterech dni pije razem z Chowańcem. Przez ten czas opróżnili już 15 butelek. Józek rekwiruje resztę znalezionego towaru jako dowód rzeczowy. Proboszcz dręczy się sprawą poświęconej przez niego szwalni Tracza, który, jak się okazało, bezlitośnie wykorzystuje swoich pracowników. Na tym nie kończą się jednak pomysły Janusza, który kolejny cios chce wymierzyć w księdza Adama. Nie może mu bowiem zapomnieć, że przez niego rozstał się z Andżeliką.
Grzyb, niespokojny o życie Nowackiego i Chowańca, zjawia się na plebanii, chcąc zamówić mszę w intencji ich ozdrowienia. Aspirant Joanna Skiba przesłuchuje w szpitalu Nowackiego, wypytując o szczegóły kradzieży samochodu i wódki. Nowackiego odwiedza również Grzybowa, przynosi mu pomarańcze i serdecznie zagaduje, ale kiedy dowiaduje się, że obaj uczestnicy libacji nie zatruli się alkoholem metylowym, a po prostu ciężko pochorowali od nadmiaru wypitej wódki, od razu zmienia front. Maciek jest zazdrosny o Kacpra, choć oficjalnie zerwał już z Wiki. O swoim rozstaniu z dziewczyną i możliwościach odzyskania jej rozmawia teraz z Irką, która przekonuje go, że nie powinien tak łatwo rezygnować. Grzyb odbiera z posterunku wódkę zarekwirowaną przez Józka i czym prędzej wylewa ją do rzeki, żeby zniszczyć dowód przestępstwa. Poza tym ma nadzieję, że w ten sposób odpokutuje swój grzech, a Nowacki i Chowaniec wyzdrowieją. Za takie "marnotrawstwo" towaru dostaje jednak burę od żony.
Wala niepokoi się o zdrowie Henryka. Idzie w tej sprawie do doktora Blumentala. Lekarz informuje ją, że Henryk może znów zacząć chodzić, ale wymaga to długiej i bolesnej rehabilitacji. Wala jest gotowa mu pomóc. Grzyb znów zjawia się na plebanii i informuje proboszcza o "cudzie", dzięki któremu on i żona uniknęli wysokiej kary za handel alkoholem z przemytu. Proboszcz wymusza na nim przysięgę, że więcej nie będzie sprzedawał nielegalnych towarów. Tracz każe Osie przywieźć do swojego domu panią Helę, gospodynię księdza Adama. Wymusza na niej obietnicę, że kobieta pomoże mu w realizacji jego planu zemsty na księdzu. Gospodyni próbuje protestować, ale Tracz grozi jej, że w przeciwnym razie przestanie finansować drogie leki dla jej córki chorej na mukowiscydozę. "Narzędziem" zemsty ma być młoda, atrakcyjna dziewczyna z klubu "Casablanca". U Henryka zjawia się kontrola z urzędu zatrudnienia. Chcą sprawdzić, czy Wala nie pracuje na czarno, a jej planowany ślub z Henrykiem nie jest fikcją.
Osa, choć nie wtajemniczany przez szefa w jego sprawy, domyśla się, że Tracz chce zniszczyć księdza Adama, podsuwając mu atrakcyjną dziewczynę z klubu "Casablanca". Joanna próbuje nadal drążyć sprawę przemytu alkoholu, ale Józek bagatelizuje jej słowa i odsyła dociekliwą aspirantkę do domu. Konstancja wyjawia Osie, że oszukuje Janusza. Wykorzystując fakt, że jest w ciąży, chce wreszcie zdobyć jego zaufanie, by móc nim manipulować tak, jak on manipuluje innymi. Wala, załamana dociekliwością kontrolerów, chce się wycofać ze swoich planów matrymonialnych i wrócić do Rosji. Nie potrafi żyć w kłamstwie. Kontrolerzy zjawiają się również na plebanii, przesłuchują proboszcza. Później przypadkowo podsłuchują rozmowę Wali i Henryka przed kościołem.
Urażona Wala od kilku dni nie odwiedza Henryka. Po kłótni z nim zapewnia, że więcej tam nie pójdzie i już nie ma zamiaru wychodzić za niego. Konstancja próbuje zdobyć zaufanie Janusza, zapewniając go, że popiera jego pomysł zniszczenia księdza Adama. Janusz obawia się jednak, że jego misterny plan nie wypali, jeśli gospodyni księdza, pani Hela, nie odegra odpowiednio swojej roli. Ksiądz Antoni odnosi Henrykowi dokumentację medyczną jego choroby, której nie chciała odnieść mu Wala. Henryk udaje, że wcale mu nie zależy na Wali i zapewnia, że już zaczął szukać nowej gospodyni. Bagatelizuje słowa proboszcza, który próbuje go przekonać, że nie powinien przekreślać bez powodu swojej wspólnej przyszłości z Walą, którą kocha z wzajemnością. Osa nie może zapomnieć o aspirantce Joannie Skibie. Na polecenie szefa jedzie na posterunek odebrać zarekwirowany przez Joannę samochód. Rozmowa schodzi na temat pracy Osy u Tracza i zwalczania przestępczości.
Wala wybiera się do Hrubielowa w poszukiwaniu nowej pracy. Nie chce słyszeć o powrocie do Henryka. Proboszcz próbuje ją przekonać, że Henryk nie kłamał, obiecując jej ślub kościelny i złożenie przed obliczem księdza przysięgi wierności i miłości. Wala wolałaby to jednak usłyszeć od samego Leszczyńskiego. Nasłana przez Tracza Ania doskonale odgrywa córkę pani Heli, nieszczęśliwą z powodu rozstania z ukochanym mężczyzną i odrzucenia przez matkę. Ksiądz Adam, przejęty jej sytuacją, próbuje ją pocieszać. Wala spotyka na drodze Kaśkę Machejkową. Zapewnia ją, że sama porzuciła pracę u Leszczyńskiego, mimo że Henryk się jej oświadczył. Z jej słów i spojrzeń Kaśka odgaduje, że Wala naprawdę kocha Henryka. Idzie do niego do domu, wypomina mu jego nieczułość i brak odpowiedniego podejścia do kobiet. Poucza go, jak należy postępować wobec wybranki. Henryk próbuje się zastosować do jej wskazówek, ale nie wszystko wychodzi mu tak, jak powinno.
Na plebanię zagląda Grzybowa zaniepokojona faktem, że Wala znów pracuje u Leszczyńskiego, a co więcej spędziła u niego całą noc. Józefina i proboszcz zapewniają ją, że nie ma żadnych powodów do obaw ani zgorszenia. Henryk budzi się rankiem mocno skacowany i zaskoczony widokiem Wali. Ona chce wiedzieć, dlaczego przyjechał po nią, on z kolei pyta, dlaczego Wala została u niego. Niebawem w domu Leszczyńskiego zjawia się Józefina, wypytuje Henryka o jego zamiary wobec Wali. Wzburzony jej natrętnymi pytaniami Henryk wyjawia wreszcie, że nie może żyć bez Wali. Bryziukowa chce wycofać pieniądze wpłacone na mszę w intencji zmarłego męża, gdyż w przeciwnym razie nie starczy jej pieniędzy na wykupienie drogich lekarstw, które przepisała jej doktor Beata. Proboszcz wspomina o tym doktorowi Blumentalowi, który nie kryje zaskoczenia. Kiedy doktor zjawia się w ośrodku zdrowia, doktor Beata oznajmia mu, że od wiosny będzie tam pracował również jej mąż, Konrad.
Henryk i Wala przeziębili się podczas nocnych wędrówek po Tulczynie. Dogląda ich doktor Blumental. Proboszcz wypytuje go przy okazji o nowe porządki w ośrodku zdrowia. Doktor nie wie dokładnie, co się tam dzieje, bo doktor Beata o niczym go nie informuje. Obawia się jednak jej kolejnych decyzji. Osa prosi Irkę, żeby nauczyła go tańczyć. Wybiera się bowiem z aspirantką Joanną na dyskotekę do Brzezin i chciałby jak najlepiej wypaść. Co prawda, oboje mają tam rozpracowywać miejscowe środowisko przestępcze, ale potańczyć "dla kamuflażu" też trzeba. Na plebanii zjawia się Tosiek. Dumny przyszły tata chce się pochwalić proboszczowi wydrukami USG przedstawiającymi jego syna. Tosiek ma już dla niego imię: Andrzej, choć jeszcze nie zdecydował, który ze świętych Andrzejów ma być patronem jego dziecka. Ujęty jego zaangażowaniem proboszcz proponuje mu członkostwo w radzie parafialnej. Tosiek czuje się zaszczycony tym wyróżnieniem i natychmiast idzie pochwalić się Grzybom.
Grzybowa zjawia się na plebanii. Jest przeciwna przyjęciu Tośka do rady parafialnej, uważa, że nie zasługuje on na takie wyróżnienie, ale proboszcz obstaje przy tej kandydaturze. Wala i Henryk dają na plebanii za zapowiedzi. Proboszcz upewnia się, że już się nie wycofają. Osa przychodzi po Joannę na posterunek. Mają razem jechać na dyskotekę do Brzezin. Speszeni całą sytuacją wypraszają z posterunku Józka, żeby Joanna mogła się przebrać w strój mniej oficjalny. Osa jest pod wrażeniem. W Brzezinach ochroniarz pokazuje Joannie prostytutki i dilerów, którzy czują się tam jak w domu, bez skrępowania prowadząc swoją "działalność". Ale kiedy Joanna zauważa przed dyskoteką Karolinę i jej koleżankę Julkę kupujące narkotyki, nie wytrzymuje napięcia i wyskakuje z samochodu, żeby aresztować dilera. Tym samym demaskuje się i cała akcja spala na panewce. Osa i Joanna muszą się salwować ucieczką, zabierając ze sobą Karolinę i Julkę.
Konstancja wypytuje Osę o jego wizytę w Brzezinach. Ten zwierza się, że akcja nie przyniosła oczekiwanego skutku. Tymczasem Joanna usiłuje przekonać Józka, że zamiast ścigać złodziei kur czy zbieraczy złomu, powinni raczej zająć się wyłapywaniem dilerów narkotykowych, sutenerów i złodziei, którzy gromadzą się w dyskotece w Brzezinach. Józek zapewnia ją, że skutek byłby odwrotny: teraz policja ma ich przynajmniej pod kontrolą, wie, gdzie się zbierają, ma tam swoich informatorów. Akcje policyjne nie zlikwidują samego procederu, a tylko przestępcy się rozproszą i będą się lepiej pilnowali. Joanna przesłuchuje koleżankę Karoliny, Julkę, w sprawie zakupu amfetaminy. Dziewczyna zapewnia, że to był pierwszy raz i niewiele sobie robi z ostrzeżeń aspirantki o ewentualnym uzależnieniu. Zbyszek wyjawia teściowej i proboszczowi, że Halina nie odzywa się do niego. On sam chce wziąć udział w posiedzeniu rady parafialnej, żeby lepiej poznać problemy gminy.
Grzybowa ponownie przychodzi na plebanię, uparcie obstając przy wyrzuceniu Tośka z rady parafialnej. Grozi, że w przeciwnym razie sama odejdzie z rady. Jest przekonana, że proboszcz do tego nie dopuści. Tymczasem on spokojnie informuje, że przyjmuje jej rezygnację. Wzburzona kobieta wycofuje się ze swoich gróźb, ale nie zamierza tak łatwo się poddawać. Daniel i Martyna dają na zapowiedzi. Są gotowi się pobrać, mimo ostrego sprzeciwu ich rodzin. Martyna zanosi rodzicom zaproszenie na ślub. Ojciec nie chce jej wypuścić z domu, a kiedy dziewczyna próbuje uciec, wywozi ją do swego brata leśniczego. Ma nadzieję, że Daniel tam jej nie znajdzie. Tymczasem Daniel wdaje się w gospodzie w bójkę z jednym z braci Martyny i zostaje aresztowany. Skacowany Maciek opowiada Wiki o swojej randce z Julką. Wiki wyśmiewa go, że znalazł sobie taką "małolatę". Urażony Maciek wypomina jej z kolei słabość do znacznie starszych partnerów, takich jak jego ojciec.
Na plebanii trwają przygotowania do zebrania rady parafialnej. Grzybowa zjawia się w bojowym nastroju. Szykuje się do ostrego starcia z Tośkiem. W trakcie zebrania stale mu docina, wypomina dawne prawdziwe i rzekome winy. Józek przesłuchuje aresztowanego Daniela Sawczenkę. Procedura się przeciąga. Daniel coraz bardziej niepokoi się o Martynę. Wreszcie wyrywa Józkowi pistolet. Grożąc nim, każe mu jechać do domu Kowalików. Chce wiedzieć, co się dzieje z dziewczyną, ale jej rodzice nie chcą z nim rozmawiać. Dopiero postraszeni bronią ujawniają, że dziewczyna jest w leśniczówce. Daniel rusza tam konno. Zabiera Martynę od wuja i uciekają już we dwoje. Awantura wywołana przez Grzybową podczas zebrania kończy się jej wykluczeniem z rady parafialnej. Zbyszek przysłuchujący się obradom i dyskusji na temat bezrobocia w gminie wpada na pomysł, jak pomóc poszukującym zajęcia. Postanawia zorganizować biuro pośrednictwa pracy. Wyjawia też, że ma ambicje zostać wójtem.
Józek boi się stracić pracę. Sam szuka Daniela, który ukradł mu broń. Daniel nie chce trafić do więzienia za kradzież pistoletu. Przychodzi z Martyną na posterunek oddać broń. Joanna natychmiast zakuwa go w kajdanki. Rodzina Martyny grozi oskarżeniem Daniela o porwanie. W takiej sytuacji policjanci pomagają młodym uciec z posterunku. Dziewczynki chowają kadzielnicę. Twierdzą, że ją oddadzą, gdy proboszcz zgodzi się, aby jedna z nich okadzała kościół podczas procesji. Antek radzi im, aby same wybrały, która ma to zrobić. Dziewczynki nie mogą się zdecydować, jak dokonać wyboru. Wszystkie chcą nieść kadzielnicę. Wikary tłumaczy im, że na niesienie kadzielnicy trzeba sobie zasłużyć. Żadne z dzieci nie czuje się godne pełnić tę funkcję. Grzybowa żegna się z proboszczem. Z żalem odchodzi z rady parafialnej. Proboszcz radzi się jej, kto mógłby ją zastąpić. Od słowa do słowa okazuje się, że Grzybowa musi pozostać w radzie dla dobra parafii.
Irka chce zdawać maturę. Jest to niemożliwe, ponieważ ukończyła tylko zawodówkę, a nie liceum. Na kursie przedmaturalnym oszukali ją, twierdząc, że takie wykształcenie wystarczy. Kacper oferuje dziewczynie pomoc w odzyskaniu pieniędzy od oszustów. Irka nie zgadza się ani na to, ani na propozycję załatwienia fałszywego świadectwa. Do Maćka przychodzi Julka. Wiki ironizuje na temat jej wieku. Maciek szuka dla Julki prezentu urodzinowego. Urażony zachowaniem Wiki zaprasza Julkę na kawę i kupuje jej drogą bransoletkę. Julka podejrzewa, że Maciek chce się w ten sposób odegrać na Wiki . Martyna przekonuje Daniela, aby zaprosił swojego ojca na ślub. Sama będzie mierzyć suknię ślubną u Borosiukowej. Daniel dowiaduje się, że jego ojciec jest ciężko poparzony i został odwieziony do szpitala. Ktoś podpalił warsztat, w którym pracował. Ojciec jest pewien, że to sprawka rodziny Martyny. Daniel opowiada o tym Martynie. Chłopak chce się zemścić na rodzinie Martyny.
Martyna razem z księdzem idzie do domu ojca. Chcą wyjaśnić, kto podpalił warsztat. Bolek wyrzeka się córki, ale przysięga, że on tego nie zrobił. Po ich wyjściu Rysiek, brat Martyny, przyznaje się do przestępstwa. Daniel czuwa przy łóżku ojca. Obiecuje mu, że zemści się na podpalaczach. Przyjeżdża do domu Kowalików i oblewa Bolka benzyną. W końcu przerażony swoim postępkiem ucieka. Emilia po powrocie znajduje leżącego w kałuży benzyny martwego męża. Wiki z Kacprem spotykają w gospodzie Maćka i Julkę. Wiki robi złośliwe uwagi pod ich adresem. Maciek zabiera Julkę i wychodzą z lokalu. W sklepie u Grzybów spotykają Irka, ojca Julki. Julka żegna się z Maćkiem. Irek zauważa na ręku córki drogą bransoletkę. Jest wściekły. Zabrania jej spotykać się z Maćkiem i zabiera jej błyskotkę. Po spotkaniu z Maćkiem i Julką Wiki jest wyraźnie rozdrażniona. Uważa, że wszyscy faceci chcą jedynie zaciągnąć kobietę do łóżka. Pewnie Kacper też tego chce. Jurek pokazuje Wiki wiersz napisany przez Kacpra.
Waldek chce się zemścić na Danielu. Jest pewien, że to on stoi za śmiercią ojca. Tymczasem Daniel i Martyna, nie wiedząc, co się stało z Bolkiem, cieszą się, że ojciec Daniela dochodzi do zdrowia. Od Borosiukowej dowiadują się o śmierci Bolka. Daniel uświadamia sobie, że to on przyczynił się do tej śmierci. Martyna wzywa policję, ale daje ukochanemu uciec. Na plebanii trwają gorączkowe przygotowania do Wielkanocy. Józefina tęskni za rodziną. Czuje, że nie jest potrzebna swoim bliskim. Zostali przy niej tylko Piotr i Karolina. Lecz oni również nie spędzą świąt na plebanii. Postanowili pojechać do Londynu. Wala próbuje namówić Henryka na zjedzenie wieczerzy na plebanii. Henryk twierdzi, że jest jeszcze za wcześnie, aby wychodzić z tego świata, który razem tworzą. Kacper jest zły na Wiki. Wstydzi się, że dziewczyna czytała jego wiersze. Opowiada jej, że pisał w więzieniu, a gdy ją poznał, znowu wróciło natchnienie. On i Wiki zaczynają się namiętnie całować.
Wójt zaprasza proboszcza na wielkanocne jajko. Proboszcz rewanżuje się zaproszeniem na procesję. Antek proponuje wójtowi "prześwietlenie" urzędu na łamach gazetki parafialnej. Wójt przynosi teczkę, w której ma dowody na swoje dokonania. Wikary przeglądając ją, nie znajduje niczego godnego uwagi. Większość "zasług" wójta została podkoloryzowana i nie mają one żadnej wartości dla mieszkańców. Woli zamieścić informację o Parafialnym Urzędzie Pracy prowadzonym przez Zbyszka. Wójt sugeruje Halinie, że przez ten urząd może stracić pracę. Wala zabiera Henryka do kościoła, chociaż on się krępuje pokazywać na wózku inwalidzkim. Henrykowi udaje się przejść całą procesję o własnych siłach. Rodzina Martyny przygotowuje się do pogrzebu Bolka. Martyna, spełniając obietnicę daną Danielowi, odwiedza jego ojca. Kostia nie chce z nią rozmawiać. Zgłasza sprawę pożaru na policję. Irek odwiedza Maćka. Zabrania mu się spotykać z córką. Ale Julka nic sobie z tego nie robi.
Martyna jest załamana. Straciła ojca, teraz może utracić narzeczonego. Sekcja wykazała, że ojciec zmarł na zawał serca. Do tragedii doszło prawdopodobnie po spotkaniu z Danielem. Martyna zostaje sama z matką. Jej braci aresztowano pod zarzutem podpalenia warsztatu. Kiedy spotyka Daniela przed kościołem, sęsknieni padają sobie w ramiona. Ochłonąwszy Martyna zrywa jednak zaręczyny. Borosiukowa radzi Danielowi, żeby jak najszybciej stąd uciekał. Po powrocie do domu Martyna zastaje Wojtka rozmawiającego z Emilią. Wojtek jest zainteresowany dziewczyną. Po zerwanych zaręczynach Martyny robi sobie pewne nadzieje. Halina nie chce uczestniczyć w biurowym jajeczku. Nie podoba jej się tradycja picia podczas firmowych imprez. Czesław składa jej życzenia i zapewnia o swojej przyjaźni. Przychodzi po nią Zbyszek. Halina obwinia go, że przez niego musi dłużej pracować i grozi jej zwolnienie. Prosi, aby się wycofał z prowadzenia konkurencyjnego urzędu pracy.
Grzybowa proponuje, żeby Antek zamieścił w gazetce parafialnej wywiad z nią i Heńkiem. Antek zgadza się, ale za reklamę sklepu żąda pieniędzy. Heniek ma wątpliwości co do swojej przyszłości w stanie kapłańskim. Niedługo ma otrzymać święcenia, tymczasem obawia się, że nie jest stworzony do tego, by być księdzem. Ksiądz Antoni uspokaja go i nakłania, aby sam szukał Boga. Heniek denerwuje się przed swoim pierwszym kazaniem. Proboszcz podsuwa Wali rady, jak nakłonić Henryka do wyjścia z domu. Henryk nie ma jednak ochoty na wizyty na plebanii. Kasia jest zawiedziona, że Michał nie oblał jej wodą w lany poniedziałek. Obawia się, że po prostu mu się nie podoba. Krystyna radzi jej, aby sama go oblała. Po powrocie Kasia jest cała mokra, ale szczęśliwa. Michał jutro odprowadzi ją do szkoły. Wiki spędziła miłe święta w domu Włodarskich. Dziwi się, jak w takiej rodzinie mógł wyrosnąć kryminalista. Kacper zamiast ją oblać wodą wręcza jej pisankę i całuje ją na pożegnanie. Prosi Wiki o jej zdjęcie.
Piotr i Karolina szykują się do powrotu z Londynu do Polski. Karolina próbuje przeciągnąć wizytę, w końcu oświadcza, że nie chce wracać do kraju, bo nie ma po co. Wyjawia prawdę o tym, że nie została dopuszczona do matury, i że brała amfetaminę. Piotr jest oburzony i stanowczo nie zgadza się na pobyt córki w Londynie. Barbara obawia się o los Karoliny. Pozwala dziewczynie zostać w Anglii i nalega, aby przyjęła pracę salowej w szpitalu. Gosia zaczyna rodzić. Domownicy wpadają w panikę. Gosia szybko opanowuje sytuację i wraz z Tośkiem jedzie do szpitala.
Tosiek pożycza od wikarego kamerę. Chce sfilmować dziecko zaraz po urodzeniu. Pragnie uczestniczyć w porodzie. Proboszcz uważa jednak, że może to być krępujące dla Gosi. Gosia upiera się przy porodzie naturalnym. Doktor Blumental proponuje cesarskie cięcie ze względu na zdrowie jej i dziecka. Nie zgadza się na filmowanie porodu. Tosiek mdleje przed samym porodem. Gosia szczęśliwie rodzi chłopca - Andrzejka. Piotr nie jest zadowolony z wyjazdu do Londynu. Józek próbuje go pocieszać. Niebawem zjawia się Hanka i razem jadą do Gosi do szpitala. Piotr, załamany sytuacją, upija się i w takim stanie przychodzi do Józefiny. Chce jej wszystko opowiedzieć. Tekla sądzi, że lepiej by było, gdyby synowie Bolka nie przyjeżdżali na pogrzeb ojca. Bracia zamówili wieniec z napisem na szarfie nawołującym do zemsty. Proboszcz postanawia usunąć napis z wieńca. Martyna i Emilia są wdzięczne Wojtkowi za jego obecność i pomoc. Na pogrzeb przychodzą, pod eskortą strażników, Władek i Rysiek.
Józefina jest przygnębiona sytuacją w swojej rodzinie. Proboszcz nie wie, jak może jej pomóc. Udziela mu się jej kiepski humor. Wikary wpada na pomysł, jak zaradzić sytuacji: prosi Józefinę o pomoc w zorganizowaniu pielgrzymki do Częstochowy. Chce, aby kobieta poczuła się potrzebna. Wala opowiada Konstancji o Henryku i o czekającym ją ślubie. Konstancja natomiast nie wie, czy wyjdzie za Tracza. Jeszcze jej o to nie poprosił. Gdy Janusz wraca do domu, Konstancja zaczyna rozmowę o ślubie. Rozmowę przerywa wizyta Ani. Dziewczyna prosi o pieniądze. Są jej potrzebne do realizacji planu skompromitowania księdza Adama. Po wyjściu Ani Janusz wraca do tematu. Oznajmia Konstancji, że już ją sprawdził i zaczął jej ufać. Janusz wzywa Osę i jadą do jubilera po pierścionek dla niej. Tosiek przynosi żonie do szpitala prezent - piłkę futbolową. Wierzy, że Andrzejek będzie wielkim piłkarzem.
Osa jest zdziwiony, że Tracz nie dał Konstancji pierścionka. Wchodzi Kotka. Widząc w dłoni Janusza pierścionek, szybko go zakłada i wychodzi. Janusz jedzie z Osą po obrączki. Wracają obaj z obrączkami, skrzypkiem i urzędnikiem stanu cywilnego. Konstancja nie zgadza się na ślub, twierdząc, że Janusz nie wyznał jej jeszcze miłości. Kiedy dowiaduje się, że za ceremonię zapłacił 10 000 zł, dochodzi do wniosku, że Tracz jednak ją kocha. Zgadza się wyjść za niego. Proboszcz nie jest pewien, czy to dobry pomysł, aby Józefina organizowała pielgrzymkę. Zbigniew osiągnął pierwszy sukces w swoim pośredniaku. Wójt postanawia zablokować jego działania, zanim agencja Zbyszka się rozkręci. Nie przekonuje go, że Zbyszek robi to dla idei. Składa na niego oficjalny donos na policji. Ostrzega jednocześnie Halinę i Zbyszka, że mogą dużo stracić. Róża prosi Wiki, aby pojechała z nią na widzenie do Kacpra. Ku niezadowoleniu Irki, Wiki zgadza się. Do domu wchodzi Patrycja. Szuka Kacpra.
Maciek wraca z Egiptu. Miał problemy na granicy, ponieważ chciał nielegalnie wwieźć do kraju fragmenty koralowca. Mimo kontroli udało mu się jednak przemycić kilka sztuk. Wiki wraz z Różą odwiedzają Kacpra w więzieniu. Kiedy Róża wychodzi, by kupić synowi papierosy, Wiki oświadcza, że więcej nie przyjedzie. Nie chce dawać Kacprowi nadziei, że kiedyś będą razem. Patrycja szuka w gospodzie chętnego do wymierzenia Waldiemu kary za uderzenie jej. Do gospody wchodzi Konstancja z ochroniarką Marysią. Patrycja rozpoznaje w Marysi koleżankę ze szkoły. Gość poproszony wcześniej o pomoc przysiada się do Patrycji proponując, że zapłatę weźmie w naturze. Marysia, mimo niechęci do koleżanki, obezwładnia intruza i każe mu zapłacić za drinki. Zaskoczony mężczyzna posłusznie wykonuje jej polecenie. Marysia obiecuje pomóc Patrycji w odegraniu się na byłym chłopaku. Konstancja opowiada Krystynie o ślubie. Jest wyraźnie zadowolona, że Janusz jej ufa.
Patrycja namawia Marysię, aby zrobiły makijaż i włożyły bardziej kobiece stroje. Patrycją kieruje jedynie chęć zemsty. Chce upokorzyć chłopaka. Ma więc go pobić stuprocentowa kobieta. Po wizycie u kosmetyczki, fryzjera i wybraniu odpowiedniej kreacji, Marysia wygląda świetnie. Ale nie czuje się dobrze w takim stroju, zobowiązującym do poruszania się z gracją. Musi więc jeszcze się nauczyć kobiecych ruchów. Tracz załatwia u wójta meldunek dla Konstancji. Od niego dowiaduje się, że w wyborach kandyduje Zbyszek. Tracz odradza wójtowi zamknięcie świetlicy. Jego zdaniem nie należy podjemować zbyt pochopnych decyzji przed wyborami. To może zaszkodzić obecnemu wójtowi. Janusz ma inny pomysł jak zdyskwalifikować rywala. Zbyszek ma wątpliwości, czy dobrze robi rywalizując z wójtem. W obawie o posadę Haliny prosi proboszcza o interwencję. Przed księdzem wójt oświadcza, że nie ma nic przeciwko działalności Zbyszka. Irka odradza Wiki spotkanie z Kacprem. Maciek obdarowuje Wiki koralowcem.
Hela znajduje pieniądze, które Ania dostała od Tracza. Kolejny raz próbuje obronić księdza Adama przed intrygą. Ania przypomina jej, że od powodzenia planu zależy życie jej córki. Ksiądz Adam zabiera Anię do domu opieki. Tam wysłuchuje ona historii życia pani Steni. Wdaje się, że jest zainteresowana tą opowieścią. Stenia chwali Anię przed księdzem. Adam również zaczyna darzyć dziewczynę sympatią. Patrycja udziela Marysi lekcji, jak powinna zachowywać się prawdziwa kobieta. Marysia znowu zakłada sukienkę. Wkrótce ma dojść do ostatecznej konfrontacji. Patrycja umawia się z Osą na solarium i siłownię. Dopinguje ich Konstancja. Marysia nie radzi sobie z nową rolą. Pan Czesław widząc przygnębienie Haliny, zaprasza ją do teatru. Czesław wymusza na wójcie przyrzeczenie, że nie będzie odgrywał się na niej z powodu Zbyszka. Halina w rewanżu za pomoc przyjmuje zaproszenie księgowego.
Józefina jest opiekunką pielgrzymki. Agent wynajmujący autokar po atrakcyjnej cenie zachowuje się podejrzanie. Namawia kobiety na postój, podczas którego prezentuje im zestaw drogich garnków. Ma to być integralna część wycieczki. Produkt przyciąga uwagę kobiet. Józefina interweniuje. Jest oburzona. Organizatorzy pielgrzymki twierdzą, że doszło do złamania umowy. Zostawiają pasażerki w szczerym polu. Józefina nakłania resztę grupy do odbycia pielgrzymki pieszej. Konstancja przekonuje Marysię, że do walki z mężczyznami nie trzeba używać siły. Można ich łatwo pokonać wdziękiem, kobiecością. Marysia wyznaje, że nie chce zakładać rodziny. W restauracji Marysia i Patrycja czekają na Walka. Gdy ten przychodzi, Patrycja mówi mu, za co zaraz oberwie. Waldek obraża dziewczynę i wychodzi. Ale Marysia dopada nieszczęśnika. W rewanżu za pomoc w pobiciu Waldka Patrycja chce jej znaleźć chłopaka. Marysia nie jest jednak zachwycona tym pomysłem.
Józefina wraca z pielgrzymką. Ich problemy z transportem rozwiązał porucznik, który nadzorował kolumnę wojsk. Zabrał kobiety ciężarówką do sanktuarium. Grzybowa cieszy się, że Józefina miała kłopoty organizacyjne. Dowiaduje się, że organizatorzy wycieczki chcieli sprzedawać na raty drogie garnki. Ten pomysł przyciąga jej uwagę. Zamyślona wychodzi z plebanii. Każe mężowi zająć się organizacją pielgrzymek. Zabrania mu też wydawać towar na kredyt. Proboszczowi nie podoba się pomysł pisania o oszustwach w gazecie parafialnej. Prosi wikarego o umiar. Joanna zostaje wyrzucona ze stancji. Postanawia zamieszkać na posterunku. Krystyna cieszy się z powrotu Marka do Tulczyna. Irka namawia Krystynę, aby wypoczęła i zadbała o siebie. Kasia nie chce, żeby matka traktowała ją jak dziecko. Jest ciekawa, co będzie dalej z nią i Markiem. Ma nadzieję, że Majka zostanie jej siostrą. Irka przygotowuje niespodziankę - kolację dla Krystyny i Marka. Zabiera Kasię do siebie na kilka godzin.
Krystyna jest wściekła na Marka. Ze złości sprząta gospodę, żeby wyładować nadmiar energii. Wchodzi Marek. Jest mu przykro, ale przesunął przyjazd z powodu Majki. Krystyna współczuje mu, że musiał Majce powiedzieć o rozwodzie z jej matką. Marek nie ma gdzie mieszkać. Krystyna pozwala mu zostać w gospodzie. Wieczorem godzą się na dobre. Józek obiecuje pomóc Joannie w znalezieniu nowego lokum. Posterunek nie będzie buduarem. Podczas rozwieszania ogłoszeń spotyka Osę. Gdy ten dowiaduje się o co, chodzi zabiera Józkowi ogłoszenie. Joanna jest zła na Osę. Zmienia zdanie, gdy Osa proponuje jej, by zamieszkała u Borosiukowej. Wikary pracuje nad gazetą. Informacje, które dostał od Józka, redaguje tak, aby ilustrowały grzechy główne. Na plebanii zjawia się jeden z rolników, chcąc opublikować list, w którym oskarża sąsiada o kradzież bociana. Antek zgadza się pod warunkiem, że sąsiad będzie mógł odpowiedzieć na list na łamach gazety. Słysząc to, "oskarżyciel" rezygnuje z publikacji.
Krystyna pomaga Markowi zabrać resztę jego rzeczy. Marek niepokoi się, jak dalej ułoży się jego znajomość z Krystyną. Po festynie majowym Krystyna zabiera go do kościoła. Przedstawia go proboszczowi jako swojego ukochanego. Irka i Kasia przeczuwają, że ta znajomość może mieć swój dalszy ciąg. Zbyszek ma pretensje do Haliny, że idzie z panem Czesławem do teatru. Józefina też uważa, że Halina nie jest w porządku. Halina nie widzi w tym jednak nic zdrożnego. Twierdzi, że to Zbyszek jest winien tej sytuacji. Józefina radzi mu, by wprost powiedział żonie, że boli go jej postępowanie. Zbyszek wątpi, czy żona nadal go kocha. Józefina namawia go na rozmowę, a gdy Zbyszek zbiera się w końcu na odwagę, zauważa, że Halina właśnie wsiada do samochodu Czesia. Borosiukowa jest chora. Opiekuje się nią Joanna. Do opieki chętny jest Osa. Ale zostaje przez kobiety wyproszony. Borosiukowa jest szczęśliwa, że Joanna z nią zamieszkała. Prosi ją, żeby była milsza dla Osy.
Józefina jest nieprzyjemna dla szukającej Zbyszka Haliny. Zbyszek dopada Czesia i pyta, czego chce od jego żony. Czesio twierdzi, że Halina marnuje się przy Zbyszku. Wójt przekonuje księgowego, że to on jest wart Haliny, na pewno bardziej niż Zbyszek. Czesław podejrzewa, że wójt ma nieuczciwe zamiary względem rywala. Nie chce w tym uczestniczyć. Jagoda dopytuje się, jak Halina spędziła czas w teatrze. Sugeruje przy tym, że gdyby Halina nie była mężatką, pewnie chętnie spotykałaby się z księgowym. Kobieta nie zaprzecza. Jerzyk pyta Irkę o jej egzamin maturalny. To dla dziewczyny drażliwy temat. Nie może zdawać, bo nie ukończyła szkoły średniej. Między zdenerwowaną Irką a Jerzykiem dochodzi do kłótni. Krystyna przychodzi do proboszcza. Ksiądz prosi, by za bardzo nie zbliżała się do Marka, zaniem nie rozwiedzie się. Krystyna uważa jednak, że nie powinna dłużej czekać. Czas mija, a ona się starzeje. Po powrocie do domu Krystyna zapomina się w ramionach Marka.
Kasia opowiada Józefinie o długich spotkaniach Marka z Krystyną. Józefina jest zakłopotana. Borosiukowa idzie z Osą i Joanną na majowe nabożeństwo. W czasie mszy kobieta nagle słabnie. Joanna ją reanimuje, a Osa wzywa karetkę. Zdenerwowana Joanna naskakuje na zebranych gapiów, że nie umieją udzielić pierwszej pomocy. Osa stara się ją uspokoić, ale dziewczyna nie jest dla niego miła. Osa rewanżuje się jej historią ze swego życia i pocałunkiem. Aspirantka ulega, ale potem chwytem judo rzuca go na ziemię. Osa jest jednak zadowolony, że skradł Joannie całusa. Wala idzie z Henrykiem na mszę. Henryk postanawia iść o własnych siłach. Nie pozwala sobie pomóc. Jerzyk uświadamia Maćkowi, że to, co go łączy z Julką, to wcale nie jest miłość. Zamiast czekać na nią przed szkołą, chłopak pije piwo w domu. Tymczasem Julka odwiedza Marka. Gdy namiętnie się całują, wpada Irek, ojciec dziewczyny. Julka musi wrócić z nim do domu.
Osa cały czas myśli o akcji reanimacyjnej przeprowadzonej przez Joannę. Podziwia ją i zazdrości, że umiała sobie poradzić w takiej sytuacji. W pewnym momencie Osę olśniewa myśl, że przecież zawsze chciał zostać strażakiem i nadal tego chce. Beata daje Blumentalowi świecznik na siedemdziesiąte urodziny, choć dobrze wie, że doktor zbiera stare lampy. W życzeniach sugeruje, że powinien pójść na emeryturę. Przedstawia mu również plan założenia apteki oraz prywatyzacji ośrodka zdrowia. Nie ma w nim miejsca dla Blumentala. Doktor nie ma jednak zamiaru rezygnować z pracy. Żali się proboszczowi. W tym samym czasie Beata omawia z mężem plan pozbycia się starego lekarza. Julka przeprasza Maćka za sytuację z poprzedniego dnia. Tłumaczy, że zachowanie ojca było powodowane troską o nią. Ojciec uspokoi się dopiero wtedy, gdy wyśle ją na studia do Lublina. Maciek daje się udobruchać, po czym proponuje jej, żeby zamieszkała w Lublinie u niego.
Wójt zamierza obejrzeć świetlicę prowadzoną przez Zbyszka. Przestraszonej tą wiadomością Halinie tłumaczy, że chce ustalić zasady zdrowej współpracy i konkurencji. Jagoda przestrzega jednak Halinę, aby nie ufała wójtowi. Czesio podejrzewa, że wójt ma jakiś sekretny plan. W świetlicy Zbyszka wójt podkłada butelkę wina mszalnego. Alkohol wypija dwóch chłopców. Zostają znalezieni kompletnie pijani. Podejrzenie pada na Zbyszka. Wójt wzywa policję. Irka chce rozwijać się zawodowo. Zamierza pójść na kurs i znaleźć inną pracę. Pragnie w ten sposób udowodnić sobie i Jerzykowi, że zna swoją wartość. Irek zabrania Julce kontaktów z Maćkiem. Gdy dowiaduje się, że córka umówiła się z Maćkiem, zaczyna się z nią kłócić. Julka próbuje go przekonać, że nie potrzebuje opieki. W końcu dziewczyna przeprasza ojca i idzie z nim do kina zamiast na spotkanie z Maćkiem. Maciek jest pewien, że między nim a Julką dojdzie do czegoś więcej. Kiedy dziewczyna odwołuje randkę, chłopak jest wyraźnie zły.
Maciek budzi się skacowany. Julka go przeprasza, że nie przyszła na spotkanie. Obiecuje, że mu to wynagrodzi. Maćkowi nie uśmiecha się czekanie. Jerzyk martwi się, że Irki nie będzie w domu. Maciek tłumaczy mu, że jej praca będzie polegała na akwizycji towarów. Po szkoleniu przygotowującym do pracy Irka jest zachwycona. Wierzy, że może zarobić 10000 zł sprzedając książki. Prowadzący szkolenie nakazuje "nowym" połączenie się w pary z weteranami sprzedaży. Sam wybiera sobie Irkę i razem sprzedają książki. Doceniając jego profesjonalizm przy transakcji, Irka postanawia zostać sprzedawcą miesiąca. Gdy Irka odchodzi, okazuje się, że klient jest w zmowie ze szkoleniowcem, któremu dziewczyna się podoba. Wanda wyżywa się na Halinie. Wypomina jej, że ma męża alkoholika. Wójt oświadcza jej, że nic nie może zrobić dla Zbyszka. Zbyszek musi dostać wypowiedzenie najmu świetlicy. Tymczasem Zbyszek tłumaczy Piotrowi, że to na pewno wójt podłożył butelkę mszalnego wina.
Henryk postanowił pójść do ślubu o własnych siłach, dlatego aby polepszyć krążenie w nogach, chodzi z Walą na długie spacery. Blumental jest zaniepokojony planami prywatyzacji ośrodka zdrowia. Czuje, że doktor Beacie chodzi tylko o pieniądze. Ksiądz Antoni pociesza go, że po jego stronie na pewno stanie Renata. Pielęgniarka zostaje jednak upomniana przez Beatę za rozmowy z Blumentalem o sprawach ośrodka, dlatego postanawia nie wtrącać się, aby nie stracić pracy. Irka zamierza sprzedawać książki w gospodzie. Nikt nie wierzy, że osiągnie sukces. I rzeczywiście kiepsko jej idzie. Dopiero pod koniec dnia Machejko kupuje od niej książkę o asertywności, która miałaby mu pomóc w kontaktach z żoną. Zbyszek przynosi do gminy zwolnienie lekarskie Haliny. Tam spotyka wójta, który zaprasza go na rozmowę. Wójt wie, że Zbyszek nie znajdzie dowodów jego winy, dlatego zachowuje się bardzo pewnie. Grozi rywalowi, że jeśli nie wycofa się z wyborów, to jego i jego rodzinę mogą spotkać nieprzyjemności.
Osa chce być strażakiem. Musi w tym celu zdobyć poparcie dwóch pracujących już strażaków. Idzie, więc z flaszką do Martyniuka. Ten przy wódce sprawdza, co Osa wie o gaszeniu pożarów i czy jest silny. W pewnym momencie Osa odbiera telefon i natychmiast wychodzi. Tracz daje Ani dwa tygodnie na zakończenie sprawy Adama. Hela cieszy się sądząc, że nie powiedzie się jej uwiedzenie księdza w tak krótkim czasie. Radość kobiety mija, gdy Ania przypomina jej o jej prawdziwej córce. Na plebanię przychodzi kobieta, która chce zamówić swój pogrzeb, ponieważ lekarze nie chcą podjąć się jej operacji. Kobieta ma problemy z krzepliwością krwi, ale nie stać jej na leki. Zaintrygowana Ania, widząc w tym swoją szansę, daje jej dużą kwotę pieniędzy. Adam docenia jej dar i twierdzi, że w ten sposób zmyła swoje grzechy z przeszłości. Janusz nie chce dopuścić Konstancji do swoich interesów. Ta żali się Krystynie. Stwierdza, że nie chce już żyć pod jego dyktando. Dlatego zamierza szybko z nim zerwać.
Janusz jest zaniepokojony na wieść, że Igor wyszedł na wolność. Marysia dostaje broń, Janusz każe wymienić zamki w drzwiach i wzmocnić ochronę. Konstancja namawia Osę, aby razem odnaleźli Andżelikę, której w tej sytuacji również grozi niebezpieczeństwo. Gdy ją odnajdują, Kotka prosi Osę, aby zostawił je same. Przedstawia Andżelice swój plan i prosi ją o kontakt z Igorem. Henio, syn Grzybowej, przyjął święcenia diakonatu. Grzybowa jest z niego bardzo dumna, ale obawia się o jego przyszłość. Nalega, aby ksiądz Antoni znalazł mu dobrą parafię. Proboszcz nie ma jednak takich możliwości. Grzybowa jest oburzona faktem, że Zbyszek chce zostać wójtem. Namawia męża, aby również kandydował. Nadal bowiem czuje się upokorzona awansem Zbyszka w radzie parafialnej. Irka namawia podpitego gościa na kupno książek. Ten jest nią tak oczarowany, że kupuje od razu kilka. Ale kiedy zjawia się jego żona, zmusza męża do zwrotu książek i odebrania pieniędzy.
Grzybowa zawzięła się na Zbyszka. Uważa, że nie jest godny stanowiska wójta. Oświadcza Halinie, że kolejnym kandydatem będzie jej mąż. Grzyb nie ma ochoty startować w wyborach. Prosi proboszcza o pomoc. Boi się, że gdyby kandydował, wyszłyby na jaw wszystkie jego dawne przewinienia. Janusz jest wściekły na Osę, że zabrał Konstancję do Lublina. Niepokoi się o bezpieczeństwo nie narodzonego dziecka. Kotka jest przekonana, że tylko dzięki dziecku nie skończyła jak Andżelika. Januszowi nie podoba się to, co Kotka mówi o jego poprzedniej żonie. Nachodzą go wspomnienia. Idzie z Osą do gospody upić się. Osa namawia szefa, żeby w imię dawnej miłości pomógł Andżelice. Tracz nie ma jednak zamiaru tego robić. Do sklepu, w którym pracuje Andżelika, przychodzi Igor. Składa jej niedwuznaczną propozycję. Andżelika, nie widząc innego wyjścia z sytuacji, proponuje mu pomoc w dopadnięciu Janusza. Igor nie dowierza jej, ale dzwoni do Konstancji i umawiają się wstępnie na spotkanie.
Irka przeżywa kryzys związany z niepowodzeniami w akwizycji książek. Zamierza oddać towar i znaleźć inną pracę. Trener nie przyjmuje jednak jej rezygnacji. Chce, aby uwierzyła w siebie i proponuje jej stanowisko swojej asystentki. Na posterunek przychodzi wiadomość o ucieczce z więzienia Igora. Konstancja umawia się z Igorem w restauracji. Krystyna jest oburzona, bowiem w ten sposób Kotka naraża ją i Kasię. Pojawia się Igor, który zabiera Kotkę ze sobą. Konstancja chce się z nim dogadać. Igor ma jednak swój plan, jak zaszkodzić Traczowi. Zamierza wykorzystać fakt, że Konstancja jest w ciąży. Widząc jednak jej determinację, zgadza się współpracować z nią. Kotka wraca dyskretnie do gospody. Marysia nawet nie zauważa, że wychodziła z lokalu. Julka zdała ostatni egzamin maturalny. Maciek namawia ją na wyjazd do Egiptu. Dziewczyna znów wymawia się obietnicą daną ojcu. Dopóki nie zda egzaminów na studia nie ma mowy o wyjeździe. Zgadza się jednak na wyjazd do Lublina.
Krystyna jest zdenerwowana i kłóci się z Markiem. Niepokoi ją postępowanie Konstancji. Odwiedza przyjaciółkę i mówi jej o swoich obawach. Sprzeciwia się postępowaniu Kotki, ale ta jest nieugięta. Krystyna, oburzona zachowaniem Konstancji, wychodzi. Marek, widząc zdenerwowanie Krystyny, radzi jej, aby zgłosiła sprawę policji. Krystyna za bardzo obawia się jednak o siebie i córkę. Niespodziewanie pojawia się posłaniec z kwiatami od Igora i życzeniami zdrowia. Irka ma za złe Jurkowi, że ten nie wierzy w nią tak jak jej szef. Jerzyk jest niepocieszony, gdy dowiaduje się, że Irka będzie pracować. W dodatku awansuje. Wiki dziwi się, że Maciek jedzie do Lublina posprzątać swoje mieszkanie. Jest przekonana, że w ten sposób chłopak chce sobie kupić uczucie Julki. Dochodzi między nimi do kłótni. Maciek stwierdza, że już nic ich nie łączy. Wiki nie zaprzecza, ale jednocześnie nie kryj złości na niego. Ania przyjeżdża z ks. Adamem na plebanię w Tulczynie.
Antek organizuje wspólne oglądanie transmisji z wizyty papieża. Ponieważ we wsi bieda aż piszczy, niewiele osób zapisało się na pielgrzymkę. Wala bardzo chce pojechać. Obawia się reakcji Henryka. Namówiona przez Józefinę skłania jednak opornego Henryka do wyjazdu na krakowskie Błonia. Zbyszek chce prowadzić świetlicę bez pomocy wójta. Halina jest na niego zła, ponieważ w tę działalność inwestuje jej pieniądze. Żali się Jagodzie. Koleżanka opowiada jej historię pewnego małżeństwa. Mąż zaczął pewnego dnia malować obrazy, ale po jakimś czasie stał się pijakiem. Podkradał żonie pieniądze aż wyczyścił ich wspólne konto. Wtedy ona zostawiła go, a on skończył w przytułku. Teraz była żona prowadzi szczęśliwe życie u boku innego mężczyzny. Chcąc uniknąć losu kobiety z opowieści Jagody, Halina zamyka wspólne konto. Zbyszek nie ma już dostępu do pieniędzy. Chłopcy, którzy upili się w świetlicy przepraszają Zbyszka. Chcą, aby świetlica nadal działała. Oferują Zbyszkowi swoją pomoc.
W trosce o dzieci Grzybowa skarży się proboszczowi na Zbyszka. Obawia się, że w jego świetlicy dzieci będą piły. Nie daje za wygraną nawet wtedy, gdy proboszcz uspokaja ją, że wierzy w dobre intencje Zbyszka. Grzybowa twierdzi, że Zbyszek działa interesownie. Chce odnieść sukces w wyborach. Ksiądz Antoni domyśla się, że kieruje nią troska o własnego męża, który również startuje w wyborach. Po powrocie do domu Grzybowa namawia Grzyba na wywiad do gazety parafialnej, gdzie opowiedziałby o wrażeniach z pielgrzymki. Grzyb nie ma o czym opowiadać, bowiem przez nieuwagę wcale nie dotarł do Krakowa na czas. Zbyszek ma żal do Haliny o brak zaufania do niego. Ale Halina jest nieprzejednana. Udostępni mu konto, kiedy on zmądrzeje. Zbyszek jednak już nie chce jej pieniędzy Zatrudnia się u Jerzyka jako nocny stróż w ośrodku nad Bystrawą. Machejko chce oddać Irce książkę, którą od niej kupił. Twierdzi, że ta lektura wywarła na Kaśce dwrotny skutek.
Halina uważa, że Krystyna ma szczęście, bo spotkała w życiu Marka. Przypadkiem dowiaduje się, że Zbyszek nocował poza domem ponieważ pracuje jako stróż. Zbyszek chce dać sobie i żonie trochę czasu na przemyślenie ich spraw, dlatego postanawia zamieszkać w ośrodku. Wróci, gdy Halina zrozumie co jest w życiu ważne. Machejko zaczyna dbać o siebie. Robi to wszystko dla żony. Gdy jednak Kaśka widzi go wystrojonego i pachnącego nie docenia starań męża. Podejrzewa, że ją zdradza z Krystyną. Ania upiekła ciasto. Cieszy się, że ma dla kogo gotować. Na wieść, że pani Marta z domu opieki jest chora dziewczyna naprawdę jest zmartwiona. Hela proponuje aby zmieniła swoje życie. Jej jednak na to nie stać. Naciskana przez Tracza Ania chce tej nocy sfinalizować swój plan, choć, jak twierdzi, bardzo polubiła młodego księdza. Na plebanię przychodzi pani Stasia. Dziękuje Ani za uratowanie życia. Ania jest wzruszona. Czuje, że jej życie ma wreszcie sens.
Kaśka zwierza się proboszczowi, że mąż zdradza ją z jego siostrą. Chce to jednak załatwić sama. Wyszykowana przychodzi do Krystyny, która zaprzecza wszystkiemu. Machejko nie stara się uwieść Krystyny, ale żonę. Kaśka jest zdziwiona, że po tylu latach zaczął się starać. Ale przy okazji jest wdzięczna Krystynie za pomoc. Wiki dziwi się, że Irka awansowała mimo kiepskich wyników sprzedaży. Podejrzewa, że jej trener ma wobec niej jakieś plany.Trener znalazł gazetę ze zdjęciami Irki w negliżu. W ramach kursu zabiera ją do lasu. Tam przechodzą na ty. Irka ćwiczy relaksujący oddech i coraz bardziej ufa trenerowi. Dziewczyna nakłania go do urządzenia konferencji w Ośrodku nad Bystrawą. Na wieść o wyprowadzce Zbyszka Jagoda radzi Halinie, aby na niego nie czekała tylko zastanowiła się nad przyszłością. Halina nie może zapomnieć o mężu i idzie do kościoła. Proboszcz radzi jej kierować się miłością. Pod nieobecność Haliny do biura przychodzi Czesio.
Machejko jest ogromnie wdzięczny Krystynie. To ona uświadomiła mu, czego potrzebuje jego żona. Kaśka czuje się winna, że było jej za dobrze z mężem. Proboszcz uspokaja ją tłumacząc, że miłość fizyczna i duchowa uzupełniają się i ona nie popełnia grzechu. Machejko wyznaje żonie swoje uczucie. Małżonkowie chcą odnowić śluby. Do gospody przychodzi Konstancja z obstawą. Chronią jej Osa i Marysia. Krystyna nie jest zadowolona z jej wizyty. Kiedy Kotka idzie do mieszkania Krysi, jej ochroniarze zostają w barze. W pewnym momencie Marysia wychodzi na zewnątrz, znudzona opowieściami Osy o fachu strażaka. Przypadkowo natyka się na Patrycję, która przedstawia jej Jacka. Patrycja uważa, że chłopak pasuje do Marysi. Mogą stworzyć szczęśliwą parę. Marysia nie jest jednak zainteresowana tą znajomoścą. Jej uwagę przykuwa podjeżdżający na tył gospody samochód. Tknięta złym przeczuciem włamuje się do auta i ukrywa w bagażniku. Po kłótni z Krystyną Konstancja jedzie na spotkanie z Igorem.
Janusz zleca Marysi śledzenie Konstancji . Zakłada też podsłuch w jej komórce. W ten sposób chce zdobyć dowody jej zdrady. Tracz pozwala Konstancji, aby sama otworzyła sejf i wzięła trochę pieniędzy na zakupy. Kotka umawia się z Igorem przez telefon. Janusz słyszy całą rozmowę. Wie, że nie może nikomu ufać. Ania ma ostatnią szansę, by przeprowdzić intrygę przeciwko ks. Adamowi. Tej nocy wraca bowiem z sanatorium ks. Michalski. Ale polubiła wikarego i teraz jest jej trudniej wykonać zadanie. Postanawia, że nic nie zrobi wbrew woli księdza. Pod nieobecność Heli Ania przygotowuje się do akcji. Adam zastaje ją pijącą i załamaną. Dziewczyna prosi o spowiedź, ale ksiądz odmawia ponieważ jest nietrzeźwa. Niespodziewanie Ania wyznaje mu miłość. Adam każe jej opuścić plebanię. Szczęśliwa, że nie udało jej się uwieść księdza dziewczyna rzuca mu się na szyję. W tym momencie wchodzi kościelny z księdzem rezydentem. Osa został przyjęty na szkolenie dla strażaków.
Ksiądz rezydent nalega, żeby Ania opuściła plebanię. Dziwi go, że ksiądz Adam jest tak spokojny. Sędziwy ksiądz obawia się natomiast reakcji parafian. Adam tłumaczy członkom rady parafialnej, co się stało. Ludzie nie dowierzają jednak jego słowom i chcą wyciszenia całej sprawy. Obawiają się, że Ania jest zbyt atrakcyjna i to może budzić pewne wątpliwości co do jej stosunków z księdzem. Ania dowiaduje się o problemach księdza. Postanawia wyznać całą prawdę o sobie. Hela, powodowana wyrzutami sumienia, też opowiada swoją historię. Ale po oczyszczeniu księdza z podejrzeń obawia się o życie swojej prawdziwej córki. Adam obiecuje jej pomoc. Ania odchodzi z plebanii, ale jest wdzięczna Adamowi za to, że przekonał ją, że ona także jest dobrym człowiekiem. Irka zostaje w ośrodku. Jerzyk nie wie, że tego dnia ma przyjechać trener Irki w sprawie organizacji konferencji. Dziewczyna oprowadza go po ośrodku, ale widać, że trener jest zainteresowany nie ośrodkiem, lecz swoją przewodniczką.
Janusz chce uniemożliwić Konstancji realizację jej planu. Nieświadoma niczego Kotka przychodzi do Krystyny i w zamian za pomoc oferuje jej obligacje Janusza. Krystyna nie zamierza ich przyjąć. Podczas finalizowania transakcji z Igorem z krzaków wyskakuje kilku mężczyzn i atakuje Igora. Ku zaskoczeniu Konstancji, pojawia się tam również Janusz. Marysia mówi Kasi w zaufaniu, że nie warto się z nikim wiązać. Jest wyraźnie przejęta sprawami swoich pracodawców. Jagoda namawia Czesława, aby zaopiekował się Haliną. Czesio obawia się, że Halina może uznać takie zachowanie za zbyt nachalne. Gdy do pokoju wchodzi Halina, Jagoda zostawia ich samych. Czesio namawia Halinę, aby na wszystko machnęła ręką i zajęła się sobą. Jadą razem do ośrodka nad Bystrawą. Nie zauważają, że jest tam również Zbyszek. Dostrzegają go dopiero po wypłynięciu łódką na Bystrawę. Halina nie ma jednak zamiaru wrócić. Chce pokazać mężowi, że jest wolna - każe Czesiowi płynąć do najdalszego brzegu.
Igor podczas ucieczki zostaje zabity przez ludzi Tracza. Na wieść o tym Marysia chce zrezygnować z pracy. Janusz informuje Konstancję, że darował jej życie tylko dlatego, że jest w ciąży. Żałuje, że nie zdążył porozmawiać z Igorem. Kotka wyjaśnia mu, dlaczego go zdradziła. Janusz odgraża się, że dziecko które się narodzi, będzie wyłącznie pod jego opieką. Konstancja nie będzie nawet mogła go widywać. Gdy do ich domu przychodzą policjanci badający sprawę śmierci Igora, Konstancja w odwecie wyjawia im, że Janusz jest zamieszany w zabójstwo. Piotr i Józek aresztują Tracza. Kotka jest usatysfakcjonowana. Tracz poprzysięga jej zemstę. Wala i Henryk biorą ślub. Jednocześnie swoje śluby odnawiają też Machejkowie. Wszyscy obecni nie kryją wzruszenia. Czesio po wypadku na rzece nie pojawił się w pracy. Ponoć z powodu przeziębienia. Jagoda namawia Halinę, aby razem odwiedziły chorego.
Kotka przegląda dokumenty firmy swojego męża. Marysia przestrzega ją, że Tracz może wymierzyć jej karę za zdradę. Najlepszym wyjściem dla Konstancji byłby wyjazd. Marysia opuszcza dom Tracza. Osa jest zaskoczony, że Tracz został aresztowany. Zaczyna płakać. Gdy się uspokaja, nakazuje Konstancji zachowanie ostrożności, gdyż Tracz prowadził nielegalne interesy z niebezpiecznymi ludźmi. Konstancja przyznaje się Osie, że to ona zadenuncjowała męża. W areszcie Janusz spotyka się z mecenasem. Obciążają go zeznania żony. Mecenas sugeruje, że są sposoby, aby Konstancja zmieniła zeznania. Tracz ze względu na dziecko nie zgadza się. Nakazuje mecenasowi roztoczyć nad nią opiekę. Karę za zdradę chce wymierzyć Kotce osobiście. Adaś, syn Hanki, jest zazdrosny o swojego młodszego braciszka. Józek zabiera Adasia do komisariatu. Adaś zakłada czapkę policyjną. Robi się nieznośny. Zabiera kluczyki od zarekwirowanego samochodu i zamyka się w nim. Józek otwiera samochód wytrychem.
Na plebanii wszyscy przeżywają aresztowanie Tracza. Zjawia się tam również Wala, która opowiada o swoim nowym życiu u boku Henryka. Hanka liczy obligacje, które Józek znalazł w zarekwirowanym samochodzie. Józek jest wyraźnie przestraszony. Hanka namawia go, żeby zataił fakt znalezienia obligacji. Józek ma wątpliwości. Jest przecież uczciwym policjantem. Wala przygotowuje obiad dla pierwszych gości w nowym domu ? Machejków. Podczas obiadu wszyscy są spięci, nie bardzo potrafią się odnaleźć w nowej dla nich sytuacji. Mimo wypitego bruderszaftu rozmowa się nie klei. Dopiero gdy Kaśka zostaje z Walą sama, zaczyna mówić niemal bez przerwy. Wala i Henryk są przerażeni wizją rewanżu, tym razem u Machejków. Proboszcz jest zaskoczony wizytą Konstancji. Myśli, że kobieta przyszła ze strachu. Konstancja chce się wyspowiadać i znaleźć usprawiedliwienie dla swego czynu ? zdrady męża. Proboszcz nie potrafi jednak usprawiedliwić jej działania.
Hanka namawia Józka, żeby zatrzymał obligacje. Do Konstancji przychodzi niejaki Wójcik. Kobieta daje mu propozycję kierowania szwalnią. Zakład ten był kiedyś własnością Wójcika, zanim Tracz mu go odebrał. Awans Józka świętuje szampanem cała komenda. Józek słyszy komplementy na temat swoich zasług zawodowych i czuje się coraz bardziej niewyraźnie. W końcu, ku zaskoczeniu wszystkich, idzie do kościoła pomodlić się za awans. Spowiada się proboszczowi z tego, co zrobił. Dostaje rozgrzeszenie. Do spowiedzi przychodzi też Hanka. Konstancja przyjmuje kobiety ze szwalni. Proponuje im podwyżkę. Kobiety nieśmiało proszą o toaletę w miejscu pracy, ogrzewanie, oświetlenie i przerwę śniadaniową. Jednak przez cały czas są nieufne. Konstancja obiecuje spełnić te postulaty. Wójcik uważa, że realizacja tych próśb to pewna plajta zakładu. Konstancja nie dowierza mu. Wala i Henryk chorobą wymigali się od wizyty u Machejków. Ku zaskoczeniu obojga, Machejkowie przychodzą jednak do nich.
Na plebanii trwają przygotowania do święta Bożego Ciała. Wikary przy konfesjonale spotyka Bożenę Paprocką. Kobieta jest załamana. Próbowała żyć ze swoim pierwszym mężem uznanym wcześniej za zmarłego, ale Stach bardzo się zmienił. W końcu odszedł. Bożena rozpoczęła życie ze swoim drugim mężem, ale teraz jest pozbawiona prawa do komunii. Wikary radzi jej, aby z Czarkiem, drugim mężem, zaczęła żyć jak z przyjacielem. W Hrubielowie na policyjnym parkingu stoi samochód Igora, z którego Józek wziął paczkę z obligacjami. Józek przyznaje się Piotrowi, że przetrzymywał obligacje. Próbują razem znaleźć jakieś wyjście z sytuacji. Wójt odwiedza sklep Grzybów. Widząc samochód załadowany kontenerami z chlebem, dopytuje się o zezwolenie na handel obwoźny. Nie wierzy, że to dar dla potrzebujących. Oskarża Grzyba o rozpoczęcie walki o wyborców. Grzybowa wypomina Wójtowi, że Tracz nie będzie finansował jego walki wyborczej.
Czarek jest wściekły na Wikarego . To jego rady spowodowały, że Bożena odeszła. Wikary próbuje mu wyjaśnić, że to była decyzja Bożeny. Odeszła, bo nie czuła się dobrze, żyjąc w grzechu. Bożena przyjeżdża na plac budowy, gdzie pracuje Stach. Prosi go o zgodę na rozwód. Do przeprowadzenia procesu niezbędna jest jego zgoda. Stach stanowczo odmawia. Załamana Bożena wyznaje, że żałuje, iż Stach naprawdę nie umarł. Wójt prosi Konstancję, żeby wsparła go w walce wyborczej. Kotka nie ma jednak zamiaru być jego sponsorem. Sądzi, że nie opłaca się jej inwestowanie w politykę. Wójt tłumaczy, że Tracz za pomoc w poprzednich wyborach miał zapewnioną wygraną, gdy stawał do przetargów. Konstancja, widząc jakie korzyści mogą wynikać z tej współpracy, obiecuje zastanowić się nad propozycją wójta. Różni ludzie zwracają się do Konstancji o pomoc. Jedni chcą pieniędzy, inni proszą o wejście w spółkę. W końcu Konstancja ma dość tych rozmów i każe Osie ich wszystkich wyrzucić.
Zbyszek tęskni za Haliną. Jurek nakłania go, aby walczył o żonę. Czesio daje Halinie książkę. Wójt cieszy się, że znajomość księgowego z Haliną nabiera rumieńców. Opowiada mu, że znalazł sponsora swojej kampanii wyborczej. Co prawda, Konstancja nie dała mu ostatecznej odpowiedzi, ale wójt nie zamierza łatwo rezygnować. Kiedy po raz kolejny ją odwiedza, okazuje się, że Konstancja jest żywo zainteresowana współpracą z wójtem, a wójt - równie mocno interesuje się samą Konstancją. W restauracji wójt oblewa swój sukces. Sielankę przerywa nadejście adwokata pracującego dla Tracza. Janusz jest zaniepokojony ostatnimi postępkami wójta. Do ośrodka nad Bystrawą przyjeżdża Blumental. Korzystając z okazji, że ma dużo wolnego czasu, postanawia wybrać się na ryby. Jerzyk jest zaskoczony, że dotąd wiecznie zabiegany doktor ma nagle tak długi urlop. Beata ma już dosyć pacjentów, którzy dopytują się o Blumentala.
Wala zaprasza wszystkich do siebie na obiad. Ma zamiar pogodzić Zbyszka i Halinę. Nie wie jednak, jak Henryk odniesie się do jej pomysłu. Wala zaprasza Zbyszka osobiście. Korzysta przy tym z okazji, aby wyrazić swoje zdanie na temat jego małżeństwa. Do Konstancji przychodzą szwaczki z jej szwalni. Mają pretensje, że nie spełniła składanych obietnic. Kotka twierdzi, że nie stać jej na żadne inwestycje. Kobiety grożą strajkiem, jeśli ich postulaty nie zostaną spełnione. Zdenerwowana Kotka każe swojemu podwładnemu sprowadzić kobiety następnego dnia do pracy pod groźbą zwolnienia. Bożena prosi proboszcza, żeby ten pomógł jej w staraniach o rozwód. Kiedy okazuje się, że proces może trwać latami, kobiecie rzednie mina. Nie chce żyć z Czarkiem w grzechu. Po jej wyjściu ksiądz Antoni daje wikaremu reprymendę za wymuszenie na kobiecie przysięgi wstrzemięźliwości. Twierdzi, że on dałby Bożenie i Czarkowi rozgrzeszenie.
Wala jest bardzo przejęta organizacją obiadu, na który zaprosiła Halinę, Zbyszka i proboszcza. On i Henryk cieszą się, że ich sytuacja tak się poprawiła. Przy obiedzie Zbyszek z Haliną zaczynają wypominać sobie wzajemnie swoje przewinienia. Proboszcz próbuje im tłumaczyć, że w gruncie rzeczy chcą tego samego - zmiany w swoim życiu. To może być podstawą do odbudowy związku. Ksiądz Antek jedzie do Krasiczyna w odwiedziny do księdza Bartmińskiego. Chce porozmawiać o wydawanej przez niego od lat gazetce parafialnej. Widząc młodzieńczy zapał Antka, proboszcz Bartmiński postanawia pomóc mu w wydawaniu własnej gazetki. Pragnie, aby po jego przejściu na emeryturę Antek kontynuował jego dzieło. Do Konstancji przychodzi delegacja pracownic ze szwalni. Kobiety są pewne, że osiągnęły sukces i że pracodawczyni spełni ich postulaty. Na wiadomość, że strajk w szwalni nie został przerwany, Kotka zwalnia kobiety z pracy.
Siostra Tekla przepisuje księgi zaślubin do komputera. Znajduje tam przekreślony wpis ślubu córki Haliny - Ewy z Rafałem. Proboszcz zamyśla się nad historią życia Ewy. Nadchodzi dzień chrztu dziecka Konstancji i Tracza. Rodzicami chrzestnymi dziecka są Wala i Osa. Konstancja jest zaskoczona, gdy w kościele spotyka Tracza. Adwokat Janusza załatwił mu przepustkę na chrzest dziecka. Tracz jest przepełniony żądzą zemsty. Nie ma zamiaru darować żonie zdrady.Wychodząc z kościoła grozi, że nie zostawi jej w spokoju. Z Londynu wraca Basia z córką Karoliną. Na lotnisku wita je Piotr. Barbara zachowuje się dość dziwnie. Widać, że coś ukrywa przed mężem. Okazuje się, że bez konsultacji z Piotrem przedłużyła kontrakt w Londynie o kolejny rok.
Józefina jest zmartwiona wiadomością, że Barbara zostanie w Anglii na kolejny rok. Ma pretensje do córki, że zaniedbuje rodzinę. Barbara pokazuje jej dużą sumę pieniędzy. Do Józefiny nie przemawia argument, że mają one zapewnić dzieciom Basi lepszy start. Piotr topi smutki w kieliszku. Joanna znajduje go zupełnie pijanego na posterunku. Konstancja nie może dojść do równowagi po spotkaniu z Januszem. Obawia się, że Janusz wyjdzie na wolność i zagrozi jej bezpieczeństwu. Może też odebrać jej dziecko. Kierowana desperacją spotyka się z jego adwokatem. Proponuje mu ugodę. Obiecuje, że zmieni zeznania. W zamian za to Tracz musiałby jednak zrzec się praw do dziecka. Mecenas wprawdzie się zgadza, ale Kotka wie, że prawnik nadal stoi po stronie Janusza. Wystraszona kobieta postanawia uciec. Osa dostaje gryps od Tracza, aby zatrzymał ją w domu za wszelką cenę. Prawdziwy zabójca Igora przyznał się do winy. Janusz za kilka tygodni wyjdzie więc na wolność.
Grzybowa chce zamówić bezpłatną reklamę w gazetce parafialnej. Zamierza w ten sposób sprzedawać wykonane z żywicy figury Jana Pawła II. W celi na posterunku siedzi pijany Miklaszewski. Józek jest zdziwiony, że Joanna go wypuszcza. Dowiaduje się, że ich komendant Piotr też jest pijany. I w takim stanie próbował przesłuchiwać pijanego Miklaszewskiego. Józek jest przerażony tą informacją, bo właśnie dzisiaj ma się odbyć uroczyste wręczenie sztandaru w komendzie. Barbara nie chce budzić odsypiającego pijaństwo Piotra. Mówi Józkowi, żeby sami sobie jakoś radzili. Karolina obwinia matkę, że to przez nią ojciec pije. Joanna przygotowuje Józka do wystąpienia na uroczystości w komendzie. Wala opowiada proboszczowi o swoich obawach związanych z bezpieczeństwem Kotki i jej dziecka. Prosi o znalezienie bezpiecznego miejsca dla Kotki. Tymczasem Tracz rozmawia z prokuratorem. Mimo że został odnaleziony faktyczny morderca Igora, Tracza obciążają zeznania Konstancji.
Antek znajduje ogłoszenie zamieszczone w internecie przez Grzybową, która oferuje do sprzedania ogrodowe figury Jana Pawla II. Proboszcz jest zbulwersowany pomysłem. Barbara prosi proboszcza, aby przekonał Piotra i Józefinę o słuszności podjętej przez nią decyzji o przedłużeniu kontraktu. Proboszcz przedstawia Barbarze zagrożenia, jakimi takie długie rozstania grożą rodzinie. Barbara nie daje się jednak przekonać. Wala niepokoi się o Kotkę. Osa nikogo nie wpuszcza do domu, twierdząc, że Kotka jest chora. Henryk radzi jej, aby poinformowała o tym policję. Tymczasem Osa nie pozwala Kotce wychodzić z domu. Robi to na polecenie Tracza. Piotr próbuje zatrzymać pijanego rowerzystę. Ten wytyka komendantowi, że pił na służbie. Całą sytuację obserwuje Joanna. Na posterunku wypomina Piotrowi jego niekonsekwencję. Józek informuje Hankę, że wyjeżdża do Ameryki na szkolenie. Opowiada jej, jak do tego doszło. Przygotowując się do wyjazdu, zaczyna się odchudzać.
Wala pomaga Kotce pakować walizki . Jest zaniepokojona, że Kotka dostała wezwanie do prokuratury. Osa melduje Traczowi o samotnym wyjściu Kotki z domu. Janusz rozmawia z mecenasem. Wierzy, że dzięki znajomościom prawnik wyciągnie jego i Osę z każdej opresji. Cieszy się, że Kotka będzie zaskoczona jego wyjściem z aresztu. Józefina piecze ciasto pożegnalne dla Basi. Przy tej okazji matka i córka rozmawiają z proboszczem o znaczeniu rodziny. Barbara spotyka w ośrodku nad Bystrawą Blumentala łowiącego ryby. Doktor z żalem opowiada, jak potraktowała go nowa kierowniczka ośrodka. Barbara próbuje usprawiedliwić swój powtórny wyjazd do Londynu. Blumental martwi się o losy jej rodziny. Barbara prowokuje Piotra, żeby zrobił coś, co ją powstrzyma przed wyjazdem. Piotr nie wie jednak, co to miałoby być. Barbara obiecuje wrócić, kiedy mąż będzie już to wiedział. Podczas spotkania z prokuratorem Kotka podtrzymuje zeznania obciążające Tracza. Dochodzi do jej konfrontacji z Januszem.
Wala informuje proboszcza, że Tracz wyszedł z aresztu. Kotka po wypadku ma złamaną nogę. Wala zostaje odsunięta przez Tracza od pracy w jego domu. Proboszcz prosi Józka, aby sprawdził, co się dzieje z Konstancją. Józek bagatelizuje zgłoszenie, ale Joanna postanawia odwiedzić dom Tracza. Jest świadkiem histerycznych zachowań Konstancji, która rozpaczliwie prosi o pomoc. Tracz natomiast zachowuje stoicki spokój. Twierdzi, że ten stan to efekt wypadku. Po wykonaniu zastrzyku uspokajającego Tracz rozmawia z Joanną na temat swojej sytuacji rodzinnej. Prosi aspirantkę o pomoc w znalezieniu dobrej kliniki dla Konstancji. Beata dokładnie bada posiniaczona Konstancję. Zaleca hospitalizację. Tracz grzecznie, ale stanowczo odmawia. Sugeruje, że Kotce potrzebne są silne środki psychotropowe. Emilia i Martyna zamawiają mszę w intencji zmarłego Bolka. Emilia jest rozżalona swoim losem. Oskarża rodzinę Sawczenków. Martyna próbuje wytłumaczyć wszystko matce, ale nie daje rady i wybiega z plebanii.
Proboszcz rozmawia z Wojtkiem leśnikiem na temat rachunków za drewno. Wojtek pomaga rodzinie Kowalików ze względu na Martynę, którą kocha. Joanna jest zaniepokojona sytuacją, jaka panuje w rodzinie Tracza. Konstancja po konfrontacji w prokuraturze w napadzie rozpaczy rzuciła się pod samochód. Ma teraz złamaną nogę. Tracz uważa, że straciła zmysły. Józek denerwuje się na myśl o wyjeździe na szkolenie do Ameryki. Martyna nie pozwala matce wyrzucać rzeczy pozostałych po Danielu. W końcu ze złości sama wyrzuca worek z rzeczami. Zaschnięty bukiet róż przypomina jej najpiękniejsze i najgorsze chwile, jakie z nim spędziła. Do proboszcza przychodzi Piętak z bukietem róż. Ksiądz jest zdziwiony, gdyż mężczyzna nigdy wcześniej nie dawał nic na kościół. Okazuje się, że Piętak chce się żenić. Wybranką jest 20-letnia Sylwia. Proboszcz przegląda dokumenty młodej pary. Gdy Sylwia zostaje sama z księdzem, opowiada mu historię swojej znajomości z Piętakiem.
Martyna przeprasza proboszcza za swoje zachowanie podczas poprzedniej wizyty. Opowiada księdzu o swojej miłości, a może nienawiści do Daniła. Proboszcz namawia ją, aby mimo żałoby poszła z Wojtkiem na wesele kolegi. Danił jest w warsztacie ojca. Wciąż się ukrywa. Kostia chce mu dać pieniądze, ale Danił ich nie chce. Kostia radzi Danile, aby zgłosił się na policję. Danił odmawia. Planuje kupić paszport i uciec za granicę. Kostia rozmawia z prawnikiem w sprawie Daniła. Mecenas zapewnia go, że uratować syna może Kostia, zawiadamiając policję o miejscu pobytu Daniła. Kostia jest przerażony tym pomysłem. Wojtek pomaga Emilii w pracach domowych. Emilia zauważa kręcącego się niedaleko domu Daniła. Wojtek uspokaja zdenerwowaną Emilię, ale decyduje się sprawdzić, czy to rzeczywiście był Danił. Mężczyźni spotykają się, ich rozmowa przebiega w bardzo nerwowej atmosferze. Postanawiają później wyjaśnić po męsku wszystkie sprawy. Wojtek proponuje Daniłowi, aby dla dobra Martyny zniknął na zawsze.
Martyna w rozmowie z księdzem zwierza się ze swoich rozterek. Żałuje, że poszła z Wojtkiem na wesele koleżanki. Obawia się, że chłopak oczekuje od niej czegoś więcej niż tylko przyjaźni. A ona wciąż nie może zapomnieć o Danielu. Kiedy Wojtek dostrzega na przystanku autobusowym Martynę, proponuje, że podwiezie ją do pracy. Wstępuje do salonu fryzjerskiego i prosi, by go ostrzygła. Podczas strzyżenia obydwoje dowcipkują sobie, wymyślając dziwaczną fryzurę. Wzbudza to przerażenie właściciela zakładu, który początkowo nie poznał się na żarcie. Po wyjściu Wojtka Pati prosi Martynę o numer jego telefonu. Wyraźnie jest zainteresowana przystojnym chłopakiem. Lekarka Beata martwi się o Konstancję. Tłumaczy Januszowi, że powinna odstawić zastrzyki, bowiem mogą one wywołać nieprzewidziane skutki. Radzi, aby jego żonę zbadał psychiatra. Janusz lekceważy jednak ostrzeżenia lekarki. Traczowi składa wizytę wójt. Ma nadzieję, że Janusz opowie się po jego stronie przed zbliżającymi się wyborami.
Bożena nie może znaleźć sobie miejsca przed przesłuchaniem w sprawie unieważnienia jej małżeństwa. Zdenerwowana pyta proboszcza, czy on modli się o rozwód swojej siostry. Wychodząc z plebanii, spotyka Stacha. Rozmowa w ogóle się nie klei. Stach nie chce widzieć się z dziećmi, dopóki oboje nie załatwią sprawy swojego małżeństwa. Bożena po wizycie u księdza idzie jeszcze do gospody na piwo. Tam spotyka Czarka. Krystyna i Walencik również mają stanąć przed sądem biskupim. Walencik jest tym bardzo przejęty. Krystyna radzi mu, aby mówił prawdę i wyjaśnił, że ich związek rozpadł się przez dziecko. Okazuje się bowiem, że Iza jest w ciąży. W czasie spotkania z Krystyną ostentacyjnie pokazuje, że to ona wygrała. Zbyszek radzi się Wiki, na czym ma polegać pełnienie funkcji wójta. Razem obmyślają całą strategię. W trakcie narady do domu wpada Kacper. Twierdzi, że uciekł z więzienia, zabijając przy tym strażnika.
Proboszcz bardzo przeżywa unieważnienie małżeństwa swojej siostry. Razem z księdzem Mundkiem przyznają, że takie unieważnienia zdarzają się coraz częściej. Jednak rzadko dwa w jednej parafii. Krystyna panuje nad emocjami, natomiast Walencik jest bardzo zdenerwowany. Izie ogromnie zależy na unieważnieniu małżeństwa. Nie chce być pośmiewiskiem, gdy jej ciąża będzie już widoczna. Podczas przesłuchania Krystyna bierze całą winę na siebie, wyznając, że nie chciała mieć dzieci z Zenkiem. Ksiądz Mundek zgadza się, że jest to dobre uzasadnienie unieważnienia małżeństwa. Sprawa Stacha i Bożeny jest trudniejsza. Ksiądz Antoni obawia się, że ucierpią w niej przede wszystkim dzieci. Okazuje się, że w tym wypadku ksiądz Mundek nie widzi powodu do unieważnienia ślubu. Twierdzi, że drugie małżeństwo jest nieważne według prawa boskiego. Stach nie kryje złości. Jerzyk obawia się, że po powrocie Kacpra z więzienia będzie się musiał wyprowadzić. Kacper jednak nie ma zamiaru ich wyrzucać.
