Ksiądz Antek wraz z grupką dzieci odwiedzają Tracza, prosząc go o pomoc w sfinansowaniu kolonii. Tracz opowiada dzieciom okrutną bajkę, której morał głosi, że złodzieje są lepsi od żebraków. Gdy goście opuszczają rezydencję Janusza, jedno z dzieci niepostrzeżenie wyciąga pieniądze z kieszeni gospodarza. Nieświadom niczego wikary obiecuje dzieciom, że pomimo niepowodzenia pertraktacji zdobędzie fundusze na wakacyjny wyjazd. Proboszcz nie pochwala odwiedzin u Tracza. Jego zaskoczenie rośnie, gdy Romuś przynosi mu do kancelarii zwitek banknotów, które ktoś wrzucił do kościelnej puszki. Na wieść o powrocie księdza Michalskiego do parafii w Starej Wiośnie proboszcz proponuje Adamowi, by znów zamieszkał na plebanii w Tulczynie. Adam waha się jednak z podjęciem decyzji. Chociaż warunki panujące w ośrodku wypoczynkowym są bardzo ciężkie, Wiki i Maciek opuszczają plebanię i przenoszą się tam. Jurek uczy Maćka łowić ryby. Obie pary starają się dzielić obowiązkami.