Ria Bremer volgt het koppel Nick en Larissa. Hun kinderwens is groot, maar bij beiden zijn er problemen die een eigen genetisch kindje moeilijk en misschien wel onmogelijk maken. 'Zoek maar een donor', had de huisarts gezegd... Onder meer hun verhaal.
Het vrolijke studentenleven van Lara wordt verwoest door medische missers en onzorgvuldigheden. Haar baarmoeder en 1 eierstok moeten worden verwijderd en op het nippertje kan nog 1 eierstok worden gered en ingevroren. Nu, acht jaar later, heeft Lara de liefde van haar leven gevonden en een kinderwens hoort daarbij. Zelf kan ze geen kind dragen, maar het is ook maar de vraag of de ingevroren eierstok nog eicellen kan produceren...
De twintig wekenecho... voor het ene koppel is dat een angstig wachten en voor het ander een routine-echo met eindelijk mooi beeld van het kindje in je buik. Ria Bremer volgt het koppel Jordy en Larissa. Die routine-echo werd het begin van een horrorscenario. Er werd gesproken over het afbreken van de zwangerschap tot mogelijk meedoen aan wetenschappelijk onderzoek. Jordy en Larissa zien op de vele echo's hun kindje groeien. Ze weten: het is een jongetje. Een broertje voor Pim, maar ze zien ook het ontbreken van een gedeelte van het middenrif waardoor organen als longen, hart, maag of lever naar boven kunnen kruipen met alle gevolgen van dien. Ter voorbereiding gaan ze kijken op de intensive care voor pasgeborenen met de hart-longmachine... De kinderchirurg vertelt wat allemaal nodig kan zijn. En dan wordt hij geboren. Ze noemen hem Mees.