Joanna cały czas myśli o duchach Soboniów. Osa lekceważy jej zaangażowanie i jednocześnie niepokoi się o nią. Józefina odwiedza Joannę. Kiedy przegląda pokazane przez Joannę zdjęcia, ożywają wspomnienia. Myśli o chwilach, jakie spędziła z Marysią. Przypomina sobie, w jaki sposób żydowska dziewczynka trafiła do domu Marysi. Z narażeniem własnego życia rodzice postanowili zatrzymać ukrywające się w ich komórce dziecko. Przez pół roku dziewczynka żyła w zamknięciu. Mama Marysi nauczyła ją pacierza i dała nowy życiorys. Sąsiadom powiedzieli, że dziecko jest ich siostrzenicą - sierotą. Jagna jako cioteczna siostra poszła razem z Marysią do komunii. Kiedyś o mały włos wszystko by się wydało. Jagna tak bardzo jednak wierzyła, że ta wiara przekonała podejrzliwego Niemca. Po wojnie dziewczynkę odnalazł jej wuj i wywiózł do Palestyny. Marysia i Jagna nawet nie zdążyły się pożegnać.