Mundek nie widzi szans na unieważnienie ślubu Bożeny i Stacha. Można tylko liczyć na cud. Czarek jest zmęczony swoją sytuacja rodzinną. Bardziej zależy mu na Bożenie niż na zachowaniu sakramentów. Namawia żonę, aby odeszła od Kościoła. Każe jej wybierać między Bogiem a ich związkiem. Pod nieobecność Czarka przychodzi Stach. Zastaje Bożenę płaczącą. Po rozmowie z Michałem Stasiek postanawia zmienić swoje zeznanie. Przed księdzem stwierdza, że nigdy nie kochał Bożeny. Wiki zakochała się w Kacprze, chociaż odbiega on od jej ideału mężczyzny. Obawia się, że chłopak znowu może popełnić przestępstwo. W pewnym momencie do domu przychodzi dziwny typ, kolega Kacpra z celi. Wiki jest zdenerwowana tą wizytą. Szybko pozbywa się Krzywego. Kacper szuka pracy. Machejko twierdzi jednak, że wyrokowcowi nikt nie da pracy.
Bożena jest pewna, że Stasiek skłamał przed księdzem. Nie wie, czy się z tego cieszyć, czy nie. Ma wobec niego wyrzuty sumienia, że został sam bez dzieci i domu. Podejrzewa, że nadal ją kocha i dlatego powiedział nieprawdę. Myśli, że powinna coś zrobić dla uspokojenia sumienia. Czarek chce zostawić całą sprawę w rękach Boga. Bożena twierdzi, że chce być z Czarkiem, lecz jej oczy mówią co innego. Kacper szuka pracy. Oczekuje jednak lepszej posady niż może w rzeczywistości dostać. Wiki ma do niego pretensje, że rozważa powrót na drogę przestępczą. Kacper wypomina jej, że sama nie ma nic przeciwko mieszkaniu w domu kupionym za nielegalne pieniądze. Zbyszek traci wiarę w siebie. Wiki obiecuje mu pomóc w jak najlepszym zaprezentowaniu się wyborcom, kiedy jednak dochodzi do kwestii programu wyborczego okazuje się, że program jeszcze nie powstał. Wiki obiecuje, że go napisze pod warunkiem, że Zbyszek znajdzie Kacprowi pracę. Do gospody przychodzi Grażyna. Zamawia dużo alkoholu.
Grażyna zostaje zwolniona z aresztu. Od razu udaje się do gospody. Twierdzi, że jej syn zapłaci za szkody. W zastaw zostawia Krystynie zdjęcie Antka. Antek jest zaskoczony przyjazdem matki. Daje jej pieniądze na hotel i obiecuje spotkać się z nią później. Gdy jednak wraca z większą gotówką matka znika z kościoła. Grażyna kompletnie pijana wraca na mszę celebrowaną przez syna. Swoim zachowaniem przynosi mu wstyd przed wiernymi. Jerzyk nie wierzy w wygraną Zbyszka w wyborach. Wiki namawia jego i Irkę, by wspólnie pomogli Jerzykowi. Tłumaczy im, że opłaca się mieć ?swojego? wójta. Przy okazji prosi Jerzyka o pracę dla Kacpra. Nie chce, aby znowu trafił do więzienia. Kacper nie chce kopać rowów, bo to zajęcie uwłacza jego godności. Ale Wiki pragnie, by się zmienił i nie był taki jak kiedyś, zanim go poznała. Kiedy mu o tym mówi Kacper zaczyna się z niej naśmiewać, raniąc dziewczynę szyderczymi słowami. Gdy chłopak wyznaje jej na koniec miłość, Wiki ucieka. W gospodzie koi żal.
Wiki broni się przed uczuciem do Kacpra. Zdaje sobie sprawę, że nie jest on odpowiednim kandydatem na męża. Aby oderwać się od dręczących ją myśli, angażuje się w program wyborczy Zbyszka. Ma już gotowy plan działania, pozostaje tylko zebrać podpisy wyborców. Kacper po nocy spędzonej poza domem przychodzi do gospody. Irka radzi mu, by się nie poddawał. Uważa, że chłopak ma jeszcze szanse u Wiki. Po powrocie do domu Kacper oświadcza dziewczynie, że się poprawi i następnego dnia znajdzie pracę. Wiki jest zadowolona, ale wciąż odnosi się do Kacpra z dystansem. Halina nie wierzy w Zbyszka. Nie zamierza nawet podpisać się pod jego zgłoszeniem do wyborów. Listy obecnego wójta również nie chce podpisać, broniąc się, że nie zna się na polityce. Tym samym naraża się poważnie wójtowi, który wychodzi rozgniewany. Grzybowa pod pretekstem odbioru tacowego próbuje się czegoś dowiedzieć na temat matki wikarego. Kobieta ma problem z alkoholem, skompromitowała syna w kościele na oczach wiernych.
Proboszcz chce pomóc matce wikarego. Doktor Blumental doradza kurację odwykową. Wikary obwinia siebie o zły stan matki. Uważa, że powinien jej pomóc znacznie wcześniej. Grażyna nie ma zamiaru poddać się leczeniu i dlatego ucieka z plebanii. Nie chce dopuścić do siebie myśli, że jest chora. Ksiądz Antoni ma za złe wikaremu, że pozwolił odejść matce. Tymczasem Grażyna próbuje kupić alkohol. Grzybowa odmawia jej sprzedaży, czym doprowadza kobietę do szału. Kiedy Antek dowiaduje się o całym zamieszaniu z matka, wymusza na Grzybowej, aby ta złożyła donos na Grażynę. Nie widzi lepszego sposobu wyrwania matki ze szponów nałogu. Zbyszek próbuje przekonać proboszcza do swojego programu. Ten jednak nie daje się nabrać na przedwyborcze obietnice. Uważa, że Zbyszek nie włożył serca w swój program, a cały ciężar przygotowań wzięła na siebie Wiki. Zbyszek zarzuca księdzu wygórowane wymagania. Czuje się urażony brakiem poparcia ze strony duchownego. Wiki jest bardzo szczęśliwa, że Kacper szuka pracy.
Grzybowa ma wyrzuty sumienia, że doniosła policji na Grażynę. Zwierza się z tego proboszczowi. Ksiądz tłumaczy jej, że nie było innego wyjścia, aby jej pomóc. Opowiada jej, że wikary wychował się bez matki, czym wzbudza współczucie Grzybowej. Blumental zaczyna terapię Grażyny. Wikary cieszy się, że jego matka rozpoczyna leczenie. Ta nie chce się na nie zgodzić, a na leczenie przymusowe może zezwolić jedynie sąd. Blumental namawia Antka, aby ten spróbował przekonać matkę. Ta kategorycznie się sprzeciwia, ale w końcu podpisuje zgodę na leczenie, chociaż ogromnie boi się terapii. Piotr pod nieobecność żony zaczyna palić. Hanka przypadkiem dowiaduje się, że Józek ma tego dnia wolne. Nie wie, że mąż stara się poprawić swoją kondycję fizyczną pod okiem Joanny. Ma przed sobą jeszcze dużo pracy przed egzaminem sprawdzającym sprawność policjantów. Na razie nie dorównuje nawet w połowie swojej koleżance po fachu. Hanka tymczasem podejrzewa, że Józek ma romans. Ze swoich obaw zwierza się Gosi.
Hanka jest zła na Józka, ponieważ poprzedniego dnia okłamał ją, mówiąc, że był w pracy. Gosia twierdzi, że to jeszcze nie dowód, że ją zdradza. Kiedy jednak Hanka dzwoni do komisariatu, okazuje się, że Józek pojechał do wezwania nad Bystrawę. Para, która nocowała w ośrodku Jerzyka, nie ma bowiem zamiaru zapłacić za nocleg. Józek skutecznie interweniuje. W zamian za pomoc Jerzyk zgadza się wypożyczyć za darmo jemu i Joannie łódkę. Joanna chce kontynuować trening Józka i zmusza go do wiosłowania. Wszystko to widzi Hanka. Po powrocie do sklepu dowiaduje się od Jerzyka, że na rzece znajduje się tzw. wyspa miłości, na której urządzają sobie schadzki zakochani. Ta informacja przepełnia czarę goryczy. Wikary martwi się o matkę. Czuje się bezradny wobec jej choroby. Rozpoczyna się walka wyborcza. Dotychczasowy wójt prosi księdza Antoniego o wywieszenie w kościele jego plakatu wyborczego i próbuje namówić proboszcza, żeby napomknął o nim podczas mszy.
Wala wyjawia na plebanii, że Zbyszek będzie miał nowego konkurenta w walce o posadę wójta. Czuje się z tego powodu winna. Wie bowiem, że Zbyszkowi bardzo zależało na wygranej w wyborach. Kaśka Machejkowa mianuje Tośka członkiem komitetu wyborczego Henryka. Tosiek nie chce mieszać się do polityki, jednak daje się jej przekonać. Po długich rozważaniach do komitetu wybierają jeszcze wspólnie Walencika. Gosia daje Hani pieniądze na wyjazd do sanatorium. Józek jest tym kompletnie zaskoczony. Tosiek, dowiedziawszy się o problemach córki, postanawia poważnie porozmawiać z zięciem. Do Tulczyna przyjeżdża Ewa, córka Haliny i Zbyszka. Chce prosić rodziców o opiekę nad jej Małgosią, gdy ona ze Sławkiem będą w Alpach. Okazuje się jednak, że żadne z rodziców nie może zrezygnować ze swoich zajęć. Oboje zaczynają się kłócić przy córce. Po ich wyjściu Ewa wypytuje Józefinę o rodziców. Przyznaje, że między nią a Sławkiem też nie układa się najlepiej.
Józek, początkowo zaskoczony wyjazdem Hanki, uznaje, że należy jej się odpoczynek. Gdy daje jej swoją kartę płatniczą, Hania wybucha płaczem. Nie rozumiejąc jej zachowania, Józek prosi o radę Joannę. Ta zgaduje, że Hanka ma coś na sumieniu. Sugeruje, że ma romans ale Józek nie wierzy w taką możliwość. Chce pokazać Hani, jak wiele dla niego znaczy. Józefina próbuje pomóc wnuczce w ratowaniu jej małżeństwa. Musi więc jechać na kilka tygodni do Poznania. Ewa odkrywa, że Zbyszek zdecydował się na kandydowanie w wyborach z miłości do żony, której chce udowodnić, że jest coś wart. Po wyjściu z domu Ewa spotyka Rafała, swojego byłego chłopaka. Idą razem do gospody i przy piwie rozmawiają o życiu. Gdy Rafał dowiaduje się, że Ewie i Sławkowi dobrze się powodzi, wpada w zły nastrój. Jego życie nie potoczyło się tak pomyślnie. Wini za to Ewę i fakt, że się kiedyś rozstali. Janusz nie może znieść obojętności Konstancji. Próbując ją zmusić do jakiejkolwiek reakcji, sam wpada w szał.
Babcia Józia dziwnie się zachowuje. Nie odzywa się i nikt nie wie, co się stało. W końcu wychodzi na jaw, że ma problemy z zębami. Proboszcz namawia ją na wizytę u dentysty, ale Józia obawia się, że naprawa mostka pochłonie majątek. A parafialnych pieniędzy przecież nie może przyjąć. Z pomocą przychodzi Karolina, proponuje, aby jej mama przesłała pieniądze z Anglii. Dziewczyna jest przekonana, że tylko w ten sposób można pomóc Józefinie. Józek ma nadzieję, że pod nieobecność Hani odpocznie przed telewizorem przy kufelku piwa. Tymczasem Joanna nie pozwala mu pić, uważając, że powinien się odchudzać. Józek nie ma jednak zamiaru wyjechać na obóz kondycyjny. Ale komendant posterunku, Piotr, wydaje rozkaz, któremu on musi się podporządkować. Na wyjazd Józka nie zgadza się Gosia. Nie dość, że dzieci miałyby zostać pod jej opieką, to jeszcze ciągle pamięta obawy Hani o wierność Józka. Tosiek nie może darować zięciowi, że ten krzywdzi jego córkę.
Tosiek nie chce zdradzić Gosi tajemnicy Józka. Żona musi mu wierzyć na słowo, że Józek i Joanna nie robią nic złego. Do sklepu Tośków zagląda wójt. Jest zawiedziony, że Tosiek wspiera kandydaturę Leszczyńskiego. Sądzi, że na tej rywalizacji obaj mogą stracić. Tosiek nie obawia się jednak przegranej i zamierza wspierać kandydata, któremu ufa. Grzybowie nie są aż tak odważni: postraszeni przez wójta wycofują się z wyborczej rywalizacji. Józefina nadal ma opory przed wzięciem pieniędzy na kosztowne leczenie zębów. W końcu daje się przekonać. Po wyjściu z banku jest pełna podziwu dla postępu techniki w obecnych czasach. W rezultacie okazuje się, że wzbraniała się przed przyjęciem pieniędzy dlatego, że boi się dentysty. Wala i Krystyna są zaniepokojone stanem Konstancji. Lekarze twierdzą, że z tak głębokiej depresji będzie się długo leczyła. Wala prosi proboszcza o pomoc w wygnaniu złego demona, który opanował Kotkę. Ten zły duch to Tracz.
Markowi nie podoba się, że Krystyna odwiedza Konstancję. Uważa, że nie powinna opiekować się fałszywą przyjaciółką, która ją wykorzystała i naraziła na niebezpieczeństwo. Wala zamierza pod nieobecność Konstancji wychowywać Pawełka w duchu chrześcijańskim. Liczy przy tym na pomoc Osy. Oczywiście wszystko musi się odbywać w tajemnicy przed Traczem. Osa nie może uwierzyć słowom Wali i Krystyny, że Konstancja udawała miłość do Tracza, aby się na nim zemścić. Czuje się winny, że temu nie zaradził. Walencik, Machejkowa i Tosiek oblewają sukces w zbieraniu podpisów pod kandydaturą Henryka. Kłopot w tym, że jeszcze powiadomić o wszystkim głównego zainteresowanego. Leszczyński nie zgadza się na udział w wyborach. Podczas gdy sztab wyborczy urządza strajk okupacyjny, Henryk wymyka się z własnego domu. Po przypadkowym spotkaniu z wójtem zmienia zdanie i zamierza wygrać wybory.
Józefina wyjechała do Poznania. Księża zostali sami na plebanii. Wikary proponuje, że będzie zamiast niej gotował obiady. Proboszcz nie jest pewien, czy to dobry pomysł, ale zostawia Antkowi wolną rękę. Jak się okazuje, ks. Antoni miał rację: potrawa przyrządzona przez młodego księdza nie nadaje się do jedzenia. A wikary nic innego do jedzenia nie kupił. Kaśka chce wywiesić w kościele plakat wyborczy Henryka Leszczyńskiego. Proboszcz nie chce jednak faworyzować żadnego z kandydatów, dlatego czeka, aż wszyscy przygotują plakaty. Wkrótce okazuje się, że pod wpływem obecnego wójta Grzyb zrezygnował z kandydowania. Proboszcz radzi Grzybowej zgłosić sprawę szantażu na policję. Grzybowa woli walczyć własnym sposobem: zagłosuje przeciw wójtowi. Osie nie daje spokoju konflikt między Traczem i Konstancją. Musi wiedzieć, kto kogo naprawdę zdradził. Janusz nie rozumie, dlaczego Osa tak bardzo się tym wszystkim przejmuje. Tłumaczy mu, że dał Kotce drugą szansę, ale ona jej nie wykorzystała.
Wala przyjeżdża do domu Tracza, żeby zająć się małym Pawełkiem. Ten strofuje ją, że się spóźniła. Wala stara się załagodzić sytuację, rozumie, że Tracz martwi się odejściem Osy, który przepadł bez wieści. Tymczasem Osa przebywa w ośrodku wypoczynkowym Jerzyka. Pije od kilku dni, nie widzi sensu dalszego istnienia. Bez Tracza, który kierował jego życiem, czuje się zagubiony, ale nie mógł dłużej akceptować jego postępowania. Jerzyk martwi się, że Osa tyle pije. Pod pretekstem kupienia mu kolejnej butelki, jedzie na posterunek i prosi Joannę, żeby spróbowała wyperswadować mu nieustające pijaństwo. Joanna zjawia się w ośrodku i zastaje Osę pijanego. Postanawia go aresztować, gdyż Osa upił się winem, które podkradł Jerzykowi. W areszcie przynajmniej nie będzie miał dostępu do alkoholu. Po mszy wójt zagląda do zakrystii, dopytuje się, kiedy proboszcz wywiesi jego plakat wyborczy. Proboszcz oświadcza, że wywiesi plakaty wszystkich kandydatów albo żadnego.
Jagoda z Haliną śmieją się z karykatury na plakacie wyborczym wójta. Proboszcz przeprowadza śledztwo wśród ministrantów, w poszukiwaniu sprawcy zniszczenia plakatu. Wiki wspólnie z Jurkiem i Irką zastanawiają się nad przyjęciem strategii działania wyborczego. Chcą doprowadzić do debaty między obecnym wójtem a Henrykiem. Jest szansa, że Zbyszek, ten trzeci, wygra. Wiki uważa zreszta, że Zbyszek będzie najlepszym wójtem, bo jest najbardziej podobny do swoich wyborców i świetnie rozumie ich problemy. Halina niepokoi się, że ktoś znowu zniszczy plakaty wyborcze. Proboszcz ją uspokaja. Jest pewien, że nie będzie już takiego incydentu. Halina widzi powieszony na drzewie plakat z podobizną wójta. Jest jeszcze bardziej pomazany niż ten sprzed kościoła. Wiki proponuje wójtowi udział w debacie. Rozmowę przerywa wejście Halinki, która przynosi pomazane plakaty. Rolę kucharza na plebanii przejmuje siostra Tekla. Wikary jest rozczarowany. W końcu oboje postanawiają iść na kompromis.
Osa przeżywa szok na wieść, że jest bratem Tracza. Teraz chce się dowiedzieć, kto jest jego prawdziwym ojcem. Postanawia szukać go w miejscu, gdzie się wychowywał. Staje na skraju szosy i łapie okazję. Niechętnego do jazdy kierowcę przekonuje plikiem banknotów. Tracz zleca mecenasowi wykonanie badań genetycznych włosa ochroniarza. Wynik badań ma przekonać Osę o prawdziwości informacji. Na posterunku pojawia się wójt z plakatem wyborczym w ręku. Chce zgłosić doniesienie o dokonaniu obrazy władzy. Piotr słucha jego wywodów i niechętnie przyjmuje zgłoszenie. Jednocześnie zobowiązuje Joannę, żeby zwracała większą uwagę na potencjalnych niszczycieli plakatów. Wójt jest zły, że zniszczono tak wiele jego plakatów. W odwecie dorysowuje wąsy na plakacie Henryka. Niestety, zauważa to Joanna. Wiki robi jajecznicę głodnemu Kacprowi. Chłopak wrócił z Niemiec, skąd sprowadził samochód. Teraz postanawia zająć się handlem używanymi autami. Jego marzenia o przyszłych zyskach przerywa wejście Joanny.
Siostra Tekla wraz z proboszczem ustalają, że wikary już nie będzie gotował. Rozmawiają również o jego sytuacji rodzinnej. Antek odwiedza matkę w szpitalu. Kobieta jest nerwowa i pełna niepokoju. Przeprasza syna, że przez jej nałóg nie była dla niego dobrą matką. Zaczynają wspominać przeszłość, ale nie zawsze są to miłe wspomnienia. Antek dobrze pamięta te gorsze. W końcu rozżalona Grażyna każe synowi wyjść. Osa nie może sobie poradzić z prawdą o sobie. Borosiukowa próbuje mu pomóc, ale Osa cały czas mówi o Traczu jak o szefie, a nie jak o bracie. Wójt odwiedza Tracza. Opowiada mu, że ktoś niszczy jego plakaty wyborcze, na które Tracz wyłożył pieniądze. Janusz zarządza akcję odwetową. Jego ludzie zdzierają plakaty wyborcze konkurentów - Henryka i Zbyszka. Joanna, widząc taki akt wandalizmu, próbuje interweniować, jednak mężczyźni zupełnie ją ignorują. Osa przychodzi do domu Tracza. Dochodzi do nerwowej, ale szczerej rozmowy między braćmi.
Janusz powierza Osie opiekę nad domem. Chce, aby od tej pory był na równi z nim odpowiedzialny za ich majątek. Tracz zmienia też kod sejfu na datę urodzin Osy. Chce, żeby mógł on go łatwiej zapamiętać i bez problemu korzystać z zawartości sejfu. Osa jest zaskoczony ilością pieniędzy, które tam znajduje. Nie wie, co ma z nimi zrobić. Janusz jest wściekły, gdy dowiaduje się, że Osą kieruje dobro, a nie żądza siły i władzy. Kaśka składa na policji oficjalną skargę na wójta, którego podejrzewa o niszczenie plakatów wyborczych Leszczyńskiego. Po krótkiej rozmowie dochodzi jednak do wniosku, że poradzi sobie bez ich pomocy. Z problemem zwraca się za to do proboszcza. Ten nie chce się jednak mieszać do wyborów. Jako kapłan nie może poprzeć żadnego z kandydatów. Kacper po sprzedaży auta zaprasza Wiki na kolację. Ale Wiki woli pójść z nim na spacer po lesie. Podczas przechadzki Kacper próbuje wydusić z niej deklarację na temat ich wspólnej przyszłości. Wiki boi się tego związku.
Osa przynosi Borosiukowej prezent z podziękowaniem za pomoc w trudnych chwilach. Postanawia odwdzięczyć się również Joannie. W tym celu wybiera się do jubilera. Sprzedawca początkowo traktuje go z góry, ale gdy Osa wyjmuje plik banknotów, zmienia nastawienie. Po krótkiej rozmowie Osa postanawia, że oprócz prezentu dla Joanny kupi także garnitur dla siebie. Tak wystrojony przychodzi do Joanny. Ta jednak nie chce z nim rozmawiać, ponieważ uważa, że Osa "się sprzedał". Jurek spieszy się do ośrodka wypoczynkowego. Irka namawia go, aby dał Wiki i Kacprowi jeszcze trochę czasu po ich pierwszej wspólnej nocy. Irka ma wrażenie, że kiedyś jej mąż był bardziej romantyczny i spędzał z nią więcej czasu. Teraz oboje żyją tylko pracą. Po nocy spędzonej w ośrodku Wiki i Kacper wyznają sobie miłość. Dziewczyna jest bardzo zakochana. Irka zazdrości jej tego wspaniałego stanu. Zbyszkowi wciąż giną plakaty. Wikary drukuje dla niego nowe, ale radzi mu, żeby zamiast plakatów roznosił ulotki.
Hanka wraca z sanatorium. Jest wyraźnie ładniejsza i bardziej wypoczęta. Józek cieszy się na jej widok, ale kompletnie nie zauważa różnicy i szybko umyka do pracy. Na miejscu okazuje się, że dostał na ten dzień wolne, jednak zamiast wrócić do domu, postanawia opowiedzieć Joannie o przebytym szkoleniu. Z wdzięczności za pomoc zaprasza ją również na lody. Widzi to Hanka. Jest zła i smutna. Postanawia się na nim zemścić. Irka cierpi, słuchając opowieści zakochanej Wiki. Chciałaby wprowadzić trochę świeżości w swoje małżeństwo. I choć mąż daje jej kwiaty i zapewnia o miłości, Irka nie czuje, że jest kochana. Wiki martwi się o Zbyszka. Między kandydatami ma dojść do debaty, a dziewczyna wie, że jej podopieczny nie jest zbyt błyskotliwy i Leszczyński na pewno to wykorzysta. Wiki chce więc odwołać debatę, argumentując tym, że do debaty nie chce przystąpić wójt. Henrykowi nie przeszkadza jednak nieobecność wójta. Chętnie weźmie udział w debacie tylko ze Zbyszkiem.
Tosiek namawia Józka, aby wyjaśnił wszystko Hani. Tłumaczy mu, że jego żona myśli, że ma romans z Joanną. Przejęty Józek postanawia wszystko naprawić. Kupuje żonie kwiaty, ale tym gestem tylko wzbudza w niej kolejne podejrzenia. Tracz cieszy się, że Osa w końcu odpowiednio dysponuje swoimi pieniędzmi. Osa jednak martwi się, że Joanna nie chciała przyjąć od niego cennego prezentu. Wyrzuca bratu, że to przez niego nie ma szans u dziewczyny. Twierdzi, że Janusz potrafi tylko niszczyć. Widząc, że nawet rozwścieczywszy Janusza, nie ponosi za to żadnej kary, Osa dochodzi do wniosku, że ma nad nim władzę. Postanawia uratować go od zła i sprowadzić na dobrą drogę. Na plebanię przychodzi Marian Sikora i składa na ręce proboszcza swój testament. Postanowił bowiem, że po jego śmierci cały jego majątek ma przypaść Kościołowi. Twierdzi, że jego dzieci wszystko by zmarnowały. Proboszcz odmawia przyjęcia tego daru, przekazywanego nie z serca, lecz ze złości.
Wikary sporządził ankietę mającą na celu zbadanie tendencji przedwyborczych. Jest zaskoczony wynikami. Obawia się, że obecny wójt znów wygra wybory. Do proboszcza przychodzi Radek Sikora, syn Mariana. Żąda od księdza zwrotu testamentu ojca. Nie rozumie jego postępowania. Proboszcz twierdzi, że Marian tak naprawdę nie chce oddać majątku Kościołowi i ostatnie jego decyzje były krzykiem rozpaczy. Radzi mu porozmawiać z ojcem, zanim będzie za późno. Okazuje się, że Marian jednak podrzucił swój testament proboszczowi. Do Tulczyna wraca Józefina. Tym samym kończy się samowola księży. Proboszcz wypija w tajemnicy przed gospodynią ostatnią kawę. Antek musi się za to zmierzyć z innym problemem. Nie wie, jaka będzie reakcja Józefiny na widok nowej kuchenki. Wbrew obawom obydwu księży, prezent bardzo ją cieszy. Hania jest pewna, że Józek zdradza ją z Joanną. Dowodem mają być kwiaty, które od niego dostała zupełnie bez okazji. Gosia bezskutecznie próbuje ją uspokoić.
Zbyszek jest dumny z siebie, gdy dowiaduje się, że według sondaży gazety parafialnej zebrałby 28% głosów. Wikary nie podziela jego radości, wiedząc, że obecny wójt osiągnął dużo lepszy wynik. Wójt cieszy się i tylko zaciera ręce, natomiast Henryk jest wściekły. Nie wie, że ankieta została sfałszowana przez Jagodę na zlecenie wójta. Henryk widzi, że jedyną szansą pokonania wójta jest zjednoczenie przeciw niemu sił ze Zbyszkiem. Hanka jest zła na Józka. Boi się, że ich rodzina się rozpadnie, jeśli Józek wyjedzie z Polski. Tosiek jednak wierzy w niego, mówi, że to dobry chłopak. Ma nadzieję, że Hania zaufa mężowi, który pnie się po szczeblach kariery także dla dobra jej i dzieci. Po nieudanej próbie wręczenia naszyjnika Joannie Osa daje go Borosiukowej. Ta jednak również nie chce przyjąć prezentu. Woli, żeby dostała go Joanna. Borosiukowa namawia Osę na szczerą rozmowę z dziewczyną. Joanna, słysząc, że Osa chce zmienić Tracza w dobrego człowieka, nie wierzy, że to mu się uda.
Do wikarego przychodzi matka. Grażyna dostała przepustkę ze szpitala na dwa dni. Wikary obawia się, że matka nie wytrwa w postanowieniu i znowu zacznie pić. W czasie procesji matka znika z oczu Antka. Grażyna w starszej części cmentarza spotyka Machejkę i Martyniuka, którzy proponują jej toast za zmarłych. Antek dostrzega, jak matka trzyma butelkę wódki i ucieka ze wstydem. Okazuje się jednak, że po jego odejściu Grażyna wylała zawartość butelki. Osa namawia Janusza na podróż do Włodawy, na grób ojca. Janusz wyznaje, że nienawidzi Kościoła. Jego ojca zniszczył ksiądz, który po przegranej w pokera doniósł na niego milicji. Po stracie majątku i innych licznych nieszczęściach, ojciec Tracza zmarł na zawał. W końcu Tracz ulega namowom Osy i jedzie z nim do Włodawy na grób ojca. Pod wpływem wspomnień zaczyna się otwierać. Jednak nie ma zamiaru modlić się o spokój swych bliskich.
Janusz jedzie z bratem do Włodawy na grób ojca. Osa wyciąga od niego informacje o rodzinie. Tracz w końcu zaczyna się otwierać. Jednak nie ma zamiaru modlić się o spokój swych bliskich. Od koleżanki swojej zmarłej matki Osa dowiaduje się, że człowiek, który go wychowywał, wiedział, że Osa nie jest jego synem, lecz mimo to bardzo go kochał, podobnie jak jego matkę, chociaż ta zdradziła go z Traczem. Henryk jest zazdrosny o Walę, która bardzo angażuje się w pracę u Tracza.
Henryk proponuje Zbyszkowi, aby połączyli siły w walce z wójtem. Dla Zbyszka nie jest to łatwa decyzja, szczególnie jeśli to on miałby zrezygnować z kandydowania i oddać swoje głosy dotychczasowemu rywalowi. Zbyszek dowiaduje się od żony, że zagrożenie ze strony wójta nie jest tak duże, ponieważ ankieta wikarego została sfałszowana. Wójt namawia proboszcza do zorganizowania wielkiej uroczystości na cmentarzu ku czci poległych bohaterów. Ksiądz nie uważa tego za dobry pomysł, ponieważ nie wiadomo, kto z poległych na tych ziemiach był ofiarą, a kto katem. Martyna przy grobie ojca spotyka Daniła, który przyjechał, aby uczcić jego pamięć. Nie chce z nim rozmawiać. Powracają złe wspomnienia, o których chciałaby zapomnieć. Emilia namawia Wojtka, żeby oświadczył się Martynie. Chłopak boi się wyznać jej miłość, wiedząc że dziewczyna go nie kocha. Emilia nalega, aby zaopiekował się jej córką. Wojtek w końcu prosi Martynę o rękę.
Wikary szuka dla matki domu, w którym miałaby zamieszkać po zakończonej terapii odwykowej. Wojtek informuje proboszcza, że poprosił Martynę o rękę. Proboszcz martwi się o chłopaka. Wie, że Martyna nie pozbierała się jeszcze po śmierci ojca i zerwanych zaręczynach z Daniłem. Wojtek jest jednak przekonany, że podjął słuszną decyzję. Martyna docenia zalety Wojtka. Przed przyjęciem oświadczyn powstrzymuje ją fakt, że go nie kocha. Po rozmowie z Bożeną postanawia jednak wyjść za niego. Zbyszek relacjonuje Wiki przebieg rozmowy z Leszczyńskim. Wie, że jeden z nich musi zrezygnować z kandydowania dla dobra ogółu. Pojedynek w debacie ma wyłonić tego, który dalej będzie walczył o stanowisko z obecnym wójtem. Henryk jest zdecydowanie lepiej przygotowany do tej roli, więc Zbyszek daje za wygraną. Henryk obiecuje, że jeżeli wygra wybory, Halina nie straci pracy, a Zbyszek zostanie kierownikiem Domu Kultury. Wójt ma za złe Czesiowi, że poddał mu pomysł uczczenia poległych na tych ziemiach bohaterów
Emilia jest podekscytowana przyszłym ślubem córki. Chciałaby, żeby odbył się jak najszybciej, ponieważ obawia się przeszkód ze strony Daniła. Martyna wciąż jednak myśli o Danile. W tajemnicy przed Wojtkiem ogląda zdjęcia byłego narzeczonego. Po jej wyjściu z pokoju Wojtek odkrywa jej sekret. Ku zdziwieniu dziewczyny, nie jest zazdrosny. Razem jadą do restauracji "Meduza", gdzie Wojtek wręcza Martynie pierścionek zaręczynowy. Przy obiedzie dziewczyna upija się winem i proponuje Wojtkowi wynajęcie pokoju. Kostia namawia Daniła, aby ten sam zgłosił się na policję. Danił nie uważa, że to dobry pomysł. Ojciec daje mu jednak pieniądze i wizytówkę adwokata, który miałby go bronić. Widząc Martynę i Wojtka razem, Danił postanawia posłuchać rady ojca i udaje się do adwokata o poradę. Wójt przygotowuje się do obchodów 11 listopada. Nie dowierza informacji o rezygnacji Zbyszka z kandydowania. Z wściekłości wyrzuca Halinę z pracy. Zapomina przy tym, że należą jej się trzy miesiące wypowiedzenia.
Osa pomaga proboszczowi porządkować księgozbiór. Proboszcz upewnia Osę, że ten jest zupełnie inny niż Tracz. Z tym większym zapałem Osa chce zmienić brata w dobrego człowieka. Martyna budzi się w hotelowym pokoju. Przerażona przypomina sobie swoje zachowanie poprzedniego wieczora. Wojtek ją uspokaja, że nie zrobili nic, czego mogłaby żałować. Opowiada jej, że we śnie wymawiała imię Daniła. Zapewnia ją jednak, że będzie na nią czekał. Przed hotelem Martyna natyka się na czekającego na nią Daniła. Rozmowa jest burzliwa. Chłopak stwierdza, że to koniec ich związku. Ojcu oznajmia natomiast, że postanowił się zgłosić na policję. Borosiukowa siedzi przy grobie syna. Jest zdziwiona, że tyle osób odwiedziło ten grób. Osa zapewnia ją, że wszyscy lubili Romusia, mimo że czasami się z niego śmiali. Obiecuje sam zarobić na pomnik nagrobny dla swojego przyjaciela. Nie chce korzystać z pieniędzy Tracza. Borosiukowa ma skrupuły, czy może przyjąć taki dar. Proboszcz ją zapewnia, że to dar serca.
Jagoda porządkuje materiały wyborcze wójta. Niepokoi się o swoją przyszłość w wypadku jego przegranej. Wójt uspokaja ją, że wszystko będzie dobrze. Ich rozmowę przerywa wejście Henryka, który nie zamierza rezygnować z walki. Groźby wobec Wali sprawiły, że walka wyborcza stała się teraz dla niego walką prywatną. Joanna przynosi Borosiukowej naprawiony pedał do maszyny do szycia. Rozmawiają o Osie. Borosiukowa pyta Joannę, co czuje do Osy. Zakłopotana dziewczyna nie wie, co odpowiedzieć. Osa rozmawia z Traczem o uczciwej pracy, jaką chciałby podjąć. Tracz śmieje się z niego i powątpiewa, że w ten sposób zarobi godziwe pieniądze. Nieoczekiwanie zjawia się podekscytowany wójt, który opowiada o groźbach Henryka. Tracz postanawia wprowadzić w życie plan B - sfałszować wybory. W gospodzie Walencik oddaje Izie kluczyki do samochodu. Osa wypytuje go, czy nie miałby dla niego jakiejś pracy.
Kończy się dzień. Pod lokal wyborczy podjeżdża wojskowy samochód. Dowódca saperów twierdzi, że w lokalu wyborczym jest bomba. Każe wszystkim wyjść. Komisja pieczętuje urnę. Pozostawieni sami w lokalu wyborczym saperzy wykonują plan B, czyli fałszowanie kart wyborczych. Po wyjściu wojska, komisja ogląda nienaruszone plomby. Rozpoczyna się wielkie liczenie. Okazuje się, że głosowały również te osoby, które tego zrobić nie mogły. Grzybowa postanawia skorzystać z listy wyborców, jaką robili ministranci przed lokalem. Okazuje się, że wybory zostały ewidentnie sfałszowane. Wikary postanawia, mimo nocnej pory, skontaktować się z wójtem. Tymczasem Tracz wyjaśnia wójtowi, w jaki sposób saperzy wpłynęli na wynik wyborów. Pijany wójt idzie do Jagody. Chwali się, że dzięki Traczowi wybory są już wygrane. Miły wieczór przerywa dzwonek telefonu. Wójt zaczyna płakać.
Tracz ma nadzieję, że wybory zostaną powtórzone. Boi się, że wszystkie przekręty jego i wójta, wyjdą na jaw. W urzędzie gminy pracownicy odwracają się od byłego wójta. Nawet Czesio i Jagódka. Leszczyński odwiedza Tracza i informuje go o odejściu Wali z pracy. Tracz, korzystając z okazji, próbuje nawiązać z nim bliźszy kontakt. Henryk jednak nie ma zamiaru prowadzić razem z Januszem nieuczciwych interesów. Chce z pomocą Najwyższej Izby Kontroli wykryć wszystkie niezgodne z prawem działania poprzedniej władzy. Osa idzie do uczciwej pracy, aby zarobić pieniądze na nagrobek dla Romusia. Właściciel sklepu, w którym Osa chce pracować, jest nieufny i nieprzyjemny. Podczas jego nieobecności Osa bardzo się przykłada do pracy. Daje potrzebującym klientom zakupy na kredyt. Ci, korzystając z takiej okazji, robią dużo większe zakupy niż planowali. Szef, widząc marny utarg, złości się i w rezultacie Osa traci pracę.
Halinie jest żal wójta, który nie może zrozumieć, że po wszystkich nieszczęściach, które go spotkały ostatnio, przyjaciele go opuścili, kiedy przegrał wybory. Gdy Czesio prosi ją o wstawienie się za nim u Henryka, jest zniesmaczona. Przyznaje rację swojemu mężowi, który powiedział jej, że polityka to bagno. Po powrocie do domu godzi się w końcu ze Zbyszkiem i wyznaje mu miłość. Wójt chce się odciąć od polityki. Prosi proboszcza o pomoc w ukryciu się przed Traczem. Proboszcz odradza mu wstąpienie do klasztoru. Ale wójt wpada, jego zdaniem, na lepszy pomysł. Prosi Beatę o zdiagnozowanie u niego choroby i skierowanie do sanatorium na kilka miesięcy. Beata w rewanżu za pomoc przy prywatyzacji kliniki jest chętna do współpracy. Wójt sugeruje chorobę psychiczną. Lekarka nie jest pewna, czy wójt symuluje, czy rzeczywiście po ostatnich przejściach ma problemy ze zdrowiem. Po wyjściu z kliniki idzie do gospody, upija się i wszczyna awanturę. Piętak i Sylwia planują swój ślub.
Tracz, dowiedziawszy się, że były wójt "wariuje", postanawia za wszelką cenę nawiazać współpracę z Leszczyńskim. Tłumaczy Osie, że wbrew pozorom Henryk jest przekupny jak każdy inny, tylko trzeba znaleźć na niego odpowiedni sposób. Henryk dziękuje proboszczowi za kazanie, które wygłosił przed wyborami. Przy okazji mówi mu, że razem z Walą wyjeżdżają na wakacje. Wyjawia mu też, że starają się o dziecko. Wala obawia się jednak, że jest już za stara na dziecko. Osa znajduje kolejną pracę - - tym razem w komisie. Gdy właściciel oprowadza go po nowym miejscu pracy, do komisu wchodzi Gerard i żąda spłaty długów. W tej sytuacji Osa wyciąga broń. Kiedy jednak okazuje się, że jego szef jest nieuczciwy, a Gerard reprezentuje oszukanych przez niego klientów, Osa sam rezygnuje z pracy. Gerard proponuje Osie współpracę przy windykacji długów. Osa zgadza się, nie wiedząc, że to pomysł Tracza. Matka Piętaka wątpi, czy Sylwia wychodzi za jej syna z milości.
Janusz jest zadowolony z nowej posady brata. Osa nie wie, że Tracz maczał w tym palce. Korzystając z chwili nieobecności Osy, Tracz tłumaczy Gerardowi, że ma on sprawić, żeby Osa przestał rozróżniać, gdzie przebiega granica między dobrem a złem. U Piętaka zjawiają się Osa z Gerardem. Okazuje się, że Piętak jest winien swoim dostawcom sporo pieniędzy. Osa jest zaskoczony metodami, które stosuje Gerard. Nie podoba mu się szantażowanie i straszenie ludzi. Liczył, że będzie pomagał biednym i pokrzywdzonym. Piętakowa prosi proboszcza o pomoc. Boi się, że Sylwia nie ma uczciwych zamiarów wobec jej syna i chce za niego wyjść tylko dla pieniędzy. Martyna i Wojtek chcą szybko załatwić formalności dotyczące ich ślubu. Tymczasem ksiądz Antoni informuje dziewczynę, że Daniel przebywa w areszcie. Martyna zapewnia Wojtka, że nie myśli już o byłym narzeczonym. Pani prokurator, poruszona historią Daniela, ma wątpliwości, czy powinna go aresztować.
Martyna nie chce założyć do ślubu swojej starej sukni. Uważa, że już raz jej przyniosła pecha i teraz lepiej ją spalić. Prokurator Ola wzruszona historią Sawczenki postanawia zwolnić go z aresztu na czas trwania śledztwa. Dochodzi do spotkania Oli z Daniłem. Towarzyszy jej zaintrygowana przyjaciółka. Nie może się też doczekać kolejnego spotkania, na którym ma dojść do konfrontacji Daniła i Martyny. Patrycja, dowiedziawszy się o rychłym ślubie Martyny, postanawia pomóc jej w przygotowaniach. Liczy, że zostanie jej druhną. Przymierzając suknie ślubne, Martyna zauważa w pewnym momencie, że przez okno patrzy na nią Danił. Zawstydzony jej widokiem chłopak rzuca się do ucieczki. Wiki rozpieszcza Kacpra. Irka, widząc zachowanie przyjaciółki, studzi jej zapał, twierdząc, że niedługo romantyczne chwile zastąpi szara codzienność. Jurkowi zepsuł się samochód. To najlepszy moment, aby kupić nowy. Gdy razem z Kacprem szukają odpowiedniego auta w internecie, do domu wchodzi Maciek.
Martyna zwierza się Patrycji, że nienawidzi Daniła, ponieważ zniszczył jej życie. Patrycja nie wierzy jej słowom. Jest bowiem pewna, że dziewczyna wciąż kocha Daniła. Ale Martyna nie przyjmuje tego do wiadomości i wybiera się z Wojtkiem na nauki przedmałżeńskie. Pod wpływem tych nauk zaczyna się jednak zastanawiać, czy to właśnie z Wojtkiem powinna stanąć przed ołtarzem. Danił złorzeczy Bogu, że pozwala na to, aby ludzie się nienawidzili zamiast kochać. Ma żal do stwórcy, że nie może być z Martyną. Ojciec radzi mu, aby udał się do cerkwi i porozmawiał z Bogiem. Chce mu towarzyszyć. Wierzy, że ta rozmowa może pomóc synowi. Danił po modlitwie i rozmowie z kapłanem jest pewien, że chce odzyskać Martynę. Maciek ma się zająć przez jakiś czas ośrodkiem. Początkowo dziwnie się zachowuje i ociąga z wyjściem z domu. Próbuje też namówić Wiki na spacer. W końcu wyznaje, że ma kłopoty i chce z kimś porozmawiać. Okazuje się, że popadł w tarapaty finansowe.
Osa ma wątpliwości co do swojej dalszej kariery windykatora. Janusz przekonuje Gerarda, że druga wizyta u Piętaka mogłaby brata zupełnie zniechęcić, jeśli zważyć na metody perswazji, jakich miałby użyć. Nalega, aby ostrożnie popracował nad Osą. Gerard daje Osie zadanie, które ma wykonać sam, podczas gdy on odwiedzi Piętaka. Pierwsze zadanie Osy przynosi jednak odwrotny skutek. Jego klientką jest bowiem biedna, bezradna kobieta, która kompletnie nie ma środków na spłatę długu. Zamiast odzyskać od niej pieniądze, Osa postanawia jej pomóc, ale ukrywa prawdę przed przełożonym. Wyjawia za to sekret bratu , który słysząc to, jest załamany. Maciek ma dosyć kobiet. Po porannej sprzeczce z Wiki koi smutek przy kuflu piwa. Zwierza się przy tym Machejce ze swoich kłopotów. Mówi, że roztrwonił kilkaset tysięcy złotych. Zaczyna żałować, że tak łatwo przepuścił majątek. Machejko nie może zrozumieć, jak można być tak bogatym i wszystko stracić w głupi sposób.
Zarówno Danił jak i Martyna są bardzo przejęci konfrontacją w prokuraturze. Podczas przesłuchań wracają wspomnienia razem przeżytych chwil. Martyna nie wytrzymuje napięcia. Wojtek zabiera dziewczynę z prokuratury, każąc Danile trzymać się od Martyny z daleka. Do Tulczyna przyjeżdża ksiądz Mundek. Ma prośbę w imieniu księdza Artura. Okazuje się, że ksiądz Artur wyjeżdża co pewien czas na misje wśród brytyjskiej Polonii. W przerwach między wyjazdami nie ma się gdzie zatrzymać. Ksiądz Antoni chętnie zgadza się przyjąć go pod swój dach. Jurek i Kacper wracają z Niemiec z nowym samochodem. Kiedy Jurek dowiaduje się, że Maciek nie dbał o ośrodek tak, jak go o to prosił, wpada we wściekłość. Urażony Maciek postanawia sprzedać swoje udziały. Daje Jurkowi dwa tygodnie do namysłu oraz prawo pierwokupu. Jurek nie jest tym zachwycony, obawia się, że nie będzie w stanie zebrać pieniędzy w tak krótkim czasie. Kacper jest zazdrosny o Wiki i jej kontakty z Maćkiem.
Ksiądz Artur zwierza się na plebanii, że tęskni za Polską, polskim jedzeniem i zwyczajami. W Anglii kościół katolicki różni się nieco od polskiego. Józefina najbardziej zbulwersowana jest informacją o przypadkach żonatych księży. Ksiądz Antoni podchodzi do tych różnic bardziej pobłażliwie. Marta dowiaduje się od Grzybowej o powrocie księdza Artura. Przychodzi do kościoła na ślub Piętaka i Sylwii, wiedząc, że Artur też tam będzie. Podczas rozmowy z księdzem Marta przyznaje, że bardzo jej go brakowało, ale nie powinni wracać do tego, co było między nimi. Po powrocie z kościoła matka Piętaka częstuje młodą parę chlebem i solą, jak nakazuje tradycja. Nieostrożny Piętak rozsypuje sól, co jest uważane za zły znak. Po wyjściu pana młodego Sylwia każe teściowej sprzątnąć sól, twierdząc, że w jej domu musi być porządek. Jurek nie ma pieniędzy na wykupienie udziałów Maćka w ośrodku i nie jest w stanie ich zdobyć w ciągu dwóch tygodni.
Grzybowa "powodowana troską" martwi się obecnością księdza Artura w Tulczynie. Twierdzi, że ludzie będą plotkować o nim i Marcie. Za to sama po wyjściu z plebanii mówi Kaśce Machejkowej, co jej leży na sercu. Po spotkaniu z Tośkiem postanawia zniszczyć konkurencję. Nie może znieść, że Tośkom lepiej się powodzi niż jej i że mogą sobie pozwolić na kupno nowego samochodu. Ma zamiar przeprowadzić rekonesans i ewentualnie nasłać na nich inspekcję sanitarną. Olek, brat Marty, cieszy się z powrotu księdza Artura. Liczy na to, że wszystko będzie tak jak dawniej, zanim ksiądz wyjechał z Tulczyna. Marta tłumaczy bratu, że ksiądz nie może już ich odwiedzać. Olek nie chce się z tym pogodzić. Twierdzi, że jemu, w przeciwieństwie do Marty, wolno kochać Artura. Dlatego też odwiedza go w kościele i zaprasza na obiad. Olek jest pewny, że Artur również kocha Martę. Ksiądz nie wie, co mu odpowiedzieć. Krzysiek, chłopak Marty, liczy, że ksiądz Artur pomoże mu znaleźć pracę w Anglii.
Janusz nie jest zadowolony z opieki Gerarda nad Osą. Uważa, że brat pomagając biednym psuje mu reputację. Liczy na poprawę z jego strony, w innym wypadku to jego czeka windykacja. W zakładzie stolarskim Osa udaje twardszego niż u poprzedniej klientki, ale w tajemnicy przed Gerardem obiecuje dłużnikowi swoją pomoc. Ksiądz Artur zapewnia proboszcza, że jego przyjaźń z Martą nie miała żadnych podtekstów. Żałuje jednak, że Bóg nie powołał go dopiero teraz, ponieważ mógłby być żonatym księdzem. Taka sytuacja jest możliwa, jeżeli ksiądz był wcześniej duchownym innego chrześcijańskiego wyznania (np. anglikańskiego), a następnie uzyskał dyplom z teologii katolickiej w seminarium duchownym. Artur zastanawia się czy to sprawiedliwe, że jedni księża mogą założyć rodzinę, a inni muszą żyć samotnie. Proboszcz upomina go, że należy trzymać się narzuconych zasad, zwłaszcza że ślubował czystość. Krzysiek przeprasza Martę za swoje zachowanie.
Henryk Leszczyński oficjanie wygrywa wybory samorządowe. Tuż po powrocie jego i Wali z podróży, do nowego wójta przychodzi Kaśka Machejkowa z gratulacjami. Liczy, że jako szefowa jego komitetu wyborczego dostanie teraz posadę w gminie. Tosiek skarży się proboszczowi, że Grzybowa chce go zniszczyć i grozi mu kontrolami. Ksiądz podejrzewa, że Tosiek boi się kontroli sanepidu, bo ma nie całkiem czyste sumienie. Radzi mu, aby sam dogadał się z Grzybową. Ale Tosiek zamiast załagodzić konflikt, jeszcze go zaostrza, grożąc Grzybowej odwetem. Ksiądz Artur wyjeżdża do Anglii. Tuż przed jego odjazdem na plebanii zjawiają się Olek i Krzysiek. Chłopak Marty prosi księdza o pomoc w znalezieniu pracy w Anglii. Artur odmawia: najpierw Krzysiek musi nauczyć się języka. Olek odprowadza księdza do busa. Osa pomaga dłużnikom w zdobyciu pieniędzy na spłatę wierzycieli. Odbiera pieniądze od firmy, która była winna pieniądze stolarzowi. Wkrótce okazuje się, że firma należy do Tracza.
Henryk jest wdzięczny Wali, że dzięki niej odzyskał zdrowie i wiarę w życie, a nawet został wójtem. Po wygranej Leszczyńskiego Halina nabiera pewności siebie. Wie, że teraz nie straci pracy w urzędzie. Daje to wyraźnie odczuć Wandzie, z którą często się kłóciły. Ale nie tylko Wanda boi się o posadę. Czesio jako najbliższy współpracownik poprzedniego wójta również czuje się poważnie zagrożony. Z tego powodu podczas nieoficjalnej pierwszej wizyty nowego gospodarza gminy nadskakuje Leszczyńskiemu jak tylko może, proponując spotkanie zapoznawcze przy koniaku. Na nieszczęście księgowego, Henryka interesują tylko papiery. Szykują się jednak zmiany personalne w gminie. Tracz jest wściekły na Gerarda, ponieważ ten nie spełnił jego oczekiwań i nie spowodował, że Osa stał się tak bezwzględny jak on. Janusz wyrzuca go z pracy i ze swojego domu. Osie jednak mówi, że to Gerard właśnie sam go wyrzucił. Wierząc słowom brata, Osa ma żal do pracodawcy, że zwolnił go bez słowa.
Na plebanię przychodzi komendant Piotr. Nalega, aby wikary złożył zeznania w sprawie kradzieży samochodu. Ksiądz Antek nie chce tego zrobić. Uważa, że sam wymierzył złodziejom karę. Józefina martwi się o Piotra. Po raz kolejny czuje od niego woń alkoholu. Piotr jest zły z powodu przedłużającej się nieobecności żony. Dowiaduje się, że Barbara nie przyjedzie do Polski nawet na święta. Karolina, widząc ojca w kiepskim stanie, zwraca mu uwagę, że za dużo pije. Wiki na wieść o rychłym powrocie Kacpra z Niemiec ucieka z domu. Potrzebuje jeszcze kilku godzin na podjęcie decyzji, czy przyjąć jego oświadczyny. Kacper jest wściekły, gdy od Irki dowiaduje się o wahaniach Wiki. Idzie do gospody, gdzie spotyka znajomego z więziennej celi. Krzywy ma dla niego zlecenie. Proponuje mu zdobycie dużych, lecz nielegalnych pieniędzy. Tymczasem Wiki zwraca się o poradę do proboszcza. Dzięki niemu dziewczyna uświadamia sobie, że okres narzeczeństwa może trwać długo.
Kacper, uradowany, że Wiki przyjęła jego oświadczyny, odrzuca propozycję Krzywego robienia kolejnych nielegalnych interesów. Zamiast tego proponuje narzeczonej wyjazd w góry. Ale pod nieobecność Wiki Krzywy nachodzi Kacpra w domu. Nie przyjmuje odmowy wykonania zadania, ponieważ zlecenie dał sam Janusz Tracz. Krzywy szantażuje Kacpra, grożąc, że w razie nieposłuszeństwa zrobi coś złego Wiki. Zrezygnowany Kacper musi przystać na jego warunki. Gdy Wiki dowiaduje się, że Kacper znów wszedł w kolizję z prawem, nie chce z nim rozmawiać. Po weselu, na które Machejkowie zostali zaproszeni, Kaśka trafia do szpitala z rozpoznaniem zatrucia salmonellą. Korzystając z jej nieobecności, Machejko tęgo pije w gospodzie za jej zdrowie. Jego kompan zazdrości mu "słomianego wdowieństwa". Machejko czuje się jednak nieswojo: nigdy dotąd nie rozstawał się z żoną na dłużej niż dwa dni. Ostatecznie on też ląduje w szpitalu na? płukaniu żołądka. Henryk wprowadza zmiany w urzędzie gminnym.
Komendant przysparza rodzinie problemów. Wszyscy martwią się, że za dużo pije. Józefina nie zamierza jednak zostawiać go samego z tym poblemem. Po rozmowie z Karoliną odwiedza zięcia na posterunku i dobitnie mówi mu, co myśli o jego postępowaniu. Rozmowę przerywają im Józek i Joanna. Joanna nie daje Józkowi spokoju. Dba o jego kondycję fizyczną, pilnuje też, żeby przed wyjazdem za ocean uczył się języka angielskiego. Kiedy oboje zostają wezwani na kolejną interwencję, chcą zawiadomić o tym Piotra, ale okazuje się, że komendant znów jest pijany. Oboje są zmuszeni sami zająć się sprawą. Wiki jest wściekła na Kacpra, że daje się wciągać w brudne interesy Tracza. Postanawia utrudnić mu wyjazd do Niemiec. Korzysta z nadarzającej się okazji i podstępem kradnie samochód, którym narzeczony miał tam pojechać. Odwiedza Tracza. Prosi go o pomoc w pozbyciu się Krzywego. Janusz w zamian za przysługę zgadza się pomóc dziewczynie i posyła swoich ludzi, aby uciszyli Krzywego.
Osa chce zostać akwizytorem. Będzie sprzedawał poduszki ortopedyczne. Po pierwszych spotkaniach z potencjalnymi klientami okazuje się, że Osa jest stworzony do tej pracy. Jego pracodawca jest zachwycony. Joanna przesłuchuje mężczyznę zatrzymanego za pobicie żony. Słuchając jego uwag na temat bicia kobiet, nie wytrzymuje i wymierza mu cios w brzuch. Wypuszcza go na wolność. Nie da mu jednak spokoju. Mężczyzna musi mieć się na baczności. Później okazuje się, że to ona może mieć problemy, ponieważ mężczyzna zrobił sobie obdukcję lekarską. Joanna przyznaje Józkowi, że boi się o komendanta, który ma problem z alkoholem. Sprawa może wyjść na jaw i komendant zostanie zwolniony z pracy. Józek postanawia z nim porozmawiać. Komendant jednak bagatelizuje problem.
Jurek traci szansę na odkupienie ośrodka. Mija termin, jaki dał mu Maciek na zebranie pieniędzy. Ksiądz Adam dowiaduje się od Wiki, że zaręczyła się z Kacprem. Zaprasza ich oboje na rekolekcje dla małżeństw. Po rekolekcjach wyznaje Kacprowi, że ma moralny dylemat związany z ich związkiem Jako ksiądz uważa, że powinni wziąć ślub jak najszybciej. Jako brat wolałby jednak najpierw lepiej poznać przyszłego szwagra. Krystyna zarzuca Markowi, że żyje z nią, chociaż pozostaje w związku małżeńskim z inną kobietą. Domaga się, aby zdecydował, gdzie spędzi wigilię. Grzybowa oświadcza proboszczowi, że zakończyła wojnę z Tośkiem.
Osa próbuje sprzedać proboszczowi poduszkę ortopedyczną. Zależy mu również na pozyskaniu klientów w domu seniora w Starej Wiośnie. Kiedy jednak pokazuje poduszkę Zbyszkowi ten twierdzi, że Osa został oszukany, a poduszka powinna kosztować kilkanaście złotych. Osa nie ma zamiaru oszukiwać ludzi. Zmusza swojego "trenera" do zwrotu pieniędzy nabywcom towaru. Gdy jednak odwiedzają jedną z klientek, okazuje się, że jest ona całkiem zadowolona z zakupu. Mimo to Osa wyznaje kobiecie prawdę i zabiera jej poduszkę. Proboszcz dowiaduje się o sprzedawanych przez Grzybów kartkach, rzekomo namalowanych przez upośledzone dzieci. Zaskoczony tą informacją odwiedza osobiście Grzybową. Przekonuje ją, by oddała cały dochód na rzecz biednych dzieci. Marek postanowił spędzić Wigilię z Krystyną, z dala od córki. Jest mu z tego powodu przykro. Ale cieszy się, że w święta będzie z Krystyną. Gdy Marek kupuje choinkę, niespodziewanie do Tulczyna przyjeżdża Ula z Majką. Krystyna jest tym wyraźnie rozdrażniona.
Krystyna jest zła od rana. Po jej wyjściu dochodzi do poważnej rozmowy między Ulą i Markiem. Tymczasem Majka rozmawia z Kasią. Zaczyna być zazdrosna o tatę. Nie może się pogodzić z myślą, że ojciec spędza tyle czasu z Kasią, zamiast z nią. Ale widząć, że rodzice rozmawiają ze sobą, odzyskuje humor. Ula zostaje na święta z córką. Antek potępia postępowanie Grzybowej, która chciała zarobić na biednych dzieciach. Proboszcz wykazuje więcej zrozumienia. Uważa, że Grzybowa ma sumienie, tylko trzeba je w niej obudzić. Józefina nie zgadza się, aby Karolina spędzała święta sama z ojcem. Piotrowi nie podoba się, że wszyscy wtrącają się do jego życia. Nadal bagatelizuje swój problem z alkoholem. Zaczął nawet pić na służbie, co bardzo niepokoi Józka. Joanna, oskarżona o pobicie "damskiego boksera", ma się stawić jutro na przesłuchanie. Okazuje się, że za takie przewinienie może stracić pracę. Henryk uważa, że coroczne przyjęcie wigilijne tym razem nie powinna odbywać się na koszt podatników.
Piętak jest szczęśliwy z Sylwią. Dziewczyna wprowadza w domu swoje porządki nie licząc się ze zdaniem teściowej. Sylwia proponuje jej, aby każda przygotowała na wigilię swoje potrawy. Osa ma wyrzuty sumienia, że drogo sprzedawał poduszki ortopedyczne, które nie były warte tak dużych pieniędzy. Kolejna próba uczciwego zarobku skończyła się więc fiaskiem. Ale kiedy dowiaduje się, że Joannie również grozi utrata pracy, jego problemy schodzą na drugi plan. Przed przesłuchaniem Piotr radzi Joannie, aby skłamała. Choć Joanna początkowo ma opory, w końcu rzeczywiście nie mówi prawdy. W pewnym momencie na posterunek wkracza pijany Osa. Oświadcza, że to właśnie on pobił aresztanta. Dzięki jego wyznaniu Joannie wszystko uchodzi na sucho. Osa zaprasza aspirantkę na obiad. Krystyna widząc, że Marek wybiera się do Hrubielowa, robi mu scenę zazdrości. Obawia się, że w tajemnicy przed nią chciał się spotkać z byłą żoną. Marek tłumaczy jej, że chciał jedynie kupić prezenty świąteczne.
Emilia chce dopilnować wszystkiego przed ślubem Martyny i Wojtka. Nawet nie chce myśleć o Sawczence. Patrycja proponuje Martynie spędzenie wieczoru panieńskiego. Martyna nie ma ochoty na takie imprezy w Wigilię. Patrycja przyznaje, że nie ma co ze sobą zrobić tego wieczoru. Nie wróci do rodzinnego domu, ponieważ cała rodzina wie, że święta spędza ze swoim chłopakiem. Nie wiedzą jednak, że ten chłopak ma żonę i dwójkę dzieci. Martyna zaprasza ją na święta do siebie. Danił widzi Wojtka i Martynę razem. Dostrzega to Wojtek i szybko zabiera nieświadomą niczego dziewczynę do samochodu. W pośpiechu zostawiają jeden z pakunków. Danił go dostrzega i mimo ostrzeżeń ojca postanawia oddać Martynie jej zgubę. Wiki szuka prezentu dla brata. Prosi o pomoc księdza Antoniego. Adam, obserwując siostrę, zauważa, że Wiki zmieniła się przy Kacprze na lepsze. Również Róża, matka Kacpra nie może się nadziwić, jak syn zmądrzał, będąc z Wiki. Na plebanię przyjeżdża Grażyna - matka wikarego.
Podczas kolacji wigilijnej na plebanię przychodzi Iwona. Jest z małym dzieckiem na rękach. Jej ojciec wyzwał ją od najgorszych i musiała uciec z domu. Porzucona przez ojca dziecka nie ma co ze sobą zrobić. Prosi proboszcza o pobłogosławienie maluszka. Ksiądz proponuje Iwonie, że pójdzie z nią do jej ojca i spróbuje mu pomóc zrozumieć tę sytuację. Uświadomić mu, że popełnia błąd, źle traktując córkę i jej dziecko. Józefina przez całą wigilię uważnie obserwuje Grażynę. Odkrywa, że kobieta w tajemnicy przed wszystkimi popija. Grażyna nie chce, aby dowiedział się o tym jej syn. Majka nie może zrozumieć, że jej rodzice nie są razem. Ma nadzieję, że uda się jeszcze wszystko naprawić. Marek, widząc, że dziewczynka martwi się o mamę, postanawia odwieźć ją do hotelu. Obiecuje wrócić za godzinę. Jednak spotkanie niespodziewanie przedłuża się. Krystynie jest z tego powodu bardzo przykro. Danił oddaje Martynie buty, które znalazł na ulicy.
Danił zostaje uniewinniony przez prokuraturę. Nie może uwierzyć, że wszystko dobrze się skończyło. Prokurator jest jednak rozczarowana, że chłopak nie zamierza walczyć o narzeczoną. Zakładając suknię ślubną, Martyna zaczyna płakać. Patrycja podejrzewa, że dziewczyna cały czas myśli o Sawczence. Próbuje ją pocieszyć i wydusić z niej, czego naprawdę pragnie w życiu. Martyna postanawia wyjść za Wojtka. Gdy jednak podczas ceremonii do kościoła przychodzi Danił, dziewczyna rezygnuje ze ślubu i wybiega za nim. Grażyna dziękuje Józefinie za spędzone na plebanii święta i za to, że nie powiedziała wikaremu o tym, że wypiła łyk alkoholu. Jest z siebie dumna, że nie wypiła potem ani kropli więcej, boi się jednak, że nie poradzi sobie z nałogiem. Kasia modli się, żeby Krystyna i Marek się pobrali. Tymczasem oni kłócą się w gospodzie. Po wyjściu Marka wyżywa się na Irce. Podczas rozmowy okazuje się, że Marek miał wypadek.
Wojtek z trudem znosi upokorzenie ze strony Martyny i Daniła. Postanawia opuścić Tulczyn i wyjechać do Lublina. Proboszcz musi znaleźć nowego leśniczego. Martyna i Danił są bardzo szczęśliwi. Ponownie planują ślub. Martyna nie zgadza się jednak na wyjazd. Ma wyrzuty sumienia wobec matki. Tymczasem Emilia odwiedza prokuraturę. Jest oburzona umorzeniem postępowania przeciw Sawczence. Prokurator nie może zmienić zdania. Na żądanie Emilii oskarża go jednak z powództwa cywilnego o zagrożenie życia. Po powrocie z prokuratury Emilia zastaje w domu Martynę spakowaną do wyjścia. Nie rozumie, że nic już nie będzie jak dawniej i że córka nie wyjdzie za Wojtka. Martyna wychodzi z domu, zostawiając matkę zalaną łzami. Osa zabiera Joannę do gospody. Tam spotykają podchmielonego już Kalinowskiego. Osa jest zmuszony bronić honoru swojej towarzyszki, gdy Kalinowski ją atakuje. Uderza go i wyrzuca z lokalu, co wyraźnie imponuje Joannie. Po całym zajściu Irka zaprasza ich oboje na sylwestra.
Wikary nie wyspał się w noc sylwestrową. Kiedy wszyscy na plebanii rozeszli się do swoich łóżek, on ruszył na bal internetowy. Świetnie się tam bawił dopóki nie wydało się, że jest księdzem. Joanna jest zadowolona, że spędziła sylwestra z Osą u Kacpra w domu. Opowiada o prywatce Borosiukowej. Tej przypominają się lata jej młodości. Osa jest wniebowzięty czując, że sprawy z Joanną idą po jego myśli. Specjalnie nie ściera z policzka śladu szminki, który zostawiła Joanna żegnając się z nim rano. Janusz naśmiewa się z brata. Nadal uważa Joannę zazwykłą glinę i nie może zrozumieć co Osa w niej widzi. Martynie jest przykro, że nie doszło do planowanego ślubu z Wojtkiem. Żal jej go. Wie jednak, że nie powinna wychodzić za mąż za chłopaka, którego nie kocha. Obawia się jednak, że jej mama wszystko zniszczy oskarżając w prokuraturze Daniła o zabójstwo ojca. Prosi proboszcza o wstawienie się u matki za nią i jej narzeczonym.
Danił chce wrócić do pracy w warsztacie. Kostia z radością godzi się na powrót syna. Przygarnia pod swój dach również Martynę, równie onieśmieloną sytuacją jak on sam. Martyna chce poznać tradycje rodziny Daniła. Jednocześnie zastrzega, że nie zamierza brać ślubu w cerkwi ani zmieniać wiary. Ustala z Daniłem, że wezmą ślub ekumeniczny. Kostia coraz cieplej odnosi się do Martyny. Dziewczyna wyznaje Kostii, że jej matka złożyła przeciw Daniłowi pozew. Kostia nie mówi tego synowi . Ula stara się być miła dla Marka. Przynosi mu jego ulubione jabłka. Majka chce doprowadzić do pogodzenia się rodziców. Krystyna dzielnie znosi obecność Uli. Podkreśla, że Marek jest jej mężczyzną. Gdy przychodzi do szpitala, zastaje całą rodzinę grającą w karty. Jej pewność siebie natychmiast znika. Szybko wychodzi ze szpitala. Marek prosi żonę, aby już nie przychodziła do szpitala. Ula czuje się urażona tą prośbą. Nie zgadza się, aby jej córka przebywała z Krystyną.
Henryk ma uwagi co do pracy Kaśki i jej stosunku do innych pracowników urzędu. Zdarzają się bowiem skargi na nią. Okazuje się, że Kaśka zmusza pracowników do zmywania po sobie. Henryk studzi jej zapędy do zarządzania ludźmi. Kobieta prosi Halinę, aby jej pokazała jak działa komputer. Machejko źle znosi nieobecność żony w domu. Czuje, że w ich związku odwróciły się role. Podczas gdy Kaśka pracuje w gminie, Machejko targany smutkiem przychodzi do restauracji. Tam zaczepiają go dwaj mężczyźni. Twierdzą, że kolekcjonują ciekawe powiedzonka, którymi Machejko sypie jak z rękawa. Proponują mu udział w filmie dokumentalnym o nim samym. Obiecują mu honorarium i butelkę wódki. Machejko chwali się tym żonie. Kaśka, po obejrzeniu krótkiego filmu z mężem w roli głównej, jest załamana. Boi się wstydu na cały świat, gdyż film ma zostać umieszczony w internecie. Jeden z filmowców proponuje Irce sesję zdjęciową. Robi jej kilka próbnych zdjęć i oboje wymieniają się numerami telefonów.
Krawczyk Po spotkaniu z Kostią Emilia nie może dojść do siebie. Prosi proboszcza o radę, co ma w tej sytuacji zrobić. Czy powinna poświęcić wolność starego Sawczenki za powrót synów do domu? Ksiądz Antoni nakłania ją, aby nie zmuszała Kostii do odwoływania zeznań. Prosi też, by sama, bez żadnych warunków, wycofała pozew. Jest gotów sam pojechać z Emilią do prokuratury. Jedzie samochodem, mimo że nie zdał jeszcze egzaminu na prawo jazdy. Po drodze zostają zatrzymani przez Józka. Gdy policjant dowiaduje się, że sprawa jest pilna, sam zawozi ich radiowozem na miejsce. W drodze Emilia bezskutecznie próbuje dodzwonić się do córki. Gdy się jej w końcu udaje, dziewczyna rusza z Daniłem na pomoc przyszłemu teściowi. Kostia wie, że grozi mu kara trzech lat pozbawienia wolności za składanie fałszywych zeznań. Jest jednak przekonany, że to jedyne wyjście, aby zakończyć wojnę między rodzinami. Jest skłonny poświęcić swoją wolność dla syna i jego narzeczonej.
Emilia spędziła Wigilię w domu Sawczenki. Wszyscy starali się, aby ten wieczór stał się symbolem pojednania dla obu rodzin, jednak ciągle odczuwalne było napięcie. Emilia boi się, że jej świętej pamięci mąż potępiłby decyzję o ślubie córki z Sawczenką, a bracia Martyny nie zrozumieją, że to koniec wojny między rodzinami. Na plebanię w tajemnicy przed matką przychodzi Majka, córka Marka. Liczy na to, że proboszcz, jako ksiądz i brat Krystyny, pomoże jej odzyskać ojca. Proboszcz znów jest rozdarty między rolami brata i księdza. Po raz kolejny musi zwrócić siostrze uwagę, że zachowuje się niezgodnie z ich wiarą. Ula w poszukiwaniu córki przychodzi do Marka, do szpitala. Oboje oskarżają się o rozpad małżeństwa. W tym samym czasie Marka odwiedza Krystyna. Nie może już dłużej znieść życia w trójkącie. Żąda, aby Marek podjał decyzję o rozwodzie.
Machejko odwiedza proboszcza i pokazuje mu film ze swoim udziałem. Ksiądz zgadza się z Kaśką. Uważa, że Machejko przyniósł wstyd sobie i żonie. Machejko chce naprawić swój błąd. Pomaga mu w tym Wiki. Wprawdzie nie da się skasować żenującego filmiku z internetu, ale Machejko może żądać odszkodowania za użycie bez zgody swojego wizerunku. Na szczęście Irka ma wizytówkę jednego z filmowców. Jurek złości się na samą myśl o tym, że Irka miałaby zostać modelką. Wolałby, żeby jego żona siedziała w domu i prała mu koszule. Negatywne nastawienie męża jeszcze bardziej motywuje Irkę do działania. Marek obiecuje Krystynie, że rozwiedzie się dla niej z żoną. Tymczasem Ula kategorycznie nie zgadza się na rozwód. Po rozmowie z nią Marek jest wyczerpany i osłabiony.
Do Tulczyna wraca ze szpitala psychiatrycznego Karol, były wójt. Prosi Tracza o pracę. Ten upokarza go, proponując mu opiekę nad dzieckiem. Również Henryk nie chce podać Karolowi pomocnej dłoni. Nawet Jagoda nie chce się z Karolem umówić, dopóki ten nie zdobędzie pieniędzy, odpowiedniej pracy i pozycji. Machejko chce uzyskać wysokie odszkodowanie za wykorzystanie wizerunku bez swojej zgody, aby kupić żonie coś ładnego. Potrzebuje jednak adwokata, który mu w tym pomoże. Karol przypadkiem słyszy o problemie Machejki i zdesperowany brakiem pracy proponuje mu swoje usługi. Szybko jednak zmienia decyzję, gdy otrzymuje od Tracza propozycję objęcia stanowiska prezesa firmy utylizacyjnej. Proboszcz przychodzi z kolędą do Krystyny. Chce z nią porozmawiać o Marku. Krystyna ma jednak dosyć ciągłego napominania przez brata. Nie zamierza go słuchać.
Ula i Marek spotykają się podczas nieobecności Krystyny. Marek żąda rozwodu, ale Ula nie zamierza tak łatwo się poddać. Szantażuje męża wysuwając jako argument dobro dziecka. W końcu stwierdza, że właśnie ze względu na dziewczynkę zostanie z nią w Tulczynie. Znajduje pracę w pobliskiej szkole jako nauczycielka. Janusz wprowadza Karola w zakres jego nowych obowiązków. Były wójt próbuje wymusić na Traczu wysoką pensję i premię. Janusz jest jednak twardym pracodawcą i nie zamierza negocjować warunków. Karol proponuje Jagodzie pracę sekretarki w swojej nowej firmie i spotkanie w restauracji Meduza. Dziewczyna oczarowana jego nową pozycją zawodową, z chęcią zgadza się na spotkanie. Wala żali się Józefinie. Odkąd Henryk został wójtem, interesuje go tylko praca. Aby nie być podejrzanym o korupcyjne układy, zerwał kontakty ze wszystkimi znajomymi. Wala czuje się bardzo samotna.
Osa wytrwale poszukuje pracy. Potrzebuje pieniędzy nie tylko na nagrobek dla Romusia. Chce założyć rodzinę i musi mieć środki na jej utrzymanie. Tracz radzi mu, aby został dyrektorem swojej własnej firmy. W czasie treningu z Joanną Osa traci przytomność. Na szczęście Joanna przychodzi mu z pomocą. Krystyna dowiaduje się, że żona Marka wkrótce rozpocznie pracę jako nauczycielka języka angielskiego w miejscowej szkole. Obawia się plotek. Ludzie zaczną gadać, że siostra proboszcza ma romans z żonatym mężczyzną. Marek rozmawia z żoną o rozwodzie. Sprawa nieoczekiwanie się komplikuje.
W Tulczynie pojawia się nieznany ksiądz w towarzystwie małego chłopca. W tym samym czasie na plebanii w Starej Wiośnie trwają poszukiwania sutanny księdza Adama, która zaginęła tuż po odprawionej mszy. W tulczyńskiej restauracji nieznany ksiądz zauważa parafialną gazetkę, w której zamieszczony jest harmonogram kolędy. Wypytuje Irkę o parafian, szczególnie interesują go ci najbardziej zamożni. Wkrótce wraz z ministrantem pojawia się w domu właściciela szklarni Piętaka i jego świeżo poślubionej młodej małżonki. Termin kolędy nie zgadza się, ale nieznany ksiądz wyjaśnia Piętakom, że spełnia prośbę księdza proboszcza. Piętakowie zgadzają się go przyjąć. W czasie wizyty nikomu nieznany ksiądz dowiaduje się, że najbogatszym mieszkańcem gminy jest Janusz Tracz. Zamierza następnego dnia złożyć wizytę duszpasterską w jego domu. Na plebanię w Starej Wiośnie wpada zrozpaczona parafianka, prosząc księdza Adama, aby natychmiast przyszedł do umierającego w szpitalu męża.
Ksiądz Adam wysyła ministrantów, aby powiadomili wiernych o przełożeniu kolędy na inny termin. Sam udaje się do szpitala, żeby dowiedzieć się, jak przebiegła operacja Bohdana, któremu poprzedniego dnia udzielił sakramentu namaszczenia. Przy łóżku nieprzytomnego męża siedzi zrozpaczona Danuta. W pewnym momencie aparatura, do której podłączony jest mąż Danuty, zaczyna coś sygnalizować. Lekarz po chwili informuje Danutę o śmierci Bohdana. Stara się ją przekonać, że serce zmarłego męża mogłoby uratować czyjeś życie. Danuta nie zgadza się na pobranie narządów. Ksiądz Adam namawia ją, aby zgodziła się i ofiarowała serce męża innemu człowiekowi. Mężczyzna przebrany za księdza wraz ze swoim synem Grzesiem idą do Tracza. Janusz nie chce przyjąć kolędy. Dopiero po usilnych prośbach Osy decyduje się wpuścić do domu "księdza". W trakcie kolędy demaskuje mężczyznę podającego się za kapłana. Po rozmowie ze swoimi ochroniarzami wpada na szatański plan.
Osa zwierza się Borosiukowej i Joannie, że zamierza wejść w spółkę z Jerzym i wspólnie poprowadzić ośrodek nad Bystrawą. W czasie rozmowy wspomina o wizycie fałszywego księdza. Joanna jest oburzona, że nie powiadomił policji. W tym czasie ochroniarze Tracza nakłaniają groźbami "księdza", aby podrzucił na plebanię towar przeznaczony, jak twierdzą, dla domów opieki społecznej. Kiedy proboszcz przygotowuje się do wyjścia na kolędę, do kuchni wchodzi "ksiądz". Opowiada o problemach z samochodem i prosi o gościnę. Proboszcz się zgadza. Udaje się z wizytą do wiernych, zostawiając gościa z Józefiną. Fałszywy ksiądz prosi Józefinę, aby przechowała na plebanii dary dla domu opieki. On sam, jak twierdzi, musi szybko wracać do Lublina. Józefina dowiaduje się od małego Grzesia całej prawdy. Przed plebanię na sygnale podjeżdża policyjny radiowóz. Do domu Piętaka przychodzą ministranci z proboszczem. Zaskoczony gospodarz wyjaśnia, że kolędę przyjął już poprzedniego dnia.
Antek martwi się, że ludzi nie dają pieniędzy na kościół. Proboszcz tłumaczy mu, że sama chęć wspomożenia kościoła jest ważniejsza od hojnego datku, a ludzie w ich parafii nie dają pieniędzy, bo ich po prostu nie mają. Józefina wyznaje księdzu Antoniemu, że to ona ułatwiła ucieczkę fałszywemu księdzu. Mówi mu, że ojciec i syn przenocowali u jej córki Haliny w domu na wygodzie. Proboszcz jest oburzony jej postępkiem. Halina ma wątpliwości, czy powinna ukrywać zbiegów zamiast wezwać policję. Zbyszek natomiast wierzy, że fałszywy ksiądz nie może być złym człowiekiem, skoro matka Haliny się za nim wstawiła. Przy śniadaniu Grześ oznajmia, że nie ma zamiaru opuszczać ich domu. Ma już dość tułania się po całej Polsce i życia bez przyjaciół i szkoły. Chłopiec korzysta z okazji i ucieka ze skradzionymi pieniędzmi, aby oddać je proboszczowi. Na plebanii ksiądz Adam, który akurat przyjechał po swoją sutannę, proponuje jego ojcu pracę.
Machejko nie odstępuje Irki ani na krok, spełniając prośbę jej męża. Po drodze do studia, gdzie ma się odbyć sesja fotograficzna, Machejko grzebie w śmietnikach w poszukiwaniu aluminiowych puszek. Na sesji Tymon, jeden z fotografów, jest wyraźnie zniesmaczony towarzyszem Irki. Gdy dochodzi do sesji, Irka jest spięta. Sytuację pogarszają jeszcze komentarze Machejki. Kiedy Irka robi mu awanturę, Tymon dyskretnie robi jej zdjęcia. Osa ma zamiar odkupić udziały Maćka w ośrodku nad Bystrawą i tym samym stać się wspólnikiem Jurka. Tracz dowiaduje się, że ośrodek leży nieopodal jego wysypiska śmieci. Nie chce, żeby brat stracił na tej inwestycji. Wysyła swojego współpracownika Wójcika, aby złożył Maćkowi lepszą ofertę. Chłopak staje przed dylematem: pieniądze albo przyjaźń. Jedna z parafianek, pani Wiesia, postanowiła nie przyjąć kolędy w tym roku. Wikary mimo wszystko do niej przychodzi.
Tymon zaprasza Irkę na kolejną sesję fotograficzną. Okazało się, ze zdjęcia, które jej zrobił, wyszły całkiem nieźle. Znajduje też sposób na irytującego go Machejkę. Prosi go, aby razem z Kamilem, który był twórcą upokarzającego filmu, omówili sprawę zadośćuczynienia za doznane krzywdy. Wikary bardzo przejął się historią Wiesi, która postanowiła odejść z Kościoła katolickiego i zostać świadkiem Jehowy. Kiedy po raz kolejny ją odwiedza, zastaje u niej Lucynę - świadka Jehowy. Między księdzem a Lucyną dochodzi do poważnej dyskusji teologicznej. Wiesia nie bardzo rozumie, o czym oni rozmawiają. Tłumaczy swoje odejście od Kościoła tym, że czuła się w nim obco i samotnie, natomiast świadkowie Jehowy są jak rodzina. Karol, były wójt, a obecnie prezes, informuje Jurka, że Maciek sprzedał mu swoje udziały w ośrodku nad Bystrawą. Tak naprawdę to Tracz je kupił. Osa czuje się bardzo rozczarowany. Jurek natomiast jest strasznie wściekły, ponieważ kolega jak zwykle go zawiódł.
