Więcławski zauważa, że jego żona w obliczu rozwodu, choćby fikcyjnego, zachowuje się swobodniej niż dotąd. Podejrzewa, że są tego jakieś przyczyny. Usiłuje nakłonić policjanta, żeby zajął się śledzeniem jego żony. Policjant zaczyna bywać w sklepie coraz częściej i w coraz większym stopniu ulega wdziękom apetycznej sklepowej. Uczucie walczy w nim z męską solidarnością. Aby przerwać tę dwuznaczną sytuację, policjant sam siebie denuncjuje przed Więcławskim jako adoratora. Wprawdzie Kusy świetnie zarabia na sztuce komercyjnej, ale odbija się to niekorzystnie na jego samopoczuciu jako artysty oraz samoocenie moralnej. Rozdarty bólem Kusy o mało znowu nie wpada w szpony nałogu. Klaudia jest bardzo zawiedziona postawą Fabiana. Praktykant okazuje się drobnym karierowiczem, który boi się wójta.