Ο Άγγελος, βρίσκει τις φωτογραφίες του πατέρα του με την προϊσταμένη, όπως τους αιχμαλώτισε με τον φακό του ο Αντώνης κατά τη διάρκεια του απεγκλωβισμού από το ασανσέρ, και μένει …άγαλμα! Η αγέρωχη πατρική μορφή μέσα του, για πρώτη φορά, αποκαθηλώνεται. Την ίδια στιγμή, αποκαθήλωση του αγάλματος της εισόδου μεθοδεύει στο υπουργείο και η Αργυρίου, βάζοντας σε νέες μπελάδες τον Στέλιο, o οποίος, καθώς φαίνεται, έχει να αντιμετωπίσει άλλο ένα πρόβλημα στο οικογενειακό μέτωπο: η Ελπίδα, νιώθει τα όνειρά της να θάβονται, θυσία στην μεγάλη απεργία διαρκείας που κήρυξαν απ’ τα γυρίσματα οι ηθοποιοί το 1978. Κι ενώ ο Παπαδόπουλος, που αντιμετωπίζει ανάλογα προβλήματα, βάζοντας στην άκρη τις μέχρι τώρα ιδεολογικές αγκυλώσεις του, σκέφτεται πολύ σοβαρά να κάνει επιθετική, εμπορική διείσδυση στην μεγάλη αγορά της Σοβιετικής Ένωσης, ο Άγγελος, μετά την απόρριψη της Άννας, κλείνει ραντεβού στη Σοφία, στην πλατεία με το άγαλμα που παραδοσιακά κάνουν τις συναντήσεις τους. Η βραδιά του ραντεβού τους ό