Osa ma wyrzuty sumienia, ponieważ jego brat podkupił udziały Maćka, w które on sam chciał zainwestować. Irka wraca do Tulczyna, a tymczasem Machejko przychodzi na plan serialu, w którym udział zaproponował mu Kamil poprzedniego dnia. Kazik czuje się jak gwiazda filmowa, chociaż ma tam tylko statystować. Cała ekipa nieźle bawi się jego kosztem. Ostatecznie Kamil proponuje Machejce występ w epizodzie. Piotr ma pretensję do proboszcza i Józefiny, że nie zgłosili na policję przestępstwa popełnionego przez fałszywego księdza, który pracuje już teraz jako palacz w domu opieki. Do księdza Adama przychodzi Danuta, wdowa po Bohdanie, którego serce po jego śmierci zostało przeszczepione innej osobie. Kobieta bardzo chce poznać człowieka, który to serce dostał. Dane biorcy są tajne, jednak podczas pobytu w szpitalu Danuta podejrzała jego nazwisko. Wie, że mężczyzna nazywa się Konecki. Bez względu na wszystko Danuta postanawia odnaleźć tego człowieka.
Wiki namawia Irkę, aby sama zadbała o swoją karierę modelki. Próbuje ją nakłonić, żeby zerwała kontakty z Tymonem i zamieściła swoje zdjęcia w internecie. Irka ukrywa przed Jurkiem, jak bardzo przeżywa swoją rozpoczynającą się karierę. Wie, że jej mąż jest teraz pochłonięty problemami związanymi z ośrodkiem wypoczynkowym. Janusz wraca z Kijowa, dokąd pojechał w interesach. Osa ma do niego żal, że Karol za pieniądze Tracza kupił udziały w ośrodku nad Bystrawą. Uważa, że Janusz wbił mu nóż w plecy. Tracz przyznaje, że zrobił to, aby go chronić, ponieważ tuż obok ośrodka zostanie wybudowany zakład utylizacji odpadów. Kiedy Osa opowiada o tym Jurkowi, ten nie chce mu uwierzyć. Jerzyk Jest przekonany, że Osa trzyma z Traczem, który podstępem chce przejąć cały ośrodek. Halina uczy się korzystać z Internetu. Kaśka też chce się tego nauczyć. Tymczasem do urzędu gminy przychodzi jej mąż. Gdy Kaśka dowiaduje się o jego debiucie w serialu telewizyjnym, jest z niego dumna.
Osa spędza noc z Joanną w domu Borosiukowej. Borosiukowa martwi się o Osę. Ma nadzieję, że pogodzi się on z Januszem, wierzy bowiem, że Tracz działał w dobrej wierze, podkupując udziały Maćka. Joanna nakłania go do zbadania sprawy i razem z Osą idzie do gminy obejrzeć plany zagospodarowania terenu. W ten sposób przekonają się, czy nad Bystrawą rzeczywiście ma powstać zakład utylizacji śmieci. Wikary odkrywa, że bity chłopiec z brutalnego filmu, który zobaczył w Internecie poprzedniego dnia, to Michał, ministrant z tulczyńskiego kościoła. Ksiądz zamierza się dowiedzieć, kto jest sprawcą pobicia. Proboszcz radzi mu dyskretnie porozmawiać z Michałem. Na plebanię przychodzi Wojtek, były narzeczony Martyny. Informuje proboszcza, że ktoś niszczy drzewa w lesie. Wojtek chce jak najszybciej opuścić Tulczyn. Nie może zapomnieć upokorzenia, jakie go spotkało ze strony Martyny. W dodatku czuje się prześladowany przez Patrycję. Dziewczyna wyraźnie się w nim zadurzyła.
Po zniknięciu Patrycji Wojtek zwraca się o pomoc do policji. Józek twierdzi, że nic nie może zrobić poza dzwonieniem do dziewczyny. Tymczasem Patrycja budzi się po nocy spędzonej u Siwego. Jest przestraszona, nie wie, jak znalazła się w jego obskurnym domku. Siwy przypomina jej, że zemdlała osaczona przez mężczyznę w lesie. Na szczęście, Siwy pojawił się w porę, co odstraszyło podejrzanego typa. Pati nie podobają się warunki, w jakich mieszka Siwy, chce wracać do siebie. W drodze powrotnej spotykają Wojtka, dziewczyna jednak woli wracać z Siwym. Wsiadając do autobusu, podaje Siwemu swój numer telefonu. Jurek prosi Henryka o pomoc. Włożył w ośrodek całe serce i wszystkie pieniądze. Powstający w pobliżu zakład utylizacji śmieci może zniszczyć cały jego trud. Henryk ręczy własną głową, że rozwiąże ten problem. Dowiedziawszy się, że Henryk robi problemy z rejestracją jego nowej firmy, Janusz postanawia go przechytrzyć i zmienić rodzaj prowadzonej działalności na prowadzenie hurtowni?
Dyrektorka gimnazjum wzywa do siebie Michała. Chłopak nie chce powiedzieć, kto go pobił. Po rozmowie Michała z dyrektorką jeden z jego oprawców usiłuje się dowiedzieć, po co chłopak był wzywany. Obaj zaczynają się kłócić. Ich szarpaninę widzi z okna Kasia. Dziewczynka chce pomóc Michałowi, ale on w złości odrzuca jej pomoc. Czując się oszukany przez wikarego, Michał zamierza przestać brać udział we mszy jako ministrant. Machejko wierzy, że jego kariera aktorska nie skończy się na jednym epizodzie. Czeka na wiadomość od Kamila, który umożliwił mu udział w filmie. Irka proponuje mu, aby tak jak ona zrobił sobie portfolio. Kazikowi nie podoba się, że przed wykonaniem takich artystycznych zdjęć powinien dać sobie zrobić makijaż. Zamierza wykorzystać swoje prywatne zdjęcia. Okazuje się jednak, że nie ma ich zbyt wiele. W trakcie sprzątania zakrystii dochodzi do przykrego zdarzenia. Jeden z ministrantów wylewa wino mszalne na komunikanty.
Do proboszcza przychodzi Bożena zaniepokojona niemożnością porozumienia się ze swoim synem Michałem. Pobity przez kolegów chłopiec nie chce z nikim rozmawiać. Proboszcz ma nadzieję, że wikary pomoże rozwikłać tę skomplikowaną sytuację. Wikary ponownie rozmawia w tej sprawie z dyrektorką szkoły. Dyrektorka po długiej rozmowie zgadza się, aby ksiądz Antek spróbował odnaleźć sprawców pobicia jej ucznia. Jeżeli sprawa nie zostanie wyjaśniona do ferii, powiadomi policję. Czarek usiłuje przekonać Michała, żeby nie porzucał szkoły. Chłopiec decyduje się osobiście załatwić tę sprawę, nie chce niczyjej pomocy. Tymczasem Krystyna usiłuje przekonać Kasię, że ukrywanie sprawców pobicia jest niewłaściwe. Do proboszcza przychodzi Siwy. Przynosi telefon komórkowy należący do Patrycji. Józefina proponuje Siwemu posiłek. Siwy zgadza się pod warunkiem, że osobiście ugotuje obiad. Proboszcz mówi Siwemu o wolnym etacie strażnika w hrubielowskim szpitalu.
Proboszcz proponuje Siwemu, żeby osobiście oddał Patrycji telefon komórkowy. Siwy udaje się do restauracji, do której przychodzi Patrycja. Dziewczyna namawia Siwego, by zaczął normalnie żyć. Po rozmowie z Patrycją Siwy kupuje w sklepie Grzybów maszynkę do golenia. W gabinecie dyrektorki szkoły w obecności policjantki trwa przesłuchanie sprawcy pobicia Michała. Chłopakowi grozi wydalenie ze szkoły i pobyt w domu poprawczym. Jarek nie przyznaje się jednak do pobicia kolegi. Na lekcji religii ksiądz Antek prowadzi z uczniami dyskusję. Tematem jest?Pieśń nad pieśniami?. Po zakończonej lekcji wikary zatrzymuje Jarka, żeby porozmawiać z nim o jego niewłaściwym postępowaniu. Chłopiec jest wyjątkowo hardy. Do Grzybowej telefonuje mąż z informacją, że został okradziony. Twierdzi, że gdy wracał samochodem pełnym towaru, zawartość samochodu przepadła, gdy zatrzymał się w lesie na krótki postój.
Po porannej mszy proboszcz spotyka w kościele zrozpaczoną Grzybową. Dowiaduje się od niej o nieszczęściu, jakie spotkało jej męża. Jan Grzyb składa zeznanie na policji. Twierdzi, że złodzieje okradli jego samochód podczas postoju Grzyba na leśnym parkingu. W samochodzie znajdował się towar wieziony do sklepu. Grzyb przyznaje, że w tym czasie był zajęty piękną kobietą. Niebawem na posterunek wpada Grzybowa. Domyśla się że, męża zgubiła słabość do kobiet. Na dodatek, Joanna przyprowadza właśnie Violę, z którą Grzyb spędzał czas podczas postoju. Wzburzona Grzybowa postanawia wyrzucić męża z domu. Grzyb udaje się do kancelarii proboszcza, chce się wyspowiadać. Po spowiedzi oznajmia, że powodem jego słabości do innych kobiet są śluby czystości, jakie jego żona złożyła w Częstochowie. Osa kolejny raz chce opuścić dom Janusza Tracza. Po rozmowie z proboszczem postanawia jednak wrócić do brata. Ksiądz Antek nadal bada sprawę pobicia Michała przez szkolnych kolegów.
Wyrzucony przez żonę z domu Jan Grzyb nocuje na plebanii. W kuchni Józefina opowiada Wali o jego niecnych postępkach. Po śniadaniu Grzyb prosi proboszcza o pomoc. Tłumaczy, że gdyby nie śluby czystości jego żony wszystko między nimi byłoby w porządku. Proboszcz wyjaśnia mu, na czym polega sakrament małżeństwa. Śluby czystości wymagają zgody współmałżonka. Jednocześnie ostro potępia postępowanie Grzyba. Udaje się jednak do sklepu Grzybów. Po długiej i dramatycznej rozmowie przekonuje Grzybową, aby pozwoliła mężowi wrócić do domu. Jerzyk nie zgadza się na sesję zdjęciową Irki. Jest załamany jej planami. Dla niego najważniejszy był ośrodek wypoczynkowy nad Bystrawą. Wie, że bez wspólnika ośrodek upadnie. Zdesperowany jedzie nad Bystrawę z kanistrem benzyny. W domu Janusza Tracza toczą się rozmowy o wykupieniu udziałów w ośrodku wypoczynkowym nad Bystrawą. Ośrodek ma być prezentem dla Osy, który nie domyśla się, że tuż obok ośrodka Tracz chce usytuować wysypisko śmieci.
Grzyb boi się powrotu do domu. Wie, że skrzywdził swoją żonę zdradzając ją. Proboszcz Antoni nakłania go do szczerej rozmowy z Zofią. W ramach przeprosin Grzyb kupuje dla niej kwiaty u Piętaka. Jest zaskoczony, że żona przyjmuje go z niespotykanym u niej spokojem i zachowuje się dziwnie grzecznie. Wikary nie chce, aby Jarek Bryda trafił do poprawczaka. Prosi dyrektorkę gimnazjum, żeby dała mu więcej czasu, zanim wezwie policję. Przez dwa tygodnie zamierza wpłynąć na chłopca i doprowadzić do jego poprawy. Po tym spotkaniu ksiądz udaje się do domu Jarka, gdzie rozmawia z jego matką. Ada, matka chłopca, twierdzi, że z jej synem nigdy nie było większych problemów. Jest więc zaskoczona informacjami o pobiciu kolegi. Sądzi, że jest to spowodowane trudnym wiekiem, w jaki syn właśnie wchodzi, i faktem, że wychowuje się bez ojca. Ojciec Jarka jest bowiem zawodowym żołnierzem i przebywa na misji w Iraku. Zbyszek zamierza poszerzyć ofertę świetlicy o kurs tańca.
Proboszcz tłumaczy wikaremu, zaniepokojonemu zachowaniem Jarka, że chłopak próbuje sprowokować go, twierdząc, że jest opętany przez szatana. Jarek przychodzi do Michała, przynosząc piwo na zgodę. Michał po chwili wahania zgadza się napić ze swoim byłym oprawcą. Jarek wypytuje Michała o obowiązki ministrantów. Dowiaduje się, że to ministranci przygotowują wszystko, co potrzebne do mszy. Jarek postanawia zrobić kolejnego psikusa. Przyłapany na plebanii przez Józefinę twierdzi, że chce zostać ministrantem. Podstępem kradnie klucze do zakrystii i nalewa wody do butelki z winem mszalnym. Na mszy z satysfakcją obserwuje wikarego, wie bowiem, że msza bez wina jest nieważna. Siwy szykuje się na spotkanie z Patrycją. Chce czysto i porządnie wyglądać, dlatego przychodzi na plebanię się wykąpać. W restauracji Patrycja dochodzi do wniosku, że ich spotkanie to przeznaczenie. Jest zauroczona "człowiekiem z lasu", który okazuje się takim dżentelmenem.
Jurek i Irka spędzają walentynki osobno, gdyż Irka jest na sesji zdjęciowej. Jurek co chwilę wydzwania do niej, co bardzo denerwuje całą ekipę. Jedna z wizażystek ostrzega Irkę przed niebezpieczeństwami, które na nią czyhają w tym środowisku. Zazdrosny o żonę Jurek rozmawia na ten temat z Wiki, która tłumaczy mu, że nie ma powodów do obaw. Tymczasem po sesji Tymon zaprasza Irkę na imprezę promocyjną Zbyszek prosi Henryka o sponsorowanie przez gminę kursu tańca w świetlicy na Wygodzie. Henryk obiecuje, że jeśli Zbyszek znajdzie instruktora, on postara się znaleźć pieniądze. Zbyszek usiłuje namówić siostrę Teklę, aby uczyła tańca dzieci z Tulczyna. Siostra opowiada, że jako młoda dziewczyna rzeczywiście tańczyła zawodowo, ale to już przeszłość. Proboszcz przyłapuje Teklę na tańczeniu w kuchni. Siostra opowiada księdzu o swojej karierze tancerki i o tym, jak jej sukcesy zamieniły się w osobistą tragedię. Odzyskała jednak za to wiarę w Boga.
Jurek jest zdenerwowany, ponieważ Irka poprzedniego dnia nie zadzwoniła do niego po skończonej sesji fotograficznej. Wiki tłumaczy mu, że Irka na pewno pogniewała się na niego za ciągłe wydzwanianie. Gdy kolejny raz żona go spławia, Jurek obiecuje sobie już więcej do niej nie dzwonić. Po nocy spędzonej na imprezie Irka budzi się skacowana w domu swojej wizażystki. Dziewczyna ma wyrzuty sumienia, że poprzedniego wieczoru dała się namówić Tymonowi na pójście do klubu. Nie podoba jej się, że modelki często załatwiają sobie pracę przez łóżko. Ale jej kariera też nie układa się tak, jakby chciała. Pierwszy casting okazuje się klęską. Joanna i Osa idą na bal przebierańców. Joanna podejrzewa, że Osa boi się jej i dlatego nie chce jej całować. Janka Borosiukowa tłumaczy jej, że to wynika z jego nieśmiałości wobec kobiet. Osa przebiera się za policjanta. Po drodze do Tulczyna spotyka Karola. Gdy jako "policjant" zagląda do bagażnika jego samochodu, znajduje tam złote kielichy i monstrancję.
W Tulczynie pojawia się ksiądz Bogdan. Przyjechał na przesłuchanie w sprawie kradzieży. Jeden z jego kościelnych pomocników okradł kościół. Ksiądz ma dylemat. Wbrew nakazowi biskupa nie kupił kasy pancernej na kościelne kosztowności, a pieniądze chciał przeznaczyć na dofinansowanie wyjazdu dzieci na kolonie. Musi jednak zrobić to, co kazał przełożony. Osie nie wystarczają już pocałunki. Chciałby, aby między nim i Joanną doszło do czegoś więcej. Przed zdecydowanym działaniem powstrzymuje go obawa o popełnienia grzechu. Prosi Janusza o radę, jak ma postępować z Joanną. Wyznaje bratu, że nigdy nie był w łóżku ze zwyczajną dziewczyną, a jedynie z prostytutkami. Irka wraca z Warszawy. Boi się reakcji Jerzyka na zdjęcia, które przywiozła z sesji fotograficznej. Jest zażenowana faktem, że flirtowała z innymi mężczyznami, aby pozbyć się naturalnego wstydu. Jerzykowi bardzo podobają się zdjęcia żony. Boi się, że Irce powiedzie się w tej branży, a on wolałby, żeby jej się to nie udało.
Grzybowa jest oburzona obojętnością księży wobec napisu na ścianie kościoła. Żąda natychmiastowego odnalezienia sprawcy. Wikary odwiedza Jarka. Nie wierzy, że chłopak jest opętany przez szatana. Czuje, że Jarek chce z nim walczyć. Proponuje Jarkowi rozegranie partii szachów. Nagrodą dla zwycięzcy ma być dusza Jarka. Jarek jednak wygrywa pojedynek. Grzyb próbuje naprawić relacje z żoną. Zbyszek radzi mu odnowić przysięgę małżeńską. Grzyb obawia się jednak, że Zosia nie przyjmie go po tym, co się ostatnio wydarzyło. Jednak nie ma zamiaru odpuścić i przysięga sobie, że ją na nowo zdobędzie. Dowiedziawszy się o imprezie ostatkowej w urzędzie gminy, Zbyszek zakłada najlepsze ubranie, aby podczas imprezy zatańczyć ze swoją żoną. Zostawia swoich podopiecznych samych w świetlicy. Pod jego nieobecność dochodzi do bójki między Michałem a jednym z kolegów Kasi, z którym dziewczynka tańczyła. Kasia nie chce jednak tańczyć z Michałem. Boi się go.
Józek pilnie przygotowuje się do egzaminów dopuszczających do udziału w szkoleniu policyjnym w Stanach. Hania mocno w niego wierzy i ufa mu. Na porannej mszy odprawianej przez wikarego pojawia się tylko jedna osoba - Regina. Pyta księdza o Witolda Koneckiego. Twierdzi, że to członek jej rodziny, dlatego wikary odsyła ją do siostry Koneckiego, Martyniukowej. Martyniukowa przyjmuje Reginę z rezerwą. Obawia się, że wdowa po dawcy serca oczekuje jakiejś zapłaty za organ wykorzystany do przeszczepu. Z powodu rozpoczęcia Wielkiego Postu Józefina zmienia jadłospis na wyjątkowo skromny. Księża nie są tym zachwyceni. Na plebanię przychodzi Grzyb. Chce odnowić swoją przysięgę małżeńską. Proboszcz nie dowierza mu, ponieważ Grzyb złamał wcześniej przysięgę złożoną przed Bogiem. Ksiądz tłumaczy Grzybowi, że samo wypowiedzenie formułek nie wystarcza. Aby odnowić śluby i naprawić swoje małżeństwo, trzeba naprawdę tego chcieć.
Na wieść o przyjeździe Uli i Majki Krystyna jak zwykle zaczyna histeryzować. Na dworcu okazuje się, że Ula przyjechała sama, ponieważ Majka jest chora. Była żona Marka wręcza mu paczkę. Okazuje się, że są to ich wspólne pamiątki, których ona nie potrafiła zniszczyć ani wyrzucić. Marek upija się na smutno, oglądając zawartość paczki. Krystyna nie wie, jak go pocieszyć. Martyniukowa boi się, że popełniła błąd. Wyjawiła, w którym szpitalu leży jej brat po operacji przeszczepu serca. Regina odwiedza Witolda w szpitalu. Nie przyznaje się jednak, kim naprawdę jest. Przedstawia się jako badaczka i zadaje mu kilka pytań. W pewnym momencie nie wytrzymuje napięcia i wychodzi z sali, zostawiając osłupiałemu pacjentowi małe pudełko. Znajduje się w nim krzyżyk. Gdy Witold dowiaduje się od pielęgniarki, kim była nieznajoma kobieta, postanawia zatrzymać krzyżyk. Hanka martwi się, że jeśli Józek wyjedzie do Stanów, to już do niej nie wróci. Zaprasza Joannę na kawę.
Hanka obawia się, że wyjazd Józka do Stanów Zjednoczonych źle wpłynie na ich małżeństwo. Po jego wyjeździe odwiedza proboszcza i zwierza mu się ze swoich rozterek. W dodatku obawia się jeszcze, że jest w ciąży. Nie powiedziała nikomu z rodziny o swoich przypuszczeniach, ponieważ nie chciała, aby Józek się o tym dowiedział i zrezygnował z wyjazdu, który może być początkiem jego prawdziwej kariery w policji. Lucyna i syn Józka, Adaś, kłócą się, które z nich ma prowadzić sklep pod nieobecność dorosłych. Po przegranej bitwie Adaś wybiega ze sklepu. Chłopiec, który czuje się teraz głową rodziny, postanawia zastąpić swojego tatę na posterunku policji. Joanna zabiera go ze sobą na patrol. Adaś okazuje się bardzo przydatny i pomaga policjantce, gdy ta uniemożliwia pijanemu mężczyźnie jazdę na rowerze. Osa zaprasza Joannę do restauracji w hotelu. Jego plany krzyżuje Janusz, który pilnie wyjeżdża do Kijowa w interesach. W takiej sytuacji Osa musi zostać w domu z Pawełkiem.
Mały Adaś twierdzi, że zakochał się w Joannie, co bardzo martwi jego mamę, Hankę. Chłopiec ucieka z domu, aby się spotkać z policjantką. Na posterunku Joanna tłumaczy mu, że jest jeszcze za młody na miłość do kobiety. Adaś czuje się urażony, od razu się odkochuje. Hanka jest zdenerwowana, twierdzi, że wszystko ją irytuje. W końcu wyjawia Gosi, że prawdopodobnie jest w ciąży. Gosia radzi jej, aby jak najszybciej zrobiła test ciążowy. Osa prosi Borosiukową o opiekę nad Pawełkiem, aby on sam mógł wyjść z Joanną na kolację. Borosiukowa radzi mu, żeby zamiast do restauracji zaprosił Joannę do siebie i sam przygotował coś do jedzenia. Idąc za radą pani Janki, Osa przyrządza różne rodzaje omletów i organizuje romantyczny wieczór. Plany krzyżuje mu jednak płaczący Pawełek. Para jest zmuszona do śpiewania mu piosenek, w przeciwnym wypadku malec nie zaśnie. Mulak kupuje u Grzybowej wódkę, chociaż po różnych kłopotach w przeszłości obiecywał, że już nigdy nie tknie alkoholu.
Komendant prosi proboszcza o pomoc w sprawie Kazika Mulaka. Ksiądz odwiedza Mulaka na posterunku, gdzie mężczyzna spędził noc, i dowiaduje się od niego, że zaczął pić, ponieważ jego żona chce rozwodu. Proboszcz nie wie, jak mu pomóc. Wie, że w okolicy jest wielu alkoholików, którzy nie mają szans na wyjście z nałogu, a Mulak właśnie do nich dołącza. Po wyjściu z posterunku Kazik idzie prosto do gospody, gdzie odnajduje go niespokojna o niego żona. Z ich rozmowy wynika jednak, że nie wszystko jest tak, jak mogłoby się wydawać. Mulak czuje się winny, że oszukuje proboszcza, więc żona obiecuje mu, że podczas spowiedzi wszystko wyjaśni księdzu. Osa i Joanna budzą się po nocy spędzonej w domu. Osa proponuje, żeby Joanna zamieszkała z nim, dopóki Janusz nie wróci z Kijowa. Joanna spóźnia się przez Osę do pracy. W dodatku przychodzi nie w mundurze, ale a w dresie Osy. Widząc, że dziewczyna jest rozmarzona po randce z Osą, daje jej wolny dzień.
Jadzia Mulakowa wyjasnia proboszczowi, jak wygląda sprawa z nią i jej mężem. Proboszcz uważa, że to, co robią, jest nieuczciwe. Mulakowa jest jednak przekonana, że rozwód i pieniądze z funduszu socjalnego to dla nich ostatnia szansa na normalne, godne życie. Joanna relacjonuje Borosiukowej swoją randkę z Osą. Janina oddaje się wspomnieniom o swoim mężu i ojcu Romusia. Osa opowiada Jurkowi o swoim związku z Joanną. Twierdzi, że to jego przyszła żona. Jurek daje mu dobre rady, jak powinien wychować sobie dziewczynę. Podczas spaceru ze swoim nowym chłopakiem Joanna informuje go, że nie może z nim zamieszkać w domu Tracza. Osa postanawia zatem kupić dom. Gdy zrywa dla niej z drzewa jemiołę, traci równowagę i upada, skręcając sobie przy tym kostkę. Joanna musi się nim zaopiekować. Okazuje się, że Hanka jednak nie jest w ciąży. Z jednej strony odczuwa ulgę, ale drugiej trochę jej żal.
Joanna opiekuje się Osą, który skręcił nogę. Zamierza zadbać o to, aby odżywiał się zdrowo. Joanna uważa, że dotychczas Osa prowadził kawalerski tryb życia. Robi duże zakupy u Tośków. W sklepie spotyka Borosiukową, która razem z Hanką daje jej dobre rady, co do prowadzenia domu. W efekcie Joanna przyrządza okropny obiad. Ale Osa dzielnie zjada cały posiłek przygotowany przez Joannę. Na plebanię przychodzi Karolina. Józefina martwi się, że cały dom jest na jej głowie. Przez liczne obowiązki dziewczyna nie ma czasu na żadną rozrywkę ani na spotkania z przyjaciółmi. Po wyjeździe matki do Anglii musiała szybko dorosnąć. Podczas zakupów Grzybowa wypytuje Karolinę o jej ojca, sugerując, że ma on problem z alkoholem. Karolina sprawdza również u Tośków, czy ojciec przychodzi do ich sklepu po alkohol. Postanawia też kupić pół litra wódki. Po powrocie do domu wdaje się w kłótnię z ojcem. Zarzuca mu, że ukrywa się ze swoim alkoholizmem, co jest już kolejnym etapem choroby.
Joanna jest zaskoczona trybem życia braci Traczów. Postanawia znaleźć im dobrą gospodynię, aby nie musieli już nigdy jeść posiłków z cateringu. Sporządza wstępną charakterystykę potrzebnej gosposi i chce zamieścić ogłoszenie w gazecie. Karolina tłumaczy ojcu, dlaczego poprzedniego dnia kupiła wódkę. Chciała tym sprowokować go do rozmowy. Okazuje się, że ojciec pije z tęsknoty za żoną. Po pracy czuje się osamotniony i musi sobie umilić wieczór. Na posterunku wyciąga z szuflady butelkę. Do Tulczyna przyjeżdża Julka, koleżanka Karoliny. Namawia ją, aby po maturze przyjechała na studia do Anglii. Na plebanię przychodzi Witek, któremu wszczepiono serce. Prosi proboszcza, aby skontaktował go z Reginą - żoną dawcy. Martyniukowa, siostra Witka, martwi się o niego. Obawia się, że Regina będzie chciała od niego pieniędzy. Witka męczy nadopiekuńczość siostry.
Przed przyjazdem Janusza Joanna i Osa przesłuchują kandydatki na gospodynię domową. Po kilku spotkaniach, trafiają w końcu na odpowiednią, ich zdaniem, osobę. Kobieta od razu dostaje pracę. Pod domem Tracza przez cały czas kręci sie komendant. Ma nadzieję, że uda mu się wreszcie zatrzymać gospodarza. Przy okazji legitymuje wszystkie kandydatki. Sprawdza również kobietę, która dostała posadę gospodyni domowej i spisuje jej dane. Witek prosi ks. Adama, aby ten pomógł mu znaleźć Reginę. Po telefonie od księdza Regina przybywa na spotkanie z Witkiem. Ten dziękuje jej za uratowanie życia i za krzyżyk jej męża, który wiele znaczy również dla niego. Podczas wzruszającej rozmowy Witek słabnie i traci przytomność. Zabiera go karetka pogotowia. Regina jedzie z nim do szpitala.
Osa urządza przyjęcie i zaprasza Jurka z Irką oraz Kacpra z Wiki. To ostatni wieczór z Joanną przed przyjazdem Janusza. Osa myśli o oświadczynach. Osa stał się również bardzo bliski Joannie. Dziewczyna traktuje go bardzo poważnie. Przyjęcie Osy przerywa wcześniejszy powrót Janusza. Właśnie gdy Osa chce się oświadczyć Joannie, wpada gospodarz i wyrzuca wszystkich ze swojego domu. Witek budzi się w szpitalu. Dowiaduje się, że Regina spędziła przy jego łóżku całą noc. Zawiązuje się między nimi nić sympatii. Na korytarzu Regina spotyka siostrę Wiktora, która jest wyraźnie niezadowolona z jej obecności. Gdy Witek dowiaduje się, że Martyniukowa przepędziła Reginę ze szpitala, jest na nią wściekły. Karolina odwiedza babcię Józię. Ma wątpliwości czy posłuchać rad Julki i po maturze wyjechać na studia do Anglii. Postanawia odwiedzić matkę w Londynie i omówić z nią całą sytuację.
Po nieudanej imprezie, którą zorganizował w domu Janusza, Osa zamieszkał razem z Joanną u Borosiukowej. Kobieta postawiła jednak młodym pewien warunek: nie mogą uprawiać seksu pod jej dachem, nie będąc małżeństwem. Osa chce więc oświadczyć się Joannie. Janusz zaprasza Osę do gospody, aby porozmawiać o sytuacji, do jakiej doprowadził w czasie przyjęcia brata po swoim powrocie z Kijowa. Osa przyjmuje jego przeprosiny, ale żąda, by Janusz przeprosił również wszystkich jego gości. Janusz, nie nawykły do przyznawania się do błędów, reaguje wzburzeniem i wychodzi z restauracji. Po powrocie do domu poznaje Celinę - swoją nową gospodynię, zatrudnioną przez Osę. Piętakowa daje ofiarę na mszę w intencji swojej rodziny. Wyznaje przy tym proboszczowi, że ma w domu problemy. Czuje się zepchnięta przez młodych na margines. Gdy jej syn z żoną dowiadują się, że matka skarżyła się na nich do księdza, nie kryją niezadowolenia. Karolina zbiera pieniądze na planowany wyjazd do matki.
W tajemnicy przed ojcem Karolina szykuje się do wyjazdu do Londynu. Pomagają jej w tym proboszcz i babcia Józia. Osa rozpoczyna poszukiwania domu dla siebie i Joanny. Dziewczyna zostawia mu wolną rękę w tej kwestii. Komendant za wszelką cenę chce dorwać Tracza, ale nie ma szans na wsparcie z Komendy Głównej. Nie jest przy tym pewien, czy może zaufać Joannie ze względu na jej związek z Osą. Joanna proponuje, aby nową gosposię Tracza namówić na zostanie policyjnym informatorem. Celina pojawia się u Tracza po raz kolejny, mimo że poprzedniego dnia kazał jej się wynosić. Z rozmowy między nimi wynika, że Celina już kiedyś u niego pracowała - w jego fabryce mebli. Gdy Tracz zamknął zakład, wszyscy, łącznie z nią, wylądowali na bruku. Celina widzi teraz szansę na odbicie się od dna - wyznaje Januszowi, że była o niego wypytywana przez policję. Sylwia mści się na teściowej za to, że kobieta żaliła się na nią księdzu. Sugeruje nawet, że teściowa może wylądować w domu opieki.
Po wieczornym spacerze Zdzisława Piętakowa rozchorowała się i podczas nieobecności syna zostaje pod opieką Sylwii. Ta, korzystając z nadarzającej się okazji, wzywa dr Beatę na wizytę domową do teściowej. Podczas wizyty prosi lekarkę o konsultację psychiatryczną dla chorej. Osa usilnie próbuje znaleźć dom dla siebie i Joanny. Joanna wspiera go w tym przedsięwzięciu, ponieważ nie chce, aby jej chłopak wrócił do domu Janusza. Po rozmowie z Jurkiem Osa postanawia, że zamiast kupować, zbuduje dom od podstaw. Janusz Tracz przychodzi do gminy na spotkanie z Henrykiem i wypytuje go o Celinę. Henryk twierdzi, że jest to kobieta, która szuka zysku kosztem innych. Po tej rozmowie Tracz nabiera przekonania, że powinien zatrzymać u siebie nową pomoc domową. Ktoś taki może mu się przydać. Irka martwi się, że nikt do niej nie dzwoni z agencji modelek. Nie wie, że jej zdjęcie znalazło się w piśmie dla mężczyzn. Jak na razie, w Tulczynie wiedzą o tym tylko Grzyb i proboszcz.
Osa informuje Joannę o swojej decyzji w sprawie budowy domu. Liczy na to, że Joanna pomoże mu rozplanować wszystko tak, aby im się dobrze mieszkało. Planuje nie tylko gniazdko dla nich dwojga, liczy, że wkrótce będą tworzyli większą rodzinę. Zofia Grzybowa zauważa, że Grzyb jak dawniej czyta pisma dla mężczyzn. Mąż tłumaczy jej, że robi to dla ich wspólnego dobra, aby ratować małżeństwo. Grzybowa przypadkiem zauważa w czasopiśmie zdjęcie Irki. Oburzona tym widokiem pędzi co sił do proboszcza. Gdy ten nie reaguje w jej mniemaniu właściwie, Grzybowa bierze sprawę w swoje ręce i zanosi pismo Jurkowi. Irka dowiaduje się od Waldka Ślebody, że jej zdjęcie zostało zamieszczone w gazecie. Jest oburzona i wściekła. Nie ma co liczyć na wsparcie męża, który po obejrzeniu jej zdjęcia zakazuje jej jakichkolwiek kolejnych sesji zdjęciowych i kontaktów z ludźmi z branży. Sylwia przychodzi z mężem do dr Beaty.
Piętak, namówiony przez swoją świeżo poślubioną żonę, szuka dla matki domu opieki. Sylwia namawia go, żeby wyjaśnił proboszczowi swoją decyzję, aby uniknąć plotek wśród sąsiadów, że syn wygnał matkę z domu. Gdy stara Piętakowa dowiaduje się o ich planach, czuje się poniżona i nieszczęśliwa. Wychodzi z domu, nie zamierzając wracać. Po rozmowie z Piętakiem proboszcz naradza się z doktorem Blumentalem. Ten, poznawszy całą sprawę, z chęcią oferuje swoją pomoc. Nie wierzy bowiem, że jego była przełożona, dr Beata, sumiennie zbadała pacjentkę. Jerzyk nadal jest wściekły na Irkę z powodu jej zdjęcia zamieszczonego w gazecie. Irka też nie jest pewna, czy dobrze się stało, że zadebiutowała jako modelka akurat w piśmie dla mężczyzn. Wiki pomaga jej znaleźć dobre strony tej sytuacji. Irka nie ma jednak zamiaru ryzykować małżeńskiego szczęścia dla kariery. Wyjeżdża do Warszawy, aby ostatecznie rozmówić się z szefami agencji modelek.
Po zbadaniu starej Piętakowej doktor Blumental stwierdza, że poza lekkim zapaleniem oskrzeli nic jej nie dolega. Proboszcz ma wątpliwości co do intencji Piętaka - nie jest pewien, czy po prostu nie chce on pozbyć się matki z domu. Doprowadza do spotkania całej rodziny Piętaków. Pani Zdzisława nie ma zamiaru czekać, aż synowa wyrzuci ją z własnego domu. Woli sama odejść, ale postanawia zemścić się na synu za to, jak ją potraktował. Jurek niepokoi się nieobecnością Irki. Boli go, że jej zdjęcie ozdobiło artykuł o dwuznacznej treści. Na wieść o tym że Irka chce dłużej zostać w Warszawie, jeszcze bardziej się denerwuje. Tymczasem Irka próbuje wycofać się z wcześniejszych zobowiązań w agencji fotograficznej. Kiedy jednak dowiaduje się, że agencja ma dla niej korzystny kontrakt na reklamowanie futer w Mediolanie, oszołomiona takim obrotem wydarzeń zgadza się spotkanie z klientem następnego dnia. Krystyna nie może patrzeć spokojnie na spotkania Marka z Ulą.
Piętakowa opuszcza tulczyńską plebanię i wraz z księdzem Adamem udaje się do domu opieki w Starej Wiośnie. Młoda żona Piętaka triumfuje.Teraz ona będzie dla Piętaka żoną, matką i kochanką. W kuchni na plebanii babcia Józia rozmawia z proboszczem. Nieoczekiwanie wpada wpada zdenerwowany Piotr. Oświadcza, że Karolina wyjechała z domu, nie informując go o tym. Zaskoczony dowiaduje się, że córka, mając wyraźne poparcie mieszkańców plebanii, udała się do Londynu, aby nakłonić matkę do powrotu do Polski. Po przyjeżdzie do Londynu Karolina udaje się do szpitala, w którym pracuje Barbara. Zastaje matkę w towarzystwie Henry'ego. Zdenerwowana dziewczyna namawia matkę na powrót do Tulczyna. Barbara prosi Karolinę, żeby pojechała do jej londyńskiego mieszkania. Porozmawiają, kiedy Barbara skończy dyżur. Odbywa się kolejna sesja zdjęciowa Irki. Barmanka z Tulczyna poznaje Jerzego Czarneckiego, właściciela salonów futrzarskich. Dowiaduje się, że będzie reklamować ekskluzywne futra.
Irka wraca w nocy do Tulczyna. Odsypia trudy poprzedniego dnia. Zaskoczony Jurek dowiaduje się, że futro które przymierza Wiki, należy do jego żony. Zdenerwowany wychodzi z mieszkania. W restauracji Krystyny pojawia się gość, który w nocy wynajął pokój. Okazuje się, że to Jerzy Czarnecki, właściciel salonów futrzarskich, który w nocy przywiózł Irkę do Tulczyna. Od Krystyny dowiaduje się, gdzie mieszka Irka i postanawia ją odwiedzić. Prosi barmankę, aby pomogła mu znaleźć interesujące plenery do następnej sesji zdjęciowej. Irka postanawia pojechać do ośrodka nad Bystrawą. Józefina udaje się na posterunek policji w Tulczynie. Zdenerwowany Piotr ma pretensje do teściowej, że bez jego wiedzy wysłała Karolinę do Londynu. W swoim londyńskim mieszkaniu Barbara rozmawia z Karoliną. Córka opowiada matce o trudnej do zniesienia atmosferze, jaka panuje w ich rodzinnym domu. Ze łzami w oczach prosi matkę, aby wróciła do Polski. Tylko w ten sposób może uratować rozpadającą się rodzinę.
Po powrocie do domu Karolina opowiada Józefinie o swoim pobycie u matki w Londynie. Ojciec jest na nią zły, że ukryła przed nim swoją misję. Dlatego nie odebrał jej nawet z lotniska. Zirytowany Piotr wyładowuje swoją złość na podwładnej. Karolina napomyka babci, że jej mama ma w Londynie wielu przyjaciół, w tym doktora Henry'ego. Osa zabiera Joannę na romantyczną wyprawę, podczas której pokazuje jej ziemię, którą zamierza kupić pod budowę ich wspólnego domu. Daje nawet Waldkowi Ślebodzie zaliczkę. Gdy Osa już ma się oświadczyć Joannie, na polu zjawia się stary Śleboda, ojciec Waldka. Oznajmia, że jego ziemia nie jest na sprzedaż. Na plebanię przychodzi mały Henio, syn Mulaków. Chłopiec jest zaniepokojony tym, że jego rodzice chcą wziąć fikcyjny rozwód, żeby móc pobierać zasiłek z funduszu socjalnego. Pozostałe dzieci również martwią się o rodzinę - Tomek i Lucyna zamierzają pójść do pracy, aby podratować rodzinny budżet. Matka nie zgadza się jednak na takie rozwiązanie.
Podczas gdy Mulakowie czekają na rozprawę sądową, ich dzieci modlą się, by rodzice zmienili zdanie i zrezygnowali z rozwodu. Proboszcz daje dzieciom pieniądze na bilety autobusowe, żeby dzieci mogły pojechały do sądu. Mulakowie odgrywają przed sądem wyreżyserowaną przez siebie scenkę, chcąc udowodnić, że rzeczywiście istnieją powody do zakończenia ich małżeństwa. Widząc jednak, że sędzia im wierzy i w dodatku chce odseparować Mulaka od rodziny z pomocą kuratora, Mulakowa nie wytrzymuje i przyznaje się do mistyfikacji. Zaniepokojony postępowaniem syna, stary Śleboda prosi proboszcza o pomoc. Ojciec uważa, że Waldek marnuje sobie życie. Wyprzedaje majątek rodzinny i nie kwapi się do ożenku, mimo że według niego jest już najwyższy czas, aby się ustatkował. Po spotkaniu z proboszczem Śleboda stawia synowi warunek: jeżeli w ciągu trzech miesięcy nie znajdzie sobie żony, to ojciec go wydziedziczy.
Józefina martwi się, że na święta wielkanocne jej rodzina znowu nie zbierze się w komplecie. Wikary ma w tym roku prowadzić rekolekcje. Chce, aby zamiast tradycyjnych rekolekcji parafianie opowiadali publicznie o swojej wygranej walce ze złem. Waldek Śleboda ma pretensje do ojca, że ten chce sterować jego życiem. Podobnie jak poprzednio ojciec, tak teraz on odwiedza proboszcza, prosząc o znalezienie mu odpowiedniej kandydatki na żonę. Krystyna proponuje Markowi dwutygodniowy wyjazd na święta. Marek nie chce jednak zawieść swojej córki, zostawiając ją w Wielkanoc. W takiej sytuacji Krystyna postanawia wyjechać sama. Wściekła na Marka wybiera się samochodem na przejażdżkę i po drodze łapie gumę. Po ostatnich perypetiach z niedoszłym rozwodem Mulakowie muszą odzyskać szacunek u ludzi w Tulczynie. Patrycja, zachwycona zdjęciami Irki zamieszczonymi w gazecie, pragnie tak jak ona zostać fotomodelką. W restauracji Pati spotyka Waldka Ślebodę, który proponuje jej przejażdżkę motorem.
Dzieci zbierają pieniądze dla biednego chłopca z Kamerunu. Sprzedają własnoręcznie wykonane palemki wielkanocne. Szyki miesza im Grzybowa, która palemki daje klientom za darmo. Zaskoczonemu tym faktem mężowi tłumaczy, że jest to chwyt marketingowy, mający na celu przyciągnięcie klientów. Po rozmowie z księdzem Antonim postanawia jednak wykupić wszystkie palemki od dzieci, a w domu pokazuje mężowi zdjęcie ich nowego podopiecznego - małego Adele z Kamerunu. Krystyna nie chce, aby Marek dowiedział się, że poprzedniego dnia złapała gumę i że przez niego płakała. Irce tłumaczy, że nie jest gotowa, aby powiedzieć mu, co czuje. Ksiądz wikary szuka ludzi, którzy mogliby na tegorocznych rekolekcjach opowiedzieć o swoim życiowym sukcesie. Nie jest to jednak takie proste. W końcu po kilku odmowach spotyka Mulaka. Jest on świetnym przykładem człowieka, który pokonał słabości. Mulak obawia się czy powinien publicznie mówić o swoim problemie z alkoholem.
Wikary przyjeżdża na plebanię razem ze swoją matką. Okazuje się, że trudno mu było namówić ją do przyjazdu, ponieważ obawiała się, że będzie dla wszystkich ciężarem. Wikary ma wyrzuty sumienia, że wysłał ją do sanatorium, nie chce, aby myślano, że chciał się pozbyć ciężaru. Wikaremu udaje się namówić kilka osób do wzięcia aktywnego udziału w rekolekcjach. Kiedy Grzybowa dowiaduje się, że na rekolekcjach wielkanocnych ma przemawiać Machejko, jest oburzona. Uważa, że są od niego godniejsi ludzie, jak na przykład ona. Specjalnie daje Kazikowi piwo na odwagę, aby nie mógł wystąpić. I rzeczywiście, Kaśka widząc, że jej mąż nie jest całkiem trzeźwy, zakazuje mu pokazywania się w tym stanie w kościele. Wikary jest w kłopocie, ponieważ wszystkie osoby, które miały wziąć udział w rekolekcjach, zrezygnowały. Gdy na mównicy Grzybowa wychwala samą siebie pod niebiosa, sytuację ratuje Grażyna, opowiadając o swoim trudnym życiu.
Martyna i Danił przygotowują się do ślubu. Pati jest na Martynę obrażona, że przyjaciółka nie poprosiła jej na świadka. Martyna szybko naprawia błąd, ale - ku niezadowoleniu Patrycji - oświadcza, że wesela nie będzie. Pragnie, aby tym razem ślub odbył się w gronie najbliższej rodziny. Emilia obawia się, że powrót jej synów z więzienia może pokrzyżować plany matrymonialne Martyny. Wprawdzie Rysiek chce spokojnie żyć u boku żony i dziecka, ale Władek wciąż jest pełen nienawiści do Sawczenków. Grażyna myśli, że swoim występem na rekolekcjach uraziła syna. Antek przekonuje ją, że jest inaczej. Ma wyrzuty sumienia, że zostawił matkę samej sobie. Ta jednak wiedząc, że Antek wierzy w jej sukces w walce z chorobą, stara się radzić sobie ze wszystkimi problemami. Grażyna ukrywa jednak przed synem, jak bardzo trudno jest jej wytrwać w walce z alkoholizmem. Po powrocie ze szkolenia w Stanach Józek informuje komendanta, że dostał propozycję pracy w Anglii. Piotr, słysząc to, markotnieje.
Władek wciąż pragnie zemsty na rodzinie Sawczenków. W przeciwieństwie do pozostałych członków rodziny nie ma zamiaru pozwolić na to, aby Martyna wyszła za mąż za wroga. Emilia, chcąc zapobiec nieszczęściu, ostrzega Martynę przed wizytą Władka. Danił postanawia przyjąć go u siebie w domu, jak przystało na przyszłego szwagra. Władek trochę się uspokaja, rozmawiając z siostrą, ale nie może zrozumieć, jak dziewczyna może chcieć wyjść za mąż za odwiecznego wroga rodziny. Gdy Władek daje się w końcu zaprosić na obiad, wszystko psuje wizyta Kostii. Pati ma trudności z przygotowaniem się do spowiedzi. Do tej pory nie wiedziała, że popełnia aż tyle grzechów. Gdy zaczyna swój rachunek sumienia, okazuje się, że potrzebuje więcej czasu na przygotowania. Wala cieszy się, że może pomóc Józefinie w przygotowaniach do świąt wielkanocnych. W domu czuje się samotna i brakuje jej już zajęć pod nieobecność wiecznie zajętego męża.
Nie informując nikogo na plebanii, wikary idzie z ministrantami do lasu, aby wykopać trochę ziemi na grób dla Chrystusa w kościele. Widząc księdza umorusanego po powrocie z lasu, siostra Tekla jest pełna wątpliwości co do pomysłu wikarego. Barbara przylatuje na święta do Polski. Piotr wita ją na lotnisku bez entuzjazmu. W samochodzie dochodzi między nimi do kłótni, którą przerywa wypadek samochodowy spowodowany przez pirata drogowego. Samochód, który jechał z naprzeciwka, wypada z drogi i Barbara musi udzielić pasażerowi pomocy. Wraz z Piotrem odwozi chłopaka do szpitala. Wbrew tradycji Krystyna nie chce przyjść na wielkoczwartkową wieczerzę na plebanię. Uważa, że swoją obecnością postawiłaby brata w niezręcznej sytuacji. Kasia zamierza więc pójść na plebanię sama. Po powrocie Marka z pracy Krystyna wyznaje mu, że ma dosyć ich niejasnej sytuacji. Proponuje mu, aby od siebie wzajemnie odpoczęli.
Po powrocie z lotniska Barbara i Piotr spędzają noc jak za dawnych lat. Piotr przygotowuje nawet żonie śniadanie. Po śniadaniu Basia, zamiast spędzić trochę czasu w domu, prosi męża o podwiezienie jej na plebanię. Obojgu małżonkom trudno się odnaleźć w nowej sytuacji. Po tak długiej rozłące od początku muszą się poznać. Na plebanii Józefina z Walą, Haliną i Grażyną malują jajka na Wielkanoc. Gdy do kuchni wchodzi Barbara, wszystkie witają ją z radością. Szczególnie cieszy się Józefina, widząc niemal pełną rodzinę w komplecie. Gdy Barbara zostaje sama z matką, Józefina wypytuje ją o związek z Piotrem. Barbara przyznaje, że czuje się w domu nieswojo po powrocie z Londynu. Piętakowa w tajemnicy przed synem przychodzi do tulczyńskiego kościoła. Wyznaje proboszczowi, że nie chce wracać do domu, w którym mieszka Sylwia. Woli spędzić święta w domu opieki. Tymczasem Sylwia po powrocie z zakupów świątecznych ma pretensje do męża, że nie poinformował jej o przyjeździe matki.
Marek wyprowadza się z gospody. Krystyna wpada w histerię, mimo że Marek robi to na jej wyraźne życzenie. Przychodzi zrozpaczona do kościoła i żali się proboszczowi na swoje miłosne niepowodzenia. Ksiądz jako rodzony brat bardzo jej współczuje. Patrycja spowiada się proboszczowi. Jest to dla niej wielkie przeżycie: po raz pierwszy zrobiła prawdziwy rachunek sumienia. Władek, brat Martyny, nie ma zamiaru przyjść na ślub siostry z Daniłem. Widząc jego upór i nienawiść, proboszcz odmawia wyspowiadania go, twierdząc, że chłopak nie jest jeszcze gotowy na spowiedź. Władek jeest przekonany, że ojciec Daniła myśli tak samo jak on. Nie wie, że Kostia żałuje, że jego ostatnie spotkanie z Władkiem wyglądało nie tak jak powinno. Wiki martwi się o Kacpra, który wraca nowym samochodem z Niemiec i nie odbiera po drodze telefonu. Kiedy dzwoni do Jurka twierdzi, że gdzieś po drodze zepsuł mu się samochód i utknął na stacji benzynowej.
Pomimo nakazu sądu Władek nie stawił się w komisariacie. Komendant obawia się, że w dniu ślubu Martyny Władek coś wymyśli, aby zepsuć ceremonię. Ten rozwścieczony odwiedza po pijanemu grób ojca. Słysząc dzwony kościelne, rusza w stronę świątyni na ślub siostry. W drodze zatrzymuje go Józek i aresztuje. Władek jest mu za to wdzięczny: gdyby nie postępowanie Józka, na pewno nie patrzyłby bezczynnie, jak jego siostra wychodzi za mąż za Daniła. Pati pomaga Martynie w przygotowaniach do ślubu i przypomina jej o różnych zabobonach dotyczących ślubu. Proboszcz wraz z kapłanem greckokatolickim przygotowują tulczyński kościół do ceremonii ślubu w dwóch obrządkach. Grzybowa jak zwykle ma coś na ten temat do powiedzenia. Nie podoba jej się, że do jej kościoła wkrada się inna - według niej obca - religia. Na ceremonię przychodzi pół Tulczyna, aby zobaczyć, jak odbywa się ślub w podwójnym obrządku.
Emilia martwi się o Władka. Policjanci z Tulczyńskiego posterunku tłumaczą jej, że nie wrócił do domu na noc ponieważ został przez Józka odwieziony wcześniej do więzienia. Z jednej strony matka odczuwa ulgę, ale z drugiej zdaje sobie sprawę, że jej dziecko bardzo cierpi. Grzyb nie może zrozumieć zachowania żony. Po jego ostatnim wybryku Grzybowa się zmieniła. Grzyb stara się różnymi sposobami naprawić stosunki między nimi. Proboszcz udziela mu dobrych rad. Grzyb sam wpada na pomysł w jaki sposób może wzbudzić zainteresowanie Zosi. Proponuje Machejce i Mulakowi, aby udawali napad na sklep. Grzyb będzie mógł odegrać bohatera, ratując żonę i ich dobytek. Irka uczy się w gospodzie, jak uwodzić mężczyzn. Takie ma zadanie z zajęć w agencji modellingu. Jurek jest oburzony zachowaniem żony. Barbara szykuje się do powrotu do Anglii. Pakując się wyznaje Karolinie, że nie umie już rozmawiać z jej ojcem tak jak dawniej. Nie tak łatwo odbudować związek po długiej rozłące.
Józek otrzymał propozycję pracy w Anglii. Waha się jednak z podjęciem decyzji. Widzi do czego doprowadziła rozłąka w rodzinie komendanta. Obawia się reakcji Hani. Zastanawia się czy jego wyjazd również spowoduje rozpad rodziny. Barbara obiecuje, że gdy tylko skończy się jej kontrakt w szpitalu wróci do Polski. Halina zazdrości siostrze, że miała odwagę podjąć pracę w obcym kraju. Wyznaje matce, że sama chciałaby wyjechać, gdyby miała taką możliwość. Słysząc te słowa Józefina wybucha gniewem. Kacper ukrywa przed Wiki, że policja zabrała mu prawo jazdy. Wsiada do samochodu, mimo braku dokumentu. Jadąc z Wiki do Hrubielowa dostrzega policję i gwałtownie hamuje. Potem tłumaczy się, że przestraszył się, bo przed wyjazdem wypił jedno piwo. Wiki żąda od niego przysięgi, że już nigdy nie będzie pił. Grzyb przygotowuje inscenizację napadu na sklep, by potem odegrać przed Grzybową rolę bohatera. Podczas próby napadu, do sklepu wpada nagle Grzybowa i sama radzi sobie z napastnikami.
Krystyna wyjeżdża z Kasią, aby pobyć dłużej z córką i naprawić ich wzajemne stosunki. Ostatnie przejścia z Markiem mocno nadwerężyły bowiem relacje matki i córki. Liczy na to, że zmiana otoczenia pomoże im obu. Wala korzysta z okazji i pod nieobecność Krystyny chce pomóc Irce w prowadzeniu gospody. Już pierwszego dnia wprowadza w barze zmiany: zamiast dań z mikrofalówki będą serwowane zdrowe domowe posiłki. Waldek Śleboda jest zauroczony Patrycją. Dziewczyna wydaje się odwzajemniać jego uczucie. Chłopak zabiera ją na przejażdżkę motocyklem i pokazuje jej cały swój majątek. Pati jest zachwycona. Kiedy dołącza do nich ojciec Waldka i widzi długie tipsy Patrycji, nie kryje niezadowolenia. Uważa, że to nie są ręce do pracy, a jemu zależy, aby Waldek znalazł sobie żonę, która pomagałaby mu w gospodarstwie. Grzyb wyznaje proboszczowi, że odwiedziła go Jowita i zażądała od niego pieniędzy na zabieg usunięcia ciąży.
Waldek Śleboda ma poważne zmartwienie. Nie chce, żeby ojciec go wydziedziczył, dlatego musi spełnić jego warunek i w ciągu trzech miesięcy znaleźć sobie żonę. Z drugiej strony dziewczyna, która mu się podoba, nie przypadła ojcu do gustu. Irka próbuje mu doradzić w tej trudnej sytuacji. Wala wprowadza zmiany w menu w gospodzie. Jej praca nie podoba się jednak Henrykowi, który uważa, że żonie wójta nie wypada pracować za barem. Wala tłumaczy mu, że pranie jego skarpetek, sprzątanie i samotne czekanie, aż mąż wróci z pracy, to nie jest szczyt jej marzeń i chciałaby robić w życiu coś jeszcze. Grzyb nadal nie wie, jak rozwiązać problem ciężarnej Jowity. Proboszcz nakłania go do szczerości wobec żony, bo tylko w ten sposób Jowita przestałaby go szantażować. Grzyb nakłania żonę, żeby spotkała się z nim w gospodzie. Tam wyznaje jej wszystko jak na spowiedzi. Wbrew obawom Grzyba, żona - na wieść, że nie namawiał Jowity na usunięcie ciąży - oświadcza mu, że jest z niego dumna.
Henryk wyrzuca sobie, że chciał zamknąć Walę w domu. Zrozumiał, że popełnił błąd, zajmując się jedynie pracą, przez co zaniedbał żonę. Do gospody przychodzi Karol, były wójt. Gdy orientuje się, że Wala tam pracuje, zaczyna być wobec niej nieuprzejmy. Wala udowadnia mu, że nie jest taka słaba, jak mu się wydaje. Wypija z nim na spółkę pół litra wódki, i nadal pewnie się trzyma, podczas gdy Karol jest kompletnie pijany. Jowita zostaje aresztowana. Okazuje się, że od dawna trudniła się szantażem, a Grzyb nie był jej pierwszą ofiarą. Dziewczyna twierdzi, że jej ofiary ponoszą winę w takim samym stopniu jak ona: gdyby mężczyźni, których potem szantażowała, nie zdradzali swoich żon, ona nie miałaby możliwości trzymać ich w szachu. W drodze na posterunek w Hrubielowie Jowita bezskutecznie stara się uwieść Józka. Historia z fikcyjną ciążą Jowity sprawia, że relacje między małżeństwem Grzybów diametralnie się zmieniają. Na zgodę Grzybowa daje się mężowi zaprosić na kolację.
Henryk nakłania Walę, aby pozwalała sobie na większą fantazję w doborze potraw, jakie może przygotowywać w gospodzie. Irka wypisuje Karolowi fakturę za wypity poprzedniego dnia alkohol. Zwraca mu też zegarek, który zastawił bo nie miał za co wrócić do domu. Pati szuka w gospodzie Władka. Osa spotyka się z Władkiem Ślebodą . Podpisują umowę kupna-sprzedaży ziemi. Śleboda jest zdziwiony, że Osa podpisuje umowę, nie przeczytawszy jej wcześniej. Osa wyjawia mu, że chce na tej ziemi wybudować dom i zamieszkać w nim z Joanną. Śleboda zazdrości mu: też chciałby się tak zakochać. Irka w rozmowie z Pati zdradza jej, że Waldek Śleboda szuka żony na polecenie ojca. Jeśli nie znajdzie żony w ciągu trzech miesięcy, zostanie wydziedziczony. Pati jeszcze nigdy nie była w związku z wolnym mężczyzną. Zawsze była tą trzecią. Rozmowę dziewczyn przerywa wejście Iwa, przedstawiciela firmy castingowej, który szuka nowych twarzy dla kreatorów mody.
Irka z Walą ustalają listę zakupów. Do gospody przychodzi podekscytowana Pati. Nie wie, w co się ubrać na casting i prosi o pomoc Irkę. Komendant i Józek żartują sobie, ża Osa teraz zostanie rolnikiem. Tymczasem Osa próbuje się dowiedzieć w urzędzie gminy, czy na ziemi, którą kupił, będzie mógł wybudować dom. Jagoda radzi mu, aby został rolnikiem i wtedy działka o tej wielkości może zostać potraktowana jako siedlisko. Urzędniczki mówią mu też o dopłatach z Unii Europejskiej, o które będzie mógł się ubiegać. Osa coraz bardziej zapala się do pomysłu bycia rolnikiem. Irka jest sceptycznie nastawiona do udziału Pati w castingu. Uważa, że firma jest niewiarygodna. Irka i Wala odwożą Pati do Domu Kultury. Rozmawiają z dziewczyną, która wyszła z castingu. Okazuje się, że casting jest płatny, a w zamian organizatorzy nic nie gwarantują. Wala w obecności Pati udowadnia organizatorom oszustwo, jednak dziewczyna nie zmienia decyzji.
Wala rozmawia z Józefiną o organizowanej w gospodzie darmowej degustacji potraw. Józefina jest pełna obaw, czy taka akcja przyniesie Wali oczekiwany sukces. Osa spotyka się w gospodzie ze starym Ślebodą. Rozmawiają na temat rolnictwa. Śleboda prowadzi Osę do swojego gospodarstwa, mówi o blaskach i cieniach życia rolnika. Na koniec wizyty zaprasza Osę na świeżą szynkę. Niestety, żeby przyrządzić szynkę, trzeba najpierw zabić prosiaka. Osa nie chce zabić zwierzęcia. Do proboszcza zgłasza się Monika ze skargą na wikarego, który nie dał jej rozgrzeszenia za to, że kilka lat temu usunęła ciążę. Proboszcz wskazuje jej drogę wyjścia. Monika może przystąpić do spowiedzi powszechnej w Wielkanoc i wtedy dostanie rozgrzeszenie. Dziewczyna nie chce jednak czekać. Degustacja potraw przygotowanych przez Walę i Irkę udaje się znakomicie. Jednak degustujący nie zamierzają w przyszłości jadać w gospodzie, bo to dla nich za drogi sposób. Sytuację ratuje propozycja spóźnionego gościa.
Na internetowej aukcji Wiki kupuje po okazyjnej cenie dwa obrazy malarza prymitywisty. Są one do odebrania w Berlinie. Proponuje Kacprowi wspólny wyjazd do Niemiec. Kacper jest przerażony. Wiki nie wie, że stracił prawo jazdy za jazdę pod wpływem alkoholu. Grzyb jest zazdrosny, gdy widzi, jak jego żona szykuje się przed wyjściem do gospody. Obawia się, że będzie piła piwo z mężczyznami. Grzybowa wyjaśnia, że ma zamiar spotkać się z Walą. Chciałaby załatwić, żeby koncesję na sprzedaż alkoholu miał tylko ich sklep. Osa pomaga Jurkowi w pracach w ośrodku. Gdy obaj zasiadają zmęczeni do śniadania, okazuje się, że Osa nie je mięsa. Postanowił tak po wizycie w gospodarstwie Ślebody. Również jako rolnik zamierza nie zabijać zwierząt. Grzybowa pije kawę w gospodzie. Próbuje wciągnąć Walę w dłuższą rozmowę. Jednak rozmowa wcale nie dotyczy koncesji na alkohol. Wala jest zaskoczona i zniesmaczona. Kacper spotyka się w gospodzie z Krzywym.
Wiki jest już przygotowana do wyjazdu do Berlina. Razem z Kacprem mają zostaną tam dłużej, niż planowali. Przez tydzień będą mieszkać w mieszkaniu koleżanki Wiki. Jurek wie, że Kacper nie ma prawa jazdy. Jest na niego zły, że nie powiedział dziewczynie prawdy. Niespodziewanie wyjazd odwleka się, gdyż Kacper dostaje wezwanie na komendę Józefina przyjeżdża na dworzec PKP. W pierwszym momencie nie poznaje odmienionej Krystyny. Obie kobiety spotykają tutaj również Marka. Marek chce odwieźć Krystynę do Tulczyna. Ona jednak oświadcza, że z nim zrywa. Tracz, który jest świadkiem całego zajścia, proponuje Krystynie, że sam ją odwiezie do domu. Krystyna przyjmuje propozycję. W drodze Tracz cały czas wypytuje Krystynę o jej nieudane związki z mężczyznami. Jest ciekaw, co na ten temat sądzi jej brat proboszcz. Kasia z przejęciem opowiada proboszczowi i Józefinie o pobycie w spa w Nałęczowie. Proponuje Józefinie, że zrobi jej maseczkę. Komendant wypytuje Kacpra o utracone prawo jazdy.
W kancelarii proboszcz przegląda stare notatki. Z rozdrażnieniem rozmawia z wikarym, który nie znając powodu tego nastroju wychodzi z kancelarii. Zamiast niego pojawia się Tracz. Daje proboszczowi 200 złotych jako datek. Pyta również o jego zdanie na temat życia uczuciowego jego siostry. W końcu mówi otwarcie, że Krystyna interesuje go jako kobieta. Krystyna rozmawia z Walą i Irką o degustacji, jaka odbyła się w gospodzie. Nie przyniosła oczekiwanych zysków, ale Krystyna postanawia sama pokryć wszelkie koszty, uznawszy je za wydatki na promocję. Krystyna opowiada też o swoim pobycie w spa, mówi, jak ten pobyt ją zmienił. Rozmowę przerywa im wejście mężczyzny z ogromnym bukietem kwiatów. Okazuje się, że to kwiaty od Tracza, który postanowił zjeść kolację w gospodzie Krystyny. Właścicielka nie jest tym zachwycona, bo Tracz odstrasza innych klientów. Aby jej powetować ewentualne straty, Tracz postanawia zapłacić za alkohol wszystkich klientów.
Dzięki pomocy Wali restauracja Krystyny przynosi ogromne zyski. Krystyna widzi w usługach cateringowych szansę na rozkręcenie interesu. Proboszcz Antoni ma żal do Krystyny, że za pieniądze Tracza rozpija jego parafian. Po wizycie Tracza na plebanii zaczyna podejrzewać, że jego siostrę coś z nim łączy. Krystyna zapewnia go, że wiążą ich ze sobą jedynie interesy i po oddaniu Januszowi jego pieniędzy nie zamierza dłużej utrzymywać z nim kontaktów. Po powrocie od Tracza Krystyna znajduje w gospodzie kolejne naręcze kwiatów przysłanych przez Janusza. Nie wie, co ma z nimi zrobić. Proboszcz zastaje na plebanii mężczyznę, byłego ubeka. Mężczyzna tłumaczy księdzu, że w latach 80. był on pod stałą obserwacją jego i innych pracowników bezpieki. Przynosi proboszczowi jego teczkę z archiwum IPN. Grażyna szuka nowej pracy. Obawia się, że nie przyjmą jej do PKP, ponieważ nie ma się czym wykazać. Józefina pomaga jej napisać takie CV.
Po wizycie, którą złożył mu poprzedniego dnia tajemniczy mężczyzna, proboszcz Antoni całą noc nie spał, porównując swoje akta z kroniką kościelną. Odkrył tym samym, że przez lata jego kolega, ksiądz Leszek, donosił na niego bezpiece. Grażyna przychodzi na rozmowę kwalifikacyjną do PKP. Wyznaje potencjalnemu przełożonemu, że miała problemy z alkoholem. Mężczyzna nie docenia jej szczerości. Uważa, że nie może sobie pozwolić na ryzyko zatrudnienia na odpowiedzialnym stanowisku w państwowym zakładzie osoby z nałogiem. W chwili słabości Grażyna decyduje się na wizytę u wróżki, jednak po chwili rozmowy wychodzi od niej wzburzona. Wróżka zamiast dać jej nadzieję, tylko ją przygnębiła. Grażyna jest pewna, że kobieta wróży jedynie z chęci zysku. Po drodze do domu Grażyna spotyka szczęśliwą listonoszkę, której poprzedniego dnia doradzała w sprawach sercowych. Listonoszka namawia ją na wróżenie. Janusz próbuje uwieść Krystynę.
Proboszcz nie wie, jak ma rozmawiać z ks. Leszkiem, który w latach 80. donosił na niego Służbie Bezpieczeństwa. Postanawia, że odwiedzi go osobiście i zamierza w tym celu pojechać do Zamościa, gdzie ksiądz ma wykład z etyki. Jest jednak bardzo przygnębiony tą sytuacją. Irka odbiera telefon z agencji modelek. Tymon chce zorganizować w okolicach Tulczyna sesję zdjęciową do reklamy drogich futer. Irka dochodzi do wniosku, że w ciągu czterech dni, czyli do przyjazdu ekipy, musi schudnąć. Krystyna i Wala wykorzystują jej desperację i zaprzęgają ją do roboty. Do Grażyny przychodzi listonoszka z Jagodą, która potrzebuje porady wróżki. Kiedy Antek dowiaduje się, że jego mama wróży, jest zszokowany. Uważa, że matka księdza nie powinna pracować w taki sposób, ponieważ kościół to potępia. Nie przemawiają do niego żadne argumenty matki, która znów musi szukać pracy.
Do Tulczyna przyjeżdżają Bianka i Tymon z agencji modelek. Gdy Irka z Jerzykiem oprowadzają ich po ośrodku, zjawia się tam również Pati. Dziewczyna wystrojona jak na jarmark wzbudza rozbawienie Bianki, która wybija jej z głowy karierę modelki. Roztrzęsioną Patrycję pociesza Waldek i obiecuje jej srogą zemstę na prześmiewcach. Biance zupełnie nie podobają się okolice Tulczyna - uważa, że to prowincja w najgorszym znaczeniu tego słowa. Irka odchudza się wytrwale, oczekując na ekipę z agencji. Nie może znieść docinków Jurka, który się z niej naśmiewa i nie rozumie, że w tej branży takie są wymagania. Na spotkaniu z Bianką i Tymonem Irka mdleje z osłabienia i Jurek musi ją odwieźć do lekarza. Wala obawia się o bezpieczeństwo Krystyny. Wolałaby, aby siostra proboszcza nie obsługiwała przyjęcia Tracza. Krystyna ignoruje uwagi Wali i nie zamierza unikać Janusza, chociaż wie, że ten coś knuje. Gdy obie kobiety zjawiają się u niego, pijany Tracz oświadcza im, że nie chce żadnych gości.
Irka głodzi się przed sesją zdjęciową. Jurek próbuje ją nakłonić do jedzenia, lecz ani jego argumenty, ani zasłabnięcie Irki nie skłania jej do jedzenia. Chce wyglądać jak na modelkę przystało - bardzo szczupło, wręcz chudo. Podczas sesji Jurek urządza jej awanturę, widząc, że pod futrem ma na sobie tylko bieliznę. Jerzyk nie jest w stanie zaakceptować reguł, jakimi rządzi się ta branża. Irka, korzystając z kobiecych sztuczek, przekonuje go, że nie robi nic zdrożnego. Bianka jest zdegustowana warunkami, w jakich musi pracować. Okoliczne plenery zupełnie się jej nie podobają. Ma pretensje do Jerzego, który zaproponował im to miejsce. Tymczasem Jerzy dzięki Irce zrozumiał, że istnieje świat całkowicie odmienny i ciekawszy od świata reklamy, w którym on żył do tej pory. A w dodatku jest tam Irka, która zrobiła na nim wielkie wrażenie. Joanna ma pretensje do Osy, że ostatnio w ogóle nie ma dla niej czasu. Dziewczyna nie wie, że jej narzeczony szykuje dla nich przytulne gniazdko.
Joanna jest zaniepokojona zachowaniem Osy. Podejrzewa, że chłopak ma przed nią jakieś tajemnice. Borosiukowa uspokaja ją, ale zastrzega, że nie może jej nic więcej powiedzieć. Nie chce zepsuć Osie jego planów. Po śmierci Konstancji Tracza ogarniają refleksje nad całym jego dotychczasowym życiem. Pod ich wpływem namawia Osę, aby oświadczył się Joannie. Nie chce, żeby jego brat był równie samotny jak on. Sam odrzuca pomoc Osy, twierdząc, że nie ma czasu na żałobę i użalanie się nad sobą. Ma syna, którego musi utrzymać. Osa idzie za radą Janusza i zabiera Joannę do domku, który dla niej remontował. Ale gdy docierają do ośrodka, okazuje się, że śpi tam jeden z członków ekipy zdjęciowej. Po przerwanej poprzedniego dnia sesji Tymon całą noc pracował nad nową koncepcją. Wpadł na pomysł, żeby modelka w futrze była fotografowana na tle tulczyńskiej biedy. Jerzy jest tym pomysłem zachwycony. Korzysta z okazji i prosi Irkę, aby oprowadziła go po Tulczynie.
Osa i Joanna jedzą śniadanie po pierwszej nocy spędzonej razem w nowym miejscu. Osa namawia Joannę, aby poszła z nim na pogrzeb Konstancji. Dowiedziawszy się, że Konstancja popełniła samobójstwo, Grzybowa nie chce dopuścić do jej pogrzebu na kościelnym cmentarzu. Proboszcz przedstawia jej zdanie Kościoła na ten temat. Ich rozmowę przerywa wejście Tracza. Grzybowa szybko wychodzi, chcąc być jak najdalej od niego. Na pogrzebie Tracz nie przyjmuje od nikogo kondolencji. Sądzi, że i tak wszyscy są przekonani, że to on spowodował śmierć Konstancji. Bianka przekonuje Irkę, że Krystyna ma na nią zły wpływ. Daje dziewczynie odczuć, że marnuje się w Tulczynie i powinna lepiej zatroszczyć się o swoje życie. Namawia Irkę na przeprowadzkę do Warszawy, twierdząc, że tylko tak może zrobić karierę i zdobyć pieniądze. Za sesję do reklamy futra otrzyma? 15 000 zł. Po powrocie z pogrzebu Konstancji Krystyna znajduje w gospodzie list od niej przyniesiony w tym czasie przez listonoszkę.
Irka chce założyć sobie własne konto i być niezależna finansowo od Jerzyka. Nie zgadza się na inwestowanie zarobionych przez nią pieniędzy w ośrodek wypoczynkowy. Woli zainwestować je w siebie. Jurek czuje się urażony jej uwagą na temat jego i jej dochodów. Irka wypomina mu bowiem mniejsze zarobki. Założywszy sobie konto, Irka rusza na wyprawę po sklepach. W eleganckim butiku tak długo przymierza mnóstwo butów, że ekspedientka zaczyna się irytować. Sądząc, że Irki nie stać nawet na jedną parę z jej sklepu, upokarza ją nieprzyjemnymi uwagami. Wala z Krystyną obmyślają sposób na wypełnienie ostatniej woli Konstancji i zaopiekowanie się jej małym synkiem. Chcą poprosić o pomoc Osę. Na początek Wala postanawia rozeznać się w sytuacji. Tracz zamierza znaleźć nową mamę dla Pawełka. Osa chce mu pomóc w wyszukaniu odpowiedniej kandydatki na żonę. Chciałby, aby jego brat się zakochał. Ten jednak nie chce angażować się uczuciowo, wystarczy mu, że zapewni partnerce odpowiednie warunki finansowe.
Irka szykuje się do pracy. Wiki jest zaskoczona jej eleganckim strojem. Irka nie chce wyglądać jak uboga krewna. Grzybowa chce rozmawiać z proboszczem na temat prymicji swojego syna Henia. Wikary oferuje swoją pomoc. Grzybowa chce jednak rozmawiać tylko z proboszczem. Józefina nie mówi jej, że proboszcz pojechał do Zamościa na wykład księdza Leszka. Przy okazji wyjaśni z nim sprawę donosów. Po wykładzie proboszcz pokazuje księdzu Leszkowi teczkę . Leszek nie przyznaje się do winy, a wręcz oskarża proboszcza o zawiść i pragnienie zniszczenia jego kariery. Krystyna ma spotkać się z Traczem w sprawie jego syna. Konstancja przed śmiercią prosiła o ochronę dziecka przed złym wpływem ojca. Tracz jest zaskoczony celem wizyty. Krystyna pokazuje mu list, jaki dostała od Kotki. Odpierając zarzuty, Tracz mówi Krystynie, że ona również nie jest bez winy i daje zły przykład swojej córce. Wiki podpytuje Kacpra o jego spotkanie ze znajomym. Ma mu za złe, że znowu kontaktuje się z kumplami z celi.
Jurek rezygnuje z kolacji, na którą Jerzy zaprosił jego i Irkę. Nadal jest wściekły na żonę, że ta zamierza wydać zarobione przez siebie pieniądze na "babskie bzdury". Poza tym podejrzewa, że za propozycjami zawodowymi Jerzego kryje się coś więcej. Irka jest natomiast przekonana, że Jerzy ceni ją tylko i wyłącznie za jej talent. Kacper radzi Jurkowi, aby bardziej się starał, bo może stracić żonę. Irka i Wiki szaleją na zakupach. Zaczynają od sklepu z butami, w którym parę dni wcześniej początkująca modelka została nieprzyjemnie potraktowana przez ekspedientkę. Dziewczyny odwzajemniają się jej tym samym, okazując jej pogardę. Na dworcu, już po kupieniu biletu kolejowego do Warszawy, Irka spotyka męża, który - idąc za radą Kacpra - proponuje jej, że ją odwiezie do stolicy. U Kacpra zjawia się Krzywy. Nie daje mu wyboru, nalegając, by Kacper sprowadził z Niemiec kolejny kradziony samochód. Kacper nie chce, żeby Wiki odkryła prawdę.
Jurek i Irka nocują w warszawskim hotelu. Jurek jest zaskoczony cenami w Warszawie i sugeruje, że mogliby równie dobrze spać w samochodzie i dzięki temu oszczędzić masę pieniędzy. Irka nie wyobraża sobie takiego rozwiązania. Gdy potem razem ze stylistką idą po zakupy, Jerzyk jest przerażony, widząc, jak jego żona szasta pieniędzmi na prawo i lewo, kupując sobie pełno ciuchów. Jerzy zaprasza Irkę i Jurka do japońskiej restauracji. Widzi w tym spotkaniu szanse na zdobycie Irki mimo obecności Jerzyka. Sądzi, że wypadnie bardzo korzystnie w konfrontacji z rywalem. Zwłaszcza że Jurek, w przeciwieństwie do Irki, czuje się bardzo skrępowany w eleganckim świecie. Jerzy korzysta z okazji i proponuje Irce parodniowy wyjazd na targi mody w Mediolanie. Jurek jest oburzony, słysząc, że jego żona miałaby pojechać z obcym mężczyzną do Włoch - urządza scenę scenę zazdrości i zabiera żonę z powrotem do hotelu.
Irka ma żal do męża za jego zachowanie podczas kolacji z Jerzym. Małżonkowie nie mogą się ze sobą porozumieć. Jurek obawia się, że straci żonę. Tymczasem Irka chce coś osiągnąć w życiu i czuje, że to jej ostatni moment na zrobienie kariery jako modelka. Brakuje jej jednak oparcia w mężu. Zaborczość Jurka działa na nią odwrotnie niż by sobie tego życzył. Gdy każe jej wracać do Tulczyna ona wsiada do taksówki i jedzie sama do swojej stylistki - Olgi, a stamtąd na spotkanie z Bianką i Jerzym. Bianka przedstawia jej propozycję wyjazdu do Mediolanu. Irka bardzo cieszy się na myśl o nowej życiowej szansie. Po spotkaniu z Krzywym Kacper trafia do szpitala. Nie widząc innego wyjścia, targany poczuciem winy, wyznaje Wiki dlaczego ma kłopoty. Wiki od razu mu wybacza. Bardzo go kocha i martwi się o jego bezpieczeństwo. Proboszcz przyjeżdża do biskupa na rozmowę. Biskup zaprosił go, aby porozmawiać o ks. Leszku, który napisał do niego skargę na ks. Antoniego. Biskup jest zaniepokojony tą sytuacją.
Jurek odbiera od proboszcza listę dzieci z Ukrainy, które będą spędzały wakacje w ośrodku. Proboszcz uważa, że w ten sposób Jurek odpokutuje za swoje grzechy. Postąpił źle, dając nocleg parom żyjącym w nieformalnych związkach. Ale Jurka bardziej teraz obchodzi własne małżeństwo. Obawia się nadmiernej niezależności swojej żony. Proboszcz uświadamia mu, jak mało oboje rozmawiają ze sobą o przyszłości. Irka dzieli się z Wiki swoimi problemami związanymi z wyjazdem do Mediolanu. Przyjemność zagranicznej podróży psuje jej jednak zazdrość Jurka. Wiki nie potrafi pomóc przyjaciółce, sama przeżywa rozterki. Do ośrodka ma przyjechać Krzysztof, były chłopak Wiki. Wiki zapewnia Irkę, że obecnie łączą ich jedynie interesy. Krzysztof ma pomóc jej korzystnie sprzedać obrazy, które kupiła na internetowej aukcji. Waldek spotyka na drodze Krzysztofa. Mężczyźni rozmawiają o rekordach prędkości. Postanawiają się zmierzyć, który z nich szybciej osiągnie "setkę". Wyścig przerywa Joanna.
Józefina wciąż przeżywa list, który dostała z Australii. Emocje są tak silne, że kobieta mdleje. Wezwany lekarz zabiera ja do szpitala. Halina zastanawia się, jaki prezent ma kupić proboszczowi na imieniny. Budzi to zdziwienie Jagody, która zupełnie nie rozumie jej problemu. Irka przepytuje Wiki o jej relacje z Krzysztofem. Wciąż podejrzewa, że łączy ich coś więcej niż interesy. Tymczasem Krzysztof spędza noc w gospodzie. Jego pozytywny stosunek do życia zadziwia Krystynę. Krzysztof umawia się z Wiki nad Bystrawą. Spotyka tam Osę i Joannę. Osa, słuchając jego wesołej rozmowy robi się coraz bardziej zły. W końcu Krzysztof zaczyna się popisywać swoją sprawnością i spada z drzewa. Na szczęście, nie odnosi żadnych obrażeń. Wiki zabiera na spotkanie Kacpra. Jurek i Irka po raz pierwszy od dłuższego czasu rozmawiają szczerze o sobie i wspólnych planach. Irka zapewnia go o swojej miłości, ale nie zamierza zrezygnować z kariery modelki. Halinka odwiedza Józefinę w szpitalu.
