Η νταλίκα δεν μεταφέρει απλά ό,τι παράγεται και μεταφέρεται. Μοιάζει με το μέσο που, διασχίζοντας την άσφαλτο, ενώνει κόσμους, συντηρεί ακέραιους τους καημούς και κατασκευάζει για τους νταλικέρηδες τον μύθο ενός νοσταλγικού φυγάδα, εκείνου που φεύγει, ταξιδεύει, υπομένει και πάντα επιστρέφει. Το επάγγελμα του νταλικέρη είναι σκληρό, δύσκολο μα πάνω απ’ όλα γοητευτικό. Οι «ναυτικοί του δρόμου» έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τους κινδύνους, τη σωματική κούραση, τους προσωπικούς τους δαίμονες, τις εξωτερικές αλλά και τις εσωτερικές αποστάσεις. Από την άλλη, αντιλαμβάνονται κάθε ταξίδι σαν μια αφορμή για περιπέτεια και γνωριμία με άλλους κόσμους, συνιστώντας κατά κάποιον τρόπο τους μποέμ εξερευνητές νέων πατρίδων. Είναι εκείνοι που οικειοποιούνται όσο κανείς άλλος τον δημόσιο δρόμο και χώρο, αφήνοντας με τις ρόδες τους ανεξίτηλο το στίγμα και το άρωμα της πατρίδας. Το όχημα των αυτοκινητιστών αποτελεί το δεύτερο, αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις το πρώτο, σπίτι τους. Ένα κινούμενο σπίτι που ανοίγει δρόμους, περικλείει τη μοναξιά και το νόστο και ενεργοποιεί «διαδρομές στα εσωτερικά τους τοπία». Στο περιθώριο του δρόμου γίνονται τα καλύτερα συναπαντήματα. Οι αλάνες που αράζουν οι νταλίκες ορίζουν τις μικρές πολιτείες, οι οποίες λειτουργούν ως τόποι συνάντησης, περισυλλογής και, ενίοτε, γλεντιού. Στα στέκια των νταλικέρηδων οι οδηγοί τρώνε, συζητούν, φορτώνουν τα εμπορεύματά τους, συντηρούν και «στολίζουν τα σπίτια τους» και παίρνουν μια ανάσα λίγο πριν λύσουν ξανά το χειρόφρενό τους. Η εκπομπή επισκέπτεται τα στέκια τους και οι οδηγοί μάς υποδέχονται εγκάρδια στην παρέα τους. Ένα ταξίδι στον κόσμο των χιλιομέτρων ξεκινά, παρουσία εκλεκτών προσκεκλημένων. Στην εκπομπή μιλούν -με αλφαβητική σειρά- οι: Εμμανουήλ Αγριμανάκης (εκδότης περιοδικού «ΤΡΟΧΟΙ & TIR»), Χριστόδουλος Αδαμούδης (αυτοκινητιστής), Γιώργος Καραμάνης (οδηγός), Μάρτυ Λάμπρου (συγγραφέας «Με Λυμένο Χειρόφρενο»), Μιχάλης Μακρής (οδηγός), Φίλιππος Μαυροδήμος (οδηγός), Γεώργιος Μιχαηλίδης (βουλκανιζατέ