Na plebanii Krystyna wspomina z bratem małą Zuzię i jej braci - dzieci z domu dziecka, które Walencikowie przygarnęli na święta. Krystyna jest zatroskana losem dziewczynki, nie wie, jak mała radzi sobie w sierocińcu. Wyjawia też Antoniemu, że Zosia może być dzieckiem Walencika. Tak przynajmniej twierdzi Iza. Zenek przyznał się do kontaktów z Izą, ale zaprzecza, jakoby był ojcem Zosi. Sam jednak nie jest tego do końca pewien. W tajemnicy przed żoną prosi doktora Blumentala o wyjaśnienie, w jaki sposób można ustalić ojcostwo. Kiedy odwiedza Zosię i jej matkę, kobieta nakazuje mu się wynosić. Odmawia też rozwiania wątpliwości Zenka. Osa, który szykuje się do spóźnionego chrztu, przeżywa męki, próbując zrozumieć katechizm. Janusz stara się pomóc mu w tym, objaśniając zagadnienia wiary, ale w końcu traci cierpliwość i odsyła ochroniarza do proboszcza. Osa okazuje się wyjątkowo opornym uczniem. Nawet proboszcz traci do niego cierpliwość. Dopiero panna Lila postanawia pokierować jego nauką.