Halina i Zbyszek bardzo odczuwają brak Józefiny. Proboszcz pociesza ich, ale nie chce zdradzić, co było powodem jej zasłabnięcia. Wiki opowiada Kacprowi o Krzysztofie. Kacper dowiaduje się, że Wiki i Krzysztof byli kiedyś parą. Chłopak nie jest zadowolony z tego, że Wiki ukrywała to przed nim. Podczas rozmowy z Osą i Jurkiem Krzysztof próbuje ich przekonać, aby w urządzenie ośrodka wypoczynkowego tchnęli więcej fantazji. Potem zabiera Wiki na przechadzkę. Halina i proboszcz odwiedzają Józefinę. Halina zauważa, że oboje coś przed nią ukrywają. Wykorzystując chwilową nieobecność Haliny, proboszcz namawia Józefinę, żeby wyjawiła Halinie prawdę. Kiedy Halina dowiaduje się, że Józefina nie jest jej biologiczną matką, przeżywa wstrząs. Pośpiesznie wybiega z sali szpitalnej. Proboszcz próbuje ją pocieszyć i wytłumaczyć całą sytuację.
Józefina jest już w domu. Wciąż jednak ma wątpliwości, czy dobrze zrobiła, mówiąc Halinie całą prawdę. Halina ze Zbyszkiem szuka w Internecie jakichś informacji o swojej matce biologicznej. Oboje są bardzo poruszeni całą sprawą. Zbyszek namawia żonę, żeby jednak odwiedziła swoją biologiczną matkę. Kacper jest zazdrosny o Wiki. W rozmowie z Irką Wiki zapewnia, że kocha Kacpra i że Krzysztof nic dla niej nie znaczy. Jurek opowiada nowym klientom o atrakcjach swojego ośrodka. Przerywa im Krzysztof niosący stary granat moździerzowy. Przerażeni wycieczkowicze uciekają. Jurek jest wściekły. Krzysztof proponuje zakopać pocisk i oznaczyć miejsce. Przypadkowo trafia na poszukiwaczy militariów, którzy "dla zabawy" bezczeszczą szczątki pruskiego żołnierza. Krzysztof zwraca im uwagę, ale w odpowiedzi zostaje przez nich zaatakowany. Bójkę przerywają Jurek i Joanna. Napastnicy uciekają. Proboszcz chce się dowiedzieć, co Halina postanowiła w sprawie wyjazdu do Australii.
Proboszcz przygotowuje się do pogrzebania szczątków żołnierzy z czasów I wojny światowej. Krzysztof na posterunku składa zeznania. Wszyscy z zaciekawieniem oglądają żołnierskie wyposażenie znalezione w okopach. Krzysztof proponuje odszukać rodziny poległych żołnierzy. Wiki chce pójść na pogrzeb żołnierzy. Na cmentarzu spotyka Krzysztofa. Długo rozmawiają o sztuce i historii. Krzysztof namawia Wiki do podjęcia współpracy. Po ceremonii Krzysztof wręcza proboszczowi nieśmiertelniki oraz pierścień z orłem. Prosi, aby proboszcz oddał to rodzinom zabitych. Krzysztof przyznaje się proboszczowi, że jest chory na raka. Wala i Krystyna omawiają duże zamówienie cateringowie. Patrycja odświętnie ubrana przychodzi do gospody na spotkanie z Walencikiem. Chce porozmawiać z nim o pracy na roli. Krystyna jest zdumiona decyzją Patrycji. Walencik nie ma jednak głowy do wykładów: właśnie ocieliła mu się krowa, a co więcej zbliża się termin porodu jego żony Izy.
Na mszę odprawianą przez proboszcza przychodzi ksiądz Leszek. Chce wiedzieć, co ksiądz Antoni zamierza osiągnąć, upubliczniając zawartość jego teczki. Obawia się publicznego osądu swoich działań sprzed lat. Widząc rozdygotanego Leszka, proboszcz zaprasza go na plebanię. Wszyscy obecni przyjmują księdza Leszka ozięble. Gość opowiada proboszczowi, w jaki sposób został donosicielem. Próbuje udowodnić, że nie miał wyboru. Prosi proboszcza o wybaczenie. Rankiem do gospody dobija się Walencik. Jest przerażony, bo niebezpiecznie przedłuża się poród Izy. Walencik boi się wrócić do szpitala. Prosi Krystynę, żeby mu towarzyszyła. Gospoda zostaje pod opieką Kasi. Jej pierwszymi klientami są Waldek i Patrycja. Waldek dopytuje się, dlaczego Walencik wychodząc prosił Patrycję o wydojenie krów. Dziewczyna niechętnie opowiada o swoim kursie dojenia. Waldek oskarża ją, że chce się "wżenić" w jego gospodarstwo.
Józefina przygotowuje prowiant na drogę dla Halinki. Zamiast alkoholu na odwagę Józefina chce jej dać różaniec z Jasnej Góry. Halinka żegna się ze swoimi koleżankami z pracy. Jagoda i Kasia zazdroszczą jej podróży do Australii. Wanda złośliwie sugeruje, że może zostanie tam na stałe. Irka nie rozumie, dlaczego Walencik prosił Krystynę, żeby pojechała z nim do rodzącej Izy. Rozmowę przerywa wejście Machejki i Tośka. Zamierzają czekać w restauracji na Walencika, żeby wraz z nim opijać przyjście na świat potomka. Walencik nie tylko stawia kolegom wódkę, ale i częstuje ich cygarami. Zaskoczenie zebranych wywołuje imię, jakie Iza wybrała dla swego syna. Chłopiec będzie się nazywał Iwo. Mężczyźni zaczynają rozmawiać o tym, co powoduje, że ludzie są dobrzy lub źli. Zastanawiają się, czy ważniejsze są geny, czy też wychowanie. Martyniuk napomina Walencika, że powinien swojego syna krótko trzymać, by nie wyrósł na maminsynka.
Irka przygotowuje się do wyjazdu. Obrażony Jurek nadal nie odzywa się do niej. Wiki próbuje wytłumaczyć Irce powody jego zachowania. Irka nadal nie jest spakowana i prosi o radę Wiki. Pakowanie przerywa przyjazd Jerzego. Mężczyzna poproszony o pomoc bezbłędnie wybiera stroje odpowiednie na różne okazje. Wiki jest pod wrażeniem jego dobrego gustu. Kaśkę budzi Machejko szukający w szafce alkoholu. Jest zdziwiony, że żona go nie beszta za pijaństwo. Jeszcze bardziej zaczyna się dziwić, gdy dowiaduje się, że Kaśka całą noc za darmo robiła jakieś zestawienia. Żona tłumaczy mu, że chce osiągnąć coś więcej. Nie zamierza być tylko sprzątaczką. Kacper z zazdrością obserwuje Jerzego, odjeżdżającego luksusowym autem. W samochodzie siedzi bardzo spięta Irka. W końcu prosi Jerzego, by zatrzymał się przy ośrodku nad Bystrawą. Nie może wyjechać bez pożegnania z mężem. Zapewnia Jurka o swej miłości. Jerzy obiecuje zazdrosnemu mężowi, że będzie tylko przewodnikiem jego żony i opiekunem w świecie mody.
Krystyna zazdrości Irce jej nowej pracy. Zamiast siedzieć w Tulczynie wolałaby zwiedzić świat. Wala bezskutecznie próbuje ją pocieszyć. Krystyna czuje, że jej czas minął. Ubolewa nad tym, że nie może sobie pozwolić na to co jej pracownica. Wala radzi, aby zmieniła coś w swoim życiu. Krystynie podoba się ten pomysł. Decyduję się na zmianę wystroju swojej restauracji. Ma nadzieję, że w ten sposób poza miejscowymi pijaczkami przyciągnie także innych klientów. Wala i Krystyna postanawiają zorganizować w gospodzie konkurs piosenki. Do restauracji przychodzi Janusz, by złożyć kolejne zamówienie na potrawy Wali. Przy okazji zaprasza Krystynę na kolację. Krystyna obiecuje, że zastanowi się nad tą propozycją pod warunkiem, że Janusz coś zaśpiewa. Po wykonaniu piosenki Tracz wręcza Krystynie 10 000zł na nagrodę dla uczestników jej konkursu. Józefina po telefonicznej rozmowie z Haliną pogrąża się w zadumie.
Kaśka Machejkowa pożycza od księdza Antoniego książki o teologii. Chce nauczyć się na pamięć trudnych zwrotów, które wyrecytuje potem Wandzie udowadniając jej tym samym, że nie jest głupia. Henryk tłumaczy wściekłej Wandzie, że proponując Kaśce stanowisko, które zajmowała do tej pory Halina, chciał jej dać szansę. Nie ma to nic wspólnego z tym, że Kaśka była szefową jego kampanii wyborczej. Jeżeli sobie nie poradzi, to i tak długo nie utrzyma tej posady. Liczy jednak, że Wanda, jako doświadczona urzędniczka, pomoże Kaśce osiągnąć sukces. Wanda nie ma zamiaru zmienić swojego nastawienia wobec młodszej stażem koleżanki Krystyna i Wala przygotowują się do konkursu piosenki. Grzybowa dowiedziawszy się o nagrodzie ufundowanej przez Tracza podejrzewa, że Janusz zrobił to tylko dla Krystyny i nie liczy na dobrą zabawę uczestników festiwalu. Grzybowa, mimo całej swojej dezaprobaty, nie pogardzi jednak taką sumą pieniędzy. Nakłania męża na wzięcie udziału w konkursie.
Do Grzybowej nie przemawiają żadne argumenty męża, że ten nie potrafi śpiewać. Kobieta chce za wszelką cenę zdobyć 10 000 zł na samochód dla ukochanego syna, Henia. Grzybowa namawia go na lekcje z siostrą Klarą, co nie jest mu w smak, ponieważ liczył na lekcje z nieco młodszą i atrakcyjniejszą nauczycielką. Na pierwszym spotkaniu okazuje się jednak, że nie jest tak źle. W dodatku siostra Klara widzi, że Grzyb robi postępy. Trwają przygotowania do procesji z okazji Bożego Ciała. Jak zwykle Antek nie potrafi zapanować nad kłócącymi się ministrantami i chórzystkami ze scholi. Do akcji wkracza jednak siostra Tekla i szybko opanowuje sytuację. Jak tylko proboszcz Antoni dowiaduje się o testamencie Mariana i o tym, że został wysłany list do biskupa w sprawie przyjęcia przez niego daru, jedzie do kurii, aby wszystko wyjaśnić i nie dopuścić do odebrania synowi jego ojcowizny. Wbrew temu, co mówi ksiądz Antoni, biskup uważa, że nie ma powodów, aby nie przyjąć tak hojnego daru.
Wikary obawia się, że proboszcz zostanie odwołany przez biskupa z powodu swojego nieposłuszeństwa. Zgadza się jednak w pełni z decyzją księdza Antoniego. Po procesji proboszcza odwiedza dziekan Mundek z informacją, że biskup osobiście go odwiedzi, aby zbadać sprawę testamentu. Henryk korzysta z faktu, że święto Bożego Ciała jest dniem wolnym od pracy. Nie ma zamiaru iść z Walą do kościoła, chce pobyć z dala od tłumów ludzi. Wala ma o to do niego żal. Podczas gdy ona idzie do kościoła, Henryk wybiera się na spacer do lasu. Tam spotyka doktora Blumentala, któremu zwierza się, że ma już dość ciągłej pracy. W przeciwieństwie do emerytowanego doktora chciałby od tego odpocząć. Blumental opowiada Henrykowi, że jako młody człowiek poświęcał się bez reszty swojej pracy i przez to zaniedbywał żonę. Po jej nagłej śmierci zrozumiał, że popełnił błąd, przedkładając karierę zawodową nad rodzinę. Po powrocie ze spaceru Henryk obiecuje Wali, że wyjadą razem na wakacje do ciepłych krajów.
Po Tulczynie jeździ limuzyna. Wszyscy mieszkańcy zastanawiają się, kto w niej siedzi. Wkrótce okazuje się, że to... Irka, która nie mogła sobie odmówić przyjemności pokazania się w Tulczynie elegancka jak nigdy i w dodatku jadącej limuzyną z kierowcą. Najpierw pokazuje się Krystynie, którą na jej widok ogarnia zazdrość. Poten dopiero przyjeżdża do Jurka. Pierwszy kontakt nie wychodzi im najlepiej, ale ich stosunki poprawiają się, gdy Irka postanawia pomóc mężowi w pracy przy Ośrodku. Radek ma pretensje do proboszcza, że nie powiedział mu o otrzymanym od jego ojca testamencie z majątkiem zapisanym na kościół. Początkowo nie wierzy, że proboszcz nie chce przyjąć jego gospodarstwa i że spalił dokument. Biskup, który akurat przyjechał do Tulczyna, wścieka się na księdza Antoniego na wieść, że ten spalił testament. Z pomocą przychodzi mu Radek - pokazuje biskupowi swoje gospodarstwo i opowiada, jakie ma wobec niego plany.
Dzień po wizycie biskupa w Tulczynie proboszcz zostaje ponownie wezwany do kurii. Ksiądz nie jest pewien czy - jak twierdzi Józefina - wszystko będzie dobrze. W kurii spotyka księdza Adama. Mimo że Adam przyszedł później, biskup przyjmuje go jako pierwszego. Kolejnych księży również przyjmuje poza kolejnością. Kiedy w końcu proboszcz Antoni trafia do gabinetu biskupa, ten nie kryje swojej dezaprobaty. Po tym spotkaniu proboszcz postanawia złożyć dymisję. Irka podekscytowana opowiada Wiki o Mediolanie. Przyznaje się koleżance, że nie powiedziała Jurkowi całej prawdy o tym wyjeździe. Jurek myśli, że jego żona pracowała w Mediolanie cały tydzień, a prawda jest taka, że targi trwały tylko dwa dni, a pozostałe Irka spędziła zwiedzając z Jerzym Włochy. Wiki martwi się, że Irka tak bardzo zaangażowała się w pracę modelki. Uświadamia jej, że w tym wieku trudno jest się utrzymać w branży, a tym bardziej dopiero zaczynać karierę. Irka urażona jej słowami wybiega z domu z płaczem.
Grzyb przygotowuje się do konkursu, który organizuje proboszcz. Grzybowie zbierają pieniądze na prymicję swojego syna Henia. Jednak datki są skromne. Grzybowie proszą Machejke, aby mówił że dał 100 zl datku. To może spowoduje, że inni mieszkańcy Tulczyna będą bardziej szczodrzy. Za to działanie Machejko będzie dostawał po jednym piwie do dnia prymicji. Nowacki, choć pijany, chce zapisać się na konkurs piosenkarski. Jest już zapisanych ponad 30 osób. Każdy chce wygrać dziesięć tysięcy nagrody. Proboszcz, mimo że ma imieniny, woli spowiadać niż odpoczywać. Oczekiwanie na decyzję, czy biskup przyjmie jego dymisję, wyczerpuje go. Pati zapisuje się na konkurs. Swoim wyglądem chce olśnić widzów. Pati jest zdziwiona, że Irka jest jeszcze z Jerzykiem. Wszyscy w Hrubielowie myślą, że ma romans z Jerzym. Ona też w to wierzy i nie może zrozumieć co Irkę trzyma w Tulczynie. Na imieniny proboszcza przyszli wszyscy jego bliscy. Przyszła również niespodziewanie Grzybowa.
Krystyna jest zła na Irkę za jej postępowanie wobec klientów. Uważa, że dziewczyna mimo niegrzecznych uwag nie powinna dac się sprowokować. Krystyna tez jest poirytowana, bo czeka ją kolacja z Traczem. Proboszcz jeszcze nie doszedl do siebie po przyjęciu jego decyzji o dymisji. Wszyscy popierają go za takie postawienie sprawy. Grzybowa walcząc o pozostawienie Proboszcza w parafii przyjeżdża do biskupa. Sekretarz, jako że nie była umówiona, nie chce jej wpuścić. Podczas przepychanki pod drzwiami do gabinetu biskupa Grzybowa nagle łapie się za serce. Przejęty sekretarz nie wie, co robić. Wykorzystując jego zagubienie, Grzybowa wpada do gabinetu biskupa. Tracz przychodzi po Krystynę wcześniej niż tego oczekiwała. Wiezie ją samochodem na lotnisko. Okazuje się, że kolacja na nich czeka w lokalu odległym o 300 km. Tracz, skracając czas podróży, zaplanował ją odbyć samolotem. Krystyna jest podekscytowana podróżą i jednocześnie pełna obaw. Pierwszy raz leci samolotem.
Józefina nie może się pogodzić z perspektywa odejścia księdza Antoniego z Tulczyna. Na plebanii zjawia się Grzybowa z petycją podpisaną przez mieszkańców wsi. Petycja jest skierowana do biskupa. Grzybowa jest pewna zwycięstwa. Irka uważa, że Krystyna powinna powiedzieć proboszczowi o zalotach Tracza. Krystyna jest jednak innego zdania. Nie chce brata denerwować, a poza tym uważa, że da sobie sama radę z Traczem. Jerzy dzwoni do Irki. Ma dla niej wspaniałą propozycję. Okazuje się, że Irka została wybrana na modelkę firmy futrzarskiej. Może podpisać duży kontrakt. Krystyna jest zaniepokojona, że w ten sposób straci pracownicę i przyjaciółkę. Na plebanię przychodzi Tosiek. Podobnie jak Grzybowa wpadł na pomysł napisania petycji. Między nim i Grzybową dochodzi do słownej utarczki. Proboszcz prosi ich oboje, aby już nic nie robili w sprawie jego dymisji. Wala przynosi do gospody wiadomość, że Tracz wpłacił na konto 10 000 zł. Są to pieniądze na nagrody w konkursie piosenkarskim.
Grzyb nie może wziąć udziału w konkursie. Od intensywnych treningów boli go gardło. Grzybowa jest zła na męża. Znowu okazał się niedojdą. Machejko odwiedza Grzyba. Chce się czegoś napić ?na odwagę? przed występem w konkursie. W amfiteatrze trwają przygotowania do konkursu. Osa nie wie dlaczego Jurek jest taki przybity. Przyjaciel nic mu nie powiedział o awanturze z Irką. Irka zwierza się Wiki z problemów małżeńskich. Postanawia jednak nie iść na żadne ustępstwa. Chce zadbać o swoją karierę. Zbigniew zaprasza Martyniukową na scenę. Kobieta nie chce jednak wystąpić jako pierwsza. Na scenę wchodzi więc podchmielony Nowacki i odśpiewuje ?Góralu, czy ci nie żal?, przeraźliwie fałszując. To ośmiela pozostałych uczestników. Proboszcz jest sam na plebanii. Zagląda do niego siostra Tekla, która próbuje go pocieszać, opowiadając historię swojego dojścia do Boga. Proboszczowi jest szkoda nie tyle stanowiska, co ludzi, z którymi bardzo się zżył. Ich rozmowę przerywa wejście Tracza.
Krystyna oddaje wszystkie pieniądze, które miały być nagrodą w konkursie piosenki na pomoc pogorzelcom. Jej brat, ksiądz Antoni, martwi się jej związkiem z Traczem. Krystyna nie umie mu powiedzieć, co ich naprawdę łączy, ponieważ sama nie jest tego pewna. Twierdzi jednak, że nad wszystkim panuje. Proboszcz czeka na decyzję diecezji w sprawie jego probostwa. Nie zamierza się załamywać, zabiera się ostro do pracy. Do Tulczyna przyjeżdża Heniek Grzyb, już jako prawdziwy ksiądz. Grzybowa, dumna z syna, natychmiast po jego przyjeździe zabiera go na spacer i na wizytę do proboszcza. Heniek przyznaje się proboszczowi, że trochę ma pietra. Starszy ksiądz wspiera nowicjusza, ale ostrzega, że życie będzie wielokrotnie stawiało go w trudnych sytuacjach. Irka pakuje się przed wyjazdem do Warszawy. Jurek, widząc jej przygotowania, wpada w szał i zabrania jej wyjazdu. Irka nie zamierza słuchać męża, ponieważ nie chce być traktowana jak jego własność. Jednocześnie boi się, że straci męża.
Po wyjeździe Irki do Warszawy Jurek nie może sobie znaleźć miejsca. Wyżywa sie na Osie i nic mu nie wychodzi. Ma ochotę rzucić wszystko, ponieważ stracił osobę, dla której podejmował wszelkie działania. Po rozstaniu z Jurkiem Irka nie mogła w nocy spać. Jej zmęczenie widać następnego dnia podczas sesji zdjęciowej. Makijażystka radzi jej zostawiać problemy prywatne za drzwiami i korzystać z wielkiej szansy, jaką dał jej los. Po sesji dziewczyna odrzuca zaproszenie Jerzego na kolację. On jednak nie zamierza rezygnować z odbicia żony Jurkowi. Wiki w towarzystwie Kacpra odwiedza Krzysztofa w szpitalu. Kacper nie chcąc przeszkadzać Wiki w spotkaniu z byłym chłopakiem, postanawia nie wchodzić do sali chorych i zostaje na korytarzu. Krzysztof zaskakuje Wiki pytaniem, czy ona go jeszcze kocha. Gdy dziewczyna zaprzecza, Krzysztof nie chce jej już więcej widzieć. Odbywa się prymicja księdza Henryka. Grzybowa jest bardzo wzruszona odprawioną przez syna mszą.
Po trzymiesięcznym pobycie w Australii Halina i Zbyszek mają wrócić do Tulczyna. Józefina z utęsknieniem czeka na powrót córki. Okazuje się jednak, że Zbyszek z Australii wraca sam. Ksiądz Antoni, od czasu jak biskup przyjął jego dymisję i mianował jedynie administratorem parafii, woli pomagać babci Józi w kuchni niż zajmować się papierkową robotą. Ksiądz Mundek zastaje go podczas krzątaniny w kuchni. Widząc go w takiej roli, zaczyna się martwić o przyjaciela. Radzi proboszczowi, żeby udobruchał biskupa, spłacając długi. Ksiądz Antoni uważa, że to nie jest wyjście z sytuacji i mimo rozgoryczenia nie zamierza w ten sposób załatwiać sprawy u zwierzchnika. Jerzyk przygotowuje uzasadnienie pozwu rozwodowego. Chce nim zaszantażować Irkę, zmuszając ją do podjęcia decyzji dotyczącej przyszłości ich małżeństwa. Liczy na to, że pozew wstrząśnie żoną i Irka w końcu wróci z Warszawy do domu. O pomoc prosi byłego wójta, mecenasa Karola Śliwińskiego.
Józefina jest załamana faktem, że Halina nie wróciła z Australii razem z mężem. Zaniepokojona postępowaniem córki postanawia wypytać o wszystko Zbyszka. Ten opowiada teściowej, że Halinie bardzo spodobało się w Australii. Jemu - wręcz przeciwnie, dlatego szybko wrócił do Polski. Podejrzewa, że Halina może już nie chcieć wrócić z "wielkiego świata" do biednej podlubelskiej wsi. Henryk nie zamierza dłużej trzymać etatu dla Haliny. Na prośbę Zbyszka przedłuża jej bezpłatny urlop, ale tylko o tydzień. Wyznacza jej tym samym ostateczny termin podjęcia decyzji, czy wraca do pracy w gminie czy nie. Jerzyk wyznaje Wiki, że kocha Irkę i jego pomysł z pozwem rozwodowym miał na celu wyłącznie sprowadzenie jej z powrotem do domu. Tymczasem okazuje się, że po Tulczynie już krążą plotki o rozpadzie ich małżeństwa. Jagoda, pracownica urzędu gminy, widzi w tym swoją szansę na zdobycie Jurka, który jako właściciel ośrodka nad Bystrawą uchodzi za niezłą partię.
Ksiądz Antoni nie zmienia zdania: nie zamierza łagodzić konfliktu z biskupem za pomocą pieniędzy. Zdaje się całkowicie na jego decyzję. Na takie rozwiązanie nie godzą się Tosiek i Grzybowa, którzy zamierzają murem stanąć za swoim proboszczem. Jednak na audiencji u biskupa okazuje się, że ksiądz Antoni nie tylko zachowa probostwo, ale jeszcze zostaje mianowany następcą księdza Mundka. Proboszcza czeka więc od tej pory naprawdę ciężka praca. Podczas spotkania biskupa z proboszczem Tosiek i Grzybowa przysięgają sobie przed Bogiem, że nie będą się już kłócić, jeśli ksiądz Antoni zostanie w parafii. Od powrotu z Australii Zbyszek jest ciągle nieswój. Józefina jest zaniepokojona jego zachowaniem. Odwiedza go w domu. Dowiaduje się od niego, że Halina prawdopodobnie nie wróci już do Polski. Spodobał się jej wielki świat i nie widzi powodu, dla którego miałaby wracać do Tulczyna. Tym bardziej że w Australii odziedziczyła po matce piękny dom.
Proboszcz martwi się, że nie poradzi sobie z nowymi obowiązkami. Ksiądz Mundek potwierdza jego obawy, opowiadając o ogromie pracy. Jest jednak przekonany, że księdzu Antoniemu nie sprawi to większych kłopotów. Ma się on zająć m.in. sprawą przejętej w przeszłości przez Kościół katolicki hrubielowskiej cerkwi wraz z należącymi do niej budynkami. Grekokatolicy chcą odzyskać tę nieruchomość. Na plebanię przychodzi Marcelina. Doktor Beata od dłuższego czasu przepisuje jej bardzo drogie leki. Marceliny nie stać na tak drogą kurację. Wikary daje staruszce pieniądze na leki i obiecuje, że porozmawia z panią doktor osobiście. Ksiądz Antek proponuje lekarce różne rozwiązania, które mogą pomóc uboższym pacjentom. Beata nie jest jednak nimi zainteresowana. Zbyszek spędza kolejny dzień w gospodzie. Po decyzji Haliny o pozostaniu w Australii topi smutki w alkoholu. Pijany, stwierdza, że znajdzie sobie zastępczynię Haliny. Prosi Grzyba, aby ułatwił mu kontakt z jakimiś dziewczynami.
Proboszcz porządkuje dokumenty parafialne. Wikary z kolei zajmuje się bardziej problemami parafian. Chce pomoc Katarzynie, której nie stać na drogie lekarstwa przepisywane przez doktor Beatę. Proboszcz radzi mu, by skontaktował się z doktorem Blumentalem. Telefon z prośbą o poradę Blumental odbiera w gospodzie. Często tu przychodzi, by nie czuć się samotnym. Olga przygotowuje Irkę do castingu. Jeśli się uda, Irka będzie reklamować margarynę. Irka przed koleżanką odgrywa zmysłową konsumentkę margaryny. Dziewczyny świetnie się bawią. Wreszcie Irka wygrywa casting do reklamy margaryny. Blumental rozmawia z wikarym na temat postępowania doktor Beaty. Zna przyczyny takich praktyk: lekarka osiąga korzyści materialne, przepisując leki konkretnego producenta. Wikary jest tym oburzony. Krystyna proponuje Pati pracę na pół etatu w gospodzie.
Pati pojawia się w nowej pracy przed czasem. Podczas gdy prezentuje swoje umiejętności barmańskie, przychodzi Janusz. Pati proponuje mu drinka. Krystyna i Janusz rozmawiają o wakacjach siedząc przy stole i popijając margaritę. Janusz daje Krystynie prezent - akwarium ze złotą rybką. Do gospody wchodzi Kasia. Jest zachwycona rybką. Ponieważ Krystyna nie chce przyjąć prezentu, Janusz daje akwarium Kasi. Wychodząc, przypomina, że rybka, jak w bajce, spełni trzy życzenia. Irka przygotowuje się do spotkania ze zleceniodawcą reklamy. Odgrywa przed Olgą spektakl, zamieniając zwykłą informację handlową w istne przedstawienie. Olga jest zachwycona. Spotkanie nie wygląda jednak tak jak to sobie wyobrażała Irka. Wikary wciąż przeżywa nieuczciwe zachowanie doktor Beaty wobec pacjentów. Wychodząc z kancelarii, spotyka w drzwiach Bartka. Ten chce dostać zaświadczenie z parafii, bowiem zamierza się żenić. Proboszcz jest zdziwiony. Przecież Bartek już nie jest katolikiem.
Machejko jest pod wrażeniem drinków, które przyrządza Pati. Do gospody wchodzi Natalia. Dziewczyna chce skorzystać z toalety. Kupuje też wodę w barze. Krystyna próbuje nawiązać rozmowę z nieznajomą. Dziewczyna chce się dostać do Matczy. Krystyna ostrzega ją, że wszyscy mieszkańcy wioski powymierali. Teraz stoją tam tylko puste chałupy. Nata nie wierzy jej i wychodzi. Za dziewczyną podąża bywalec gospody, Malinowski. Proponuje, że ją podwiezie do Matczy. Gdy są już na miejscu, zaczyna się do niej dobierać. Nata wyciąga nóż i zadaje mu cios w nogę. Zbyszek jest załamany, że Halina została w Australii. Swoje smutki topi w alkoholu. Józefina martwi się o niego. Zwierza się proboszczowi, który postanawia porozmawiać ze Zbyszkiem. Do Kasi przychodzi przesyłka. Początkowo dziewczynka myśli, że to prezent urodzinowy od mamy, ale w końcu nabiera przekonania, że jej życzenie spełniła rybka. Krystyna nie wierzy jednak w bajki. Po chwili w podstawce akwarium znajduje podsłuch.
Proboszcz wypytuje Józefinę o zmarłą Mariannę Kurczuk. Jest ciekawy, dlaczego w Tulczynie pojawiła się jej wnuczka. Na posterunku, mężczyzna, który chciał wykorzystać Natę, przedstawia swoją wersję wypadków. To dziewczyna napadła na niego i zażądała pieniędzy. Policjanci chcą, żeby rozpoznał napastniczkę. Nata próbuje uciekać. Zostaje jednak złapana. Dochodzi do konfrontacji. W jej wyniku sprawca i ofiara zostają zakuci w kajdanki. Na posterunku mężczyzna wycofuje oskarżenie wniesione wobec Naty. Joanna proponuje dziewczynie spędzenie nocy na posterunku. Nata jednak odmawia i wraca do Matczy. W gospodzie trwają przygotowania do urodzin Kasi. Dziewczynka dostaje karteczkę od "wujka Janusza" z informacją, że o godzinie 21.00 zobaczy przed gospodą prawdziwy prezent. Zdenerwowana Krystyna idzie do Tracza i prosi go, aby nie mieszał się do spraw Kasi. Potem całuje kompletnie zaskoczonego mężczyznę. Razem spędzają wieczór w jego sypialni. Stąd wywołuje ich odgłos rac.
Joanna odwiedza Natalię w Matczach. Dziewczyna początkowo jest nieufna. Po chwili jednak zaczyna z Joanną rozmawiać. Opowiada jej o swoim życiu. Chce znaleźć pracę. Joanna radzi jej, aby zwróciła się w tej sprawie do proboszcza. Tymczasem na plebanii toczy się rozmowa o urodzinach Kasi. Wszystkich intryguje, dlaczego Tracz zorganizował całą uroczystość. Grzybowa podejrzewa, że zrobił to dla Krystyny. Proboszcz nie chce jej uwierzyć. Rozmowę przerywa wejście Krystyny. Proboszcz pyta ją, czy kocha Tracza. Zapada ciężka cisza. Potem proboszcz rozmawia z Krystyną o jej związku z Traczem. Zdenerwowana Krystyna przyznaje, że się z nim przespała. Ale to oznacza koniec ich związku. Gospodę odwiedza dwóch nieznajomych mężczyzn. Są zdziwieni, że w wiejskiej gospodzie można dostać takie wyszukane drinki. Mężczyźni wypytują o właścicielkę. Kiedy wraca Krystyna, mężczyźni proponują jej "opiekę" nad lokalem. Krystyna wyprasza ich z gospody. Na plebani pojawia się Nata.
Krystyna zgłasza na komendzie próbę zastraszenia i ściągnięcia haraczu. Józek proponuje urządzenie zasadzki na gangsterów. Józefina opowiada proboszczowi o wizycie Naty. Proboszcz postanawia pomóc dziewczynie. Tymczasem Nata robi porządki w gospodarstwie. Zagaduje ją Mulat wracający z grzybów. Daje jej kilka dobrych rad, które pozwolą jej w sposób bezpieczny rąbać drewno. Józek i Joanna, po cywilnemu, czekają w gospodzie na gangsterów. Szyki psuje im Nowacki. Klient dziwi się, widząc za barem Joannę. Gdy w gospodzie pojawia się nieznany mężczyzna, chcąc odebrać jakąś przesyłkę, policjanci aresztują go. Mężczyzna jest wyraźnie zaskoczony. Całą akcję z daleka obserwują gangsterzy. Proboszcz rozmawia z wikarym. Jest pod wrażeniem, słysząc, jakie informacje zdobył Antek podczas swojego śledztwa w sprawie doktor Beaty. Do zamknięcia śledztwa potrzebuje jeszcze tylko przeprowadzić rozmowę z samą doktor Beatą. Proboszcz obawia się tylko, że Antek już z góry założył, że lekarka jest winna.
Nowacki opowiada w komisariacie o zajściu w gospodzie. Wbrew faktom, podkreśla swoją bohaterską postawę. Przyparty do muru prosi jednak, by nie mówić jego żonie, że podrapał się w krzakach jeżyn, a nie podczas obrony gospody Krystyny. Stali bywalcy gospody: Machejko i Maliszewski postanawiają pomóc Krystynie przy remoncie zdewastowanej gospody. Rozmowę przerywa przyjście proboszcza. Siostra Tekla chce uporządkować archiwum, które przywiózł ksiądz Mundek. Przeszkadza jej tylko wikary wciąż stukający w klawiaturę laptopa. Okazuje się jednak, że wikary zbiera materiały filmowe o dziwnych poczynaniach doktor Beaty. Krystyna jest załamana rozmiarem szkód. Chce sprzedać gospodę i zacząć gdzie indziej nowe życie. Proboszcz prosi Krystynę, żeby jednak została w Tulczynie. Na pocieszenie przynosi jej Pismo Święte, a w nim kilka banknotów. Do gospody przychodzi również Walencik. Prosi, żeby Krystyna przyjęła drewno na odbudowę gospody. Kobieta jest wzruszona.
Na plebanii wikary Antek czyta na głos swój artykuł o przekrętach doktor Beaty. Proboszcz uważa, że jest w nim zbyt dużo ogólników uderzających w innych, uczciwych lekarzy. Wikary postanawia poprawić tekst. Na plebanii pojawia się Nata. Przynosi w plecaku kilka świętych obrazów. Chce je sprzedać księdzu, bo nie ma pieniędzy na życie. Gdy proboszcz odmawia, Nata prosi go o pomoc w znalezieniu pracy. Józefina podpowiada dziewczynie, żeby zwróciła się o pracę do Zbyszka. Nata słyszała już coś o Zbyszku. Nie były to pochlebne rzeczy. Obiecuje jednak zajrzeć do niego. Wala mówi Krystynie o możliwości pomocy ze strony gminy. Krystyna opowiada Wali o wizycie Tracza i o tym, że zgodziła się na jego pomoc. Wala radzi jej jednak, żeby zrezygnowała z opieki Tracza. Krystyna przychodzi do Tracza. Nie chce, żeby ci, co zdewastowali jej gospodę, teraz ją remontowali. Tracz porównuje ją do świętych męczennic. Używa takich argumentów, że Krystyna zgadza się w końcu na jego pomoc.
Na mszy wikary Antek odczytuje list biskupa w sprawie nominacji proboszcza Antoniego na dziekana. Grzybowa jest rozczarowana skromną formą tak ważnej informacji. Chce, aby z okazji nominacji zorganizować wielki festyn. Wikary zaprasza Grzybową do kancelarii. Prosi, by pomogła w porządkowaniu dokumentów. Grzybowa jest zdziwiona taką masą papierów. Dopiero teraz zaczyna rozumieć, że z awansem wiąże się ogromna odpowiedzialność. Proboszcz odczytuje przed biskupem tekst przysięgi. Biskup przypomina mu o nowych wyzwaniach. Najważniejszą sprawą jest rozwiązanie problemu plebanii znajdującej się w pomieszczeniach należących do kościoła greckokatolickiego. Proboszcz uważa, że kuria powinna kupić nową plebanię księdzu Zygmuntowi. To jedyny sposób na rozwiązanie problemu. Biskup się jednak nie zgadza z takim stanowiskiem. Zbigniew przynosi na plebanię święty obraz, jaki zostawiła Nata pod jego nieobecność. Józefina jest zaniepokojona stanem psychicznym zięcia.
Wikary postanawia pomóc dziekanowi w rozwiązaniu problemu z parafią. Zamierza osiągnąć cel za pomocą artykułów w lokalnej prasie. Dziekan spotyka się z prawosławnym kapłanem Julianem. Z przedstawionych mu dokumentów wynika, że plebania należała kiedyś do Kościoła greckokatolickiego. Obaj kapłani próbują znaleźć rozwiązanie zadawnionego problemu narodowościowego. Tosiek przegląda faktury. Hanka, mimo protestów Tośka, również interesuje się sprawami firmy. Okazuje się, że sklep jest na skraju bankructwa spowodowanego walką cenową, jaką prowadzą Tosiek i Grzybowa. Hanka prosi Tośka, aby przestał rywalizować z Grzybową. Tymczasem Grzybowa przegląda swoje faktury i również zaczyna się martwić o interesy. Okazuje się, że i jej sklep stoi na skraju bankructwa. Wraz z mężem zastanawia się, jak wyjść z trudnej sytuacji. Obydwoje postanawiają ograniczyć sprzedaż po zaniżonych cenach. Zasłaniając się tym, że mają nieświeży towar, odsyłają więc klientów do Tośka.
Przed poranną mszą Józefina spotyka w kościele Michalinę należącą do koła obrońców parafii w Hrubielowie. Michalina wychodzi z kościoła. Zbyszkowi udaje się zmyć napis, jaki na samochodzie proboszcza zostawili rozsierdzeni parafianie. Zbyszek i siostra Tekla rozmawiają o trudnej sytuacji, w jakiej znalazł się proboszcz. Po mszy parafianie czytają tekst na powieszonych przez kogoś plakatach. Padają oskarżenia pod adresem nowego dziekana o zdradę kościoła. Józefina postanawia zrobić porządek z oskarżycielami. Wsiada do samochodu i pędzi na oślep po drogach Tulczyna. Szalonego kierowcę zatrzymuje Joanna. Józefina pokazuje plakat i razem z policjantką gonią busa, którym jedzie Michalina. Kiedy zatrzymują Michalinę, okazuje się, że ma ona w torbie jeszcze kilka takich plakatów. Tosiek jest wściekły na nieuczciwą konkurencję. Oskarża Grzybów o zaniżanie cen i celowe doprowadzanie go do bankructwa. Próbuje siłą zrobić zakupy w sklepie Grzybowej.
Wala opowiada Henrykowi, co się dzieje z tulczyńskimi sklepikarzami - Grzybową i Tośkiem. Henryk postanawia zrobić z tym porządek. Hania przynosi Józkowi śniadanie na posterunek. Zwierza się jemu i Joannie ze swoich planów. Chce otworzyć gabinet kosmetyczny. Na plebanii wszyscy mieszkańcy dyskutują na temat sytuacji w probostwie księdza Zygmunta. Rozmowę przerywa wejście Zbigniewa, który jest trzeźwy i wystrojony. Przyszedł po szyby, które zamierza wstawić w okna domu, w którym mieszka Natalia. Józefina jest trochę zaniepokojona działaniami Zbyszka. Grzybowa wystawia na półki tylko ocet. Przy tej okazji przypomina sobie dawne czasy. Razem z mężem zagląda do starej książki życzeń i zażaleń. Józek postanawia przekonać teścia, by zaprzestał walki z Grzybową. Do Tośka dzwoni sekretarka wójta. Ma on natychmiast pojawić się w gminie. Tosiek ze zdziwieniem odkrywa, że w gabinecie wójta jest też Grzybowa. Obydwoje są zaskoczeni tym spotkaniem.
Józefina znajduje w gazecie ogłoszenie o poszukiwaniu pracownika do urzędu gminnego, na miejsce Halinki. Zaczyna wątpić w powrót córki. Jagoda próbuje przygotować swoją koleżankę Sandrę do rozmowy z wójtem. Chce, by koleżanka wykorzystała swoje kobiece atrybuty. Sandra woli jednak postawić na swój profesjonalizm. Kaśka Machejkowa przypadkowo dowiaduje się o wolnym etacie. Postanawia walczyć o nową posadę. Tosiek już nie ma problemu ze sklepem. Teraz martwi się o Hankę, która chce otworzyć własny biznes. Jurek doradza mu, jak ma postąpić. Hania musi na początek sporządzić biznesplan. Sandra ma aż za dobre CV, żeby starać się o posadę w gminie. Opowiada Henrykowi o powodach swojego odejścia z korporacji. Zmusił ją do tego wypadek, w wyniku którego doznała urazu kręgosłupa. Henryk przyjmuje Sandrę na okres próbny. Całą rozmowę podsłuchuje Kaśka. Jest wściekła na wójta, że ten dał komu innemu etat, na który tak liczyła. Wójt obiecuje, że gdy za dwa lata Kaśka zrobi maturę, dostanie etat.
Jagoda szykuje się na spotkanie z Jurkiem. Ma przejrzeć jego wniosek o zgodę na otwarcie bufetu w ośrodku wypoczynkowym. Wiki pokazuje Jurkowi czasopismo ze zdjęciem Irki. Wszystko wskazuje na to, że Irka pracuje jako hostessa. Wiki namawia Jurka, by skontaktował się z żoną. Być może Irka potrzebuje pomocy. Jurek jest przekonany, że najbardziej pomoże Irce złożony przez niego pozew o rozwód. Mimo choroby Irka musi pracować. Osłabioną dziewczynę Pola znajduje na zapleczu lokalu. Daje jej tajemniczą tabletkę na wzmocnienie. Gdy Irka wraca na salę, spotyka dawnego szefa - Marcela. Dostaje od niego niedwuznaczną propozycję. Wikary Antek opowiada proboszczowi o członkach Komitetu Obrony Parafii. Wikary postanawia znaleźć ich słabe punkty. Proboszcz szuka jednak raczej innego rozwiązania. Doktor Beata i jej mąż Konrad są zaniepokojeni artykułem, jaki ukazał się w gazetce parafialnej. Beata postanawia unikać rozgłosu. Chce po cichu rozwiązać sprawę.
Jagoda jest zła, że nie udała się jej randka z Jurkiem. Po rozmowie z Sandrą postanawia "popracować" nad Jurkiem. Pretekstem ma być zgubiony nad Bystrawą telefon komórkowy. Olga opiekuje się chorą Irką, która opowiada jej o swoich podejrzeniach: obawia się, że Jurek ma jakąś kobietę. Olga namawia ją, żeby zadzwoniła do Wiki, która z kolei próbuje przekazać słuchawkę Jurkowi. Jurek nie chce jednak rozmawiać z żoną. Wikary prosi proboszcza o kilka dni urlopu. Chce pojechać na konferencję farmakologiczną. Proboszcz przeczuwa podstęp i próbę przekupstwa. Wikary jest tego świadom, ale nie zmienia decyzji. Proboszcz zezwala na wyjazd, ale wikary musi sobie znaleźć na ten czas zastępcę. Jagoda i Sandra przyjeżdżają do ośrodka. Jagoda opowiada Jurkowi, co ją sprowadziło. Jurek dzwoni na jej numer i okazuje się, że rzekomo zagubiony telefon znajduje się w torbie Jagody. Jagoda jest zmieszana. Tymczasem dzwoni Sandra: prąd rzeki znosi jej rower wodny w stronę Wyspy Miłości.
Wikary instaluje nowy program w komputerze. Organizer ma usprawnić pracę księży w parafii. Zbyszek chce porozmawiać z komendantem Piotrem na temat Natalii. Niestety, na posterunku jest tylko Joanna. Od razu orientuje się, że Natalia ma kłopoty. Postanawia do niej pojechać. Melon i Wnuk odwiedzają Natalię. Szukają swojej własności - marihuany. Natalia nie przyznaje się, że zagarnęła narkotyk. Chłopcy jej nie wierzą, obezwładniają dziewczynę i dalej prowadzą "przesłuchanie". Natalia próbuje się targować. Coraz bardziej nerwowe pertraktacje przerywa przyjazd Joanny. Chłopcy uciekają. Proboszcz opowiada biskupowi o swojej taktyce, dzięki której chce rozwiązać sprawę konfliktu z grekokatolikami. Uważa, że Michalina mogłaby być pomocna w realizacji planu. Dlatego na audiencję u biskupa proboszcz zaprasza również ją. Biskup proponuje jej podjęcie działalności w Duszpasterstwie Rodzin Archidiakonatu. Michalina nie kryje radości.
Joanna przywozi do domu dowód rzeczowy, czyli worek z marihuaną. Osa jest zaniepokojony jej działaniem. Pojawia się również Natalia , która zostawiła list do dilerów. Osa nie pochwala nielegalnej gry operacyjnej, która może mieć groźne skutki dla Natalii i dla Joanny. Oddając towar gangowi, Natalia ma bowiem pozyskać zaufanie gangsterów i przeniknąć do ich struktur. Pokazuje Osie, jak potrafi się bronić, używając noża. Proboszcz znowu wybiera się do Hrubielowa. Wszystkie sprawy parafialne spadają na barki wikarego. Na plebanię przychodzi Hanka. Szuka rady w sprawie zarządzania swoją nową firmą. Wikary Antek dzieli się z nią swoją wiedzą. Hanka prosi go, aby pomógł jej zrobić biznesplan. Natalia czeka na dilerów w ośrodku nad Bystrawą. Jest ubezpieczana przez Joannę i Osę. Dzwonią dilerzy. Informują Natalię, że ma kierować się wskazówkami, jakie otrzymała i czekać na nich przy kapliczce. Przy kapliczce dziewczyna zastaje modlącą się kobietę, która nie chce przerwać modlitwy.
Natalia przygotowuje marihuanę na sprzedaż. Chce w naturalny sposób wejść w środowisko dilerów. Joanna nie jest zachwycona jej aktywnością. Obawia się o to, co może się stać z Natalią, jeśli wyjdzie na jaw, że współpracuje z policją. Jednak dziewczyna jest zdecydowana. Wypytuje Joannę o miejsca sprzedaży. Później policjantka pomaga jej się przebrać. Martyniukowa prosi wikarego o pomoc. Jej sąsiadka, pani Soboniowa, od śmierci męża nie wstaje z łóżka. Nie chce jeść, ani pić, tylko rozmawiać z księdzem. Martyniukowa obawia się, że Soboniowa chce umrzeć. Wikary słucha opowieści Soboniowej o jej miłości do męża. Kobieta zaczyna śpiewać ich ulubioną piosenkę. Antek jej wtóruje. Natalia ubrana w seksowną sukienkę kręci się w pobliżu Disco Relax. Zaczepiona przez jakiegoś mężczyznę , daje mu bolesną odprawę. Później zaczepia sprzedającego narkotyki dilera. Umawiają się przy jego samochodzie. Tam Natalia zmusza chłopaka, grożąc mu nożem, do zażycia narkotyku.
Osa jest przeciwny akcji rozpracowania siatki handlarzy narkotyków, wymyślonej przez Natę i Joannę. Joanna obiecuje, że jak tylko Natalia zdoła przeniknąć do szajki przestępczej, zamelduje o całej sprawie komendantowi. Do Matczy przyjeżdża diler, któremu Nata zwróciła marihuanę. Jest pod wrażeniem sposobu, w jaki Nata poradziła sobie z dilerem Frędzlem. Natalia proponuje, żeby to ona przejęła rewir Frędzla, stawia jednak pewien warunek. Wikary i proboszcz rozmawiają o Soboniowej. Ksiądz żałuje, że w chwili jej śmierci nie wezwał lekarza. Józefina dostaje list od Halinki z Australii. Zbyszek jest zawiedziony. Halinka nie wspomina o nim ani słowem. Osa przygotowuje się do zimy. Jurek pomaga mu wnieść do domku piecyk-kozę. Ostrzega Osę, że zimą w ośrodku nie ma wody. Jest spuszczana z instalacji, żeby mróz nie rozsadził rur. Jurek radzi więc Osie, żeby znalazł sobie na zimę jakieś zastępcze lokum. Osa idzie po pomoc do proboszcza, który proponuje mu dzierżawę gospodarstwa po Soboniowej.
Wiki informuje Jurka, że Irka dostała dobrą pracę. Olga obserwuje przygotowania Irki do jej pierwszego występu. Irka jest zaskoczona strojem, w jakim ma występować. Jest wyjątkowo kusy. Józefina obawia się o Zbyszka. Brak Halinki może spowodować, że Zbyszek znowu zacznie pić. Krystyna prosi Zbyszka o pomoc. Otwarcie gospody miał uświetnić występ pieśniarza z Ukrainy. Niestety, artysta nie przyjedzie. Krystyna prosi Zbyszka, żeby z tej okazji on zagrał i zaśpiewał. Zbyszek odmawia. Sięga znowu po butelkę. Jednak później bierze gitarę i zaczyna śpiewać. Zastaje go przy tym Wanda, która przyszła w sprawie urzędowej. Jest zaniepokojona faktem, że w świetlicy panuje nieporządek, a Zbyszek z powodu osobistych kłopotów nie otwiera jej regularnie. Zbyszek jest poirytowany i niegrzecznie zwraca się do Wandy, która czując się obrażona uderza go w twarz. Zaskoczony własną reakcją Zbyszek całuje Wandę w usta. Przerażona urzędniczka ucieka ze świetlicy.
Martyniukowa ma za złe proboszczowi, że oddał pod opiekę Osie ziemię Soboniowej. Proboszcz przekonuje kobietę, że zrobil to zgodnie z literą prawa. Gospodarka została zapisana na rzecz kościoła. Martyniukowie i tak nie podołaliby dodatkowym obowiązkom. Osa pokazuje zaskoczonej Joannie gospodarstwo Soboniów. Dzięki proboszczowi jest to teraz ich majątek. Prowadzi ją także do sypialni, gdzie leżą na łóżku nowe pierzyny. Młodzi chcą pobyć sami, jednak przeszkadza im wielki pająk i niespodziewana wizyta Martyniukowej. Kobieta przyniosła im zapasowe klucze od chałupy. Jest pełna obaw czy dadzą sobie radę na gospodarce. Ale Joanna i Osa zamierzają ciężko pracować. Noc, którą spędzają w nowym domu zakłóca jakiś hałas. Joanna jest przerażona. Wydaje się jej, że wdziała zmarłych Soboniów. Wanda wytyka Jagodzie jej spóźnienie do pracy. Jagoda zauważa we włosach szefowej nową, gustowną opaskę . Dziwi ją ta zmiana w wyglądzie. Podczas nieobecności Jagody przychodzi Zbigniew.
Proboszcz idzie na rozmowę z panią Kurpisz z Komitetu Obrony Parafii. Józefina i Karolina krzątają się po kuchni, przygotowując się na powitanie Barbary. Na lotnisku na Barbarę czeka Piotr. Nieoczekiwanie dowiaduje się, że wraz z nimi do Tulczyna jedzie też ciemnoskóry doktor Johnson. Piotr stara się porozumieć z nim swoją nieudolną angielszczyzną. Na szczęście, okazuje się, że doktor zna polski. Podczas postoju na stacji benzynowej doktor Johnson przywdziewa sutannę. Joanna nie może zapomnieć o nocnej przygodzie. Skarży się Osie, że cały czas czuje obecność Soboniowej. Osa uważa, że dziewczyna jest przewrażliwiona i jedzie do ośrodka po resztę ich rzeczy. Wiki odwiedza Joannę. Chce sprzedać rzeczy dawnych właścicieli domu na aukcji internetowej, jednak nie może z nimi odjechać, bo jej auto nie chce zapalić. Samochod rusza dopiero wtedy, gdy Joanna wyjmuje rzeczy z samochodu. Wieczorem Joanna przegląda stare albumy ze zdjęciami.
Na plebanii podczas śniadania wszyscy z ciekawością słuchują historii czarnoskórego wikarego. Józefina jest zła na Zbyszka, który nie zjawił się na powitaniu Barbary. Józefina wierzy, że Halinka, żona Zbyszka, też do niego wróci. Zbyszek jednak nie jest pewien, czy będzie miała do czego wracać. Krystyna i Pati przygotowują kolejny występ Zbyszka. Pati postanawia zrobić z niego gwiazdę. Uważa, że Zbyszek powinien śpiewać tylko o miłości. Zbyszek gra jej kilka akordów nowej piosenki. Melodia jest ładna, ale czegoś jej brak. Gdy Zbyszek nieporadnie próbuje wybrnąć z muzycznego kłopotu, z pomocą przychodzi mu siedzący przy stole gość. Okazuje się, że to znany muzyk. Krystyna prowokuje go i Tadeusz zgadza się wystąpić w gospodzie. Zbyszek ma wystąpić przed nim, dla rozgrzania publiczności. Piotr niepokoi się, że Barbara nie znajdzie w Tulczynie tylu rozrywek, ilu dostarczał jej Londyn. Ona jest jednak dobrej myśli.
Proboszcz jeszcze raz prosi wikarego Antka o rozwagę podczas pobytu na konferencji organizowanej przez koncern farmaceutyczny. Piotr szykuje się do wyjścia do pracy. Barbara prasuje jego znoszony mundur. Uważa, że powinien mieć nowy. Między małżonkami dochodzi do poważnej rozmowy. Okazuje się, że Barbara na razie nie chce wrócić do pracy. Zamierza zająć się domem i dziećmi. Chce kupić nowy dom z ogródkiem. Piotr jest zaskoczony zmianą, jaka nastąpiła w Barbarze podczas jej pobytu w Londynie. Barbara nie wie, co stanie się dalej z ich związkiem. Boi się pustki w ich życiu. Machejko i Nowacki zaczepiają Zbyszka. Obiecują mu, że po jego występie zgotują mu owację na stojąco. Zbyszek nie chce jednak klaki, chce poznać prawdziwą reakcję publiczności. Machejko i Nowacki są zdezorientowani. W gospodzie do koncertu przygotowuje się Tadeusz Woźniak. Zbyszek obserwuje go z pewnym onieśmieleniem. Muzyk sugeruje, że lepiej będzie, gdy podczas koncertu będą korzystali z mikrofonu.
Pati i Krystyna są oczarowane wieczornym koncertem, jaki dali Tadeusz i Zbigniew. Zbigniew prosi jeszcze muzyka, aby przed swoim wyjazdem posłuchał jego nowej piosenki. Piosenka jest bardzo smutna. Tadeusz utwierdza jednak Zbyszka w przekonaniu, że idzie dobrą drogą. Do gospody wchodzi Tracz. Wita się wylewnie z Krystyną i nie zwraca uwagi na pozostałych obecnych. Krystyna objaśnia mu, kim jest Tadeusz. Tracz rozpoznaje w nim dawnego szmuglera. Krystyna jest zła, że Tracz obraził jej gościa. Janusz jednak, nie słuchając jej pretensji, proponuje jej wyjazd do Kenii na safari. Krystyna odmawia. Pati próbuje wydobyć od Krystyny, co tym razem wymyślił Tracz. Gdy dowiaduje się o safari i o tym, że Krystyna odrzuciła propozycję, nie może w to uwierzyć. Krystyna proponuje więc Pati, żeby sama spróbowała zdobyć Tracza, skoro uważa go za księcia z bajki. Józefina wciąż nie może ochłonąć na myśl, że na jej plebanii jest czarnoskóry wikary.
Wikary nie przychodzi na śniadanie. Józefina obawia się, że ktoś mu zrobił przykrość z powodu jego koloru skóry. Tymczasem wikary modli się w kościele. Modlitwę przerywa mu Kaśka Machejkowa. Johnson przyznaje się, że ich czarny kuzynek może być jego dzieckiem. Kaśka proponuje mu spotkanie z Danką. Wikary jednak nie jest jeszcze gotowy do takiego spotkania. Uprzedza proboszcza o problemach, jakie mogą wystąpić, gdy wszyscy dowiedzą się, że ma syna. Proboszcz nie boi się kłopotów. Johnson wie jednak, że nikt za niego nie podejmie decyzji. Ksiądz Antoni uważa, że pojawienie się Johnsona w Tulczynie to palec boży. Wikary postanawia jak najszybciej skontaktować się z Danutą i synem. Oznajmia swoją decyzję Machejkom. Kaśce kamień spada z serca. Machejkowie postanawiają jechać z księdzem, żeby go wspierać. Zbyszek przynosi do Wiki całą torbę bibelotów. Prosi, aby je sprzedała na aukcji internetowej. Odkąd został sam, żyje tylko z wynajmu świetlicy gminie. Wiki zachęca go do szukania pracy.
Zmęczony wikary wraca z konferencji. Od Józefiny dowiaduje się o sytuacji, w jakiej znalazł się ksiądz Johnson. Miłe śniadanie przerywa telefon od doktor Beaty. Zaprasza ona wikarego do siebie w celu omówienia dalszej współpracy. Proboszcz jest zdziwiony jej niezwykła przemianą. W przychodni Beata serdecznie wita się z wikarym. Przestaje być taka miła, kiedy okazuje się, że wikary nadal chce się bawić w dziennikarza śledczego. Lekarka uświadamia mu, że został skorumpowany przez konkurencyjny koncern. Dary, które przyjął, to zapłata za szkalujący konkurencję artykuł. Wikary jest wstrząśnięty . W kawiarni w Lublinie dochodzi do spotkania Johnsona i Danki. Obydwoje są skrępowani zaistniałą sytuacją. Kaśka Machejkowa próbuje rozładować atmosferę, ale jej się to nie udaje. W końcu zostawia dawnych kochanków samych. Danuta nie chce wracać do przeszłości. Postanowiła nie mówić synowi, że jego ojciec nagle się pojawił. Nie chce rujnować jego świata. Johnson musi uszanować jej decyzję.
Ksiądz Johnson nie może jeszcze ochłonąć po niespodziewanym spotkaniu z synem. Przed wyjazdem pisze list do syna. Danka ma zdecydować, czy przekaże go Jackowi. Machejko ma dla księdza prezent - zdjęcie Jacka wyrwane z rodzinnego albumu. Danka jest zła, że Kaśka powiedziała Johnsonowi, do której szkoły chodzi Jacek. Uważa, że niepotrzebnie zgodziła się na spotkanie z dawnym chłopakiem. Kaśka uważa jednak, że Danka nie powinna pozbawiać Jacka ojcowskiej miłości. Ostrą wymianę zdań między nimi przerywa wejście Jacka. Przed plebanię zajeżdża Krzysztof w nowym porsche. Przywozi proboszczowi obraz Matki Boskiej. To w podzięce za modlitwy o zdrowie. Dzięki nim i fachowości lekarzy operacja się udała. Teraz Krzysztof poddaje się chemioterapii. W urzędzie gminy zjawia się Zbyszek. Chce rozmawiać z Wandą. Sandra i Jagoda kpią z jego zmieszania. Uważają, że Zbyszek coś czuje do ich szefowej. Zawstydzony Zbyszek wychodzi. Jagoda próbuje namówić Wandę na zwierzenia.
Proboszcz nie wie, gdzie powiesić obraz Matki Boskiej otrzymany od Krzysztofa. W kościele nie mogą wisieć dwa obrazy z wizerunkiem Maryi. Obraz zauważa Wiki. Jest pod wrażeniem. To obraz znanego barokowego malarza. Proboszcz jest zdziwiony, że Krzysztof nie odwiedził Wiki. Dziewczyna opowiada mu o oczekiwaniach, jakie Krzysztof miał wobec niej. Chciał czegoś więcej niż przyjaźń, oczekiwał miłości. Krzysztof zastanawia się nad sensem życia. Zagaduje kelnerkę, chcąc się dowiedzieć, co by ją uszczęśliwiło. Dziewczyna reaguje zdziwieniem na jego pytanie. Przed hotelem zaczepia Krzysztofa jakiś menel i próbuje naciągnąć na kupno starej lokówki. Przypominając sobie słowa proboszcza, że można znaleźć szczęście i sens życia pomagając innym, chłopak daje mu 200 złotych. Później próbuje spełnić marzenie dziecka o supersamochodziku. Niestety, matka dziecka źle odczytuje jego intencje i oskarża go o nieprzyzwoite zachowanie. Zdesperowany Krzysztof wchodzi do cerkwi.
Blumental jest zawiedziony, że nie zastał proboszcza, bo znowu nie dojdzie do skutku spotkanie z wójtem w sprawie utworzenia nowej przychodni. Blumental nie chce iść z wikarym na to spotkanie. W tym czasie proboszcz Antoni omawia z biskupem sposób rozwiązania sprawy eksmisji. Dla księdza Antoniego największy problem stanowi proboszcz Zygmunt, który już czeka na audiencję. Biskup zobowiązuje go do przeciwstawienia się Komitetowi Obrony Parafii. Zygmunt wpada w panikę. Widać, że się boi miejscowych ludzi. Biskup postanawia jednak zmobilizować księdza Zygmunta do działania. Daje mu wybór: albo wyjazd na odległą misję afrykańską, albo przeciwstawienie się komitetowi. Proboszcz jest zaskoczony postępowaniem przełożonego, ale biskup wierzy w celowość tego działania. Pati i Krystyna układają menu na spotkanie biznesowe, jakie organizuje Tracz. Pati uważa, że to dobry pretekst, by go lepiej poznać. Świetnym pretekstem będzie ustalenie z nim listy drinków. Do restauracji przychodzi Krzysztof.
Grzybowa jest zbulwersowana artykułem o konflikcie między Komitetem Obrony Parafii a proboszczem. Ksiądz Zygmunt boi się konfrontacji ze swoimi parafianami. Mobilizuje go proboszcz Antoni. Wystąpienie księdza Zygmunta parafianie przyjmują wrogo. Zdenerwowany i przestraszony Zygmunt wychodzi z sali. Na placu boju zostaje proboszcz. Wytrzymuje nienawistne zarzuty i w końcu pani Maria proponuje dom, w którym może zamieszkać proboszcz Zygmunt. Ta propozycja nie podoba się pozostałym parafianom. Dochodzi do awantury. Proboszcz proponuje odkupienie parafii od grekokatolików. Nikt z parafian nie chce jednak dać pieniędzy. Powoli wszyscy opuszczają salę. Pati pojawia się w gospodzie. Krystyna wypytuje o jej wizytę u Tracza. Pati z zażenowaniem opowiada o tym, jak źle potraktował ja Tracz. Krystyna pociesza ją, że na miłość musi jeszcze poczekać. Wiki przynosi stare fotografie do wystroju gospody. Krystyna zaprasza ja na koncert Zbyszka. Przy okazji mówi Wiki o tym, że Kacper pobił Krzysztofa.
Józefina jest zaskoczona artykułem Antka o sukcesie proboszcza w rozwiązaniu konfliktu z grekokatolikami. Antek tłumaczy jej, że nie może opisać wszystkich sposobów, jakich użył proboszcz w celu przekonania Komitetu Obrony Parafii. Biskup jest zadowolony z działań proboszcza. Proboszcz trochę mniej. Boli go, że musiał skłócić ludzi między sobą, aby osiągnąć cel. Biskup też ma duży problem do rozwiązania. Musi dotrzymać wszystkich zobowiązań, jakie podjął proboszcz Antoni. Do kościoła niespodziewanie przychodzi doktor Beata. Jest ciekawa, czy Antek nadal będzie pisał o ich przychodni. Antek sugeruje, że w Tulczynie powstanie konkurencyjna przychodnia. Beata jest zaniepokojona taka wizją. Blumental prosi Barbare o pomoc w założeniu nowego ośrodka zdrowia. Barbara jest zaszokowana pomysłem. Uważa, że Blumental, prosząc ją o pomoc, wręcz ja szantażuje. Teraz Barbara chce realizować swoje życie, a nie poświęcać je pacjentom. Wiki jest cały czas zła na Krzysztofa.
Barbara przyszywa guziki do nowego munduru Piotra. Piotr proponuje jej, żeby wspólnie zjedli obiad. Przy okazji mogą zobaczyć dom przeznaczony do sprzedaży. Barbara jest jednak daleko myślami. Cały czas myśli o propozycji Blumentala. Osa przygotowuje śniadanie dla Joanny. Dziewczyna jest niewyspana, bo już kolejną noc nie może zmruzyć oka. Wciąż słyszy duchy Soboniów. Osa jest szczerze zaniepokojony jej stanem. Do domu Wiki i Kacpra przyjeżdża Krzysztof. Mimo sprzeciwów Kacpra Wiki zgadza się porozmawiać chwilę z Krzysztofem. Kiedy zostają sami, Krzysztof z niespotykaną żarliwością tłumaczy jej, że życie bez niej nie ma dla niego sensu. Wiki nie wie, co odpowiedzieć. Na pytanie Krzysztofa, czy go kocha, nie odpowiada szczerze. Krzysztof to wyczuwa. Barbara odwiedza Blumentala. Propozycja, którą dostała od starego doktora, nie daje jej spokoju. Zaczynają rozmawiać o sprawach związanych z organizacją nowej przychodni. Spotkanie przerywa nadejście dyrektorki.
Kacper jest wściekły. Jurek próbuje się dowiedzieć dlaczego. Mimo wątpliwości Kacpra Jurek jest pewien, że Wiki go kocha. Została z Kacprem, chociaż Krzysztof ma więcej atutów. Wiki odwiedza księdza Adama. Zwierza mu się ze swoich rozterek. Adam próbuje jej pomóc, podpowiadając, żeby wyszła za Kacpra. Wiki nie jest jednak pewna, czy to najlepsze rozwiązanie. Krzysztof pije kawę w hotelowej restauracji. Tę czynność przerywa mu Megi, jego warszawska pracownica. Próbuje go namówić na powrót do firmy. Krzysztof jednak nie ma ochoty wracać. Robienie interesów przestało go interesować. Teraz chce tworzyć. Megi nie do końca wierzy w jego deklaracje. Joanna odwiedza proboszcza. Pokazuje mu zdjęcia rodziny Soboniów i opowiada o swoich wątpliwościach. Proboszcz szuka w księgach parafialnych wpisów na temat chrztu. Znajduje tylko jeden. Joanna opowiada proboszczowi o swoich przeżyciach z duchami Soboniów. Oboje zastanawiają się nad ewentualnym dokonaniem egzorcyzmów.
Joanna cały czas myśli o duchach Soboniów. Osa lekceważy jej zaangażowanie i jednocześnie niepokoi się o nią. Józefina odwiedza Joannę. Kiedy przegląda pokazane przez Joannę zdjęcia, ożywają wspomnienia. Myśli o chwilach, jakie spędziła z Marysią. Przypomina sobie, w jaki sposób żydowska dziewczynka trafiła do domu Marysi. Z narażeniem własnego życia rodzice postanowili zatrzymać ukrywające się w ich komórce dziecko. Przez pół roku dziewczynka żyła w zamknięciu. Mama Marysi nauczyła ją pacierza i dała nowy życiorys. Sąsiadom powiedzieli, że dziecko jest ich siostrzenicą - sierotą. Jagna jako cioteczna siostra poszła razem z Marysią do komunii. Kiedyś o mały włos wszystko by się wydało. Jagna tak bardzo jednak wierzyła, że ta wiara przekonała podejrzliwego Niemca. Po wojnie dziewczynkę odnalazł jej wuj i wywiózł do Palestyny. Marysia i Jagna nawet nie zdążyły się pożegnać.
Joanna jest zmęczona po kolejnej nieprzespanej nocy. Mimo sprzeciwów Osy postanawia rozwiązać tajemnicę żydowskiej dziewczynki. Osa jest zaniepokojony stanem Joanny, która zaniedbuje swoją pracę. Szuka pomocy u jej kolegów z komisariatu. Józek i Piotr proponują zorganizowanie seansu spirytystycznego. Specjalistką w tej dziedzinie jest ponoć listonoszka. Osa jest tak przejęty, że nawet się nie domyśla, że Józek i Piotr żartują sobie z niego. Zbigniew odwiedza Wandę w jej biurze. Nie może się doczekać tekstów piosenek jakie miała dla niego napisać. Wanda ma już słowa, ale jeszcze nie chce pokazać Zbyszkowi. Rozmowę przerywa wejście Sandry i Jagny. Kiedy Wanda wychodzi w sprawach służbowych, dziewczyny rozmawiają o szefowej i Zbyszku. Wanda przychodzi do Zbyszka z gotowym tekstem piosenki. Zaczynają razem pracować nad piosenką. Piotr i Józek namawiają listonoszkę do poprowadzenia seansu spirytystycznego. Kobieta podchodzi bardzo poważnie do tej propozycji.
Proboszcz spełnia obietnicę złożoną Józefinie i przestaje pić kawę. Józefina obiecuje mu, że gdy już minie pół roku abstynencji, to i tak po tym okresie nie da mu pić kawy do woli. Grzybowa przychodząc jak co poniedziałek po tacowe na plebanię, zaczyna tydzień od ploteczek o duchach w domu Soboniów. Sama widzi w tym zajściu swój interes. Ma nadzieję, że historia z duchami rozkręci rynek turystyczny w Tulczynie i wszyscy, a przede wszystkim ona, na tym zyskają. Nalega bezskutecznie, aby proboszcz ja poparł. Piotr, czytając raport Józka dotyczy zajścia w domu świętej pamięci Soboniów, jest oburzony i nie zgadza się na wysłanie go do komendy powiatowej. Osa stara się jak najlepiej poznać zwyczaje Soboniów, aby dowiedzieć się, czemu ich nawiedzają. Joanna stwierdza natomiast, że nawet polubiła te duchy. Chciałaby jednak wiedzieć, dlaczego się im ukazują. Józefina odwiedza Zbyszka. Zastaje go podczas ćwiczeń nad piosenką.
Osa i Joanna są zmęczeni obecnością duchów w domu, w którym mieszkają. Osa zamierza poprosić o pomoc proboszcza. Na plebanii go jednak nie zastaje, dlatego z pomocą przychodzi mu wikary Antek sugerując, ze z tym problemem może sobie poradzić tylko egzorcysta. Joanna niepokoi się o Natalię, którą wciągnęła w akcję wymierzoną przeciwko gangowi narkotykowemu. Tymczasem Nata oddaje Wnukowi pieniądze, które zarobiła na sprzedaży narkotyków. Wnuk chce zacieśnić ich wzajemne stosunki. Zaleca się do dziewczyny, co ta przyjmuje z niechęcią. W końcu wyprasza go z domu. Tuz po jego wyjściu do Naty przychodzi Joanna, aby skontrolować sytuację i dowiedzieć się, jakie dziewczyna zdobyła informacje operacyjne. Gdy okazuje się, że są mało użyteczne, Joanna chce odsunąć Natalię od sprawy, ale dziewczyna się sprzeciwia. Kiedy Joanna opuszcza dom Natalii, ponownie pojawia się Wnuk. Jest pewien, że Natalia jest kapusiem i nie zamierza puścić jej tego płazem.
Natalia odwiedza Joannę. Policjantka zauważa na jej twarzy ślady pobicia. Nata jest przerażona, obawia się o swoje życie. Osa obwinia o całą sytuację Joannę, która nieodpowiedzialnie wciągnęła dziewczynę w kłopoty. Joanna przyznaje mu rację, uważa, że powinna wszystko zgłosić swojemu przełożonemu. Na wieść o całej sprawie komendant nie kryje wściekłości. Tymczasem Wnuk i Melon planują zemstę na obu dziewczynach. Po rozmowie Melona z szefem zapada decyzja, że obie dziewczyny trzeba sprzątnąć. Ponieważ Wnuk też stał się niewygodny, Melon ma za zadanie zająć się również nim. Wnuk cudem unika śmierci, powalając Melona uderzeniem w głowę. Związuje byłego kompana z gangu, ale nie robi mu krzywdy. Zamierza uciec i zaszyć się gdzieś daleko. Gdy oświadcza to swojej babci, staruszka radzi, żeby raczej zgłosił wszystko policji. Zbyszek tęskni za Haliną. Ma jednak wątpliwości, czy ona czuje to samo i czy zamierza do niego wrócić.
Babcia "Wnuka" zostaje wezwana na posterunek policji. Komendant, po tym jak wywiózł chłopaka w bezpieczne miejsce, prosi babcię o pomoc. Chce zasiać niepokój w kolegach z narkotykowego gangu. Niebawem Melon dopada babcię na cmentarzu i przystawiając jej nóż do boku wypytuje o "Wnuka". Nie ma jednak odwagi, aby zrobić krzywdę. Przyznaje natomiast, że boi się szefa i odnalezienie "Wnuka" jest jego jedyną szansą na przetrwanie. Zbyszek naprawia grób dziadków Wandy. Wanda mu towarzyszy, co budzi niezdrowe zainteresowanie mieszkańców Tulczyna. Zbyszek po skończeniu prac na grobach zaprasza Wandę na koncert zaduszkowy do gospody. Na koncercie Wanda i Zbyszek zaczynają rozmawiać o swoich prywatnych sprawach. Witek, któremu przed sześcioma miesiącami przeszczepiono serce czuje się w obowiązku pójść na grób dawcy organu. Chce podziękować jego żonie Reginie, że zgodziła się na przeszczep. Wikary wybiera się do gospody na koncert organizowany przez Krystynę z okazji Zaduszek.
Józefina i Martyniukowa rozmawiają o procesji zaduszkowej. Witek znowu jedzie do Starej Wiosny. Martyniukowi jest zła, że syn tak się męczy i nie dba o siebie. Witek jest przybity wczorajszym spotkaniem z Reginą. Martyniukowa martwi się o jego serce. Martyniuk natomiast uważa, że już pora, żeby to serce zabiło mocniej. Na cmentarzu w Starej Wiośnie Witek zapala znicz na grobie męża Reginy - dawcy serca, które teraz bije w jego piersi. Ksiądz Adam opowiada mu o problemach Reginy. Kobieta po śmierci męża nie może się otrząsnąć z bólu. Adam podejrzewa, że z cierpienia zaczęła pić. Witek z kwiatami w ręku próbuje się dostać do domu Reginy. Mimo pukania kobieta nie otwiera. Prosi go, żeby jej więcej nie nachodził. Witek zostawia kwiaty na progu i odchodzi. Nata ma już dość ukrywania się u Joanny. Chce wrócić do swojego domu w Matczy. Mimo zakazów dziewczyna, grożąc Osie nożem, wychodzi. Jurek jest rozżalony, że Irka nie przyjechała do domu w tak szczególne święto.
Osa znajduje przed domem Natalii palący się znicz. Nata jest pewna, że to Melon zostawił go pod drzwiami. Znicz ma być dla niej przestrogą. Joanna chce chronić dziewczynę. Osa nie zgadza się i uważa, że najlepiej ochroni ją Janusz Tracz i dziewczyna powinna u niego zamieszkać na jakiś czas. Z powodu tego pomysłu dochodzi między nim a Joanną do małej sprzeczki. Joanna bowiem nie chce prosić byłego gangstera o pomoc i woli Natę przechować na posterunku, na co z kolei nie zgadza się Nata. Gdy para kłóci się, kto skuteczniej zapewni dziewczynie bezpieczeństwo, Nata ucieka z domu. Wkrótce okazuje się, że nastolatka sama poszła do Tracza. Dziewczyna proponuje Januszowi, że w zamian za jego opiekę będzie dla niego pracowała. Traczowi podoba się Nata i dlatego proponuje jej na początek pracę w charakterze pomocy domowej. Grzybowa chce zbić pieniądze na Soboniach rozgłaszając, że w Tulczynie pojawiają się duchy.
Nata wyprowadza się do Tracza wbrew ostrzeżeniom Joanny. Policjantka chce dla dziewczyny jak najlepiej, ale ona uparcie chadza własnymi drogami, nie wiedząc na co się naraża. Joanna prosi Osę, aby przemówił dziewczynie do rozsądku, a także porozmawiał ze swoim bratem. Policjantka obawia się bowiem, że Janusz zrobi z niej złego człowieka. Osa jest spokojny o relacje między Natą a Januszem, ale obiecuje, że porozmawia z bratem. Janusz umieszcza Natę w pokoju razem ze swoimi ochroniarzami. Nakazuje im przećwiczyć dziewczynę, by sprawdzić czy rzeczywiście jest taka silna. Mają zastosować falę - jak w wojsku. Ochroniarze nie są zadowoleni z nowej lokatorki, ale sumiennie wypełniają polecenie szefa. Jurek otrzymuje z sądu rejonowego pismo dotyczące rozwodu z Irką. Sam złożył wniosek, ale w głębi duszy liczy na to, że gdy Irka otrzyma pozew, wtedy opamięta się i wróci do niego z Warszawy. Tymczasem list z sądu wyprowadza Irę z równowagi. Jest wściekła, co odbija się na jej pracy.
Krystyna zauważa, że jej restauracja po remoncie nie przynosi już takich zysków jak dawniej. Martwi się, że jak tak dalej pójdzie, to jej firma splajtuje. Odkąd wyremontowała swoją restaurację, jest coraz mniej klientów, nawet tych, którzy kiedyś przychodzili niemal codziennie, tak jak Machejko. Krystyna nie domyśla się, że miejscowe pijaczki po prostu źle się czują w eleganckim lokalu i zamiast u niej wolą pić na dworze. Proszą też Grzyba o pomoc w znalezieniu lokalu zastępczego. Obawiają się, że gdy przyjdą mrozy, nie będą mieli gdzie się podziać, a do lokalu Krystyny nie zamierzają wrócić. Grzyb, wietrząc interes, postanawia udostępnić chłopom swoją szopę. Jego żona nie jest z tego zadowolona. Uważa, że nie wypada jej rozpijać miejscowych, ale po wahaniach i zapewnieniach męża, że on bierze to na siebie, wyraża zgodę. W Tulczynie pojawia się Irka. Zamiast pojechać prosto do domu i męża, postanawia wynająć pokój u Krystyny.
Po spotkaniu z Irką Jurek nocuje w ośrodku na Bystrawą. Z powodu planowanego rozwodu i burzliwej rozmowy z żoną pije przez całą noc. Jest zaskoczony i zawiedziony faktem, że Irka od razu zgodziła się na rozwód. Wiki próbuje ratować sytuację i radzi Jurkowi szczerze porozmawiać z żoną. Powinien wyjaśnić jej, że w jego życiu nie ma innej kobiety i że tak naprawdę on wcale nie chce tego rozstania. Jurkowi niełatwo przychodzi proszenie o cokolwiek, ale Wiki przemawia mu w końcu do rozsądku. Jurek z bukietem kwiatów zamierza po raz kolejny poprosić Irkę o rękę. Irka jest w kiepskim stanie. Wzięła na noc pigułki nasenne, a z powodu spotkania z Jurkiem straciła chęć do życia. Energii dodaje jej dopiero telefon od jej koleżanki z Warszawy, która informuje ją o ciekawej propozycji pracy w nowej stacji telewizyjnej. Irka niemal natychmiast pakuje swoje rzeczy i wraca do stolicy, nawet nie żegnając się z mężem. Witek czuwa w szpitalu przy łóżku Reginy. Ksiądz Adam martwi się o nich oboje.
Ksiądz Adam martwi się, że po wyjściu ze szpitala jedynym celem w życiu Reginy jest odnalezienie człowieka, który doprowadził do śmierci jej męża. Ksiądz obawia się, że kobieta pała żądzą zemsty. Witek, który zamieszkał u Reginy, zgodnie z obietnicą, zamierza się nią opiekować. Chce też pomóc w odnalezieniu sprawcy wypadku. Razem przeglądają dokumentację policyjną dotyczącą tego zdarzenia. Wydaje się, że Regina jest spokojniejsza przy Witku. Dzięki niemu nabiera siły do życia. Witek z kolei czuje się komuś potrzebny. Razem wybierają się na złomowisko Latkowskiego, aby obejrzeć samochód, w którym zginął mąż Reginy. Na karoserii odkrywają ślady lakieru innego auta. Krystyna musi walczyć o klientów, w przeciwnym razie zbankrutuje. Spotyka się z miejscowymi pijaczkami, próbując wybadać dlaczego nie przychodzą do niej na piwo. Oni tłumaczą jej, że źle się czują w otoczeniu książek i eleganckich mebli. Krępują się przesiadywać w knajpie w gumiakach i brudnym ubraniu.
