Έχουν περάσει 42 χρόνια από τότε. Όσοι είναι νεότεροι από 50 ετών δεν έχουν απολύτως καμιά ανάμνηση από την εποχή. Και- γενικά- την δικτατορία την θυμόμαστε από τα μεγάλα δράματα που την σημάδεψαν: Την Νομική, το Πολυτεχνείο, την Κύπρο, το ΕΑΤ ΕΣΑ, την Γυάρο.
Αλλά πώς ήταν η καθημερινή ζωή στα επτά μοιραία χρόνια; Πώς ήταν η ζωή στο σχολείο, τι άκουγαν, τι έβλεπαν, πώς διασκέδαζαν οι νέοι άνθρωποι; Τι συνέβη στο σινεμά, την τηλεόραση, το ποδόσφαιρο, την δισκογραφία; Πόσο άλλαξε την εικόνα, τα γούστα, το κοινωνικό κλίμα στην χώρα εκείνη η επταετία;