Panią Lodzię, wciąż nieprzytomnie zakochaną w Czerepachu, nękają coraz silniejsze wyrzuty sumienia, ponieważ jest świadoma, jak brudnych i niegodziwych chwytów jej ukochany użył przeciw Lucy. Czerepach, bezwstydnie na niewinnym uczuciu księgowej żerujący, symuluje obłożną chorobę, żeby myśli księgowej odwrócić od polityki, co przynosi szybki efekt. Sondaże, na skutek przemiennych akcji obu stron, nadal nie wskazują wyraźnego faworyta, więc Czerepach, człowiek w swojej perfidii genialny, wymyśla cios ostateczny. Wójt ma się publicznie pogodzić z bratem i prosić go o wybaczenie win. Wójt najpierw protestuje, ale kiedy orientuje się, że chodzi o pogodzenie fałszywe, które ostatecznie z jego brata zrobi głupca, dużo chętniej przystaje na propozycję. Odbywa się publiczne pogodzenie, ciotka odjeżdża uszczęśliwiona, a wójt triumfuje, gdyż jego wyniki w sondażach gwałtownie szybują.