Krystyna ma problemy w związku z remontem wykonanym przez nielegalną ekipę. Musi się tłumaczyć przed policją, skąd ma nowe meble. Okazuje się, że firma, pod którą podszywali się robotnicy, nie istnieje, a jej właściciel już od trzech lat nie żyje. Krystyna nie chce wyjawić, że to Tracz pomógł jej odbudować lokal. Komendant próbuje skłonić ją do zeznań. Sugeruje, że współpracując z Januszem, stała się paserka. Straszy Krystynę, licząc, że wyda przestępcę, ale ona milczy. Bez dowodów i zeznań Krystyny Tracz jest jednak nietykalny. Tracz odwiedza Krystynę. Chce się upewnić, że nie doniosła na niego na policję. Spotkanie przerywa proboszcz. Regina topi swoje problemy w alkoholu. Witek stara się jej pomóc, ale nie jest łatwo pomagać komuś, kto nie chce pomocy. W końcu udaje mu się ją zaprowadzić do komendy policji, gdzie przedstawia funkcjonariuszom swoje odkrycia dotyczące śmierci męża Reginy. Widząc jednak, że policja nie jest w stanie im pomóc w rozwiązaniu sprawy,
Wiki przyjeżdża do Warszawy. Chce sama pogodzić Irkę i Jurka, skoro oni nie potrafią tego zrobić. Tłumaczy Irce, że Jurek tak naprawdę nie chce rozwodu i bardzo ją kocha. W głupi sposób chciał ją odzyskać, a teraz jest zbyt dumny, żeby się do tego przyznać. Irka nie wierzy, że oboje jeszcze mogą naprawić swoje małżeństwo. Żeby się odstresować, zabiera Wiki do klubu. Wiki nie jest zachwycona ani klubem, ani zachowaniem Irki. Szczególnie, że Irka proponuje jej narkotyki. Proboszcz potępia związek Tracza i Krystyny. Wie, że łączą ich tylko interesy, ale tym bardziej niepokoi się, że Tracz wciągnie jego siostrę w swoje ciemne sprawy. Martyniukowa jest oburzona, że Witek mieszka z Reginą w jednym domu bez ślubu. Martwi się też o stan jego zdrowia. Za to proboszcz pochwala szlachetną postawę Witka, który bezinteresownie opiekuje się niemal obcą kobietą. Liczy przy tym na to, że w przyszłości połączy ich coś więcej i być może wkrótce wezmą ślub.
Kacper rozmawia przez telefon z Wiki. Jurek słyszy tę rozmowę. Oświadcza Kacprowi, że los Irki w stolicy zupełnie go nie interesuje. Wiki czeka na Irkę w mieszkaniu Olgi. Irka po imprezach często nocuje poza domem. Olga potwierdza, że Irka bierze jakieś prochy. Kiedy wreszcie zjawia się Irka, nie chce rozmawiać z Wiki o swoim życiu. Przyjaciółka jest jednak uparta. Joanna szuka w dokumentach Soboniowej adresu jej przybranej siostry. Osa zachęca ją do dalszych poszukiwań. On sam chce podarować Borosiukowej nową maszynę do szycia. Wie jednak, że Borosiukowa jest honorowa i nie przyjmie tak drogiego prezentu. Postanawia uciec się do podstępu. Jurek proponuje kobiecie pracę - szycie firmowych ręczników dla ośrodka wypoczynkowego. Udając twardego biznesmena, przekonuje Borosiukową, żeby wzięła kredyt w banku. Razem jadą do Tulczyna. Joanna spóźnia się do pracy. Usprawiedliwia się prowadzonym przez siebie śledztwem w sprawie duchów Soboniów.
Wiki opowiada Kacprowi o problemach Irki. Irka ma pretensje do Olgi, że wyjawiła Wiki jej tajemnice. Uznaje to za zdradę i wyprowadza się od Olgi. Jurek prowadzi przygotowania do zjazdu klasowego. Współpraca z Jagodą świetnie mu się układa. Jagoda cały czas próbuje się zbliżyć do Jurka. Ich rozmowę, pełną dwuznacznych treści, przerywa wejście Wiki. Dziewczyna prosi Jurka, aby w końcu zainteresował się żoną. W końcu, zniecierpliwiona i zawiedziona jego obojętnością, zarzuca mu, że nigdy nie kochał Irki. Jurek czuje się urażony takim oskarżeniem. Postanawia jechać do Warszawy po żonę. Joanna szykuje się na spotkanie z prokuratorem. Osa postanawia pomóc swojej dziewczynie i zawiadamia o tym Natę. Nata postanawia towarzyszyć Joannie podczas tej ważnej wizyty. Piotr próbuje obłaskawić panią prokurator, która zarzuca Joannie niesubordynację. Kiedy jednak Joanna oddaje odznakę policyjną, Piotr protestuje. Prokurator jest zaskoczona ich solidarnością.
Wiki niepokoi się o los Irki. Jurek szuka żony w nocnych klubach i dyskotekach. Bez skutku. Olga kieruje go do Pauli, twierdząc, że tam powinna być Irka. Jurek czeka na Paulę przed jej domem. Kiedy dziewczyna wraca, wyciąga od niej informację, gdzie Irka imprezowała całą noc. Irka budzi się w pokoju hotelowym. Widzi części męskiej garderoby leżące na jej łóżku. Do pokoju wchodzi Marcel. Rozhisteryzowana Irka ubiera się pośpiesznie. Kiedy chce opuścić pokój, Marcel usiłuje ją zatrzymać. W końcu dziewczyna ucieka. W holu hotelowym niespodziewanie natyka się na stojącego przy recepcji Jurka. Widząc ją, Jurek nie ma wątpliwości, że spędziła noc z innym. Jagoda jest zawiedziona, że Jurek nie dzwoni z Warszawy. Jest prawie pewna, że honory gospodyni spotkania klasowego będzie musiała pełnić sama. Wiki ma pomóc Krystynie zdobyć nowe meble do gospody. Te, które Krystyna dostała od gangsterów jako rekompensatę za zniszczenia, okazały się kradzione. Stali klienci też próbują pomóc Krystynie.
Jurek czuje się skrępowany faktem, że spędził z Jagodą noc. Jagoda prosi go, aby ją odwiózł do domu. Jurek, po krótkim wahaniu, korzysta z propozycji Jagody wspólnego zjedzenia śniadania. Wciąż jest spięty. Jagoda jednak uparcie, lecz z wyczuciem, dąży do celu, jakim jest dla niej zdobycie Jurka. Wiki jest zaniepokojona, że jej przyjaciele Irka i Jurek mają wyłączone komórki. Kacper uspokaja ją. Ich rozmowę przerywa przyjazd kuriera. Przesyłką jest stół, ten sam, który Krzysztof kupił na licytacji, przebijając ofertę Wiki. Wiki odsyła przesyłkę, podając adres gospody. Kacper jest wściekły, że Wiki ukryła przed nim fakt spotkania się z Krzysztofem. Nie słuchając wyjaśnień dziewczyny, wychodzi z domu. Proboszcz jest przytłoczony nadmiarem obowiązków. Jakby było mało, Wikary przynosi złą nowinę. Ktoś okradł kościelną skarbonkę. Antek postanawia zastosować najnowsze technologie do wykrycia złodzieja. Do proboszcza przychodzi Adela. Prosi o odprawienie mszy.
Mszę zakłóca płacząca Adela. Prosi proboszcza o odprawienie mszy w intencji jej synowej i nienarodzonego wnuka. Monika została przewieziona do szpitala. Lekarz chce rozmawiać z Marcinem o stanie zdrowia jego żony. Pokazuje zdjęcie USG dziecka. Jednocześnie mówi o swoich obawach. Są pewne przesłanki wskazujące na to, że dziecko jest obciążone wada genetyczną. Marcin i Monika mają zdecydować o badaniach prenatalnych. Marcin, z dużym oporem, streszcza rozmowę z lekarzem Monice. Dziewczyna jest podłamana dowiadując się o podejrzeniach lekarza. Wyjawia mężowi całą prawdę o tym, że usunęła pierwszą ciążę i przystąpiła do sakramentu małżeństwa nie otrzymując rozgrzeszenie. Uważa, że choroba dziecka jest karą za te grzechy Jurek jest rozbawiony widokiem Kacpra piekącego ciasteczka. Kacper mówi mu, że Wiki pojechała do Irki. Jurek się złości, bo już nie chce żeby Wiki ratowała jego małżeństwo. Kiedyś Irka używała życia, teraz na niego kolej. Jurek spotyka się z Jagodą w urzędzie gminy.
Monika czuje się o wiele lepiej po długiej rozmowie z proboszczem, którą odbyła poprzedniego dnia. Nadal boi się o swoje dziecko. Na szczęście, nie jest sama. Ma oparcie w mężu, który mimo że również się boi i ma do niej żal o kłamstwo, jakiego dopuściła się przed ołtarzem, bardzo ją kocha. Adela, matka Marcina, przychodzi do szpitala, aby zaopiekować się synową. Po wyjściu Marcina Adela namawia Monikę na badania prenatalne. Przyznaje, że nie chce wnuka z zespołem Downa i obwinia o wszystko Monikę. Monika, zdenerwowana rozmową, każe Adeli wyjść. Jurek dowiaduje się, że Irka ostatecznie go porzuciła. Pali w ognisku wszystkie rzeczy, które przypominały mu o żonie. Tymczasem Irka spędza noc u swojej koleżanki, Pauli. Dziewczyna proponuje jej zamieszkanie razem, jednak żąda, aby dziewczyna od razu zapłaciła za czynsz. Irka nie ma pieniędzy. Aby zdobyć gotówkę, zastawia w lombardzie za bezcen swoją ulubioną sukienkę z Mediolanu wartą dziesięć tysięcy złotych.
Marcin boi się, ze dziecko jego i Moniki urodzi się chore. Nie ma przy tym wątpliwości, że bez względu na to Monika powinna je urodzić. Ma żal do matki, która pod jego nieobecność w szpitalu sugerowała Monice dokonanie aborcji. Grzybowa męczy Józefinę pytaniami o Zbyszka i jego relacje z Wandą. Wanda jedzie z Czesiem do Hrubielowa w sprawach służbowych. Czesio próbuje wykorzystać sytuację i poznać się bliżej ze swoją współpracownicą. Zaprasza ją na obiad jednak kobieta stanowczo mu odmawia i woli wrócić do Tulczyna. Pod nieobecność Wandy w biurze Jagoda i Sandra odkrywają na jej biurku teksty wierszy. Dziewczyny postanawiają wykorzystać to odkrycie, aby dogryźć swojej przełożonej. Mają teraz na nią haka na wypadek gdyby zaczęła się ich czepiać. Wikary odkrywa, kto ukradł pieniądze z kościelnej skarbony. Okazuje się, że złodziejem jest biedny chłopiec o imieniu Tomek. Antek postanawia osobiście porozmawiać o tym z chłopcem.
Grzybowa roznosi po wsi plotki o życiu prywatnym Zbyszka. "Przykładna chrześcijanka" informuje również proboszcza o krążących pogłoskach. Józefina stara się dowiedzieć od Zbyszka, czy plotki o nim i Wandzie są prawdziwe. Zbyszek tłumaczy teściowej, że to właśnie dzięki Wandzie jakoś pozbierał się po wyjeździe Haliny. Sam nie wierzy, że Halina do niego wróci i dlatego próbuje na nowo ułożyć sobie życie. Antek nie chce wnieść oskarżenia przeciwko Tomkowi, który ukradł pieniądze z kościelnej skarbonki. Piotr jest jednak nieugięty. Zamierza działać w sprawie Tomka przeciwko jego matce, która według niego nie zapewniła chłopcu odpowiedniej opieki. Uważa, że to przez nią Tomek wpadł pod samochód. Antek zamierza pomoc Justynie, matce Tomka. Po rozmowie z księżmi komendant nie jest już taki pewien, czy najlepszym rozwiązaniem jest odebranie Justynie jej dzieci.
Ksiądz Antek szuka pracy dla Justyny. Uważa, że tylko to może uratować jej rodzinę. Nie jest zwolennikiem dawania jedynie jałmużny w postaci zasiłku społecznego. Tomek, w przeciwieństwie do matki, wierzy, że ojciec im pomoże, mimo że siedzi w więzieniu. I rzeczywiście, tak jak powiedział chłopcu na widzeniu, o opiekę nad rodziną Szymon prosi swojego dłużnika Karola - byłego wójta Tulczyna. Karol chętnie zgadza się zaopiekować żoną Szymona. Swoimi dwuznacznymi komentarzami irytuje skazańca. Ochroniarze Tracza nie wytrzymują już obecności Natalii. Uważają, że dziewczyna jest nienormalna. Chętnie by ją nawet pobili, żeby dać jej nauczkę. Janusz stanowczo protestujenie. Zgadza się jednak na psychiczne maltretowanie dziewczyny. Sam po krótkiej rozmowie z natalią proponuje jej kolejną próbę. Chce, by ta przestrzeliła kolano Karolowi, który jest dłużnikiem Tracza. Dziewczyna uciekając z domu Janusza, słyszy wystrzał. Zbyszek przychodzi do Józefiny, aby naprawić jej okulary.
Osa i Joanna oddają się porannym igraszkom. Biją się poduszkami. Wesołą zabawę przerywa im łomotanie do drzwi. Do domu wchodzi Nata. Jest cała przemarznięta. Noc spędziła w paśniku dla zwierząt. Uciekła od Tracza, bo kazał jej strzelać do człowieka. Joanna i Nata podejrzewają, że Tracz zabił go z premedytacją. Osa nie wierzy w to, ale postanawia sam wyjaśnić sprawę. Nie chce, żeby zajmowała się tym Joanna. Osa dowiaduje się od Tracza, że to była tylko mistyfikacja. Chciał się pozbyć Naty z domu. Dziewczyna jest oburzona, że Tracz poddał ją próbie, której w dodatku nie przeszła. O wszystko obwinia Joannę i Osę, że za bardzo wtrącają się w jej życie Krystyna i Pati przygotowują się do andrzejkowego wieczoru wróżb. Do gospody wchodzi Krzysztof. Proponuje Krystynie wspólne zjedzenie śniadania. Toczy się miła rozmowa o domu w Brzezinach i pięknych przedmiotach. Krzysztof zauważa stół, który przesłał Wiki. Karol odwiedza Justynę, żonę swojego klienta.
Joanna jest zaniepokojona zniknięciem Naty. Osa uważa, że dziewczyna powinna zacząć żyć na własny rachunek. Jest przecież dorosła. Nata jest w kawiarni. Jej wygląd i zachowanie wydają się kelnerce bardzo podejrzane. Ich niemiłą rozmowę przerywa wejście Krzysztofa. Nata chwali się swoją zdobyczą - obrazkiem, którego nie chciał jej sprzedać stary zegarmistrz. Okazuje się, że dziewczyna obrazek po prostu ukradła. Krzysztof zwraca staruszkowi jego własność. Nata, początkowe ze złością, a potem ze wstydem obserwuje wzruszenie zegarmistrza. Uważa jednak nadal, że pomimo swojego postępku powinna dostać pracę u Krzysztofa, który jej to obiecał. Gdyby miała pieniądze, kupiłaby sobie mieszkanie w bloku. To jej największe marzenie. Jagoda i Sandra są podniecone wizją andrzejkowego wieczoru. Jagoda znowu robi Wandzie kąśliwe uwagi. Szefowa jednak nie pozostaje jej dłużna. W gospodzie trwają przygotowania do andrzejkowego wieczoru. Zjawia się tam również Kaśka Machejkowa.
Krzysztof chce się czegoś dowiedzieć o Nacie. Ale proboszcz tak naprawdę nic nie wie o tej dziewczynie. Krzysztof chce jej pomóc. Proboszcz jest jednak sceptycznie do tego nastwiony. Zastanawia się czy Krzysztof może wziąć odpowiedzialność za drugiego człowieka. Natę odwiedza Joanna. Przynosi gazetę z ogłoszeniami o pracy. Nata jednak nie chce być sklepową ani opiekunką do dzieci. Marzy o lepszej przyszłości. Kiedy Joanna wychodzi, zaczyna jednak przeglądać ogłoszenia. Niespodziewanie pojawia się Krzysztof. Proponuje jej pracę u siebie. W samochodzie okazuje się, że Krzysztof zgubił portfel. Nata odnajduje zgubę w domu w Matczy. W środku jest pokaźny plik pieniędzy. Uświadamia sobie, że Krzysztof wystawił ją na próbę. Tomek za okradanie kościelnej skarbonki otrzymał rozgrzeszenie. Chce jednak odpracować skradzione pieniądze sprzątając. Wikary proponuje, aby skontaktował się z siostrą Teklą. Justyna spotyka się w restauracji z mecenasem Karolem.
Józefina szykuje się na imieniny do Barbary. Tym razem przyjęcie odbędzie się w restauracji. Józefina nie może zaakceptować tego pomysłu. Borosiukowa przynosi Barbarze sukienkę, którą dostała w prezencie od Piotra. Okazuje się, że sukienka jest "trochę" za duża. Niespodziewanie wraca Piotr, a Borosiukowa próbuje dyskretnie się ulotnić. Barbara namiętnym pocałunkiem stara się odwrócić uwagę Piotra. Do domu Justyny niespodziewanie, wkracza Karol. Justyna traktuje go bardzo ozięble. Zamiast miłych słów, wymierza siarczysty policzek. Karol ostrzega ja przed takim zachowaniem. Grozi też, że Justyna może stracić dzieci, jeśli nie zapewni im środków do życia. Nata oddaje Joannie gazetę z ogłoszeniami. Ale tak naprawdę chce się pochwalić, że dostała dobrą pracę u Krzysztofa. Joanna przestrzega ją przed tym playboyem z Warszawy. W domu Krzysztof w końcu mówi, że Nata będzie pozowała do portretów, które zamierza namalować Krzysztof. W gospodzie rozpoczyna się impreza imieninowa Barbary.
Proboszcz z radością czeka na koniec półrocznego kawowego postu. Józefina przygotowuje się do spotkania z Janką. Na powitanie chce przyrządzić białoruskie potrawy. Podczas wspólnego śniadania Piotr chce się dowiedzieć czegoś o Jance. Obaj mężczyźni rozmawiają niezbyt przyjaźnie. Karolina przerywa ich słowny pojedynek i zabiera Jankę na zwiedzanie Tulczyna. Piotr wciąż uważa, że Karolina nadal wymaga rodzicielskiej ochrony. Dlatego też z daleka obserwuje spacerujących po Tulczynie młodych. Karolina pokazuje Jance swoje dziewczyńskie skarby: stare zdjęcie aktora, kolczyk. Romantyczny nastrój psuje Piotr, który cały czas śledzi Karolinę i jej chłopaka. Zdekonspirowany Piotr zaprasza młodych na lody, nie bacząc na to, że jest grudzień. Karol prosi Tracza, żeby pomógł mu w zatarciu śladów wypadku. Tracz jednak odmawia. Karol będzie musiał sam ukraść zeszyt, w którym Kostia notował wszystkie prace w warsztacie.
Księża razem z siostrą Teklą przygotowują paczki mikołajkowe dla dzieci. W tym roku podarunki są znacznie skromniejsze niż zwykle. Wikary się tym nie martwi, ponieważ wierzy, że dla dzieci liczy się każdy, nawet najmniejszy gest. Janusz Tracz postanawia sprezentować dzieciom z byłego PGR-u kolejkę, która znudziła się jego synowi. Jeden z ochroniarzy Tracza przynosi dzieciom prezent i karze im walczyć o niego - kolejka będzie należała do najsilniejszego. Gdy przychodzi ks. Antek, widzi, że dzieci zamiast bawić się wspólnie kolejką podarowaną im przez Tracza, podzieliły się jej częściami i każde siedzi w swoim kącie z fragmentem zabawki. Wikary namawia ich, aby zamiast dzielić się częściami, wspólnie ją złożyły i bawiły się razem. Zbyszek przychodzi w Mikołajki do urzędu miasta. Ma prezenty dla dziewczyn z sekretariatu oraz dla Wandy. Jagoda i Sandra informują go, że Wanda pracuje tego dnia w Hrubielowie z Czesiem, czym Zbyszek nie jest zachwycony.
Józefina niepokoi się o znajomość Karoliny z Janką. Oświadcza Barbarze, że będzie go próbowała nawrócić na wiarę katolicką. Barbarze jest jednak wszystko jedno, czy Janka jest katolikiem czy ateistą, byleby tylko naprawdę kochał jej córkę. Po powrocie do domu zastaje młodych w pokoju Karoliny. Sytuacja wydaje się jednoznaczna. Wyrzuty Barbary wobec Karoliny dotyczące jej zachowania córka kwituje informacją, że przyjęła oświadczyny Janki. Gdy Piotr dowiaduje się o zaręczynach, wpada we wściekłość. Jest zaskoczony brakiem odpowiedzialności ze strony córki i jej przyjaciela. Decyzja o ślubie po dwóch miesiącach znajomości przerasta jego wyobraźnię. Nie wierzy, że po tak krótkim czasie można zdecydować się na bycie ze sobą do końca życia. Zbyszek chce odwdzięczyć się Wandzie za prezent, który mu podarowała poprzedniego dnia i zmierza jej kupić coś ładnego. Prosi Krystynę o pomoc w wybraniu spóźnionego prezentu mikołajkowego. Nalega, aby Krysia sprawdziła, jaki kolor oczu ma Wanda.
Piotr uważa, że zaręczyny jego córki to kpiny. Nie wierzy, że młodymi kieruje miłość, ponieważ zdecydowanie za krótko się znają. Przeszukując rzeczy Karoliny, znajduje ulotkę namawiającą do demonstracji w Lublinie przeciwko władzom białoruskim. Piotr postanawia przemówić Karolinie do rozsądku. Podejrzewa, że Janka chce wziąć z nią szybki ślub, żeby zdobyć polskie obywatelstwo. Aby wybadać jego prawdziwe intencje, umawia się z nim na spotkanie. Zarówno Karolina jak i Barbara obawiają się tego spotkania. Obie wiedzą, jaki Piotr potrafi być nieprzyjemny, kiedy się na coś uprze. Kiedy Barbara informuje Józefinę o zaręczynach Karoliny, ta postanawia nawrócić Jankę na wiarę katolicką. Nie wyobraża sobie bowiem, że jej wnuczka wyjdzie za mąż za ateistę. Zbyszek wystroił się na swój koncert. Założył krawat, który podarowała mu Wanda i liczy, że Wanda tego wieczoru założy naszyjnik, który jej kupił. Czesio zakłada do pracy identyczny krawat jak ten, który nosi Zbyszka.
Barbara i Karolina nie zamierzają zostawić swoich mężczyzn samych podczas ich męskiej rozmowy zainicjowanej przez Piotra. Dlatego też Barbara przyjeżdża do Lublina, aby w razie czego załagodzić sytuację. Obie z Karoliną obawiają się, że skutkiem rozmowy Piotra i Janki może być jeszcze bardziej zaogniony konflikt w rodzinie. Podczas gdy Piotr bada w kawiarni zamiary Janki wobec Karoliny, Barbara stara się dowiedzieć, czy ze strony jej córki jest to prawdziwa miłość, czy tylko zauroczenie. Już po paru minutach rozmowy jest pewna, Karolinę i Jankę łączy prawdziwe uczucie. Janka czuje się urażony insynuacjami Piotra co do jego intencji wobec Karoliny. Uważa, że jego przyszły teść obraża swoimi podejrzeniami zarówno jego jak i Karolinę. Rozmowa kończy się bardzo gwałtownie i nieprzyjemnie. Barbara jest oburzona zachowaniem męża i robi mu z tego powodu awanturę. W rezultacie Piotr spuszcza z tonu i łagodnieje w stosunku do Janki, oświadcza jednak chłopakowi, że będzie miał na niego oko.
Regina i Witek szukają sprawcy wypadku, w którym zginął mąż Reginy. W warsztacie samochodowym Kostii Sawczenki wpadają w końcu na jakiś trop. Sawczenko nie może sobie przypomnieć nazwiska człowieka, któremu naprawiał samochód w tym czasie. Dane zapisał w notesie, który dziwnym trafem zniknął z warsztatu. Sawczenko podpowiada jednak Witkowi, że klient miał tego dnia zranioną i obandażowaną głowę. Witek i Regina, niczym para detektywów, demsakują w końcu sprawcę wypadku. Jest nim Karol Śliwiński, były wójt Tulczyna. Karol jest wściekły, że nie może zdobyć kobiety, która mu się podoba. Zmierza się na niej zemścić. Karol odwiedza Justynę i niby przypadkiem zostawia u niej w domu fiolkę z silnymi lekami psychotropowymi. Do Tulczyna przyjeżdża kurator z opieki społecznej. Dowiedział się, że rodzina Justyny Lesiak jest patologiczna i postanowił sprawdzić jak jest naprawdę. Okazuje się, że informacje o kłopotach w rodzinie Lesiaków dostarczył do kuratora adwokat broniący męża Justyny - Karol.
Józek przygotowuje raport z wywiadu środowiskowego, jaki zrobił w domu Justyny. Justyna jest przerażona, że istnieje zagrożenie odebrania jej dzieci. Uważa, że takie oskarżenia to zemsta Karola za to, że odrzuciła jego zaloty. Karol odwiedza Szymona. Opowiada mu, ze szczerą satysfakcją o grożących rodzinie niebezpieczeństwach. Szamoczącego się Szymona wyprowadzają strażnicy. Podczas widzenia z żoną, Szymon jest skuty w kajdanki. Justyna uspokaja go, że sytuacja ich rodziny nie jest tak dramatyczna jak przedstawiał to Karol. Po powrocie do domu Regina zastaje doktora Blumentala. Jej córeczka Agnieszka jest znowu chora. Blumental podejrzewa nadmierną aktywność układu immunologicznego małej pacjentki. Regina rozpoznaje Karola - sprawcę wypadku - na starym plakacie wyborczym. Wbrew temu co sugeruje Witek, nie chce zgłasić sprawy na policję. Pragnie, żeby Karol cierpiał tak jak ona, żeby czuł niepewność i strach. Próbując go nastraszyć przesyła mu klepsydrę z nazwiskiem zabitego męża.
Proboszcz podchodzi do płaczącej Justyny. Kobieta jest załamana ogromem nieszczęść, jakie na nią spadły. Proboszcz pociesza ją. Na szczęście dr Blumental już załatwił badania małej Agnieszki w szpitalu. Karol mocuje się z Czarnym, ochroniarzem Tracza. Tracz nie chce żadnych gości w swoim domu. Karol prosi go o pomoc. Chce uwolnić się od Reginy i Witka. Tracz doradza mu jak wybrnąć z tarapatów. Kiedy lekko wstawiony Karol wychodzi od Tracza, z pewnej odległości z samochodu obserwują go Regina i Witek. Witek uważa, że dowody, jakie zebrali przeciwko Karolowi, są niewystarczające. Regina próbuje nastraszyć mecenasa, który w końcy przyznaje się do winy i od razu chce wiedzieć, ile ma zapłacić za milczenie. Regina postanawia jednak nadal trzymać go w niepewności. Justyna jest wzruszona szybkim działaniem Blumentala. Pełen uznania jest również Józek. Chwali Piotra za jego decyzję o przewiezieniu małej Agnieszki do szpitala. Do komisariatu wchodzi kurator sądowy.
Wikary Antek chce zorganizować przedświąteczne spotkania dla dzieci w świetlicy Zbyszka. Będą piec piernikowe ozdoby na choinkę. Rekolekcje poprowadzi ksiądz Zygmunt z Hrubielowa. Proboszcza odwiedza Blumental. Chce mu przekazać informacje o stanie zdrowia Agnieszki. Dziewczynka jest poważnie chora. Miesięczna kuracja może kosztować nawet 50 000 złotych. Proboszcz wraz z Blumentalem głowią się skąd wziąć pieniądze na leczenie. Rozmowę przerywa telefon od Tracza. Proboszcz idzie na spotkanie z Traczem w sprawie ośrodka dla uchodźców. Tracz przygotowuje się do zorganizowania obozu dla uchodźców. W tym celu umawia się z wójtem na spotkanie. Henryk jest zaskoczony propozycją. Podejrzewa jakiś podstęp z jego strony. Wala uważa jednak, że Tracz się zmienił. W dodatku taki ośrodek jest potrzebny dla uchodźców. Wali udaje się przekonać Henryka. Gdy dochodzi do spotkania z Traczem , Henryk zgadza się na zorganizowania placówki. Tracz stawia jeden warunek.
Józefina robi przedświąteczny spis produktów potrzebnych na święta. Proboszcz uprzedza ją, że ksiądz Zygmunt przyjedzie na plebanię. Chce z proboszczem omówić tematy, jakie będzie poruszać na rekolekcjach. Józefina nie wierzy w zdolności krasomówcze Zygmunta. A przecież od jego mowy będzie zależeć zgoda mieszkańców na utworzenie ośrodka dla uchodźców, a także życie Agnieszki. Józefina uważa, że to ryzykowna gra. Ksiądz Zygmunt obiecuje jednak pomóc proboszczowi, tak jak on wspierał go kiedyś w rozwiązaniu konfliktu z grekokatolikami. Wspólnie omawiają temat rekolekcji miłosierdzie. Kiedy proboszcz mówi mu, że w ten sposób ma przekonać wiernych do utworzenia ośrodka dla uchodźców, ksiądz Zygmunt jest pełen wątpliwości. Proboszcz uświadamia mu, że tu chodzi również o życie dziecka. Ksiądz jest przerażony odpowiedzialnością, jaka na niego spada. Wikary jest gotów pomagać siostrze Tekli w pieczeniu opłatków. Tekla przypomina mu, że w ramach rekolekcji miał piec z dziećmi pierniczki.
Proboszcz przygotowuje się do rekolekcji. Wciąż jednak dręczy go niepewność czy uda mu się przekonać wszystkich wiernych, aby wyrazili zgodę na otwarcie ośrodka dla uchodźców w Tulczynie. Antek postanawia włączyć się do akcji. Przynosi drogocenny obraz Matki Boskiej przekazany jako woto przez Krzysztofa. Proboszcz musi uzyskać zgodę od Krzysztofa na sprzedaż. Do Zbyszka przychodzą dzieci, które pomagały mu sklejać podarte teksty wierszy. Chcą towarzyszyć podczas jego występu. Zbyszek po pewnych wahaniach w końcu się zgadza. Wanda jest zaskoczona słysząc śpiewającego pod jej oknem Zbyszka. Wreszcie wychodzi do niego, a on prosi ją, żeby mu zaufała. Całą scenę z daleka obserwują dzieciaki. Jurek przychodzi do urzędu gminy z jakimiś papierami z sanepidu. Wykorzystując sytuację, że w pokoju jest sam z Jagodą proponuje jej wspólne spędzenie świąt i sylwestra w Egipcie. Jagoda nie chce jednak zostawić swoich bliskich mamy i siostry. Jurek musi więc jechać sam.
Jurek planuje spędzić święta Bożego Narodzenia za granicą. Wiki proponuje mu, aby wziął ze sobą Irkę, ale Jurek złości się na sama myśl o niej. Uważa, że już nie ma żony. Irka zamierza pracować w święta w hipermarkecie jako hostessa. Okazuje się jednak, że nie będzie potrzebna w pracy. Bianka na polecenie Marcela w ostatniej chwili odwołuje jej zlecenie. Marcel opracowuje plan zdobycia Irki. W ten sposób chce sobie udowodnić, że jest w czymś lepszy od swego zmarłego brata. Irka chce wykupić z lombardu swoją sukienkę, którą przywiozła z Mediolanu. Zastawiła ją, kiedy miała poważne problemy finansowe. Proboszcz obawia się, że nie zdoła przekonać mieszkańców Tulczyna co do budowy ośrodka dla uchodźców. Jeśli mu się nie uda, wtedy Tracz nie sfinansuje leczenia chorej Agnieszki. Przeciwko budowie występuje Grzybowa, której nie podoba się perspektywa pojawienia się w Tulczynie obcych. Heńkowi jest bardzo przykro, kiedy dowiaduje się, że jego matka postępuje tak niegodziwie.
Grzybowa radykalnie zmienia zdanie co do stworzenia ośrodka. Dzięki niej i kazaniu proboszcza tulczynianie postanawiają przyjąć uchodźców. Proboszcz jest zdumiony przemianą, jaka nastąpiła w Grzybowej. Blumental zna już wyniki badań Agnieszki. Diagnoza nie jest optymistyczna. Potwierdzają się jego obawy. Blumental przekazuje Justynie dokument podpisany przez ordynatora, który pomoże uzyskać Szymonowi przepustkę z więzienia. Witek ma wątpliwości czy powinni z Reginą nadal dręczyć Karola. Prosi ją, żeby nie przedłużali tej maskarady. Kiedy spotykają się z Karolem w gospodzie, Regina jednak wciąż upaja się zemstą. Nie chce wymienić ceny swojego milczenia. Każe Karolowi samemu wycenić krzywdę jaką jej wyrządził. Następnie Regina, ku zdumieniu Witka, zaprasza Karola na święta. Wiki bierze od Jurka obraz Matki Boskiej. Schowała go przed Kacprem, żeby nie wzbudzać jego zazdrości. Po ostatnim spotkaniu z Wiki Krzysztof jest zły. Nata próbuje go rozbawić i pocieszyć.
Na plebanii trwają świąteczne przygotowania. Proboszcz jest już zmęczony nadmiarem obowiązków. Odwiedza go proboszcz sąsiedniej parafii z grupką dzieci. Odśpiewują pieśń na cześć księdza dziekana. Proboszcz prosi gościa o pomoc w spowiadaniu. Grażyna, matka wikarego, jest kasjerka w hipermarkecie. Między regałami dostrzega postać swojego znajomego z dawnych czasów. Chodzi za nim ochroniarz, obserwując podejrzanego klienta. Zauważa, że klient chowa puszkę pasztetu do kieszeni. Grażyna prosi ochroniarza, żeby go wypuścił. Mietek jest zły, bo Grażyna, chroniąc go, zepsuła mu święta. Spędziłby je w ciepłym areszcie. Grażyna proponuje mu spędzenie świąt na plebanii. Domownicy są zdziwieni przybyciem niezapowiedzianego gościa, ale przyjmują go serdecznie. Zaniepokojony jest tylko Antek bo wie, że Mietek to znajomy jego matki z czasów gdy piła za dużo. Boi się, żeby te czasy nie wróciły. Justyna jest zrozpaczona, gdy proboszcz mówi jej, że sponsor nie chce dać pieniędzy na leczenie Agnieszki.
Zbyszek pojawia się rano, aby pomóc proboszczowi. Jest przekonany, że na poranną mszę nikt nie przyjdzie. Proboszcz jednak jest zdania, że mszę warto odprawić choćby dla jednego wiernego. Tym jednym wiernym jest Karol. Ma minę człowieka bardzo cierpiącego. Karol nie zauważa, że msza się skończyła. Podchodzi do niego zaniepokojony proboszcz. Karol mówi mu o wypadku i o szantażu Reginy. Proboszcz wie, że Reginie nie chodzi o pieniądze tylko o to, żeby Karol się bał. Karol oczekuje od proboszcza pocieszenia. Proboszcz uświadamia mu, że Karol się boi konsekwencji swojego czynu, a nie żałuje popełnionego czynu. W szpitalu przy łóżeczku Agnieszki czuwa cala rodzina. Wykorzystując chwilową nieobecność Justyny w pokoju, Szymon wychodzi. Zadręcza się myślami, jak zdobyć pieniądze na dalsze leczenie córeczki. Postanawia wymusić pieniądze od Karola. W świątecznym śniadaniu biorą udział Grażyna i Mietek. Mimo pytań wikarego Mietek nie chce zdradzić, skąd zna Grażynę.
Justyna modli się o szczęście dla swojej rodziny. Zwierza się proboszczowi ze swych problemów. Zniknął jej mąż Szymon, który postanowił zdobyć pieniądze na leczenie Agnieszki. Justyna obawia się, że Szymon może zrobić coś i złego. Tymczasem Szymon przetrzymuje Karola w łazience. Pod dom zakładnika podjeżdżają Regina i Witek. Regina chce koniecznie pokazać Karolowi zdjęcie swoje i męża, kiedy byli razem tak szczęśliwi. Regina natarczywie dzwoni do drzwi. Nikt jednak nie otwiera. Regina straszy, że zadzwoni na policję jeśli nie zostanie wpuszczona. Za namową przerażonego Szymona Karolowi otwiera drzwi Reginie. Szymon z ukrycia obserwuje to dziwne spotkanie. Regina pokazuje Karolowi zdjęcia z rodzinnego albumu, aby zrozumiał jaką wyrządził jej krzywdę. Następnie Regina prosi Witka, żeby zadzwonił po policję. Nie pozwala jednak na to Szymon, który nagle wychodzi z ukrycia. Aresztowanie Karola pokrzyżowałoby jego plany. Irka spędza święta zupełnie sama.
Regina modli się w kościele. Jest zadowolona, że zmusiła Karola do sfinansowania kuracji Agnieszki. Proboszcz rozumie pobudki, jakimi się kierowała. Szymon żegna się z rodziną w szpitalnym pokoju. Musi wrócić z przepustki do więzienia. Justyna wciąż jest zdumiona faktem, że Karol sfinansuje kurację Agnieszki. Szymon nie mówi jej, jak do tego doprowadził. Jacek nie chce wrócić do domu. Jest zły na matkę, że nie pokazała mu listu, który zostawił dla niego Johnson. Chłopiec dowiaduje się, że matka nie powiedziała jego ojcu o swojej ciąży. Dowiaduje się też, że jego ojciec jest księdzem. Jest zrozpaczony, odkrywszy prawdę o sobie i swoim ojcu. W kościele spotyka się z wikarym Antonim. Zadaje mu dziwne pytania. Widać, że bardzo cierpi. Rozmowę o ojcu przerywa wejście do kościoła Danki. Jacek chce poznać ojca i sam zadecydować, co robić dalej. Blumental uważa zdobycie pieniędzy za prawdziwy cud. Rozmowę przerywa wejście cudotwórcy - Karola.
Danuta chce się dowiedzieć od proboszcza, co się może stać, gdy Johnson przyjedzie do Polski i spotka się z synem. Według proboszcza żaden z biskupów się nie zgodzi na księdza, który ma dziecko. Danka daje Jackowi numer telefonu do Johnsona. Wiki przepytywana przez Kacpra opowiada mu o sprzedaży obrazu Matki Boskiej. Kacper jest niezadowolony, że Wiki nie powiedziała mu o spotkaniach z Krzysztofem. Ma do niej pretensje, że wciąż coś przed nim ukrywa. Nata pozuje Krzysztofowi. Pojawia się Maggi z neseserem pełnym pieniądzy. Jest zaniepokojona, kiedy dowiaduje się, że Krzysztof przeznaczył całą gotówkę na działalność charytatywną. Maggi uważa, że takie postępowanie zakłóci stabilność firmy. Krzysztof przyznaje, że wszystko robi dla Wiki. Wkrótce zjawia się u niej w domu z neseserem.
Mietek jest rozczarowany, że na plebanii nie będzie zabawy sylwestrowej. Proponuje Grażynie wyjście na zabawę, ale ta odmawia. Sylwester przynosi złe wspomnienia. Mietek wychodzi sam. Chce atrakcyjnie spędzić wieczór. Wraca Kama. Z zainteresowaniem ogląda zaproszenie, jakie dostała Irka od Marcela. Szczerze jej zazdrości. Nie może zrozumieć, dlaczego Irka nie chce spędzić sylwestra z Marcelem na prawdziwym balu. Pyta, jakie ma plany życiowe. Pod wpływem pytań Irka postanawia sprawdzić szczerość zamiarów Marcela. Siostra Tekla przychodzi do proboszcza po pieniądze na zakupy. Okazuje się, że przygotowana suma zniknęła z kancelarii. Podejrzenia padają na Mietka. Grażyna postanawia wyjaśnić tę niezręczną sytuację. W gospodzie trwają przygotowania do wieczoru sylwestrowego. Krystyna przypomina Zbyszkowi, żeby założył krawat, który dostał od Grażyny w prezencie. Zbyszek ma opory, bo taki sam krawat kupił sobie Czesio i na pewno go w ten wieczór założy. Do gospody przychodzi Grażyna.
Na plebanii trwa noworoczne śniadanie. Miły nastrój zakłóca skacowany Mietek. Grażyna jest zawstydzona jego zachowaniem. Gdy zostają sami, Grażyna przedstawia mu warunki, których przestrzeganie stanowi warunek mieszkania Mietka na plebanii. Mietkowi szkoda dawnej Grażyny, uśmiechniętej i radosnej choć pijanej. Za to Grażyna nie chce myślami wracać do przeszłości. W końcu Mietek pakuje swoje rzeczy i odchodzi. Grażyna jest rozbita. Antek jest zaniepokojony faktem, że Grażyna tak się zaangażowała w resocjalizację Mietka. Boi się, że matka może znowu ulec nałogowi. Proboszcz jest jednak spokojny o Grażynę. Na plebanię przychodzi Pati z noworocznymi życzeniami oraz w sprawie listy postanowień, które zostawiła u proboszcza. Razem przeglądają długą listę postanowień na 2007 rok. Dziewczyna dochodzi do wniosku, że żadnego z tych postanowień nie spełniła. To, co może teraz zrobić, to nowe tipsy. Pati wychodzi, zostawiając proboszcza osłupiałego.
Nad Bystrawą ekipa policyjna zabezpiecza miejsce, gdzie znaleziono zwłoki mężczyzny. Podczas śniadania Grażyna jest wyjątkowo drażliwa. Józefina jest zaskoczona, czując od niej alkohol. Grażyna jest przekonana, że Józefina powiedziała o tym Antkowi. Józefina rozumie jej słabość i próbuje ją wesprzeć. Leopold schodzi na śniadanie. Krystyna kpi sobie z jego magicznych umiejętności. Próbuje również wybadać intencje Leopolda wobec Pati. W gospodzie pojawia się Pati. Jest gotowa do wyjazdu z iluzjonistą. Krystyna jest zaniepokojona jej decyzją, tym bardziej, że iluzjonista jest znaną w świecie postacią. Do gospody wraca Leopold. Jest ciekaw decyzji Patrycji. Dziewczyna stawia mu warunki, bez spełnienia których nie zamierza wyjechać. Leopold zgadza się na wszystko. Proboszcz przegląda sprawozdania, jakie dostał z innych parafii. Wchodzi Józek, który chce się czegoś dowiedzieć o Mieczysławie. Okazuje się, że Mietek zamarzł na śmierć. Grażyna jest roztrzęsiona tą informacją.
Antek dzieli się z proboszczem swoimi obawami związanymi z decyzją matki. Grażyna chce rozpocząć nowe życie z dala od plebanii. Józefina jest zaskoczona decyzją Grażyny o odejściu z plebanii. Zapewnia ją, że w każdym momencie może do nich wrócić. Krzysztof odwiedza proboszcza. Chce się dowiedzieć, w jakim stanie jest mała Agnieszka. To on finansuje jej leczenie i jest ciekaw, jak ono przebiega. Proboszcz jest zdziwiony. Myslał, że to były wójt sponsoruje leczenie. Okazuje się, że Wiki nie przekazała proboszczowi miliona złotych. Nie można się również z nią skontaktować. Krystyna serdecznie wita Karola. Jest pod wrażeniem jego szczodrobliwości. Karol ma łzy w oczach, przypominając sobie, w jaki sposób stracił majątek całego życia. Krystyna tego nie wie i częstuje go koniakiem na koszt firmy. Do markotnego sponsora dosiada się Machejko. Chce z Karolem wejść w nowy biznes. Karol nie może dłużej słuchać o coraz to nowych pomysłach. Do proboszcza zgłasza się emerytowany ksiądz Ernest.
Wiki jest nadal zaangażowana w działalność charytatywną. Kacprowi jej niezwykła aktywność zupełnie się nie podoba. Szczególnie niepokoi go, że Wiki być może znowu będzie miała kontakty z Krzysztofem. Wiki obiecuje mu, że z chwilą sprzedaży obrazu zerwie tę znajomość. Mimo zapewnień Wiki Kacper wciąż jej nie wierzy. Wikary Antoni idzie z kolędą. Zapomniał jednak odwołać kolędę, na która miał przyjść proboszcz. Prosi siostrę Teklę, żeby powiadomiła parafian. Józefina opowiada Tekli historię księdza Porady. Właśnie w jego sprawie proboszcz pojechał do biskupa. Mimo przeszkód ze strony sekretarza biskupa, proboszczowi udaje się porozmawiać z biskupem, który obiecuje pomoc w sprawie emerytowanego księdza. Z kolei biskup prosi proboszcza o pomoc w sprawie wyjątkowo aktywnej działaczki parafialnej, pani Michaliny, która ma ciągle nowe i nie zawsze dobre pomysły. Ostatnim jest opodatkowanie "tacowego" na rzecz Duszpasterstwa Rodzin Archidiakonatu.
Na kościelne konto wpływa ogromna kwota pieniędzy od Wiki. Wikary od razu przelewa je na konto fundacji wspierającej biedne dzieci. Jest pewien, że Karol zapłaci za operację małej Agnieszki jak to było ustalone. Grażyna płacze nad grobem Mietka. Ma jednak nadzieję, że wraz z nim pogrzebie swoją niechlubną przeszłość. Natychmiast po pogrzebie Mietka Grażyna wyprowadza się z plebanii, aby zacząć życie od nowa. Antek jest zaniepokojony jej decyzją. Grażyna jednak czuje się już na tyle silna, że postanawia w końcu bez niczyjej pomocy stanąć na nogi. Wspominają przykre dzieciństwo Antka, gdy jego matka znikała z domu zostawiając syna pod opieką babci. Jurek i Jagoda wracają z Egiptu. Oboje są zachwyceni wspólną podróżą. Jagoda zamierza kontynuować tę znajomość. Sandra gorąco ją popiera. Plan Jagody spełza na niczym. Na ogłoszenie Krystyny w sprawie pracy dla barmanki odpowiada Kaśka Machejkowa. Kaśka uważa, że jest stworzona do tej pracy, jednak Krystyna ma inne zdanie na ten temat.
Jagoda zmienia taktykę w stosunku do Jurka. Zamiast go uwodzić zamierza być wobec niego chłodna i niedostępna, dopóki za nią nie zatęskni i sam do niej nie przyjdzie. Gdy Kacper wypytuje Jurka o Jagodę i ich wspólny wyjazd Jurek zaperza się. Twierdzi, że w Egipcie było miło, ale nie jest gotowy, aby wejść w nowy związek. Mimo przyjemnie spędzonego czasu z Jagodą zapewnia, że niczego jej nie obiecywał i dlatego bez skrupułów ma prawo ją ignorować. Irka ma kłopoty finansowe. Kama, jej współlokatorka, jest już tym znużona i powoli zaczyna się denerwować ciągłą zwłoką z płatnościami za rachunki, którymi miały się przecież dzielić po połowie. Gdy Irka przychodzi do agencji, aby zapytać o jakieś zlecenia Bianka w końcu przyznaje, że u niej pracy już nie znajdzie. Winien temu jest Marcel. Do proboszcza przychodzi pani Michalina, jego nowa asystentka. Ochoczo przystępuje do wprowadzania zmian w parafii.
Jurek po rozstaniu z Irką poświęca się tylko pracy. Wiki i Kacper przygotowują się do przyjęcia kolędy bez niego. Kacper zastanawia się, czy ksiądz będzie wypytwał o ich wspólne plany na przyszłość. Jest to dla niego pretekst do podjęcia tematu ślubu. Wiki unika poważnych deklaracji, ponieważ uważa, że żaden papier nie jest im potrzebny do szczęścia. Kacper jest jednak innego zdania. Kiedy młodzi się sprzeczają, do ich domu przychodzi ks. Antek. Wiki i Kacper nie są stanie przyjąć księdza. Jurek zostaje z nim sam na sam. Wikary próbuje skłonić Jurka do zwierzeń. Jurek przyznaje, że zmarnował sobie życie. Ma do siebie żal, że nie potrafił zatrzymać przy sobie żony. Uważa, że w ich rozstaniu jest też dużo jej winy. Próbuje o niej zapomnieć, ale wciąż bardzo ją kocha. Irka nadal próbuje robic karierę modelki. Po odejściu z agencji Bianki nie zamierza się poddawać, chce złożyć papiery w innych agencjach. Kama radzi jej, by na razie poszukała jakiejkolwiek pracy, byle dobrze płatnej.
Jurek jest zły na Wiki, która nie dość, że nie brała udziału w kolędzie i zostawiła go samego z księdzem Antkiem, to jeszcze podsłuchiwała ich rozmowę. Kacper postanawia zażegnać konflikt z Wiki i podejmuje decyzję, że na Wielkanoc wezmą ślub. Wiki stanowczo się sprzeciwia. Nie podoba się jej, że Kacper decyduje za nich oboje. Znowu się kłócą o ślub i o Krzysztofa, o którego Kacper jest zazdrosny. Zdenerwowana Wiki zaczyna się pakować. Nie chce się rozstać z Kacprem, ale dać mu czas na przemyślenia. Wprowadza się do Krystyny, w zamian obiecuje pomóc w barze. Proboszcz przychodzi na kolędę do Zbyszka. Spotyka tam Wandę, która widząc księdza, speszona wymyka się, twierdząc, że ma coś pilnego do załatwienia. Irka rozpoczyna pracę w klubie Stalowa Magnolia. Już na początku wieczoru ma spęcie ze stałym klientem klubu. Mężczyzna zachowuje się wobec niej nieprzyzwoicie. Gdy Irka opowiada o zdarzeniu swojemu przełożonemu ten stwierdza, że nie może go wyrzucić. Prędzej ona straci pracę.
Grzybowa złapała Nowackiego jak pił w jej szopie wódkę. Przeprowadza śledztwo od kogo Nowacki dostał alkohol. Okazuje się, że jest to wyrób babci Wnukowej. Grzybowa jest zszokowana. Wnukowa należy do koła parafialnego. Proboszcz niechętnie opowiada Józefinie o kolędzie w domu Zbyszka. W końcu jednak mówi o swoich obserwacjach. Zbyszek już nie czeka na swoją żonę Halinkę. Związał się z Wandą i przy niej czuje się lepszy. Na plebanię wbiega Grzybowa. Żąda interwencji proboszcza w sprawie Wnukowej, która swoimi praktykami niszczy uczciwych kupców. Zbyszek odwiedza Wandę w urzędzie. Namawia ją na jakieś wspólne szaleństwo. Może to być spacer w godzinach pracy. Wanda się waha, ale w końcu przystaje na propozycję Zbyszka. Podczas spaceru Wanda opowiada o początkach swojej twórczości. Zbyszek namawia ją do wejścia do gospody. Wanda traci dobry humor, gdy widzi w gospodzie Jagodę i Sandrę. Upomina je, że powinny być w pracy. Dziewczyny czują się nieswojo, bo takiej szefowej nie znały.
Proboszcz ma wątpliwości czy słusznie postąpił napadając na babcię Wnukową, trudniącą się nielegalnym handlem alkoholem. Rozumie bowiem, że biedna kobieta nie może znaleźć innego sposobu zarobienia pieniędzy. Piotr po otrzymaniu od Grzybowej oficjalnej skargi na Wnukową wysyła swoich podwładnych do niej, by ukrócili jej przestępczą działalność. Ponieważ nikt się nie pali do złożenia wizyty Wnukowej, Piotr postanawia osobiście zająć się tą sprawą. Ostrzega kobietę, że jeśli nie przestanie sprzedawać szmuglowanego alkoholu będzie musiał dokonać rewizji w jej domu i najprawdopodobniej skończy się to dla niej więzieniem. Wnukowa na znak protestu zaczyna żebrać pod kościołem. Kacper prosi Wiki, aby do niego wróciła i przestała demonstracyjnie pomieszkiwać w gospodzie. Wiki nadal czuje się urażona jego zachowaniem i nie zamierza wrócić do domu. Informuje Kacpra, że postanowiła wyjechać z Tulczyna. Jednak głównym powodem jej wyjazdu nie są problemy w ich związku, ale choroba jej mamy.
Chaja bardzo emocjonalnie przeżywa wizytę w Tulczynie, gdzie spędziła dzieciństwo. Podczas jej pobytu w Polsce Joanna i Osa przyjęli ją pod swój dach. Na cmentarzu żydowskim wracają traumatyczne wspomnienia z wojny. Chaja opowiada o nich swojej koleżance z lat dziecięcych - Józefinie. Po śmierci jej rodziców wzięli ją pod opiekę rodzice Marysi Braciak. Ukryli ją przed Niemcami, nauczyli modlitw katolickich, traktowali jak własną córkę i udawali przed światem, że jest ich siostrzenicą. Dziewczynka musiała przybrać inne imię. Od tej pory nazywała się Jagna. Chaja przyznaje, że mimo, że czuje ogromna wdzięczność za uratowanie życia, ma żal do przybranego ojca o to, że po wojnie oddał ją do komitetu żydowskiego,zajmującego się sprowadzaniem do Izraela żydowskich osieroconych dzieci.
Chai udaje się w końcu wybaczyć ojcu Marysi i przede wszystkim zrozumieć, że nie miał innego wyjścia, jak oddać ją pod opiekę komitetu żydowskiego. Chaja w ramach duchowego pojednania daje proboszczowi ofiarę na mszę w intencji jej i jej nieżyjącej już polskiej rodziny. Proboszcz zamiast pieniędzy prosi o modlitwę za nich. Chaja wraca do Izraela ze spokojem duszy. Proboszcz obiecuje babci Wnukowej pomoc w znalezieniu pracy, aby nie musiała żebrać pod kościołem. Babcia zamierza zaczekać na obiecaną pomoc modląc się. Pod kościołem spotyka swojego wnuka, który wyszedł warunkowo z więzienia. Chłopak nie chce pozwolić na to, żeby jego babcia żyła w nędzy. Grzybowa rząda od komendanta, aby zajął się Wnukową. Policjant uważa, że zrobił wszystko co w jego mocy. Jagoda jest zaniepokojona brakiem informacji od Jurka. Liczyła na to, że jeżeli ona przestanie się nim interesować, to w nim obudzi się uczucie. Okazuje się jednak, że Jurek jest inny.
Wnuk chce pomóc swojej babci. Ta jednak nie wierzy, że mu się uda. Obawia się, że chłopak znów wplącze się w jakieś ciemne interesy, a w razie jego aresztowania ona po raz kolejny zostanie sama jak palec. Wnuk chciałby znaleźć uczciwą pracę, ale nie uśmiecha mu się harówka na budowie za marne grosze. W tym samym czasie proboszcz stara się znaleźć pracę staruszce. Po rozmowie z proboszczem wnuk obiecuje babci, że już nigdy nie będzie postępował niezgodnie z prawem i zacznie uczciwie pracować. W zamian za to babcia ma wrócić do domu. Po nocy spędzonej z Jagodą Jurek chce jak najszybciej wrócić do domu. Gdy dziewczyna proponuje mu następnego dnia spotkanie w miejscu publicznym, wykręca się obowiązkami, ale za to chętnie spędzi z nią kolejną noc. Jagodzie to jednak nie wystarcza. Tymczasem Jurek nie rozumie jej pretensji. W końcu stwierdza, że od czasu rozstania z Irką nie chce już żadnych zobowiązań. Wikary przychodzi z kolęda do Piętaków.
Po upadku ze schodów Franciszek Piętak zostaje przewieziony do szpitala z poważnym urazem kręgosłupa. Sylwia jest wobec niego bardzo opiekuńcza, czym zaczyna już Franciszka męczyć. Kiedy w sali szpitalnej pojawia się matka Piętaka, między kobietami dochodzi do scysji o to, która lepiej zaopiekuje się chorym. Sylwia zachowuje się okrutnie wobec teściowej. Po wstępnych badaniach okazuje się, że Pietak jest sparaliżowany od pasa w dół. Doktor Blumental zapewnia jednak, że nie jest to paraliż nieodwracalny i po długiej rehabilitacji wszystko wróci do normy. Sylwia jest przerażona perspektywą tak długiego leczenia, tym bardziej, że to ona będzie musiała się zajmować mężem i pomagać mu w niemal każdej czynności. Po rozmowie z doktorem Sylwia zmienia nastawienie do teściowej. Jagoda jest załamana tym, co usłyszała od Jurka po spędzonej razem nocy. Wypłakuje się na ramieniu Wandy. Osa wypytuje Walę o małżeństwo z Henrykiem. Jest ciekaw, jak Henryk jej się oświadczył.
Piętakowa wciąż przeżywa wypadek syna. Daje na mszę w intencji odzyskania przez niego zdrowia. Już wybaczyła synowi i synowej, że kiedyś chcieli zrobić z niej wariatkę i zmusili do odejścia z domu. Proboszcz uważa, że choroba Piętaka może scalić całą rodzinę. Sylwia jest przerażona, że teraz ona będzie musiała zająć się firmą i całym domem. Do tej pory mogła odgrywać słabą kobietę. Iwona przypomina jej, że ma jeszcze do pomocy matkę Piętaka. Sylwia postanawia zmienić nastawienie do nielubianej teściowej. Iwona rozmawia z Sylwią o jej małżeństwie i stosunkach z teściową. Uważa, że Sylwia przesadza osądzając tak srogo starszą kobietę. Z badania tomograficznego wraca Piętak. Jest zmęczony i głodny. Martwi się też o firmę. Sylwia proponuje, że rzuci na nią pańskim okiem. Już będąc w drodze, łapie gumę i zatrzymuje się na poboczu. Swoją pomoc oferuje jej Karol. Kobieta bardzo mu się podoba. W domu matka Piętaka robi obiad. Sylwia jest z tego nawet zadowolona.
Michalina chce przejrzeć kartotekę parafialną, aby dowiedzieć się wszystkiego o Osie i Joannie. Jest zdziwiona, że proboszcz toleruje ich życie na kocią łapę. Joanna wciąż dąsa się na Osę, że nie powiedział jej o swoich planach małżeńskich. Osa tłumaczy jej, że to wszystko dlatego, że chce aby ta chwila była wyjątkowa. Joanna zgadza się zostać jego żoną. Zbyszek chce się dowiedzieć od proboszcza, czy ma szanse na otrzymanie rozwodu kościelnego. Niestety, tę rozmowę słyszą przez głośnik radiowęzła plebanijnego Józefina i Grzybowa. Zbyszek nie zgadza się z argumentacją proboszcza, ale wskazują one raczej na to, że Zbyszek rozwodu nie dostanie. Do Osy i Joanny znowu przychodzi Michalina. Pragnie ich moralnie nawrócić. Młodzi nie rozumieją, o co jej chodzi. Michalina zadaje Joannie bardzo intymne pytania. Dziewczyna nie pozostaje jej dłużna. Oburzona Michalina wychodzi, jednak zapewnia, że na tym sprawa się nie skończy. Józefina jest pod wrażeniem wiadomości.
Józefina jest zrozpaczona wizją rozpadu małżeństwa Zbyszka i Haliny. Proboszcz próbuje ją pocieszyć, ale chce też, żeby zrozumiała, że Zbyszek już nie pragnie powrotu Haliny. Zbyszek czeka w gospodzie na Wandę. Skraca sobie czas rozmową z Krystyną na temat uniewaznienia małżeństwa. W końcu zmęczony idzie do urzędu gminy i tak dowiaduje się od Wandy o wizycie Józefiny. Tymczasem Wanda po rozmowie z Józefiną wraca do swoich poprzednich zwyczajów: dużo pracuje i oschle traktuje Jagodę. Piętak źle znosi fakt, że jest unieruchomiony. Sylwia dba o niego jak może. Mężczyzna cieszy się, że żona pogodziła się z teściową. Przed wejściem do szpitala Sylwia spotyka Karola, który właśnie szedł z wizytą do Piętaka. Sylwia odradza mu rozmowę z mężem o interesach. Zapewnia, że teraz ona kieruje firmą. Karol proponuje, że ją odwiezie, a w drodze porozmawiają o interesach. Joanna skarży się proboszczowi na jego podwładną, Michalinę.
Józefina próbuje odzyskać kartkę, którą napisał Zbyszek do żony. Usiłuje perswazją i przemocą zmusić pocztowca do wydania pocztówki. Jednak mężczyzna jest nieugięty. Józefina postanawia więc w akcję włączyć Piotra. Piotr odmawia, ale na pomoc rusza Nowacki ze swoimi radami. Grzyb namawia Zbyszka, aby zaczął wspólne życie z Wandą. Zbyszek ma pewne opory, bo nigdy wcześniej nie zdradził swojej żony. Prosi Grzyba o wskazówki, jak powinien postępować z Wandą. Grzyb, chociaż ma opinię kobieciarza, okazuje się mało użyteczny w tej dziedzinie. Wszystkim swoim kochankom płacił, nie bawił się w przynoszenie kwiatów i zapraszanie do kina. Zbyszek dowiaduje się też, że to Zośka uwiodła Grzyba, a nie odwrotnie.
Grzybowa wypytuje listonoszkę o pismo urzędowe jakie dostał Zbyszek. Listonoszka przypuszcza, że to pozew rozwodowy, ale udaje, że nic ją to nie obchodzi. Zdziwionej Grzybowej tłumaczy, że ten brak zainteresowania wynika z tego, że teraz ma swoje prywatne życie. Proboszcz wysyła wikarego z kolędą do swojej siostry. Wikary czuje się niezręcznie w tej sytuacji. Proboszcz ma nadzieję, że wizyta duszpasterska wikarego odmieni Krystynę. Zbyszek czyta pozew rozwodowy. Przypominają mu się miłe i złe chwile, jakie spędził u boku Haliny. Listonoszka proponuje Alfredowi wypad do gospody. Ten początkowo się waha, ale w końcu się zgadza się po wysłuchaniu wyjaśnień listonoszki. Jak na tajnego agenta przystało przykleja sobie jednak brodę. Nie chce być rozpoznany. Wita się z Krystyną i opowiada o swoim pobycie w klasztorze: o medytacjach i biczowaniach. Wikary próbuje się dowiedzieć, w jakim klasztorze przebywał, jednak Alfred i Gabrysia, zasłaniając się pilnymi sprawami, szybko wychodzą.
Zbyszek jest szczęśliwy po nocy spędzonej z Wandą. Tym szczęściem chce się podzielić z proboszczem. Ten zaprasza go do spowiedzi, jednak Zbyszek nie uważa, że postępowanie jego i Wandy jest grzechem. Z powodu romansu ze Zbyszkiem Wanda zaczęła opuszczać się w pracy. Jagoda jest zdumiona tą przemianą. Wanda tłumaczy się przed wójtem z opóźnienia w pracy. Wójt, widząc jej stan, postanawia dać jej 2 tygodnie urlopu. Robi to na prośbę Zbyszka, który przygotował dla Wandy niespodziankę. Wanda zdenerwowana i podekscytowana przekazuje Jagodzie sprawy do załatwienia. Grzybowa chce się czegoś dowiedzieć od Józefiny o rozwodzie Halinki. Przy okazji opowiada jej o nowym mężczyźnie, z jakim mieszka listonoszka. Pokazuje Józefinie wydruki z kasy z czasów, kiedy listonoszka była sama i odkąd jest z tym mężczyzną. Plotkowanie przerywa wejście listonoszki. Grzybowa jest zbulwersowana złym prowadzeniem się urzędniczki państwowej. Wikary chce rozmawiać z listonoszką na temat jej nowego przyjaciela.
Zbyszek informuje proboszcza o swoim wyjeździe do Egiptu z Wandą. Proboszcz jest oburzony tym, że żonaty mężczyzna wyjeżdża na wakacje z obcą kobietą. Zbyszek tłumaczy się, że to przecież Halina postąpiła okrutnie, przysyłając mu z Australii pozew rozwodowy. Proboszcz ostrzega swojego parafianina, że jeżeli weźmie rozwód z Haliną, to nie dostanie od niego rozgrzeszenia. Zbyszek nie zamierza jednak zmienić swojej decyzji. Informuje o wszystkim Józefinę, choć obawia się jej reakcji, ale teściowa okazuje się bardzo tolerancyjna i błogosławi zięcia. Wanda jest zachwycona perspektywą wyjazdu ze Zbyszkiem. Zwierza się Jagodzie, że tylko przy nim czuje się jak prawdziwą kobietą. Po wyjściu z pracy robi ogromne zakupy dla siebie i Zbyszka specjalnie na ich wspólny wyjazd. Jagoda i Sandra zostały zawalone przez Wandę papierkową robotą. Wygląda na to, że nie będą mogły pójść na imprezę w Hrubielowie. Sandra wpada na pomysł, aby część pracy wykonała za nie Kaśka Machejkowa.
Krystyna niepokoi się o Patryka. Kasia lekceważy całą sytuację, ale na prośbę matki próbuje go odnaleźć za pomocą internetu. W końcu dziewczynka zaczyna rozumieć błąd, jaki popełniła i zaczyna mieć wyrzuty sumienia, że potraktowała nieodpowiednio swojego gościa. Wstydzi się, że przestraszyła się tego, że jest niewidomy. Patryk spędził noc na plebanii. Wszyscy są zaskoczeni zaradnością chłopca. Patryk od razu po śniadaniu chce wrócić do siebie do domu w Radomiu. Proboszcz postanawia go odprowadzić na przystanek i korzysta z okazji, aby wypytać chłopca o powód jego wizyty. Namawia go, aby przed wyjazdem dał drugą szansę osobie, która go zraniła. Patryk nie chce jednak po raz kolejny zostać skrzywdzony i odrzucony z powodu swojej ślepoty. W trakcie rozmowy obaj słyszą rzępolenie na pianinie dochodzące z gospody i razem idą zbadać, co się tam dzieje. Kasia, widząc kolegę, przeprasza go za swoje zachowanie. Ku zaskoczeniu wszystkich Patryk zaczyna grać na pianinie i o dziwo gra świetnie.
Proboszcz rozmawia z Krystyna o Patryku. Oboje chcieliby wiedzieć więcej o tym chłopcu. Patryk potwierdza, że z domu dziecka samowolnie wyjechał na ferie. Ale za noclegi i jedzenie zapłaci. Pieniądze zarobił na konkursach pianistycznych. Proponuje Krystynie, że będzie grał wieczorami w gospodzie. Krystyna wyraża zgodę. Kasia proponuje Patrykowi zwiedzanie miasteczka. Patryk wyjaśnia jej, jak niewidomi odbierają świat. Obserwują ich koledzy Kasi, Michał i Jaro. Chłopcy naigrywają się z kalectwa Patryka. Jednak kiedy ma dojść do fizycznej konfrontacji, Jaro rezygnuje. Kiedy Kasia i Patryk zostają sami, chłopiec dłonią "ogląda" jej twarz. Kasia jest pod wrażeniem. W gospodzie na Patryka czeka niespodzianka. Przyjechała siostra Felicja, opiekunka z domu dziecka. Chce namówić Patryka do powrotu. Jurek dostaje informacje, że ktoś kradnie łódki z ośrodka. Podejrzewa o to Krzywego, który znów zaczął się kręcić w Tulczynie. Kacper potwierdza, że rozmawiał z kumplem z więzienia.
Siostra Felicja rozmawia z Krystyną o Patryku. Chłopak nie chce być w domu dziecka i rozpaczliwie szuka dla siebie domu rodzinnego. Jego rodzice są jednak zbyt biedni, aby zająć się niepełnosprawnym synem. Mają na utrzymaniu jeszcze szóstkę dzieci. Felicja boi się, że Patryk przyzwyczai się do nowego miejsca i nowych ludzi. Krystyna zgadza się jednak na jego pobyt. Do końca ferii może u niej pracować jako pianista. Siostra Felicja jest sceptycznie nastawiona do tego pomysłu, ale wyraża zgodę. Po nocy spędzonej z Jurkiem Jagoda musi iść rano do pracy. Proponuje Jurkowi, żeby został w jej mieszkaniu i daje mu klucze. Irka odpoczywa po nocnej pracy w klubie. Wręcza Kamie pieniądze na czynsz. Irkę niepokoją dziwni bywalcy klubu. Podejrzewa, że to członkowie mafii. Irka dostaje wiadomość, że ma się natychmiast stawić w klubie. W lokalu czeka już na nią jakiś mężczyzna, który zadaje dziwne pytania. Dziewczyna podejrzewa, że jest z policji. Właściciele klubu bacznie obserwują całą sytuację.
Kasia nie rozumie muzyki poważnej. Patryk zobowiązuje się pokazać jej piękno takiej muzyki. Ale zanim to zrobi, przyniesie Kasi baterie do walkmana. Spotyka Michała, który razem z nim wraca do gospody. Listonoszka dzieli się z wikarym swoimi obawami. Obawia się o bezpieczeństwo Alfreda. Tajni agenci są już w Tulczynie. Wikary boi się, że Alfred jest wariatem i powoli wciąga w swoje rojenia listonoszkę. Kobieta jest jednak z tego zadowolona. W końcu ma o kogo dbać i o kogo się bać. Po jej powrocie do domu Alfred dopytuje się, czy nikt jej nie śledził. Po drodze spotkała tylko Borosiukową. Mimo wątpliwości Alfreda, trudno jej uwierzyć, że Borosiukowa jest agentem. Po jej wyjściu zamawia taksówkę. Po powrocie do domu Gabriela zastaje zdemolowane mieszkanie i kartkę z telefonem do Alfreda. Alfred prosi ją o to, aby nie zawiadamiała policji. Sam sobie poradzi z tą sytuacją. Listonoszka nie wie, że stan zagrożenia jego życia to fikcja.
Gabriela rozpacza, że Alfred zniknął. Dzieli się swoimi obawami z wikarym. Nie pozwala mu jednak zadzwonić na policję. Alfred może przez to stracić życie. Alfred wraca taksówką do Tulczyna. Ku zdziwieniu taksówkarza wysiada 2 km przed miasteczkiem. Wchodzi do domu listonoszki cały ubrudzony błotem. Kobieta jest szczęśliwa, że Alfred żyje. Opowiada jej o torturach, które przechodził, i o swoim problemie z dostaniem się do skrytki z pieniędzmi. Skrytka znajduje się w Hongkongu, a Alfred nie ma pieniędzy na bilet. Listonoszka szuka jakiegoś wyjścia. W końcu postanawia "pożyczyć" pieniądze od emerytów, z ich emerytur, które będzie miała do przekazania. Alfred jest zdumiony, ale jednocześnie szczęśliwy, że jego problem się rozwiązał. Zgadza się na takie załatwienie sprawy, pod warunkiem, że listonoszka poleci do Hongkongu razem z nim. Kobieta jest zachwycona takim pomysłem i nie widzi w tym nic złego. Przynosi do domu torbę z listami i pieniędzmi emerytów. Okazuje się, że mają 13 tysięcy.
Wszyscy na plebanii są poruszeni zniknięciem listonoszki i emerytur, które miała roznieść. Wikary podejrzewa, że to sprawka tajemniczego Alfreda. Siostra Tekla przynosi znaleziony w kościelnej skarbonce list od listonoszki. W liście kobieta tłumaczy swoje postępowanie. Wikary chce sprawę zgłosić na policję. Alfred i listonoszka spędzają noc w hotelu przy lotnisku. Gabrysia jest podekscytowana szykującą się zmianą w jej życiu. W tajemnicy przed Alfredem zamawia butelkę szampana do pokoju. Kiedy jednak chce dać kelnerowi napiwek, okazuje się, że jej pieniądze zniknęły. Jest pełna najgorszych przeczuć. Po wyjściu z łazienki widzi jak Alfred ze względów bezpieczeństwa dzieli pieniądze na pół. Jego część jest w białej kopercie, a jej w niebieskiej. Listonoszka w dowód zaufania dostaje od niego nr konta w Hongkongu. Przez czas podróży mają udawać, że się nie znają. Alfred proponuje wspólne zjedzenie śniadania w hotelowej restauracji.
Mieszkańcy plebanii wciąż nie mogą zrozumieć postępowania listonoszki. Ich rozważania przerywa wejście kobiety. Gabrysia opowiada o swoim zauroczeniu Alfredem i o tym, w jaki sposób odkryła, że Alfred jest zwykłym oszustem. Obiecała, że wszyscy emeryci dostaną swoje emerytury. Patryk próbuje uczyć Kasię gry na pianinie. Wala i Krystyna obserwują z radością młodych. Wala chciałaby jakoś pomóc chłopakowi. Ma tylko wątpliwości, czy Henryk zgodzi się na taką pomoc. Próbuje przekonać Henryka, że warto pomóc Patrykowi. Rozmowę przerywa wejście Kaśki Machejkowej. Porządkując dokumenty, znalazła dwa zaświadczenia o prowadzeniu działalności gospodarczej zawierające różne dane. Chodzi o wpis dotyczący utylizacji śmieci.Wydaje jej się to podejrzane. Do sklepu Grzybowej wchodzi listonoszka. Grzybowa nie szczędzi jej przykrych uwag. Grzyb próbuje bronić Gabrysi. Jednak Grzybowa ocenia ją jednoznacznie. Proboszcz pojawia się na komisariacie, aby porozmawiać o listonoszce.
Osa jest już po bierzmowaniu. Wybrał sobie imię - Michał. Teraz on i Joanna mogą wziąć ślub kościelny. Uroczystość ma się odbyć na Wielkanoc. Narzeczeni rozpoczęli nawet nauki przedmałżeńskie w Starej Wiośnie. Chcą uniknąć kontaktu z Michaliną. Niestety, nie udaje im się to. Michalina wchodzi do kancelarii i pokazuje dwie teczki informacji o młodych. Chce sama przygotować Osę i Joannę do sakramentu małżeństwa. Przekonuje ich, że do dnia ślubu powinni mieszkać oddzielnie. Kaśka Machejkowa jest zła na wójta, że nie pozwala jej zająć się sprawą sfałszowanych zaświadczeń. Jagoda i Sandra podpowiadają jej, że powinna spotkać się z prezesem firmy utylizującej śmieci. Prezesem jest poprzedni wójt. Kaśka umawia się z nim na spotkanie w gospodzie. Dziewczyny pomagają Kaśce odpowiednio się ubrać na tę rozmowę. Karol jest zdumiony, widząc dawną sprzątaczkę w roli kontrolera. Jest pewny siebie do momentu, kiedy Kaśka wyraża gotowość skontrolowania jego hurtowni.
Tracz prosi, aby Celina przygotowała dobry, rodzinny obiad. Karol dzieli się z Traczem swoimi obawami związanymi z nielegalnym interesem jakim kieruje. Ale Tracz nie chce się tym zajmować, ma przecież od tego Karola. Karol nie może jednak wstrzymać gminnej kontroli. Tracz jest zdumiony, że głównym specjalistą jest sprzątaczka, Kaśka Machejkowa. Mężczyźni ustalają wielkość łapówki, jaką powinna dostać Kaśka za milczenie. Rumcajs zgłasza Traczowi problem. Okazuje się, że Kaśka z ukrycia obserwuje zakład utylizacji. Zostaje schwytana przez ochroniarza i zamknięta w furgonetce. Czeka na przyjazd Karola, który koniecznie chce się z nią dogadać. Proponuje jej 1000 euro premii. Kaśka z zainteresowaniem słucha tego co mówi jej Karol. Niczego jednak nie obiecuje. W gospodzie, dokąd przywiózł ją Karol, dzieli się z mężem tym co usłyszała. Machejko uważa, że jest to sprawa policji. Kaśka jednak postanawia łapówkę wziąć i wtedy będzie miała niezaprzeczalne dowody przestępstwa.
Karol jest dobrej myśli o wynik negocjacji z Machejkową. Swoimi dobrymi przeczuciami dzieli się z Traczem. Tracz jest jednak zły, że Kaśka ma mu odpowiedzieć telefonicznie, bo rozmowę telefoniczną można nagrać. Każe Karolowi upewnić się przed wręczeniem łapówki, czy Kaśka nie ma podsłuchu. Kaśka próbuje uruchomić stary magnetofon. Machejko jest zaniepokojony walecznością żony. Martwi się, co będzie dalej. Kaśka postanawia włączyć męża do akcji. Ma on sfilmować całą sytuację kamerą wikarego. Machejko pożycza kamerę, a potem trenuje filmowanie pod okiem Nowackiego. Patryk pakuje się przed wyjazdem do domu dziecka. Przyjeżdża po niego siostra Felicja. Wala przynosi pieniądze na opłacenie kosztów przystąpienia do konkursu pianistycznego. Chce pojechać z chłopcem na ten konkurs. Tracz gości u siebie Michalinę. Prosi ją o pomoc dla swojego brata Osy, zagubionego w życiu i potrzebującego duchowego przewodnika. Machejko proponuje żonie wypróbowanie kamery w intymnej sytuacji.
Machejko budzi żonę, puszczając jej nagranie wideo z imieninowymi życzeniami. Kaśka jest zachwycona "telewizyjnym" wyznaniem męża. Upewnia się też, że Machejko pomoże jej zdekonspirować przekręty Tracza i Karola. Dzwoni do byłego wójta. Proponuje mu spotkanie w kościele. Tracz, słysząc to, ostrzega Karola, by nie lekceważył przeciwniczki. Karol jest jednak pewien, że jest sprytniejszy niż sprzątaczka. Wanda wraca do pracy po dwutygodniowej nieobecności. Zdawkowo opowiada o swoich wrażeniach. Okazuje się, że to Zbyszek był główną atrakcją wyjazdu i tylko na niego Wanda zwracała uwagę. Grzyb wypytuje Zbyszka o pobyt w Egipcie. Najbardziej go interesuje obyczaj wielożeństwa. Jednak gdy Grzybowa zjawia się w sklepie, chęć na wiele żon mu mija. Kaśka i Kazik wybierają w kościele dogodne miejsce do filmowania. Kaśka decyduje się na miejsce na chórze. Machejko pracowicie filmuje moment przyjmowania łapówki przez Kaśkę. Jednak w pewnym momencie znika z chóru.
Kaśka Machejkowa szuka pomocy u proboszcza. Prosi go o dyskrecję, mówiąc o porwaniu męża. Proboszcz radzi jej, aby skontaktowała się z policją. Nie pochwala pobudek, jakimi kierowała się Kaśka. Pijanego Machejkę spotyka Nowacki. Słysząc opowieść o porwaniu, obiecuje, że wymyśli coś bardziej prawdopodobnego. Jednak ku jego zdziwieniu okazuje się, że Kaśka wierzy we wszystko, co jej mówi Machejko. Karol jest dumny ze swojego postępowania. Tracz jest jednak innego zdania. Prosi Rumcajsa, aby zadzwonił na policję i zgłosił przestępstwo Karola. Karol nie może uwierzyć, że Tracz w taki sposób się go pozbywa. Tracz jednak udaje, że nic nie wiedział o przestępczym procederze Karola. Radzi mu, żeby całą winę wziął na siebie. Wtedy jest szansa, że on mu pomoże z tego wyjść. Karol w kajdankach zostaje wsadzony do radiowozu. Piotr wciąż nie może uwierzyć, że Tracz, denuncjując go, kierował się szlachetnymi pobudkami. Józefinie jest przykro, że Zbyszek od powrotu z Egiptu nie pojawił się na plebani
Józefina i Antek są zdumieni, że to Tracz przyczynił się do aresztowania Karola. Wikary chce przeprowadzić wywiad z Kaśką Machejkową. Henryk przeprowadza z Kaśką rozmowę dyscyplinarną. Przekonuje ją, że jego opieszałość w działaniu nie wynikała z lekceważenia, ale z konieczności stosowania określonych procedur. Namawia też Kaśkę, żeby zaczęła wypełniać swoje zawodowe obowiązki, czyli sprzątała w biurze. Rano Michalina niespodziewanie odwiedza Osę i Joannę. Przedstawia im oferty wyjazdów pielgrzymkowych. Sama też zamierza z nimi pojechać. Joanna początkowo się zgadza, jednak gdy dowiaduje się, że Michalina ma zamiar pilnować ich wstrzemięźliwości, wycofuje się z wyjazdu. Ma dosyć tego nachodzenia. Wychodzi z domu poirytowana. Wikary Antoni spotyka się z Kaśką Machejkową w gospodzie. Chce o niej napisać artykuł. Widząc dyktafon, Kaśka jest sztywna i nienaturalna. Słuchając jej opowieści o życiu, wikary jest coraz bardziej znudzony. Tracz spotyka się z Henrykiem.
