Ksiądz Artur żegna się z mieszkańcami plebanii. Wraz z proboszczem jedzie do biskupa. Wikary prosi biskupa o zgodę na kilkumiesięczny pobyt w klasztorze. Chce dojść do siebie i uporządkować swoje życie. Biskup proponuje mu roczny pobyt w domu rodzinnym. Proboszcz obawia się, że to nie najlepszy pomysł. Olek nie może darować Arturowi, że ich opuścił. Marta próbuje udobruchać brata. Jest jej bardzo smutno z powodu wyjazdu wikarego, ale wie, że tak musi być. Po świętach Ela zamierza wrócić z dziećmi do schroniska. Marian usiłuje ją nakłonić do pozostania w domu. Zaczynają się kłócić. Kobieta prowokuje męża, spodziewając się, że ten znów użyje pięści jako argumentu. Tymczasem Marian zaczyna płakać. To przekonuje Elę, że powinna mu dać jeszcze jedną szansę.