Piotr przesłuchuje Borosiukową i Romka, a potem wysyła Józka, by na miejscu zdarzenia zabezpieczył ślady. Policjant w domu Borosiukowej znajduje cztery spore kamienie, a pod oknem wyraźny odcisk podeszwy. Piotr przypomina sobie, jak Mateusz chwalił tych, którzy pokazali Romkowi, co o nim myślą i gdzie jego miejsce, i zaczyna podejrzewać, że syn był jednym z napastników. Tymczasem sfustrowany Adam zwierza się księdzu Antoniemu, że w tulczyńskiej parafii czuje się zupełnie niepotrzebny. Dochodzi do wiosku, iż jego zadaniem jest tu jedynie świadczenie usług dla ludności i z żalem wspomina swoich podopiecznych z domu poprawczego, którym starał się pomóc naprawić życiowe błędy. Krystyna róbuje pomagać Zbyszkowi. Dla obojga możliwość wstawienia szyb Janinie Borosiukowej jest powodem do radości. Po dobrze wykonanej pracy oboje idą na piwo do restauracji. Tam właściel lokalu proponuje Krystynie pracę u siebie. Ksiądz Antoni stanowczo się temu przeciwstawia.