Wikary Antoni napisał artykuł o Kaśce Machejkowej. Proboszcz namawia go, żeby porozmawiał również z Traczem. Ma przecież prawo do obrony. Dyskusję przerywa wejście Michaliny. Michalina uważa, że Osa i Joanna zupełnie nie pasują do siebie. Michalina wie lepiej jak powinno wyglądać ich życie i na czym polega miłość. Proboszcz obawia się, że Michalina może popsuć relacje między młodymi. Joanna jedzie do Starej Wiosny. W policyjnym archiwum znalazła informację o Michalinie i chce to wyjaśnić. Chodzi o dom, jaki Michalina odziedziczyła starszej kobiecie o imieniu, Zenobia. Nikt z sąsiadów Zenobii wcześniej nie słyszał o Michalinie. Dyrektor domu opieki ma pewne skrupuły w udostępnianiu dokumentacji dotyczącej zmarłej. Ulega w końcu perswazji Joanny. Okazuje się, że Michalina pracowała w domu opieki. Odeszła stamtąd po śmierci Zenobii. Joanna szuka informacji u innych pensjonariuszek. Okazuje się, że Michalina została wyrzucona z pracy. Była podejrzana o uduszenie Zenobii.
Kaśka Machejkowa składa oficjalne doniesienie o pobiciu męża. Prosi policjantów o zapewnienie ochrony Machejce. Nowacki podziwia odwagę Machejki. Niewiele osób wystąpiłoby przeciwko Traczowi. Gdy pojawia się ochroniarz Tracza, Nowacki zostawia ich samych. Ochroniarz nakazuje Machejce wsiadać do samochodu. Tracz czeka na niego. Tracz chce złamać psychicznie Machejkę. Postanawia go kupić, nie zna jeszcze tylko jego ceny. Machejko doprowadzony do Tracza przez ochroniarzy jest mocno wystraszony. Tracz traktuje go z pobłażliwością. Proponuje mu pracę u siebie za bardzo wysoką pensję. Machejko jest kompletnie zaskoczony takim obrotem sprawy. Waha się czy przyjąć propozycję pracy jako szef ochrony. Piotr jest niezadowolony z tego, że Joanna prowadzi prywatne śledztwo w sprawie Michaliny. Policjantka jest niepocieszona gdy okazuje się, że prowadzone przed laty dochodzenie zostało umorzone. Ksiądz Adam zaprasza ją do Starej Wiosny. Pojawił się nowy świadek w sprawie Michaliny.
Machejko ma wątpliwości, czy słusznie odrzucił propozycję pracy u Tracza w charakterze ochroniarza. Z jednej strony jego żona jest z niego dumna, że stanął w jej obronie, z drugiej jednak miałby stałe źródło utrzymania. Proboszcz popiera w pełni jego decyzję i doradza mu ostrożność w kontaktach z Januszem. Twierdzi ponadto, że Machejko ma coś wyjątkowego, czego Tracz nie ma - miłość bliskiej osoby. Joanna bardzo wcześnie rano wychodzi do pracy, ponieważ chce ukryć przed Piotrem, że grzebie w przeszłości Michaliny. Osa zastanawia się, czy jego narzeczona powinna w ogóle mieszać się w tę sprawę. Gdy Joanna zjawia się na posterunku, okazuje się, że o wszystkim dowiedział się już Józek. Policjant dziwi się, że Joanna wykorzystuje swoją pracę do prywatnych celów. Osa odwiedza Tracza. Ma pretensje do brata, że napuścił Michalinę na niego i Joannę, bo parafialna aktywistka tylko wywołuje między nimi konflikty. Januszowi nie podoba się jednak przyszła bratowa oraz podejście Osy do spraw wiary.
Wiki odwiedza Kacpra w ich dawnym domu. Próbuje się dowiedzieć, czy to on ukradł samochód Krzysztofa. Ma prawo tak podejrzewać, ponieważ Kacper wrócił do dawnego przestępczego środowiska. Kacper zarzeka się, że to nie on, ale postara się dowiedzieć, kto to zrobił i odbić samochód. Po jakimś czasie do Wiki przychodzi Krzywy z informacją dotyczącą skradzionego auta: samochód jest do odebrania za jedną czwartą jego wartości. Wnuk znalazł pracę w komisie samochodowym. Babcia usprawiedliwia jego nieobecność na obowiązkowym meldowaniu w komendzie policji. Cieszy się, że chłopak znalazł w końcu uczciwą pracę i wreszcie "wychodzi na ludzi". Tymczasem Wnuk stara się jak może, ale w zamian za ciężką pracę ciągle słyszy od szefa przytyki na temat jego przestępczej przeszłości i braku kwalifikacji. Gdy do komisu przychodzi Krzysztof wraz z Natą, szef - Albin - odsyła Wnuka do biura. Ale, ku niezadowoleniu Albina, Krzysztof woli, by to Wnuk polecił mu jakieś auto.
Wnukowa zastanawia się, czy warto być uczciwym, skoro jej wnuk za uczciwość wobec klientów został zwolniony z pracy. Wnuk znowu szuka zajęcia. Krzywy po raz kolejny odwiedza Wiki. Nalega, żeby Wiki skontaktowała się z Krzysztofem i przedstawiła mu ofertę złodzieja jego samochodu. Wiki nie chce się mieszać w sprawę i odmawia. Kacper podejrzewa, że to właśnie Krzywy ukradł wóz Krzysztofowi. Chciałby go teraz przejąć, aby móc się na nim zemścić za utratę ukochanej. Róża, matka Kacpra, martwi się o syna, ponieważ zauważyła, ze znów zaczął się zadawać ze swoimi starymi kolegami. Co gorsza, martwi ją fakt, ze chłopak rozstał się z Wiki. Krzysztof jest bardzo zadowolony z samochodu, który kupił za namową Wnuka. Prosi Natę, aby podziękowała swojemu koledze za pomoc. Nata twierdzi, że Wnuk nie jest jej kolegą, łączyły ich kiedyś wyłącznie interesy. Ponieważ obiecali sobie, że będą wobec siebie szczerzy, Nata przyznaje się, że była dilerką narkotyków, a potem informatorką policji.
Krzywy informuje Kacpra, że plan został wykonany. Udziela mu lekcji, jak powinien postępować z kobietami. Uważa, że Kacper zbyt dobrze traktował Wiki i dlatego dziewczyna weszła mu na głowę. Krzysztof już nie ma samochodu. Nata spisuje numery banknotów. Krzysztof za odzyskanie pojazdu musi zapłacić 20 tysięcy. Złodziej każe mu za godzinę być w jakimś miejscu, ale rozłącza się zanim zdradzi Krzysztofowi miejsce spotkania. Nata radzi Krzysztofowi powiadomić o kradzieży policję. Krzysztof jednak chce ze złodziejem rozprawić się sam. Pomoże mu w tym przesyłka, którą przyniósł kurier. Jest w niej nadajnik, który chce Krzysztof zamocować w saszetce z pieniędzmi. W ten sposób pozna miejsce pobytu szantażysty. Jednak kiedy dochodzi do przekazania pieniędzy, okazuje się, że to nie Kacper ukradł samochód, on tylko pośredniczył w transakcji. Oddaje samochód, lecz nie bierze pieniędzy. Krzysztof podejrzewa, że z tego powodu Kacper może mieć duże nieprzyjemności. Wyjściem może być bójka.
Piętakowa prosi proboszcza o odprawienie mszy za zdrowie syna. Ma nadzieję, że choroba Franka zbliży ją i synową do siebie. Sylwia jest trochę przerażona wizją rehabilitacji męża w domu. Iwona pokazuje jej ćwiczenia, które musi wykonywać w domu z Frankiem. Sylwia jest zniesmaczona zadaniami, jakie ją czekają. Podczas ćwiczeń z Frankiem wykazuje się sporą nieporadnością. Postanawia o stanie zdrowia męża porozmawiać z lekarzem prowadzącym. Próbuje go przekonać, żeby Piętak został jeszcze w szpitalu. Chce mu się za to odwdzięczyć finansowo. Lekarz jest oburzony próbą przekupstwa i wyrzuca Sylwię z gabinetu. Iwona jest oburzona postępkiem Sylwii. Trudno jej także uwierzyć w to, że Piętakowa jest tak okropna jak przedstawia to jej synowa.. Krzysztof jest wkurzony tym, że Józek zlekceważył jego zgłoszenie przestępstwa. Józek tłumaczy się tym, że zgłoszenie brzmiało jak żart. Joanna postanawia działać, lekko omijając policyjne procedury. Cała trójka jedzie radiowozem według wskazań nadajnika.
Kacper składa wyjaśnienia w sprawie kradzieży samochodu Krzysztofa. Joanna wciąż nie może uwierzyć w ich prawdziwość. Jednak nie ma żadnych dowodów świadczących o krętactwie Kacpra. Józek nie może zrozumieć dlaczego Joanna zbiera informacje na temat Michaliny. Michalina przedstawia proboszczowi nowy, bardziej rozbudowany plan kształcenia przedmałżeńskiego. Ku zaskoczeniu proboszcza Michalina nie chce już prowadzić edukacji Joanny i Osy. Jest to dla niej zbyt bolesne. Nie chce odkopywać przykrej przeszłości i swojego pobytu w poprawczaku. Proboszcz proponuje jej, że porozmawia z Joanną. Uważa, że Michalina, wychowując "na siłę" tych młodych, wypełnia pustkę w swoim życiu. Sylwia bezskutecznie szuka rehabilitanta dla męża. Darek próbuje uzgodnić z nią sprawy firmowe, ale Sylwia jest dla niego niegrzeczna. Darek nie zwraca uwagi na jej zachowanie i proponuje swoją pomoc. W końcu całują się. . Joanna dochodzi do wniosku, ze była zbyt brutalna w stosunku do Michaliny.
Proboszcz odprawia mszę za zdrowie Franka. Piętakowa obawia się, że stosunki Sylwii i Frania mogą się pogorszyć z powodu Darka. Sylwia przygotowuje się do odebrania męża ze szpitala. Chce rozwiać podejrzenia Piętakowej, że dopuściła do zbytniej zażyłości z Darkiem. Joanna czeka na proboszcza. Józefina udziela jej nauk przedmałżeńskich z gotowania. Joanna prosi proboszcza o pomoc w skontaktowaniu się z Michaliną. Chce jej wytłumaczyć powody swojego postępowania.
Proboszcz dowiaduje się, że Piętakowa znowu jest w domu opieki w Starej Wiośnie. Ksiądz Adam informuje go, że kobieta zasłabła. Piętak jest już w domu. Sylwia stara się być dla niego miła i obiecuje mu, że teściowa wróci do domu, jak tylko Franek wyzdrowieje. Krzysztof chce dać Nacie samochód. Dziewczyna nie chce przyjąć takiego prezentu. Poza tym nie ma prawa jazdy. Krzysztof postanawia oddać samochód do tego samego komisu, w którym go kupił. Ma nadzieję, że spotka tam Wnuka, który pomógł mu wybrać samochód. Na miejscu dowiaduje się, że Wnuk został wyrzucony z pracy za kradzież. Proboszcz przychodzi do domu Pietaków. Chce się dowiedzieć, z jakiego powodu Pietakowa znowu trafiła do domu opieki. Darek nie chce nic powiedzieć, zasłaniając się niewiedzą. Sylwia przyjeżdża do domu opieki. Ku zaskoczeniu księdza Adama, chce zabrać teściową do domu. Piętakowa też jest zaskoczona jej propozycją. Kiedy kobiety zostają same w pokoju.
Proboszcz próbuje wybadać, dlaczego Piętakowa woli wrócić do Domu Opieki niż ponownie zamieszkać z synem i Sylwią. O swoim niepokoju zawiadamia Piotra. Piotr nie jest zachwycony donosem, ponieważ proboszcz nie składa oficjalnej skargi, a tym samym policja oficjalnie nie może nic zrobić w tej sprawie. Józek postanawia mimo wszystko sam się czegoś dowiedzieć. Kiedy przychodzi do Piętaków, Sylwia spokojnie wpuszcza go do domu aby mógł porozmawiać z jej mężem. Jest bowiem spokojna o to, że mąż nie powie na nią złego słowa. I rzeczywiście, gdy Józek zaczyna sugerować, że Sylwia zachowuje się nie tak jak powinna, Pietak wybucha gniewem i niemal wyrzuca policjanta z domu. Proboszczowi nie udaje się wydobyć prawdy od starej Pietakowej. Kobieta nie chce przyznać, że Sylwia nie chce jej widzieć w swoim domu. Wierzy, że jej syn wyzdrowieje i zrobi z tym wszystkim porządek. Sylwia opiekuje się sparaliżowanym Piętakiem. Uspokaja go, gdy zaniepokojony wypytuje ją o zdrowie matki.
Piętak jest w kiepskiej kondycji psychicznej. Martwi się swoim podupadającym zdrowiem. Wypytuje Sylwię, czy dzwoniła do jego matki. Sylwia z przekonaniem odpowiada twierdząco. Piętak sam chciałby z nią porozmawiać, dlatego prosi żonę o przyniesienie mu do łóżka telefonu. Sylwia jest przerażona, obawia się, że teściowa wyzna synowi całą prawdę. Jej przyjaciel, Darek, obmyśla sprytny plan, jak zmylić Piętaka, aby nie mógł rozmawiać z matką. Sylwia obiecuje mężowi, że ten wkrótce odwiedzi matkę. Nata stroi się przed lustrem. Do pokoju wchodzi Krzysztof. Jest rozbawiony tym, że dziewczyna robi się na bóstwo dla Wnuka. Nata zapewnia, że chce tylko spłacić wobec chłopaka dług wdzięczności za to, że kiedyś dzięki niemu nie trafiła do więzienia. Irek, ojciec Julki, planuje zemstę na Kubie za to, że sprzedawał jej niegdyś narkotyki. Julka nie chce w tym uczestniczyć. Widząc Kubę i Natę na przystanku, Irek proponuje im podwiezienie. Podczas jazdy mimochodem napomyka, że potrzebuje pracownika.
Ksiądz Antek zamierza nadać figurze Chrystusa na Grobie Pańskim twarz jednego z parafian. Józefina jest oburzona, uważa to za bezbożność. Proboszcz jednak popiera tę decyzję. Nata opowiada Krzysztofowi o spotkaniu z Kubą i o numerze, jaki wspólnie zrobili byłemu pracodawcy Kuby, Albinowi. Dziewczyna prosi Krzysztofa o pomoc w kontynuowaniu gry przeciwko nieuczciwemu sprzedawcy samochodów. Krzysztof najpierw się waha, ale w końcu przystaje na jej propozycję. Razem z Natą idzie do komisu. Udają zainteresowanych kupnem dobrego auta. Specjalnie wybierają samochody, z których poprzedniego dnia Kuba wyjął świece zapłonowe. Grzybowa przychodzi do proboszcza zaniepokojona plotką na temat kontaktów księdza Adama z jedną z parafianek ze Starej Wiosny. Proboszcz nie daje wiary jej słowom, jest pewny, że jego przyjaciel nie robi nic złego. Na plebanii pojawia się zakochana para - Maja i Bartek. Proszą księdza o sakrament małżeństwa. Jest jednak pewien problem. Są ze sobą spokrewnieni.
Proboszcz jest zdenerwowany przed rozmową z Teresą Lipowską. Jej córka Maja chce wyjść za mąż za kuzyna Bartka. Pokrewieństwo jest zbyt bliskie, by mogło dojść do ślubu. W tej sytuacji Teresa decyduje się wyjawić proboszczowi prawdę. Maja nie jest córką jej męża. Proboszcz jednak żąda dowodów. Teresa musi dokonać wyboru, która rodzina ma zapłacić za jej błąd. Paweł nie może się pogodzić z myślą że jego córka związała się ze swoim stryjecznym bratem. Ojciec namawia Maję do rozstania z Bartkiem, chociaż na jakiś czas. Dziewczyna uważa jednak, że jest już za późno na takie działania. Przyznaje się ojcu, że jest w ciąży. Bartek pociesza Maję. Obiecuje, że zabierze ją gdzieś daleko, gdzie nikt nie będzie ich znał. Nata nie chce spotykać się z księdzem, który ma odwiedzić Krzysztofa. Nie chce słuchać kazań na temat swojego życia. Dosyć ma też plotek na swój temat. Wikary nie przychodzi jednak po to, by nawracać Natę, ale prosić o pomoc w budowie Grobu Pańskiego.
Babcia Wnukowa jest zaniepokojona nieobecnością swojego wnuka. Joanna próbuje jej pomóc i wypytuje Natę o chłopaka. Okazuje się, że Wnuk miał wyznaczone spotkanie w sprawie pracy z Irkiem Malinowskim. Joanna dzwoni do mężczyzny. Irek zaprzecza, że spotkał się z Wnukiem. Twierdzi, że chłopak nie przyszedł na spotkanie. Tymczasem chce od niego wyciągnąć prawdę o jego działalności dilerskiej. Wnuk przyznaje się, że współpracował z policją. Irek z kolei wyjawia, że działa na polecenie Borysa, dawnego szefa Wnuka. Chłopak jest tym przerażony. Irek dzwoni do babci Wnukowej. Słysząc przeraźliwe krzyki wnuczka, kobieta mdleje. Proboszcz wzywa policję. Józek i Joanna postanawiają rozpocząć poszukiwania. Irek kontynuuje przesłuchanie Wnuka. Okazuje się w końcu, że nie pracuje na zlecenie Borysa, ale wciąż nie chce wyjawić motywów swojego działania. Joanna i Józek odwiedzają Irka, nie domyślają się jednak niczego. Siedzącego w piwnicy Wnuka pilnuje Julka.
Wnukowa dziękuje proboszczowi za modlitwę w intencji odnalezienia Kuby. Irek przynosi Kubie jedzenie. Strasząc go paralizatorem, dowiaduje się, jak brzmi hasło umożliwiające zakup narkotyków. Irek dzwoni do Krzysztofa i chce się umówić na przegląd kotła grzewczego, który zakładał. Kuba jest zaniepokojony. Irek wykorzystuje moment, kiedy zostaje sam na sam z Natą. Chce od niej kupić heroinę. Dziewczyna oświadcza, że nie zajmuje się handlem narkotykami. Osa i Joanna przynoszą wszystkie dokumenty potrzebne do zawarcia związku małżeńskiego. Brakuje im tylko zaświadczenia o zakończeniu nauk przedmałżeńskich. Okazuje się, że młodzi mają całkiem inne podejście do spraw planowania rodziny niż to, które głosi Kościół. Proboszcz robi im wykład na temat środków zapobiegania ciąży. Po tym wykładzie dochodzi do wniosku, że młodzi zaliczyli kurs przedmałżeński. Pojawia się jednak inny problem. Brakuje świadectwa chrztu Joanny. Dziewczyna nie kryje zdumienia.
Krzysztof jest wściekły, widząc jak Nata dzieli narkotyki na porcje. Okazuje się jednak, że to tylko cukier puder. Nata uważa, że to pomoże jej odnaleźć Kubę. Jest przekonana, że Irek wie, gdzie przebywa Kuba. Krzysztof uważa, że to sprawa policji, ale Nata postanawia sama rozwiązać tę sprawę. Krzysztof skłania ją jednak do złożenia oficjalnego doniesienia na Irka. Piotr obiecuje, że przesłucha Irka, jednak nie ma podstaw do przeprowadzenia rewizji w jego domu. Irek jest wściekły na Wnuka, że skierował go do niewłaściwej osoby. Mimo skruchy chłopaka nadal chce go ukarać za to, że uzależnił Julkę od prochów. Osa prosi Joannę, żeby w końcu skontaktowała się ze swoją matką. Joanna zgadza się, lecz wciąż broni się przed tą rozmową. Okazuje się jednak, że matka Joanny przyjedzie do Polski. Osa, nie informując o tym narzeczonej, wysłał jej zaproszenie na ślub. Joanna nie może jednak darować matce, że ją zostawiła i wyjechała do pracy do Włoch. Wiedząc, że Irek jest w komisariacie.
Maja jest oburzona postępowaniem proboszcza. Nazywa go obłudnym i cynicznym człowiekiem, ponieważ zamierza udzielić jej ślubu tylko dlatego, że jej matka mu za to zapłaciła. Proboszcz jest zaskoczony tym pomówieniem. Kategorycznie dementuje tę informację. Wkrótce okazuje się, że Teresa okłamała córkę w sprawie jej rozmowy z księdzem. Uważa jednak, że prawda zniszczyłaby jej rodzinę. Ksiądz namawia kobietę, aby jednak wyznała wszystko córce i mężowi. Nata spotyka się z Irkiem. Krzysztof jest przeciwny temu spotkaniu, ale w końcu przystaje na nie pod warunkiem, że na wszelki wypadek będzie w pobliżu. Irek oświadcza, że przeniósł Wnuka w obawie, że Nata doniosłaby na niego policji. Nata próbuje go uspokoić i namówić do uwolnienia Wnuka. Aby go przekonać, że źle robi przetrzymując chłopaka, zabiera Irka do babci Wnukowej. Kobieta modli się w kościele o powrót Kuby. Irek nie wytrzymuje widoku łez przerażonej staruszki i ucieka z kościoła.
Kuba na policji nie wydaje Irka. Trzyma się wersji, że nie widział twarzy porywaczy. Nie zamierza nawet wnieść oskarżenia, ponieważ twierdzi, że dobrze go traktowano. Policjantom trudno uwierzyć w taką wersję zdarzeń. Domyślają się, że chłopak kogoś osłania. Grzybowa w trosce o dobre imię parafii protestuje przeciwko ślubowi Joanny. Uważa za świętokradztwo fakt, że dziewczyna przyjmowała komunię bez chrztu. Proboszcz przekonuje ją, że Joanna nie zrobiła umyślnie nic złego i mimo tego "niedopatrzenia" jest dobrą chrześcijanką. Drugi problem, jaki widzi Grzybowa, jest natury finansowej. Zdaniem Grzybowej Joanna powinna zapłacić za każdy przyjęty sakrament osobno. Proboszcz nie wytrzymuje i pomówiony po raz kolejny o sprzedawanie sakramentów, wyrzuca kobietę z plebanii. Maja, wciąż nie znając prawdy, którą ukrywa przed nią matka, złorzeczy proboszczowi. Zamierza napisać na niego skargę do biskupa, oskarżając o sprzedaż sakramentów.
Po odbytej poprzedniego dnia rozmowie z matką Maja przeprasza proboszcza za swoje zachowanie. Postąpiła źle, ale to z powodu kłamstwa matki. Dziewczyna opowiada księdzu, że czuje do niej ogromny żal, jednak nie zmieniła stosunku do ojca, który ją wychował. Popiera decyzję matki, aby nie informować ojca o niczym. Paweł, mąż Teresy, domyśla się, że wydarzyło się coś niedobrego. Postanawia pójść do proboszcza, aby dowiedzieć się czegoś więcej. Teresa wpada na pomysł, jak oszczędzić mężowi cierpień. Chce namówić matkę Pawła, by powiedziała, że to ona kiedyś zdradziła swego męża. Babcia Mai, dowiedziawszy się, jaką tajemnicę Teresa ukrywała przez całe życie, nagle słabnie. Osa jest oburzony postępowaniem Joanny wobec swojej matki. Uważa, że Dorota powinna być na ich ślubie. Osa namawia narzeczoną, aby dała matce drugą szansę. Dorota prosi o poradę proboszcza. Wyznaje mu, że nie była wzorową matką i dlatego Joanna nie zaprosiła jej na swój ślub. Jest też trochę zazdrosna o Borosiukową.
Wiedząc, że Paweł coś podejrzewa, Maja prosi proboszcza, żeby pomógł jej ukryć przed nim prawdziwy powód zgody na ślub. Proboszcz nie zamierza jednak kłamać. Pola, babcia Mai, która zasłabła, trafiła do szpitala. Kobieta jest wściekła na synową, że ta przez lata okłamywała jej syna. W tej sytuacji Teresa w końcu wyznaje mężowi prawdę o zdradzie. Owocem jej romansu sprzed lat jest właśnie Maja. Zdruzgotany tą wiadomością Paweł wychodzi z domu trzaskając drzwiami. Maja dowiedziawszy się o wszystkim natychmiast rusza za nim. Odnajduje go w miejscu, dokąd zawsze razem chodzili, kiedy była jeszcze mała. Zapewnia go, że nadal go bardzo kocha i uważa za swojego prawdziwego ojca. Nowacki i Machejko rywalizują ze sobą czyją twarz przyjmie postać Chrystusa w Grobie Pańskim. Wikary nakłania do wspólnych przemyśleń, który z nich najbardziej ucierpiał moralnie. W końcu obydwaj dochodzą do wniosku, że żaden z nich nie jest godny tego.
Teresa czuje się osamotniona. Bardzo cierpi z powodu ujawnienia tajemnicy jej życia. Proboszcz mimo wszystko popiera jej decyzję o wyznaniu prawdy rodzinie. Wierzy, że wszystko jakoś się ułoży. Joanna wpadła w przedślubną panikę. Boi się, że ze wszystkim nie zdąży i uroczystość wypadnie źle. Dorota oferuje jej swoją pomoc w przygotowaniach, a ona chętnie się zgadza. Nie chce jednak wsparcia finansowego, żeby nie wyglądało na to, że matka próbuje ją kupić. Osa prosi Janusza, aby został jego świadkiem na ślubie. On jednak odmawia, bowiem wiąże się to z koniecznością spowiedzi czego Janusz nie uznaje. Obiecuje jednak, że da młodej parze wyjątkowy prezent. Osa jest zawiedziony decyzją brata. Ponadto mówi mu, że nie mogą od niego przyjąć prezentu, bo Joanna jest policjantka, a Janusz robi nieuczciwe interesy. Janusz Tracz - jako tulczyński symbol grzechu i upadku, otrzymuje propozycję, że to jego wizerunek zostanie wykorzystany do stworzenia twarzy Chrystusa.
Krystyna nie jest zachwycona wizytą swojej koleżanki z dawnych lat. Była zmuszona do wysłuchiwania przez całą noc jej żalów. Rano Jola nie przestaje trajkotać i nie odstępuje Krystyny na krok. Idzie z nią nawet do kościoła, zachwycona "ludową tradycją". Jola przystępuje do spowiedzi. W konfesjonale spędza tyle czasu, ze wszyscy łącznie z księdzem zaczynają się irytować. W pewnym momencie Jola wybiega rozżalona z kościoła. Opowiada potem Krystynie, że jest rozczarowana, nie znalazła przyjaznej duszy, nikt jej nie wysłuchał. Błaga ją o pomoc w rozpoczęciu życia na nowo. Trwają gorączkowe przygotowania do świąt wielkanocnych. Proboszcz tym razem, z racji pełnionego stanowiska, ma o wiele więcej pracy niż zazwyczaj o tej porze. Musiał wezwać dodatkowych księży, aby mu pomogli w spowiedzi. Obydwaj sprawiają jednak sporo kłopotów, ale proboszcz nieźle sobie z nimi radzi. Natrętnego księdza wygania z kuchni do konfesjonału, a starszego z nich, który niedosłyszy, namawia do kupienia aparatu.
Proboszcz szuka sposobu, żeby pomóc niedosłyszącemu z powodu wieku księdzu Wacławowi. Wiki wyjeżdża na święta do matki, do Grudziądza. Krystyna próbuje ją zatrzymać w Tulczynie, bojąc się zostać sama ze swoją dawną koleżanką Jolą. Jola cierpi na depresję i Krystyna obawia się, że przypadnie jej rola powiernicy oraz terapeutki. Zbyszek wraz z siostrą Teklą przygotowują się do celebracji świąt wielkanocnych. Siostra Tekla jest trochę zaniepokojona stanem przygotowań Grobu Pańskiego. Wikary Antoni trzyma to w ścisłej tajemnicy. Nie chce powiedzieć, kto jest modelem figury Chrystusa. Józefina zaprasza Zbyszka na wielkoczwartkowe rodzinne spotkanie, ale on odrzuca zaproszenie. Tracz próbuje wytłumaczyć Rumcajsowi, na czym polega jego podstępny plan z wykonaniem odlewu Chrystusa z twarzą największego grzesznika w okolicy. Rumcajs z rozbawieniem obserwuje, jak Tracz pod nadzorem Krzysztofa przygotowuje się do zrobienia odlewu gipsowego twarzy.
Na plebanii trwają przygotowania do świąt. Tekla jest zaniepokojona, że w Grobie Pańskim nie ma jeszcze figury Chrystusa. Wikary Antoni nie chce zdradzić tajemnicy, gdzie figura została ukryta. Okazuje się, że modelem był Tracz. Proboszcz nie kryje oburzenia. Tymaczasem Tracz jest zadowolony z odlewu, jaki zrobił Krzysztof. O wadze świąt wielkanocnych opowiada Rumcajsowi. Ochroniarz jest pod wrażeniem. Tracz zdradza mu sekret swojego nazwiska. Na plebanii pojawiają się Osa i Joanna. Chcą powiadomić proboszcza, kogo wybrali na świadków i kto będzie ojcem chrzestnym Joanny. Joanna prosi Piotra, by został jej ojcem chrzestnym. Piotr jest zaskoczony, ale zgadza się. Osa zaprasza Janusza na ślub. Janusz ma dla nich oryginalny prezent: recital znanej gwiazdy estradowej. Ten pomysł nie przypada Osie do gustu. Wolałby przeznaczyć pieniądze za występ na rzecz głodujących dzieci. Karolina dowiaduje się co jest powodem nieobecności Janki w Polsce, który wciąż przebywa na Białorusi.
Na plebanię przychodzi Grzybowa. Jest cała mokra. Oblali ją dyngusiarze. Grzybowa uważa, że pomysł z wykonaniem figury Chrystusa z twarzą Tracza to prowokacja. Ale jej przesłanie jest zrozumiałe dla wiernych. Rumcajs jest zdziwiony, że Tracz nie chce się mścić na Proboszczu. Tracz chce teraz przygotować do ślubu brata. Jednak gra w walkę dobra ze złem będzie trwała dalej. Joanna wraz z Dorota jadą do domu. Rozmowę o ślubie i prezentach przerywa człowiek, który wybiega na drogę. Okazuje się, że jest to kierowca tira. Przed chwila ukradziono mu samochód z całym ładunkiem. Joanna zgłasza przestępstwo i razem z kierowcą idzie na miejsce rabunku. Okazuje się, że złodzieje są przy samochodzie. Joanna próbuje ich zatrzymać strzelając w opony. Na miejsce przyjeżdża komendant i Józek. Piotr zawozi Joannę do kościoła. Na miejscu przestępstwa zostaje Józek. Jurek szykuje się na ślub Osy i Joanny. Jagoda jest niepocieszona, że zostaje w domu. Bardzo przeżywa to, że Jurek ukrywa ich związek.
Dla Joanny i Osy zaczyna się pierwszy małżeński poranek. Osa chce wyjechać z żoną na "tydzień miodowy". Niestety, Joanna musi wyjaśnić sprawę porwania tira. Osa nie od razu zdaje sobie sprawę, że akcja z tirem była ukartowana. Joanna obiecuje mu, że nie podzieli się z nikim swoimi podejrzeniami, ale postanawia porozmawiać ze szwagrem. Tracz jest zaskoczony jej wizytą. Joanna chce być lojalna wobec swojej nowej rodziny, ale woli w inny sposób odnosić zawodowe sukcesy. Krystyna jest już zmęczona obecnością Joli w gospodzie. W końcu jej koleżanka zaczyna się domyślać, że Krystyna chce, by już wyjechała. Jola postanawia jednak spotkać się z Traczem. Czuje się obrażona faktem, że podstępnie wysłał ją na spacer z Rumcajsem po okolicznych lasach. Podczas wizyty Janusz traktuje ją nieuprzejmie i Jola wychodzi niepocieszona. Krystyna nie ma odwagi powiedzieć Joli, żeby już wyjechała. Wychodzącą Krystynę zatrzymuje zdenerwowany Józek. Dostał zgłoszenie, że Kasia wpadła do rzeki.
Kasia po kąpieli w Bystrawie jest chora. Dziewczynkę wyłowił Nowacki. Blumental dziwi się, że Kasia jest tylko lekko przeziębiona. Nowacki jest przesłuchiwany w sprawie akcji ratunkowej. Mężczyzna bardzo się plącze w zeznaniach. Wszyscy się domyślają, że Nowacki podczas całego zajścia był pijany. Po wyjściu z komendy mężczyzna spotyka Martyniuka. Okazuje się, że to Martyniuk jest faktycznym bohaterem. Nie chce się jednak ujawniać, bo spotkał się w tym czasie z inną kobietą. Nowacki wyświadczył mu przysługę. Jurek odwiedza Jagodę. Dziewczyna ma wciąż do niego pretensje o to, że nie zabrał jej na ślub Osy i Joanny. Chce wiedzieć, co tak naprawdę ich łączy. Jurek nie potrafi, albo nie chce się deklarować, ani nic dziewczynie obiecywać. Jagoda sama podejmuje więc decyzję o rozstaniu z Jurkiem. Do gospody wchodzi Nowacki i Martyniuk. Krystyna, wdzięczna Nowackiemu za uratowanie dziecka, pozwala mu pić za darmo. Teraz i zawsze. Nowacki, znając prawdę, jest trochę zażenowany tą nagrodą.
Jola nie zdaje sobie sprawy, że Kasia i Krystyna mają jej dosyć. Niezrażona chce czynnie uczestniczyć w ich życiu. Odwiedza wraz z nimi mieszkańców plebanii. Krystyna daje proboszczowi kopertę z pieniędzmi na odprawienie mszy dziękczynnej. Proboszcz jednak nie chce wziąć pieniędzy. Przypomina, że Krystyna obiecała odbyć pieszą pielgrzymkę do Częstochowy. Krystyna chce się nad tym zastanowić. Gdy proboszcz zostaje sam, zagląda do niego Jola. Wspomina dawne, szkolne czasy i nie może zrozumieć, dlaczego Antoni został księdzem. Jola wyznaje, że była w nim szaleńczo zakochana. Proboszcz przyjmuje te wynurzenia z lekkim zdziwieniem. Przed dalszym rozpamiętywaniem przeszłości wymawia się brakiem czasu. Musi jechać do Brzezin spowiadać parafian. Jola postanawia jechać z nim i też się wyspowiadać. Wtedy będzie musiał jej wysłuchać. Jola dowiaduje się od Kasi, że Krystyna zamierza odbyć pielgrzymkę do Częstochowy. Jest zła, że Krystyna nie pomyślała o niej i chce ją zostawić samą.
Krystyna postanawia odbyć pieszą pielgrzymkę do Częstochowy. Chce w ten sposób podziękować Bogu za uratowanie życia jej dziecka. Restaurację zamierza powierzyć opiece Wali. Jola również oferuje swoją pomoc. Tłumaczy, że jako przyjaciółka Krysi z lat szkolnych lepiej zajmie się sprawami gospody niż obca Wala. Krystyna nie wytrzymuje jednak i wyjaśnia Joli, że Wala jest dla niej bardzo bliską osobą. Nie może tego powiedzieć o Joli. Nie pamięta jej za dobrze z czasów szkolnych i nigdy nie były przyjaciółkami. W takiej sytuacji Jola chce opuścić Tulczyn, ale okazuje się, że właściwie nie ma dokąd jechać, a w dodatku nie ma pieniędzy na podróż. Prosi o pomoc proboszcza. Jagoda odwiedza Jurka. Widząc jego podbite oko, chce się nim zaopiekować. Czuje się winna, że to przez nią Jurek odniósł obrażenia. Chłopak oświadcza jej jednak, że nic ich nie łączy i nie chce jej więcej widzieć. Jagoda jest wściekła na Jurka, że tak ją potraktował. Liczyła, że połączy ich coś więcej niż tylko seks.
Jola po opuszczeniu domu Krystyny zatrzymuje się na noc na plebanii. Poprzedniego dnia poprosiła proboszcza o nocleg na kilka dni. Rano Jola opowiada księdzu, że świetnie czuje się w nowym miejscu i odzyskała spokój ducha, ponieważ jest bliżej Boga. Proboszcz jest zmęczony jej obecnością, ale nie ma sumienia jej tego powiedzieć. W końcu Jola sama zaczyna się orientować, że nie jest mile widzianym gościem. Krystyna idzie na pielgrzymkę do Częstochowy, aby podziękować Bogu za uratowanie córki. Jola przeprasza ją za swoje zachowanie i w ramach zadośćuczynienia proponuje swoje towarzystwo na pielgrzymce. Krystyna kategorycznie odmawia. Do sklepu Grzybowej przychodzi Robert, kolega z lat szkolnych. Proponuje jej, aby sprzedawała jego wyroby - prawdziwy chleb na zakwasie. Robert jest postawnym mężczyzną, zarzuca Grzybową komplementami, jakich dawno nie słyszała. Kobieta jest nim zauroczona i postanawia wzbudzić w swoim mężu odrobinę zazdrości.
Grzybowa, odświętnie ubrana, spotyka się w restauracji z Robertem. Jej mąż nawet nie zauważa, że coś się zmieniło w jej wyglądzie. Robert przychodzi na spotkanie z kwiatami i jak zwykle obsypuje Grzybową komplementami. W końcu, po jego namowach, Grzybowa postanawia przyjąć ofertę handlu zdrowym chlebem, mimo że to pieczywo jest dużo droższe od zwykłego. Robert wypytuje ją o jej życie i o to, czy jest szczęśliwa. Grzybowa jest zachwycona, że taki mężczyzna jak Robert interesuje się nią. Do księdza Antka przybiega na plebanię Nata. Wikary nie chce jednak z nią rozmawiać. Przysłuchująca się ich rozmowie siostra Tekla jest żywo zainteresowana ich spotkaniem. Nata, zalewając się łzami, wyznaje siostrze Tekli, że jest w ciąży i kocha wikarego Antka. Opowiada jej, że spotykali się potajemnie i w ten sposób rozkwitło ich uczucie. Ale dziewczyna boi się, że teraz zostanie sama z problemem. Siostra Tekla obiecuje, że jej nie zostawi w takiej sytuacji.
Ksiądz wikary nie wie, co powiedzieć wiernym w rocznicę śmierci papieża. Ma problemy z napisaniem sensownego kazania. Dręczą go też wyrzuty sumienia, że w prima aprilis nabrał z Natą siostrę Teklę. Poniewczasie zorientował się, że jego żart nie był zbyt przemyślany i mógł ją zdenerwować. Kiedy proboszcz dowiaduje się o tej historii, nie kryje złości na podwładnego. Nie dziwi się siostrze Tekli, że była oburzona całym zajściem i teraz nie odzywa się do wikarego. Tekla tłumaczy, że zdenerwowała się nie przez jego żart, ale dlatego, że uwierzyła, iż faktycznie wikary jest oszustem. Pod nieobecność Krystyny Kasia mieszka u Wali i Henryka. Henrykowi trudno się przyzwyczaić do obecności nastolatki w domu, w którym nigdy nie było dzieci. Kasia spędza dużo czasu w łazience, postanowiła nie jeść mięsa i nie zamierza informować swoich opiekunów o tym, gdzie i z kim się spotyka, ani o tym, kiedy wróci do domu. Henryk uważa, że brakuje jej moresu. Tymczasem Kasia korzysta z nieobecności Krystyny.
Wala ma problemy wychowawcze z Kasią. Odkąd Krystyna wyjechała, Wala nie może dogadać się z dziewczynką. Pati uważa, że Kasia chce po prostu pokazać Wali, że to ona rządzi. Wala stara się przemówić Kasi do rozsądku. Tłumaczy jej, że obawia się o jej zdrowie i nie chce, żeby jej matka po powrocie myślała, że ona źle się nią zajmowała. Kasia obiecuje, że nie będzie już sprawiać więcej problemów. Do gospody przychodzi Leopold - iluzjonista. Planuje nowe turnee i chce zaangażować Patrycję. Pati nie ma jednak ochoty na dalszą współpracę z nim. Chce sama zostać iluzjonistką, a nie tylko uśmiechającą się słodko asystentką. Prosi więc Leopolda, by dał jej szansę i pozwolił wystąpić w tulczyńskiej gospodzie. Występ Pati robi furorę, choć nie wszystko idzie po jej myśli. Dorota, matka Joanny, przychodzi do proboszcza z przeprosinami za to, że nie ochrzciła córki w porę, co spowodowało problemy przed ślubem. Ma do siebie ogromny żal, że zaniedbywała Joannę, kiedy ta była dzieckiem.
Grzybowa donosi proboszczowi, że w gospodzie odbywają się pokazy czarnej magii. Uważa to za obrazę kościoła. Proboszcz ją zbywa, wiedząc, że to tylko zabawa. Pati zostaje wezwana na posterunek policji. Po jej ostatnim występie zaginął Nowacki, który brał udział w pokazie magicznych sztuczek. Pati sprawiła, że zniknął i ku zdziwieniu wszystkich nie pojawił się z powrotem, jak było w planie. Nikt nie wie, gdzie się podział. Pati jest załamana. Boi się o Nowackiego. Leopold obiecuje, że pomoże jej go przywrócić pod warunkiem, że nie będzie od niego żądała partnerskich występów. Iluzjonista woli, żeby dziewczyna była jedynie jego asystentką. Patrycja zgadza się na wszystko, byle tylko Nowacki się znalazł. Joanna opowiada księdzu Antoniemu o swoim pożegnaniu z matką i o szokującej informacji dotyczącej istnienia jej dziesięcioletniej siostry. Matka powiedziała jej o tym tuż przed odjazdem. Zaskoczona Joanna nie wie, co o tym wszystkim myśleć.
Tosiek odwiedza Jurka, który przygotowuje się do rozprawy rozwodowej. Pójdzie na nią w swoim ślubnym garniturze. Tosiek nie może zrozumieć, dlaczego Jurek i Irka nie próbowali jeszcze raz życia razem. Jurek przyznaje się, że zerwał znajomość z Jagodą. Okazuje się, że Tosiek stracił pieniądze na giełdzie i chociaż obiecał pożyczyć Jurkowi gotówkę na remont ośrodka, musi mu teraz odmówić. Jagoda nie może przestać myśleć o Jurku. Z tego powodu nie jest w stanie normalnie pracować. W końcu postanawia jeszcze raz z nim porozmawiać i wszystko wyjaśnić. Zastaje go w ośrodku, jednak Jurek nie chce zgody. Dochodzi między nimi do nieprzyjemnej wymiany zdań. Dziewczyna wraca zapłakana do pracy. Hanka jest zła na ojca, że stracił na giełdzie pieniądze. Gosia staje w obronie Tośka. Proponuje Hani, żeby zaczęła zamiast niej pracować w sklepie. Będzie to dla niej jakaś odskocznia od nudnego życia rodzinnego. Gdy do sklepu przychodzi Tosiek, obie kobiety wychodzą poszaleć. Odwiedzają gospodę.
Tosiek postanawia pomóc Jurkowi, przekonanemu, że jednak brat pożyczy mu pieniądze. Okazuje się jednak, że Tosiek ma dla niego radę w innej sprawie: namawia Jurka, żeby wziął adwokata do poprowadzenia sprawy rozwodowej. Chodzi o to, że Irka może żądać połowy wartości ośrodka wypoczynkowego w ramach podziału majątku. Jurek jest jednak przekonany, że Irka nie posunie się do tego. Irka przyznaje się właścicielowi knajpy, że się rozwodzi. Dostaje na załatwienie swoich spraw kilka dni urlopu. Barman jest zdania, że dziewczyna powinna zażądać połowy ośrodka. Irka nie może sobie jednak wyobrazić takiego postępowania. Józek jest zdziwiony, widząc na posterunku Hanię z obiadem dla niego. Okazuje się, że Hania, nie uzgadniając tego z mężem, rozpoczęła pracę w gospodzie. Józek próbuje zapobiec tej zmianie w ich wspólnym życiu, ale nie udaje mu się to. Tymczasem obecność nowej barmanki, żony policjanta, wprowadza pewien niepokój w środowisku stałych bywalców lokalu.
Mimo starań Józka, który chce, żeby Hania zajmowała się tylko domem, ona postanawia nadal pracować w gospodzie. Prosi więc Gosię o pomoc w organizacji opieki nad dziećmi. Tymczasem Józek próbuje namówić Joannę na wyjazd w podróż poślubną. W ten sposób spadnie na niego więcej pracy i Hania będzie musiała zostać w domu. Joanna uważa, że takie postępowanie jest nieuczciwe, co z kolei wprawia Józka w złość. Nie podobają mu się jej uwagi w obronie Hanki, więc wysyła policjantkę na patrol, wykorzystując swoją pozycję zawodową. Joanna jest jeszcze bardziej zła, gdy komendant staje po stronie Józka. Na posterunek przychodzi Hanka. W obecności komendanta próbuje podzielić z Józkiem domowe obowiązki. Nie jest to łatwe, ale w końcu Hania dopina swego. Kasia prosi Henryka o pomoc w wykonaniu makiety zamku. Ten postanawia przy okazji zrealizować swoje marzenie i zrobić zamek nie z tektury, ale z kostek cukru. Wykorzystuje do tego celu cały zapas cukru, jaki jest w urzędzie gminy.
Proboszcz jest niespokojny o Krystynę, która zachorowała podczas pielgrzymki. Jest teraz pod dobrą opieką, ale jej nieobecność może się przedłużyć. To oznacza, że Kasia będzie dłużej pod opieką Wali i Henryka. Wala jest zmęczona nadmiarem obowiązków. Za to Henryk jest zadowolony, że zakończył budowę makiety zamku. Noc przed sprawą rozwodową Irka spędza w gospodzie. Rano spotyka nową barmankę Hanię. Hania wciąż nie może zrozumieć, dlaczego Irka i Jurek się rozwodzą. Do gospody przychodzi Nowacki z tajemniczą walizeczką. Demonstruje Machejce i Maliszewskiemu, jak można zamienić wodę w wino. Mężczyźni chcą, żeby Nowacki wyczarował całą butelkę wina. Gdy okazuje się to niemożliwe, obrażają się na kolegę. W gospodzie pojawia się pewien informatyk i towarzyszący mu kierowca. Jurek jedzie na rozprawę. Gosia, zbyt przejęta sytuacją, nie jest w stanie się z nim pożegnać. W całym urzędzie gminy nie ma cukru. Henryk wykorzystał go do budowy zamku.
Wala udowadnia Henrykowi, jak niewychowawczo postąpił, wykonując za Kasię pracę domową. Henryk zobowiązuje się naprawić ten błąd. Przekonuje Kasię, że powinna teraz samodzielnie wykonać zamek. Kasia nie rozumie, dlaczego ma to robić i postanawia poprosić o pomoc swojego drugiego wujka proboszcza. Ksiądz jednak odmawia jej prośbie. Kasia jest na niego zła. Nowacki odwiedza proboszcza. Pokazuje mu swoją sztuczkę z zamianą wody w wino. Proponuje wykorzystanie tej sztuczki podczas mszy. Proboszcz tłumaczy mu różnicę między Eucharystią a cudem w Kanie Galilejskiej. Jurek leczy u Tośka kaca po wczorajszym znieczulaniu się alkoholem. Do tej pory nie może się pogodzić z decyzją Irki. Prosi Tośka, aby był świadkiem na sprawie rozwodowej. Tosiek nie pojmuje, jak kochający się kiedyś ludzie, teraz robią wszystko by się zniszczyć. Irka bardzo przeżywa sprawę rozwodową. W rozmowie z Kamą nie kryje wątpliwości co do sposobu i stylu, w jakim się rozwodzi. Kama podtrzymuje ją na duchu.
Adela prosi o odprawienie mszy w intencji narodzin zdrowego dziecka. Monika zaczyna przedwcześnie rodzić. Monika i Marcin wciąż obawiają się, czy ich dziecko będzie zdrowe. Maleństwo zostaje umieszczone w inkubatorze. Marcin i Adela mogą zobaczyć malucha. Pielęgniarka jest jednak zaniepokojona intensywnością żółtaczki u dziecka. Jeśli żółtaczka nie podda się naświetlaniom, to może nastąpić uszkodzenie układu nerwowego. Zbyszek i Wanda przeżywają szczęśliwe chwile. Zbyszek ma jednak dość ciągłego ukrywania związku z Wandą. Chciałby prowadzić normalne życie. Wanda przypadkowo dowiaduje się, że Zbyszek jest zadłużony. Zbyszka odwiedza doradca, który namówił go do wzięcia kredytu. Za nieterminowe spłaty straszy komornikiem i zlicytowaniem domu. Wikary odkrywa, że na internetowych aukcjach można kupić relikwie. Proboszcz uważa, że to problem nie dotyczący Polski. Okazuje się jednak, że jest inaczej.
Zbyszek w akcie desperacji zwraca się do proboszcza z prośbą o pomoc w spłaceniu długu zaciągniętego na wyjazd do Egiptu z Wandą. Proboszcz nie ma sześciu tysięcy złotych i stwierdza, że nawet gdyby miał, to raczej wydałby je na pomoc potrzebującym dzieciom, a nie na spłacenie długu za wycieczkę. Ksiądz odsyła Zbyszka do Wandy. Ale Zbyszek woli raczej znaleźć dodatkową pracę, niż prosić Wandę o pieniądze. To byłaby dla niego plama na honorze. Wanda, zaniepokojona problemami finansowymi Zbyszka, sprawdza ile mogła go kosztować zagraniczna wycieczka. Nie chce mu jednak na razie pomagać. Uważa, że warto mu dać szansę, aby sam poradził sobie z trudną sytuacją. Hanka pracuje za barem i całkiem dobrze sobie radzi. Nie jest to jednak szczyt jej marzeń. Inaczej wyobrażała sobie swoje życie. Wala jest podekscytowana telefonem od Patryka, młodego niewidomego pianisty. Patryk będzie brał udział w konkursie pianistycznym w podwarszawskim Konstancinie. Chłopak potrzebuje jej wsparcia.
Józefina obawia się, że nie poradzi sobie z pracą w restauracji pod nieobecność Wali. Wszyscy wiedzą, że gospodyni księdza świetnie gotuje, ale specjalizuje się raczej w tradycyjnej kuchni polskiej, a włoskie "wynalazki" są jej obce. Nie zamierza się jednak poddać, w końcu człowiek uczy się przez całe życie. Jeden z domków letniskowych w ośrodku nad Bystrawą został zdemolowany. Osa chce powiadomić policję, ale Jurek woli załatwić to po swojemu. Osa jest przekonany, że to znajomi Irki zniszczyli domek i że to ona ich nasłała. Skoro Jurek nie chce zwrócić się z tym do policji, Osa prosi brata o pomoc. Janusz jest trochę rozbawiony prośbą brata i nawet kpi z niego, ale obiecuje mu, że załatwi sprawę po swojemu. Irka nie wie, jak pozbyć się Informatyka, który zaczął się wtrącać w jej życie prywatne. Jej koleżanka Kama radzi jej wziąć się w końcu w garść i zdecydować się, czego tak naprawdę chce od życia, nawet jeśli oznaczałoby to powrót do Tulczyna czy ucieczkę z Warszawy.
Podczas gdy Józefina pomaga w restauracji pod nieobecność Wali, księża muszą sobie radzić w kuchni sami. Okazuje się, że wikary nie ma pojęcia o gotowaniu. Tymczasem Józefina potrzebuje pomocy. Nie wie, jak przyrządzać owoce morza. Jest jednak przekonana, że jakoś sobie poradzi z tym wyzwaniem. Zarzeka się, że gotować w restauracji może, ale za barem nie stanie. Dzieje się jednak inaczej: kiedy Hania zostaje pilnie wezwana do domu, Józefina nie ma innego wyjścia. Ale, ku niezadowoleniu gości, nie sprzedaje alkoholu, bo nie chce przykładać ręki do szerzenia pijaństwa w Tulczynie. Przed konkursem Patryk denerwuje się, nie ma apetytu i zachowuje się dziwnie. Siostra Felicja tłumaczy zaniepokojonej Wali, że ten konkurs jest dla niego bardzo ważny, ponieważ ważą się jego losy. Wala uspokaja Patryka, tłumacząc, że Henryk nie stawiał mu ultimatum, obiecując mu pomoc w zamian za wygranie konkursu, chciał go tylko bardziej zmotywować. Jurek denerwuje się swoją sytuacją materialną.
Patryk przeszedł do kolejnego etapu konkursu. Wala bardzo się wzrusza jego grą. Podczas koncertu ucina sobie pogawędkę z matką innego bardzo zdolnego chłopca, Krystiana. Dowiaduje się od niej, że trzeba ogromnych nakładów pieniędzy i dużo pracy, aby zostać prawdziwym pianistą. Kobieta jest bardzo wymagająca wobec swojego syna, co nie podoba się Wali. Okazuje się, że Krystian cierpi z powodu nacisków matki i od dawna nie odczuwa przyjemności z gry. Patryk rozmawia z nim i nakłania, żeby bawił się muzyką. Wala poprzedniego dnia posprzeczała się z Henrykiem o to, że zestresował chłopaka swoją obietnicą. Henryk zamierza pomóc chłopcu w karierze muzycznej bez względu na to, które miejsce zajmie w konkursie. Joanna przypadkiem dowiaduje się, że jej mąż poprosił Tracza o pomoc dla Jurka. Jest na niego wściekła, że ukrył to przed nią i zamiast zgłosić sprawę policji wolał załatwił ją z pomocą swojego brata przestępcy. Osa nie zamierza się przed nią tłumaczyć z kontaktów z własnym bratem.
Na plebanii zjawia się listonoszka, która została ponownie przyjęta do pracy. Nikt nie chciał przejąć jej obowiązków, dostając za to 300 złotych. Listonoszka opowiada proboszczowi o swoich samotnych wieczorach i tęsknocie za miłością. Czując przyzwolenie, księdza postanawia poszukać nowego narzeczonego, tym razem w Nałęczowie. Przed wyjściem daje wikaremu przesyłkę. W przesyłce jest fragment sutanny Jana Pawła II. Proboszcz jest pewien, że fałszywy, bo na relikwii nie ma stempla. Wikary chce jednak dotrzeć do nadawcy, który - sądząc z adresu - przebywa w Domu Opieki w Starej Wiośnie. Kasia przynosi radosną wiadomość: Patryk doszedł do finału konkursu pianistycznego. Wala towarzyszy Patrykowi podczas tego wydarzenia. Jest podwójnie szczęśliwa, bo wszyscy biorą ją za jego matkę. Felicja obawia się, że chłopak może za bardzo przyzwyczaić się do Wali Patryk dużo czasu spędza z nowym kolegą.
Wikary jedzie do Starej Wiosny, aby wyjaśnić sprawę przesyłki z pamiątką po Janie Pawle II. Ksiądz Adam jest zdziwiony, widząc na opakowaniu przesyłki nazwisko najbardziej religijnej pensjonariuszki. Pani Jadzia pokazuje im małe pudełeczko z kawałkiem materii z sutanny. Okazuje się, że to nie Jadzia sprzedaje fragmenty sutanny, lecz tylko udostępniła komuś swój adres. Nazwiska faktycznego nadawcy nie może wyjawić, bo złożyła przysięgę. Kasia zastępuje Walę w obowiązkach domowych i robi Henrykowi kanapki do pracy. Rozmawiają o Patryku. Henryk uważa, ze najważniejsze jest dążenie do celu, walka ze sobą, która sama w sobie już jest zwycięstwem. Patryk denerwuje się, czekając na wyniki konkursu. Krystian jest pewien, że dla niego udział w konkursie już się skończył. Ma dosyć swojego dotychczasowego życia. Ku zaskoczeniu Wali i siostry Felicji, chciałby pomieszkać trochę w domu dziecka. Felicja próbuje przekonać, jak bezsensowne jest to, co mówi.
Józefina jest oburzona wykorzystywaniem kultu Jana Pawła II do zbijania majątku. Wikary wie, że handlująca relikwiami pensjonariuszka Starej Wiosny jest tylko narzędziem w czyichś rękach. Jest przekonany, że tę zagadkę uda mu się rozwiązać. Pani Jadzia nie chce jednak wyjawić tajemnicy. Opowiada mu, jak ów tajemniczy handlarz wszedł w posiadanie sutanny. Rozmowę przerywa wejście palacza pracującego w domu opieki. Okazuje się, że to on jest właśnie tą poszukiwaną osobą. Wikary rozpoznaje w nim człowieka, który podawał się za księdza. Mężczyzna zapewnia o swojej uczciwości, jednak pewien szczegół przemawia na jego niekorzyść: guzik na skrawku sutanny jest przyszyty maszynowo. Palacz przyznaje się do winy, ale oczekuje, że wikary mu wybaczy. Ksiądz oświadcza mu, że powinni mu wybaczyć wszyscy oszukani. Kasia chce uczcić wygraną Patryka w konkursie pianistycznym. Postanawia urządzić na jego cześć przyjęcie powitalne w gospodzie.
Wikary jest dumny z siebie, że udało mu się odnaleźć oszusta. Proboszcz obawia się, że pani Jadzia może takiej prawdy nie znieść. Ksiądz Adam przeprowadza z nią rozmowę. Jadzia jest przekonana o cudownych właściwościach strzępka sutanny. Dowodem na to jest poprawiający się jej stan zdrowia. Patryk szykuje się do wyjazdu z Tulczyna. Dziękując za motywowanie go do walki, daje Henrykowi swój dyplom. Przeprasza też, że zajął trzecie miejsce. Henryk zapewnia chłopaka, że jest z niego bardzo dumny. Palacz chce zmazać swoją winę. Nie może jednak zgłosić się na policję, jak radził mu wikary. Oddaje księdzu Adamowi wszystkie zarobione na oszustwie pieniądze. Chce tylko uchronić swojego syna przed wstydem i kolejną tułaczką. Palacz jest przekonany, że czynił dobro. Dzięki niemu wiele osób jest szczęśliwszych. Zanim opuści Stara Wiosnę, chce wszystko wyjaśnić pani Jadzi, ale nie ma odwagi. Tłumaczy jej jedynie, że wyjeżdża do chorej siostry.
Henryk nie wie, czy zgodzić się na adopcję Patryka. Szuka rady u proboszcza. Wala bardzo chce przyjąć chłopca do rodziny. Henryk wciąż ma jednak pewne wątpliwości. Zastanawia się, czy potrafią stworzyć rodzinę. Proboszcz jest dobrej myśli. Jurek jest wdzięczny Osie i Traczowi za pomoc w rozwiązaniu problemu przestępców z Warszawy. Osa zastanawia się, co stanie się z ośrodkiem, kiedy Iza otrzyma część majątku Jurka. Obawia się też o swoje małżeństwo. Od czasu interwencji Tracza w sprawy rozwodowo - majątkowe Jurka, Joanna nie chce rozmawiać z Osą. Wala przygotowuje catering. Hania chce wrócić wcześniej do domu, bo mały Tosio jest chory. Wala z przyjemnością wysłuchuje narzekań Hani, która opowiada o dziecięcych psotach. Jej właśnie tego brakuje w życiu. Hania dowiaduje się, że Tosio musi mieć zrobione EKG. Jedzie do przychodni, by dowiedzieć się czegoś więcej. Konrad informuje Hanię, że jej dziecko może mieć ubytek w sercu - tzw. VSD.
Gosia i Hania są przerażone, że mały Tosio jest chory na serce. Dokładne badanie serca ma się odbyć za 3 tygodnie. Na razie kobiety szukają pocieszenia u proboszcza i chcą dać datek na mszę w intencji zdrowia dziecka. Proboszcz jest zdziwiony i zirytowany faktem, że lekarz nie dał im żadnych wskazówek, jak postępować z chorym dzieckiem. Chcąc pomóc, dzwoni do Blumentala. Józek przegląda w Internecie strony dotyczące VSD - schorzenia, na które cierpi jego dziecko. Piotr, nieświadom dramatu, próbuje go zagadywać, ale Józek go nie słucha. Piotr chce poprosić o pomoc Basię, jednak Józek nie zamierza czekać. Pragnie natychmiast się dowiedzieć, co faktycznie dolega synkowi. Piotr zostaje sam w komisariacie. Osa nie może zrozumieć, dlaczego Joanna rzuciła pracę w policji. Tymczasem Joanna nie pojmuje, czemu jej mąż, chcąc pomóc Jurkowi w rozwiązaniu problemów z warszawskimi gangsterami, poprosił o pomoc swojego brata, a nie ją, policjantkę. Osa obiecuje, że już nigdy nie będzie szukał.
Joanna jest zadowolona, że wróciła do pracy. Tymczasem Józek jest jeszcze nietrzeźwy po wczorajszym świętowaniu wyzdrowienia małego Tosia. Piotr jest oburzony, słysząc, w jaki sposób Józek wymusił wykonanie badania. Hania nie może zrozumieć jak lekarz mógł, bez dokładnego badania, wydać wyrok na Tosia. Chce ukarać pseudospecjalistę. Tosiek jednak powstrzymuje wzburzoną kobietę przed popełnieniem jakiegoś głupstwa. Proboszcz proponuje Blumentalowi i Barbarze otworzenie nowej przychodni w dawnym domu Kacpra i Wiki. Barbara boi się zaryzykować całego swojego majątku i wynajduje coraz to nowe przeszkody i utrudnienia. W końcu decyduje się na podjęcie pracy w hrubielowskim szpitalu. Wszyscy są rozczarowani jej decyzją, ale rozumieją jej obawy Piotr martwi się o swoją córkę Karolinę. Dziewczyna cierpi, bo nie ma szans na spotkanie z Białorusinem Janką. Piotr, chociaż nie akceptował ich związku, wolałby teraz, żeby Janka był w Polsce. Zarówno Karolina, jak i Janka ciężko znoszą rozłąkę.
Janka wbrew woli ojca przyjeżdża do Karoliny do Lublina. Dzięki pomocy swojej matki chłopak odzyskał paszport zarekwirowany wcześniej przez ojca. Rodzice Karoliny nie są zadowoleni z sytuacji, w jakiej znalazła się ich córka, jednak Barbara stara się ją zrozumieć. Pod nieobecność Uli, współlokatorki Karoliny, młodzi spędzają razem czas w lubelskim akademiku. Karolina obawia się jednak, że ich miłość nie będzie trwała wiecznie. Janka chce, by jak najszybciej wzięli ślub, choćby tylko cywilny. W ten sposób odbierze swojemu ojcu argumenty przemawiające za jego powrotem na Białoruś. Witalij, ojciec Janki, jest wściekły na wieść o wyjeździe syna. Uważa, że nieodpowiedzialny chłopak sprowadzi na ich rodzinę poważne kłopoty. Trudno jest mu również zrozumieć, dlaczego żona pomogła synowi w ucieczce z kraju w tajemnicy przed nim. Witalij obawia się, że jego rodzina się rozpadnie, dlatego zamierza ściągnąć Jankę z powrotem na Białoruś. Józek prowadzi śledztwo w sprawie doktora Konrada.
Janka jest przestraszony wiadomością, że jego ojciec zamierza przyjechać po niego do Polski. Jego ojciec wszystko co ma, zawdzięcza państwu. Na Białorusi ucieczka z kraju jest uważana za przestępstwo, dlatego Witalijowi tak bardzo zależy na powrocie syna do domu. Ponieważ Witalij czuje się odpowiedzialny za członków swojej rodziny, uważa, że dla jej dobra Janka powinien wrócić do domu. Piotr obawia się, że Karolina i Janka pochopnie podjęli decyzję o byciu razem. Nie chciałby, żeby jego córka popełniła głupstwo, którego będzie żałowała do końca życia i nie rozumie, dlaczego Karolina tak się spieszy, by stanąć na ślubnym kobiercu z chłopakiem, którego ledwo zna. Józek opowiada proboszczowi o pomyłce doktora Konrada. Ksiądz przyznaje, że słyszał już o wielu podobnych przypadkach. Jego parafianie często przychodzą do niego z tego typu sprawami. Dlatego też doktor Blumental i Barbara myślą o założeniu własnego, konkurencyjnego ośrodka zdrowia.
Józefinie nie podoba się, że jej wnuczka zamierza wziąć jedynie ślub cywilny, a nie kościelny. Zamierza przekonać ją i Jankę, że popełniają błąd. Prosi proboszcza o pomoc. Ten nie zamierza ich do niczego zmuszać, ponieważ uważa, że najważniejszy jest fakt, że się kochają. Karolina i Janka nocowali w domu Piotra i Barbary. Piotr nie jest zadowolony, że młodzi spędzili tę noc razem. Janka obawia się, że nie zostanie zaakceptowany przez rodzinę swojej narzeczonej. Witalij zaplanował już swoją podróż do Polski. Jednak nie zamierza jechać tam sam. Zaprosił na spotkanie Aleksa. Ten przyjeżdża do Witalija i pokazuje mu plik zdjęć Janki zrobionych podczas studenckich demonstracji w obronie demokracji. Aleks obiecuje Witalijowi swoją pomoc w ściągnięciu Janki do kraju i powstrzymaniu jego demokratycznych zapędów. Witalij obawia się jednak, że jeśli syn dowie się, że jego własny ojciec chce go ściągnąć do kraju, to znienawidzi go do końca życia.
Grzybowa jest zaniepokojona przedłużającą się nieobecnością Krystyny w Tulczynie. Ludzie plotkują, że siostra proboszcza wdała się w jakiś romans i już nie wróci do miasteczka. Proboszcz rozwiewa jej niepokoje. Grzybowa podejrzewa jednak, że powodem przedłużającej się pielgrzymki jest być może grzech, który popełniła Krystyna. Proboszcz ucina nieprzyjemną rozmowę. Tymczasem na plebanię przychodzi piekarz Robert. Józefina jest zdziwiona jego serdecznym powitaniem z Grzybową, która popisuje się przed Robertem, jak ważną funkcję pełni w radzie parafialnej. Robert przedstawia proboszczowi sprawę, z którą do niego przyszedł. Chce oddawać chleb, którego nie uda mu się sprzedać w ciągu dnia. Nie może jednak robić tego oficjalnie, bo przepisy wymagają wtedy od niego płacenia podatku od darowizny. Inni piekarze niesprzedane pieczywo wyrzucają i Robert tez zamierza tak robić. Proboszcz chce tylko wiedzieć, gdzie ten chleb będzie wyrzucany.
Józek zbiera podpisy pod deklaracjami wyboru lekarza pierwszego kontaktu. Piotr jest przeciwny takiemu działaniu. Józek jednak po historii z błędną diagnozą lekarzy z ośrodka nie zamierza zaniechać takiej działalności. Proboszcza odwiedza jedna z parafianek. Ona też dostała do podpisu deklarację wyboru lekarza. Kobieta ma pewne opory, boi się konsekwencji swojego działania w wypadku plajty nowego ośrodka zdrowia. Czy doktor Beata nadal będzie ją chciała ją wtedy leczyć? Proboszcz przekonuje ją do podjęcia decyzji. Doktor Beata już wie o powstawaniu nowego ośrodka zdrowia. Jest zaniepokojona, że część pacjentów odejdzie do doktora Blumentala. Konrad bagatelizuje zagrożenie, jednak Beata chce zniszczyć konkurencję. Konrad podsuwa jej pomysł przeprowadzenia kilku akcji promocyjnych, wprowadzenie wspólnie z hurtownią leków promocyjnych cen na niektóre specyfiki. Konrad przewiduje zmniejszenie zysków, ale nie przewiduje upadku ich lecznicy. W komisariacie pojawia się Witalij.
Piotr leczy kaca po wieczornym spotkaniu z Witalijem, który jest ujęty polską gościnnością. Zapowiada swój wyjazd na Białoruś i oczekuje, że syn będzie mu towarzyszył. Okazuje się jednak, że dla Janki ważniejsze są nie - jak sądzi Barbara - studia w Polsce, ale ślub kościelny z Karoliną. Decyzja młodych o ślubie kościelnym zaskakuje i Witalija, i Barbarę. Również Józefina i proboszcz nie kryją zdziwienia. Zaskoczenie jest tym większe, że Janka jest zdeklarowanym ateistą. Witalij wypytuje Barbarę o zasady działania jej przyszłego ośrodka zdrowia. Jest przekonany, że gonitwa za zyskiem przesłoni walkę o dobro pacjenta. Trwają przygotowania do uroczystości pierwszej komunii. Próby śpiewu prowadzi siostra Tekla. Obserwuje to samotnie siedząca kobieta. Wikary jest przekonany, że to jedna z matek zawstydzonych pomyłkami swego śpiewającego dziecka. Kobieta jest wzburzona, bo to nie ona wstydzi się swojego dziecka, tylko Kościół.
Proboszcz niepokoi się sprawą niedopuszczenia do pierwszej komunii dziecka z zespołem Downa. Chce poznać powód, dla którego ksiądz Zygmunt podjął taką decyzję. Ksiądz Zygmunt jest zaskoczony niespodziewaną wizytą księdza dziekana. Opowiada mu o wprowadzonych w czyn zaleceniach dotyczących przebiegu pierwszej komunii. Okazuje się, że ksiądz Zygmunt boi się kłopotów związanych z dopuszczeniem niepełnosprawnego chłopca do sakramentu. Uległ presji innych rodziców, którzy nie zgadzają się na jego uczestnictwo w uroczystości. Ksiądz Zygmunt wraz z proboszczem odwiedzają niepełnosprawnego Janka, ale chłopiec nie chce rozmawiać z księdzem Zygmuntem. Do komunii pragnie przystąpić wtedy, gdy będzie jej udzielać proboszcz Antoni. Po sprzeczce z Piotrem na tematy polityczne Witalij przeniósł się do gospody. Tutaj spotyka się z Nowackim, który gratuluje mu podjętej decyzji. Jest przekonany, że Witalij uzyskał azyl polityczny. Do gospody wchodzi Karolina, chce porozmawiać z Witalijem.
Proboszcz cały czas myśli o księdzu Zygmuncie, który nie chciał udzielić pierwszej komunii niepełnosprawnemu chłopcu. Zastanawia go przenikliwość dziecka, które zauważyło, że ksiądz Zygmunt przyszedł do niego bez Boga. Zygmuntowi sprawa Jasia też nie daje spokoju. Chciałby naprawić popełniony błąd i doprowadzić chore dziecko do sakramentu. Proboszcz radzi mu, aby spytał Jasia, czy on tego chce. Matka chłopca przyjmuje księdza dość oschle. Duchowny podczas rozmowy z Jasiem prosi go o wybaczenie grzechu. Chłopiec początkowo nie reaguje na żarliwe tłumaczenia księdza, jednak słucha go z zaciekawieniem. W końcu zgadza się na przyjęcie komunii w parafii księdza Zygmunta. Karolina i Janka szykują się do wyjazdu do Lublina. Witalij po cichu i nie żegnany przez nikogo wyjechał do Mińska. Janka jest pewien, że jego ojciec nie zmieni swoich poglądów. Na zawsze zostanie białoruskim aparatczykiem. Witalij opowiada żonie o spotkaniu z synem.
Babcia Józia nie rozumie jak ksiądz Zygmunt może zawracać głowę proboszczowi. Nie wie, że ksiądz zrozumiał swój błąd i pozwoli przystąpić Jasiowi do Pierwszej Komunii Świętej. Barbara i Blumental oglądają dom Róży. Chcą w nim otworzyć ośrodek zdrowia. Niespodziewanie z łazienki wychodzi Jurek, który jest w samej bieliźnie. Sytuacja jest niezręczna. Barbara i Blumental szybko wycofują się. Róża tłumaczy Jurkowi, że musi wynająć dom. Dzieci na próbie śpiewają komunijne pieśni. Kiedy wchodzi Jaś z mamą, nie chcą dalej śpiewać. Ksiądz Zygmunt próbuje wytłumaczyć przybyłym, że nie przeszkadza im obecność Jasia, ale jego mamy. Róża jest ciekawa, czy Jurek i Irka jeszcze się pogodzą. Jurek nie może darować Irce, że ta chce mu zabrać ośrodek. Irka i Kama rozmawiają o rozwodzie. Kamila martwi się o koleżankę. Irka nie chce już walczyć o ośrodek, ma wszystkiego dosyć. Blumental spotyka się z Renatą w restauracji, proponuje jej pracę.
Grzybowa wymienia tacowe, kiedy proboszcz wchodzi do kuchni z wieściami o Krystynie. Grzybowa zarzuca jej, że zostawiła dziecko. Nie widzi w czynie Krystyny nic dobrego. Twierdzi, że w Tulczynie też można się modlić. Krystyna i Jola podziwiają Jasną Górę. Jola wpada w euforię, a Krystyna marzy o odpoczynku. Jola myśli o przyszłości. Nowe życie przecież można zacząć w każdym miejscu, nawet w Tulczynie. Krystyna jest sceptyczna. Jola bierze słowa przyjaciółki do siebie. Czy nie jest dość atrakcyjna? Wpada na pomysł, że muszą pójść do fryzjera. Grzybowa uważa, że Tulczyn mógłby stać się celem pielgrzymek. Proboszcz jest sceptycznie nastawiony do tego pomysłu. Jurek jedzie na spotkanie z detektywem do Lublina. Chce udowodnić winę Irce. Poszukuje świadków. Osa nie wie, czy to dobry pomysł. Jurek nie ma wyboru, nie chce w to mieszać rodziny, Osa również nie chce zeznawać. Jurek wyjaśnia detektywowi, jaki ma problem. Ten pokazuje mu ofertę biura oraz cennik.
Wszyscy szykują się na powitanie Krystyny. Kasia chce z tej okazji udekorować gospodę. Krystyna i Jola wracają do domu autobusem z pielgrzymami. Joli nie podoba się, że wszyscy cały czas śpiewają. Krystyna chce spać; nie ma ochoty dyskutować z koleżanką. Jola jest poirytowania i znajduje nowe towarzystwo. Jurek opowiada Osie o swojej wizycie u detektywa. Musiał powiedzieć wszystko, co wie o Irce, o jej karierze itd. Teraz nie ma odwrotu, detektyw już ją śledzi. Irka odbiera od detektywa Jacka zamówienie. Ten stara się być dla niej miły. Informatyk patrzy podejrzliwie na całą sytuację. Jak tylko pojawia się Irka, klepie ją w tyłek. Detektywowi udaje się zrobić zdjęcie. Jola rozmawia z panią Czesią. Określa pielgrzymkę jako zwykłą wycieczkę turystyczno - krajoznawczą. Mówi, jaka była dzielna. Zanudza poirytowaną Czesię. Jacek udaje, że skądś zna Irkę. Czy to nie ona jest tą modelką z billboardów? Irka przyznaje, że tak. Jacek chce jeszcze wiedzieć, dlaczego pracuje jako kelnerka.
Jurek pokazuje Osie materiały zebrane przez detektywa, mężczyzna podejrzewa, że Jacek jest gangsterem. Krystyna rozmawia z Walą o przyszłości Joli. Irka wspomina czasy, gdy była twarzą firmy. Postanawia spróbować sił w reklamie kosmetyków. Jurek, chcąc zapomnieć o żonie, jedzie wraz z Osą do "Casablanki". Irka nie dostaje się na casting, zrozpaczona sięga po narkotyki.
Probosz i Antek rozmawiają o św. Andrzeju Boboli, oceniają, że była kontrowersyjna postać. Jurek budzi się w pokoju Samanty, kobieta mówi mu, że między nimi do niczego nie doszło, jednak żąda zapłaty. Detektyw szuka Jurka w ośrodku, jest zły, że jego klient nie dba o reputację. Przekazuje mu informacje o powiązaniach Irki z narkotykami. Grzybowa proponuje, by w sklepie sprzedawać reprodukcje obrazu Matki Boskiej Honiatyckiej.
Samanta, dziewczyna z agencji "Casablanca", przebywa w ośrodku nad Bystrawą razem z klientem. Osa i Jurek nie wiedzą, jak długo będzie trwała taka sytuacja. Irka w rozmowie z Kamą mówi, że czuje się osaczona przez informatyka. Nie wie, czy powinna zgodzić się na jego propozycję. Grzybowej nie podoba się nieudolnie namalowana przez jej męża Matka Boska Honiatycka. Joanna zauważa na policzku Osy ślady pomadki. Mężczyzna opowiada jej o tym, co dzieje się w ośrodku. Joanna twierdzi, że sprawą powinna zająć się policja.
Jurek w rozmowie z Osą przyznaje, że nie ufa Jackowi, obawia się, że detektyw go oszukuje. Donek radzi Irce, żeby wróciła do Tulczyna. Dziewczyna obawia się jednak, że informatyk ją tam znajdzie. Joanna przyjeżdża służbowo do ośrodka wypoczynkowego. Osa przyznaje się Jurkowi, że wszystko powiedział żonie. Policjantka prosi klienta Samanty o dokumenty i przesłuchuje go, mężczyzna pośpiesznie odjeżdża. Informatyk przyjeżdża do Irki do pracy.
Jacek przedstawia Jurkowi materiał, który nagrał. Jurek jest zaszokowany tym, co słyszy, nie może uwierzyć, że Irka go kocha. Grzybowa rozmawia z proboszczem o procesji Bożego Ciała. Okazuje się jednak, że obrazem Matki Boskiej Honiatyckiej zajmuje się Borosiukowa. Irka mówi Kamie, że nie wróci do "Stalowej Magnolii". Kamila obawia się, że przyjaciółka uzależniła się od narkotyków. Jurek razem z Tośkiem piją wódkę i rozmawiają Irce. Tymczasem dziewczyna jedzie z informatykiem na imprezę.
Jurek trafia do aresztu i, błaga Józka, by go wypuścił. Nie jest to możliwe, gdyż mężczyzna złamał zbyt wiele przepisów. Grzybowa odwiedza proboszcza i twierdzi, że stał się cud. Zdenerwowany Jurek opowiada policjantowi wszystko, co wie o Irce. Mówi mu, że pragnie ratować żonę. Tymczasem Irka budzi się na dworcowej ławce.
Piotr zwraca uwagę Jóźkowi, że złamał prawo, wypuszczając Jurka. W komisariacie zjawia się Grzybowa, która oświadcza, że widziała, że pijany Jurek uszkodził obraz Matki Boskiej Honiatyckiej. Komendant mówi jej, że zawiadomienie musi złożyć proboszcz. Do Tulczyna przyjeżdża informatyk i jego kolega. Mężczyźni napadają na Jurka i Irkę. Józek ratuje zaatakowanych.
Brak narkotyków powoduje u Irki rozdrażnienie potęgowane przez strach przed informatykiem. Jurek prosi Barbarę o pomoc. Ta od razu rozpoznaje objawy, proponuje Irce kuracje detoksykacyjną. Kobieta nie zgadza się. Józek przychodzi do restauracji na spotkanie z Blumentalem i Barbarą. Zamiast lekarzy zastaje Machejkę, Nowackiego i Martyniuka, którzy gratulują mu akcji w domu Jurka i chcą poznać szczegóły.
Osa przychodzi do Jurka skonsultować sprawy ośrodka. Mężczyzna jest jednak zbyt skoncentrowany na opiece nad żoną i nie ma czasu zajmować się ośrodkiem. Beata rozmawia z Renatą o doktorze Blumentalu. Sugeruje, by kobieta, która ma rozpocząć pracę w nowej przychodni, została jej informatorką. Irka rozmawia z proboszczem. Opowiada mu o sytuacji, w której się znalazła. Tymczasem Renata mówi doktorowi Blumentalowi o propozycji Beaty. Irka idzie do dilera.
Proboszcz przegląda strony internetowe o uzależnieniach. Razem z Antkiem zastanawiają się, jak pomóc Irce. Tymczasem dziewczyna ma pretensje do Jurka, że ten pilnuje jej na każdym kroku. Mężczyzna stara się przekonać ją, że robi to dla jej dobra. Blumental opowiada Barbarze o intrydze Beaty. Renata wyjaśnia im, na czym polegają nieuczciwe działania z receptami. Rozmowę Irki i Jurka nad Bystrawą przerywa przyjazd Kamy. Barbara postanawia porozmawiać z mężem o ośrodku.
Józek jest zaskoczony, że komendant przyszedł tak wcześnie do pracy. Piotr ucina domysły policjanta i mówi o podejrzeniach dotyczących fałszowania recept. Barbara i Blumental proszą Renatę o współpracę. Jurek i Osa szukają Irki. Gdy ją znajdują, okazuje się, że dziewczyna jest pod wpływem narkotyków. Józek przekonuje Renatę, by nie rezygnowała jeszcze z pracy u Beaty i Konrada. Prosi pielęgniarkę, by pomogła mu w śledztwie, kopiując karty pacjentów. Zdenerwowany Jurek bierze garść tabletek przyniesionych przez żonę.
Osa zawiadamia Tośka o stanie Jurka. Irka cały czas czuwa przy mężu. Józek sprawdza w Internecie leki przepisywane przez Beatę. Stara się dowiedzieć od Wnukowej, jakie leki zażywa. Kobieta jest oburzona tymi pytaniami. Jagoda dowiedziała się od Sandry o stanie Jurka. Jedzie do szpitala i spotyka tam Irkę, którą oskarża o usiłowanie zabicia męża.
