Moeder

De vroege zomer van 1940. De gruwel van WO II bereikt ook West-Vlaanderen. Het eerste slachtoffer is de gewone bevolking. Ook bij het gezin Vantorre met hun dertien kinderen, die in de streek bekend staan als 'De Kavijaks', wordt het steeds moeilijker om alle monden te vullen. Omdat vader Kavijak -bijgenaamd de "Generaal"- het niet echt nauw neemt met de ouderlijke plicht, ondernemen de kinderen zelf iets om de toestand van hun gezin te verbeteren: vier van de oudste kinderen -Piften, Bolle, Spille en Jeanne- richten de Heilige Viervuldigheid op, ofwel "Het Genootschap van de Kraai". Zij trekken hun stoute schoenen aan en besluiten eten te gaan zoeken waar het is: bij de Duitsers. Gek genoeg ontstaat er snel een soort vriendschap tussen Piften en de Duitse onderofficier Heinz die in de jonge Vantorre iets van zijn eigen zoon herkent, die hij thuis in Keulen heeft moeten achterlaten voor deze verdomde oorlog. Piften raakt gefascineerd door het waarom van de aanwezigheid van de Duitse bezetter. De zeer filosofisch aangelegde Piften vindt weinig begrip in eigen rangen , maar bij zijn zieke moeder en vooral bij zijn grootvader Pépé, die het lokale stort beheert, is hij altijd welkom voor een babbel. Wanneer blijkt dat de Generaal de rantsoenzegels van zijn familie voor zijn eigen profijt te gelde maakt, onstaat er een soort oorlogsituatie binnen het gezin: onder impuls van de Heilige Viervuldig-heid groeit het verzet tegen vader.