Józefina robi przedświąteczny spis produktów potrzebnych na święta. Proboszcz uprzedza ją, że ksiądz Zygmunt przyjedzie na plebanię. Chce z proboszczem omówić tematy, jakie będzie poruszać na rekolekcjach. Józefina nie wierzy w zdolności krasomówcze Zygmunta. A przecież od jego mowy będzie zależeć zgoda mieszkańców na utworzenie ośrodka dla uchodźców, a także życie Agnieszki. Józefina uważa, że to ryzykowna gra. Ksiądz Zygmunt obiecuje jednak pomóc proboszczowi, tak jak on wspierał go kiedyś w rozwiązaniu konfliktu z grekokatolikami. Wspólnie omawiają temat rekolekcji miłosierdzie. Kiedy proboszcz mówi mu, że w ten sposób ma przekonać wiernych do utworzenia ośrodka dla uchodźców, ksiądz Zygmunt jest pełen wątpliwości. Proboszcz uświadamia mu, że tu chodzi również o życie dziecka. Ksiądz jest przerażony odpowiedzialnością, jaka na niego spada. Wikary jest gotów pomagać siostrze Tekli w pieczeniu opłatków. Tekla przypomina mu, że w ramach rekolekcji miał piec z dziećmi pierniczki.