Jagoda opowiada Sandrze, że cały weekend była z Jurkiem w szpitalu. Józek powiadamia Joannę o prowadzonym śledztwie. Musi ukrywać się przed Piotrem. Policjantka wypytuje Jurka o żonę. Józek rozmawia z Grzybem na temat zażywanych lekarstw. Martyniuk prosi Beatę o pokazanie kart pacjentów. Lekarka jest zdenerwowana. Proboszcz w rozmowie z Jurkiem tłumaczy, że Irka jest na odwyku. Niestety, nie może podać jej adresu.
Jurek modli się w kościele. Mieszkańcy plebanii rozmawiają o Irce i Jurku. Renata zwierza się proboszczowi. Józek mówi Joannie, że ludzie boją się skarżyć na doktorów. Komendant zauważa karty pacjentów. Józek odwiedza Jurka i Osę. Ma ze sobą trzy butelki wina. Piotr stara się przeprosić Barbarę. Lekarka przegląda karty pacjentów. Jest zdziwiona kiedy dostrzega, jakie lekarstwa zostały przepisane Martyniukowi. Jej zdaniem kierownik przychodni prowadzi nielegalną działalność.
Siostra zakonna próbuje rozmawiać z Irką. Beata i Konrad podejrzewają Renatę o wynoszenie informacji. Pielęgniarka chce się zwolnić z pracy. Prosi proboszcza, żeby pomógł jej znaleźć posadę. Irka ma pierwszą sesję z zakonnikiem psychologiem. Kobieta nie ma ochoty na zwierzanie się ze swoich problemów. Józek wypytuje Martyniuka o lekarstwa. Mężczyzna nie chce współpracować z policjantem.
Józek odtwarza Piotrowi i Joannie nagranie Martyniuka. Jest przekonany, że ma wystarczające dowody dla prokuratury. Konrad i Beata idą na posterunek złożyć zeznania przeciwko Rencie. Kobieta rozmawia z proboszczem na temat pracy w domu opieki. Na plebanię przyjeżdża ksiądz Johnson. Prosi proboszcza o rozmowę. Opowiada o trudach i problemach, które ma w związku z nową sytuacją. Józek i Piotr zaskakują Konrada i Dorotę podczas próby spalenia kart. Aresztują ich na gorącym uczynku.
Józek chce uczcić swój sukces w towarzystwie Osy i Jurka. Irka jest rozdrażniona. Zakonnica znajduje dla niej zajęcie. Grzybowa wypytuję o księdza Johnsona. Duchowny przyznaje proboszczowi, że chce pracować w Polsce, żeby być blisko rodziny. Jurek domaga się adresu żony. Irka spotyka dawną koleżankę Ankę. Nie rozumie, dlaczego kobieta jest taka agresywna. Zastanawia się nad ucieczką z klasztoru. Proboszcz ostrzega Jurka, że może wszystko zepsuć. Namawia, żeby uwierzył we własną żonę.
Czesio chce zamówić mszę świętą w intencji piłkarzy. Proboszcz odmawia. Klienci z pieśnią na ustach opuszczają restaurację. Jola chciałaby do nich dołączyć. Krystyna ją zatrzymuje. Kaśka Machejkowa przychodzi do księdza Antoniego poruszona sytuacją księdza Johnsona. Martwi się o to, czy może on być jednocześnie dobrym ojcem i księdzem. Proboszczowi trudno to sobie wyobrazić. Johnson spaceruje z synem. Jacuś prosi go o pójście na wywiadówkę. Johnson waha się - jako ksiądz nie powinien chodzić na wywiadówki.
Proboszcz rozmawia w kościele z Johnsonem. Gdy dzwoni telefon komórkowy tego drugiego, duchowny nie odbiera. Jacek jest smutny. Danuta domyśla się, do kogo dzwonił. Chłopiec chce wiedzieć, dlaczego kłócili się poprzedniego dnia. Danuta z początku nie chce nic mówić, ale w końcu wyznaje mu prawdę. Nie chce się zgodzić, żeby Johnson przeniósł się do Polski. Duchowny podjął już decyzję o wyjeździe do Londynu. Proboszcz stara się to zrozumieć. Johnson wie, że chęć bycia blisko kochanych osób mogłaby zniszczyć ich wszystkich.
Kaśka Machejkowa prosi o mszę świętą w intencji Jacusia. W wyniku wypadku chłopiec ma wstrząśnienie mózgu. Johnson i Danuta są w szpitalu przy Jacusiu. Chłopiec jest z tego powodu szczęśliwy. Lekarzowi, który do niego przyszedł, z dumą mówi, że Danuta i Johnson to jego rodzice. Karolina ogląda suknie ślubne w katalogu. Nie może niczego dla siebie znaleźć. Barbara proponuje jej swoją szczęśliwą sukienkę. Jacek musi zostać kilka dni w szpitalu na obserwacji. Prosi rodziców o chwilę samotności i każe im iść na śniadanie.
Karolina prosi jednak mamę o jej suknię ślubną, ale nadal ma problem z wyborem kreacji. Suknia Barbary już się nie nadaje. Janka znalazł pomoc dla Wiktora. To ktoś z Wolnej Białorusi. Wiktor chce wiedzieć, kto mu pomaga. Karolina prosi Borosiukową o pomoc. Borosiukowa początkowo jest przerażona, ponieważ został tylko tydzień. Po chwili jednak wpada na pomysł. Ma koncepcję sukienki. Karolina ma do Borosiukowej pełne zaufanie. Wiktor opowiada o Białorusi. Ma pretensje do kolegi, że ten nie chce wracać do kraju.
Barbara przychodzi do Józefiny w sprawie ślubu. Mówi matce, że nie wiadomo, czy rodzice Janki będą na ślubie. Olga napomina syna przez telefon, żeby był ostrożny. Nagle wchodzi Witalij, który nie chce jechać na ślub syna. Żona kłóci się z mężem. Janka mówi Wiktorowi o konflikcie z ojcem. Józefina i Barbara wspominają dawne czasy. Karolina wybiera w sklepie bieliznę na noc poślubną. Spotyka Marcina, który opowiada jej o sobie i o pobycie w Iraku. Podczas pełnienia służby wjechał na minę i był operowany.
Kaśka Machejkowa przychodzi do proboszcza z dobrymi wieściami. Jacuś już wyszedł ze szpitala. Danuta i Johnson są już w domu. Kobieta dowiaduje się musi iść do pracy. Johnson zapewnia, że sobie poradzi. Karolina i Janka czują się nieswojo, wiedząc, że Wiktor nocuje na plebanii. Henryk i Wala rozmawiają o prezencie ślubnym dla młodych. Rozmowa przeradza się w kłótnię. Wala zarzuca Henrykowi, że poświęca jej mało czasu, i zaczyna płakać. Proboszcz chce dowiedzieć się, dlaczego Wiktor tak szybko wyszedł z kuchni.
Jacek, Johnson i Danuta wspólnie jedzą śniadanie. Johnson nie może dłużej zostać. Jacek jest zły, pamięta, że przecież ojciec miał porozmawiać o swojej sytuacji z biskupem. Grzybowa liczy tacowe. Dziwi się, że pieniędzy jest tak mało. Ma nadzieję, że goście zaproszeni na ślub będą hojniejsi. Martwi się też o Karolinę, która wychodzi za mąż za ateistę. Józefina nie rozumie rodziców Janki, którzy nie chcą przyjechać na ślub syna ani poznać Karoliny. Olga pakuje torbę przed wyjazdem do Polski.
Karolina odwiedza babcię. Chce zabrać Wiktora do Hrubielowa, żeby załatwić różne sprawy. Józefina jest szczęśliwa, kiedy dowiaduje się, że matka Janki będzie na ślubie. Zaprasza wszystkich na rodzinny obiad. Osa jest przerażony widokiem Jurka. Uważa, że przyjaciel powinien odpuścić sobie stróżowanie. Jurek nie wyraża jednak zgody. Irka modli się w klasztorze. Anka zaczepia ją i podśmiewa się, że wkrótce dziewczyna zostanie zakonnicą. Irka wyjaśnia jej, że ma już męża. Anka chce wiedzieć, dlaczego nie są razem.
Olga jest zaskoczona nadmiarem pracy, którą Józefina musi codziennie wykonywać. Babcia zapewnia, że nie zawsze ma tylu gości. Wiktor zostaje sam w pokoju, gdzie Janka zostawił torbę. Podrzuca mu narkotyki i dzwoni do Aleksa. Jurek przychodzi do restauracji, gdzie Krystyna i Kasia dekorują salę na przyjęcie weselne. Jurek wspomina wieczór panieński Irki. Olga próbuje wymusić na Wiktorze przyznanie się do kontaktów z jej mężem. Zakonnica wypytuje Irkę o Ankę, która uciekła. Irka nie wiedziała o jej planach. Anka jest nad Bystrawą.
Wiktor śpi w łódce nad brzegiem Bystrawy. Aleks budzi go gwizdaniem. Chłopak wyjaśnia Aleksowi, dlaczego nie podrzucił Jance narkotyków. Aleks i Siergiej już mu jednak nie ufają. Boją się, że mógł ich wsypać. Siergiej wciąga Wiktora do wody. Józefina podaje Oldze, Antkowi i proboszczowi śniadanie. Wszyscy są w posępnych nastrojach. Przeżywają tajemnicze zniknięcie Wiktora. Karolina i Janka postanawiają przełożyć datę ślubu. Józefina nie może w to uwierzyć. Nie chce, żeby zmarnowało się jedzenie, które przygotowała.
Agata, Mateusz, Rafał, Kamil, Magda i Wiki wracają z wakacji do Hrubielowa. W pewnym momencie łapią gumę. Na leśnym parkingu Kamil zamawia karkówkę z grilla u Mulaka. Później nie chce zapłacić za zbyt twarde mięso i wzywa policję. Na parking przyjeżdża Józek. Podsuwa rozwiązanie, dzięki któremu Mulak nie będzie musiał odpowiadać za brak pozwolenia na prowadzenie punktu gastronomicznego. Konflikt zostaje zażegnany. Henio, syn Mulaka, nie może się jednak pogodzić z uległością ojca. Józefina bardzo się cieszy na przyjazd gości.
Barbara i Piotr chcą rozmawiać z Mateuszem o jego przyszłości. On jednak nie ma sprecyzowanych planów. Ucina rozmowę i wychodzi. Wiki odwiedza Jurka. Pyta go o Irkę. Mężczyzna nie wie, kiedy żona do niego wróci. Sama musi zdecydować, czy jest już gotowa. Jurek zastanawia się nad przyszłością ich małżeństwa. W klasztorze Irka bardzo przykłada się do pracy. Zakonnik zachęca ją do powrotu do męża i normalnego życia. Irka ma sporo wątpliwości. Siostry postanawiają nakłonić ją do podjęcia decyzji. Zakonnica ofiarowuje Irce habit nowicjuszki.
Wszyscy na plebanii są poruszeni zniknięciem listonoszki i emerytur, które miała roznieść. Wikary podejrzewa, że to sprawka Alfreda. Siostra Tekla przynosi znaleziony w kościelnej skarbonce list od listonoszki. Kobieta tłumaczy w nim swoje postępowanie. Wikary chce sprawę zgłosić na policję. Alfred i listonoszka spędzają noc w hotelu przy lotnisku. Gabrysia jest podekscytowana szykującą się zmianą w jej życiu. W tajemnicy przed Alfredem zamawia butelkę szampana do pokoju. Gdy chce dać kelnerowi napiwek, okazuje się, że jej pieniądze zniknęły.
Mieszkańcy plebanii wciąż nie mogą zrozumieć postępowania listonoszki. Ich rozważania przerywa wejście kobiety. Gabrysia opowiada o zauroczeniu Alfredem i o tym, jak odkryła, że Alfred jest oszustem. Obiecała, że wszyscy emeryci dostaną emerytury. Patryk próbuje uczyć Kasię gry na pianinie. Wala i Krystyna z radością obserwują młodych. Wala chciałaby jakoś pomóc chłopakowi. Ma tylko wątpliwości, czy Henryk zgodzi się na taką pomoc. Wala próbuje przekonać Henryka, że warto pomóc Patrykowi. Rozmowę przerywa wejście Kaśki Machejkowej.
Osa jest już po bierzmowaniu. Wybrał sobie imię Michał. Teraz on i Joanna mogą wziąć ślub kościelny. Uroczystość ma się odbyć w Wielkanoc. Narzeczeni rozpoczynają nauki przedmałżeńskie. Chcą uniknąć kontaktu z Michaliną, ale bezskutecznie. Kobieta wchodzi do kancelarii i pokazuje dwie teczki informacji o młodych. Chce sama przygotować Osę i Joannę do sakramentu małżeństwa. Przekonuje ich, że do dnia ślubu powinni mieszkać oddzielnie. Kaśka Machejkowa jest zła na wójta, że nie pozwala jej zająć się sprawą sfałszowanych zaświadczeń.
Tracz prosi, aby Celina przygotowała rodzinny obiad. Karol dzieli się z Januszem niepokojami związanymi z nielegalnym interesem, którym kieruje. Tracz nie chce się tym zajmować. Rumcajs zgłasza Januszowi, że została złapana podglądaczka. Kaśka z ukrycia obserwuje zakład utylizacji. Zostaje dostrzeżona przez ochroniarza. Próba ucieczki się nie udaje. Kaśka zostaje zamknięta w furgonetce i czeka do przyjazdu Karola. Mężczyzna chce się z nią dogadać. Proponuje jej 1000 euro premii. Kaśka z zainteresowaniem słucha tego, co mówi jej Karol.
Karol jest dobrej myśli o wynik negocjacji z Machejkową. Opowiada o tym Traczowi. Janusz jest jednak zły, że Kaśka ma mu odpowiedzieć telefonicznie. Kaśka próbuje uruchomić stary magnetofon. Machejko jest zaniepokojony walecznością żony. Martwi się, co będzie dalej. Kaśka postanawia włączyć męża do akcji. Ma on sfilmować całą sytuację kamerą wikarego. Machejko pożycza kamerę, a potem trenuje filmowanie pod okiem Nowackiego. Patryk pakuje się przed wyjazdem do domu dziecka. Przyjeżdża po niego siostra Felicja.
Kaśka Machejkowa szuka pomocy u proboszcza. Prosi go o dyskrecję, mówiąc o porwaniu męża. Proboszcz radzi jej, aby skontaktowała się z policją. Nie pochwala pobudek, którymi Kaśka się kierowała. Nowacki spotyka pijanego Machejkę. Słysząc opowieść o porwaniu, obiecuje, że wymyśli coś bardziej prawdopodobnego. Karol jest dumny ze swojego postępowania. Tracz jest jednak innego zdania. Prosi Rumcajsa, aby zadzwonił na policję i zgłosił przestępstwo Karola. Ten nie może uwierzyć, że Janusz w taki sposób się go pozbywa.
Józefina i Antek są zdumieni, że to Tracz przyczynił się do aresztowania Karola. Wikary chce zrobić wywiad z Kaśką Machejkową. Henryk przeprowadza z nią rozmowę dyscyplinarną. Przekonuje kobietę, że jego opieszałość w działaniu nie wynikała z lekceważenia, ale z konieczności stosowania określonych procedur. Namawia też Kaśkę, żeby zaczęła przede wszystkim sprzątać w biurze. Michalina niespodziewanie odwiedza Osę i Joannę. Przedstawia im oferty wyjazdów pielgrzymkowych. Sama też zamierza z nimi pojechać. Joanna początkowo się zgadza.
Wikary napisał artykuł o Kaśce Machejkowej. Proboszcz namawia go, żeby porozmawiał również z Traczem. Dyskusję przerywa wejście Michaliny. Ta uważa, że Osa i Joanna nie pasują do siebie. Joanna jedzie do Starej Wiosny. W archiwum znalazła informację o Michalinie i chce to wyjaśnić. Chodzi o dom, który Michalina odziedziczyła starszej kobiecie o imieniu Zenobia. Wikary cieszy się, że Tracz zgodził się udzielić mu wywiadu o wysypisku śmieci. Janusz przygotowuje się do spotkania. Chce zemścić się za ujawnienie prawdy o hurtowni.
Wikary napisał artykuł o Kaśce Machejkowej. Proboszcz namawia go, żeby porozmawiał również z Traczem. Dyskusję przerywa wejście Michaliny. Ta uważa, że Osa i Joanna nie pasują do siebie. Joanna jedzie do Starej Wiosny. W archiwum znalazła informację o Michalinie i chce to wyjaśnić. Chodzi o dom, który Michalina odziedziczyła starszej kobiecie o imieniu Zenobia. Wikary cieszy się, że Tracz zgodził się udzielić mu wywiadu o wysypisku śmieci. Janusz przygotowuje się do spotkania. Chce zemścić się za ujawnienie prawdy o hurtowni.
Kaśka Machejkowa składa oficjalne doniesienie o pobiciu męża. Prosi policjantów o zapewnienie ochrony Machejce. Nowacki podziwia odwagę kolegi. Gdy pojawia się ochroniarz Tracza, Nowacki zostawia ich samych. Ochroniarz odwozi Machejkę do Janusza. Ten proponuje mu pracę u siebie i bardzo wysoką pensję. Piotr jest niezadowolony z tego, że Joanna prowadzi prywatne śledztwo w sprawie Michaliny. Policjantka jest niepocieszona, gdy okazuje się, że prowadzone przed laty dochodzenie zostało umorzone. Ksiądz Adam zaprasza ją do Starej Wiosny.
Machejko ma wątpliwości, czy słusznie zrobił, odrzucając propozycję pracy u Tracza w charakterze ochroniarza. Proboszcz w pełni popiera jego decyzję i doradza mu ostrożność w kontaktach z Januszem. Twierdzi ponadto, że Machejko ma miłość bliskiej osoby, czego Traczowi brakuje. Joanna bardzo wcześnie rano wychodzi do pracy, ponieważ chce ukryć przed Piotrem, że sprawdza przeszłość Michaliny. Osa zastanawia się, czy jego narzeczona powinna w ogóle mieszać się w tę sprawę. Gdy Joanna zjawia się na posterunku, okazuje się, że Józek już o tym wie.
Wiki odwiedza Kacpra w ich dawnym domu. Próbuje się dowiedzieć, czy ukradł samochód Krzysztofa. Ma prawo tak podejrzewać, ponieważ Kacper wrócił do dawnego środowiska przestępczego. Kacper zarzeka się, że jest niewinny i że postara się dowiedzieć, kto to zrobił i odebrać samochód. Wnuk znalazł pracę w komisie samochodowym. Babcia usprawiedliwia jego nieobecność na obowiązkowym meldowaniu w komendzie policji. Cieszy się, że chłopak znalazł w końcu dobrą pracę. Michalina przychodzi na komisariat. Chce porozmawiać z Joanną o jej życiu w grzechu.
Wnukowa zastanawia się, czy warto być uczciwym, skoro jej wnuk został zwolniony z pracy za uczciwość wobec klientów. Krzywy znowu odwiedza Wiki. Nalega, by dziewczyna skontaktowała się z Krzysztofem i przedstawiła mu ofertę złodzieja jego samochodu. Wiki odmawia. Kacper podejrzewa, że Krzywy ukradł auto Krzysztofa. Krzysztof jest bardzo zadowolony z samochodu, który kupił za namową Wnuka. Prosi Natę aby podziękowała koledze za pomoc. Nata twierdzi, że Wnuk nie jest jej kolegą. W Tulczynie pojawia się Pati.
Krzywy informuje Kacpra, że plan został wykonany. Udziela mu lekcji, jak powinien postępować z kobietami. Uważa, że Kacper zbyt dobrze traktował Wiki. Za odzyskanie auta Krzysztof musi zapłacić 20 tysięcy. Złodziej każe mu za godzinę pojawić się w jakimś miejscu, ale nie mówi gdzie. Nata radzi Krzysztofowi powiadomić o kradzieży policję. Mężczyzna postanawia jednak działać sam. W saszetce z pieniędzmi umieści nadajnik. Kiedy dochodzi do przekazania pieniędzy, okazuje się, że to nie Kacper ukradł samochód, a tylko pośredniczył w transakcji.
Piętakowa prosi proboszcza o odprawienie mszy świętej za zdrowie syna. Ma nadzieję, że choroba Franka zbliży ją i synową do siebie. Sylwia jest przerażona wizją rehabilitacji męża w domu. Iwona pokazuje jej ćwiczenia, które musi wykonywać z Frankiem. Sylwia jest zdegustowana zadaniami, które ją czekają. Podczas ćwiczeń z Frankiem zachowuje się nieporadnie. Postanawia o stanie zdrowia męża porozmawiać z lekarzem prowadzącym. Próbuje go przekonać, żeby Piętak został jeszcze w szpitalu. Chce mu się za to odwdzięczyć finansowo.
Kacper składa wyjaśnienia w sprawie kradzieży samochodu Krzysztofa. Joanna wciąż nie może uwierzyć w ich prawdziwość. Nie ma jednak dowodów świadczących o kłamstwie Kacpra. Józek nie może zrozumieć, dlaczego Joanna zbiera informacje na temat Michaliny. Ta przedstawia proboszczowi bardziej rozbudowany plan kształcenia przedmałżeńskiego. Ku zaskoczeniu duchownego kobieta nie chce już prowadzić edukacji Joanny i Osy. Sylwia bezskutecznie szuka rehabilitanta dla męża. Darek próbuje uzgodnić z nią sprawy biznesowe.
Proboszcz odprawia mszę świętą za zdrowie Franka. Piętakowa obawia się, że stosunki Sylwii i Frania mogą się pogorszyć z powodu Darka. Sylwia przygotowuje się do odebrania męża ze szpitala. Chce rozwiać podejrzenia Piętakowej o to, że weszła w zbyt bliskie stosunki z Darkiem. Ten obiecuje jej, że pomoże usunąć teściową z domu. Sylwia jest zaskoczona wcześniejszym powrotem Piętakowej. Wpada w popłoch. Aby ukryć strach i zmieszanie, zaczyna awanturować się z Darkiem o faktury. W pierwszej chwili Darek nie wie, o co chodzi.
Proboszcz dowiaduje się, że Piętakowa znowu jest w domu opieki w Starej Wiośnie. Ksiądz Adam informuje go, że kobieta zasłabła. Piętak jest już w domu. Sylwia stara się być dla niego miła i obiecuje mu, że teściowa wróci do domu, gdy tylko Franek wyzdrowieje. Krzysztof chce dać Nacie samochód. Dziewczyna nie chce przyjąć takiego prezentu. Poza tym nie ma prawa jazdy. Krzysztof postanawia oddać wóz do tego samego komisu, w którym go kupił. Ma nadzieję, że spotka tam Wnuka, który pomógł mu wybrać auto.
Proboszcz próbuje wybadać, dlaczego Piętakowa woli wrócić do domu opieki niż z powrotem zamieszkać z synem i Sylwią. Zawiadamia o tym Piotra. Ten nie jest zachwycony donosem, ponieważ proboszcz nie składa oficjalnej skargi, dlatego policja nie może niczego zrobić w tej sprawie. Józek postanawia mimo wszystko czegoś się dowiedzieć. Kiedy przychodzi do Piętaków, Sylwia wpuszcza go do domu, aby mógł porozmawiać z jej mężem. Jest spokojna o to, że mąż nie powie na nią złego słowa.
Piętak jest przygnębiony złym stanem zdrowia. Wypytuje Sylwię o to, czy dzwoniła do jego matki. Kobieta to potwierdza. Mężczyzna sam chciałby z nią porozmawiać, dlatego prosi żonę o przyniesienie telefonu do łóżka. Sylwia jest przerażona, domyślając się, że teściowa powie synowi prawdę. Darek wymyśla plan, jak zmylić Piętaka, aby nie mógł rozmawiać z matką. Sylwia obiecuje mężowi, że wkrótce ją odwiedzi. Krzysztof odwiedza Natę. Irek, ojciec Julki, planuje zemstę na Kubie za to, że sprzedawał jej niegdyś narkotyki.
Ksiądz Antek zamierza dać figurze Chrystusa na Grobie Pańskim twarz jednego z parafian. Józefina jest tym oburzona, uważa, że to bezbożność, a proboszcz popiera decyzję wikarego. Nata opowiada Krzysztofowi o spotkaniu z Kubą i o tym, jak wspólnie wystrychnęli na dudka pracodawcę Kuby. Dziewczyna prosi Krzysztofa o pomoc w kontynuowaniu gry przeciwko nieuczciwemu sprzedawcy samochodów. Po chwili wahania Krzysztof przystaje na jej propozycję. Grzybowa opowiada proboszczowi plotkę o kontaktach księdza Adama z jedną z parafianek ze Starej Wiosny.
Proboszcz jest zdenerwowany przed rozmową z Teresą Lipowską. Jej córka Maja chce wyjść za mąż za Bartka. Pokrewieństwo między nią i kuzynem jest zbyt bliskie, by mogło dojść do ślubu. Teresa o tym wie. Decyduje się powiedzieć prawdę proboszczowi o tym, że Maja nie jest córką jej męża. Proboszcz jednak żąda dowodów. Teresa musi dokonać wyboru, która rodzina ma zapłacić za jej błąd. Paweł nie może się pogodzić z tym, że jego córka związała się ze stryjecznym bratem. Ojciec namawia Maję do rozstania z Bartkiem na jakiś czas.
Babcia jest zaniepokojona nieobecnością swojego wnuka. Joanna próbuje jej pomóc i wypytuje Natę o chłopaka. Okazuje się, że Wnuk miał wyznaczone spotkanie z Irkiem w sprawie pracy. Joanna dzwoni do mężczyzny. Irek zaprzecza, że spotkał się z Wnukiem. Twierdzi, że chłopak nie przyszedł. Irek, strasząc Wnuka paralizatorem, chce wydobyć z niego prawdę o jego dilerce. Wnuk przyznaje się, że współpracował z policją. Irek mówi mu, że działa na polecenie Borysa, dawnego szefa Wnuka. Chłopak jest przerażony. Irek dzwoni do babci.
Wikary Antek przemawia do wiernych w kościele. Opowiada w kazaniu o życiu Romana Borosiuka. Józefina ze wzruszeniem przysłuchuje się słowom kapłana w kuchni. Po mszy świętej ludzie wychodzący z kościoła pozdrawiają Borosiukową, dziękują jej i zapewniają, że nigdy nie zapomną Romusia. Do podziękowań przyłącza się ksiądz Antek. Po mszy Borosiukowa odwiedza grób syna. Gdy Irka przygotowuje śniadanie, Jurek przychodzi z kwiatami. Chce przeprosić żonę za pijaństwo poprzedniej nocy. Obiecuje poprawę. Irka nie chce jednak przyjąć kwiatów.
Irka i Jurek jedzą po upojnej nocy spędzonej razem. Mężczyzna proponuje żonie, żeby znów zaczęli nosić obrączki ślubne, skoro się pogodzili. Irka wyznaje, że oddała ją do lombardu. Borosiukowa przychodzi na plebanię podziękować za mszę świętą i wspomnienie o Romusiu, a jednocześnie prosi proboszcza o radę w sprawie napisu na nagrobku syna. Irka tłumaczy mężowi, że musiała zastawić obrączkę, bo nie miała pieniędzy. Nie namyślając się długo, zwraca się z prośbą do Osy, żeby zawiózł ją do warszawskiego lombardu. Kobieta chce wykupić obrączkę.
Proboszcz wybiera się do urzędu gminy w sprawie Walencika. Prosi wójta o zniesienie kary dla Zenka. Wójt jest nieubłagany, twierdzi, że Walencik jest sam sobie winien, bo liczył na łatwe pieniądze unijne, a nie starał się poznać przepisów. Tłumaczy proboszczowi, że Walencik starał się dostać dotację unijną na łąkę, na której rosły drzewa, a wedle przepisów, jeśli rosną tam drzewa, jest to las. Walencik wyciął wszystkie drzewa, nie bacząc, że potrzebował na to zgody urzędu. W tej sytuacji wójt proponuje, by Walencik napisał odwołanie.
Grzybowa ma pretensje do proboszcza, że nie pomaga jej w sprawie obrazu Matki Boskiej Honiatyckiej. Proboszcz uważa, że wyniesienie obrazu na ołtarze musi poprzedzić procedura kościelna. Walencik w gospodzie przeprasza Krystynę za niedawne zachowanie. Żali się jej, że gmina chce mu zabrać całe gospodarstwo za to, że wyciął drzewa bez pozwolenia. Nałożono na niego aż 800 tys. kary. Jurek dziękuje proboszczowi za opiekę duchową nad jego małżeństwem. On i żona znaleźli drogę do siebie, a teraz planują powtórny miesiąc miodowy.
Irka i Jurek szykują się do podróży poślubnej. Osa odwiedza małżonków i przynosi im prezent na wyjazd - dwie latarki. Na posterunku Piotr i Józek rozmawiają z Walencikiem. Piotr dziękuje Zenkowi, że pomógł w ujęciu chuliganów. Jednocześnie wyjaśnia Walencikowi, że pomysł wjechania pod pociąg, żeby rodzina dostała ubezpieczenie, był nietrafiony, bo w przypadku samobójstwa ubezpieczyciel nie wypłaca ani grosza. Iza czeka na Walencika przed posterunkiem, nie odstępuje męża na krok. Walencik przeprasza żonę za nieodpowiedzialny pomysł.
Wala zarzuca Henrykowi, że zbyt dużo czasu poświęca pracy oraz że nieładnie postąpił z Walencikiem. Jako wójt nałożył na niego drakońską karę za wycinkę drzew - 800 tys. złotych. Walencik wyciął drzewa ze swojej łąki, bez porozumienia z gminą, bo chciał otrzymać dopłaty unijne. Henryk zastanawia się nad sytuacją. Proponuje Walencikowi, żeby złożył odwołanie, które urzędniczki w gminie pomogą mu napisać. Wikary rozmawia z proboszczem o Damianie. Konstatuje, że również Kościół nie jest tu bez winy.
Kurkowa jest załamana po wizycie u syna w areszcie. Damian żałuje i płacze. Mówi, że jest źle traktowany. Jego adwokat spotyka się z Mariuszem, który brał udział w gwałcie i przyjął zlecenie pobicia ciężarnej Justyny. Adwokat nakłania Mariusza do pomocy Damianowi. Proponuje, żeby Mariusz zniknął, najlepiej wyjechał za granicę. Ten domaga się 50 tys. złotych za milczenie. Korońska płaci garścią miedziaków za zamówioną mszę świętą. Proboszcz jest tym trochę zdziwiony. Na plebanii Józefina wyjaśnia, że Korońscy są bardzo skąpi.
Do Mulaków dociera informacja o próbie samobójczej Damiana. Tymczasem Kurkowa jest zrozpaczona wieściami na temat syna. Nie ma możliwości dostania się do więziennego szpitala. Prosi proboszcza o pomoc. Korońska przychodzi do kancelarii z przeprosinami za zachowanie męża, który odebrał pieniądze na mszę za matkę. Kobieta żali się Józefinie, że mąż jest chorobliwie skąpy. Józefina podsuwa Korońskiej pomysł założenia własnego konta bankowego. Proboszcz wpada na pomysł, jak przemycić Kurkową do szpitala. Blumental pomaga przyjacielowi.
Kurkowa, matka Damiana, odwiedza Mulaków. Błaga Justynę, żeby wycofała zeznania. Damian jest w tragicznym stanie po próbie samobójczej. Korońska zakłada konto w banku i mówi o tym mężowi. Justyna radzi się proboszcza, czy powinna wycofać oskarżenie, bo żal jej Damiana. Proboszcz mówi jej, że okazanie miłosierdzia to najwyższa cnota, ale decyzja należy do niej. W siedlisku młodzi siadają do kolacji. Rafał wyciąga dobre wino z piwniczki Batury. Mateusz spogląda na Agatę, a potem dotyka dłoni dziewczyny.
Justyna nie wie, co robić. Jej rodzice nie chcą słyszeć o wycofaniu zeznań. Idą po radę do komendanta. Barbara i Piotr martwią się Mateuszem i jego brakiem chęci do rozpoczęcia dorosłego życia. Kurkowa przekazuje adwokatowi 50 tys. zł. Na posterunku Joanna informuje Mulaków, że zgodnie z prawem zgwałcona Justyna jest pod szczególną ochroną państwa i nie może już wycofać oskarżenia. Agata trafia do Barbary z podejrzeniem zapalenia oskrzeli. Warunki w siedlisku są surowe, nie ma tam nawet prądu. Adwokat wręcza Mariuszowi 25 tys. zł.
Adwokat przynosi pieniądze do domu Kurków i mówi, że musi zrezygnować z reprezentowania Damiana. Tłumaczy, że policja o mało nie nakryła go w momencie przekazywania pieniędzy kolegom chłopaka. Kurkowie są zdenerwowani. Mulak przychodzi do proboszcza z prośbą o radę. Nie wie, co robić, bo Kurkowa bez przerwy nachodzi jego rodzinę i prosi Justynę, żeby wycofała oskarżenie, ponieważ jej syn jest w fatalnym stanie po próbie samobójczej w więzieniu. Mulak boi się o córkę, która denerwuje się całą sytuacją. Proboszcz obiecuje porozmawiać z Kurkową.
Proboszcz przy śniadaniu zwierza się Józefinie, że ma kłopot z darowizną Kurkowej - nie może przyjąć od niej 50 tys. zł ofiarowanych w rozpaczy. Walencik przychodzi, prosząc proboszcza o modlitwę. Okazuje się, że gmina odroczyła sprawę kary za wyrąb drzew. Jest nadzieja na zatrzymanie ojcowizny. Śleboda przychodzi z pretensjami do wójta, że odroczył sprawę Walencika. Wójt tłumaczy mu, że Walencik miał prawo odwołać się od decyzji i teraz wszystko trzeba rozpatrzyć na nowo. Celina przynosi Traczowi śniadanie i stara się mu przypodobać.
Janusz telefonicznie zamawia powóz, stolik w "Meduzie", orkiestrę cygańską i kosz róż na spotkanie z Sandrą. Celina sprząta mieszkanie i podsłuchuje jego rozmowę. Piotr przywozi wyleczoną Agatę do siedliska, przy okazji chce porozmawiać z Mateuszem. Samochód Tracza podjeżdża przed urząd gminy. Uśmiechnięta Sandra wsiada do niego. Piotr przeprowadza z Mateuszem męską rozmowę. Mówi o odpowiedzialności, rozpoczęciu dorosłego życia. Sugeruje, że Agata ma podobny pogląd na życie i też uważa, że Mateusz jest niedojrzały.
Tracz opowiada Celinie o uroczym wieczorze spędzonym z Sandrą. Jest zadowolony, że dziewczyna ujrzała w nim troskliwego tatę i samotnego mężczyznę. Janusz planuje kolejne spotkanie z Sandrą, chce ją wykorzystać m.in. do zniszczenia Walencika. Sandra jest pod wrażeniem wizyty u Janusza. Opowiada Jagodzie, jaki jest opiekuńczy i ciepły. Jagoda stara się przemówić przyjaciółce do rozumu. W gminie Wanda i Jagoda rozmawiają o Sandrze i mężczyznach. Kierowniczka rozumie, że Jagoda chce chronić przyjaciółkę.
Tracz wybiera się do Piętaka. Zbiera informacje od Celiny na jego temat. Tracz wyznaje jej, że niszczenie ludzi to jedyna rozrywka, która go jeszcze bawi. Piętak przegląda faktury i zauważa, że interesy idą w złym kierunku. Szykuje się na rozmowę z Darkiem. Sylwia bierze winę na siebie. To ona sobie nie radzi, a nie Darek. Kobieta niepokoi się jednak, że Piętak lepiej się czuje i zaczyna coś podejrzewać. Tracz odwiedza Piętaka i namawia go do pomocy przy forsowaniu projektów w radzie gminy. Piętak nie zajmuje się jednak posiedzeniami rady.
Grzybowa przychodzi na plebanię po tacowe. Dziwi się na widok banknotu stuzłotowego wśród groszowych datków. Podejrzewa, że Samanta była taka hojna. Jest oburzona obecnością prostytutki w kościele. Dla proboszcza to raczej dobra nowina. Duchowny wierzy, że może dziewczyna postanowiła się nawrócić. Janusz umawia się przez telefon z żoną Piętaka w sprawie kupna szklarni. Rozmowę podsłuchuje Celina. Mówi Traczowi, że tak nie można postępować, bo to dobije Piętaka. Tracz ma jednak własny plan. Sylwia szykuje się na spotkanie z Traczem.
Wikary spotyka Samantę przed kościołem. Kobieta wyznaje księdzu, że nie potrafi być blisko z Kostkiem. Ten jest zdziwiony, że Małgosia poszła rano do kościoła, nie mówiąc mu o tym. Osa zaprasza chłopaka na śniadanie. Antek rozmawia z Samantą o miłości i potrzebie bliskości. Twierdzi, że trzeba być cierpliwym i żyć przede wszystkim w prawdzie. Nakłania ją do wyjawienia prawdy Kostkowi i do zerwania z dotychczasowym życiem. Śleboda odwiedza Tracza. Dostaje polecenie zerwania następnych obrad rady gminy.
W sali obrad trwają przygotowania do posiedzenia rady gminy. Rano w domu Walencików okazuje się, że Iza nie dostała róż od męża. Mężczyzna nie ma w tej chwili pieniędzy na kwiaty. Darek z Sylwią są zadowoleni, że tak łatwo udało się im uzyskać podpis Izy. Gorzej będzie z Franiem. Nie wiedzą, jak przekonać go do uczestniczenia w obradach gminy i pogrążenia Walencika. Tracz wtajemnicza Celinę w plan awaryjny. Podczas obrad rady Śleboda przeciąga posiedzenie, wnosi wciąż nowe punkty do porządku - w większości absurdalne.
Wala szykuje mężowi śniadanie. Henryk jest najwyraźniej zdenerwowany. Na ostatnim posiedzeniu rady gminy nie rozpatrzono odwołania Walencika, a poświęcono dużo czasu na mało istotne sprawy. Walencik przychodzi wściekły do sklepu Grzyba, jednego z radnych, z pretensjami o niezałatwienie jego sprawy. Mężczyzna, który przyjechał z prostytutką nad Bystrawę, zaczepia Samantę i obraża ją. Kostek staje w obronie dziewczyny. Dochodzi do bójki. Osa rozdziela mężczyzn i pomaga Samancie i Kostkowi.
Proboszcz spotyka przed kościołem ministrantów przebranych w stroje i maski z okazji Halloween. W rozmowie z Antkiem nie kryje, że jest sceptycznie nastawiony do tych zwyczajów. Samanta chce się rozliczyć z Osą i jak najszybciej wyjechać z ośrodka nad Bystrawą. Powiedziała Kostkowi całą prawdę o sobie. Ten wyznaje dziewczynie, że nie będzie potrafił zapomnieć, kim była, i że nie zbudują razem przyszłości. Józek w restauracji przeprowadza dochodzenie, kto zniszczył drzwi i połamał krzesła podczas bójki.
Grzybowa przychodzi po tacowe. Przy okazji wypomina księdzu Antkowi, że ostatnio często rozmawia z prostytutką Samantą przed kościołem, szerząc zgorszenie. Antek nie wytrzymuje i wyprasza Grzybową z plebanii. Kaśka sprząta w kościele. Machejko przychodzi do niej. Mężczyzna zapomniał kluczy od domu i mówi żonie, że idzie zbierać złom. Kaśka próbuje zmobilizować męża do poszukania sobie stałej pracy. Na plebanii proboszcz upomina Antka, że nie powinien ostro reagować na słowa Grzybowej. Antek tłumaczy, że jest zdenerwowany sytuacją z Samantą.
Kaśka rozmawia z proboszczem na plebanii. Podsuwa mu pomysł zatrudnienia Machejki jako kościelnego. Kaśka prosi, żeby ksiądz dał jej mężowi szansę. Machejko i Nowacki wygrzebują dwa pociski moździerzowe. Tracz zastawia pułapkę na Grzyba. Jadącego szosą Janka zatrzymuje elegancka kobieta stojąca przy samochodzie. Grzyb zatrzymuje się i próbuje jej pomóc. Nowacki i Machejko pchają wózek pełen złomu, snując plany na temat tego, co będą robić, gdy dostaną dużo pieniędzy za sprzedany towar. Nagle zostają zatrzymani przez policję.
Proboszcz przyjmuje Kaśkę i Machejkę w kancelarii. Mężczyzna jest trochę podenerwowany, chciałby rozmawiać sam na sam z proboszczem. Kaśka wychodzi. Machejko wyznaję księdzu, że znalazł niewybuchy w lesie, który należy do administracji i podlega proboszczowi. Proboszcz jest zdenerwowany. Nakazuje Machejce jak najszybciej zgłosić sprawę na policję. Na posterunku trwa dochodzenie w sprawie podłożenia bomby w szkole. Dyrektorka przynosi policji anonimowy list z pogróżkami.
Proboszcz mówi Antkowi, że ma wyrzuty sumienia, bo dowiedział się od Machejki, że to Michał Paprocki i jego kolega przynieśli niewybuch do szkoły, ale nie powiedzieli o tym policji. Babcia Michała przychodzi do proboszcza i mówi, że chłopak nie wrócił na noc do domu. Michał i Jaro ukrywają się przed policją w domu tego drugiego. Postanawiają uciec z Tulczyna, zabierając ze sobą pociski. Proboszcz namawia babcię Michała, żeby zgłosiła zaginięcie wnuka. Michał i Jaro szykują się do ucieczki.
Ada, matka Jara, przychodzi na posterunek policji ze zdjęciami syna w celu ułatwienia poszukiwań. Kobieta ma wyrzuty sumienia. Czuje się winna, ponieważ nie ma czasu na wychowywanie dziecka - dużo pracuje, a ojciec Michała przebywa na misjach wojskowych za granicą. Piotr informuje Adę, że Jaro i Michał sterroryzowali kobietę i ukradli jej samochód. Zziębnięci chłopcy, po nocy spędzonej w samochodzie, porzucają wóz i ruszają przed siebie, zabierając ze sobą granaty moździerzowe. Łapią kolejną okazję.
Babcia i Michał przychodzą do kancelarii proboszcza z podziękowaniami za pomoc. Chłopak jest onieśmielony. W domu Jara trwa kłótnia pomiędzy chłopakiem i matką. W końcu Jaro wychodzi. Kora przychodzi do domu Ady, przedstawia się jako osoba, która została sterroryzowana i okradziona przez jej syna i kolegę. Grozi policją i prokuratorem, chyba że Ada jako radna zagłosuje przeciw umorzeniu kary Walencikowi. Antek rozmawia z Michałem w cztery oczy. Chłopak mówi, że podłożył bombę z powodu nauczyciela fizyki, który uwziął się na niego.
Piotr wzywa Korę na posterunek, ponieważ odnalazł się jej samochód. Przy okazji pyta kobietę, czy na pewno chce wycofać oskarżenie. Jej opis dokładnie pasuje do chłopców, którzy byli niedawno przesłuchiwani. Kora tłumaczy, że nie chciałaby skrzywdzić chłopców nieuzasadnionym oskarżeniem. Antek i Michał rozmawiają na temat przyczyn postępowania Michała. Duchowny twierdzi, że nienawiść bierze się ze strachu, a chłopak panicznie boi się nauczycieli fizyki. Kora spotyka się z Traczem.
Antek wybiera się na rozmowę z nauczycielem fizyki. Chce poznać przyczyny konfliktu między nim a Michałem. Pedagog twierdzi, że chłopak podłożył bombę i musi ponieść karę. Stoi też na stanowisku, że z uczniami trzeba postępować surowo, bo inaczej wejdą dorosłym na głowę. Antek wyznaje, że chce zaapelować do sumienia chłopców, wskazać im właściwą drogę. Kora znów przychodzi do sklepu Grzybów. Przypomina Jankowi, jak ma się zachować podczas obrad rady gminy. Kora opowiada, jak bardzo Walencik ją zranił.
Machejko uczy się w zakrystii nazw naczyń liturgicznych, próbuje także wina mszalnego. Tłumaczy się wzburzonej Kaśce, że nie może pozwolić, żeby ksiądz się otruł zepsutym winem. Tracz przegląda zdjęcia przekupionych radnych. Zastanawia się, jak złamać kolejnego, tym razem weterynarza. Celina donosi mu, że mężczyzna ma problem z alkoholem. Karol bez uprzedzenia przychodzi do gminy na spotkanie z wójtem. Jest w doskonałym nastroju. Proboszcz uświadamia Machejce, że bycie kościelnym nie sprowadza się tylko do drobnych napraw.
Machejkowie przychodzą na plebanię. Chcą porozmawiać z proboszczem na temat wynagrodzenia za pracę kościelnego. Michał próbuje przekonać Jara do działania, ponieważ ksiądz Antek wstawił się za nimi. Jaro w to nie wierzy, uważa, że wikary jest w zmowie z fizykiem. Chce uciekać w świat. Michał woli trafić do poprawczaka, niż uciec. Proboszcz przedstawia Machejce umowę o pracę na pół etatu z premią za wszystkie soboty, niedziele i święta. Proponuje 500 zł, ale obiecuje, że Machejko będzie miał trzy razy tyle premii.
Pod pretekstem choroby krowy Śleboda ściąga do siebie weterynarza. Przy okazji proponuje mu kieliszek koniaku. Antek spotyka się z Korą w restauracji. Chce z nią porozmawiać na temat Michała i Jara. Kora twierdzi, że nie zna chłopaków. Wikary pokazuje jej kostki do gry, które chłopcy ukradli z samochodu Kory. Weterynarz wzbrania się przed piciem, ponieważ musi jechać do następnego klienta. Śleboda nalega. Weterynarz upija łyk koniaku i odjeżdża. Antek ma zamiar dotrzeć do prawdy, pyta Korę, dlaczego skłamała na posterunku policji.
Kora spotyka się z weterynarzem z restauracji i przekazuje mu ksero prawa jazdy. Mężczyzna jest zaskoczony, że tak łatwo udało się odzyskać dokumenty. Zastanawia się, ile to będzie kosztować. Kora nie chce pieniędzy, a oczekuje drobnej przysługi - potrzebuje głosu weterynarza za utrzymaniem kary dla Walencika. Ten ostatni przychodzi do proboszcza. Chce dać na mszę świętą, bo następnego dnia rada gminy znowu ma go sądzić. Krystyna przysłuchuje się rozmowie Kory z weterynarzem. Jest zaniepokojona tą sytuacją. Antek przychodzi do gospody.
Krystyna, Walencik i Antek naradzają się w kancelarii proboszcza. Wszystkich nurtuje to, dlaczego Kora mści się na Walenciku. Ada nie wybiera się na posiedzenie rady gminy. Jaro namawia matkę, żeby poszła i zagłosowała w zgodzie z własnym sumieniem. Proboszcz drukuje pełną listę radnych. Wszyscy dochodzą do wniosku, że aby zaszkodzić Zenkowi Walencikowi, Kora musi przekupić większość z nich. Kobieta jest prawdopodobnie narzędziem w rękach Tracza, który mści się za podpalenie jego własności.
Po porannej mszy świętej Walencik dziękuje proboszczowi za pomoc. Pięciu radnych było za Zenkiem, pięciu przeciwko, a jeden się wstrzymał. Walencik wie, że Tracz stał za tymi machinacjami. Janusz próbuje dociec, który radny wstrzymał się od głosu. Dochodzi do wniosku, że ten, kto przyjdzie do proboszcza, jest zdrajcą. Antek dziękuje Adzie, że nie uległa szantażowi i zagłosowała zgodnie z własnym sumieniem. Ada wyznaje, że syn ją namówił, żeby uczestniczyła w głosowaniu, a potem sam poszedł na policję i przyznał się do wszystkiego.
Janusz jest wściekły na Grzyba. Chce rozprawić się z nim za to, że zniszczył jego misterny plan. Do tego zadania wybiera Karola. W gminie Śleboda przekomarza się z wójtem na temat głosowania. Gość uważa, że skoro był remis, to kara jest w mocy. Henryk jest zdania, że radni nie byli zgodni i nie podjęli żadnej decyzji, dlatego trzeba powtórzyć głosowanie. Proboszcz przychodzi do Krystyny porozmawiać o Korze. Weterynarz przychodzi do restauracji. Okazuje się, że poszukuje Kory.
Grzybowa przychodzi do proboszcza, prosząc o dyskrecję. Wyrzuciła męża z domu, bo dostała dowód jego zdrady - film z udziałem jego i Kory w niedwuznacznej sytuacji. Proboszcz namawia Grzybową, żeby jednak przebaczyła Janowi. Okazuje się, że Grzyb przeniósł się do świetlicy Zbyszka. Gospodarz namawia kolegę, żeby spróbował wrócić do żony. W domu Tracza Karol wychwala walory Zofii. Twierdzi, że jest ona niezwykle szlachetna i wrażliwa. Martyniukowa przychodzi na zakupy do sklepu Grzybów. Jest zdziwiona, że Grzybowa sama dźwiga kartony.
Michał i Jaro przychodzą na plebanię do księdza Antka. Proboszcz informuje ich, że ksiądz Antek pojechał na poważną rozmowę do biskupa. Chłopcy są zaskoczeni i zasmuceni. Nie chcą, żeby Antek ich opuszczał. Opowiadają proboszczowi o zakładzie. Jeśli nie poprawią swego zachowania, to ksiądz Antek zrezygnuje z pracy w szkole. Janusz nie poddaje się. Po przegranej z Walencikiem trzyma w zanadrzu tajną broń w postaci Sandry. Tymczasem dziewczyna szykuje się na randkę z Traczem.
W urzędzie gminie załamana Sandra zwierza się Jagodzie, że Tracz ją porzucił, mówiąc, że robi to dla jej dobra. Dziewczyna jest przekonana, że Janusz jest uczciwy - nie wykorzystał jej, tylko boi się zaangażować. Chce jeszcze raz spotkać się z mężczyzną. Józefina jest szczęśliwa, widząc wikarego Antka na plebanii. Myślała, że już go więcej nie zobaczy. Na szczęście biskup cofnął decyzję. Antek zostaje w Tulczynie dzięki interwencji Michała i Jara. Karol pomaga Grzybowej w sklepie, prawiąc jej przy okazji komplementy.
Janusz jest pewien, że Sandra wykona zadanie. Uważa, że zakochana kobieta zrobi dla mężczyzny wszystko. Sandra przychodzi do Tracza po nieprzespanej nocy. Oświadcza ukochanemu, że pomoże mu sfałszować wyniki głosowania w sprawie Walencika. Chce być z Traczem na dobre i na złe. Rafał informuje przyjaciół, że rozpoczyna pracę w sklepie u Grzybowej. Janusz instruuje Sandrę - musi dostarczyć mu urnę z głosami i kartami do głosowania. Do siedliska przychodzi zziębnięta i wyczerpana staruszka.
Po porannej mszy świętej Walencik zostaje jeszcze w kościele, żarliwie się modli. Rozpoczyna się posiedzenie rady gminy. Przed głosowaniem wójt przemawia do radnych, prosi ich o przemyślaną decyzję. Do pokoju obrad wchodzi Iza z dziećmi, błagalnym tonem prosi radnych, żeby nie krzywdzono jej rodziny. Na posterunek przychodzi Mateusz z informacją, że młodzi znaleźli staruszkę, która cierpi na zanik pamięci. Nie mogą ustalić jej tożsamości. Prosi więc ojca o pomoc. Po głosowaniu Sandra przekazuje urnę komisji. Helena rozmawia z młodymi.
Walencik i jego córka idą wczesnym rankiem na roraty. Podczas mszy świętej proboszcz tłumaczy wiernym znaczenie adwentu, który przygotowuje ich na przyjście Zbawiciela. Henryk szykuje się do pracy. Jest w złym nastroju, ponieważ jest bezradny wobec werdyktu rady gminy przeciwko Walencikowi. Wala stara się nakłonić męża do działania. Po nabożeństwie Walencik rozmawia z proboszczem. Zdesperowany chłop próbuje namówić duchownego, żeby ojcowiznę wystawioną na licytację wykupił Kościół. Magda pomaga Helenie przypomnieć sobie fakty z jej życia.
Po całonocnym poszukiwaniu pani Heleny Piotr przyjeżdża do siedliska. Magda i Mateusz są zaniepokojeni. Piotr informuje ich, że pies węszył pięć godzin, ale trop urwał się przy wyjściu z lasu. Borosiukowa znajduje staruszkę na przystanku autobusowym i przygarnia ją pod swój dach. Proboszcz spotyka się z biskupem w kurii w sprawie wykupu ziemi Walencika. Prosi hierarchę o pomoc. Ziemia miałaby być własnością Kościoła, dopóki Walencik nie spłaci jej co do grosza. Piotr przesłuchuje ks. Zygmunta, opiekuna domu seniora.
Magda i Mateusz przychodzą na posterunek. Pytają o Helenę. Piotr informuje, że staruszka się odnalazła i mieszka u Borosiukowej. Uciekła z domu seniora, gdzie dochodzi do aktów przemocy wobec pensjonariuszy. Proboszcz prosi Ślebodę do siebie. Namawia go do zrezygnowania z licytowania ziemi Walencika. Śleboda chce jednak powiększać swój majątek. Proboszcz przekonuje go, by nie dorabiał się na ludzkiej krzywdzie. Magda z Mateuszem odwiedzają Helenę. Słuchają opowieści o atmosferze w domu seniora, o poniżaniu, głodzeniu i biciu pensjonariuszy.
Piotr proponuje proboszczowi, że zawiezie go do domu seniora na rozmowę z księdzem Zygmuntem. Na wieść, że ksiądz Wójtowicz chce ich odwiedzić, Alina wpada w panikę. Jest zła na ks. Zygmunta, że jej nie uprzedził. W pośpiechu wydaje dyspozycje - trzeba przygotować wykwintny obiad. Magda przychodzi do domu Borosiukowej, chce porozmawiać z Heleną. Właśnie zaczyna pracę w domu opieki. Helena uważa, że powinna znaleźć inny ośrodek. Proboszcz przybywa do domu opieki, rozmawia z Aliną, wita się z pensjonariuszami. Wszyscy unikają jego spojrzenia.
W kancelarii Barbara namawia proboszcza, by podczas mszy świętej ogłosił informację o bezpłatnych badaniach mammograficznych. Proboszcz dzieli się z kobietą wrażeniami z wizyty w domu seniora. Doszedł do wniosku, że pensjonariusze czegoś się boją. W domu seniora Magda ma się opiekować panią Bogusią, która od razu nawiązuje z nią dobry kontakt. Żali się dziewczynie, że jest tam bardzo źle traktowana. Proboszcz namawia Józefinę do skorzystania z bezpłatnych badań mammograficznych. Karol spotyka Grzybową przed bankiem.
Na plebanii Barbara dziękuje proboszczowi za świetne kazanie, które zmobilizowało parafianki do badań mammograficznych. Józefina smuci się, że Basia nie ma czasu na rozmowę z matką. Machejkowie czekają na wyniki biopsji. Kaśka jest w kiepskim nastroju, ale stara się normalnie funkcjonować. Listonoszka przychodzi do sklepu Grzybowej. Dowiedziała się od znajomego kelnera, że Grzybowa znakomicie bawiła się z Karolem w "Meduzie". W tym czasie Grzyb przebywa w Ciechocinku, gdzie spotyka się z Marylą.
Magda odwiedza Rafała w sklepie Grzybów. Przy okazji kupuje cukierki dla Bogusi, którą się opiekuje w domu seniora. Grzybowa pokazuje proboszczowi widokówkę z Ciechocinka od męża. Jest przekonana, że wkrótce skończą się miłe chwile dla Grzyba, ponieważ odcięła mu dostęp do pieniędzy. Machejkowie idą do kawiarni na lody, wspominają piękne chwile spędzone razem. Grzyb przychodzi do spowiedzi. Trafia akurat na Henia. W domu seniora Bogusia żali się Magdzie, że zabrano jej druty do robótek, a to jej ulubione zajęcie.
Magda opowiada proboszczowi, że chciała pomóc starszym ludziom, co o mało nie skończyło się tragedią. Na szczęście Bogusia czuje się już lepiej. Magda chce zrezygnować z wolontariatu. Grzyb wyprawia Heńka do mamy. Wierzy, że syn przekona ją do zawarcia zgody. Magda przychodzi do domu Borosiukowej. Wyznaje Helenie, że nie nadaje się do pomocy starszym ludziom, a potrafi tylko szkodzić. Helena uważa, że Magda to bardzo wrażliwa dziewczyna o dobrym sercu. Prosi ją o pozostanie w domu opieki.
Grzyb szykuje się na spotkanie z żoną. Henio życzy ojcu szczęścia. Magda przychodzi do pokoju Heleny w domu seniora. Pensjonariuszka rozmawia z dziewczyną. Przekonuje ją, że trzeba zdobyć dowody na to, jak źle ona i pozostali są traktowani. Magda pokazuje staruszce w telefonie funkcję nagrywania. W restauracji Grzyb wita żonę kwiatami i błagalnym tonem przeprasza za swoje postępowanie. Grzybowa czuje się nieswojo. Krystyna przychodzi do sklepu Grzybów. Rafał, korzystając z okazji, pyta ją, czy dałaby mu pracę w gospodzie.
Listonoszka donosi Grzybowej, że jej mąż siedzi w areszcie. Podobno bił się o nią z Karolem. Grzybowej nic to jednak nie obchodzi. Piotr wypuszcza Jana z celi, ale on nie ma dokąd pójść. Henio przekonuje matkę, żeby dała ojcu jeszcze jedną szansę. Grzybowa postanawia porozmawiać z mężem. W domu Henryka Patryk przygotowuje się do koncertu. Wala czyści garnitur, jest dumna z chłopca. Franek i Brygida przyjeżdżają do sierocińca. Chcieliby skontaktować się z Patrykiem. Siostra Felicja jest tym zaskoczona.
Franek chce zobaczyć się z Patrykiem. Brygida przekonuje męża, żeby zostawili chłopca w spokoju. Grzyb jest zdziwiony obecnością nowego pracownika w sklepie. Grzybowa nie odzywa się do męża. Kobieta spotyka się z Karolem w restauracji. Mężczyzna tłumaczy, że nie mógł pozwolić, żeby Grzyb znieważał żonę. Zapewnia Grzybową, że darzy ją uczuciem. Kobieta wychodzi z Karolem z restauracji. Grzyb prosi żonę, żeby pojechała z nim, ale ona odmawia.
Wala i Henryk informują Patryka o przyjeździe jego biologicznych rodziców. Proboszcz tłumaczy Grzybowej, że spotykanie się z Karolem na pewno nie ułatwi odbudowywania wzajemnego zaufania między małżonkami. Grzybowa chce, żeby jej mąż poczuł, jak to jest być zdradzanym. Magda dowiaduje się od kierowniczki, że pensjonariuszom nie wolno używać telefonów komórkowych. Patryk przychodzi do restauracji na spotkanie z Frankiem i Brygidą. Rodzice proszą chłopca, żeby dał im szansę. Chcą go zabrać do siebie.
Brygida i Franek jedzą śniadanie w restauracji. Grzyb namawia Rafała, żeby poszukał sobie innej pracy. Karol zabiera Grzybową do Lublina, gdzie można skosztować dań kuchni japońskiej. Grzybowa nie chce z nim jechać. Zbliżają się święta, a ona nawet nie ma choinki. Karol pomaga wybrać kobiecie świąteczne drzewko. Rafał odwiedza Krystynę. Chciałby pracować w restauracji jako barman. Franek rozmawia z Henrykiem w urzędzie gminy. Uważa, że Patryk został źle nastawiony przez opiekunów.
Grzyb jest zaskoczony, że żona kupiła choinkę na święta z Karolem. Patryk mocno przeżywa wizytę rodziców, którzy zburzyli jego spokój. Grzyb wyrzuca Karola ze sklepu. Grzybowa modli się w kościele. Proboszcz zaprasza ją na plebanię. Kobieta jest smutna. Zwierza się księdzu, że wszystko jest inne niż dotychczas. Wala proponuje Patrykowi spędzenie wspólnych świąt nad morzem. Grzyb zamyka sklep i idzie do lasu po choinkę.
Wala wyjeżdża z mężem i Patrykiem na święta nad morze. Józefina jest rozżalona. Listonoszka przynosi Józefinie list od Haliny. W środku są tylko krótkie życzenia. Mateusz informuje przyjaciół w siedlisku, że dostał propozycję pracy w Peru przy budowie drogi. Grzyb wyrzuca Karola ze sklepu. Heniek przychodzi do proboszcza. Chce poprowadzić rekolekcje na temat miłości małżeńskiej. Piotr znajduje Grzybową nieprzytomną w rozbitym aucie.
Grzyb modli się w kościele za zdrowie Zofii, która uległa wypadkowi. Grzybowa leży w szpitalu w kołnierzu ortopedycznym. Chce jak najszybciej wyjść. Lekarz tłumaczy, że Grzybowa musi jeszcze zostać na obserwacji. Henio zauważa ojca przed kościołem. Grzyb spieszy się do Zosi do szpitala, Henio jest zmartwiony, że nie będzie rodziców na rekolekcjach. Przygotował się do rozważań na temat trudności, które każde małżeństwo napotyka na swojej drodze. Józefina przeżywa wyjazd wnuka do Peru. Zastanawia się, dlaczego on tak daleko wyjeżdża.
Grzybowa szykuje się do opuszczenia szpitala na żądanie. Barbara zakłada do wyjścia bardzo elegancki kostium. Piotr jest zazdrosny. Pyta kobietę, dla kogo się tak stroi. Basia zdradza, że jedzie do pani Heleny. Ma bowiem poważne podejrzenia co do sposobu leczenia pensjonariuszy domu opieki. Magda w tajemnicy przed kierowniczką uprzedza Helenę, że odwiedzi ją Basia, podając się za jej siostrzenicę. Henio wygłasza rekolekcje o miłości w małżeństwie. W kościele jest wielu wiernych.
Na plebanii Józefina szykuje potrawy na Wigilię. Grzybowa w kołnierzu ortopedycznym pracuje w sklepie. Barbara jako krewna Heleny, Caroline, prosi kierowniczkę o przekazanie kobiecie cennego samowara w prezencie świątecznym. Nowacki zamawia kolejne piwo w restauracji. Rafał chce pomóc spieszącej się Krystynie. W domu Bożeny Michał i Aga układają prezenty pod choinką. Do babci dzwoni Bożenka. Informuje, że nie przyjedzie z Czarkiem na święta, bo odwołano samolot z Londynu. Wściekły Michał wychodzi i wędruje po Tulczynie. Gdy zagląda na plebanię, Antek przekonuje go, by wrócił do babci. Tymczasem Grażyna opowiada synowi, że pracując w klubie anonimowych alkoholików odnalazła sens życia. Alina mówi Eli, że nie zamierza oddawać prezentu Helenie. Barbara i Piotr słyszą rozmowę dzięki zamontowanemu w samowarze urządzeniu. Para wraca do domu seniora.
W domu seniora kierowniczka rozmawia z Elą na temat samowara. Nie ma zamiaru przekazywać go staruszce. Barbara i Piotr podsłuchują rozmowę Aliny za pomocą urządzenia umieszczonego w samowarze. Piotr i Barbara wkraczają do domu seniora. Przy wszystkich pensjonariuszach zgromadzonych przy wigilijnym stole proszą Alinę na rozmowę. W pokoju kierowniczki w obecności księdza Zygmunta Piotr włącza nagranie z podsłuchanej rozmowy Aliny i Eli o przywłaszczaniu sobie kosztownych rzeczy należących do pensjonariuszy.
Zygmunt przychodzi do proboszcza i prosi go o rozmowę w sprawie domu seniora. Janusz i Sandra wracają z podróży zagranicznej. W domu Tracza nie odczuwa się świątecznego nastroju. Sandra udaje się na zakupy do Grzybów. Ksiądz Zygmunt jest przerażony. Po odsunięciu kierowniczki staruszkowie pozostają bez należytej opieki. W domu seniora Magda próbuje zapanować nad rozgardiaszem. Prosi pensjonariuszy o spokój i rozwagę. Na początek prosi ich o pomoc przy obiedzie. Proboszcz i ksiądz Zygmunt przybywają na inspekcję do domu seniora.
Po obiedzie proboszcz zwraca się do Magdy z pytaniem, czy pokieruje domem seniora. Jego zdaniem jest ona idealną kandydatką na kierowniczkę. Grzybowie jadą do Henia. Jan, dostrzegłszy idącego poboczem mężczyznę, zatrzymuje się i proponuje mu podwiezienie. Okazuje się, że jest to Henio. Zbigniew sam przychodzi na plebanię z życzeniami świątecznymi. Karolina odwiedza babcię Józię. Zwierza się jej, że jest bardzo szczęśliwa z Janką. W domu Piotra i Barbary panuje świąteczna atmosfera. Piotr rozmawia z Janką na temat przyszłości.
Machejko informuje proboszcza, że w tym momencie nie może wykonywać obowiązków kościelnego, ponieważ on i żona mają odebrać wyniki biopsji. W domu Barbary i Piotra trwa krzątanina. Janka jest nadąsany. Wanda zwierza się Jagodzie, że bardzo chciałaby mieć dziecko, ale Zbyszek nie jest zachwycony tym pomysłem. Sandra przychodzi uradowana do urzędu. Dziewczyna ma dla Wandy i Jagody prezenty z egzotycznej podróży. Sandra opowiada o cudownych wakacjach na Bali, które spędziła z Januszem. Kaśka i Machejko czekają w szpitalu na wyniki badań.
Karolina z Janką przed wyjazdem wstępują na plebanię, aby pożegnać się z babcia Józią. Kaśka jest już przygotowana do zabiegu, ale wydaje jeszcze mężowi instrukcje co do obowiązków domowych. Basia rozmawia z matką na plebanii. Opowiada, że córka i zięć nie chcą przyjąć prezentu w postaci mieszkania. Wpada ma pomysł, że mieszkanie formalnie kupią na siebie, ale Karolina z Janką zamieszkają w nim i połowę wartości mieszkania spłacą w ratach. Janusz zaprasza Sandrę na wielki bal sylwestrowy w Lublinie.
Przemarznięty Marian stoi całą noc przed domem Tracza. Sandra chce go wpuścić do środka. Zbigniew przychodzi do kancelarii. Zwierza się proboszczowi, że jego stosunki z Wandą się ochłodziły. Kobieta jest zła, bo on nie wykazuje zainteresowania dzieckiem, o którym Wanda marzy. Proboszcz uważa, że Zbyszek powinien sam decydować o swoim życiu. Janusz rozmawia z Marianem. Ten prosi Tracza o pomoc w znalezieniu pracy, ma na utrzymaniu syna i kredyt do spłacenia. Gdy Krystyna zamyka restaurację, zjawia się Rafał.
Proboszcz i ksiądz Zygmunt przyjeżdżają do biskupa w sprawie domu seniora. Proboszcz chce zawiadomić prokuraturę o licznych kradzieżach, malwersacjach, narażaniu zdrowia pensjonariuszy. Biskup obawia się jednak o dobre imię Kościoła, bo dom seniora to instytucja kościelna. Chce zatem wyciszyć sprawę. Karol przychodzi sklepu Grzybów. Grzybowa daje mu do zrozumienia, że chce zakończyć romans. Celina przypomina Januszowi, że Marian cały czas czeka przed jego domem. Proboszcz odwiedza Magdę w domu seniora.
Marian przychodzi do proboszcza. Przyznaje się, że Tracz nakłaniał go do kradzieży brewiarza w zamian za pracę. Piotr idzie na plebanię zbulwersowany decyzją biskupa o uniewinnieniu kierownictwa domu seniora. Proboszczowi też nie podoba się taka postawa. Ślubował posłuszeństwo biskupowi, ale często nie zgadza się z jego decyzjami. Marian przynosi Januszowi brewiarz. Zadowolony Tracz nie może się doczekać, kiedy sam odwiedzi proboszcza z dobrą nowiną. Sandra i Jagoda przyjeżdżają do Hrubielowa na zakupy do eleganckiego butiku.
Magda przychodzi do proboszcza. Jest zmartwiona tym, że w kasie domu seniora zostało mało pieniędzy, dziewczyna nie jest w stanie wyżywić wszystkich pensjonariuszy za 500 zł. Jurek i Irka wracają samochodem do kraju po podróży poślubnej. Oboje są w doskonałych humorach, chociaż nie mają ani grosza. Zabrakło im też benzyny. Na szczęście przejeżdżająca ciężarówka bierze ich na hol. Babcia Józia próbuje pomóc Magdzie i idzie z nią na zakupy. Przed sklep Tośków podjeżdża ciężarówka holująca samochód Jurka i Irki.
Józefina wybiera się do domu seniora. Proboszcz jest zaniepokojony, że babci Józi znowu nie będzie na obiedzie. Księża muszą sobie radzić sami. Sekretarz biskupa przyjeżdża z jego polecenia na wizytację do domu seniora. Przegląda księgi rachunkowe. Zauważa braki faktur w dokumentacji od czasu świąt. Magda tłumaczy, że kupowała produkty po niższej cenie, bezpośrednio od gospodarzy. Sekretarz uważa, że Magdzie brakuje przygotowania do prowadzenia placówki, a kuria nie może sobie pozwolić na eksperymenty. Irka i Jurek odwiedzają proboszcza.
Wala przychodzi na plebanię z życzeniami noworocznymi. W urzędzie gminy Henryk zauważa, że dokumenty potrzebne do przetargu na oczyszczalnię ścieków nie powstały, inne wnioski leżą nietknięte. Czesio i Wanda dostają reprymendę. Magda przychodzi do domu seniora. Zygmunt przedstawia jej Michalinę jako pełnomocniczkę biskupa. Kobieta, jako koordynator kryzysowy, ma uzdrowić dramatyczną sytuację domu opieki. Wanda dostała naganę od wójta, ale uważa, że winna jest Sandra. Ta przeprasza Wandę za lekceważenie obowiązków.
Sandra zwierza się Januszowi, że ma dosyć swojej pracy. Zbyszek i Wanda są w złych nastrojach. Kobieta cały czas myśli o dziecku, ale mąż ciągle nie jest pewien, czy powinien się na to zgodzić. Sandra opowiada Januszowi, że obecnie zajmuje się przygotowywaniem przetargu na oczyszczalnię ścieków. Tracz wpada na pewien pomysł. Sandra pomoże mu wygrać przetarg, a potem zajmie się kierowaniem dużą inwestycją. Michalina przegląda dokumenty w domu seniora. Odkrywa, że placówka jest zadłużona na kilkadziesiąt tysięcy złotych.
Proboszcz i Magda przyjeżdżają do biskupa, aby omówić z nim sprawę domu seniora. Zbyszek je śniadanie w świetlicy. Wanda przychodzi do niego i prosi, by poważnie pomyślał o dziecku. Po wysłuchaniu racji Magdy w sprawie domu seniora biskup docenia starania dziewczyny. Uważa jednak, że przeniesienie pensjonariuszy do innego domu opieki będzie korzystniejsze finansowo. Proboszcz nie zgadza się z opinią przełożonego. Zbyszek przychodzi do sklepu Grzybów. Zwierza się Janowi ze swoich problemów. Ten twierdzi, że powinien zgodzić się na dziecko.
Grzybowa przychodzi na plebanię, donosi Józefinie i proboszczowi, że Zbyszek rozstał się z Wandą i mieszka teraz w świetlicy. Wanda zwierza się Jagodzie, że bardzo chciałaby, by Zbyszek do niej wrócił. Nie ma go w domu już trzy dni. Sandra wchodzi do pokoju, również jest w nie najlepszym nastroju. Wyznaje, że jej związek z Traczem to była pomyłka. Sandra przyjmuje oferty na przetarg nieograniczony na budowę oczyszczalni. W tajemnicy informuje Janusza o szczegółach. Józefina przynosi Zbyszkowi suchy prowiant.
Przed szkołą Duśka i Marieta wyśmiewają się z biednie ubranej Lidki. Filmują dziewczynę telefonem komórkowym. Lidka wyjmuje żyletkę i grozi koleżankom. Przed rozpoczęciem pracy w urzędzie gminy Sandra odbiera od Kowalskiego, człowieka Tracza, kopertę z ofertą przetargu. Samotna i smutna Lidka błąka się bez celu po Hrubielowie, a potem siada na ławce w parku i zapisuje w pamiętniku, że nienawidzi tego świata. Osa przychodzi do proboszcza z informacją, że nie może przyjąć księdza po kolędzie, ponieważ wyjeżdża do Włoch.
Barbara i Piotr szukają w prasie ofert kupna mieszkania dla Karoliny i Janki. Mateusz wraca z dalekiej podróży. Dziękuje kierowcy za podwiezienie i rusza w kierunku siedliska. Rafał jest zaskoczony widokiem Mateusza, który miał być w Andach, gdzie miał budować drogi. Mateusz wyjaśnia, że rząd Peru wycofał się z inwestycji, zarządził cięcia w budżecie i odłożył budowę drogi na kilka lat. Barbara przyjeżdża z wizytą lekarską do chorej Lidki. Podczas badania Barbara zauważa rany cięte na przedramieniu i inne zagojone już ślady po cięciach.
Korońska zjawia się u proboszcza i przeprasza go za niegrzeczne zachowanie męża podczas kolędy. Przyznaje się też, że ma poważne problemy z córką, która pocięła sobie ręce. Matka wyrzuca sobie, że sama zawiniła. Mateusz odwiedza ojca na posterunku. Czuje się głupio, że nie wyszła mu praca w Peru. Stracił 5 tysięcy zł, które pożyczył od ojca. Piotr nie ma do niego żalu. Osa przychodzi na plebanię z nowiną, że jego krowa się ocieliła. W domu Korońska przeprowadza poważną rozmowę z mężem. Informuje go o okaleczeniach córki.
W kościele proboszcz rozmawia z Korońskim. Okazuje się, że przez niego córka uciekła z domu. Koroński wyznaje, że jej nie zna. Proboszcz prosi mężczyznę, żeby spróbował wziąć się w garść. Trwają poszukiwania Lidki. Korońska błaga komendanta o szybkie odnalezienie córki. Janusz przychodzi do urzędu gminy z ofertą przetargową. Sandra przyjmuje dokumenty. Komisja przetargowa ma wkrótce zacząć pracę. W ostatniej chwili wchodzi Albert Kręcina, który też składa ofertę. Sandra przyjmuje jego wniosek. Zbyszek przychodzi do restauracji.
Korońska obwinia się za ucieczkę córki z domu. Marlena i Lidka przechadzają się między półkami w sklepie. Lidka chowa konserwy pod kurtkę. Dziewczyny uciekają ze sklepu. Marlena zachęca Lidkę do następnej kradzieży w innym sklepie. Lidka zostaje zatrzymana za kradzież chleba. Czesio i Koroński dopatrują się drobnej nieścisłości w kosztorysie Kręciny. Janusz jest pewien, że wygra przetarg. Otwiera szampana i częstuje Sandrę.
Zbyszek odwiedza Krystynę w restauracji. Kręcina przynosi dokument potrzebny do przetargu. Lidka przychodzi do sklepu, w którym ukradła chleb. Zwraca Grażynie pieniądze. Kobieta proponuje jej obiad i kolację w w zamian za prasowanie. Wanda przychodzi po pracy do domu. Zbyszek przygotowuje dla niej wykwintny obiad. Koroński kończy ocenianie ofert. Wychodząc, informuje Sandrę, że oferta Kręciny jest korzystniejsza niż Tracza.
Zbyszek przeprasza Wandę, ale nadal nie jest gotowy na zostanie ojcem. Sandra informuje Tracza, że może przegrać przetarg, bo Kręcina przedstawił lepszą ofertę na budowę oczyszczalni. Lidka je śniadanie u Grażyny. Kobieta proponuje jej sprzątanie mieszkania w zamian za dach nad głową i jedzenie. Grażyna zwierza się Lidce, że kiedyś miała problemy z alkoholem. Była na samym dnie, ale ktoś wyciągnął do niej pomocną dłoń. Teraz ona oferuje pomoc komuś innemu.
Koroński jest szczęśliwy, że córka się odnalazła. Lidka prosi Grażynę, żeby przekazała, że czeka na rodziców w kawiarni. Lidka rozmawia z ojcem. Mężczyzna przeprasza ją za krzywdy, które jej wyrządził. Z płaczem prosi o wybaczenie i przysięga, że wszystko naprawi. Korońska nieśmiało wita się z Lidką. Jest szczęśliwa. Sandra powiadamia Czesia, że została przesłuchana przez agentów CBA w sprawie nieprawidłowości przetargowych. Czesio omal nie dostaje zawału.
Sandra tuli się do Janusza. Koroński odwiedza proboszcza. Jest szczęśliwy. Wanda zwierza się Jagodzie, że jej zachowanie było egoistyczne. Doszła do wniosku, że nie chce mieć dziecka za wszelką cenę. Zbyszek udaje się do Blumentala. Pyta doktora, czy może mieć dzieci. Wraca do przykrych wspomnień, kiedy jego synek umarł w wieku trzech lat na chorobę genetyczną. Prosi doktora o przejrzenie dokumentacji z tamtego czasu i stwierdzenie, czy nie ma żadnych przeciwwskazań do tego, żeby mógł zostać ojcem.
Janusz i Sandra wracają helikopterem z Zakopanego. Mężczyzna wręcza dziewczynie brylantowy pierścionek, ale nie chce, żeby się nim afiszowała. Dr Blumental informuje Zbigniewa, że jest nosicielem nieuleczalnej choroby genetycznej. Wójt jest zaniepokojony, że Tracz wygrał przetarg, z którego Kręcina wycofał się w ostatniej chwili. Henio przychodzi do proboszcza po materiały do pracy opisującej relacje Kościoła i państwa w schyłkowym okresie PRL-u.
Magda odwiedza proboszcza i wręcza mu szalik od pani Bogusi. Józefina wypytuje ją o dom seniora. Mateusz kupuje wino. Grzybowa martwi się, że będzie je chciał wypić z Heniem. Do restauracji przychodzi Nowacki. Ubolewa, że Patryk wyjechał do Lublina. Brakuje mu jego występów. Jurek chce, żeby Irka wróciła do pracy w restauracji. Krystyna jest temu przeciwna. Mateusz spotyka się z Heniem i wypytuje go o jego powołanie i służbę duchowną.
Proboszcz i Antek podsumowują kolędę. Kacper rozmawia z Jurkiem na temat sprzedaży domu. Jurek jest zdenerwowany, bo ma dzień na podjęcie decyzji. Kacper przyznaje, że musi oddać gangsterom pieniądze za zniszczony samochód. Jagoda i Wanda przeglądają strony internetowe poświęcone mukowiscydozie. Czesio udaje się do doktora Blumentala z prośbą o środki uspokajające, ale lekarz odsyła go do proboszcza. Mężczyzna postanawia się wyspowiadać.
Róża niepokoi się o Kacpra, który ma problemy. Ksiądz radzi jej, aby uszanowała decyzję syna. Irka ma wątpliwości dotyczące kupna domu od Kacpra. Człowiek Tracza próbuje zastraszyć Czesia. Chce, by księgowy zbierał informacje i donosił na wójta. Machejkowie przychodzą do proboszcza, aby odwdzięczyć się za to, że namówił Kaśkę na badania mammograficzne. Ksiądz proponuje im, by w czasie rekolekcji wielkopostnych podzielili się z innymi radością z pokonanej choroby.
Machejkowie ćwiczą przed występem w czasie rekolekcji. Grzybowa jest oburzona tym widokiem. Udaje się na skargę do proboszcza. Ksiądz tłumaczy jej, dlaczego wybrał Machejków, żeby udzielili świadectwa. Za namową Jurka Irka wybiera się na rozmowę o pracę. Dyrektor firmy jest zafascynowany jej wyglądem. Kacper wpada do gospody na koniak. Krystyna zaczyna z nim rozmawiać, wypytuje o plany na przyszłość. Wspólnie wspominają stare czasy. Krzywy i Basior przeglądają gazetę w celi. Znajdują ogłoszenie o sprzedaży domu.
Machejko wynosi choinkę z plebanii. Józefina jest zła, że igliwie zasypuje całą kuchnię. Irka robi porządki w domu. Kacper myśli o tym, że jeżeli do godziny 18.00 nikt nie zdecyduje się na kupno domu, wówczas on sprzeda dom Jurkowi i Irce za 100 tys. zł. Irka ma nadzieję, że nikt nie przyjdzie, bo zależy jej na tym domu. Nieoczekiwanie zgłasza się klient zainteresowany kupnem za wyższą cenę. Tosiek wręcza Jurkowi pieniądze na dom. Mateusz odwiedza babcię Józię.
