1946. Piften heeft vernomen dat Esther ergens in Oostende verblijft en gaat zich daar vestigen. Hij komt er aan de kost als bootschilder en besteedt al zijn vrije tijd aan een fanatieke zoektocht naar "zijn meisje". De andere Kavijaks beschouwen hem als een verloren zoon en ergeren er zich aan hoe Piften het stort van Pépé, dat hij in beheer had gekregen, laat verloederen. Maar als de nu toch flink uit kluiten gewassen Kavijaks-kinderen eens in de spiegel kijken, beseffen ze dat ook zij veranderd zijn: de welstand die het strandjutten destijds en de bazar hen nu brengt heeft hen omgevormd tot "kleine West-Vlaamse bourgeois" zoals Jeanne het plagend uitdrukt. Bolle wordt erop uitgestuurd om Piften te zoeken. Die laatste komt op café de Generaal tegen.