Na posterunku Jurek i Kacper zeznają w sprawie wczorajszego napadu, kradzieży i pobicia przez zbirów nasłanych przez byłego kumpla Kacpra - Krzywego, który obecnie siedzi w więzieniu. Koroński przychodzi na plebanię z zakupami Józefiny. Józia odwdzięcza mu się ciastem i kawą. Koroński zwierza się Józefinie, że dopiero gdy córka uciekła z domu, zrozumiał, że najważniejsza dla niego jest rodzina. Korońska z córką wybierają w sklepie sukienkę na bal połowinkowy. Przy okazji Korońska wybiera coś dla siebie.
Lidka nie chce iść do szkoły. Matka przekonuje córkę, żeby się nie przejmowała koleżankami, które się z niej wyśmiewają. Koroński nie wie, jak pomóc córce. Wybiera się do szkoły na rozmowę z wychowawczynią Lidki. Jurek chowa do torby prowiant dla Kacpra, który ukrywa się przed bandytami nad Bystrawą. Irka uważa, że Jurek nie powinien się tak martwić o Kacpra, bo przez niego mają kłopoty. Ochroniarz informuje Tracza, że przez znajomego strażnika więziennego dotarł do Krzywego.
Jurek szykuje się na spotkanie z człowiekiem Tracza, który ma mu pomóc odzyskać pieniądze. Irka jest sceptycznie nastawiona do tego pomysłu, bo wie, że wchodzenie w interesy z Traczem źle się kończy. W domu Korońska przygotowuje dla Lidki sukienkę na bal. Lidka nie ma zamiaru iść na imprezę. W szkole wychowawczyni rozmawia z Sylwkiem, który zgadza się towarzyszyć Lidce na balu. Jurek spotyka się w lesie z ochroniarzem Tracza, który przekazuje mu informacje dotyczące ludzi Krzywego oraz pistolet. Jurek ma sam rozprawić się z bandytami.
Proboszcz znajduje Jurka w konfesjonale. Chłopak przeprasza księdza, ale nie wiedział, gdzie się schować. Proboszcz nie rozumie jego zachowania. Irka od rana poszukuje Jurka i Kacpra. Przychodzi nad Bystrawę, ale Osa też nie wie, gdzie się podziewa jego wspólnik. Jurek opowiada, jak poprzedniego dnia pojechali z Kacprem pod wskazany adres. Chcieli odebrać pieniądze i uciec, ale gdy jakiś mężczyzna wszedł do mieszkania, Kacper wystrzelił do niego kilka razy z pistoletu. Obaj uciekli. Jurek nadal jest w szoku. Irka odwiedza Tracza.
Irka przygotowuje śniadanie. Kiedy zjawia się Jurek, Irka ma mu za złe, że nie mówi jej prawdy. Nieoczekiwanie pojawia się Janusz. Cieszy się, że Jurek jest już w domu. Ten nie kryje konsternacji. Na posterunku Józek sporządza raport dotyczący zaginięcia Kacpra. Piotr dziwi się, że Józek został wyproszony przez Jurka z domu, kiedy przyszedł w sprawie kradzieży jego pieniędzy. Janusz wyjaśnia Jurkowi, że Irka bardzo się o niego martwiła i przyszła prosić go o pomoc. Jurek jest wściekły, wyprasza Tracza z domu. Irka dowiaduje się o strzelaninie.
Józek przegląda kodeks karny. Stwierdza, że za współudział w postrzeleniu Jurkowi grozi od trzech do dwunastu lat. Kacper przychodzi do baru w asyście dwóch ochroniarzy na spotkanie z bossem. Chce spłacić dług. Szef twierdzi jednak, że chłopak spóźnił się z zapłatą, narosły procenty. Co gorsza, za spóźnienie grozi śmierć. W tym momencie Janusz dzwoni do gangstera. Po rozmowie telefonicznej z Traczem boss postanawia darować Kacprowi życie. Ksiądz Wacław przyjeżdża na plebanię, pyta proboszcza i Józefinę, czy mógłby zatrzymać się u nich.
Przy śniadaniu ksiądz Wacław żali się Józefinie, że on nie może przywyknąć do nowych zwyczajów w kościele, np. do gry na gitarze. Tosiek błaga proboszcza o pomoc w sprawie aresztowania Jurka. Proboszcz wierzy Tośkowi, ale niewiele może zrobić. Radzi poszukać dobrego adwokata i modlić się. Irka przychodzi do komisariatu. Chce się widzieć z mężem, który siedzi w areszcie śledczym do czasu rozprawy. Piotr wyjaśnia, że na widzenie zgodę wydaje prokurator. W celi dochodzi do bójki między Jurkiem i innym więźniem.
W kościele ksiądz Wacław odprawia tradycyjną mszę łacińską. Wierni są nieco zdezorientowani. Irka starannie się maluje, szykując na wizytę u prokuratora. Chce prosić o możliwość widzenia z mężem. W prokuraturze Jurek składa zeznania. Twierdzi, że do nikogo nie strzelał i nie widział, kto strzela. Zapewnia, że jest niewinny. Proboszcz zarzuca Wacławowi, że zdecydował się poprowadzić mszę niezrozumiałą dla współczesnych wiernych. Ten jest jednak tradycjonalistą. Uważa, że zmiany, których dokonał Kościół, prowadzą do zubożenia liturgii.
Ksiądz Adam odwiedza proboszcza Antoniego. Potwierdza konflikt z księdzem Wacławem. Uważa, że sprawowanie mszy po łacinie odciąga wiernych od Kościoła, a tymczasem ksiądz Wacław, kierując się swoimi przekonaniami, sprawuje liturgię łacińską. Adam nie wie, jak go przekonać. Spotyka się z księdzem Wacławem w kościele. Chce naprawić wzajemne relacje i prosi Wacława o pomoc i zgodę. Irka spotyka się z Jurkiem w areszcie w sali widzeń. Pamięta o tym, że prokurator prosiła ją, żeby namówiła męża na współpracę z prokuraturą.
Mulak prosi proboszcza o modlitwę za Justynę. Jest zaniepokojony rozprawą sądową, która ją czeka. Justyna nie chce iść do sądu. Wyznaje, że wybaczyła Damianowi gwałt. Tosiek pociesza Irkę i zapewnia ją, że rodzina zawsze będzie ją wspierać. Proponuje, by na razie zamieszkała u nich. Irka woli jednak czekać na Jurka w domu. Karol przychodzi do niej i mówi, że Tracz ubolewa nad nieuzasadnionym zatrzymaniem Jurka. Irka odrzuca zaproponowaną pomoc. Karol wręcza jej umowę sprzedaży domu. Kurkowie spotykają się z adwokatem.
Kurkowie i Mulakowie spotykają się w sądzie pod salą rozpraw. Kurkowa stara się uspokoić męża. Irka przychodzi do Tracza. Próbuje dowiedzieć się, skąd pochodzi umowa sprzedaży domu. Janusz twierdzi, że dostał ją od Kacpra. Zaczyna szantażować Irkę. Namawia ją, by nie zeznawała przeciwko niemu w sądzie. Zdesperowana Irka prosi go o pomoc. Proboszcz rozmawia z Wandą o jej związku ze Zbyszkiem. Zachęca ich do uczestnictwa we wspólnocie katolickiej. Prokurator namawia Irkę, by powiedziała prawdę o Traczu. Irka nie chce zeznawać przeciwko niemu.
Mulak przychodzi do proboszcza z prośbą o odprawienie mszy świętej za Justynę. Mulakowa opiekuje się córką w szpitalu. Lekarz uspokaja je, stwierdzając, że zasłabnięcie było spowodowane spadkiem poziomu cukru w organizmie i dziecku nic nie zagraża. Mimo sprzeciwu męża Kurkowa wybiera się w odwiedziny do Justyny. Po drodze spotyka Mulaka. Na przystanku Grzyb zatrzymuje się i proponuje, że ich podwiezie do szpitala. Mulakowie chcą uniknąć spotkania Kurkowej i Justyny. Nie chcą jej narażać na dodatkowy stres.
Po porannej mszy świętej Kurkowa zwierza się proboszczowi, że jej syn w sądzie przyznał się do winy. Skazano go na trzy lata więzienia. Kobieta żali się, że Mulakowie nie pozwolili jej odwiedzić Justyny w szpitalu. Kurkowa przyznaje, że mieli do tego prawo. Na szosie Józek zatrzymuje autokar relacji Mediolan-Hrubielów. Pyta, czy wśród pasażerów jest funkcjonariuszka policji. Mile zaskoczona Joanna udaje się z nim do radiowozu. Osa wybiega jej naprzeciw z kwiatami. Całują się czule. W restauracji Irka wypytuje Krystynę o jej relacje z Traczem.
Kurek przychodzi do kancelarii proboszcza. Szuka żony. Twierdzi, że ostatnio kobieta stała się bardzo religijna. Kurkowa spędza noc w gospodzie Krystyny. Przy śniadaniu sprawia wrażenie nieobecnej. Nie chce wracać do męża. Kiedy Kurek wchodzi do restauracji i nakazuje jej wrócić do domu, Kurkowa odmawia. Irka telefonuje do Tracza, prosząc o spotkanie. Janusz umawia się z nią. Kurkowa przychodzi do Mulaków, chce się pożegnać z Justyną. Informuje ich, że wyjeżdża. Dowiaduje się, że dziewczyna będzie miała synka.
Joanna ma za złe Osie, że wszedł w układ z Traczem. Jej zdaniem to przez niego Jurek wylądował w więzieniu. Osa uparcie broni brata. Irka wynajmuje detektywa, żeby się dowiedzieć, kto jest winny strzelaniny. Róża boi się, że w ten sposób może zaszkodzić Kacprowi. Zarzuca Irce, że chce go pogrążyć. Irka wyprasza Różę z domu. Detektyw zwraca Irce pieniądze. Rezygnuje z prowadzenia śledztwa. Grzybowa zastaje proboszcza zastępującego w kuchni babcię Józię. Dziękuje mu za pomoc, którą okazał Heniowi przy gromadzeniu materiałów do jego pracy.
Heniek ponownie przychodzi do domu seniora, tym razem już nie w sutannie. Magda nie pozwala mu odwiedzić pana Stanisława, który bardzo przeżył poprzednią wizytę. Heniek zdradza Magdzie powód uprzedzeń pana Stanisława, mówi o jego oskarżeniach pod adresem księdza Wójtowicza. Stanisław w końcu przełamuje opory i opowiada Magdzie i Heńkowi o problemach, które miał, kiedy odmówił współpracy z tajnym wywiadem. Załamana Irka prosi proboszcza o wsparcie. Opowiada mu o spotkaniu z Traczem i jego ofercie pomocy.
Józefina opowiada Heniowi o czasach, kiedy kościół był budowany. Ksiądz wypytuje ją o szczegóły nacisków ze strony SB i ewentualne kompromisy ze strony władz kościelnych. Józefina odsyła go do samego proboszcza. Henio udaje się do sklepu rodziców i dzieli się z nimi niepokojem. Wzbudza tym dyskusję na temat dążenia do prawdy. Helena wyznaje Magdzie, że nowo przybyły pensjonariusz porzucił ją w dniu ich ślubu. Opowiada jej szczegóły zdarzenia. Teodor, wysłuchawszy Magdy, prosi Helenę o wybaczenie.
Magda przeprasza proboszcza za to, że zwątpiła w jego niewinność. Ksiądz namawia ją, aby przejrzała jego teczkę zawierającą donosy i raporty. Dziewczyna odmawia. Wierzy mu na słowo. Stanisław oskarża proboszcza o zniszczenie mu życia. Kapłan zaprzecza. Na dowód pokazuje Stanisławowi swoją teczkę. Z dokumentów wynika, że proboszcz był tylko figurantem, którego Służba Bezpieczeństwa rozpracowywała. Twierdzi, że nigdy na nikogo nie doniósł, a władze uniemożliwiły mu robienie doktoratu w Rzymie.
Henryk spędził całą noc nad dokumentami z teczki proboszcza. Grzybowa namawia syna do odpoczynku. On jednak uparcie prowadzi poszukiwania. Zygmunt przychodzi do Teodora z wizytą duszpasterską. Nowy pensjonariusz przyjmuje propozycję spowiedzi. Opowiada księdzu o swoich podbojach miłosnych. Ku zgorszeniu Zygmunta nie okazuje skruchy i nie odczuwa żalu za grzechy. Heniek oddaje księdzu dokumenty i przeprasza go za podejrzenia. Docenia bohaterską postawę proboszcza. Próbuje rozszyfrować pseudonimy, które pojawiły się w donosach.
Proboszcz namawia Grzyba do rozliczenia się z przeszłością i powiedzenia prawdy Heniowi. Ten kontynuuje gromadzenie materiałów do pracy naukowej. Chce uzyskać zgodę na dostęp do zbiorów Instytutu Pamięci Narodowej. W tym celu przyjeżdża do kurii na spotkanie z biskupem. Wizytę utrudnia mu sekretarz, który wymaga od niego pisma z prośbą o wpisanie na listę oczekujących. Ku niezadowoleniu sekretarza biskup zaprasza Henia na rozmowę. Wikary opowiada o swojej pracy i nurtujących go problemach. Biskup przestrzega go przed szukaniem sensacji.
Heniek przychodzi do proboszcza. Ojciec wyznał mu, że był współpracownikiem bezpieki. Grzyb boi się, że syn już nigdy więcej nie będzie chciał z nim rozmawiać. Proboszcz wierzy jednak, że Heniek na nowo ułoży sobie relacje z ojcem. Irka przychodzi do Tracza, jest elegancko ubrana i umalowana. Janusz wydaje jej kolejne polecenia. Tym razem posyła ją po zakupy. Grzybowa spotyka się z Heniem w restauracji. Wyznaje synowi, że wiadomość o donosicielstwie Grzyba była dla niej szokiem, ale nie chce do końca potępiać męża.
Grzyb dziękuje żonie, że była przy nim w trudnych chwilach, gdy wyjawił prawdę o donoszeniu na innych. Machejkowie przychodzą do proboszcza, by zamówić mszę świętą za Kazika. W świetlicy Zbyszek przygotowuje się do wieczornego koncertu. Zjawia się tam listonoszka z listem z Akademii Medycznej w Lublinie. W urzędzie gminy Jagoda informuje Sandrę, że Tracz ma najprawdopodobniej nową dziewczynę. Jagoda widziała, że Irka wsiadała z zakupami do jego samochodu. Słysząc to, Sandra nie potrafi opanować zdenerwowania.
Wzburzona Sandra dzwoni do Tracza z pytaniem, co Irka robi u niego w domu. Janusz odpowiada, że jest jego asystentką. Okazuje się, że Sandra jest o nią zazdrosna. Janusz tłumaczy jej, że pomaga Irce w sprawie jej siedzącego w więzieniu męża. Wanda zjawia się w pracy w kiepskim nastroju. Jagoda wie, że poprzedniego dnia Zbyszek upił się podczas recitalu. Józefina przychodzi do restauracji. Domyśla się, dlaczego Zbyszek jest w złym humorze. Przyszły wyniki badań, z których wynika, że on i Wanda są nosicielami genu wywołującego mukowiscydozę.
Henio przyjeżdża do kurii na spotkanie z biskupem. W sekretariacie spotyka się z księdzem Adamem. Wanda i Zbyszek odwiedzają doktora Blumentala. Lekarz mówi im o mukowiscydozie. Czekając na wizytę u biskupa, Adam i Henio rozmawiają na temat donacji - dobrowolnego oddania ciała po śmierci akademii medycznej. Adam chce rozpropagować akcję donacyjną, potrzebuje jednak na to zgody biskupa. Ekscelencja nie jest przeciwny, ale nie chce aktywnie popierać akcji. Henio prosi biskupa o pozwolenie na skorzystanie z akt IPN-u.
Proboszcz upomina Heńka, żeby nie podważał zdania biskupa. Tracz pokazuje Irce płytę z nagraniem Kacpra opowiadającego o okolicznościach zbrodni. Kobieta chce dostarczyć płytę policji. Teodor proponuje Stefanowi i Książkiewiczowi grę w karty. Wygraną mają być tabletki viagry. Zniesmaczeni pensjonariusze wolą grę na zapałki. Heniek przychodzi do Magdy z informacją o programie świadomej donacji, czyli poświęcenia ciała dla nauki. Magda jest sceptycznie nastawiona, ale próbuje przekonać do tego programu pensjonariuszy.
Proboszcz zastaje Irkę modlącą się w kościele. Chce ją wyspowiadać. Tosiek dostaje zgodę na widzenie z Jurkiem. Ma go namówić na przyznanie się do przestępstwa. Irka jest temu przeciwna. Wie, że jej mąż jest niewinny. Bogusia zwierza się Magdzie, że jej córka się do niej nie przyznaje. Po ponownym obejrzeniu nagrania Irka jest gotowa oddać się Traczowi. Na jego zamówienie przychodzi stylista, który szykuje Irkę do uroczystej kolacji. Tosiek odwiedza Jurka w celi. Namawia go na współpracę z panią prokurator. Jurek pozostaje nieugięty.
Irka nie ma żadnych wieści od Jurka. Jest załamana. Pokłada nadzieję w Traczu, bo tylko on może dotrzeć do Kacpra, ale mężczyzna w zamian oczekuje, żeby Irka go pokochała. Kobieta jest gotowa na wszystko. Zbyszek nie może się pozbierać po otrzymaniu wiadomości, że Wanda też jest nosicielem choroby genetycznej. Mężczyzna myśli o adopcji. Rozmawia z Walą na temat Patryka. Otrzymuje od niej adres sierocińca pod Rzeszowem. Proboszcz odradza Irce pójście na tak duży kompromis.
Zbyszek przychodzi na plebanię pożyczyć samochód od proboszcza. Wybiera się do domu dziecka. Wala z Henrykiem zdradzają Patrykowi, że chcą kupić fortepian. Chłopak jest zachwycony. Irka przychodzi do Tracza. Janusz wyznaje, że nie wierzy w miłość. Zbigniew przyjeżdża do sierocińca, gdzie spotyka się z siostrą Felicją. Pyta ją o warunki adopcji. Henryk z Walą i Patrykiem przyjeżdżają do pana Gustawa, który chce sprzedać fortepian. Mężczyzna pragnie oddać instrument w dobre ręce.
Zbyszek wyjaśnia Józefinie, że nie mają z Wandą szans na adopcję. Mężczyzna zdaje sobie sprawę, że jego partnerka pragnie dziecka. Nie wie, co powinien zrobić. Zastanawia się nad rozstaniem. Magda mówi Heńkowi, że potrzebuje wolontariusza do pomocy przy starszych ludziach. Mariola, córka pani Bogusi, chciałaby się spotkać się z matką. Wala z Patrykiem przyjeżdżają do domu Gustawa, żeby kupić fortepian. Mariola dowiaduje się, że matka ma zamiar po śmierci udostępnić ciało na potrzeby akademii medycznej.
Joanna jest zła na Osę. Grzyb chce się spotkać się ze Stanisławem Mazurkiem, na którego kiedyś donosił. Zamierza go prosić o przebaczenie. Joanna przychodzi na posterunek w ubłoconych butach i spodniach. Jest wściekła. Żali się, że Osa nie ma dla niej czasu. Elegancko ubrana Irka przychodzi do Tracza. Jest spóźniona, bo w domu zalało jej łazienkę. Janusz jest na nią zły. Pokazuje jej teczkę z informacjami o biznesmenach. Kobieta ma towarzyszyć mu w ważnych spotkaniach.
Wala organizuje przyjęcie z okazji imienin Patryka. Krystyna ostrzega Irkę, żeby nie wchodziła w bliższe kontakty z Traczem, bo to się zawsze źle kończy. Jurek zostaje przeniesiony do innej celi. Rafał z Hanką dekorują restaurację i zamawiają skrzynki zielonego piwa na obchody dnia św. Patryka. Janusz oznajmia Irce, że pojedzie z nią na spotkanie biznesowe. Kobieta ma wystąpić w charakterze asystentki. Irka wyjaśnia, że w tym czasie ma widzenie z mężem.
Joanna przeprowadza poważną rozmowę z Osą. Żali się, że żyją obok siebie, zajęci własnymi sprawami. Uważa, że powinni coś zmienić. Kobieta pragnie mieć dziecko. Strażnik informuje Jurka, że Irka nie przyszła na wyznaczone widzenie. Jurek czuje, że stało się coś złego. Janusz z Irką podjeżdżają pod Meduzę na spotkanie nieformalnej grupy biznesowej. Proboszcz spotyka się ze Stanisławem. Rozmawiają o Grzybie. Ksiądz próbuje go usprawiedliwiać. Stanisław domaga się sprawiedliwości. Janusz chwali Irkę, która świetnie sobie radzi na spotkaniu.
Wanda i Zbyszek zastanawiają się nad adopcją dziecka. Zbyszek przyznaje partnerce, że był w sierocińcu i rozmawiał z siostrą Felicją. Heniek przychodzi do domu seniora. Chce porozmawiać ze Stanisławem. Sandra nie może się dodzwonić do Tracza. Jest zdenerwowana. Gwałtownie cofa auto i przez przypadek uderza w samochód Kręciny. Ten nie przejmuje się kraksą. Zaprasza Sandrę na kawę, żeby w miłej atmosferze spisać oświadczenie. Magda odbiera telefon z wiadomością, że Stanisław zasłabł. Pogotowie zabrało go do szpitala.
Janusz jest zadowolony, że udało mu się nie dopuścić do widzenia Irki z mężem. Jurek nie może dojść do porozumienia ze współwięźniami z celi. Wdaje się w kłótnie i bójki. Sandra jest w doskonałym nastroju. Nie odbiera telefonów od Tracza. Henio udziela ostatniego namaszczenia Stanisławowi. Janusz chce wiedzieć, co Sandra robi w towarzystwie Kręciny. Kobieta stwierdza, że skoro Tracz zatrudnił asystentkę, z którą jeździ na bankiety, ona nie czuje się zobowiązana do lojalności wobec niego.
W domu seniora pensjonariusze modlą się i wspominają śp. Stanisława Mazurka. Babcia Michała przychodzi na plebanię. Żali się Józefinie, że ma kłopot z opieką nad wnuczętami. Martwi się, czy brak rodziców negatywnie odbije się na Michałku i Agnisi. Wikary Antek zostaje wezwany do dyrektorki szkoły, która wypytuje, czy na lekcjach religii ksiądz zachęca do umartwiania się, poszczenia, a nawet głodówek w okresie Wielkiego Postu. Antek zapewnia, że tłumaczy dzieciom symboliczny wymiar poszczenia, np. odmawiania sobie słodyczy.
Heniek przychodzi do domu seniora po rzeczy pana Stanisława, które chce przekazać PCK. Znowu spotyka się z Magdą. W szkole Antek rozmawia z Olą. Nawiązuje do rozmowy o poście. Stara się przekonać ją do zmiany postępowania. Ola jednak twierdzi, że ma świadomość strasznego grzechu, za który musi odpokutować. Heniek rozmawia ze swoim przełożonym, księdzem Tomaszem, w kościele w Hrubielowie. Tomasz dowiedział się, że Heniek zbyt często przebywa w towarzystwie Magdy i przestrzega wikarego przed pokusami.
Janusz szykuje się do wyjścia do urzędu gminy na spotkanie z Sandrą. W tym samym czasie Kręcina wchodzi z bukietem kwiatów do pokoju Sandry. Zaprasza dziewczynę na spotkanie. Ona odmawia, ale Kręcina jest cierpliwy. Postanawia spróbować później. Jagoda nie może zrozumieć, dlaczego przyjaciółka odrzuca starania przystojnego biznesmena. Barbara odwiedza matkę na plebanii. Józefina skarży się na dolegliwości żołądkowe. Tracz przychodzi do urzędu gminy z podziękowaniami.
Janusz dzwoni do Sandry i zaprasza dziewczynę na obiad do siebie. Anita przychodzi do urzędu gminy. Chce złożyć wniosek o przedłużenie zasiłku pielęgnacyjnego. Okazuje się, że kobieta ma dziecko chore na mukowiscydozę. Wanda bardzo chce jej pomóc. Pragnie dowiedzieć się, jak można żyć z tą chorobą. Anita zaprasza Wandę do domu. Proboszcz wybiera się na pielgrzymkę do Rzymu. Józia pakuje jego torbę podróżną. Pod nieobecność proboszcza Antek ma pełnić jego obowiązki. Sandra tęskni za Januszem, który ciągle jej unika.
W szpitalu Justyna dochodzi do siebie po porodzie. Kurkowa przychodzi do więzienia na widzenie z synem. Damian jest spokojniejszy. Czule odnosi się do matki. Kurkowa informuje syna, że został ojcem. Damian jest wzruszony, chce poznać jak najwięcej szczegółów dotyczących porodu, zdrowia syna. Wanda i Zbyszek odwiedzają Anitę w domu. Okazuje się, że pomimo nieuleczalnej choroby córki, Małgosi, rodzina stara się żyć normalnie, a Małgosia chodzi do zwykłej szkoły. Anita nie pracuje.
Zbyszek przychodzi na plebanię, dziękuje za pożyczenie auta. Opowiada babci Józi o wizycie u pani Anity, która ma dziecko chore na mukowiscydozę. Mówi, że chyba on i Wanda świadomie nie zdecydują się na dziecko. Wanda nie tylko jest nosicielką wadliwego genu, ale ma też problemy z tarczycą i nie jest już młoda. Wala żali się Krystynie, że Henryk ostatnio jest ciągle w podróżach służbowych i nie ma dla niej czasu. Sandra oficjalnie informuje w gminie, ze złożyła wymówienie z pracy. Jagoda jest tym zaskoczona.
Walencik przychodzi na plebanię. Błaga Antka o pomoc, ponieważ ma problem z komornikiem. Antek nie wie jednak, co robić. Komornik przychodzi na posterunek. Przynosi wyrok sądu nakazujący egzekucję należności przez zajęcie majątku. Ponieważ Walencik przepędził go wcześniej, komornik prosi policję o pomoc. Musi wycenić majątek. Walencik i jego rodzina modlą się w kościele. Zenek wpada na pomysł wywiezienia całego dobytku z domu. Wtedy komornik nie będzie miał czego wyceniać. Pakuje meble, telewizor i inne sprzęty do samochodu.
Iza przychodzi do urzędu gminy. Jest roztrzęsiona z powodu niedawnego zajścia. Chce jak najszybciej spotkać się z wójtem. Wanda informuje ją, że wójta nie będzie przez kilka dni. Iza obawia się, że do tego czasu jej rodzina zostanie wyrzucona na bruk. Na plebanii Józefina robi obiad. Barbara przychodzi w odwiedziny. Ustalają, co która z nich przygotowuje na święta. Józefina skarży się córce na problemy z trawieniem. Antek zostaje wezwany do dyrektorki szkoły w sprawie Michała. Chłopak wpadł na pomysł kawału primaaprilisowego.
Grzybowa po raz kolejny proponuje, by uczcić pamięć papieża pomnikiem. Ksiądz Antoni przekonuje ją, że nie jest to właściwy sposób okazywania wiary. Barbara prosi Piotra o interwencję w sprawie Oli, dziewczynki, która z głodu straciła przytomność. Na plebanii wszyscy są zszokowani wiadomością, że w Rzymie proboszcz miał wypadek. Ksiądz Adam ma dla Józefiny i Krystyny także dobrą wiadomość: załatwił im dwa miejsca w autokarze, który wyrusza z pielgrzymką do Rzymu. Grzybowa bierze sobie do serca uwagi wikarego.
Ksiądz Antek zaspał na mszę świętą. Grzybowa szykuje mu śniadanie, zastępując Józefinę. Matka Oli, Urszula, odwiedza plebanię. Ma pretensje do wikarego, że nie zareagował na ingerencję policji i szkoły w sprawę Oli. Ksiądz jest jednak przeciwny przesadnemu poszczeniu przez dzieci. Matka Oli twierdzi, że chce ją uchronić przed grzechem. Wyznaje księdzu błędy z przeszłości. Wanda i Jagoda nadrabiają zaległości w urzędzie gminy. Dyskutują o nagłej rezygnacji Sandry z pracy i jej miłości do Tracza. Czesio jest zaskoczony jej decyzją.
Proboszcz odzyskał przytomność. Grzybowa oferuje Antkowi pomoc w ugoszczeniu księży spowiedników. Przynosi przeterminowane produkty ze sklepu i fakturę. Na miejscu jest jednak Wala, która przygotowała pierogi dla księży. Henio jest zażenowany ofertą matki, proponuje, że zabierze produkty do domu seniora. Grzybowa nie może się pogodzić z tym, że syn uważa ją za chciwą. Odda to, co przyniosła, ale w darze. Sandra wypytuje Celinę o Irkę. Irka tłumaczy Sandrze, że wszystko robi z miłości do męża. Chce, by Sandra jej pomogła.
Magda oddziela przeterminowane produkty od tych, które jeszcze można wykorzystać. Henio jest zawstydzony. Machejko i ksiądz Antek przygotowują się do świąt wielkanocnych. Magda prosi Henia o radę. Nie wie, czy ma wysłać listy pana Stanisława do córki. Oboje postanawiają najpierw odnaleźć jego byłą żonę, żeby to ona zdecydowała. Irka próbuje szantażem zmusić Sandrę do pomocy w zdobyciu dowodów niewinności Jurka. Tymczasem Tracz informuje Sandrę, że wyjeżdża na Krym i zabiera Irkę ze sobą. Sandra zdecydowanie się temu sprzeciwia.
Machejko starannie przygotowuje się do Wielkiego Tygodnia. Kasia, Ola i Aga sprzątają kościół przed uroczystościami. Tosiek zaprasza Irkę na święta. Kobieta przyjmuje zaproszenie. Nie będzie jej jedynie w piątek, bo ma widzenie z Jurkiem. Ksiądz Adam pojawia się zakładzie karnym, by wyspowiadać więźniów. Towarzysze Jurka szydzą ze spowiedzi, ale przed księdzem potulnieją. Tylko Szydło gra skruszonego grzesznika, a potem kradnie księdzu portfel. Okazuje się, że jest w nim różaniec.
Ola zniknęła z domu. Matka dziewczyny ma pretensje do księdza Antka. Zarzuca mu, że nastawił córkę wrogo do niej. Na plebanię wraca Józefina. Ola wybiera w sklepie odtwarzacz, o jakim marzyła. Duśka i Marketa obserwują ją z boku. Ola nie ulega jednak pokusie i rezygnuje z zakupu. Dziewczyny doganiają ją na ulicy, wciągają do bramy i kradną jej pieniądze. Machejko przybiega zdenerwowany na plebanię. Okazuje się, że grób zniknął z kościoła. Ksiądz Wacław proponuje pomoc, zamierza zostać na noc na plebanii.
Wiele osób dzwoni na plebanię z pytaniem, kto poprowadzi drogę krzyżową. Wszyscy są zawiedzeni, kiedy dowiadują się, że będzie to Antek, a nie proboszcz. Ksiądz Wacław jest odpowiedzialny za przygotowanie Grobu Pańskiego. Niestety, nie ma pomysłu, w jakiej konwencji go przygotować. Wierni gromadzą się przy kościele na nabożeństwo. Wśród nich są Urszula i jej córka. Matka nie chce uwierzyć, że Oli skradziono pieniądze. Myśli, że uległa pokusie i kupiła sobie drogi sprzęt. Ola prosi Duśkę, by powiedziała mamie prawdę o kradzieży pieniędzy.
Elegancka Irka szykuje się na widzenie z Jurkiem. Tosiek jest zdegustowany, że Irka ubrała się jak na bankiet. W kościele trwa liturgia Męki Pańskiej. Wśród zgromadzonych Ola dostrzega matkę. Urszula nie widzi córki, jest wpatrzona w krzyż. Ministranci odsłaniają grób. Wierni przeżywają szok. Postać Jezusa została wystylizowana na bezdomnego, który umarł na ulicy. Jego twarz jest zasłonięta gazetą. Wszyscy spoglądają na ks. Wacława, który jest wyraźnie speszony. Irka pojawia się w więzieniu, w pokoju widzeń spotyka się z Jurkiem.
Na plebanii trwa świąteczne śniadanie. W restauracji Nowacki polewa Hankę wodą. Kasia przybiega z pistoletem na wodę i strzela strumieniami wody w Hankę, a potem w Nowackiego. Kurkowa przyjeżdża na chrzest wnuka. Rozmawia z księdzem Antkiem na plebanii, ma wątpliwości, czy chrzest w Wielkanoc to dobry pomysł. Rozpoczyna się msza święta. Mulak, Mulakowa z Justynką i maleńkim Marcinkiem oraz rodzice chrzestni siedzą w pierwszej ławce. Damian wchodzi w asyście dwóch strażników więziennych. On i Justyna podają dziecko do chrztu.
Kurkowa dziękuje Antkowi za niedawną mszę świętą i za chrzest wnuka. Pojednała się Mulakami, widziała syna podczas nabożeństwa. Kobieta zwierza się, że rozstała się mężem i mieszka obecnie u siostry w Lublinie. Szuka pracy, ale trudno jej cokolwiek znaleźć. Antek oferuje jej pomoc w szukaniu zajęcia. W restauracji stali bywalcy opijają chrzest najmłodszego Mulaka. Kurek przychodzi tam, ale nie zamierza świętować. Spotyka się z Kurkową. Dowiaduje się, że żona wystąpiła o rozwód. Zaskoczony mężczyzna próbuje odwieść ją od tego zamiaru.
Kaśka dowiaduje się, że Sandra zrezygnowała z pracy, dlatego etat jest wolny. Cieplakówna za dwa tygodnie zdaje maturę. Opowiada Jagodzie, że wójt obiecał przyjąć ją na etat urzędniczki, gdy dziewczyna zda egzaminy. Janusz i Irka szykują się do wyjazdu biznesowego na Krym. Kobieta jedzie do miasta po zakupy. Janusz chce, żeby wyglądała wytwornie podczas rozmów służbowych. Sandra przychodzi do gminy złożyć oficjalnie wymówienie z pracy. Henryk proponuje dziewczynie bezpłatny urlop. Kaśka daje wójtowi do zrozumienia, że chce zająć jej miejsce.
Celina przygotowuje Tracza do wyjazdu na Ukrainę. Pakuje smoking. Józefina jest w dobrym humorze. Informuje Grzybową, że proboszcz dochodzi do zdrowia po wypadku i niedługo wróci do kraju. Sandra zna numer szyfru do sejfu, w którym najprawdopodobniej znajdują się dowody na niewinność Jurka - płyta z nagraniem słów Kacpra, który przyznaje się do winy, i pistolet, z którego strzelał. Sandra stawia warunek - Irka dostanie je, jeśli zniknie z życia Tracza. Zakochana dziewczyna stawia wszystko na jedną kartę.
Prokurator wzywa Irkę na rozmowę. Nagranie to poważny dowód świadczący na korzyść Jurka, ale prokuratura musi potwierdzić autentyczność, co wymaga czasu. Irka dowiaduje się, że mąż w więzieniu targnął się na swoje życie, ale na szczęście udało się go uratować. Dostaje przepustkę do szpitala więziennego. Antek ma dużo pracy związanej z organizacją koncertu charytatywnego na rzecz Walencika. Nowacki mówi, że chce zaśpiewać piosenkę. Janusz za karę trzyma Sandrę przez całą noc w ciemnej piwnicy.
Irka przyznaje się Tośkowi, że przekazała prokuraturze dowody niewinności Jurka. Wspomina o pomocy Sandry. Nie boi się Tracza. Tosiek jest jednak sceptycznie nastawiony. Tracz pozbywa się Sandry, która zostaje wywieziona do Szkocji. Józefina informuje Grzybową o planowanym powrocie proboszcza. Przejęta Grzybowa stwierdza, że trzeba go należycie przywitać. Machejko opowiada Antkowi o zbliżającej się maturze Kaśki. Dziewczyna ma trudności z pamięcią. Przychodzi po pomoc do Barbary. Ta zniechęca nastolatkę do stosowania psychostymulatorów.
Grzybowa przychodzi na plebanię porozmawiać o wpływach z tacowego. Antek proponuje, żeby poprowadziła licytację podczas koncertu dla Walencika. Grzybowa zgadza się, gdy słyszy, że Tosiek mógłby ją zastąpić. Proboszcz jest zaskoczony, widząc Elę w gabinecie Barbary. Kobieta wydaje się szczerze żałować tego, co zrobiła, i chce pracą odkupić grzechy. Gdy jednak Barbara wychodzi do domu, zostawiając jej klucze, Ela zaczyna myszkować w gabinecie. Rafał spóźnia się do pracy. Krystyna przypadkiem odkrywa swoje zdjęcie w jego telefonie.
Hanka wypytuje Krystynę o Rafała. Ona jednak udaje, że nic się nie stało. Hanka uważa, że różnica wieku nie powinna stanowić problemu. Rafał myśli o szukaniu nowej pracy. Mateusz namawia go, żeby spróbował umówić się z Krystyną. Grzybowa przychodzi do proboszcza z nowym pomysłem. Oznaczy niektóre towary specjalnym logo, a część zysku z ich sprzedaży przekaże Walencikowi. Musi też podnieść ceny. Proboszcz zgadza się podpewnym warunkiem. Tadeusz Woźniak i jego żona przyjeżdżają na plebanię. Woźniak wystąpi na koncercie dla Walencika.
Machejko boi się, że straci pracę kościelnego, ponieważ na plebanię wraca siostra Tekla. Proboszcz uspokaja Machejkę, że na pewno nie zabraknie pracy przy kościele. Józefina podejmuje śniadaniem gości: Tadeusza Woźniaka i jego żonę, którzy odwiedzili plebanię. Machejko przedstawia się siostrze Tekli jako kościelny. Proboszcz opowiada Antkowi o sytuacji zakonnicy. Przełożeni zakonu postanowili przenieść Teklę do Tulczyna ze względu na jej przyjaźń z rehabilitantem z sierocińca. Przemek przychodzi do gabinetu siostry Felicji w sierocińcu.
Na plebanii Tadeusz wychwala znakomitą kuchnię babci Józi. Obiecuje, że pomimo szczelnie wypełnionej występami trasy koncertowej przyjedzie zagrać dla Walencika na koncercie charytatywnym. Michał i Jaro przygotowują bilety na koncert dla Walencika. Tadeusz i Jola szykują się do wyjazdu z Tulczyna. W tym czasie Zbyszek przychodzi na plebanię i pokazuje tekst piosenki autorstwa Wandy do muzyki Tadeusza Woźniaka. Piosenkarz jest zachwycony słowami. Alina przychodzi do Borosiukowej.
Antek tłumaczy się przed proboszczem. Podpisał weksel, żeby pomóc chłopcom w zorganizowaniu koncertu. Tekla chwali jego decyzję. Przemek dzwoni do niej i mówi, że chce się z nią spotkać. Tekla odmawia, ale w końcu przychodzi na spotkanie. Każe mu o sobie zapomnieć. Zbigniew, Wanda i Wala przychodzą do restauracji. Przedstawiają Krystynie program koncertu i namawiają ją do występu. Krystyna początkowo się waha, ale po chwili ulega namowom Zbyszka. Przystępują do próby. Rafał robi zdjęcia Krystynie. Karol zaleca się do Grzybowej.
Tekla odmawia różaniec w salonie na plebanii. Antek zagaduje ją, że słyszał o mężczyźnie niepokojącym o Teklę. Zakonnica opowiada historię znajomości z Przemkiem. Wkrótce Przemek dzwoni i prosi ją o spotkanie. Tekla zgadza się, pod warunkiem że będzie to ostatnie spotkanie. Zrezygnowany Walencik przychodzi do proboszcza. Nie liczy na odwołanie do gminy i czeka już tylko na komornika. Proboszcz prosi Walencika, żeby się nie załamywał, aby walczył do końca, zwłaszcza że wszyscy chcą mu pomóc. Okazuje się, że organizują dla niego koncert.
Kurier przynosi na plebanię kosz kwiatów dla siostry Tekli. Zakonnica jest tym zaskoczona. Antek wyjaśnia proboszczowi, że Tekla zaprzyjaźniła się z Przemkiem, który narzuca się siostrze. Proboszcz zaprasza Teklę do kancelarii na rozmowę. W restauracji Rafał pokazuje Krystynie zdjęcia, które zrobił jej na próbie muzycznej. Chce wiedzieć, które jej zdaniem jest najładniejsze. Tekla zwierza się proboszczowi. Czuje się winna zamieszania. Proboszcz uważa, że mężczyzna, nękając siostrę, postępuje wbrew jej woli i łamie prawo.
Piotr zauważa Przemka, który zmierza z bukietem róż w stronę plebanii. Podczas śniadania Joanna i Osa dyskutują na temat Przemka. Kobieta uważa, że mężczyzna wzbudza poważne podejrzenia. Zdaniem Osy są to prywatne sprawy, do których policja nie powinna się jednak mieszać. Klara przychodzi na plebanię uczyć Józefinę śpiewu na okoliczność zbliżającego się koncertu dla Walencika. Niestety, babcia Józia nie ma dobrego słuchu, dlatego wpada na pomysł, że zadeklamuje wiersz. Wojdyłło przychodzi do proboszcza.
Przemek pojawia się na posterunku policji. Ma podbite oko - ślad po starciu z Osą. Przynosi wyniki obdukcji. Żąda przeprosin od Osy. Informuje Joannę, że w przeciwnym razie złoży zawiadomienie o przestępstwie. Joanna rozmawia z mężem na posterunku. Prosi go, żeby przeprosił Przemka. Osa nie zamierza jednak okazywać skruchy. Nowacki, Maliszewski i Martyniuk celebrują święto pracy w restauracji. Rafał włącza muzykę z epoki PRL-u. Przemek i Tekla spotykają się przed dworcem PKP w Hrubielowie.
W restauracji Nowacki przeżywa niedawny koncert. Cieszy się, że wraz z innymi uczestniczył w imprezie, by w ten sposób wesprzeć Walencika. W gabinecie dyrektorki szkoły Jaro, Michał i wikary Antek liczą pieniądze zebrane podczas koncertu. Rafał przynosi telewizor do restauracji. Razem z Krystyną chcą obejrzeć zarejestrowany na wideo koncert. Nauczyciel fizyki przychodzi do gabinetu dyrektorki, oświadcza publicznie przed Antkiem, dyrektorką, Michałem i Jarem, że przegrał zakład. Antek poręczył za chłopców i wygrał.
Irka przychodzi do sklepu Tośka. Informuje szwagra, że jedzie do Hrubielowa. Dostała wezwanie z prokuratury w sprawie złożenia wyjaśnień. Kaśka przygotowuje się do matury, siedzi w domu i powtarza angielskie słownictwo. Machejko, nie mniej podekscytowany egzaminem maturalnym, przepytuje żonę z angielskiego. Martyniukowa odwiedza Borosiukową. Ta zachwala ziółka, które Alina jej sprzedała. Machejko przychodzi do restauracji. Jest zafrasowany egzaminem Kaśki. Alina przychodzi do Borosiukowej.
Kaśka przychodzi do pracy, oddaje Jagodzie czerwoną podwiązkę, którą dostała na szczęście. Jest zadowolona, bo egzamin z języka angielskiego poszedł jej bardzo dobrze. Musi jeszcze zdać język polski i historię. Potem planuje zająć stanowisko pracy w gminie po Sandrze. Jagoda jest przygnębiona, że już nie pracuje razem z Sandrą. Bardzo się zaprzyjaźniły. Ostatnio też nie może się z nią skontaktować. Jurek zostaje zwolniony z aresztu i od razu jedzie nad Bystrawę. Osa dziwi się, że jeszcze nie był w domu i nie przywitał się z Irką.
Tosiek przychodzi na plebanię i prosi o rozmowę z proboszczem. Zwierza się, ze Jurek bardzo się zmienił w areszcie - jest niedobry dla Irki, podejrzewa ją o zdradę. Ksiądz próbuje wytłumaczyć Tośkowi, że Jurek przeżył ciężkie chwile i musi oswoić się z wolnością. Tosiek błaga proboszcza o rozmowę z Jurkiem. Jagoda przychodzi do domu Irki. Pyta ją, czy wie, co stało się z Sandrą. Od kilku dni dziewczyna nie daje znaku życia. Ale Irka niczego nie wie na ten temat. Proboszcz przyjeżdża do Jurka nad Bystrawę.
Zdenerwowany Jurek wybiera się do Tracza. Na posterunku policji Jagoda próbuje dowiedzieć się czegoś w sprawie Sandry. Józek został poinformowany przez rodziców Sandry, że dziewczyna wyjechała na staż zagraniczny. Jagodzie wydaje się to jednak podejrzane. Jurek chce dowiedzieć się, co zaszło między Traczem a Irką. Janusz uważa, że Jurek nie zasługuje na kobietę, która była gotowa oddać wszystko, aby ratować męża. Jurek wychodzi od niego jeszcze bardziej przygnębiony. Jagoda wpada na pomysł, żeby spotkać się z Rumcajsem.
Jurek zgłasza zaginięcie Irki na posterunku policji. W urzędzie gminy Wanda pyta Jagodę, jak bawiła się na randce z Rumcajsem i czy dowiedziała się czegoś o Sandrze. Jagoda wyznaje, że Rumcajs nie przyszedł na umówione spotkanie, ponieważ był pijany. Tymczasem Rumcajs dzwoni do Jagody, prosi o spotkanie i przeprasza za niedawną niedyspozycję. Irka przyjeżdża do klasztoru, spotyka się z Anką, dawną koleżanką, która wstąpiła do zakonu i teraz nazywa się siostra Magdalena. Rumcajs przychodzi do gospody z bukietem kwiatów dla Jagody.
Nad Bystrawą Osa wypytuje Jurka, czy zdobył informacje o Irce. Niestety, Jurek niczego nie wie. Jest zdenerwowany, obraża też klienta, który wynajął domek nad Bystrawą. Kłóci się z Osą. Jagoda zwierza się Wandzie, że chyba straciła przyjaciółkę. Sandra nawet nie zapytała przez telefon, co u niej słychać, ciągle tylko mówiła o sobie. Kaśka doskonale zdaje kolejne egzaminy maturalne, ma jeszcze egzamin ustny z polskiego i angielskiego. Chwali się Henrykowi sukcesami. Jurek wraca do domu. Zastaje Irkę.
Po mszy świętej Irka spotyka się z proboszczem. Opowiada mu, że pogodziła się z Jurkiem, jest szczęśliwa i spokojna, dziękuje Bogu za to pojednanie. Grzybowa przypomina księdzu o rocznicy zamachu na papieża. Proboszcz zaprasza ją na nabożeństwo w intencji Jana Pawła II. Dla Grzybowej odprawienie mszy świętej to za mało. Jurek przychodzi do pracy nad Bystrawę, informuje kolegę o pojednaniu z żoną. Osa cieszy się. Irka przychodzi do Tracza. Rezygnuje z dalszej współpracy i żegna go. Janusz tłumaczy Rumcajsowi, że nie czuje się przegrany.
Heniek i Magda przychodzą do proboszcza w sprawie zmarłego niedawno Stanisława Mazurka. Zostały po nim niewysłane listy do córki. Kobieta nie wie, że Mazurek był jej ojcem. Alina dowiaduje się od Borosiukowej, że zioła, podobne w smaku i tak samo skuteczne, jak jej, można kupić taniej w sklepie u Grzybów. Proboszcz odnajduje w księgach zapis o ślubie Stanisława Mazurka i Ewy Martyniuk. Alina przychodzi do sklepu Grzybów. Mówi Grzybowej wprost, że nie ma prawa z nią konkurować w produkowaniu i sprzedaży ziół.
Henio zabiera Magdę na imieniny mamy. Dziewczyna czuje się niezręcznie. Mężczyzna traktuje ją jak koleżankę. Grzybowa dostaje elegancką bieliznę w prezencie imieninowym od męża. Borosiukowa przychodzi do gabinetu Barbary. Prosi panią doktor o skierowanie na USG woreczka żółciowego. Chce sprawdzić, czy jej kamienie zniknęły w wyniku działania ziółek. Borosiukowa opowiada o bioenergoterapeutce Alinie. Barbara podejrzewa jednak, że Alina to hochsztaplerka. Listonoszka wypłakuje się proboszczowi, że czuje się samotna.
Machejko przychodzi na plebanię. Mówi, że zniknął krzyż, który stał na polu. W sklepie Grzyb próbuje sprzedać Walencikowi herbatkę "Aurora". Mężczyzna jest w fatalnym stanie. Grzybowa pociesza kolegę. Prosi, żeby się nie załamywał i walczył do końca. Barbara i Blumental rozmawiają w gabinecie o "Aurorze", którą pije coraz więcej ludzi w Tulczynie. Barbara poddała próbki herbatki analizie. Alina dostarcza towar do sklepu Grzybów i zgodnie z umową żąda połowy ceny ze sprzedaży.
Machejko przynosi półtorametrowy krzyż, który stał zakurzony obok dzwonnicy. Mężczyzna chce go postawić w polu na procesję. Proboszcz liczy, że Walencik wyręczy Machejkę i postawi tam jednak nowy krzyż. Proboszcz rozmawia z babcią Józią i Machejkiem o sytuacji Walencika. Wierzy, że ludzie nie pozwolą go skrzywdzić. Śleboda odwiedza Tracza. Prosi go, żeby kupił na licytacji ziemię Walencika, a potem mu odsprzedał. Śleboda nie chce sam kupować tej ziemi, ponieważ boi się gniewu sąsiadów.
Piotr, rozmawiając z Barbarą o uzdrowicielce Alinie, zaczyna kojarzyć kobietę z kierowniczką domu seniora. Julka przychodzi na plebanię i prosi proboszcza o rozmowę. Zwierza się duchownemu, że podjęła decyzję o pójściu do zakonu i ofiarowaniu życia Bogu. W sklepie Grzybów coraz więcej osób kupuje herbatkę "Aurora". Starsze osoby rezygnują nawet z zażywania leków na rzecz uzdrawiającego specyfiku. Borosiukowa przychodzi do gabinetu Barbary. Jest podekscytowana. Zrobiła badanie USG i wyniki wskazują na brak kamieni w woreczku żółciowym.
Na posterunku Piotr naradza się z Barbarą, Joanną i Józkiem, w jaki sposób zdobyć dowody świadczące przeciw Alinie i pomagającej jej Eli, która wykrada karty pacjentów z ośrodka i przekazuje je koleżance. Dochodzą do wniosku, że trzeba zatrzymać obie kobiety na gorącym uczynku. Irek twierdzi, że proboszcz skłonił jego córkę do wstąpienia do zakonu. Duchowny zaprzecza, wyjaśnia, że Julka sama do niego przyszła. Grzybowa odwiedza Barbarę w ośrodku zdrowia. Mówi, że klientki w sklepie opowiadają, że odstawiają leki i piją tylko herbatki ziołowe.
Grzybowa mówi proboszczowi, że sprzedając herbatki "Aurora", mogła spowodować czyjąś śmierć. Klientki odstawiały leki i za ostatnie pieniądze kupowały herbatki Aliny. Proboszcz radzi, żeby najpierw wyrzuciła herbatki ze sklepu. Piotr uważa, że trzeba przyłapać oszustki na gorącym uczynku i w tym celu należy przygotować prowokację. Irek siedzi zamyślony w kościele. Klara stara się go pocieszyć. Julka przyjeżdża do klasztoru na spotkanie z matką przełożoną, siostrą Leokadią. Na dziedzińcu klasztoru dostrzega siostrę Teklę.
Borosiukowa zwierza się proboszczowi, że musi udawać przed Aliną, ze niczego się nie domyśla, gdy policja organizuje zasadzkę na oszustkę w jej domu. Joanna informuje męża, że zapisała go na wizytę do terapeutki Aliny. Osa ma być policyjną wtyczką. W klasztorze Julka prosi matkę przełożoną o jakieś zajęcie. Na początek dziewczyna dostaje zadanie obierania ziemniaków w kuchni. W domu Borosiukowej Alina przyjmuje pacjentów, m.in. Nowackiego. Tekla i Julka rozmawiają o powołaniu i sensie wiary.
W kościele Borosiukowa wypłakuje żale proboszczowi. Alina podejrzewa, że ona nie wierzy w jej praktyki uzdrowicielskie i daje jej 100 zł za milczenie. Borosiukowa wrzuca pieniądze do kościelnej skarbony. Na posterunku Piotr informuje panią prokurator o przygotowaniu zasadzki na Alinę. Prosi o zgodę na rewizję i założenie podsłuchu u prowokatora. Osa z przygotowaną aparaturą podsłuchową idzie na spotkanie z Aliną do Borosiukowej. Prokurator wraz z policją podjeżdża pod dom Borosiukowej. Joanna nawiązuje łączność z Osą.
Borosiukowa ma wyrzuty sumienia, że przyczyniła się do aresztowania Aliny. Ubolewa też nad tym, że musi zeznawać na policji i być świadkiem w sądzie. Chce się wycofać. Proboszcz prosi, żeby tego nie robiła. W tym czasie Romaniuk przychodzi do kancelarii w sprawie swojego pogrzebu. Mężczyzna jest ciężko chory, za tydzień ma poważną operację. Chce być przygotowany na wszelką ewentualność. Grzybowa wyrzuca wszystkie herbatki Aurora. Magda i Henio proszą Martyniukową o wskazanie adresu jej krewnej, Urszuli Majewskiej.
Romaniuk siedzi w kościele. Kaśka zakłóca spokój. Wypytuje mężczyznę o jego myśli. Borosiukowa przychodzi pod kościół. Razem z Romaniukiem udają się do Hrubielowa po materiał na garnitur do trumny. Martyniukowa opowiada proboszczowi, że odwiedzili ją wczoraj ksiądz Henio i Magda. Podobno nie rozstają się. Urszula Malinowska, wdowa po Stanisławie Mazurku, przychodzi do gabinetu Magdy w domu seniora. Gospodyni oddaje korespondencję jej męża do córki. Ula zamierza spalić listy. Córka niczego nie wie o swoim prawdziwym ojcu.
Proboszcz rozmawia z Heniem w kancelarii. Prosi o wyjaśnienie, jakie są jego relacje z Magdą. Heniek zapewnia, że łączą ich jedynie układy koleżeńskie. Proboszcz spotyka w kościele Irka Malinowskiego, który modli się o to, żeby córka nie poszła do klasztoru. Julka maluje się delikatnie w swojej celi w klasztorze. Tekla ją obserwuje. Speszona Julka niechcący rozlewa fluid na podłogę. Martyniukowa podejrzewa, że Stanisław Mazurek zapisał córce spadek. Ona jako krewna jest tym żywo zainteresowana. Prosi Magdę o zwrot listów.
Proboszcz odprawia mszę świętą w intencji wszystkich dzieci z okazji Dnia Dziecka. Romaniuk przychodzi do Borosiukowej na przymiarkę garnituru, ale nie zastaje jej w domu. W tym czasie kobieta modli się na cmentarzu przy grobie Romusia. Nad Bystrawą trwa festyn z okazji Dnia Dziecka. Julka opowiada proboszczowi, że rozerwał się jej różaniec ofiarowany przez siostrę Teklę. Dziewczyna uważa, że to może jakiś znak od Boga, żeby nie iść do zakonu. Romaniuk przymierza marynarkę, Borosiukowa dokonuje poprawek. Rozmawiają o życiu.
Przy śniadaniu Antek opowiada Józefinie, jak kilkadziesiąt osób szukało Tosia w lesie wzdłuż Bystrawy. Romaniuk przychodzi do Borosiukowej rozliczyć się za garnitur. Nagle traci przytomność. Roztrzęsiona Borosiukowa dzwoni po pogotowie. Józek ma pretensje do Hanki, że bez przerwy pracuje w restauracji, zamiast zajmować się dziećmi. W efekcie doszło do nieszczęścia. Wywiązuje się kłótnia. Kiedy później Hanka i Józek modlą się w kościele, on przeprasza kobietę za słowa wypowiedziane w gniewie. Nagle w kościele pojawia się mały Tosio.
Ewka przyjeżdża do Tulczyna. Tosiek jest szczęśliwy, że jego wnuk się odnalazł. W kościele modli się kilka osób. Antek, który spowiada w konfesjonale, dostrzega Ewkę. Wita się serdecznie z dziewczyną. Ewka przypomina Antkowi, co jej obiecał. Hanka przychodzi z Tosiem do Krystyny, zwierza się jej, że chłopiec cały czas mówi o domku Baby Jagi w lesie i rysuje Babę Jagę na miotle. Hanka wyjaśnia też, że podjęła decyzję - rezygnuje z pracy w restauracji, by poświęcić się dziecku. Ewka odwiedza Witka w domu.
Borosiukowa prosi proboszcza o mszę świętą za wyzdrowienie Romaniuka, który zasłabł u niej w domu. Ewka budzi się z płaczem na plebanii. Wyznaje Antkowi, że Witek już jej nie kocha. Józek, zaniepokojony ciągłymi opowieściami Tosia o Babie Jadze, zabiera syna do lasu, żeby poszukać domku kobiety, w którym Tosio nocował. Antek obiecuje Ewce, że odnajdzie Witka. Proboszcz i Borosiukowa odwiedzają Romaniuka w szpitalu. Mężczyzna jest po operacji. Tosio doprowadza Józka do ziemianki w środku lasu. Tam Józek zastaje brudną i pijaną Wnukową.
Antek dowiaduje się, gdzie obecnie mieszkają Witek z matką. Zamierza ich odwiedzić. Na posterunku policji Piotr liczy butelki wódki zarekwirowane przez Józka w ziemiance Wnukowej. Kobieta relacjonuje Piotrowi, że Tosio, którego spotkała w lesie, zamknął ją w ziemiance i przekręcił klucz. Irek obiecuje córce, że zawiezie ją i jej znajomych na modlitewne spotkania młodzieży na Lednicy. Julka otrzymuje brewiarz od proboszcza. Antek przyjeżdża do Hrubielowa. Wiktoria, mama Witka, nie chce, aby syn spotykał się z Ewką.
Antek wybiera się do Hrubielowa na spotkanie z Witkiem. Proboszcz rozmawia z grupą młodych pielgrzymów powracających z Lednicy. Julka wręcza proboszczowi prezent - krzyż św. Damiana. Antek dostrzega w hrubielowskim parku Witka w kombinezonie pracownika zieleni miejskiej. Witek opowiada Antkowi, że zaczął życie od nowa po wyjściu z więzienia. Chce zapomnieć o Ewce. W szpitalu Borosiukowa czuwa nad nieprzytomnym Romaniukiem. Blumental uśmiecha się do kobiety i mówi jej, że bliskość drugiego człowieka zawsze pomaga pacjentom.
Irek odwiedza proboszcza. Zwierza się, że wraz z córką przeżył na Lednicy piękne, pełne wiary i modlitwy dni. W tym czasie bardzo się do siebie zbliżyli. Wiktoria spotyka się z Ewką, stara się wytłumaczyć dziewczynie, że Witek nie wróci do niej. Ułożył sobie życie z inną kobietą. Ewka ucieka z płaczem. Antek odnajduje ją na dzwonnicy kościoła. Witek zwierza się matce, że tak naprawdę kocha tylko Ewkę. Nie może o niej zapomnieć. Antek i Ewka jadą do Witka. Wiktoria nie chce im otworzyć drzwi.
Na plebanii Witek czuwa przy łóżku Ewki. Dziewczyna budzi się, Witek wyznaje jej miłość. Proboszcz i Machejko nadzorują pracę budujących ołtarze na Boże Ciało. Witek ma wielki żal do matki, że chciała skrzywdzić Ewkę. Sam pragnie decydować o swoim szczęściu i nie chce więcej widzieć matki. Ewka, słysząc tę rozmowę, zaczyna płakać. Pijany Maliszewski przygląda się pracom przy budowie ołtarzy. Machejko prosi go, żeby zabrał rower, bo przeszkadza pracującym, ale Maliszewski nie chce ustąpić.
Na plebanii trwają przygotowania do Bożego Ciała. Witek siedzi smutny w kościele. Antek wyznaje, że nie chciał poróżnić go z matką. Witek zastanawia się, dlaczego matka chciała go odsunąć od Ewki. Antek próbuje jej bronić. Mówi, że zrobiła to z miłości do syna, nie chciała, żeby wiódł trudne życie z osobą nie w pełni zdrową umysłowo, ale miłość zwyciężyła. Ewka nie chce jednak, żeby Witek przez nią nienawidził matki. Pewien Holender przyjeżdża do Walencika i chce kupić od niego ziemię. Gospodarz nie zgadza się.
Ewka, Witek oraz jego matka jedzą razem śniadanie. Wiktoria pyta młodych o ich dalsze plany. Kiedy dowiaduje się, że zamierzają się pobrać, przynosi pierścionek zaręczynowy babci i wręcza go Ewce. Witek ze wzruszeniem patrzy na matkę i na ukochaną. Natychmiast się oświadcza. Wiktoria błogosławi młodych. Walencik spotyka się ze Ślebodą w sprawie ojcowizny. Prosi, żeby chłop kupił jego ziemię. Śleboda jest zaskoczony tą propozycją, przecież od dawna są wrogami. Walencik tłumaczy, że jakiś Holender zamierza go wykupić razem z domem.
Borosiukowa wybiera się do Romaniuka, który wkrótce zostanie wypisany ze szpitala. W domu Witka Ewka przymierza suknię ślubną. Krawcowa dokonuje ostatnich poprawek. W kościele Hanka rozmawia z proboszczem na temat pomysłu założenia prywatnego przedszkola w Tulczynie. Wiktoria, Ewka i Witek ustalają szczegóły wesela. Hanka przychodzi do wójta z prośbą o dotację z gminy na rozpoczęcie działalności przedszkolnej. Ale Henryk nie ma wolnych środków na taką inwestycję. Jest jednak inna szansa na zdobycie pieniędzy.
Proboszcz zwraca Romaniukowi pieniądze za pogrzeb. Operacja się udała. Romaniuk wraca do zdrowia. Mężczyzna zwierza się, że dzięki Jance jego życie nabrało nowych barw. Rumcajs informuje Janusza, że Śleboda wpłacił wadium przed licytacją Walencika. Śleboda spotyka się z Walencikiem w gospodzie u Krystyny, gdzie dobijają targu. Śleboda ma wykupić ziemię, a Walencik będzie u niego pracował i zamieszka z rodziną w gospodarstwie. Romaniuk przychodzi do Janki. Kobieta zaprasza na obiad.
Janusz daje ostrą reprymendę Rumcajsowi, że ten wszczął w gospodzie awanturę, zamiast pouczyć Ślebodę, żeby nie wchodził mu w drogę podczas licytacji. W siedlisku Rafał proponuje przyjaciołom wyjazd na wyprawę trekkingową w Himalaje. Magda rezygnuje, nie chce zostawić pensjonariuszy. Holender van Kerkhof, który zatrzymał się na nocleg w gospodzie u Krystyny, rano schodzi na śniadanie. W drzwiach restauracji staje Janusz Tracz. Wita się z Holendrem, przedstawiając się obcokrajowcowi jako reprezentant lokalnego lobby finansowego.
Ewka i Witek proszą Jankę Borosiukową o poprawki krawieckie sukni ślubnej. Janka zgadza się pomimo nawału pracy. Van Kerkhof rozmawia z Krystyną w restauracji. Nie rozumie, dlaczego miejscowi są mu tak nieprzychylni. Krystyna tłumaczy, że ludzi obchodzi los Walencika, który po zlicytowaniu gospodarstwa zostanie bez środków do życia. Van Kerkhof zapewnia, że nie stanie mu się krzywda. Romaniuk przed domem Borosiukowej spotyka Witka, który dostał zakaz wchodzenia do domu podczas przymiarek sukni ślubnej.
Przed licytacją w sądzie Śleboda i Walencik spotykają się na korytarzu. Nadchodzi również Janusz. Joanna informuje Józka przez krótkofalówkę, że na poboczu drogi stoi samochód z dwoma mężczyznami przywiązanymi do siedzeń. Sędzia rozpoczyna licytację ziemi Walencika. Pojawia się też spóźniony van Kerkhof. Janusz jest zdziwiony jego obecnością na sali sądowej. Romaniuk zabiera Jankę na wycieczkę nad morze. Trwa licytacja. Janusz i van Kerkhof podbijają cenę. Proboszcz udziela ślubu Ewce i Witkowi. Janusz wygrywa licytację.
Ekipa realizuje film wojenny w Tulczynie. W roli żołnierzy Wermachtu jako statystów zatrudniono m.in. Nowackiego i Martyniuka. Aktorka Oliwia Borzycka kłóci się z reżyserem i zrywa zdjęcia. Nie chce grać w nieprofesjonalnie przygotowanym filmie. Kobieta idzie do kościoła. Wyznaje proboszczowi, że czuje się zagubiona. Józefina wspomina lata II wojny światowej. Tosiek przychodzi do księdza z prośbą o poświęcenie nowego sklepu spożywczego, który zamierza otworzyć w domu handlowym w Hrubielowie. Grzybowa dowiaduje się o planach mężczyzny.
Oliwia znajduje schronienie na plebanii. Musi się zastanowić nad przyszłością. Reżyser filmu, jednocześnie jej ukochany, próbuje ją nakłonić do powrotu. Oliwia odmawia. Chce zerwać z dotychczasowym życiem. Ukrywającą się na plebanii gwiazdę odnajdują wkrótce paparazzi. Dumna Kaśka Machejkowa przychodzi na plebanię. Mówi proboszczowi i Józefinie, że rozpoczyna w gminie wymarzoną pracę urzędniczki. Umówiła się z Henrykiem, że jeśli zda maturę, on da jej etat. W związku z tym nie może dłużej sprzątać w kościele.
Oliwia je śniadanie na plebanii. Nagle do kuchni wpadają dzieci z prośbą o autograf. Oliwia zwierza się Józefinie, że aktorstwo to bardzo trudny i stresujący zawód. Plebanię szturmują paparazzi, którzy szukają taniej sensacji. Proboszcz zdecydowanym gestem wyprasza intruzów. Tosiek wkłada garnitur i wybiera się do Hrubielowa, aby podpisać umowę najmu nowego sklepu z Walterem. W tajemnicy przed Tośkiem Grzybowa pierwsza spotyka się z biznesmenem i podbija cenę najmu. Kiedy w biurze zjawia się Tosiek, Walter informuje go o zmianie warunków.
Proboszcz kończy odprawiać mszę świętą. Prześcigając się, Grzybowa i Tosiek wychodzą z ławek i biegną w stronę zakrystii. Oboje proszą Antoniego o pomoc w rozstrzygnięciu sporu. Duchowny proponuje im wspólne prowadzenie sklepu. Po przemyśleniu tej propozycji Grzybowa i Tosiek postanawiają założyć wspólny interes. Przysięgają, że będą wobec siebie uczciwi i lojalni. Oliwia decyduje się przenieść do gospody. Nie chce narażać proboszcza i Józefiny na przykrości ze strony paparazzich. Wkrótce spotyka się z dziennikarzami.
Tosiek i Grzybowa jadą do Hrubielowa podpisać umowę najmu. Oliwia wynajęła pokoje gościnne u Krystyny. Postanawia kupić posiadłość w Tulczynie. Nowacki opowiada jej o gospodarstwie Walencika. Oliwię intryguje udział Tracza w tej historii. Walencik zostaje wezwany do Tracza. Janusz proponuje mu układ: chłop może pozostać z rodziną na gospodarstwie, ale 70 procent dochodów z ziemi musi oddawać Traczowi. Musi też codziennie rano przynosić szklankę mleka dla syna Tracza. Jeśli gospodarz nie przyjmie propozycji, może już zacząć się pakować.
Oliwia schodzi na śniadanie do restauracji. Ludzie ją oblegają, zadają mnóstwo pytań. Oliwia ucieka przed nimi do pokoju. Potem przeprasza zebranych za nietaktowne zachowanie, tłumaczy się zmęczeniem i złą formą psychiczną. Stawia wszystkim drinka. Na plebanię przychodzi młoda Rosjanka. Swieta pyta o ciocię Walę. Ze zmęczenia osuwa się na podłogę. Na wieść o tym Wala natychmiast przybiega na plebanię. Swieta jest jej przyjaciółką i sąsiadką z Irkucka. Roztrzęsiona dziewczyna opowiada o tym, jakie spadły na nią kłopoty.
Proboszcz ustala adres mężczyzny, od którego Swieta uciekła. To rolnik Eugeniusz Kuś, mieszkaniec Kalinowa Lubelskiego. Dziewczyna zatrzymuje się u Wali. Henryk uważa, że powinna zgłosić się na policję. Odebranie paszportu i pieniędzy to przecież przestępstwo. Swieta boi się jednak, że zostanie odesłana do Rosji. Przy śniadaniu dziewczyna opowiada, jak została oszukana. Miała wrażenie, że mężczyzna, którego poznała przez Internet, jest mądry i wrażliwy. W rzeczywistości okazał się o wiele starszy niż na zdjęciu i bardzo ordynarny.
Wala i Swieta przychodzą na posterunek policji. Proszą o pomoc w odzyskaniu dokumentów dziewczyny. Piotr sugeruje, żeby Swieta złożyła doniesienie o przestępstwie. Dziewczyna prosi, aby rozwiązać problem na drodze mniej oficjalnej. Piotr dzwoni do Kusia z informacją, że na posterunku jest Swieta, która przyjechała na jego zaproszenie i się zgubiła. Prosi go, żeby przywiózł jej dokumenty i ją odebrał. Kiedy Kuś przychodzi na posterunek, dowiaduje się, że musi zapłacić 4280 złotych za szkody wyrządzone przez dziewczynę.
Oliwia przychodzi do szkoły na spotkanie z młodzieżą. Pani dyrektor jest podekscytowana, przedstawia gościa. Młodzież zadaje kłopotliwe pytania. Dyrektorka denerwuje się i wstydzi się za wychowanków, ale Oliwia swobodnie opowiada o zawodzie aktora. Swieta, która zatrzymała się tymczasowo u Wali, postanawia odejść i poszukać sobie jakiejś pracy, ale przede wszystkim męża w Polsce. Po spotkaniu z młodzieżą dyrektorka serdecznie dziękuje Oliwii za poświęcony czas. Nauczyciel fizyki podchodzi do nich, ale w obecności Oliwii czuje się skrępowany.
Tosiek i Grzybowa przychodzą do proboszcza z prośbą o radę, na jaki kolor mają pomalować ściany nowego sklepu i jakie regały wybrać. Sami nie mogą się dogadać. Wala prosi Henryka o pomoc w znalezieniu pracy dla Swiety. Henryk odmawia, nie chce wykorzystywać stanowiska wójta do załatwiania takich spraw. Fizyk zagląda do Antka na plebanię. Chciałby szczerze porozmawiać o swoich problemach z kobietami. Nie wie, jak z nimi rozmawiać i jak postępować, gdyż bardzo go peszą. Swobodnie czuje się tylko w towarzystwie prostytutek.
Henryk szykuje się do pracy. Jest podekscytowany, bo spodziewa się wizyty Oliwii w urzędzie gminy. Swieta wybiera się na poszukiwanie pracy, Wala daje je pieniądze na autobus. Stary Śleboda spotyka się z Oliwią. Znalazł listy miłosne syna do Oliwii. Twierdzi, że kobieta namieszała Waldkowi w głowie. Prosi ją, żeby dała chłopakowi spokój. Wala i Swieta idą ulicą, spotykają fizyka. Po niedawnym incydencie Swieta ma uraz do mężczyzny. Pan Kokoszka, prosi Antka, który właśnie kogoś spowiada, o chwilę rozmowy. Kokoszka wziął Swietę za prostytutkę.
Oliwia przy śniadaniu pyta Krystynę o adres Szymona Lesiaka. Dowiedziała się, że jest on w tragicznej sytuacji finansowej. Chce mu pomóc. Kokoszka z bukietem kwiatów przychodzi na plebanię. Radzi się Antka, w jaki sposób przeprosić dziewczynę i co wpisać na bileciku. Antek wysyła jednego z ministrantów jako gońca do Swiety z kwiatami i zaproszeniem na kawę. Oliwia i jej agentka przychodzą do Szymona. Mężczyzna nieufnie przyjmuje propozycję pomocy. Betty daje mu 800 zł na opłacenie zaległego rachunku za prąd i opowiada o pewnym pomyśle.
Justyna, żona Szymona, uważa, że mąż powinien poszukać uczciwej pracy, zamiast przyjmować pieniądze od nieznanych kobiet. Na plebanii proboszcz spiera się z fizykiem na tematy religijne. Swieta szykuje się na spotkanie z fizykiem Kokoszką. Wala namówiła dziewczynę na to spotkanie, mimo że Swieta czuje się obrażona i upokorzona. Przed spotkaniem Kokoszka jest bardzo zdenerwowany, bo nie potrafi rozmawiać z kobietami. Na próżno jednak szuka pomocy u Antka. Przed kościołem Szymon spotyka się z Oliwią. Aktorka przekazuje mu kopertę z pieniędzmi.
Antek zagaduje Kokoszkę, bo jest ciekawy, jak przebiegło spotkanie fizyka ze Swietłaną. Roztrzęsiony mężczyzna relacjonuje, że nie doszło do żadnego spotkania: tuż przed spotkaniem Nowacki oblał go niechcący piwem, dlatego ten musiał się schować w toalecie. Proboszcz szuka pomocy dla rodziny Lesiaków, zagląda do sklepu Grzybów. Prosi Grzybową o zatrudnienie Szymona w sklepie. Fizyk zbiera się na odwagę i idzie do domu Henryka, gdzie tymczasowo mieszka Swietłana. Dziewczyna przyjmuje przeprosiny Kokoszki.
W restauracji Betty i Oliwia spotykają się z reporterami i przeglądają zdjęcia zrobione przed kościołem, kiedy ta pierwsza przekazywała pieniądze Lesiakowi. Swieta jest zdenerwowana. Nie umie grać w tenisa, a ma zagrać z Kokoszką. Wala uważa jednak, że to dobrze wróży. Kokoszka podjeżdża pod dom Wali i zabiera dziewczynę na kort. Betty i reporterzy przychodzą do Lesiaków na sesję zdjęciową. Swieta wyznaje fizykowi, że nie umie grać. Kokoszka z radością udziela jej lekcji. Nabiera przy tym pewności siebie.
Fizyk odwiedza Antka na plebanii. Opowiada mu o pomyślnym spotkaniu ze Swietłaną. Po raz pierwszy poczuł się swobodnie. Tymczasem Swietłana opowiada Wali o fizyku, również mile go wspomina. Informuje Walę, że fizyk zaprosił ją do restauracji Meduza. Szymon niechętnie wybiera się do proboszcza w sprawie pracy. Proboszcz załatwił mu zajęcie przy montowaniu kotłów. Szymek uważa, że będzie za mało zarabiał. Justyna jest załamana. Uważa, że lepsze to niż akcja ze zdjęciami i Oliwią. Fizyk i Swietłana spędzają wieczór w "Meduzie".
Oliwia jest oburzona potraktowaniem jej przez Tracza. Betty też ma problem z Lesiakami, którzy wyraźnie jej unikają. Betty nie chce dopuścić do tego, żeby Lesiak zaczął samodzielnie pracować. Zamierza uzależnić Lesiaków finansowo od siebie. Fizyk jest roztrzęsiony po spotkaniu ze Swietłaną. Zwierza się Antkowi, że kiedy zaczął opowiadać o sobie, ona nagle wstała i uciekła z "Meduzy". Jest przekonana, że ją znudził. Swietłana siedzi przy śniadaniu w domu Henryka. Wala radzi dziewczynie, aby zadzwoniła do Sławka i wyjaśniła mu, dlaczego uciekła.
Justyna dowiaduje się, że mąż postawił tak wygórowane żądania, iż pracodawca nie mógł i nie chciał go zatrudnić. Szymon odmówił pracy przy montowaniu kotłów, za to przyjął pieniądze od Betty. Justyna nie rozumie, jak można się tak poniżać. Nagle wchodzi Betty i informuje Lesiaków, że Oliwia wystąpi na koncercie charytatywnym i całe honorarium odda Lesiakom. Sławek i Swietłana spędzają miłe popołudnie nad Bystrawą. Pływają łódką. W tym czasie przyjeżdża Leszek, który z ukrycia obserwuje parę przez lornetkę. Dwaj Żydzi przychodzą do proboszcza.
Proboszcz wybiera się z żydowskimi gośćmi i doktorem Blumentalem na cmentarz w poszukiwaniu zaginionego grobu rabina. Najprawdopodobniej rabin został pochowany w sekretnym miejscu. Aaron i Natan jedzą w gospodzie koszerne śniadanie specjalnie przygotowane przez Krystynę. Leszek przychodzi pod szkołę, prosi Sławka o rozmowę w sprawie Swietłany. Pokazuje mu ogłoszenie matrymonialne dziewczyny, opowiada o Kusiu. Twierdzi, że Swietłana to oszustka matrymonialna. Sławek jest załamany. Tymczasem Swieta wyczekuje go z niecierpliwością.
Natan modli się na cmentarzu żydowskim. Prosi Boga o wskazówki co do miejsca pochówku rabina. Na cmentarz przychodzi Blumental i oświadcza, że jest w posiadaniu jadu rabina Mendla. Doktor kupił go od jakiegoś człowieka. Natan odbiera to jako znak, że gdzieś w pobliżu leży święty mąż. Wala dowiedziała się od Krysi, że Sławek cały wieczór pił w knajpie i dlatego nie przyszedł na spotkanie ze Swietłaną. Sławek postanawia porozmawiać ze Swietłaną. Wyznaję dziewczynie, że sprawiła mu wielką przykrość i pokazuje jej ogłoszenie matrymonialne.
Swietłana pożycza laptop od Henryka. Zamierza poszukać pracy w Internecie. Chce jak najszybciej wyjechać z Tulczyna. Przy uczniach fizyk i Antek prowadzą spór na temat istnienia Boga. Nauczyciel jest zagorzałym ateistą. Nathan i Aaron przychodzą z wizytą do wójta. Są zainteresowani wykupieniem cmentarza żydowskiego. Henryk tłumaczy, że decyzja o sprzedaży działki musi zapaść na sesji rady gminy. On sam nie może podjąć takiej decyzji. Żydzi są zainteresowani kupnem jeszcze jednej nieruchomości - działki, na której stała dawna żydowska karczma.
Zbyszek radzi się proboszcza i Józefiny w sprawie oferty sprzedaży domu na Wygodzie. Grzyb oświadcza żonie, że zamierza zatrudnić nową ekspedientkę, skoro otwierają drugi sklep w Hrubielowie. Pokazuje CV ze zdjęciem młodej, prowokacyjnie ubranej i umalowanej dziewczyny. Zofia jest w szoku. Zbyszek przychodzi do restauracji na spotkanie z Żydami. Nowacki doradza mu, żeby się poważnie zastanowił nad sprzedażą. Proponuje, że zostanie negocjatorem w rozmowach w zamian za jeden procent od transakcji.
Aaron spaceruje po Tulczynie. Wyraźnie różni się od miejscowych: ma pejsy, jarmułkę. Michał i Jaro przyglądają mu się uważnie i robią zdjęcia. Aaron protestuje, chce wiedzieć, dlaczego jest fotografowany. Wywiązuje się dyskusja na temat antysemityzmu. Zbyszek ma poważnie wątpliwości co do sprzedaży domu. Wyznaje proboszczowi, że łączą go z tym miejscem sentymentalne wspomnienia. Aaron oficjalnie zgłasza na posterunku policji przestępstwo związane z obrazą uczuć religijnych. Oliwia szykuje się na występ dla Tracza.
W domu Henryka Swietłana przegląda strony matrymonialne w Internecie. Wala daje jej różaniec i zachęca do modlitwy. Rumcajs wpada do restauracji. Wypytuje o Oliwię, która umówiła się z Traczem. Musi zawieźć gwiazdę do szefa. Wala uczy Swietłanę, jak odmawiać różaniec. Grzybowa zauważa na murze obrazoburcze napisy. Powiadamia proboszcza o odkryciu. Wraz z nim udaje się do domu Fajkowskiego, właściciela muru. Mężczyzna postanawia zamalować napisy. W domu Tracza Betty studiuje warunki umowy w związku z występem Oliwii na spotkaniu biznesowym.
Malwina w wyzywającym stroju przechadza się po delikatesach. Grzybowa i Tosiek ganią ją za nieodpowiednie ubranie. Nowacki informuje Zbyszka, że wynegocjował 50 procent więcej za sprzedaż domu. Zbyszek w dalszym ciągu się waha, jeszcze nie podjął decyzji o sprzedaży. Malwina czuje, że jej dni w delikatesach są policzone. Od kilku dni obserwuje Grzybową i Tośka, którzy o wszystko się kłócą. Janusz podjeżdża pod restaurację. Oliwia, w wieczorowej sukni, już czeka. Okazuje się, ze Malwina ma sporą wiedzę na temat marketingu i prowadzenia sklepu.
